MM Story Teller

👻Chapter 9

Viewers 1k

👻Chapter 9

ရင်းမြစ်ကိုရှာရန်နည်းလမ်းမတွေ့လေရာ ၂ဦးသားမှာ အိမ်ယာ၀န်းထဲ လမ်းအနည်းငယ်ပတ်လျှောက်ကြည့်ပြီးမှ အဆုံးတွင်အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ကြလေသည်။

ရှီကျားကိုယ်တိုင်မှာ သရဲဖမ်းဆရာသခင်တစ်ဦးမဟုတ်ခဲ့ချေ။ သူကဂါထာတစ်လုံးတပါဒမှမသိလေရာ သရဲဖမ်းရန်ကိုမူပြောနေစရာပင်မလိုချေ။ သူ၏ဘေးမှ မျိုးဆက်သစ်ဆရာသခင်များ၏ ထိပ်တန်းအတုအယောင်ဆရာသခင်ငယ်လေးမှာပင် အားကိုးရမနေခဲ့ချေ။ သူကားအမှန်တကယ်ဆရာသခင်အတုနှင့်သာတူလှလေသည်။

ယင်စွမ်းအင်များ ပြိုကွဲသွားစေရန် နောက်တစ်နေ့နေထွက်သည်အထိစောင့်ဆိုင်းနေသော ဆရာသခင်လေးဖေးယွီမှာ သူ၏လက်ထဲတွင် လက်ဖ၀ါးအရွယ်သံလိုက်အိမ်မြှောင်လေးတစ်ခုကိုကိုင်ထားခဲ့သည်။ ထို့နောက် အိမ်ရာ၀န်းတစ်ခုလုံးကို အရူးတစ်ဦးနှယ်လျှောက်ပတ်သွားနေခဲ့လေသည်။ သူ သံလိုက်အိမ်မြှောင်ကိုငုံ့ကြည့်လိုက် ပတ်၀န်းကျင်အဆောက်အဦးများကိုကြည့်လိုက် သစ်ပင်များသွယ်တန်းနေပုံကိုကြည့်လိုက်နှင့်လုပ်နေခဲ့လေသည်။ ထို့နောက် လေသံတိုးတိုးဖြင့် တတွတ်တွတ်နှင့် အဆက်မပြတ်လည်းရေရွတ်နေသေးသည်။

နေ့အချိန်ရောက်လျှင် ဤအိမ်ရာ၀န်းမှာ ချက်ချင်းပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားခဲ့လေသည်။

ယနေ့မှာ အားလပ်ရက်ဖြစ်သည်။ အိမ်ရာ၀န်းတွင်လူအများအပြားရှိမနေပဲ ပန်းခြံထဲတွင်သာ စကားတပြောပြောနှင့်လမ်းလျှောက်နေကြသော အမျိုးသမီးတချို့ရှိလေသည်။ ထို့နောက် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေကြသော သက်ကြီးရွယ်အိုတချို့ရှိနေလေသည်။

ရှီကျားမှာ ဖေးယွီဘေးမှလျှောက်လာနေရင်း ထိုအဆောက်အဦးများကို မထူးမခြားနားစွာကြည့်လိုက်လေသည်။ သူသည်ထိုလူများနှင့်တခါမျှအဆက်အဆံမလုပ်ဖူးချေ။ တခြားနည်းနှင့်ဆိုရပါက ဤနှစ်များအထဲတွင် သူ၏ယင်စွမ်းအင်ကထိုလူများအပေါ် ညိစွန်းကာ မကောင်းသော သက်ရောက်မှုများရှိလာလိမ့်မည်စိုး၍ပင်။

ယနေ့မနက်တွင် ရှီကျားမှာ ထွေထွေထူးထူးစိတ်ပူမနေခဲ့ပဲ ၀ူရှန်းရှင်းလီကိုသာ စကားလုံးတချို့ဆိုခဲ့လေသည်။ ၄င်းမှာ သူ၏ယင်စွမ်းအင်ကိုသာဖုံးဖိထားပြီး သူ၏အမြင်အာရုံကိုမူ ယင်စွမ်းအင်ကို မြင်နိုင်ခြင်းမှမတားမြစ်ရန်ဖြစ်သည်။ ရှီကျားက သိပ်မျှော်လင့်မထားခဲ့ချေ။ သို့သော် ၀ူရှန်းရှင်းလီတွင် ၀ိညာဥ်အသိစိတ်အမှန်တကယ်ရှိနေလေရာ သူ၏အစွမ်းကိုအနည်းငယ်ထိနိးချုပ်လိုက်သဖြင့် ရှီကျားမှာ ဖေးယွီ၏ အကူအညီကိုယူစရာမလိုတော့ချေ။ သူကအိမ်ရာ၀န်းအတွင်း ၀န်းရံနေသော အနက်ရောင်ချီအစုကိုတိုက်ရိုက်မြင်နိုင်လေသည်။

ရှီကျား၏မျက်လုံးထဲတွင်ထို အိမ်နီးနားချင်းများ၏မျက်နှာပေါ်၌ အနက်ရောင်ချီအလွှာပါးပါးတစ်ခုဖုံးလွှမ်းနေသလိုမြင်နေခဲ့ရလေသည်။ ထိုအနက်ရောင်ချီမှာ သူတို့မျက်နှာပေါ်လွှားထားသော အနက်ရောင်ချည်ပါးစလိုပင်။ သို့သော် ထိုသူတို့မှာ လုံး၀သတိမမူမိပုံဖြင့် မိမိတို့လုပ်စရာရှိသည်များကို တောင့်တင်းစွာလုပ်ကိုင်နေကြလေသည်။ သူတို့မှာ စကားမြည်စဆိုနေပုံပေါ်သော်လည်း သူတို့၏ အမူအရာမှာ ထူးဆန်းနေခဲ့လေသည်။ သူတို့၏မျက်လုံးများမှာ အသက်မဲ့စွာလေထုထဲကိုငေးမောနေခဲ့ကြသည်။ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေပုံပေါ်သော်လည်း တောင့်တင်းနေကာ အရိုးအဆစ်များပင် တချက်မှ လှုပ်ရှားသွားပုံမပေါ်ချေ။ သူတို့တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ဇွန်ဘီများနှယ်တောင့်တင်းနေကာ လှုပ်ရှားမှုများက လွန်စွာထူးဆန်းနေကြလေသည်။

အိမ်ရာ၀န်းထဲတွင် ရှီကျားနှင့် ဖေးယွီတို့ကလွဲလျှင် ကျန်လူများအားလုံးမှာ သူတို့နေစဥ်လုပ်ကိုင်စရာလိုအပ်သည်များကို ကြိုးဆွဲရုပ်သေးရုပ်များနှယ် ထုံထိုင်းစွာလုပ်ကိုင်နေခဲ့ကြလေသည်။

ဖေးယွီကဆိုလာသည်။

"အရင်ဆုံးရင်းမြစ်ကိုရှာမယ်..သူတို့ကိုသွားမနှောင့်ယှက်နဲ့ဦး ...လေလွင့်၀ိညာဥ်တွေကြားမှာ တခြားသရဲအမျိုးအစားတွေလည်းရှိသေးတယ်..အဲဒါက သူတို့ကိုယ်သူတို့ သေမှန်းတောင်မသိလို့ ၄၈နာရီအတွင်းပြန်လည်၀င်စားခြင်းစက်၀န်းထဲ မ၀င်နိုင်တဲ့သူတွေပဲ...လောလောဆယ်တော့ မင်းက သူတို့ကို 'မင်းတို့ကသေသွားပြီးပြီ'လို့ ဒီတိုင်းသွားပြောလိုက်ရင်..သူတို့ကြောက်လန့်ပြီး သူတို့၀ိညာဥ်တွေလည်း ပြိုကွဲပြီးထွက်ပြေးသွားလိမ့်မယ်...သူတို့ကိုပြန်လည်၀င်စားခြင်းစက်၀န်းထဲ၀င်နိုင်ဖို့ ငါတို့ကသူတို့ကိုယ်သူတို့ သေပြီးပြီဆိုတာသိအောင်..အရိပ်အမြွက်ပေးဖို့ကြိုးစားရမှာ..ဒီ၀ိညာဥ်တွေနဲ့ လေလွင့်၀ိညာဥ်တွေနဲ့ကအခြေအနေအတူတူပါပဲ..မစဥ်းစားပဲ သွားလုပ်လို့တော့မရဘူး"

ရှီကျားက ထိုလူများကို သတိပေးမည်ဟု စိတ်ကူးပင်မရှိခဲ့ချေ။ သူကအဝေးမျှသာ ကြည့်နေမိခြင်းဖြစ်သည်။

သူတို့၂ဦးမှာ အိမ်ရာ၀န်းအတွင်း ၃ပတ်မျှပတ်လျက် ရှာဖွေခဲ့ကြလေသည်။ ယင်စွမ်းအင်မှာ ပြင်းထန်လွန်းလေရာ အရင်းအမြစ်ကို ရှာဖွေရန် လွန်စွာခက်ခဲနေခဲ့လေသည်။ ဖေးယွီမှာ စိတ်မရှည်စွာ ဆံပင်တို့ကိုထိုးဖွနေစဥ် ရှီကျား၏ ခြေလှမ်းတို့က ရုတ်ချည်းရပ်တန့်သွားခဲ့လေသည်။ သူ၏အမူအရာမှာ ရှုပ်ထွေးနေဟန်ဖြင့် ခပ်လှမ်းလှမ်းတွင်ဆော့ကစားနေကြသော ကလေးများကို ကြည့်နေခဲ့လေသည်။

ဤအချိန်တွင် ကလေးအများစုမှာကျောင်းသို့သွားကြတော့မည်ဖြစ်သော်လည်း လောလောဆယ်တွင် အိမ်အနီးအနားရှိ ကစားကွင်းထဲတွင် ကစားနေကြသော ကလေး၃ဦးရှိလေသည်။ သူတို့မှာအလွန်ဆုံး ၃နှစ်၄နှစ်လောက်သာရှိသေးပုံပေါ်ကာ မူကြိုအရွယ်မျှပင် မရောက်ကြသေးချေ။ ကလေး၂ဦးမှာ သဲရဲတိုက်လေးများကြားတွင်ထိုင်လျက်ဆော့နေခဲ့ကြသည်။ ကောင်လေးတစ်ဦးကသာ ထောင့်နားတွင်ထိုင်လျက် သဲများကိုပုံကာ တစ်ယောက်တည်းဆော့နေခဲ့လေသည်။

ရှီကျားအဝေးကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ သူသည်ရင်းနှီးနေသော ကျောပြင်ကို ခပ်၀ါး၀ါးသာမြင်ရတော့သည်။

အသက်၀င်နေသော ပန်းခြံလေးထဲတွင်မူ ကလေးများအားလုံးမှာ အော်ဟစ်ပြေးလွှားလျက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်လိုက်နေကြလေသည်။ အရိပ်ကလေးတစ်ခုမှာ ထောင့်တွင်ပုန်းလျက် မနာလိုစွာကြည့်နေခဲ့လေသည်။ အဆုံးတွင် သူကမနေနိုင်တော့ဘဲ ထောင့်အကွယ်မှထွက်လာကာ ထိုနေရာသို့သွားချင်ပုံပင်။ သူ၏ပိန်ပါးသောလက်ကလေးမှာ နောက်မှအဆွဲခံလိုက်ရလေသည်။ လူလတ်ပိုင်းအရွယ်လူကြီးတစ်ဦးက သူ့အားညင်သာစွာကြည့်လျက် ခေါင်းကလေးကိုပွတ်ကာ ကြင်ကြင်နာနာဆိုလာခဲ့လေသည်။

"ကျားကျား..မသွားနဲ့နော်..ပါးပါးက မင်းနဲ့ဆော့ပေးမယ်နော်"

.

(TN- ရှီကျားငယ်ငယ်ကဟာကိုပြန်မြင်ယောင်တာပါ.
သူကယင်စွမ်းအင်အရမ်းပြင်းတော့ တခြားကလေးတွေကသူနဲ့နီးနီးကပ်ကပ်နေရင် ဒုက္ခရောက်မှာစိုးလို့ပါ)

သက်ပြင်းအသာချလျက် ရှီကျားမှာ အကြည့်ကိုလွှဲလိုက်ကာဆက်လျှောက်သွားရန်ပြင်လိုက်လေသည်။ သူရှေ့သို့တစ်လှမ်းမျှသာလှမ်းလိုက်ရသေးသော်လည်း သူသည် ဒုန်း ခနဲအသံတစ်ခုကိုကြားလိုက်ရလေသည်။ သူအလျင်အမြန်လှည့်ကြည့်လိုက်လျှင် တစ်ယောက်တည်းဆော့နေသော ကောင်လေးမှာ ရုတ်ချည်းလဲကျသွားပုံပင်။ သူ၏နဖူးတစ်ခုလုံးမှာ သဲပုံများဘေးမှ ဘိလပ်မြေခုံအစွန်းနှင့်ဆောင့်ကျသွားခြင်းဖြစ်သည်။

ရှီကျား၏ မျက်လုံးတို့ပြူးကျယ်သွားလျက် အလျင်အမြန်လျှောက်သွားလိုက်လေသည်။

"နာသွားလား..အဆင်ပြေရဲ့လား..ကလေး မင်းဘယ်နားထိသွားသေးလဲ.."

ဘေးတွင်ဆော့ကစားနေကြသော ကလေး၂ဦးမှာ တစ်ချက်မျှသာကြည့်လျက် လာကူညီမည့်ပုံပင်မပေါ်ချေ။ သူသည် ထိုကလေးငယ်၏နဖူးပေါက်သွားပြီး သွေးများထွက်လာတော့မည်ဟုပင်ထင်ထားခဲ့လေသည်။ သို့သော် ကောင်လေး၏နဖူးပေါ်တွင် ကြီးမားသော ခရမ်းပြာရောင်သန်းနေသည့်အကွက်ကြီးသာရှိနေကာ သွေးအနည်းငယ်မျှထွက်မနေခဲ့ချေ။

ရှီကျားအသာတန့်သွားခဲ့မိသည်။

ဤသည်မှာတိတ်ဆိတ်ကာ သိတတ်သော ကလေးတစ်ဦးဖြစ်ပုံရကာ နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်းစေ့လျက် ငြိမ်သက်နေခဲ့လေသည်။ နာသည်ဟုလည်းမဆိုသလို ငိုလည်းမငိုချေ။ သူကတစ်ခုခုအမှားလုပ်မိသည့်အလား ခေါင်းကလေးငုံ့ကာသာ တိတ်ဆိတ်နေခဲ့လေသည်။

ရှီကျားညင်သာစွာမေးလိုက်သည်။

"မင်းရဲ့အိမ်ကဘယ်မှာလဲ..အစ်ကိုကြီးကမင်းကို အိမ်လိုက်ပို့ပေးမယ်"

ကောင်ငယ်လေးမှာ လက်ညှိုးကိုဆန့်လျက် အဆောက်အဦးတစ်ခုကို လက်ညှိုးထိုးပြလာခဲ့လေသည်။

ရှီကျားလှည့်ကြည့်လိုက်လျှင် ဖေးယွီမှာ သူကျန်ခဲ့သည်ကိုမသိဘဲ ကျောပြင်မှာ ဝေးသထက်ဝေးသွားသည်ကိုသာတွေ့လိုက်ရလေသည်။ ကလေးတစ်ယောက်ကို အိမ်ပြန်ပို့ခြင်းသာဖြစ်လေရာ သိပ်မကြာနိုင်ဟုတွေးလျက် ထိုကလေးကိုတိုက်ရိုက်ကောက်ချီလိုက်ကာ ညွှန်ပြခဲ့သည့် အဆောက်အဦးထံလျှောက်သွားလိုက်တော့သည်။

ဤကောင်လေးပေါ်တွင်လည်း ယင်စွမ်းအင်ခပ်ဖျော့ဖျော့ရှိနေခဲ့လေသည်။ ထို့အပြင်တစ်စုံတစ်ဦထံမှ တစ်ခါမျှ အချီမခံရဖူးပုံပင်။ သူ၏ခေါင်းသေးသေးလေးကို ရှီကျား၏ရင်ဘတ်တွင်မှီထားကာ ဘာမျှမဆိုရဲချေ။ သို့သော်ရှီကျားမှ သူဘယ်အထပ်တွင်နေကြောင်းမေးသောအခါတွင်မူ ခေါင်းလေးထောင်ကာ လက်ညှိုးညွှန်ပြလာလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။

သူ၏နောက်မှ ဓါတ်လှေကားမှာ လျင်မြန်စွာပိတ်သွားခဲ့ပြီး မီးရောင်မှာလည်း ရုတ်ချည်းမည်းမှောင်သွားခဲ့ကာ ရှီကျားမျက်နှာပေါ်မှ အပြုံးမှာလည်း တဖြည်းဖြည်းပျောက်ကွယ်သွားတော့သည်။ သူသည်ခေါင်းငုံ့လျက် ထောင့်ချိုးရှိဘေစင်ထဲမှ ငွေစက္ကူအမည်းကိုကြည့်လိုက်မိသည်။

(TN-သေပြီးတဲ့လူတွေကို မီးရှို့ပေးတဲ့ ပိုက်ဆံပါ)

ဤအထပ်တွင်နေထိုင်သူ မိသားစု၂စုရှိသည်။ ထိုမိသားစု၂စုကြားတွင် မီးခိုးရောင်သံဘေစင်တစ်ခုရှိလေသည်။ လေထုထဲတွင် တစ်ခုခုလောင်ကျွမ်းထားသောအနံဖျော့ဖျော့ပျံ့လွင့်နေခဲ့သည်။ ငွေစက္ကူအမည်းမှာ အများစုကပြာအဖြစ်ပြောင်းသွားပြီးဖြစ်ကာ အစွန်းတချို့ကသာ ကျန်ရစ်တော့သည်။ ပြာမှုန်တချို့မှ လေကြောင့်လွင့်နေပြီး မျက်နှာကျက်မှ မီးလုံးကပျက်နေပြီး နေရောင်ခြည်တစ်စမျှသာ လှေကားများအကြားမှ ခဲရာခဲဆစ်ထိုးကျနေခဲ့သည်။ဘယ်နေရာမှထွက်လာမှန်းမသိသော ရေတစ်စက်စက်ကျသံနှင့် ပေါင်းစပ်လိုက်လျှင် ပါတ်၀န်းကျင်အနေအထားမှာ အနည်းငယ်ကျောချမ်းစဖွယ်ဖြစ်နေခဲ့လေသည်။

အေးစက်ကာ တိတ်ဆိတ်ပြီး လူသားအရိပ်အယောင်များပျောက်ဆုံးနေခဲ့သည်။

ရှီကျားခေါင်းကိုငုံ့လျက် အသာမေးလိုက်သည်။

"ဘယ်အိမ်လဲ"

ကောင်လေးမှာရှေ့ကို ထိုးပြလာခဲ့လေသည်။

ရှီကျားမှာ ကောင်ကလေးကို တည်ငြိမ်စွာချီလျက် တိုက်ခန်းတစ်ခုထံလျှောက်သွားကာ တံခါးကို ညင်သာစွာခေါက်လိုက်လေသည်။

အိမ်ထဲတွင် မည်သူမျှရှိပုံမပေါ်ချေ။ 'ဒေါက် ဒေါက်'ဟူသော တံခါးခေါက်သံမှာ လျှောက်လမ်းတစ်ခုလုံးတွင် ပဲ့တင်ထပ်နေခဲ့လေသည်။ ဤသည်မှာ ခပ်ကျဥ်းကျဥ်းတိုက်ခန်းတစ်ခုသာဖြစ်သော်လည်း ဤအခိုက်အတန့်တွင် မည်သည့်နေရာကမှန်းမသိ အေးစက်စက်လေတစ်သုတ်က တိုက်ခိုက်လာခဲ့လေသည်။ ၄င်းမှာရှီကျား၏ ခြေဖျားကိုတိုးတိုက်ကာ တဖြည်းဖြည်းတက်လာခဲ့လေသည်။ ထိုအနက်ရောင်ချီများရောနှောနေသော လေမှာ သူ၏ရင်ဘတ်အထိတက်လာလျှင် ရှီကျား၏ မျက်ခုံးတို့တွန့်ချိုးသွားလျက် သွေးနီရောင်အရှိန်အ၀ါတစ်ခုက သူ၏လက်ချောင်းများထံရစ်ပါတ်လာခဲ့လေသည်။

ထိုအခိုက်အတန့်တွင် ကြေးအံစာတုံးလေးမှာ သူ၏အင်္ကျီအောက်မှ ရုတ်ချည်းခုန်ထွက်လာခဲ့သည်။ လေထဲတွင်လွင့်မျောနေခဲ့ပြီး ရုတ်ချည်း တုန်ခါလာခဲ့လေသည်။

ဘန်း...

အနက်ရောင်လေပြည်မှာ ဖြတ်ခနဲပြိုကွဲသွားခဲ့လေသည်။ ၀ူးရှန်းရှင်းလီမှာ ခတ္တမျှလည်ပတ်နေပြီးနောက် သူ၏အင်္ကျီထဲပြန်၀င်သွားခဲ့လေသည်။

ထိုစဥ်တံခါး၏နောက်မှ လေးလံပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းနိင်သော ခြေလှမ်းတချို့ကိုကြားလိုက်ရလေသည်။ ၄င်းမှာ လေးလံသော အရာတစ်ခု တရွတ်ဆွဲလာသည့်နှယ်။ ထိုအသံမှ အဝေးမှ တဖြည်းဖြည်းနီးကပ်လာပြီး တံခါးရှေ့တွင်ရပ်တန့်သွားခဲ့လေသည်။ ထို့နောက်ချောင်းကြည့်ပေါက်မှာ မည်းမှောင်သွားခဲ့လေသည်။ ထိုသေးငယ်သော အပေါက်ကလေးထဲမှ အခန်းထဲမှတစ်စုံတစ်ခုက ရှီကျားကိုကြည့်နေခဲ့လေသည်။

"ခရက်..."

အရှေ့မှတံခါးမှာဖြည်းညှင်းစွာပွင့်လာခဲ့လေသည်။ ထို့နောက်ငယ်ရွယ်၍ ဖိုသီဖတ်သီပုံစံဖြင့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးထွက်လာကာ ရှီကျားကို အေးစက်စွာကြည့်လာခဲ့လေသည်။

ကောင်ငယ်လေးမှာ ရှီကျားလက်ထဲမှ ခုန်ဆင်းရန်ကြိုးစားလာခဲ့သည်။ ထို့နောက် တံခါးမှတဆင့်ပြေး၀င်သွားကာ ထိုအမျိုးသမီးနောက်တွင်ပုန်းလိုက်ကာ ခေါင်းကလေးထုတ်လျက် ရှီကျားအား ချောင်းကြည့်လာခဲ့လေသည်။

ရှီကျားသည်ရှေ့မှ အမျိုးသမီးကိုကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအမျိုးသမီးမှာလည်း သူ့ကိုစိုက်ကြည့်နေခဲ့လေသည်။

ထိုအမျိုးသမီးမှာ သူမ၏ညာလက်ကို ပတ်တီးများနှင့်စည်းနှောင်ထားလျက် လည်ပင်းတွင် ချိတ်ဆွဲထားခဲ့လေသည်။ သူမ၏အနက်ရောင်မျက်လုံးများတွင် မည်သည့်ခံစားချက်မျှမပါရှိပဲ ရှီကျားအား အေးစက်စက်စိုက်ကြည့်နေခဲ့လေသည်။ သူမမှာ မိတ်ကပ်ထူထူပိန်းပိန်းလိမ်းထားပြီး ပါးပြင်တွင်လည်း အနီရောင်အကွင်းကြီး၂ကွင်းလိမ်းခြယ်ထားကာ ၄င်းမှာ လူသေမိတ်ကပ်ကိုလိမ်းထားသည့်နှယ် လူများကိုပင်ခြောက်လှန့်နိုင်လေသည်။ သူမကထိုပုံစံအတိုင်း လှုပ်ရှားမှုကင်းမဲ့စွာ ရပ်နေခဲ့လေသည်။

လေထုထဲတွင် စက္ကူမီးရှို့ထားသော ပြာမှုန့်ရနံ့များနှင့် ပြည့်နှက်နေခဲ့လေသည်။ ရှီကျားပြုံးလိုက်သည်။

"ဒီကလေးကအခုလေးတင် လဲကျပြီး ခေါင်းကိုဆောင့်မိသွားတာ"

ထိုအမျိုးသမီးမှာ သူ့ကိုသာ မတုန်မလှုပ်စိုက်ကြည့်နေခဲ့လေသည်။

ရှီကျားထပ်မံပြုံးလိုက်သည်။

"ဒီအထပ်မှာ တစ်ယောက်ယောက်ဆုံးသွားတာလား"

အချိန်တချို့ကုန်လွန်သွားပြီး ရှီကျားနောက်တစ်ကြိမ်ပါးစပ်ဟ၍ မေးရန်ပြင်လိုက်စဥ်မှာပင် ကောင်ငယ်လေးမှာ သူ၏လက်ကိုမြှောက်လျက် လျှောက်လမ်းတစ်ဖက်ခြမ်းမှ တံခါးကိုလက်ညှိုးထိုးပြလာခဲ့လေသည်။ ထို့နောက် အမျိုးသမီး၏ ရေခဲတမျှအေးစက်သော အသံကိုကြားလိုက်ရလေသည်။

"မျက်နှာချင်းဆိုင်အခန်းက အဘိုးဆုံးသွားတာ"

ရှီကျား၏အမူအရာမှာ တန့်သွားခဲ့သည်။ သူခေါင်းကိုပြန်လှည့်လိုက်ချိန်မှာပင် ဘန်းခနဲအသံနှင့်အတူ ရှေ့မှတံခါးမှ ပိတ်သွားခဲ့လေပြီ။

"တင်.."

ဓါတ်လှေကားက ရှီကျား၏နောက်တွင် ရပ်သွားခဲ့သည်။

သူသည်အခန်းရှေ့တွင်ရပ်နေဆဲဖြစ်ကာ ထိုဓါတ်လှေကား၏ ခလုတ်ကိုတစ်ချက်မျှမထိခဲ့ချေ။ သို့သော် ဓါတ်လှေကားမှာ ဤအထပ်တွင်ရပ်သွားခဲ့လေသည်။ ခေါင်းကြိမ်းသွားစေသော အေးစိမ့်မှုတစ်ခုက သူ၏ကျောရိုးမှ ဆန်တက်လာခဲ့လေသည်။ လျှောက်လမ်းတွင် မည်သည့်လေမှ၀င်လာစရာအကြောင်းမရှိသည့်တိုင် ဘေစင်ထဲမှ အနက်ရောင်ပြာမှုန်များမှာ ကြမ်းတမ်းစွာလွင့်ထွက်သွားခဲ့လေသည်။ ထို့အပြင်ရှီကျား၏ ခေါင်းပေါ်သို့ပင် ကျလာခဲ့လေသည်။

****

စာရေးသူမှာပြောစရာရှိတယ်:

၀ူရှန်းရှင်းလီ: ဒီဘေဘီလေးက အစကတော့ အကြင်နာမဲ့ အရမ်းမိုက် အရမ်းကြမ်းတဲ့ နာမည် ၀ူရှန်းရှင်းလီ (无相青黎)! လို့ခေါ်တာကို...ဒါပေမယ့်အဲဒီမသိတတ်တဲ့လူတွေက ဒီဘေဘီလေးကို ရသာငါးမျိုးရှင်းလီ (五香青黎 Wu Xiang Qing Li) တို့ ဘာတဲ့ ပန်းသစ်တော်စိမ်းငါးတောင်း (五箱青梨 Wu Xiang Qing Li)တို့ လျှောက်ခေါ်ရဲကြတယ်နော်...

အား....စိတ်တိုတယ်..ဒီဘေဘီလေးရဲ့ အရမ်းမိုက် အရမ်းကြမ်းတဲ့ ကာရိုက်တာကိုဖျက်ဆီးနေကြတာလို့... (ノ`Д´)ノ！！！

👻

Prev Next