MM Story Teller

👻Chapter 15

Viewers 3k

👻Chapter 15

"ငါ မင်းကို စားပစ်မယ်..."

လူအိုကြီး၏ပါးစပ်မှာ ပွင့်လာခဲ့သည်။ ၄င်းက ဦးခေါင်းတစ်ခုစာမျှ ကျယ်သောပါးစပ်ပေါက်ဖြစ်လေသည်။ ရှီကျား ဘေးသို့ရှောင်လိုက်ပြီး ထိုသရဲ၏ကိုယ်ပေါ်မှ အနီရောင် ယင်စွမ်းအင်ကို ကြည့်နေဆဲဖြစ်လေသည်။

ဖေးယွီကကျယ်လောင်စွာအော်ခေါ်လာခဲ့သည်။

"ရှီကျား ဒီကိုလာခဲ့..ဒီသရဲကအရမ်းသန်မာတယ်..ဟိုသရဲလေးထက်တောင်ပိုဆိုးသေးတယ်..ငါတို့ငရဲဘုရင်ယဲ့ကို အမြန်သွားရှာမှဖြစ်မယ်...သူပဲဒီမကောင်းဆိုး၀ါးကိုသတ်နိုင်မှာ..."

ရှီကျားက သူ၏စကားကိုမကြားသည့်အလား လက်သီးဖြင့် ထိုးချလိုက်လေသည်။ သို့သော် ထိုသရဲအိုကြီးမှာ ထိုလက်သီးချက်ကို အမှုမထားပဲ ပြေး၀င်လာဆဲဖြစ်သည်။ ထို့နောက် သာမာန်ဟုထင်ရသော လက်သီးချက်မှာ ထိုသရဲအိုကြီး၏ခေါင်းပေါ်ကို ကျရောက်သွားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ ယင်စွမ်းအင်များမှာ နေရာအနှံ့ ပြန်ကျဲသွားခဲ့လေသည်။ သရဲအိုကြီးမှာ နာကျင်စွာအော်မြည်လိုက်ပြီး ထွက်ပြေးချင်ခဲ့လေသည်။ သို့သော် ရှီကျားက ထိုသရဲအိုကြီး၏ လည်ပင်းကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်ထားပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မျက်နှာတွင်အပေါက်ဖြစ်သည်အထိ လက်သီးများတစ်ချက်ပြီးတစ်ချက် ပစ်သွင်းတော့သည်။

ဖေးယွီမှာကြောက်လွန်း၍ စကားပင်ပီပီသသမဆိုနိုင်ခဲ့ချေ။

"အစ်ကိုကျား..မ..မဟုတ်ဘူး..အစ်ကိုကြီးကျား.."

ရှီကျားက သူ၏ဘယ်ခြေထောက်ဖြင့် ထိုသရဲအိုကြီးအား နံရံသို့လွင့်သွားသည်အထိကန်ထည့်လိုက်လေသည်။ လွန်ခဲ့သော အခိုက်အတန့်လေးကမှ သရဲအိုကြီးမှာ ကြောက်မက်ဖွယ်အောင်းစွာ ခြိမ်းခြောက်နိုင်နေဆဲဖြစ်သည်။ ယခုအခိုက်အတန့်တွင်တော့သရဲအိုကြီးမှာ သူ၏မျက်လုံးများထွက်ကျလာသည်အထိ အချက်မပြတ်ထိုးခံနေရလေသည်။ ထိုမျက်လုံးအစုံမှာ မျက်လုံးပေါက် အသားတချို့နှင့်ချိတ်လျက် အပြင်တွင်တွဲလဲကျနေခဲ့သည်။ ထို့နောက်တုန်ယင်နေသော အသံဖြင့်ဆိုလာခဲ့လေသည်။

"မင်း..ဘယ်သူလဲ..မင်း..မင်း..အာာား..."

ရှီးကျားနောက်တစ်ကြိမ်ထိုးချလိုက်ချိန်တွင် လူအိုကြီး၏ မျက်လုံးမှာလည်း လုံး၀ကွဲကြေသွားခဲ့လေသည်။ သရဲအိုကြီးကို ဂုတ်မှဆွဲလျက် နံရံနှင့် ရိုက်ချလိုက်သည်။ သူ၏အမူအရာမှာ ရေခဲတမျှအေးစက်နေခဲ့ပြီး သူကဒေါသတို့ကိုချုပ်တီးထားရသည့်နှယ် တစ်လုံးချင်းစီမေးလာခဲ့သည်။

"ခင်များက ကလေးကိုစားလိုက်တာလား..အဲဒီ ဟိုဘက်အိမ်က ကလေးကိုစားလိုက်တာလား"

သရဲအိုကြီးမှာ တုန်ယင်နေပြီး အလိမ်အညာတစ်ခွန်းမျှမဆို၀ံ့ခဲ့ချေ။

"ငါ..ငါ..သေသွားပြီးချက်ချင်းမှာပဲ..သူကငါ့တံခါးကိုလာခေါက်တာလေ..ငါ..ငါ..ငါ.လည်းမသိလိုက်ပဲ သူ့ကိုချက်ချင်းစားလိုက်မိ..."

ဖေးယွီ ချက်ချင်းပြေးလာခဲ့လေသည်။

"မအံ့သြတော့ပါဘူး..သူ့အရင်စရိုက်အရဆို မကောင်းတာတွေလည်းအများကြီးမလုပ်ခဲ့ဘူး..သူ့မှာ အငြိုးရှိရင်တောင် သူ့အငြိုးစွမ်းအင်က ဒီလောက်သန်မာစရာအကြောင်းမရှိဘူး..ဒီတော့သူကအဲကလေးကိုစားလိုက်ပြီး အဲကလေးရဲ့ အငြိုးစွမ်းအင်ကိုရပြီး အစွမ်းတွေရလာတာကိုး.."

"အဲဒါအကုန်မဟုတ်သေးဘူး"

ဖေးယွီမှာတန့်သွားခဲ့သည်။

"အကုန်မဟုတ်သေးဘူးလား..အစ်ကိုကြီးကျား ဘာများကျန်သေးတာလဲဟင်"

'အစ်ကိုကြီးကျား'ဟူသော အမည်ပညက်ချက်ကိုလျစ်လျူရှုလျက် ရှီကျား၏ အေးစက်သော အကြည့်တို့မှာ သေမင်း၏တံစဥ်နှယ် သရဲအိုကြီး၏ကိုယ်ပေါ်ရောက်ရှိသွားခဲ့လေသည်။

"ခင်များပေါ်မှာ..ဘာလို့ ကျွန်တော့်ရဲ့ယင်စွမ်းအင်ရှိနေရတာလဲ .. "

ကြောက်ရွံ့နေသော သရဲအိုကြီးကရှင်းပြလာခဲ့လေသည်။

"အဲဒီကလေးကိုစားပြီးတော့..ငါ့နားမှာ အရမ်းသန်မာတဲ့ ယင်စွမ်းအင်တွေအများကြီးတွေ့လိုက်ရတယ်လေ..ငါလည်းရသလောက်အမြန်စားလိုက်တာ..ငါဘာမှမသိပါဘူးကွာ..."

ဖေးယွီက ရှီကျားနှင့် သရဲအိုကြီးကို မျက်နှယ်ငယ်နှင့် ကြည့်နေခဲ့လေသည်။ သရဲအိုကြီး၏စကားကိုကြားသော် ရှီကျား၏ကိုယ်ပေါ်မှ ပြင်းထန်သော ယင်စွမ်းအင်တို့ ပြန်လည်ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့လေသည်။ သူကမျက်လုံးကိုမှိတ်လျက် အသက်ကို ဖြည်းညှင်းစွာ ရှူသွင်းလိုက်လေသည်။

"ဒီတော့ ခင်များက အဲဒီကလေးကိုထိခိုက်အောင်လုပ်ပြီးမှ ကျွန်တော့်ရဲ့ယင်စွမ်းအင်ကိုစားလိုက်တာပေါ့..ခင်များကလွန်ခဲ့တဲ့ ၆ရက်ကသေသွားတာ..အဲဒီနေ့ကလား.. "

ငါမဟုတ်ဘူး..အဲဒီကလေးကိုထိခိုက်အောင်လုပ်ခဲ့တာ ငါမဟုတ်ဘူး..

ဖေးယွီမေးလိုက်သည်။

"လွန်ခဲ့တဲ့၆ရက်ကဘာဖြစ်ခဲ့လို့လဲ"

ရှီကျားမှာ လက်တစ်ဖက်က သရဲအိုကြီးကို ဂုတ်မှဆွဲထားလျက် ဖေးယွီကိုလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

"လွန်ခဲ့တဲ့၆ရက်က ဆရာယဲ့နဲ့တွေ့ခဲ့တဲ့ နေ့လေ...ငါနှစ်တွေအကြာကြီး၀တ်လာတဲ့ ကျောက်စိမ်းလေးကအဲဒီနေ့ကျကွဲသွားတာ...အဲဒီတုန်းက ငါ့ယင်စွမ်းအင်တွေထွက်ကျသွားတာဖြစ်မယ်...အဲဒီနေ့မှာ သူကတိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်သေသွားပြီး ငါ့ယင်စွမ်းအင်ကိုစားလိုက်တာပဲ..."

၄င်းကိုပြောပြီးသည်နှင့် ရှီကျားမှာ သူ၏လက်ကိုလွှတ်လိုက်ပြီး သရဲကြီးကိုလည်းနံရံသို့ကန်ထုတ်လိုက်လေသည်။

ရှီကျား၏အေးစက်၍ ခံစားချက်မဲ့သောအသံမှာ ကျဥ်းမြောင်းသောအခန်းထဲတွင် ပဲ့တင်ထပ်နေခဲ့လေသည်။

"ဒီတော့ အဲဒီအနက်ရောင်ချီထုထဲမှာ ငါမြင်ခဲ့ရတာက အစစ်အမှန်မဟုတ်ဘူးပဲ...ခင်များနှစ်ပေါင်းများစွာဖြစ်လာစေချင်ခဲ့တဲ့ အိပ်မက်သက်သက်ပဲ...တကယ်တမ်းမှာ ခင်များသားကလည်း ခင်များကို ဂရုမစိုက်ဘူး ခင်များချွေးမကလည်း ခင်များကိုနေ့တိုင်းသေစေချင်နေတာ...အဲဒါသူတို့အပြစ်လေ သူတို့မကောင်းတာကို ခင်များဘာလို့ အပြစ်မရှိတဲ့ကလေးတစ်ယောက်ကို ဒုက္ခပေးရတာလဲ"

မကောင်းဆိုး၀ါးသရဲတစ်ကောင်အနေနှင့် သရဲအိုကြီးပြောချင်ခဲ့သည်မှာ: ငါစားတော့ဘာဖြစ်လဲ..ငါစားချင်လို့စားတာပဲ ..မင်းသောက်လုပ်လား..ငါသာမစားလိုက်ရင် ငါဘယ်လိုမကောင်းဆိုး၀ါးဖြစ်လာတော့မှာလဲ..

သို့သော် လက်တွေ့တွင်တော့ ထောင့်တစ်ထောင့်တွင် ကုပ်ကုပ်လေးငြိမ်လျက် နှုတ်ဆိတ်နေရုံသာတတ်နိုင်လေသည်။

ရှီကျား၏ အေးစက်စက်အကြည့်တို့မှာ ထက်မြသော ဓါးတစ်ချောင်းအလား သရဲအိုကြီး၏ကိုယ်ကိုဖောက်ထွင်းနေခဲ့လေသည်။ သူ၏ညာလက်ကိုတင်းတင်းဆုပ်လိုက်လျှင် အနီရောင်ယင်စွမ်းအင်များတဖန်ရစ်၀ဲလာခဲ့လေသည်။ သရဲအိုကြီးမှာ တုန်တက်သည်အထိကြောက်ရွံ့သွားခဲ့လေသည်။ သရဲအိုကြီးမှာ နံရံတွင် ဖောက်၀င်မတက်ပြားကပ်နေပြီး ဤအကြင်နာတရားကင်းမဲ့သော လူရှေ့မှ ပျောက်ကွယ်သွားရစေရန်ဆုတောင်းနေမိသည်။ ရှီကျားမှာမူ သူ၏လက်သီးကိုဖြည်းညှင်းစွာမြှောက်လိုက်လေသည်။

သူ၏လက်သီးမှာ သရဲအိုကြီး၏ ဦးနှောက်ကိုဖောက်ခွဲပစ်လုနီးနီးတွင် လက်တစ်ဖက်မှာ သူ့၏လက်ကိုဖမ်းဆွဲလာခဲ့လေသည်။ သူ၏လက်ကောက်၀တ်မှာ တစ်စုံတစ်ဦး၏ ခိုင်မာစွာ ဆုပ်ကိုင်ချင်းကိုခံထားရလေသည်။ ခွေးသွေးဒရာမာဇာတ်လမ်းတွဲထဲမှ ဇာတ်၀င်ခန်းနှယ် ရှီကျားမှာ လေထဲတွင် ၃၆၀ဒီဂရီလည်သွားလျက် ခိုင်မာ၍ ကျယ်ပြန့်သော ရင်ခွင်တစ်ခုထဲ လဲကျသွားခဲ့လေသည်။ သူသည်တုန်လှုပ်သွားလျကခ တဖက်လူကိုမော့ကြည့်လိုက်မိလေသည်။

ယဲ့ကျင်းကျီ၏ ဖီးနစ်မျက်၀န်းများမှာ သူ့ကိုငုံ့ကြည့်နေခဲ့သည်။ အမှောင်ထုထဲတွင် ထိုအမျိုးသား၏မျက်လုံးထဲမှ မှည့်နက်ကလေးမှာ ပို၍ ထင်ရှားနေသည့်အလား။ ယဲ့ကျင်းကျီ၏ ခပ်နိမ့်နိမ့်လေသံကိုကြားလိုက်ရလေသည်။

"ဒီသရဲဆီက အရူးလုပ်ခံလိုက်ရမယ်လို့မထင်လိုက်မိဘူး..အဲဲဒီကလေးက မကောင်းဆိုး၀ါးမဟုတ်ဘူး..သူ့ကိုသေမျိုးကမ္ဘာထဲမှာရှိနေအောင် ၀ိညာဥ်ချည်နှောင်ပြီး ခေါ်ထားခံရရုံပဲ...ဒီသရဲကြီးကမှ တကယ့်နောက်ကွယ်ကတရားခံပဲ..မင်းအဆင်ပြေရဲ့လား"

ရင်ခွင်ထဲတွင် ကာကွယ်ပေးခံထားရသော ရှီကျား"...အဆင်ပြေပါတယ်"

ဘေးမှကြောင်ကြည့်နေသော ဖေးယွီ"..."

အစ်ကိုကြီးကျားကဘာများအဆင်မပြေဖြစ်နိုင်မှာတဲ့တုန်း အာ...

ကျဥ်းမြောင်းသော ဂိုထောင်ထဲတွင် ရှီကျားမှာ ကောင်းကင်ဘုံဆရာသခင်ယဲ့၏ ရင်ခွင်ကိုလက်တစ်ဖက်တင်လျက် အဖက်ခံထားရလေသည်။

ဖေးယွီ ဘေးမှမျက်လုံးကြီးပြူးလျက် အရူးလိုကြည့်နေခဲ့လေသည်။ မတိုင်ခင်အထိ ဆိုးဆိုးရွားရွားအရိုက်ခံထားရသော သရဲအိုကြီးမှာ နံရံတွင် ကပ်နေဆဲပင်ဖြစ်သည်။ ထိုစဥ်သူက ကိုယ်ကိုအမြန်လှည့်လျက် ထွက်ပြေးချင်ခဲ့လေသည်။

ယဲ့ကျင်းကျီ၏မျက်လုံးတို့က သရဲအိုကြီးအပေါ်ရောက်သွားပြီး သူ၏လက်ချောင်းကို အသာလှုပ်ရှားလိုက်လေသည်။ ကြေးအံစာတုံးက လျှပ်စီးလက်သလိုပင် သရဲအိုကြီး၏ ရင်ဘတ်ကို ဘန်းခနဲဖောက်ထွက်သွားခဲ့လေသည်။

ထို့နောက် သိပ်များများစားစားမတွေးပဲ ယဲ့ကျင်းကျီက ရှီကျားကိုဖက်ထားခြင်းမှလွှတ်ပေးလိုက်ကာ သရဲကြီးကိုဖြေရှင်းရန်ရှေ့သို့လှမ်းလိုက်လေသည်။

ရှီကျား ထိုသူ့အားထူးဆန်းသောအကြည့်ဖြင့် အကြိမ်အနည်းငယ်ကြည့်နေခဲ့မိလေသည်။

သရဲအိုကြီးမှာ ရှီကျားထံမှ မသေရုံတမယ်အရိုက်ခံထားရကာ ယခုငရဲဘုရင်ယဲ့နှင့်ဆုံရပြန်သည်။ သူ့ခမျာရုန်းကန်ခွင့်ပင်မရလိုက်ချေ။ ၀ူရှန်းချင်းလီက ထိုသရဲအိုကြီးကို ဇကာပေါက်ဖြစ်သည်အထိ ဖောက်ထွင်းပစ်ခဲ့လေသည်။ သရဲအိုကြီး၏ ကိုယ်က အားနည်းကာ မှိန်ဖျော့လာပြီး ပျောက်ကွယ်သွားလုနီးပါးပင်။

ယဲ့ကျင်းကျီသည် ဤမကောင်းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ် အဘယ်ကြောင့် ထိုမျှအားနည်းသွားရသည်ကို နားမလည်နိုင်ဖြစ်နေခဲ့လေသည်။ သူ၏နောက်တွင်မူ ဖေးယွီက ရှီကျားဘေးသို့တရှိန်ထိုးပြေးသွားလျက် တဟဲဟဲနှင့် ရယ်မောနေသည်ကိုမသိလိုက်ချေ။

"အစ်ကိုကျား ဘယ်လိုဖြစ်တာတုန်း...တို့တွေဒီလောက်တတွဲတွဲရှိနေတာကို မင်းလည်းရွှမ်းရွှယ်ကမ္ဘာကဆရာသခင်တစ်ယောက်မှန်း မသိခဲ့ရပါလား..ဘယ်ဆရာအောက်မှာသင်တာတုန်း..ဘယ်ဂိုဏ်းကလဲ..အဲ မင်းကိုဘာလို့များ အရင်ကမကြားဖူးတာပါလိမ့်"

အခန်းထောင့်တွင် ယဲ့ကျင်းကျီမှာ လက်ဟန်ဖြင့် ချုပ်နှောင်မှုတစ်ခုကိုပြုလုပ်လိုက်ကာ လက်ညှိုးတစ်ချောင်းဖြင့် ၀ူရှန်းချင်းလီကိုထိလိုက်သည်။

သရဲအိုကြီးက မကျေမနပ်ဆွဲဆွဲငင်ငင်အော်မြည်လာခဲ့လေသည်။ ရှီကျား တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဘာမှဖြစ်မနေတော့သည်ကို အတည်ပြုပြီးမှ ဖေးယွီကို အပြင်သို့ဆွဲခေါ်လာခဲ့လေသည်။

လျှောက်နေရင်း ဖေးယွီကခပ်တိုးတိုးဆိုလာခဲ့သည်။

"အစ်ကိုကျား..အစ်ကိုကျားအစွမ်းနဲ့ဆို မော့သို့အဆင့်၁၀ထဲ ကျိန်းသေ၀င်တယ်နော်..မင်းက ကျော်ကြားမှုနဲ့ ကြွယ်၀မှုတွေကို မျက်နှာလွှဲခဲပစ်လုပ်နေတာပဲ..ငါ'ghosts know'ကို စာပို့ပြီး နာမည်ကြီးလာအောင်လုပ်ပေးမယ်..မင်း မော့သို့အဆင့်ထိပ်ဆုံးကို တစ်ချက်တည်းတက်သွားစေရမယ်လို့ ကတိပေးတယ်ကွ...ဟင်း..ထိပ်ဆုံးအဆင့်ကတော့မသေချာဘူးပေါ့...ငါတို့မျိုးဆက်သစ်လေးတွေက ငရဲဘုရင်ယဲ့ရဲ့အတိမ်အနက်ကို ခုထိမမှန်းနိုင်သေးဘူးလေ..ဒါပေမယ့် မင်း နန်ရိကိုကျိန်းသေကျော်တက်နိုင်မယ်လို့ငါထင်တယ်..မင်းအခုလေးတင် အဲဒီသရဲကိုထိုးချပစ်တာ မိုက်ချက်ပဲ...ဟုတ်သား..ငါအရင်ကနန်ရိ သရဲဖမ်းနေတာကိုမြင်ဖူးတယ်.. သူကဇစ်ဝေ့ရှင်းခန်းမရဲ့ အကြီးဆုံးတပည့်လေ..ဒီတိုင်းသာမာန်ကြိုးစားတဲ့တာအိုရောင်းရင်းလောက်ပါပဲ... သူကမင်းကိုဘယ်လိုလုပ်ယှဥ်နိုင်မှာလဲ နော်..အစ်ကိုကျား"

"လူစကားပြော"

ဖေးယွီကချက်ချင်းအနားသို့ကပ်လာခဲ့လေသည်။

"ဟီး ဟီး ဟီး..အစ်ကိုကျားရေ နောက်ကျအသင်းအတူဖွဲ့ကြမယ်လေ..ဟိုကျင်းဂိုဏ်းက မောင်နှမနှစ်ယောက်လို သရဲအတူဖမ်းကြစို့လေနော်...ငါကသရဲတွေရှာပေးမယ် မင်းကချပေါ့..ငါတို့ မော့သို့ထိပ်ဆုံး အဆင့်၂ကိုကျိန်းသေယူနိုင်တယ်"

ကျဥ်းမြောင်းသော စတိုခန်းလေး၏အပြင်တွင် ယဲ့ကျင်းကျီမှာ ရွှေရောင်မန္တာန်တစ်ခုဖြင့်သရဲအိုကြီးကိုတင်းကြယ်စွာချည်နှောင်လိုက်လေသည်။ ရွှေရောင်မန္တာန်စာလုံးများမှာ ထိုသရဲအိုကြီးကို ပျောက်ကွယ်သွားပါရစေဟု ဆုတောင်းရသည်အထိ လောင်ကျွမ်းစေခဲ့သည်။ ထိုမကောင်းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ်မှာ အဆုံးတွင် ဘာမျှမကျန်ရစ်တော့ချေ။

ဆံပင်နက်တို့နှင့် ကျော့ရှင်းကာချောမောသော လူရွယ်လေး၏ အလွန်တည်တံ့နေသောအမူအယာကိုကြည့်ကာ ဆရာသခင်အတုလေးဖေး၏ ရယ်သံမှာ တဖြည်းဖြည်းတိုး၀င်သွားခဲ့လေသည်။

နောက်ထပ်မိနစ်ပိုင်းမျှသေချာအောင်စောင့်ကြည့်ပြီးနောက် ယဲ့ကျင်းကျီအပြင်သို့ထွက်လာရာတွင် တည်ငြိမ်သော ရှီကျားနှင့် တုန်လှုပ်နေသော ဖေးယွီကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ သူကထို၂ယောက်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ၀ူရှန်းချင်းလီသည် သူတို့၂ယောက်ကြားမှဖြတ်ခနဲပျံထွက်လာပြီး ရှီကျား၏အိတ်ကပ်ထဲသို့ တိုက်ရိုက်ခုန်၀င်သွားခဲ့လေသည်။

ပျင်းရိနေသောကြောင်နက်ကလေးမှာ သူ၏ပျောက်သွားသော ကြေးအံစာတုံးလေးကိုပြန်တွေ့ရလျှင် ပျော်ရွှင်စွာဆော့ကစားနေခဲ့လေသည်။

ယဲ့ကျင်းကျီက ရှီကျား၏အိတ်ကပ်ထံ ထူးဆန်းစွာကြည့်လိုက်ပြီး ခတ္တမျှအကြာသူကဆိုလာခဲ့သည်။

"မကောင်းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ်ကပြိုကွဲသွားပြီ...ဟိုကလေးရဲ့အခြေအနေကတော့နည်းနည်းရှုပ်ထွေးနေတယ်..သံသရာစက်၀န်းကိုပို့ပေးတဲ့ကိစ္စမျိုးတွေမှာ သိပ်မကျွမ်းကျင်လို့ပါ..တာအိုရောင်းရင်းဖေးရဲ့ အကူအညီကို လိုမယ်ထင်တယ်"

၃ယောက်သားမှာ တဖက်ခြမ်းမှတိုက်ခန်းထံအတူလျှောက်သွားလိုက်ကြလေသည်။

တံခါးမှဖြတ်၍ ၀င်သွားလိုက်သည်နှင့် ပတ်၀န်းကျင်မှာ တမဟုတ်ချင်းမှောင်မည်းသွားခဲ့လေသည်။ ထူထဲသော လိုက်ကာစများမှာ အလင်းရောင်မှန်သမျှကို ပိတ်ဆို့ထားခဲ့သည်။ တိုက်ခန်းတစ်ခုလုံးမှာ ပုပ်အက်အက်အနံ့တစ်ခုဖုံးလွှမ်းနေခဲ့လေသည်။

ရှီကျား နှာခေါင်းကိုပိတ်ထားလိုက်ရသည်။ သူအများကြီးလျှောက်မကြည့်လိုက်ရသေးခင်မှာပင် ဧည့်ခန်း၏အေးစက်သော ကြမ်းပြင်ပေါ်၌ လဲကျနေသော သားအမိ၂ဦးကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။

ရှုပ်ပွနေသော ဆံပင်များနှင့် အမျိုးသမီးက သူမ၏ကလေးကို တင်းကြပ်စွာဖက်ထားခဲ့သည်။ သူမ၏နှုတ်ခမ်းများမှာမူ အမည်တစ်ခုကို အဆုံးမဲ့စွာ တတွတ်တွတ်ရေရွတ်နေခဲ့လေသည်။

"ရှောင်လင်း..."

၄င်းမှာ သူမသား၏အမည်ဖြစ်နိုင်လေသည်။ သူမ၏ရင်ခွင်ထဲမှကောင်လေးမှာမူ သူ၏အမေဖြစ်သူကဲ့သို့ စိတ်လွတ်ကာ ရူးသွပ်မနေခဲ့ချေ။ ရှီကျားနှင့်ကျန်လူများရောက်ရှိလာသည်ကိုတွေ့သော် ခေါင်းကလေးကိုစောင်းလျက် သူတို့အား စိတ်၀င်စားဟန်ဖြင့်ကြည့်လာခဲ့လေသည်။

"ရှောင်လင်း..."

အမျိုးသမီးက အော်ဟစ်ကာ သူမ၏သားကို ပို၍ပင်တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားလိုက်လေသည်။

ရှီကျားမှာ သဘာ၀ကျစွာပင် ဖြစ်ပျက်နေသည်ကိုနားမလည်ခဲ့ချေ။ ရွှမ်းရွှယ်လောကမှလူတစ်ယောက်ဖြစ်သူမှာလည်း ထိုမြင်ကွင်းကိုရင်ဆိုင်ရလျှင် အနည်းငယ်ကူကယ်ရာမဲ့နေခဲ့လေသည်။

ယဲ့ကျင်းကျီ၏ ကြည်လင်ကာ အေးစက်သော အသံကိုကြားလိုက်ရလေသည်။

"ဒီကလေးကို မကောင်းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ်ကသတ်သွားတာ..စိတ်၀ိညာဥ်၃ခုထဲက ပထမတစ်ခု ထိုက်ကောင်းကိုစားသွားတာခံလိုက်ရတာ..စိတ်၀ိညာဥ်၃ခုနဲ့ ကိုယ်၀ိညာဥ် ၇ခုထဲမှာ ထိုက်ကောင်းက ပိုင်ရှင်ရဲ့ ဘ၀သက်တမ်းပဲ...ပထမစိတ်၀ိညာဥ်မရှိရင် သူပြန်လည်၀င်စားလို့လည်းမရတော့ဘူး..သူကဒီတိုင်း လေလွင့်၀ိညာဥ်ဖြစ်လာမှာ...ဒါပေမယ့် ထိုက်ကောင်းက မိခင်ရဲ့ကိုယ်ကနေအစဖြစ်တည်လာတာ..သူသေပြီးမကြာခင်မှာပဲ သူ့အမေကရှာတွေ့သွားတယ်..ပြီးတော့သူ့ကိုယ်ပိုင်အသားကိုလှီးပြီး အသားနဲ့ဟွမ်ပို သူ့ကိုကျွေးပြီးတော့သူ့ရဲ့ ထိုက်ကောင်းကိုအားပြန်ပြည့်စေခဲ့တယ်"

(TN-စိတ်၀ိညာဥ် ၃ခုနဲ့ ကိုယ်၀ိညာဥ်၇ခု၊ ဟွမ်ပိုကတော့၀ိညာဥ်လို့လည်းအဓိပ္ပါယ်ရပါတယ်...တရုတ်တွေမှာ ၀ိညာဥ်၂မျိုးရှိပါတယ် ဟွမ်နဲ့ ပိုပါ...ဟွမ်က ယန်၀ိညာဥ်ဖြစ်ပြီးတော့ စိတ်၀ိညာဥ်ပါ..ပိုကတော့ယင်ဖြစ်ပြီး ကိုယ်၀ိညာဥ်ပါ...ကောင်လေးရဲ့အမေက သူ့သားကို သူ့အသားတွေကျွေးပြီး သူ့ရဲ့၀ိညာဥ်ကိုချည်နှောင်ထားပြီး အစားခံလိုက်ရလို့လျော့သွားတဲ့ ၀ိညာဥ်တစ်ပိုင်းကို အားဖြည့်ပေးနေတာပါ)

ရှီကျားတွေးလိုက်သည်။

"အဲဒီသရဲအိုကြီးက ဟွမ်ပိုကိုစားလိုက်တယ်ဆိုရင်..ဆရာယဲ့ အခုနက သူ့ဆီကဟွမ်ပိုကိုပြန်ရခဲ့သေးလား"

ယဲ့ကျင်းကျီလက်ဖ၀ါးကိုလှန်လိုက်သော် အစိမ်းရင့်ရောင်အလင်းတစ်ခုက သူ၏လက်ဖ၀ါးထဲတွင်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။

"ပြန်ရခဲ့ပေမယ့် သူ့ထိုက်ကောင်းရဲ့တစ်၀က်လောက်က အစားခံထားရတော့မရှိတော့ဘူး..ပြန်ရလာရင်တောင် အသုံးမ၀င်တော့ဘူး...ဒါကြောင့်တာအိုရောင်းရင်းဖေး မင်းတို့ရဲ့ဂိုဏ်းက 《ကျင်း ကွေ့ ယောင်လွေ့》ကိုကျင့်ကြံတယ်...ဒီကလေးရဲ့ ဟွမ်ပိုကို ဖြည့်ပေးပြီးတော့ သံသရာစက်၀န်းထဲ၀င်နိုင်အောင် ကူညီပေးလို့ရမလား"

ဖေးယွီမှာအတော်လေး ယုံကြည်ကိုးစားမရသော်လည်း ဤသို့ အသက်ကယ်ရမည့်အခြေအနေမျိုးတွင် အတော်အတန်အလေးအနက်ထားတတ်လေသည်။ သူသည် ယဲ့ကျင်းကျီထံမှ ထိုက်ကောင်းကိုယူလိုက်ပြီး သူ၏ချန်ခွန်းအိတ်ထဲမှ ခပ်စုတ်စုတ်စာအုပ်တစ်အုပ်ကိုထုတ်ယူလာခဲ့လေသည်။ ထို့နောက်သူက ပြတ်သားစွာပင် စာရွက်တစ်ရွက်ကိုဖြဲချလိုက်လေသည်။

ဖေးယွီက မန္တာန်ကိုတိတ်တဆိတ်ရွတ်နေခဲ့လေသည်။ ထိုစာရွက်အဟောင်းမှာ လေထဲတွင် တဖြတ်ဖြတ်လွင့်နေခဲ့လေသည်။ ကောင်ငယ်လေး၏ စိတ်၀ိညာဥ်မှာ ထိုစာရွက်အပေါ် ညင်သာစွာလွင့်မျောသွားခဲ့သည်။

"၆မျိုးသော ချီဧည့်သည်တော်များ..ဘ၀အမှန်ကွဲပြားစေ...ပြင်းထန်သော ယင်စွမ်းအင်များ ကမ္ဘာမြေကခွာပြီး ပျော့ပျောင်းသော မီးဓါတ်ယင်စွမ်းအင် နူးညံ့သော လေဓါတ်ယင်စွမ်းအင်တို့သာကျန်ရှိစေ...ထိုက်ကောင်းပေါ်ထွက်လာ၍ သွေးတို့ခမ်းခြောက်စေ..ကျင်း ကွေ့ ယွီ ဟန် စာရွက်တစ်ရွက်ရဲ့ လမ်းပြမှုနဲ့ မြေအောက်ကမ္ဘာမှ၀ိဥာဥ်ကို မိန့်ဆိုတယ်..အို ၀ိညာဥ်ပြန်လည်ရောက်ရှိလာစေ"

ရုတ်ချည်း ဖေးယွီ၏ မျက်လုံးတို့ပြန်ပွင့်လာပြီး ထိုစာရွက်နှင့် ဟွမ်ပိုကို လက်ဖြင့်ညင်သာစွာပုတ်လိုက်လေသည်။ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ထိုစာရွက်ထံမှ နွေးထွေးသော အလင်းရောင်တစ်ခုတောက်ပလာပြီး မပြည့်စုံသော ဟွမ်ပိုအား တဖြည်းဖြည်းချင်း အားဖြည့်ပေးနေခဲ့လေသည်။ ထို့နောက် ကောင်ကလေး၏ကိုယ်ထံသို့ပြေး၀င်သွားလေတော့သည်။

👻
သားအမိနှစ်ယောက်လုံး သနားပါတယ်

Prev Next