MM Story Teller

👻Chapter 18

Viewers 3k

👻Chapter 18

ဖေးယွီဆိုခဲ့သလိုပင် ရွှမ်းရွှယ်လောကထဲတွင် လူအနည်းစုမှလွဲလျှင် ငရဲဘုရင်ယဲ့ကို ဂရုစိုက်သူသိပ်မရှိချေ။ သာမာန်အတင်းအဖျင်းမျှသာဖြစ်သော်လည်း ယဲ့ကျင်းကျီ ညတစ်နာရီအထိ စာပြန်နေခဲ့ပြီးနောက် နောက်ထပ်သတင်းလာနှိုက်မည့်သူများမကျန်ရှိတော့ချေ။ မျိုးဆက်ဟောင်းစီနီယာကြီးများမှာ အတင်းအဖျင်းကိုနှစ်သက်ပါသော်လည်း သူတို့မျက်နှာကိုနှိမ့်လျက် သူများတကာကို ဆက်တိုက်လိုက်စပ်စုနေရခြင်းကို အနည်းငယ်မျက်နှာပူသလိုခံစားရလေသည်။ မျိုးဆက်သစ်များက အရေပိုထူသော်လည်း သိပ်မစပ်စုကြချေ။

ပိန်းပိတ်အောင်မှောင်လျက် ငြိမ်သက်သောညတွင် အရပ်ရှည်ရှည်နှင့် ချောမောသောအမျိုးသားမှာ သူ၏ဖုန်းကိုပိတ်လိုက်ပြီးနောက် တဖက်လူကို အကြွေးမတင်လိုစိတ်နှင့် ဆက်တိုက်အိမ်သန့်ရှင်းလေးလုပ်နေခဲ့လေသည်။ သူက၄င်းကို တည်းခိုခအနေနှင့် မှတ်ယူထားခဲ့သည်။

နောက်တစ်နေ့တွင် ရှီကျားနိုးလာပြီး သူ၏အခန်းထဲမှထွက်ခါနီးတွင် ဖေးယွီ စိတ်လှုပ်ရှားစွာပြေးလာသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။

ဖေးယွီက သူ့အားအခန်းထဲသို့ပြန်ဆွဲခေါ်လိုက်ပြီး တံခါးကိုပင်လော့ချလိုက်သေးသည်။ ၄င်းမှာမလုံလောက်သေးဟုယူဆကာ မှော်အရံအတားကိုပင်ဖန်ဆင်းလိုက်သေး၏။

ရှီကျားမမေးပဲမနေနိုင်ခဲ့ချေ။

"မင်းငါ့ကိုတစ်ခုခုပြောစရာရှိပေမယ့် ဆရာယဲ့ကတော့ကြားလို့မရဘူးလား"

ဖေးယွီခေါင်းညိတ်လာခဲ့သည်။

ရှီကျား" မင်းရဲ့ဒီဟာတွေက ဆရာယဲ့မကြားရအောင် တကယ်တားပေးနိုင်လို့လား"

ဖေးယွီ၏မျက်နှာမှာတောင့်တင်းသွားခဲ့လေသည်။

"အဲ..ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်..ဒီလိုဆိုတော့ ငါလည်းစိတ်အေးရတာပေါ့...ပြောပြမယ်...မင်းဒီမနက်နိုးလာတော့ မနေ့ညက 'ghosts knowတင်ထားတဲ့ ကမ္ဘာကြီးကိုတုန်လှုပ်စရာသတင်းကြီးကိုတွေ့ပြီးပြီလား"

ရှီကျားမှာထိုသို့သောအရာများတွင် စိတ်၀င်စားမှုမရှိလှချေ။

"မင်းတို့ရွှမ်းရွှယ်လောကက အတင်းအဖျင်းတွေက ငါနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ"

ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် အခန်းထဲမှထွက်သွားရန်ပြင်လိုက်လေသည်။

ဖေးယွီကသူ့အားလက်ဆွဲကာ တားလာခဲ့သည်။

"ဒီတစ်ခေါက်က ငရဲဘုရင်ယဲ့နဲ့ဆိုင်တာ..ငရဲဘုရင်ယဲ့မှာ ဇနီးလောင်းရှိတယ်တဲ့..သူ့မှာတကယ်ကြီးဇနီးလောင်းရှိတယ်တဲ့လေ...ပြီးတော့အငယ်ထဲက စေ့စပ်ကြောင်းလမ်းထားတာတဲ့..ဒီလောက်ဆိုးရွားတဲ့ ကြိုတင်စီစဥ်ထားတဲ့လက်ထပ်ပွဲမျိုးလေဟမ်... ငါ့ဆရာကျဘာလို့ ငါ့အတွက်အဲလိုမစီစဥ်ပေးထားရတာလဲ..ငါ့မှာခုထိရည်းစားတောင်မရှိသေးဘူး"

ရှီကျားမှာ ခတ္တမျှနှုတ်ဆိတ်သွားမိလေသည်။

"ဆရာယဲ့မှာ ဇနီးလောင်းရှိတယ်လား"

ဖေးယွီက တက်ကြွစွာဖြင့်wechat officialအကောင့်ကိုဖွင့်ကာ ရှီကျားကိုပြလိုက်လသည်။

ထိုသတင်းကိုဖတ်ကြည့်ပြီးနောက် ရှီကျား မျက်မှောင်မကျုံ့မိဘဲမနေနိုင်ခဲ့ချေ။ ထို့နောက်သူကတံခါးကိုဖွင့်ရင်းဆိုလိုက်သည်။

"အဲဒါဆရာယဲ့ကိစ္စလေ..မင်းတို့နဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ..ဘာလို့လဲမှန်းတော့မသိပေမယ့်..ဒါကသူတို့ကိုယ်ရေးကိုယ်တာကိစ္စပဲကို ငါတို့.."

သူ၏စကားသံမှာ တ၀က်တပျက်နှင့် ရပ်တန့်သွားခဲ့လေသည်။ သူ၏မျက်လုံးအစုံမှာ တလက်လက်ရှင်းသန့်တောက်ပြောင်နေသော ဧည့်ခန်းကိုကြည့်နေခဲ့မိလေသည်။

အဖြူရောင်ကြွေပြားများမှာ ပြောင်လက်နေအောင်တိုက်ခံထားရလေသည်။ အောာက်ကိုငုံ့ကြည့်ပါက မှန်တစ်ချပ်အနေနှင့်ပင် ကြည့်၍ရနိုင်လေသည်။ တစ်နှစ်ကျော်ကြာစွဲကပ်နေသော နံရံပေါ်မှ ညစ်ပေနေသော အစွန်းကွက်များမှာလည်း အနည်းငယ်မျှရှိမနေတော့ချေ။ မျက်နှာကျက်ထောင့်မှ ပင့်ကူအိမ်များနှင့်ဖုန်များလည်းရှိမနေတော့ချေ။ ရေခဲသေတ္တာပေါ်မှ သံချေးကွက်များလည်း တာ့တာပြသွားခဲ့သည်။ တစ်နှစ်ကျော်မျှခြောက်သွေ့နေခဲ့သော လာဘ်၀ါးပင်များမှာလည်း ရေအသစ်များလဲလှယ်ထားကာ ရှင်သန်လိုစိတ်အပြည့်နှင့်မားမားမတ်မတ်ဖြစ်နေခဲ့လေသည်။

ရှီကျား မယုံနိုင်စွာပင် ဖေးယွီကိုလှည့်ကြည့်လိုက်မိလေသည်။

မင်းလုပ်ထားတာလား?

ဖေးယွီမှာ သူ့မျက်လုံးများ၏အဓိပ္ပါယ်ကိုချက်ချင်းနားလည်လျက် မျက်လုံးနှင့်ပင် ပြန်ဖြေလာခဲ့လေသည်။

ငါမဟုတ်ဘူး..ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲ...ငါအစောကသတိတောင်မထားမိလိုက်ဘူးရော်...

ထိုစဥ်မီးဖိုချောင်ထံမှ မွှေးကြိုင်သောရနံ့တစ်ခုပျံ့လွင့်လာခဲ့လေသည်။ ထိုအနံ့ကိုရှုရှိုက်မိလျှင် ရှီကျား တံတွေးမမြိုချမိပဲမနေနိုင်ခဲ့ချေ။ ဖေးယွီမှာ စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် မီးဖိုချောင်သို့ပြေး၀င်သွားနှင့်ပြီးဖြစ်သည်။

"ဘာတွေဖြစ်နေတာတုန်း..မင်းချက်နေတာလား..အစ်ကိုကျားရေ..မင်းခုမှနိုးတာမဟုတ်ဘူးလား"

မီးဖိုခန်းသို့ခြေချချမိခြင်းမှာပင် ဖေးယွီ အေးခဲရပ်တန့်သွားခဲ့လေသည်။

အရပ်မြင့်မြင့်နှင့် ချောမောသောအမျိုးသားမှာ မီးဖိုချောင်ထဲမှထွက်လာပြီး ဟင်းပန်းကန်များကို စားပွဲပေါ်တင်ငြိမ်စွာတင်လိုက်လေသည်။ ဖေးယွီကိုမြင်သော် ခေါင်းညိတ်ပြလျက် မထူးမခြားနားစွာဆိုလာခဲ့သည်။

"တာအိုရောင်းရင်းဖေး"

ထို့နောက်သူသည်မလှမ်းမကမ်းမှရှီကျားကိုလှည့်ကြည့်လိုက်လေသည်။

"မနေ့ညကမင်းကိုအနှောင့်အယှက်ပေးမိပြီ"

ဖေးယွီ၏ခြေထောက်တို့တုန်ရီလျက် နောက်သို့ အလိုအလျောက်လှည့်ကြည့်လိုက်မိလေသည်။ သူကရှီကျားဘေးသို့အလျင်အမြန်ပြေးသွားပြီး တီးတိုးဆိုလိုက်လေသည်။

"မကောင်းတော့ဘူး..ငါငရဲဘုရင်ယဲ့ရဲ့ မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး တစ်စားပွဲထဲမစားမနိုင်ဘူး..ငါအပြင်သွားပြီး ဖြေရှင်းလိုက်ဦးမယ်..ငရဲဘုရင်ယဲ့နဲ့တစ်စားပွဲထဲစားဖို့က တွေးရုံနဲ့တောင်ကြောက်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ်..အစ်ကိုကျားရေ..ငါတကယ်မတတ်နိုင်လို့..မင်းပဲစားလိုက်တော့နော်.."

ထို့နောက်ဖေးယွီမှာ သူ၏တုန်ယင်နေသော ခြေထောက်များကိုခိုင်မာစွာရပ်လျက် ဖြောင့်မတ်စွာ ဆိုလာခဲ့သည်။

"အခုလေးတင် ကျွန်တော့်သံလိုက်အိမ်မြှောင်က အနီးအနားမှာ မကောင်းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ်ကိုအာရုံခံမိသလိုပဲ..သွားဖြေရှင်းလိုက်ပါဦးမယ်..အဲ တာအိုရောင်းရင်းယဲ့.. အစ်ကိုကျား..မင်းတို့စားနှင့်ကြနော်..ဖြည်းဖြည်းချင်းစားကြပါ"

ပြောပြီးသည်နှင့် ဖေးယွီမှာ အလင်းအလျင်နှင့်ပြေးထွက်သွားတော့သည်။

ရှီကျား"..."

ယဲ့ကျင်းကျီ"..."

ရှီကျားကမေးလိုက်သည်။

" ဆရာယဲ့က ယင်စွမ်းအင်တွေကို သာမာန်မျက်စိနဲ့မြင်နိုင်တယ်လို့ကြားမိတယ်..ဒီအနီးအနားမှာ သရဲတွေများတွေ့မိသေးလား.."

ယဲ့ကျင်းကျီ ခတ္တမျှတိတ်ဆိတ်နေခဲ့သည်။

"အဲဒီအမြင်အာရုံကဒီနေ့အလုပ်မလုပ်ဘူးထင်တယ်.."

ရှီကျားရယ်ချင်စိတ်ကို အောင့်ထားလိုက်မိလေသည်။

ဆရာသခင်အတုလေးဖေးမှာ အလျင်စလိုထွက်ပြေးရန် တွေ့ကရာဆင်ခြေကိုပေးသွားခဲ့သည်။

ဆရာယဲ့တောင်သရဲကိုမတွေ့တာကို သူကဘယ်နားမှာသွားရှာမှာပါလိမ့်..

ဖေးယွီ ဆက်မနေရဲတော့ဘဲထွက်ပြေးသွားခဲ့လေရာ ရှီကျားနှင့် ယဲ့ကျင်းကျီသာလျှင် ထမင်းစားပွဲတွင်မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်လျက်ကျန်ခဲ့လေသည်။ အစပိုင်းတွင် ရှီကျား သူ၏တူကိုကောက်မကိုင်ရဲခဲ့ချေ။ သူ၏ရှေ့မှဟင်းပွဲများမှာ အလွန်မွှေးကြိုင်ပြီး စားချင်စဖွယ်ကောင်းလှသော်လည်း..

ဆရာယဲ့ကတကယ်ချက်တတ်တယ်ပေါ့...

တစ်လုတ်မျှစားပြီးနောက်ရှီကျား၏မျက်လုံးတို့ပြူးကျယ်သွားလျက် သူ၏တူကိုနောက်တစ်ကြိမ်မလှုပ်ရှားမိပဲမနေနိုင်ခဲ့ချေ။

မမျှော်လင့်ထားစွာပင် စားပွဲပေါ်မှ ဟင်းအားလုံးမှာအပြောင်ရှင်းခံလိုက်ရကာ ၄င်းမှာ မည်မျှအရသာရှိလှကြောင်း ပြသနေခဲ့လေသည်။

ဆံပင်နက်နှင့်လူရွယ်လေးမှာ စားပွဲတွင်ထိုင်လျက် ဗိုက်တင်းသည်အထိစားသောက်နေခဲ့လေသည်။ သူယခုလေးတင်ဖတ်လိုက်ရသော သတင်းကိုပြန်သတိရမိသော် သူမတွေးမိပဲမနေနိုင်ခဲ့ချေ။

ဆရာယဲ့ရဲ့မိန်းမဖြစ်လာမယ့်သူကတော့ ဒီလက်ရာတစ်ခုတည်းနဲ့ကို ဘ၀မှာအောင်မြင်မှုကြီးကိုဆွတ်ခူးနိုင်ပြီးသားပဲ...

သို့သော်သူနောက်တစ်ခုကိုသတိရသွားမိလေသည်။

"ဆရာယဲ့..ခင်များအိမ်ကိုကူရှင်းပေးထားတာလားဟင်"

ယဲ့ကျင်းကျီမှာလေသံနိမ့်နိမ့်ဖြင့်ပြန်ဖြေလာခဲ့လေသည်။

"မင်းကိုကျေးဇူးတင်လို့ပါ"

ရှီကျားမှာ ဘာမှမဆိုနိုင်ပဲတိတ်ဆိတ်နေပြီးနောက် သူ၏ရှေ့မှ လူကိုကြည့်ကာ ရင်ထဲကတွေးလိုက်မိသည်မှာ ရွှမ်းရွှယ်လောက၏နံပါတ်၁ဆရာသခင်ကိုကြည့်လျက် ထိုအမျိုးသားမှအလွန်အထီးကျန်ပုံပေါ်လှသည်ဟု မတွေးမိဘဲမနေနိုင်ခဲ့ချေ။ ထို့အပြင် အနည်းငယ် သနားကြင်နာဖွယ်လည်းကောင်းနေခဲ့လေသည်။

သတင်းထဲတွင်ဖော်ပြထားချက်အရ ဆရာယဲ့ဆရာဖြစ်သူမှာ လွန်ခဲ့သော ၁၉နှစ်ကပင်ရွှမ်းရွှယ်လောက၏ငြိမ်းချမ်းမှုအတွက် နှစ်တစ်ထောင်မိစ္ဆာကိုရှင်းလင်းရင်း အသက်ပေးသွားခဲ့သည်ဟုပင်။ ထိုစဥ်ကဆရာယဲ့မှာ ၆နှစ်မျှသာရှိသေးသည်။ သူ၏ဆရာဖြစ်သူရုတ်ချည်းဆုံးပါးသွားပြီးနောက် ဆရာယဲ့မှာ တခြားမည်သည့်ဂိုဏ်များကိုမှ မ၀င်ခဲ့ဘဲသူ၏ဆရာဖြစ်သူ၏ဂိုဏ်းကိုသာဆက်လက်စောင့်ရှောက်ခဲ့လေသည်။

သူတို့၏ဂိုဏ်းမှာ တပည့်အသစ်များလက်ခံခြင်းတွင် အလွန်တင်းကြပ်လှကာ ထုံးစံအရလည်းတိုက်ရိုက်တပည့်မျိုးဆက်တစ်ခုတည်းသာရှိခဲ့လေသည်။

ထို့ကြောင့် ဆရာယဲ့မှာအသက်၆နှစ်အရွယ်ကတည်းကပင် တစ်ယောက်တည်းနေပြီး တစ်ယောက်တည်းလေ့ကျင့်ခဲ့ရလေသည်။ သူသန်မာလာပြီးနောက်တွင်မူ ရွှမ်းရွှယ်လောက၏ထိပ်ဆုံးကိုတန်း၍ရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး မည်သူမျှသူ့အနားကိုပင် မကပ်ရဲခဲ့ကြချေ။

ဤသို့သောလူတစ်ယောက်မှာ မိစ္ဆာစိတ်ပေါက်သွားရမည့်အစား စံပြပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ဖြစ်လာခြင်းမှာ အမှန်တကယ်ချီးကျူးစရာကောင်းလှလေသည်။

ရှီကျား၏နှုတ်ခမ်းမှာ ပိတ်လိုက်ဖွင့်လိုက်ဖြစ်နေခဲ့သော်လည်း ဘာပြောသင့်မှန်း စဥ်းစားမရခဲ့ချေ။ သို့သော် ယဲ့ကျင်းကျီက သူ၏တူကိုအသာချလိုက်ပြီး လေသံနိမ့်နိမ့်နှင့် ဆိုလာသည်ကိုကြားလိုက်ရလေသည်။

"မင်းရဲ့ကွဲသွားတဲ့မောက်ထိုင်ကျောက်ကို ထျန်းကုန်းပွဲကြည့်စင်က သူငယ်ချင်းကိုပေးပြီးပြင်ခိုင်းထားတယ်..၂ရက်အတွင်းပြင်လို့ပြီးမှာပါ..မင်းလည်း 'Ghosts know'ကို followထားတယ်လို့ကြားတယ်..မော့သို့ရပြီးပြီလား"

ရှီကျားခေါင်းခါလိုက်လေသည်။

"ကျွန်တော်လိပ်စာကိုမဖြည့်ထားဘူး"

ယဲ့ကျင်းကျီခေါင်းအသာညိတ်လိုက်လေသည်။

"မင်း မော့သို့တစ်ခု၀ယ်ချင်ရင် pointနှစ်ဆယ်လိူတယ်..မင်းလိပ်စာကိုဖြည့်လိုက်လို့ရတယ်..အချိန်ကျရင် ထျန်းကုန်းပွဲကြည့်စင်ကလူတွေကို မင်းရဲ့မောက်ထိုင်ကျောက်နဲ့ မော့သို့ကိုအတူပို့ခိုင်းလိုက်လို့ရတယ်"

ရှီကျားမှာ ရွှမ်းရွှယ်လောကမှအရေးများထဲမပါ၀င်လိုချေ။ 'ghosts know'အကောင့်ကိုfollowပြီးနောက်တွင်လည်း သူသည်တစ်ခါမှအတင်းအဖျင်းများအောက်ကောမန့်၀င်မပေးတတ်ပဲ တခါတရံ ပျင်းရိနေသောအခါမှ လျှောက်ကြည့်ရုံမျှသာဖြစ်သည်။ သို့သော်မည်သည့် pointများကိုလည်းဖြုန်းတီးနေခြင်းမရှိချေ။ မော့သို့တစ်ခုမှာ point ၂၀ဆီကုန်ကျလေသည်။ ဖေးယွီမှာ ထိပ်ဆုံး၁၀ယောက်ထဲမှဖြစ်ကာ တစ်လတွင် အလွန်ဆုံး point 100နီးပါးသာရရှိနိုင်လေသည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် မော့သို့မှာအမှန်တကယ်စျေးကြီးသည်ဟုဆိုနိုင်လေသည်။

ရှီကျားမှာ သူ၏လိပ်စာကိုလျင်မြန်စွာဖြည့်လိုက်ပြီး တဖက်မှသူ့ထံပစ္စည်းပို့လာမည်ကိုစောင့်ဆိုင်းနေလိုက်တော့သည်။

(TN-အလကားရမယ့် မော့သို့ကpoint နှစ်ဆယ်တန်တယ်မှန်းသိလိုက်ရတော့လိုချင်သွားတာပါ)

အကြောက်လွန်သွား၍လားမဆိုနိုင် ဖေးယွီမှာပြန်မလာခဲ့ချေ။ ညနေခင်းလောက်မှသာ သူသည်wechatမှစာပို့လာခဲ့လေသည်။

:【 မကောင်းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ်တစ်ကောင်နဲ့တိုးနေတာ သူ့အဆင့်ကအတော်မြင့်တယ်..သူ့ကိုခဏလိုက်ဖမ်းလိုက်ဦးမယ်..ညစာစားဖို့မစောင့်နဲ့တော့နော်】

ရှီကျားမှာ မျက်နှာသေနှင့်ပင် တဖက်လူ၏ရည်ရွယ်ချက်ကိုဖော်ထုတ်လိုက်လေသည်။

【 အင်း ဆရာယဲ့အခန်းထဲအနားယူဖို့၀င်သွားတော့မှ မင်းကိုခေါ်လိုက်မယ် 】

ဖေးယွီမှာလွန်စွာကျေးဇူးတင်မိလေတော့သည်။

【 အစ်ကိုကျားက ညီအစ်ကိုကောင်းပီသချက်ပဲ!!! 】

စားသောက်ပြီးသည်နှင့် ရှီကျားက ပန်းကန်ဆေးရန်ပြင်လိုက်သော်လည်း ဖေးယွီကိုစာပို့ရန်ရပ်သွားခဲ့လေသည်။ သူမီးဖိုချောင်ထဲ၀င်သွားလိုက်ချင်တွင် ယဲ့ကျင်းကျီမှာ ဘေစင်ကိုမျက်နှာမူကာ ခေါင်းငုံ့နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ သူသည်အနက်ရောင်ကုတ်အင်္ကျီရှည်ကို၀တ်ဆင်ထားကာ သူ၏ဖီးနစ်မျက်၀န်းတို့က အောက်သို့နိမ့်နေခဲ့သည်။ သရဲများကိုဖမ်းဆီးနေကြ ရှည်သွယ်၍ကြည့်ကောင်းသော လက်ချောင်းများမှာ ယခုမူပန်းကန်များနှင့် တူများကို သန့်ရှင်းအောင် အားထုတ်ပွတ်တိုက်နေကြလေသည်။

သူတစ်ခါမှမထိခဲ့သော စောင်ခေါက်လိုပင် ရှီကျားမှာအလွန်ရင်ထဲမကောင်းဖြစ်သွားမိလေသည်။ သူသည်ဆရာယဲ့အား သူ၏အိမ်တွင်သက်တောင့်သက်သာနေရစေရန်ဖိတ်ခေါ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော်တဖက်အမျိုးသားမှာတစ်ညလုံးမအိပ်ပဲ တစ်အိမ်လုံးကိုသန့်ရှင်းကာ အစားအသောက်များပါချက်ပြုတ်ပေးပြီး ယခုမူပန်းကန်များကိုပါ ဆေးကြောနေသေးသည်။

ရှီကျားနှင့်ဖေးယွီမှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ရက်အနည်းမျှသိလာပြီးဖြစ်သည်။ အစတည်းက ဆရာသခင်အတုလေးဖေးမှာ အလိုလိုက်ခံထားရသော အကြီးဆုံးသခင်လေးဘ၀နှင့်နေထိုင်လာသူဖြစ်လေသည်။ ပန်းကန်ဆေးရန်မဆိုထားနှင့် ဆားနှင့်သကြားကိုပင်ခွဲခြားမသိချေ။ သူသည်စားပွဲတွင်ထိုင်လျက် တူကိုကိုင်ကာ အစားအသောက်ပြင်သည်ကို စောင့်နေကျသူဖြစ်သည်။ သို့သော်ဤငရဲဘုရင်ယဲ့ဟုခေါ်သူမှာ သူ၏ ညင်သာမူနှင့် ဂရုတစိုက်ရှိမှုတို့ကအမည်နှင့်မလိုက်ဖက်ချေ။ သူကအလွန်အေးစက်စိမ်းကားပုံပေါ်သော်လည်း သူများတကာမလုပ်ချင်သည်တို့ကို တိတ်တဆိတ်လုပ်ကိုင်ပေးနေတတ်ပြန်သည်။

ယင်စွမ်းအင်ပြင်းထန်သောလူစိမ်းတစ်ဦးနှင့်ဆုံခဲ့လျှင် သူ၏ကိုယ်ပိုင်မှော်လက်နက်ကို ငှားပေးလိမ့်မည်။ ထို့နောက်တပါးသူပြဿနာကိုဖြေရှင်းပေးရန် အစွမ်းကုန်သုံးကာ ကြိုးစားပေးလိမ့်မည်။

မျှမျှတတဆိုရလျှင် ယဲ့ကျင်းကျီနေရာတွင် ရှီကျားကိုယ်တိုင်သာဖြစ်ခဲ့ပါက သူသည်ထိုမျှအတိုင်းအတာအထိကူညီပေးလိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။ သို့သော်ယဲ့ကျင်းကျီမှာမူ သူ့ကိုဤမျှဒုက္ခရှာ၍ကူညီပေးနေခဲ့သည်။ ဤကဲ့သို့ ပုဂ္ဂိုလ်မျိုးမှာ စံပြမော်ဒယ်ဟူသော ပညတ်ချက်ထက်ပင်ထိုက်တန်လှလေသည်။

ရှီကျားမှာ ဘေစင်ရှေ့သို့လျှောက်သွားကာ ဘေးတွင်ရပ်လိုက်ပြီးပန်းကန်များကိုဆေးရန်ကောက်ယူလိုက်လေသည်။

ယဲ့ကျင်းကျီ ခေါင်းကိုမော့လျက် သူအဘယ်ကြောင့် ပန်းကန်များကိုလာဆေးနေသည်ကို နားမလည်သည့်အလားကြည့်လာခဲ့လေသည်။

ရှီကျား၏နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းတို့မှာမြင့်တက်သွားလျက် သူ့ကိုပြုံးပြလိုက်လေသည်။

ယဲ့ကျင်းကျီ သူတင်းစွာစေ့ပိတ်ထားသောနှုတ်ခမ်းကိုဟလိုက်မိပြီးမှပြန်ပိတ်လိုက်မိလေသည်။ သူကဘာမျှမဆိုတော့ပဲ ခေါင်းကိုငုံ့ကာပန်းကန်များကိုဆက်လက်ဆေးကြောလိုက်လေသည်။

ညနေခင်း ယင်နှင့်ယန်ညီမျှသောအချိန်တွင် ယဲ့ကျင်းကျီမှာ ဗုဒ္ဓအဆောင်လေးအပေါ် မန္တာန်များရွတ်ဖတ်သန့်စင်ပေးလာခဲ့လေသည်။

"ဒီဗုဒ္စအဆောင်လေးက ၀မ်ရှို့ဘုရားကျောင်းတော်ရဲ့ပျံလွန်တော်မူသွားတဲ့ဆရာတော်ကြီး ပူခူးဖန်တီးခဲ့တဲ့ အဆောင်၄ခုထဲကတစ်ခုပဲ..ပျံလွန်တော်မမူခင်ကျတာ့ ဆရာတော်ပူခူးက ဗုဒ္ဓသင်ကြားခြင်းကိုကျင့်ကြံခဲ့တာပေါ့..သူ့ရဲ့အဆောင်တွေကတော့ တူနဲ့ထုရင်တောင် မကွဲနိုင်ဘူး..ပြီးတော့ဗုဒ္ဓရောင်၀ါက ကမ္ဘာပေါ်ကမကောင်းတဲ့အရာမှန်သမျှကိုဖိနှိပ်နိုင်တယ်..ဒါကြောင့် ၄၉ရက်တိတိသန့်စင်ပေးပြီးတဲ့အခါကျရင် ဒီအဆောင်လေးက မင်းရဲ့ယင်စွမ်းအင်ကို ဖိနှိပ်ပေးနိုင်လိမ့်မယ်..ဒါပေမယ့်သက်ရောက်မှုကတော့ မင်းရဲ့အရင်က မောက်ထိုင်ကျောက်နဲ့ပြောင်းပြန်ပဲ"

ရှီကျားမေးလိုက်သည်။

"ဆန့်ကျင်ဘက်လား"

ယဲ့ကျင်းကျီခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

"အင်း..မင်းရဲ့မောက်ထိုင်ကျောက်က ယင်စွမ်းအင်ကို ဖုံးထားပြီး ကာကွယ်ထားပေးတယ်..ဒါပေမယ့်ဒီဗုဒ္ဓအဆောင်လေးက မင်းရဲ့ယင်စွမ်းအင်တွေကိုတားပေးမှာမဟုတ်ပဲ မင်းနားကိုကပ်လာတဲ့မကောင်းဆိုး၀ါး၀ိဥာဥ်တွေကိုပဲတားဆီးပေးမှာ..အတိအကျဆိုရင် ဒီအဆောင်လေးက မင်းကိုယ်ကိုအရံအတားတစ်ခုလုပ်ထားပေးပြီး မကောင်းဆိုး၀ါး၀ိညာဥ်တွေကမင်းကို အာရုံမခံနိုင်အောင်လုပ်ပေးတာ..ဒါပေမယ့်မင်းဆန္ဒရှိရင် အဲဒီအတားအဆီးကိုဖယ်လို့လည်းရတယ်"

ရှီကျားနားလည်သွားခဲ့လေသည်။ မောက်ထိုင်ကျောက်ကိုအသုံးပြုနေစဥ်တွင် သူသည်သာမာန်လူတစ်ဦးဖြစ်လာပြီး ယင်စွမ်းအင်များမှာလည်း သူ၏ကိုယ်ထဲတွင်ဖိနှိပ်ခံထားရလိမ့်မည်။ ဤဗုဒ္ဓအဆောင်ကမူ သူ၏ကိုယ်ပိုင်ယင်စွမ်းအင်ကိုဖိနှိပ်ပေးမည်မဟုတ်ပဲ အပြင်မှမကောင်းသောအရာများက ထိုယင်စွမ်းအင်ကို မထိတွေ့နိုင်အောင် တားမြစ်ပေးခြင်းမျိုးဖြစ်လေသည်။

👻

Prev Next