MM Story Teller

👻Chapter 3

Viewers 1k

👻Chapter 3

သာမာန်ယင်စွမ်းအင်အနည်းငယ်ပိုများသူများအနေနှင့် အလွန်ဆုံးမှ သရဲများကို ရံဖန်ရံခါတွေ့ရတတ်ကာ ဘေးမှလူများကိုရယ်မောစေရုံသာဖြစ်လိမ့်မည်။ ရှီကျားမှာတော့ ငယ်စဥ်ကပင် သရဲများကိုမြင်တွေ့ခဲ့ရလေသည်။ ထို့အပြင်နေ့တိုင်းတွေ့ကြုံနေရခြင်းဖြစ်ကာ ထိုသရဲများကလည်း သူ့ကိုအထူးနှစ်သက်ကြလေသည်။ သူ၄နှစ်အရွယ်ရောက်သောအခါမှ ရူးကြောင်ကြောင် တာအိုဆရာအိုကြီးတစ်ဦးနှင့်ဆုံခဲ့ရကာ သူ၏ယင်စွမ်းအင်ကိုဖိနှိပ်ပေးနိုင်သော ကျောက်ကလေးတစ်ခုကိုပေးခဲ့ပြီး ထိုအချိန်မှစ၍ သူသည်ညစဥ်ညတိုင်း သရဲများဖိထားခံရပြီး ဘီလူးစီးခံရခြင်းမျိုးမခံစားရတော့ချေ။

သို့သော် ထိုစဥ်ကတာအိုဆရာကြီးကဆိုခဲ့သည်။

"မင်းရဲ့ပြင်းလွန်းတဲ့ယင်စွမ်းအင်မျိုး ဒီအဘိုးကြီးဘယ်တုန်းကမှမတွေ့ဖူးဘူး...မင်းကအခုငယ်သေးတော့ ချိပ်ပိတ်ထားလို့ရသေးတယ်..ကြီးလာရင်တော့မသိဘူး..အရင်ဆုံး ဒီကျောက်လေးကိုဆွဲထား..ပြီးတော့ လူတွေနဲ့ သိပ်မထိတွေ့နဲ့..သာမာန်လူတွေကမင်းရဲ့ယင်စွမ်းယင်ကို မခံနိုင်ဘူး... သူတို့ကမကြာခဏထိတွေ့လေ အဲဒီလူတွေမတော်တဆဖြစ်နိုင်ချေများလေပဲ...သာမာန်လောက်ဆို ဖျားမယ်နာမယ်..ပိုဆိုးရင်တော့သေတောင်သေနိုင်တယ်.."

ထိုတာအိုဆရာကြီးပြောခဲ့သလိုပင် တက္ကသိုလ်မတိုင်ခင်အထိ သူကဘေးတွင်လွင့်မျောနေသော သရဲ၀ိဥာဥ်များကို မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်၍ ရှီကျားမှာ သာမာန်ဘ၀ဖြင့်နေနိုင်ခဲ့လေသည်။ သို့သော် တက္ကသိုလ်ပြီးနောက်တွင် သူ၏ကိုယ်ထဲမှ ယင်စွမ်းအင်မှာ တဖြည်းဖြည်းလျှံကျလာခဲ့လေသည်။

တက္ကသိုလ်မှအဆောင်အခန်းဖော် ၄ဦးထဲတွင် ချန်းထောင်၏ယန်စွမ်းအင်မှာ အသန်မာဆုံးဖြစ်သည်။ ရှီကျား၏ ဖိနှိပ်ခံထားရသည့်ထဲမှ လျှံထွက်လာသော ယင်စွမ်းအင်အမျှင်များက သူ့အပေါ်မည်သည့်သက်ရောက်မှုမျှမရှိခဲ့ချေ။ နေ့တိုင်းနေရောင်အောက်တွင် ရှိနေရုံဖြင့်ပျောက်ကွယ်သွားလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။ သို့နှင့် ထိုတက္ကသိုလ်၄နှစ်တွင် ရှီကျားမှာ သူငယ်ချင်းဟူ၍ ချန်းထောင်တစ်ယောက်သာရှိခဲ့ကာ ကျန်သူများနှင့် ဆက်ဆံခြင်းကို တတ်နိုင်သမျှလျှော့ချခဲ့ရလေသည်။

အဆုံးအထိနားထောင်ပြီးနောက် ထိုအမျိုးသား၏မျက်ခုံးများမှာ ပို၍ စုကျုံ့လာခဲ့သည်။ ရှီကျားမှာ ထိုကျောက်စိမ်းလေးကိုမည်သို့ပြင်ရမှန်း မသိပဲ အပြင်သို့သွားကာ ရွှေဆိုင်တွင် ထိုအပိုင်းလေးများကို ပြန်ဆက်ရန်သာပြင်နေခဲ့ခြင်းဟုဆိုလိုက်သည်။ သို့သော်ထိုအမျိုးသားမှာခေါင်းကိုခါလျက် ဆိုလာခဲ့သည်။

"ဒီမောက်ထိုင်ကျောက်က တကယ်ကျိုးသွားပြီ..ပြန်ဆက်လည်းအသုံးမ၀င်ဘူး..မောက်ထိုင်ကျောက်တွေကအရမ်းမာတာ တော်ရုံမကျိုးပဲ့နိုင်ဘူး..ဒါပေမယ့်မင်းရဲ့ယင်စွမ်းအင်ကို နှစ်ပေါင်းများစွာဖိနှိပ်ထားရတော့သွေးရောင်ပြောင်းပြီး ကျောက်စိမ်းလိုကြည်သွားတာ..တစ်ချက်လောက်တိုက်မိတာနဲ့ကွဲမှာပဲ..ဒီနေ့မကွဲရင်လည်း နောက်နေ့..မဟုတ်ရင်နောက်လ သူ့ဘာသူကွဲသွားမှာပဲ"

၄င်းကိုကြားလျှင် ရှီကျားမှာ သူ၏လက်မောင်းထဲမှ ကြောင်ကလေးကိုငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။

ဒီတော့ မင်းကိုချည်းလုံး၀အပြစ်တင်လို့မရဘူးပေါ့..

စုန့်စုန့်ကချက်ချင်းသူ့မေးစေ့လေးကိုခေါင်းလေးနှင့်တိုးဝှေ့လာခဲ့သည်။

အစစ်အမှန်သရဲဖမ်းနိုင်သည့် ကောင်းကင်ဘုံဆရာသခင်တစ်ယောက်အပေါ် ရှီကျားမှာ စိတ်ရင်းနှင့်ပင် အလေးအနက်မေးလိုက်လေသည်။

"ဒီကျောက်ကကွဲသွားပြီဆိုတော့..ကျွန်တော့်ရဲ့ ယင်စွမ်းအင်ကို ဘယ်လိုဖုံးရမလဲ"

"အထူးယင်စွမ်းအင်ခန္ဓာကိုယ်..အရင်ကတစ်ခါမှမတွေ့ဖူးဘူး..ဒီကျောက်ကလည်း သာမာန်မောက်ထိုင်ကျောက်မဟုတ်ဘူး..ငါကလည်းယင်စွမ်းအင်ကိုချိပ်ပိတ်တဲ့နေရာမှာမတော်ဘူး..လောလောဆယ်နည်းလမ်းမရှိသေးဘူး"

ထိုသူမှာ အလွန်အာရုံစိုက်လျက် ခတ္တမျှတွေးတောနေခဲ့လေသည်။ ထို့နောက်သူ့လက်ဖ၀ါးကိုဖြန့်လိုက်သည်။

"ဝူရှန်းချင်းလီက မင်းရဲ့ယင်စွမ်းအင်ကို ခဏတော့ ဖုံးဖိထားနိုင်တယ်..ငါ့မှာတော့နည်းလမ်းမရှိပေမယ့် လူတစ်ယောက်ကိုတော့သိတယ်..သူ့မှာတော့နည်းလမ်းရှိမှာပါ...သူ့ကိုချက်ချင်းသွားရှာလိုက်မယ်.."

ရှီကျားမှာအခြားမျက်ကန်းယုံကြည်ကိုးကွယ်သူများလိုပင်။ အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ထိုလူလက်ထဲမှ ကြေးထုလုံးလေးကိုလှမ်းယူလိုက်လေသည်။

ဘုန်း...

ရှီကျား၏လက်ချောင်းများမှာ ထိုကြေးထုလုံး၏မျက်နှာပြင်ကိုထိလိုက်မိသည်နှင့် ၄င်းပထမဆုံးရောက်လာစဥ်ကလိုပင် ဤကမ္ဘာကြီးပေါ်မှတစ်ခုခုကပျောက်ဆုံးသွားသလိုပင်။ အိမ်ရှေ့တံခါးပေါ်မှ ရွှေရောင်အက္ခရာမှာ ရွှေရောင်တဖြတ်ဖြတ်လင်းမနေတော့ချေ။ အိမ်ယာ၀န်းထဲမှ အနက်ရောင်စွမ်းအင်များမှာလည်း တဖြည်းဖြည်းပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။ နေမင်းမှာ အနောက်အရပ်သို့၀င်ရောက်ပျောက်ကွယ်သွားပြီး Sမြို့တော်မှာ ညအချိန်ကိုတရား၀င်ရောက်ရှိသွားခဲ့လေသည်။

ရှီကျားမှာ မော့ကြည့်လျက်ဆိုလိုက်သည်။

"ဆရာသခင် ကျွန်တော်ခင်များကို ဘယ်လိုခေါ်ရမလဲ မသိဘူးနော်"

အနက်၀တ်အမျိုးသားမှာ အသာတန့်သွားခဲ့သည်။ သူသည်ရှီကျားမှ ထိုမေးခွန်းကိုမေးလာမည်ဟု မထင်ထားမိသလိုပင်။ သူကဆိုလာသည်။

"မျိုးရိုးနာမည်က ယဲ့ပါ"

ဤဆရာသခင်ယဲ့မှာ အခြားစကားကိုလေကြီးမိုးကြီးပြောတတ်သော ဆရာသခင်အတုများနှင့်မတူချေ။ ရှီကျားကိုလိုအပ်သည်တို့ကိုပြောပြီးနောက် ထရပ်ကာထွက်ခွာသွားတော့သည်။ ထွက်မသွားခင်တွင် သူ၏မှော်လက်နက်ကိုလည်း ရှီကျား၏ယင်စွမ်းအင်ကို ဖိနှိပ်နိုင်စေရန် ယာယီထားခဲ့ပေးလေသည်။ သူ၏သူငယ်ချင်းကိုသွားရှာမည်ဖြစ်ကာ ရက်အနည်းငယ်ကြာပြီးလျှင် ပြန်လာလောက်မည်ဟု ဆိုခဲ့လေသည်။

၅မိနစ်ကြာပြီးနောက် ထိုမျိုးရိုးအမည်ယဲ့ကောင်းကင်ဘုံဆရာသခင်လေးမှာ အမှန်တကယ် ထွက်ခွာသွားခဲ့လေပြီ။

ရှီကျား လက်ကိုဆန့်လျက် စုန့်စုန့်၏ပန်းရောင်နှာခေါင်းထိပ်လေးကို တို့လိုက်သည်။ ကြောင်စုတ်လေးမှာ ချက်ချင်းမကျေမနပ်ဖြစ်သွားလျက် သူ၏မျက်နှာကိုလက်များဖြင့်ကာလိုက်လေသည်။

ရှီကျားမှာ ထိုအစိမ်းရောင်ဖျဖျသန်းနေသော ကြေးထုလုံးလေးကို အသာအယာပွတ်သပ်လိုက်မိလေသည်။ သူ၏နှုတ်ခမ်းထောင့်မှာလည်း အသာအယာမြင့်တက်သွားခဲ့သည်။

"သရဲဖမ်းတဲ့ ဆရာသခင်တွေထဲမှာ ဒီလိုရိုးရှင်းတဲ့သူမျိုးလည်းရှိသေးတာလား..မင်း..စုန့်စုန့်..အခုနကလူကို နည်းနည်းတုံးတုံးအအလေးလို့မထင်ဘူးလား..အင်း..ထိုက်ထိုက်ဆိုရင်မဆိုးဘူး..သူ့ကိုထိုက်ထိုက်လို့ပဲခေါ်ကြတာပေါ့..သူ့ကဒီမှော်လက်နက်ကိုဒီတိုင်းကြီးလည်းပေးခဲ့တာပဲ...ဒါကတကယ်မှော်လက်နက်ပဲမလား..အဲဒါကိုတောင် ငါ့ပြဿနာကို စိတ်ပါလက်ပါဖြေရှင်းပေးချင်နေတုန်းပဲ.."

(TN -ထိုက်ဆိုတာ တုံးတာ အတာဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်မျိုးရှိတယ်ထင်ပါတယ်)

စုန့်စုန့်ကိုသယ်ရင်းနှင့် ရှီကျားမှာ မီးဖိုချောင်ထံသွားလိုက်လေသည်။

"ဒီကမ္ဘာကြီးမှာ လူကောင်းတွေလည်းရှိသေးတာပဲ.."

လက်ရှိSမြို့တော်မှ ပျံသန်းထွက်ခွာလာသော လူကောင်းလေး ယဲ့ကျင်းကျီ"..."

သူ့အားငယ်ရွယ်စဥ်ကပင် အဖော်ပြုလာသော ကျောက်နီကလေးမှာ ကွဲသွားပြီဖြစ်သော်လည်းနေ့ရက်များကိုဆက်၍ဖြတ်ကျော်ရဦးမည်ဖြစ်လေသည်။ ၁၈လိုင်း(ရေပန်းစား)အဆင့်ဖြတ်လျှောက်သရုပ်ဆောင်အနေနှင့် ရှီကျားမှာ ပိုက်ဆံပြတ်မနေသော်လည်း အရမ်းလည်းချမ်းသာမနေချေ။ ဤချွဲနွဲ့တတ်သော သတ္တိခဲကြောင်နက်ကလေးကိုမွေးပြီးနောက် ရှီကျားမှာ သူကိုယ်တိုင်အသားကိုမစားနိုင်တော့ပဲ စုန့်စုန့်ကိုကျွေးရန်သာ နေ့တိုင်းငါးကိုမပြတ်ချက်နေခဲ့ရလေသည်။

သူ၏ဘဏ်ကဒ်ထဲမှနံပါတ်များမှာ ဂဏန်း၄လုံးအထိလျော့ကျသွားသည်ကိုတွေ့လျှင် ရှီကျား သူ၏စီးပွားရေးအခြေအနေကိုရိပ်စားမိလျက် ချန်းထောင်ဆီလျင်မြန်စွာဖုန်းခေါ်လိုက်ရလေသည်။ သို့သော် သူမခေါ်ရသေးခင်မှာပင် ချန်းထောင်၏အ၀င်ကောကအရင်ဆုံးရောက်လာခဲ့သည်။

"ရှီကျား..သတင်းကောင်းပဲ..ဒါရိုက်တာ၀မ်က မင်းရိုက်ခဲ့တဲ့အခန်းကမဆိုးဘူးတဲ့..သူ မင်းကိုတစ်ခန်းနှစ်ခန်းလောက် ထပ်ထည့်ပေးချင်တယ်တဲ့..မင်းအမြန်လာခဲ့ ရိုက်ကူးရေးက မနက်ဖြန်စမှာ..ငါဒါရိုက်တာ၀မ်ကို မင်းကျိန်းသေလာမှာလို့ ကတိပေးလိုက်ပြီ"

ရှီကျားက တိုက်ရိုက်ငြင်းဆန်လိုက်သည်။

"ငါအဲဒီအဖွဲ့သားတွေနဲ့တစ်ခါရိုက်ပြီးပြီ..ဒီတော့ထပ်မလာတော့ဘူး"

ချန်းထောင်မှာဒေါသထွက်လာခဲ့လေသည်။

"ဒါရိုက်တာ၀မ်က ရက်ရောပေးနေတာကို မင်းကဘာလို့မသွားရမှာလဲ..ပြီးတော့ မင်းအရမ်းအများကြီးရိုက်ရမှာလဲမဟုတ်ဘူး..ငါဇာတ်ညွှန်းကိုကြည့်ပြီးပြီ ၃ခန်းလောက်ထဲရယ်..မနက်ဖြန်စရိုက်လို့ရမယ်..လာမှာလားမလာဘူးလားပဲပြော"

ရှီကျားမှာ သူ့စကားကိုတည်သူဖြစ်သည်။

"မသွားဘူး..ငါအတူရိုက်ဖူးတဲ့ အဖွဲ့တွေနဲ့ ၃လအတွင်းထပ်မရိုက်ဘူး..မင်းလည်းသိပါတယ်.."

ချန်းထောင်" တကယ်မသွားဘူးပေါ့"

ရှီကျား"မသွားဘူး"

ချန်းထောင်.." ၃ခန်းထဲကို ယွမ်တစ်သောင်းနော် မသွားဘူးပေါ့"

ရှီကျား"..မနက်ဖြန်ဘယ်အချိန်လဲ"

ချန်းထောင်ရယ်လိုက်သည်။

"နေ့လည်ခင်းမတိုင်ခင် ရောက်ရင်ရတယ်..အခုတလော ရိုက်ကူးရေးထဲ ပြဿနာလေးရှိနေလို့...ဒါရိုက်တာ၀မ်က နေ့လည်ခင်းစရိုက်ဖို့လုပ်ထားတာ ဒါပေမယ့် မနက်ကနေညအထိရိုက်ကွင်းဆင်လို့မပြီးဘူးလေ..မင်းသိပါတယ်..ဒါရိုက်တာ၀မ်က ကြိုက်တဲ့ဇာတ်လမ်းမျိုးကို ရိုက်ချင်သလိုရိုက်နိုင်တဲ့ ဒုတိယမျိုးဆက်ထဲကလေ..ဒါပေမယ့်ပွဲဦးထွက်ကို ဒီသည်းထိတ်ရင်ဖိုကားကိုရွေးရတယ်..ဘာလို့ဆို သူကသရဲတွေရော သရဲမဟုတ်တဲ့ဟာတွေကိုရော အကုန်ယုံတဲ့ အယူသီးတဲ့လူမျိုးလေ"

ရှီကျားမှာ သာမာန်ကာလျှံကာ "အမ်း"ဟုသာ ဆိုခဲ့သည်။ ထို့နောက်သူ၏ လက်ဆွဲအိတ်ကိုပြင်ဆင်ကာ ထိုညနေခင်းတွင်ပင် ပင်းဟူသဘာ၀ရှုခင်းရိပ်သာကိုအပြေးသွားလိုက်လေသည်။

ထို့နောက် ဘတ်စ်ကားစောင့်ကာ ၄နာရီမှာ တခုန်ခုန်ကားကိုစီးပြီးနောက် ရှုတင်နေရာကိုရောက်ရှိလာသည့်တိုင် ချန်းထောင်ကိုမတွေ့ရသေးခင် လက်ထောက်ဒါရိုက်တာ အပြေးရောက်လာသည်ကို သူတွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုသူ သူ့ကိုမြင်လျှင်ဆိုလာသည်။

"မင်းကရှီကျားမလား..ဟုတ်တယ်ဟုတ်..ရှောင်ချန်းက မတော်တဆဖြစ်လို့...မင်းရောက်လာလိမ့်မယ်လို့တော့ မနေ့ကပြောခဲ့တယ်...အဲဒါကြောင့် ငါကြိုစောင့်နေတာ..၃ခန်းထဲပဲ..အဆင်ပြေလား"

ရှီကျား၏ခြေလှမ်းတို့ တုံ့ခနဲတန့်သွားခဲ့လေသည်။

"ချန်းထောင်ဘာဖြစ်တာလဲဆိုတာ မေးလို့ရလား"

လက်ထောက်ဒါရိုက်တာမှာ ခတ္တမျှငေးငိုင်သွားလျက် ရုတ်ချည်း သူ၏ပေါင်ကို ရိုက်ချလိုက်လေသည်။

"ဟင်း...ကိစ္စကြီးတော့မဟုတ်ပါဘူး...သူခြေချော်ပြီး မနေ့ညကတောင်ပေါ်ကပြုတ်ကျသွားတာလေ...ကံကောင်းချင်တော့အောက်မှာ သစ်ပင်တွေခံနေသော အကျသက်သာသွားတယ်..သူအခုဆေးရုံမှာ..အန္တရာယ်မရှိတော့ဘူး...ဒါပေမယ့်ဘယ်ခြေထောက်တော့ကျိုးသွားတယ်..နံရံလည်းနည်းနည်းကျိုးသွားပုံပဲ"

ရှီကျားမှာ မျက်ခုံးတို့စုကျုံ့သွားခဲ့သည်။

"ချန်းထောင်ကဘယ်လိုလုပ် တောင်ပေါ်ကပြုတ်ကျသွားရတာလဲ"

၄င်းကိုကြားသော် လက်ထောက်ဒါရိုက်တာမှာ ဘေးပတ်ပတ်လည်ကို ခိုးကြောင်ခိုး၀ှက်ကြည့်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ရှီကျား၏နားနားသို့ကပ်လာကာ တီးတိုးဆိုလာခဲ့သည်။

"မင်းကိုပဲပြောပြတာနော်..ဘယ်သူ့မှလျှောက်မပြောနဲ့..ငါ့အထင်တော့ ရှောင်ချန်းကချော်ကျတာမဟုတ်ဘူး..သရဲတွန်းချခံရတာပဲ"

ချန်းထောင်မှာ ရိုက်ကူးရေးတွင် သိပ်အရေးပါသော သူမဟုတ်လေရာ သူမတော်တဆဖြစ်ခြင်းက အဖွဲ့သားများ၏ ရိုက်ကူးရေးကိုအနှောင့်အယှက်မဖြစ်စေချေ။ သို့သော် 'ကျောင်းအလှလေး၏ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားဖွယ်ညမှာ ရုတ်တရက် ရိုက်ကူးရေးတစ်ရက်နားလိုက်ရလေသည်။ ဒါရိုက်တာမှာ အားလုံးကို လက်ထောက်ဒါရိုက်တာနှင့် အကူများလက်ထဲထိုးအပ်ကာ Hမြို့တော်ဆီပျံပြေးသွားခဲ့လေသည်။

ရှီကျားရောက်လာသည်နှင့် ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့သားများ၏ တိုးတိုးကြိတ်ကြိတ် အတင်းတုပ်သံများကိုကြားလိုက်ရလေသည်။

"ဒီလိုမျိုးဒုတိယမျိုးဆက် ဒါရိုက်တာမျိုးတွေက ထင်ထားတဲ့အတိုင်း အားကိုးလို့မရဘူးပဲ...တစ်ခုခုဖြစ်တာနဲ့ ထပြေးသွားတော့တာပဲ...အစတည်းက သူ့ကိုဒီကားအတွက် ရိုက်ခိုင်းထားတဲ့အခန်းတွေသိပ်မများတာကို...ခုတော့လည်း ကောင်းသွားတာပဲ သူ့ကိုနောက်ဆုံးပိုင်းမှာ နာမည်သာတပ်ပေးလိုက် ရိုက်တာတော့အစ်ကိုရှန်းတို့အဖွဲ့ကလူတွေကိုသာ လာရိုက်ခိုင်းလိုက်တော့"

"ဒါရိုက်တာ၀မ်က ဆရာသခင်တစ်ယောက်ကို သွားရှာတာထင်တယ်...တနေကုန်သူက ဂနာမငြိမ်ဖြစ်ပြီးထူးဆန်းနေတာ..အခုရှောင်ချန်းတစ်ခုခုဖြစ်သွားရော..သရဲရှိနေတယ်ချည်းပြောပြီး သရဲဖမ်းပေးဖို့ ဆရာသခင်ကိုသွားရှာတာပဲ...အဲလိုလူချမ်းသားတွေရဲ့ဦးနှောက်အလုပ်လုပ်ပုံကို တို့တွေဘယ်တော့မှ နားလည်မှာမဟုတ်ပါဘူး...သူစိတ်ချမ်းသာသလိုလုပ်ပါစေ..."

ရှီကျားမှာ လက်ထောက်ဒါရိုက်တာ၏နောက်မှ အ၀တ်လဲခန်းထဲသို့၀င်သွားကာ အ၀တ်အစားအမြန်လဲလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ရိုက်ကူးရန်တိုက်ရိုက်သွားလိုက်သည်။

၃ခန်းစာမှာများသည်ဟု မဆိုနိုင်ချေ။ ဒါရိုက်တာ၀မ်မရှိသည်ဖြစ်၍ လက်ထောက်ဒါရိုက်တာမှာ ရိုက်ကူးရေးကို လျင်မြန်စွာ အပြီးသတ်လိုက်လေသည်။ ရှီကျားအ၀တ်အစားလဲပြီးနောက် လက်ထောက်ဒါရိုက်တာရောက်လာပြီး အကူအညီမဲ့စွာဆိုလာခဲ့သည်။

"မစောတော့ဘူး..ညဘက်ဆို လမ်းလျှောက်လို့လည်းမကောင်းဘူး...ဒီထဲကဘယ်သူမှလည်း မင်းနဲ့လိုက်ပေးချင်မှာမဟုတ်ဘူး..ရှီကျား မင်းမြို့ထဲကဆေးရုံကိုသွားပြီး ချန်းထောင်ကိုသွားကြည့်မလို့မလား..မနက်ဖြန် ရှုတင်ကားအားမှ အတူသွားကြရင်ဘယ်လိုလဲ"

ကျော့ရှင်းသောမျက်နှာလေးနှင့် လူရွယ်လေးမှာ ခေါင်းအသာညိတ်လိုက်လေသည်။

"ကျေးဇူးပဲ အစ်ကိုရှန်း..ကျွန်တော်မနက်ဖြန်မှသွားလိုက်တော့မယ်"

လက်ထောက်ဒါရိုက်တာမှာ ရှီကျားကို စကားနည်းနည်းပါးပါးပြောပြီးနောက် ဟိုတယ်သော့ကိုပေးကာ အလုပ်လုပ်ရန်ပြန်သွားတော့သည်။

သော့အတွဲလိုက်ကိုကိုင်ထားကာ ရှီကျားမှာ ဟိုတယ်သို့ ချက်ချင်းပြန်မသွားလိုက်ချေ။ သူသည်ဘေးပတ်ပတ်လည်မှ သစ်ပင်များအုံ့ဆိုင်းနေသော တောအုပ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ၀င်လက်စနေရောင်ခြည်အလင်းတန်းများမှာ အပင်များကြားမှ ထိုးကျနေကြသည်။ လေပြည်က သစ်ရွက်များကိုတိုးတိုက်သွားကာ တရှဲရှဲအသံများကိုထွက်ပေါ်စေသည်။

ဆယ်မီတာခန့်မြင့်သော ထင်းရှူးတောအုပ်ထဲတွင် သစ်ပင်ကြီးများမှာ ရိုက်ကူးရေးတစ်ခုလုံးကို ကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးထံမှ ဖုံးကွယ်လျက် အုံဆိုင်းနေခဲ့သည်။ ထိုအခိုက်အတန့်တွင် တရုတ်ထင်းရှူးပင်ကြီးများမှာ လူသားသဖွယ်ဖြစ်လာပြီး အလုပ်များနေသော ရိုက်ကူးရေးအဖွဲ့သားများမှာ ပုရွတ်ဆိတ်များသဖွယ်။ ထိုထင်းရှူးပင်ကြီးများမှာ လေကြောင့် လှုပ်ရှားကာ ယမ်းခါနေရင်း ထိုပုရွတ်ဆိတ်နှယ်လူသားများကို အပေါ်စီးမှငုံ့မို့ကြည့်နေသည့်နှယ်။

ရှီကျားမှာ သူ၏လည်တိုင်မှ လည်ဆွဲကိုထိလိုက်မိသည်။ မူလတွင်သွေးရောင်ကျောက်စိမ်းလေးကိုထိုနေရာတွင်ဆွဲထားလေ့ရှိခဲ့သည်။ မနေ့ကစ၍ ထိုနေရာတွင် ကြေးထုလုံးဖြစ်သော ရှစ်မျက်နှာ အံ့စာတုံးတစ်ခုကနေရာယူလာခဲ့လေသည်။

(TN-ရှေ့မှာတုန်းကတော့ ၆မျက်နှာထုလုံးလို့ရေးခဲ့ပါတယ်၊ အခုမှသူကရှစ်မျက်နှာကြေးအံစာတုံးရယ်လို့ရေးပြထားတာပါ)

ထိုသွေးရောင်ကျောက်စိမ်းမှာ ရှီကျား၏ ယင်စွမ်းအင်ကို ဖုံးဖိနိုင်ရုံမျှသာဖြစ်သည်။ သွေးဆာသော ၀ိညာဥ်များနှင့် အငြိုးကြီးစွမ်းအင်များက သူ့ကိုအနည်းငယ်မျှဖြစ်ဖြစ် သတိထားမိနိုင်ဆဲဖြစ်သည်။ သို့သော် ဤ၀ူရှန်းရှင်းလီမှာသူ၏ ယင်စွမ်းအင်ကို လုံး၀ဖိနှိပ်ထားနိုင်လေသည်။ မနေ့ကတည်းက မည်သည့်သရဲတစ်ကောင်ကမျှ ရှီကျားကိုရှိမှန်းတောင် သတိမထားမိကြချေ။ ရှီကျားကိုယ်တိုင်ပင်လျှင် ပတ်၀န်းကျင်တွင် ယင်စွမ်းအင်အနည်းငယ်ကိုမျှ အာရုံမခံမိသည်အထိဖြစ်လေသည်။

သို့သော် ယခုမူ သူ၏လည်တိုင်မှ ကြိုးကိုအသာဆွဲထုတ်လိုက်မိလေသည်။

ထိုကြေးဒိုင်းလေး ကိုယ်နှင့်ကင်းကွာသွားသည်နှင့် ဘန်းခနဲပင်..

ကောင်းကင်နှင့် မြေကြီးတို့က တမဟုတ်ချင်းပြောင်းလဲသွားခဲ့လေသည်။ နေလုံးမှာ အပြည့်အ၀မ၀င်ရသေးသည့်တိုင် နေရောင်ခြည်မှာ စုန်းစမြုပ်ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။ ထူထဲသော အနက်ရောင်ချီများမှာ ရိုက်ကူးရေးတစ်ခုလုံးကို လွှမ်းခြုံနေခဲ့သည်။ ထိုအနက်ရောင်ချီများမှာ မီးခိုးတန်းကြီးသဖွယ် အဖွဲ့သားများ၏ကိုယ်ကို ဖြတ်သွားလျက် တော်ရုံနှင့် ပြိုကွဲသွားမည့်ပုံမပေါ်ချေ။

****

စာရေးသူမှာပြောစရာရှိတယ်:

စုန့်စုန့်: မြောင် မြောင် မြောင် မြောင် မြောင်~ (ဟယ်လို စုန့်စုန့်လေးပါ)

ဖူ၀ါ: ဟယ်လို ငါ့နာမည်က ဖူ၀ါပါ..

ရှီကျား: ဟယ်လို ငါ့နာမည်က ရှီကျားပါ..

ယဲ့ကျင်းကျီ:...(အဟမ်း စကားမစပ် ထိုက်ထိုက်လို့မခေါ်လို့ရမလား ကျေးဇူး)

(TN-ဖူ၀ါဆိုတာ စာရေးသူရဲ့နာမည်ပြောင်ပါ)

👻

Prev Next