Chapter 8

🫶Chapter 8

မန့်ထဲတွင် သူမ၏ဖန်များနှင့် တိုက်ပွဲဆင်နွှဲပြီးနောက် ဟွမ်းယွီမုံ့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းထံမှ စာရရှိလိုက်သည်။

သူမ၏အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းမှာ ကျန်းယန်၏ပရိသတ်ဖြစ်လာချိန်၌ သူမနှင့်အတူ ရှိပေးခဲ့သူဖြစ်သောကြောင့် ပရိသတ်အဖြစ်မီ ထွက်ခွာလာပြီးနောက် ပြန်လာသည့်လမ်းတလျောက်တွင် ဟွမ်းယွီမုံ့ ငြီးငြူနေသည့်စာအရှည်ကြီး ပို့ထားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သူမှာ အလုပ်တွင်ရှိနေသည့်အတွက် ယခုမှသာ သူမထံစာပြန်နိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။

[ဗနီလာခရင်ထူထူကိတ်(ဟွမ်းယွီမုံ့) : နင့်ကိုမပြင်ရသေးတဲ့ပုံတွေပို့ထားတယ်… ဘယ်လိုထင်လဲ]

[ဗနီလာခရင်ထူထူကိတ် : ကျန်းယန်ရဲ့ဖန်ဖြစ်ရတာက ငါ့ရဲ့ ရုပ်ချောချောကောင်လေးတွေကို ကြိုက်နှစ်သက်မှုအပေါ် စော်ကားလိုက်တာပဲဟဲ့]

[ငါတစ်နေ့လောက်အလုပ်နားလို့ရမလား(ပင်းထုံရှင်း) : အပွင့်လင်းဆုံးပြောရရင် ငါရှော့ရသွားတယ်]

[ငါတစ်နေ့လောက်အလုပ်နားလို့ရမလား : ဖန်မီတင်သွားဖို့ အလုပ်ရှုပ်နေခဲ့တာကိုပဲ ဘုရားကိုကျေးဇူးတင်ရမဲ့ကိန်း]

[ဗနီလာခရင်ထူထူကိတ် : ဒါပေမယ့် ငါဒီနေ့အကောင်ပေါက်လေးတစ်ယောက်ကိုတွေ့ခဲ့တာ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ]

[ဗနီလာခရင်ထူထူကိတ် : သူကငါ့ရဲ့စိတ်တွေကို မြှင့်တင်ပေးလိုက်တာပဲဟယ်… သူရောပဲ အနုပညာရှင်လားဆိုတာကို သိချင်လိုက်တာနော် … ငါသူ့ကိုထပ်မြင်ရရင်ကောင်းမယ်]

[ငါတစ်နေ့လောက်အလုပ်နားလို့ရမလား : ကျေးဇူးပြု၍ ကျန်းယန်ရဲ့မပြင်ရသေးတဲ့ပုံကို ပြန်ဖျက်ပေးလို့ရမလား… မျက်စိနာလို့ပါဟယ်… ငါဘယ်လိုလူရဲ့ဖန်ဖြစ်မိသွားတာပါလိမ့်]

[ဗနီလာခရင်ထူထူကိတ် : အချိန်ကိုကြည့်လေ… လွန်ခဲ့တဲ့သုံးနာရီကပို့ထားတာ… အခုဖျက်မရတော့ဘူးလို့… သည်အတိုင်းအကုန်ပဲဖျက်ချလိုက်တော့မယ် … နင်လည်းအဲ့သည့်လိုလုပ်လိုက်ချည်]

[ငါတစ်နေ့လောက်အလုပ်နားလို့ရမလား : ရှင်းပစ်လိုက်တာကောင်းတယ်… ပြီးတော့ နင်ပြောတဲ့အကောင်ပေါက်လေးအကြောင်းကိုလဲ အတော်လေးသိချင်မိသားနော်]

[ဗနီလာခရင်ထူထူကိတ် : စကားမစပ် ဒီနေ့လေ ကျန်းယန်ရဲ့ဖန်တွေက အရမ်းစိတ်တိုဖို့ကောင်းတာပဲ…ငါ အဖွဲ့တွေအကုန်လုံးကနေထွက်ပြီး ရှိသမျှအားလုံးဖျက်ချပစ်လိုက်ပြီ… ဒါပေမယ့် တချိူ့ဗီဒီယိုတွေ သူတို့ကိုမပို့ရသေးတာရှိနေတာ နင်နောက်ကြပို့ပေးလို့ရမလားဟင်]

[ငါတစ်နေ့လောက်အလုပ်နားလို့ရမလား : စိတ်တိုလိုက်တာဟယ်… သည်လိုအပြုအမူတွေနဲ့ သူတို့ကကျန်းယန်ရဲ့ဖန်ဖြစ်နေတာ အံ့ဩစရာမရှိဘူး… ငါလည်းအဖွဲ့တွေကထွက်လိုက်ပြီ… အရမ်းဒေါသထွက်ဖို့ကောင်းတယ်]

ပင်းထုံရှင်း ဟွမ်းယွီမုံ့သူမထံပို့ပေးထားသည့် ဗီဒီယိုများကို အဖွဲ့လိုက်စကားဝိုင်းထံပို့ပေးလိုက်ပြီး ခေါင်းစဉ်တပ်ကာ ရှင်းပြလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ပို့စ်တင်နေစဉ်အတွင်း သူမတို့၏ပရိသတ်အဖြစ်မှထွက်မည့် စကားဝိုင်းနှင့် အကောင်ပေါက်လေးအကြောင်း စခရင်ရှော့မှာ မတော်တဆပါသွားခဲ့လေသည်။

သောက်ကျိုးနည်း ငါ့ရဲ့လက်ချော်မှုကြီးကတော့လေ…

ပင်းထုံရှင်း ကပျာကယာမှားပို့လိုက်သည့် စခရင်ရှော့များကိုဖျက်ကာ အဖွဲ့ထဲမှအမြန်နှုန်းနှင့်ပြန်ထွက်လာလိုက်ရသည်။

အခြေအနေအကြောင်း ဟွမ်းယွီမုံ့ထံအသိပေးပြီးနောက်တွင် သူမကိုနှစ်သိမ့်ပေးလိုက်သည်

[ “ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ငါတို့ကအရန်အကောင့်တွေပဲသုံးထားတာလေ… သူတို့များများစားစားရှာမတွေ့နိုင်ပါဘူး… သည်အတိုင်းအမှားလေးတစ်ခုပါပဲ…”]

သူတို့နှစ်ဦး စိတ်အေးသွားကြပြီးနောက် ရုပ်ချောချောကောင်လေးပုံများကို အချင်းချင်းစတင်ဝေမျှလိုက်ကြသည်။

[ငါတစ်နေ့လောက်အလုပ်နားလို့ရမလား : ငါဒီနေ့ဘော့စ်ကိုတွေ့ခဲ့တယ်… သူကအရမ်း‌ချောတာပဲ … ငါတော့သေတော့မယ် တကယ်]

[ဗနီလာခရင်ထူထူကိတ် : ရှဲ့ယီနန်လား… သူကအရမ်းချောတယ်နော်… သူ့ညီအငယ် ရှဲ့ယီကျိုးကတော့ ငါ့နှလုံးသားထဲမှာ သူ့မျက်နှာလေးကြောင့် အထူးနေရာယူထားတုန်းပဲ]

[ငါတစ်နေ့လောက်အလုပ်နားလို့ရမလား : ငါဒီနေ့ဘော့စ်ကို ခဏလေးပဲမြင်လိုက်ရတာ ဆိုးတာပဲ… ဒါပေမယ့် နင်ပြောတဲ့အကောင်ပေါက်လေးကလည်း ရှဲ့ယီကျိုးရဲ့ RVထဲကဆို… ရုပ်ချောတဲ့သူတွေက တခြားရုပ်ချောတဲ့သူတွေနဲ့ပဲ အပေါင်းအသင်းလုပ်ကြတာလားဟယ်]

[ဗနီလာခရင်ထူထူကိတ် : ကြောင်လေးငိုကြွေးနေသည့် JPG]

[ငါတစ်နေ့လောက်အလုပ်နားလို့ရမလား : ဒရာမာဆန်ဆန်ငိုပြသည့် JPG]

****

နောက်တစ်နေ့မနက်တွင် နျန်ယွီယီအိပ်မောကျနေစဉ် တံခါးဘဲလ်မှာ အသည်းအသန်မြည်လာခဲ့သည်။

နျန်ယွီယီ နားရွက်ပါလုံသည်အထိ သူ့ကိုယ်သူစောင်နှင့်ပတ်ကာ လေအေးပေးစက်မှ လေ‌နုအေးကြောင့် အနည်းငယ်ယိမ်းနေသည့် ဆံပင်ပျော့ပျော့ကိုပဲ ချန်ထားလိုက်သည်။

ငါးမိနစ်ကြာပြီးနောက် ဆက်တိုက်မြည်နေသည့်ဘဲလ်သံမှ သူ့ကိုအတင်းအကြပ်နှိုးနေသောကြောင့် မျက်လုံးပိတ်လျက်ဖြင့် တံခါးသွားဖွင့်ကာ ရေရွတ်လိုက်မိသည် “ ဘယ်သူ…အမ်…”

“ နျန်ယွီယီ ထတော့ဟ…” တံခါးပွင့်လာသည်နှင့် ကျိုးအာ့ဟယ်မှ သူ၏ပုခုံးကိုကိုင်ကာ ကြမ်းတမ်းစွာခါယမ်းလိုက်သည် “ ထစမ်းပါဟ မင်းတော့ပွဲသိမ်းပြီပဲ..”

နျန်ယွီယီ စကားပြန်ပြောမလာဘဲ လျှောကျသွားကာ ကျိုးအာ့ဟယ်ကိုမှီလျက် ပြန်အိပ်နေလေသည်။

ကျိုးအာ့ဟယ် : “....”

“ သောက်ကျိုးနည်း ထပါတော့ဟ…” နျန်ယွီယီကိုနှိုးရန်အတွက် ရေဖြင့်ပင် ပက်မိတော့မည်ဟု ကျိုးအာ့ဟယ်တွေးနေမိသည်။

အပြင်းအထန်ကြိုးပမ်းပြီးနောက်တွင် အဆုံး၌ ကျိုးအာ့ဟယ် နျန်ယွီယီကိုအနည်းငယ်နှိုးနိုင်ခဲ့သည်။

“ ကောင်း‌ပြီ ဖြည်းဖြည်းချင်းပြောချည်…” ထိုင်ခုံပေါ်တွင်မှီထိုင်လျက်ဖြင့် နျန်ယွီယီ နိုးကြားလာရန်ကြိုးစားလိုက်ရသည် “ အစ်ကိုပြောသလိုသာ ကိစ္စကြီးမဟုတ်လို့ကတော့ ဒီနေ့သတ်ပြီပဲနော်…”

နျန်ယွီယီမှာ မနက်ငါးနာရီတွင် အတင်းအကြပ်အနှိုးခံထားရသည်ဖြစ်ရာ ဒေါသအပြည့်ဖြစ်နေခဲ့သည်။

“ သည်ဟာကိုကြည့်ဦး…” ကျိုးအာ့ဟယ် သူ၏ဖုန်းကို နျန်ယွီယီထံသို့ အမြန်ထိုးပေးလိုက်သည်။

ဆယ်မိနစ်ကြာပြီးနောက် အဆုံး၌ နျန်ယွီယီ အခြေအနေကို ဖမ်းဆုပ်နိုင်ခဲ့လေသည်။

“ သူတို့ပြောနေတာက ကျွန်တော်က လူသစ်မလို့ သည်ဇာတ်ကောင်အတွက် မကိုက်ညီဘူးပေါ့လေ…” နှာခေါင်းရှုံ့လျက်ဖြင့် စာကိုပြန်ဖတ်လိုက်ပြီး နျန်ယွီယီ၏မျက်လုံးများမှေးသွားခဲ့သည် “ သည်လူကဘယ်သူလဲ… ဝတ္ထုရဲ့ဖန်လား…”

အချို့သော အမာခံဝတ္ထုချစ်သူများမှာ ဇာတ်ကောင်များကို အတိအကျကာကွယ်လေ့ရှိပြီး မည်သူကမှ သူတို့ချစ်သောဇာတ်ကောင်များကို သရုပ်ဆောင်ရန်မထိုက်တန်ဟု မှတ်ယူလေ့ရှိကြသည်။

ဤသည်မှာ ပုံမှန်မဟုတ်ခြင်း မဟုတ်ပေ။ ရှဲ့ယီကျိုးမှာ စာအုပ်၏ဇာတ်လိုက်နေရာနှင့် မကိုက်ညီသောကြောင့် ဝေဖန်ခံရသည်ကို နျန်ယွီယီတွေ့ခဲ့ဖူးသည်။ သို့သော်လည်း အားကြီးလှသည့် အားကြီးသည့်ပရိသတ်အုပ်စုနှင့်အတူ ရှဲ့ယီကျိုးအပေါ်ထောက်ခံသူများမှ အလွယ်တကူ‌နင်းခြေပစ်နိုင်ခဲ့သည်။

မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ပရိသတ်အုပ်စုမရှိသေးသည့် သေးငယ်သောအနုပညာရှင်တစ်ဦး ဖြစ်နေရခြင်းကြောင့် ဝတ္ထု၏ပရိသတ်များမှ ဝေဖန်မှုအချို့ကို ကြုံတွေ့ရမည်ဟု နျန်ယွီယီကြိုတင်မှန်းဆထားပြီးဖြစ်သည်။

“ သည်ဟာက ဝတ္ထုရဲ့ဖန်မဟုတ်ဘူး…” ကျိုးအာ့ဟယ် နျန်ယွီယီ၏မျက်လုံးတည့်တည့်ကိုစိုက်ကြည့်ကာ တစ်လုံးချင်းပြောလိုက်သည် “ အဲ့သည့်ဟာက ကျန်းယန်ရဲ့ဖန်အကြီးစားပဲ…”

ကျန်းယန်လား…

နျန်ယွီယီ ဖုန်းပြန်မပိတ်မီ ခဏကြာရပ်တန့်သွားရသည် “ ကျွန်တော်ကသူ့ကိုဘာလုပ်လို့လဲ…”

“ မင်းကမေးရဲသေးတယ်… ရိုက်ကွင်းပေါ်မှာတုန်းက အဲ့သည့်ထေ့လုံးအပြီးမှာ သူကိုမြိုချထားလိုက်ဖို့ မင်းမျှော်လင့်နေတာလားဟေ…”

“ ရိုက်ကွင်းပေါ်က ကတောက်ကဆတွေက ဆိုရှယ်မီဒီယာအပေါ်ကို မယူသွားသင့်ဘူးလေ… ကျန်းယန်လည်း သည်ဟာကိုသိတာပဲဟာ…” နျန်ယွီယီ သူ့ကိုပရောဂျက်မှထွက်သွားရန်နှင့် ဒါရိုက်ကြီးအား သူ့နေရာတွင်အစားထိုးပစ်ရန် အပြင်းအထန်တောင်းဆိုနေကြသည့်မန့်များအကြား လျောက်ကြည့်နေလိုက်သည်။

အမြန်နှုန်းဖြင့် လိုက်ကြည့်နေရင်းမှ နျန်ယွီယီ ထမေးလိုက်မိသည် “ ပီအာအဖွဲ့ကကော သည်အကြောင်းသိလား…”

“ သူတို့သိတယ်…” ကုမ္ပဏီအကြောင်းပြောလိုက်ချိန်၌ ကျိုးအာ့ဟယ်၏အမူအရာမှာ တောင့်တင်းလာခဲ့သည်

 “ ဒါပေမယ့် သူတို့ကဝင်ပါပေးမှာမဟုတ်ဘူး… လက်ရှိမှာ မင်းကသူတို့အတွက် ဘာတန်ဖိုးမှမရှိသေးတော့ ကျန်းယန်ရဲ့ဖန်တွေကို ကိုင်တွယ်ပေးဖို့အတွက် သူတို့အားကုန်မခံသင့်ဘူးလို့ ပြောတယ်…”

ကျိုးအာ့ဟယ် တံတွေးထွေးချလိုက်သည် “ ငါ့ချီးလိုပဲ… သူတို့အပျင်းကြီးနေတာကို ငါမသိဘူးများထင်နေလားမသိ… ငါတို့ကုမ္ပဏီရဲ့အရင်းအမြစ်တွေနဲ့ဆိုရင် ကျန်းယန်ရဲ့ဖန်တွေကို ကိုင်တွယ်ဖို့ဆိုတာ အသေးအမွှားလေးပဲဟာကို…”

“ ကုမ္ပဏီကတော့ ထင်ထားတဲ့အတိုင်း သူ့ဘက်ပဲသူကြည့်တာပါပဲလေ…” နျန်ယွီယီ သက်ပြင်းချလိုက်မိသည် “ အခုတော့ စောင့်ကြည့်ကြတာပေါ့… ကျွန်တော် ဒါရိုက်တာကြီးရဲ့ရပ်တည်ချက်ကို သိရအောင် ရိုက်ကွင်းစီအလည်သွားလိုက်ဦးမယ်…”

မနက်၈နာရီတွင် နောက်ကျနေသည့်မေလ၏ နေမင်းကြီးမှာ အပြည့်အဝထွက်ပေါ်လာပြီဖြစ်သည်။

မနက်စာစားပြီးနောက် ကျိုးအာ့ဟယ်မှာ ထိုင်ခုံတွင်သာရှိနေသေးပြီး မန့်များအကြား အသေးစိတ်လိုက်ကြည့်နေဆဲဖြစ်သည်ကို နျန်ယွီယီသတိပြုမိလိုက်သည်။

“ ကြည့်နေတာရပ်ပြီး မနက်စာမအေးသွားခင် လာစားလိုက်တော့…” အနားကိုကပ်သွားပြီး နျန်ယွီယီဖုန်းကိုယူကာ အဝေးတွင်ထားလိုက်သည် “ သည်အတိုင်းကြည့်နေရုံနဲ့ ဖြေရှင်းလို့ရတာမှမဟုတ်တာ…”

ကျိုးအာ့ဟယ်မှာမူ ထိုင်နေဆဲဖြစ်ပြီး ဖုန်းကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်ကာ သူအသံမှာတုန်ယင်နေခဲ့သည် “ ငါက အသုံးမကျတဲ့မန်နေဂျာလို့မင်းထင်လား…”

“ ဟမ်…” ဖုန်းကိုစားပွဲပေါ်တွင် တင်ထားလိုက်ပြီး နျန်ယွီယီ ပြန်ဖြေလိုက်သည် “ အစ်ကိုက ကျွန်တော့်ကို အစားအသောက်တွေဝယ်ပေးတယ်လေ… ဂိမ်းလည်းအတူလိုက်ဆော့ပေးတဲ့ဟာကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အသုံးမကျရမှာလဲ…”

“ အစ်ကိုကကျွန်တော့်ကို အဖွဲ့လိုက်တိုက်ပွဲတွေမှာ ကာကွယ်ပေးတဲ့သူမဟုတ်ဘူးလား…”

“ ပြီးတော့ တခြားနေ့တွေမှာလည်း ညလယ်စာဝယ်ပေးခဲ့သေးတယ်လေ မဟုတ်လို့လား…”

“ အာ ဒါပေမယ့် လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ရက်ကတော့ ကျွန်တော့် ကြက်တောင်ပံကိုခိုးသွားသေးတယ်…”

“ ငါ့ခြေထောက်ကြီးကိုပဲ ခိုးလိုက်… အဲ့သည့်ကြက်တောင်ပံက အစကတည်းက ငါ့ဟာလေ…မင်းသာ ငါ့ကြက်ပေါင်ကိုယူသွားတာ…” ကျိုးအာ့ဟယ် မနေနိုင်တော့ဘဲ ထပြောလိုက်မိသည်။

နျန်ယွီယီ စကားပြန်မပြောဘဲ တလက်လက်တောက်နေသည့်မျက်လုံးများဖြင့် သူ့ထံ စပ်ဖြဲဖြဲကြည့်နေခဲ့သည်။

နျန်ယွီယီ၏အပြုံးကြောင့် ကျိုးအာ့ဟယ် နှလုံးသားထဲတွင် ခံစားသွားရပြီး နဖူးကိုပွတ်ကာပြောလိုက်မိသည်

 “ ကောင်းပြီ ကောင်းပြီ ငါစားလိုက်မယ်…”

နှေးတိနှေးကန်ဖြင့် မနက်စာစားအပြီးတွင် ကျိုးအာ့ဟယ် ဆိုဖာပေါ်တွင်လဲလျက် သူ၏ပြည့်တင်းနေသည့်ဗိုက်ကို အခြေကျသွားစေရန်ကြိုးစားလိုက်ကာ မှတ်ချက်များ၏လားရာကိုကြည့်ရန် ဖုန်းကိုပေါ့ပေါ့ပါးပါးကောက်ကိုင်လိုက်သည်။

အံ့ဩစရာကောင်းစွာပင် ထိုပို့စ်မှာအဖျက်ခံလိုက်ရသည်။

“ နျန်ယွီယီ သည်ကိုလာဦး…” ကျိုးအာ့ဟယ် သူ၏ဖောင်းကားနေသည့်‌ဗိုက်ကို လျစ်လျူရှုကာ မတ်မတ်ထထိုင်လိုက်မိသည် “ ကျန်းယန်ဖန်အကြီးစားရဲ့ပို့စ်ပျောက်သွားပြီ…”

ဇာတ်ညွှန်းထဲတွင်နစ်မြုပ်ထားသောကြောင့် နျန်ယွီယီ ခဏတာဇာတ်ကောင်ထဲတွင် မျောပါနေကာ ချက်ချင်းမတုံ့ပြန်နိုင်ခဲ့ပေ။

“ အမ်း…”

“ ဇာတ်ညွှန်းကိုခဏချထားလိုက်စမ်းပါ… သည်မှာဘာတွေဖြစ်နေလဲမသိ…” ကျိုးအာ့ဟယ် သူ၏ဝီချက်ကို အဖန်ဖန်အခါခါစစ်ကြည့်လိုက်မိသည် “ ပီအာဌာနကလည်း ဘာမှအသိမပေးထားပါဘူး…သူတို့တကယ်ကိုကြားမဝင်ခဲ့တာ… သည်လိုဆိုဘယ်သူကများ ကိုင်တွယ်သွားပါလိမ့်…”

“ အင်းးး ကျွန်တော်လည်း တကယ်ကိုမပြောတတ်တော့ဘူး…” နျန်ယွီယီ ဇာတ်ညွှန်းကိုလက်တွင်ကိုင်လျက် ပဟေဠိဖြစ်နေသည့်အကြည့်ဖြင့်ကြည့်ကာ ပြန်ဖြေလိုက်မိသည်။

“ ဖြစ်နိုင်တာ… ရှဲ့ယီကျိုးများလား…” ကျိုးအာ့ဟယ် သူ၏စိတ်ကူးယဉ်မုတ်ဆိတ်မွှေးကို ပွတ်ကာပြောလိုက်သည် “ သူတစ်ယောက်ပဲ ကုမ္ပဏီကိုသီးသန့်ခိုင်းနိုင်တာလေ…”

ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် ဖုန့်ဟွာရဲ့ဒုတိယဆက်ခံသူဖြစ်နေတာလေ ပီအာအဖွဲ့က သူညွှန်ကြားတာကို အရေးတယူမလုပ်ဘဲ နေရဲပါ့မလား….

လက်ရှိအဖြစ်အပျက်များကြောင့် ရှုပ်ထွေးနေရသည့် နျန်ယွီယီမှာ ကျိုးအာ့ဟယ်ထံမှ အာမခံချက်ကိုရရှိလိုက်သည် “ စိတ်မပူပါနဲ့ ငါသွားပြီးရှဲ့ယီကျိုးကို စကားပြောကြည့်လိုက်ပါ့မယ်… မင်းကတော့ သည်မှာနေပြီး ဇာတ်ညွှန်းအပေါ်ပဲအာရုံစိုက်ထားချည်…”

“ အမ်…” နျန်ယွီယီ အနည်းငယ်တွန့်ဆုတ်နေဟန်ဖြင့် ပြန်ပြောလိုက်မိသည် “ သည်လိုဆိုလည်း ကောင်းပါပြီလေ…”

ထိုအရေးကိစ္စကို ကိုင်တွယ်ခဲ့သူမှာ အမှန်တကယ်ပင် ရှဲ့ယီကျိုးဖြစ်သည်။

သူ၏လက်ထောက်ယောင်ယောင်မှ သူတို့နောက်ကွယ်တွင် မဖြစ်သင့်သည်များမဖြစ်လာရေးအတွက် ပါဝင်သည့်သရုပ်ဆောင်နှင့် အဖွဲ့သားများ၏ ဆိုရှယ်မီဒီယာကို အချိန်ပြည့်စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။

ကျန်းယန်၏အမာခံပရိသတ်မှ နျန်ယွီယီအပေါ် ပစ်မှတ်ထားလာသည်ကို မြင်လိုက်ရခြင်းမှာပင် သူမ ရှဲ့ယီကျိုးကိုအသိပေးလိုက်သည်။

သူမသူဌေး၏ နျန်ယွီယီအပေါ် စေတနာထားမှုကို ကောင်းကောင်းသိနေသည့်အတွက် ယောင်ယောင် အချိန်မဆွဲနေဘဲ အမိန့်ရပြီးသည်နှင့် ကိစ္စတစ်ခုလုံးကို တစ်နာရီနှင့်ဖြေရှင်းပစ်ခဲ့သည်။

“ အားလုံးပြီးသွားပါပြီ ကျန်းယန်ရဲ့ဘက်ကိုလည်း သတိပေးလိုက်ပါတယ်…” ယောင်ယောင် လပ်တော့ကိုပိတ်ကာ ပြောလိုက်ပြီးနောက် သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်မိသည် “ သည်ကိစ္စကိုကြိုးကိုင်တဲ့သူက ကျန်းယန်ရဲ့အဖွဲ့ကဆိုတာ အသိသာကြီးပဲလေ… ကျန်းယန်ရဲ့ထိပ်သီးပရိသတ်ထဲကတစ်ယောက်က ကျန်းယန်အကြောင်းမကောင်းပြောနေတဲ့ စခရင်ရှော့ကို မတော်တဆပို့မိသွားတာ…”

ထိုအခြေအနေမျိုးတွင် ယောင်ယောင်မနေနိုင်ဘဲ မျက်နှာဖြတ်ရိုက်ခံလိုက်ရသကဲ့သို့ ခံစားမိသွားသည် 

“ အရေးအကြီးဆုံးကတော့ အဲ့သည့်ပရိသတ်က ကျန်းယန်ရဲ့ရုပ်ရည်အပေါ် ဝေဖန်နေတုန်း အားယီကိုဆက်ပြီးချီးကျူးနေတာပဲ… ကျန်းယန်ရဲ့စိတ်ဓာတ်ကိုသိနေတာပဲဟာ သူသည်အတိုင်း ဘယ်နေခွင့်ပေးပါ့မလဲနော်…”

သည်လိုနှင့် ကိစ္စတစ်ခုလုံး ပေါ်ပေါက်လာရသည်။

“ ဒါနဲ့ အားယီကတကယ်ပဲ အရမ်းချောတယ်နော်… စခရင်ရှော့ထဲကဖန်ပြောတာနဲ့ အတော်လေးကိုက်ညီတယ်…” ယောင်ယောင် ကြည်နူးနေကာ မေးထောက်လျက်ပြောလိုက်မိသည် “ သူ့ကိုကြည့်ရတာ တယုတယထားခံရတဲ့ သခင်ငယ်လေးတစ်ယောက်လိုပဲ… ဒါမှမဟုတ် သူ့ရဲ့တောအုပ်လေးကနေ တိတ်တိတ်ခိုးထွက်လာတဲ့ နတ်သူငယ်လေးပေါ့…”

ရှဲ့ယီကျိုး သူ၏မနက်စာကို ကျက်သရေရှိစွာ သုံးဆောင်ပြီးသည့်နောက် ပါးစပ်ကိုသုတ်ကာ ပြောလိုက်သည် “ ငါ့ဝေ့ပေါ်ကိုဝင်ပြီး နျန်ယွီယီရဲ့ပုံတစ်ပုံတင်လိုက်…”

“ အစ်ကိုရှဲ့…” ယောင်ယောင် လန့်ပြီးရပ်တန့်သွားရသည် “ သူ့ကိုလူသိအောင်မြှင့်တင်ပေးဖို့ ပြင်နေတာလား…”

“ ဟုတ်တယ်…”

“ ကောင်းပြီ ကျွန်မချက်ချင်းလုပ်လိုက်မယ်…” နျန်ယွီယီမှာ ရှဲ့ယီကျိုးအတွက် မည်မျှထူးခြားသည်ကို သဘောပေါက်သွားသောကြောင့် ယောင်ယောင်၏စိတ်ခံစားချက်များ တဟုန်ထိုးတက်လာခဲ့သည်။

သူမ ရှဲ့ယီကျိုးနှင့်အတူ အလုပ်လုပ်ကိုင်ခဲ့သည်မှာ နှစ်အတန်ကြာပြီးဖြစ်သော်ငြား ဤသည်မှာ သူမပထမဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ရှဲ့ယီကျိုး တစ်စုံတစ်ယောက်အပေါ် ထိုမျှဂရုစိုက်သည်ကို မြင်ဖူးခြင်းပင်။

ဖုန့်ဟွာ၏စီအီးအို၊ ရှဲ့ယီကျိုး၏အစ်ကိုကြီး ရှဲ့ယီနန်သည်ပင် ထိုကဲ့သို့ ဂရုစိုက်မှုမျိုးမရဖူးသေးပေ။

သို့သော်လည်း ဤသည်မှာ အမှန်တကယ်ပင်။ အားယီကို မြင်ဖူးကြသူတိုင်း မောင်ငယ်လေးတစ်ယောက်သဖွယ် အလိုလိုက်ပေးချင်စိတ်ပေါ်လာကြပေရာ သူမသည်လည်း အားယီ၏အစ်မကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်ချင်မိသည်။

“ သည်ဟာပြီးရင် သူ ဖျော်ဖြေရေးနယ်ပယ်ထဲကို တရားဝင်ဝင်ရောက်လိမ့်မယ်…” ရှဲ့ယီကျိုးမှ အမိန့်ထုတ်လိုက်သည် “ ကျန်းခန်းပြန်လာတာနဲ့ မင်းလည်းသည်လောက်အလုပ်များတော့မှာမဟုတ်ဘူး… မင်းသူ့ကိုကူပြီး သူ့ပရိသတ်အဖွဲ့အစည်းအတွက် စီမံပေးလိုက်…”

“ ဘာကို…” ယောင်ယောင် အံ့ဩမှုကြောင့် မျက်လုံးများပြူးကျယ်သွားရကာ ထအော်လိုက်မိသည်။

“ မင်းရဲ့လစာနဲ့ရာထူးက ပြောင်းသွားမှာမဟုတ်ဘူး… ပြီးတော့ သူ့အနာဂတ်လမ်းကြောင်းကလည်း ငါ့အောက်လျော့မှာမဟုတ်ဘူး…”

“ နားလည်ပါပြီ…”

မနက်၈နာရီထိုးချိန်တွင် ရှဲ့ယီကျိုး အချိန်ကိုသတိပြုမိသွားပြီး ရိုက်ကွင်းစီသို့သွားရန်ပြင်လိုက်သည်။

သို့သော်လည်း တံခါးနားသို့ရောက်သည်နှင့် သူ၏ဖုန်းမှာမြည်လာခဲ့သည်။

ဖုန်းကိုထုတ်ယူလိုက်ချိန်၌ ခေါ်လာသူမှာ ရှဲ့ယီနန်ပင်။

ရှဲ့ယီနန်မှာ အရေးကြီးကိစ္စမဖြစ်သရွေ့ ဖုန်းခေါ်မည့်သူမဟုတ်ချေ။

“ ဟယ်လို အစ်ကိုကြီး…”

“ ယီကျိုး…” ဖုန်းတဖက်မှ ရှားပါးလှသော လေးနက်နေသည့်အသံထွက်ပေါ်လာခဲ့သည် 

“ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ ငါတို့လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ဆယ့်နှစ်နှစ်က မတော်တဆမှုအကြောင်းကို ရဲတွေဆီကသတင်းရတယ်…”

🫶