MM Story Teller

👻 Chapter 44

Viewers 3k

👻Chapter 44

"ဖခမည်းတော်အင်ပါယာတွေ့ချင်ခဲ့တဲ့သူက ဒီလူမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး"

လက်သီးချက်မှာ မထိရောက်ခဲ့ချေ။ ရှီကျားသည်ကျိရင်၏မျက်နှာအား အတော်ကြာသည်အထိ စိုက်ကြည့်နေခဲ့လေသည်။ အဆုံးတွင်တော့ သူသည်လက်ကိုပြန်ရုတ်လိုက်ကာ နောက်တစ်ကြိမ်မတိုက်ခိုက်တော့ချေ။

ချင်စန်းရှီကိုပထမဆုံးအကြိမ်တွေ့စဥ်က ရှီကျားမှာ အကြိမ်အနည်းငယ်ထပ်မကြည့်ပဲမနေနိုင်ခဲ့ချေ။ ရုပ်ရှင်မြို့တော်ကဲ့သို့အလုပ်များသောနေရာတွင် လူအများမှာ ၃ကိုယ်ခွဲချင်မိလောက်အောင်ပင် ပျားပန်းခတ်မျှ မအားလပ်စတမ်းလှုပ်ရှားနေခဲ့ကြလေသည်။ ထိုလူတစ်ဦးကသာ လူအုပ်ထဲတွင် အလျင်စလိုမရှိပဲ အေးအေးချမ်းချမ်းလျှောက်သွားနေခြင်းဖြစ်၏။ တစ်ယောက်ယောက်မှသူ့အား လမ်းဖယ်ပေးရန် လှမ်းအော်သည့်အခါ သူ၏မျက်နှာပေါ်တွင် ရှော့ခ်ရသွားသော အရိပ်အယောင်မျိုးထင်ဟပ်လာလျက် ဘေးသို့အသာဖယ်ကာ တောင်းပန်ခဲ့လေသည်။

လက်ရှိခေတ်မှလူအများမှာ အလွန်လွတ်လပ်ပေါ့ပါးစွာနေထိုင်ကြသော်လည်း တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေခဲ့ကြသည်။ လေးလံသောအလုပ်တာ၀န်များမှ တောင်ကြီးတစ်လုံးနှယ်လူတိုင်း၏ပုခုံးပေါ်ဖိချထားခဲ့သည်။ မော်ဒန်ခေတ်လူအများစုမှာ အနားယူ၍ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်စွာ ဖြုန်းရန်အချိန်ဟူ၍မရှိကြချေ။ ရှားရှားပါးပါးနားချိန်များတွင်တောင် ဖုန်းများကိုပွတ်ဆွဲကာ အနားမယူနိုင်ပဲရှိနေကြလေသည်။

ထို့ကြောင့် ဤမျှအေးအေးချမ်းချမ်းလမ်းကိုသာလျှောက်နေသောလူတစ်ဦးက ရုပ်ရှင်မြို့တော်တွင်ပေါ်လာသောအခါ ထိုလူမှာ ကမ္ဘာကြီးနှင့်မသက်ဆိုင်ဘဲ ကွဲထွက်နေသည့်အလား ရှီကျားမှာ တစ်ချက်တည်းကြည့်ရုံဖြင့် ခွဲမြင်နိုင်ခဲ့လေသည်။

ထို့နောက်သူတို့၂ဦးသားမှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်မျက်နှာချင်းဆိုင်မိလျက် ခေါင်းကိုယ်စီညိတ်ပြကာ ကိုယ့်လမ်းကိုဆက်လျှောက်ခဲ့ကြသည်။

သူတို့ထပ်တွေ့ကြသောအခါတွင် ရှီကျားမှာတစ်ခုခုမှားယွင်းနေသည်ကိုခံစားနေမိပြီးဖြစ်ကာ ဤလူ၏သရုပ်မှာလည်း လူအုပ်ကြီးထဲမှကွဲထွက်နေခဲ့ပြီးဖြစ်လေသည်။

ယဲ့ကျင်းကျီမှာ ဟိုတယ်မှမထွက်ခွာမီကာ အခန်းကိုစည်း၃ထပ်ချခဲ့သည်။ သို့တိုင်အောင် သူတို့သည် ချင်စန်းရှီဖောက်၀င်လာခြင်းကို မတားဆီးနိုင်ခဲ့ချေ။ ထိုအမျိုးသားမှာ မည်သူမျှမသိခင်မှာပင် အတွင်းသို့ရောက်ရှိနေခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ခရမ်းရောင်နဂါးအရှိန်အ၀ါမှာ သူ၏ယင်စွမ်းအင်ကို အထူးကောင်းမွန်စွာဖိနှိပ်ထားပေးနိုင်ခဲ့သည်။ သူသာစကားမဆိုခဲ့လျှင် ရှီကျားသည်လည်း သတိထားမိခဲ့မည်မဟုတ်ချေ။

ဤနှစ်များတွင် ဤသို့ရန်သူမျိုးနှင့်ကြုံရသည်မှာ ရှီကျားအတွက် ပထမဆုံးအကြိမ်ဖြစ်လေသည်။ ဤသို့ စွမ်းအားကြီးရန်သူမျိုးကိုရင်ဆိုင်နေရချိန်တွင် တစ်ကိုယ်လုံးတုန်ယင်လာသည်အထိ ကြောက်ရွံ့မနေသော်လည်း သူမခံစားရသည်မှာ အတော်ကြာပြီဖြစ်သော စိုးရိမ်မှုတစ်ခုမှာတော့၀င်ရောက်လာခဲ့သည်။

သို့သော်ရှီကျားမှာ ဤသို့ခံစားမှုမျိုးကို မည်သို့ဖော်ပြရမှန်း မသိပါချေ။ သူအမြဲခံစားမိသည်မှာ ဤချင်စန်းရှီသည် မကောင်းသော၀ိညာဥ်မျိုးမဟုတ်ခြင်းပင်။ အနည်းဆုံးတွင်တော့ ထိုလူမှာ လူအများကို မြက်ဖြတ်သလိုမျိုး လိုက်သတ်လိုစိတ်မရှိချေ။

အတော်ကြာတွေးနေမိပြီးနောက် ရှီကျား ခေါင်းကိုမော့လျက် ကျိရင်ကိုကြည့်ကာ တည်ငြိမ်စွာမေးလိုက်သည်။

"ခင်များဘယ်လို၀င်လာတာလဲ"

ကျိရင်မှာ ရှီကျားသည်လက်သီးကိုပြန်ရုတ်လိုက်ပြီး သူ့အပေါ်လည်း ရန်လိုမနေတော့သည်ကိုခံစားမိလေသည်။ သူကညင်သာစွာပြုံးလိုက်သည်။

"ထိုက်ဟော်ဓါးက ဆရာသခင်တစ်ယောက်ချထားတဲ့ စည်းတွေကိုဖောက်ထွက်လို့ရတယ်လေ"

အဲလောက်တောင်လွယ်ကူရိုးရှင်းနေရောလား..

ရှီကျားမှာ ထိုအဓိကအချက်ကို သူ၏ရင်ထဲတွင် စွဲမှတ်ထားလိုက်ပြီး ဓါးမှာလည်း ထိုက်ဟော်ဓါးဖြစ်သည်ကိုသေချာသွားခဲ့လေသည်။ သူကမျက်တောင်ပင်မခတ်ပဲမေးလိုက်လေသည်။

"ကျွန်တော့်မှာခင်များနဲ့နှစ်ကြိမ်လောက်ဆုံရမယ့် ကံတရားရှိခဲ့ပေမယ့် ချင်စန်း..ချင်ပြည်ထောင်ရဲ့အရှင်သခင်..ကျွန်တော်ကသာမာန်လူပါ..ခင်များထင်သလို မင်းဆရာမျိုးလည်းမဟုတ်ပါဘူး..ကျွန်တော်ပြောခဲ့သလိုပဲ လက်ရှိကျွန်တော်တို့နိုင်ငံမှာ အင်ပါယာလည်းမရှိသလို မင်းဆရာဆိုတာလည်းမရှိတော့ဘူး..ကျွန်တော့်ကိုဘာအတွက်လာရှာတာလဲ"

ကျိရင် ပြန်မဖြေခဲ့ချေ။

သူ၏ချောမောသောမျက်နှာပေါ်တွင် နူးညံ့သောအပြုံးတစ်ပွင့်နှင့်အတူ ရှီကျားအားတည်ငြိမ်စွာကြည့်နေ၏။

သူ ရှီကျားကိုစိုက်ကြည့်နေသလိုပင် ရှီကျားမှာလည်း ကြောက်ရွံ့စိတ်စိုးစိမျှပင်မရှိပဲ တဖက်လူကိုပြန်လည်စိုက်ကြည့်နေခဲ့လေသည်။ အတော်ကြာပြီးနောက် ကျိရင်မှာ ဟိုတယ်ပြတင်းပေါက်ထံလျှောက်သွားလိုက်ပြီး သူ၏ညာလက်ကိုမြှောက်လျက် လိုက်ကာစကိုဆွဲလိုက်လေသည်။ သူသည်လိုက်ကာစကိုဆွဲဖယ်နေပါသော်လည်း ထူးဆန်းစွာပင် လိုက်ကာမှာ မရွေ့ခဲ့ချေ။

ရှီကျားမှာ ကျိရင်၏အတွေးကိုချက်ချင်းပင်နားလည်လိုက်လေသည်။

"နေဦး လိုက်ကာက.."

ကျိရင်မှာ မျက်မှောင်ကျုံ့လျက်ပင် လက်ကိုချက်ချင်းဝေ့ယမ်းလိုက်လေသည်။ သို့နှင့်ဟိုတယ်၏ လိုက်ကာစထူထူများမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ပြဲလျက်ကျကုန်တော့သည်။

ရှီကျား".....!!!"

ယဲ့ကျင်းကျီ ဘွတ်ကင်တင်ခဲ့သော ကြယ်၅ပွင့်ဟိုတယ်မှာ အဆင့်မြင့်လိမ့်မည်မှန်း ကျိရင်မည်သို့သိပါမည်နည်း။ လွန်ခဲ့သော ရက်အနည်းငယ်တွင် ရှီကျားဤအခန်းသို့စရောက်စဥ်က ညဘက်တွင် ထိုလိုက်ကာစကိုဆွဲဖယ်လိုခဲ့သည်။ သို့သော်ထိုလိုက်ကာစများမှာ ဆွဲဖယ်၍မရနိုင်မှန်း မည်သူသိခဲ့ပါမည်နည်း။ အတော်ကြာသည်အထိ ခေါင်းခြောက်နေခဲ့ပြီးမှသာ အိပ်ယာခေါင်းရင်းမှ ခလုတ်၂ခုကိုတွေ့ရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်ခုမှာ လိုက်ကာကိုဖွင့်ရန်ဖြစ်ကာ ကျန်တစ်ခုမှာ လိုက်ကာကိုပိတ်ရန်ဖြစ်လေသည်။

နည်းပညာက သောက်ကျိုးနဲမြင့်မားနေခဲ့သည်။ ရှီကျားကဲ့သို့ မော်ဒန်ခေတ်မီလူသားပင် မဖြေရှင်းနိုင်ခဲ့လေရာ ကျိရင်ကိုမူထည့်ပြောနေစရာပင်မလိုချေ။

ကြမ်းပြင်ပေါ်မှ လိုက်ကာစအပြဲများကိုကြည့်လျက် ရှီကျားမှာ နဖူးကိုလက်ဖြင့်ထောက်လိုက်မိသည်။ ကျိရင်မှာ သူ့ကိုလှည့်ကြည့်လာခဲ့လေသည်။

ရှီကျားမှာ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေသော အမူအရာဖြင့်ပင် ခေါင်းကိုသာခါပြလိုက်တော့သည်။

"ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး..ဆက်လုပ် ဆက်လုပ်"

လိုက်ကာစများမရှိတော့လေရာ ချန်းအန်မြို့၏မီးရောင်စုံညမြင်ကွင်းမှာ ရှင်းလင်းစွာထွက်ပေါ်လာတော့သည်။

ဤကြယ်ငါးပွင့်ဟိုတယ်မှာ ချန်းအန်မြို့လယ်ခေါင်တွင်တည်ရှိလေသည်။ ချန်းအန်ရှေးဟောင်းမြို့တော်ပတ်ပတ်လည်အား အတားအဆီးတစ်ခုနှယ်ကာရံထားသော နံရံများအပေါ်တွင် အ၀ါရောင်ဖျော့ဖျော့မီးရောင်များကိုဆင်ထားခဲ့သည်။ ၂၄ထပ်မြောက်အမြင့်မှ ငုံ့ကြည့်ရသောမြင်ကွင်းမှာ မြို့ပြ၏အလင်းရောင်များက တစ်ခုနှင့်တစ်ခုဆက်နွယ်နေကြပြီး ချန်းအန်၏မြို့ပြညမှ ကောင်းကင်ပေါ်မှ ကြယ်စုအအဝေးများနှယ် တောက်ပနေခဲ့လေသည်။

ရှီကျားနေထိုင်သောSမြို့တွင် မြို့ထဲတွင် ရေကန်တချို့ရှိခြင်းကြောင့် ည၏အလင်းရောင်များကတစ်ခုနှင့်တစ်ခုဆက်မနေခဲ့ချေ။ ဤသို့မြို့ပြညမြင်ကွင်းကိုမြင်တွေ့ရန်ခက်ခဲလှသည်။ ဤအခိုက်အတန့်တွင် ချန်းအန်၏မီးရောင်စုံများကို အပေါ်စီးမှကြည့်ရှူနေရသောခံစားချက်မှာ ဆန်းကြယ်နေခဲ့လေသည်။ သူသည်ကျိရင်နှင့်အတူ ကြမ်းပြင်မှ မျက်နှာကျက်အထိမြင့်သော ပြတင်းပေါက်အနီးတွင်ရပ်လျက် ထိုလှပသောမြို့ပြည၏ရှုခင်းကို အတူကြည့်ရှူနေခဲ့ကြလေသည်။

"မင်းရဲ့ပြည်ထောင်က ဒီလိုမြင်ကွင်းမျိုးကိုပိုင်ဆိုင်တာပဲ"

ရှီကျားလှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်။

ကျိရင်၏မျက်လုံးများထဲတွင် တောက်ပသော မီးရောင်စုံများ အလင်းပြန်နေခဲ့သည်။ သူကတိတ်တဆိတ်ဆိုလာခဲ့သည်။

"ဖခမည်းတော်အင်ပါယာတစ်ခါပြောဖူးတာက 'တို့တွေဟာ သမုဒ္ဒရာကျယ်ကြီးတွေကိုလှိုင်းထန်အောင် အမိန့်ပေးနိုင်ပြီးတော့ တောင်ကြီးတွေကိုပြိုကျအောင်လုပ်နိုင်တယ်..တို့တွေဟာကမ္ဘာမြေကြီးကိုအုပ်စိုးပြီး သီချင်းတွေအကတွေနဲ့ ငြိမ်းချမ်းခြင်းကိုကျင်းပတယ်'တဲ့.. ဒီမြင်ကွင်းက ဖခမည်းတော်ပြောခဲ့တဲ့ မြင်ကွင်းမျိုးပဲဖြစ်မယ်..မင်းတို့ပြည်ထောင်ရဲ့မြို့တော်က ရှန်းယန်ထက်ပိုပြီးခမ်းနားကြီးကျယ်ပါတယ်"

ရှီကျားမှာ တဖက်လူအားမည်သို့ရှင်းပြရမှန်း မသိချေ။ ချန်းအန်မြို့မှာ ဟွာရှားတွင် အတော်အတန်စည်ကားသောမြို့တော်ဖြစ်သည့်တိုင် နိုင်ငံ၏ အချက်အချာမြို့တော်မဟုတ်သေးချေ။

ကျိရင်ကဆိုသည်။

"အခုလေးတင် ဒီလူမြို့ထဲမှာ အကြာကြီးလျှောက်ကြည့်ခဲ့တယ်.."

ရှီကျားအေးခဲသွားမိသည်။

"ခင်များချန်းအန်မြို့ထဲမှာဒီလိုတွေ၀တ်စားထားတာကို ဘယ်သူမှမမြင်ဘူးလား"

ကျိရင်မျက်တောင်ခတ်လာခဲ့သည်။

"သူတို့ ဒီလူကိုမမြင်နိုင်ပါဘူး"

ခတ္တမျှတန့်သွားပြီးမှ သူကဆက်ပြောလာခဲ့သည်။

"ကြည့်ရတာ ဖခမည်းတော်အင်ပါယာက ဘယ်သူကိုအတွေ့ချင်ဆုံးလဲဆိုတာ မင်းမမေးရသေးပုံပဲ"

ရှီကျားမှာ ကျိရင်ပြောခဲ့သော စကားကိုပြန်သတိရသွားခဲ့သည်။

"ဘယ်သူလဲ"

"ဖူစူးပါ"

ရှီကျားမှာ မင်းသားဖူစူး၏အမည်ကိုကြားဖူးသည်သာ။ ချင်ပြည်ထောင်တစ်ခုလုံးတွင် ရှီကျားမှာ ပထမအင်ပါယာ ဖူစူး ဟောဟိုင်နှင့် လီစစ်တို့သာမက ကျောက်ကောင်းကိုပင်ကြားဖူးသေးသည်။ ဆန့်ကျင့်ဘက်တွင် ကျိရင်၏အမည်တစ်လုံးကိုမျှ သမိုင်းမှတ်တမ်းတွင်ဖော်ပြမထားချေ။ လူအများစုမှာလည်း ၄၆ရက်သာပလ္လင်ပေါ်တွင်ထိုင်ခွင့်ရခဲ့သော ချင်စန်းရှီအကြောင်းကိုမသိကြချေ။

ကျိရင်မှာ အဝေးဆီမှရှန်းယန်အားမျှော်ငေးကြည့်နေခဲ့လေသည်။ ၄င်းမှာ သူ၏အမြင်အာစုံထဲတွင် ကီလိုမီတာပေါင်းများစွာကိုကျော်ဖြတ်လျက် အဝေးမှ နှစ်ပေါင်းထောင်ချီသည့် ချန်းအန်၏တောက်ပသောအလင်းရောင်များထံမှ ဖုံးလွှမ်းခံထားရသော မြို့တော်ဟောင်းကြီးကိုလှမ်း၍မြင်နိုင်သည့်အလား။

ရှီကျားကမေးလိုက်သည်။

"ဒါဆို ခင်များကရော"

ကျိရင်ကတုန့်ပြန်လိုက်လေသည်။

"ဒီလူက ခမည်းတော်ရဲ့သားတော်တွေအများကြီးထဲမှ ဒီတိုင်းသားတော်တစ်ယောက်သာသာပါပဲ"

တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်သည့်ရှီကျားမှာ ထိုပြဿနာကိုနားမလည်နိုင်ခဲ့ချေ။ သို့သော်ကျိရင်မှာစတင်ပြုံးလာခဲ့လေသည်။

"ဒီနေ့ မြို့ထဲမှ မင်းနဲ့ခွဲလာပြီးတော့မှ မင်းကိုပြန်လာရှာခဲ့တာ..ဒီက..ရောင်းရင်း..ဘာကြောင့်လဲဆိုတာတွေးမိရဲ့လား.."

ရှီကျားမှာ ကျိရင်ပြောသော မြို့မှာ ရုပ်ရှင်မြို့တော်ကိုဆိုလိုခြင်းဖြစ်ကြောင်းနားလည်လေသည်။ သူကဆိုလိုက်သည်။

"ကျွန်တော့်ယင်စွမ်းအင်ကအရမ်းသန်မာတာကိုတွေ့တော့ ကျွန်တော်လည်း၀ိညာဥ်ပဲလို့ထင်ပြီး ပြန်လာရှာတာလား..ကျွန်တော်ကရှီကျားပါ..ရောင်းရင်းလို့ခေါ်စရာမလိုပါဘူး"

ကျိရင်ခေါင်းအသာညိတ်လိုက်လေသည်။

"ဒါဆို မင်းလည်းငါ့ကို ကျိရင်လို့ပဲခေါ်နိုင်ပါတယ်..မှန်ပါတယ် ငါတကယ်ပဲမင်းကို၀ိညာဥ်တစ်ကောင်လို့ထင်ခဲ့တယ်..ဒါပေမယ့်အဲဒါတစ်ခုတည်းကြောင့်မဟုတ်ဘူး..အဲဒီမြို့ထဲမှာ လေလွင့်၀ိညာဥ်တွေအများကြီးပါပဲ"

ရုပ်ရှင်မြို့တော်မှာ လူအများသွားလိုက်လာလိုက်နေရာတစ်ခုဖြစ်သည်။ လူစုလူဝေးမှာကြီးများသလို အထီးကျန် လေလွင့်၀ိဥာဥ်များလည်းရှိကြမည်သာ။ ရှီကျားကိုယ်တိုင်မှာလည်း ၀ိညာဥ်ငယ်လေးများကိုတွေ့ခဲ့ဖူးလေရာ ကျိရင်၏စကားကို ခေါင်းညိတ်ကာထောက်ခံလိုက်လေသည်။

"ငါပြန်လာခဲ့တာက မင်းက..ငါသိဖူးတဲ့လူတစ်ယောက်နဲ့ တူနေလို့ပဲ.."

ရှီကျားတန့်သွားမိလေသည်။

"ခင်များသိဖူးတဲ့လူတစ်ယောက်နဲ့လား..ဘယ်သူများလဲ"

ကျိရင်မှာ သိလိုစိတ်ကိုဆွဲဆန့်ထားခဲ့လေသည်။

"ပြီးရင်မင်းကိုပြောပြပါ့မယ်..မင်းကအဲဒီသူငယ်ချင်းဟောင်းနဲ့သိပ်တူနေလို့..မြို့ကိုတစ်ပတ်လျှောက်ကြည့်ပြီးတာနဲ့ မင်းကိုရှာပြီး စကားနည်းနည်းပြောချင်ခဲ့တာ"

"ခင်များမှာ ကျွန်တော့်ကိုပြောစရာရှိတာလား"

ကျိရင်မှာခေါင်းခါလိုက်ပြီးမှ ပြန်ညိတ်လာခဲ့သည်။

"ငါ..ဒီစကားတွေကိုဘယ်သူ့ကိုပြောရမယ်မှန်း တွေးလို့မရရုံပါ.."

ထို့နောက်ရှီကျားမှာ ကျိရင်ပြောသမျှကို တိတ်တဆိတ်နားထောင်နေလိုက်တော့သည်။

၂၂၁BCတွင်

ချင်ပြည်ထောင်ဧကရာဇ်မှာ နေမင်းအောက်မှ အရာအားလုံးကိုသိမ်းယူခဲ့ပြီး သူ၏အသက်၃၆နှစ်မှာပင် တုန်လှုပ်ဖွယ်ခေတ်တစ်ခုကိုတည်ထောင်ခဲ့၏။ ပထမအင်ပါယာမှာ ငယ်ရွယ်ဆဲဖြစ်ကာ သူ၏အကောင်းဆုံးအသက်အရွယ်တွင်ဖြစ်လေသည်။ သူသည်တိုင်းတာမှုစနစ်ကိုချမှတ်ခဲ့ပြီး မဟာတံတိုင်းကြီးကိုတည်ဆောက်စေခဲ့သည်။ သူသည်ကား ကြီးစွာသောထူးချွန်မှု စွမ်းအားနှင့် ရည်မှန်းချက်တို့ရှိခဲ့လေသည်။ သို့သော် အသက်၄၀ပြည့်ပြီးနောက်တွင် သူသည်ထာ၀ရရှင်သန်ခြင်းကိုစတင်တွေးတောလာခဲ့လေသည်။

"ဖခမည်းတော်အင်ပါယာက သေရမှာကိုမကြောက်ဘူး..သူကသာ့ချင်ရဲ့ ခေတ်အဆက်ဆက်ရွှေရောင်လွှမ်းနေမယ့်ခမ်းနားမှုကို သူ့မျက်စိနဲ့ကိုယ်တိုင်မြင်ချင်ခဲ့ရုံပဲ.."

ကျိရင်မှာ ချင်ရှီဟွမ်အသက်ရှိစဥ်ကအကြောင်းအရာတချို့ကို အကျဥ်းချုပ်ဆိုခဲ့သည်။ ထို့နောက် ပထမအင်ပါယာစိုးစံစဥ်ကအကြောင်းအရာများကို လျင်မြန်စွာကျော်ချလိုက်ကာ ဟောဟိုင်ပလ္လင်ကိုလုယူခဲ့ပုံနှင့် ဖူစူး၏အဆုံးစီရင်ခဲ့ပုံတို့ကို ဆက်၍ပြောလာခဲ့လေသည်။

ရှီကျားမှာ ကျိရင်အကြောင်းကိုရှာဖွေကြည့်ခဲ့စဥ်ကထိုအကြောင်းကိုသိခဲ့လေသည်။ သူပထမဆုံး ကျိရင်အမည်ကိုရှာတွေ့ခဲ့သည်မှာ ဟောဟိုင်မှပုလ္လင်ကိုလုယူသော အကြောင်းတွင်ဖြစ်လေသည်။ သမိုင်းမှတ်တမ်းများအရ ဟောဟိုင်မှာ တော်၀င်အမိန့်ပြန်တမ်းအမှားကိုဖြန့်လျက် ချင်ရှီဟွမ်က ဖူစူးအား အဆုံးစီရင်စေလိုသည်ဟုဆိုခဲ့လေသည်။ ထိုစဥ်က ဖူစူးတွင် ချင်ရှီဟွမ်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက် နိုင်ငံရေးအမြင်များရှိနေခဲ့ပြီး နယ်စပ်ကိုခုခံရန်နေရာချထားပေးခြင်းခံထားရလေသည်။ ထိုတော်၀င်အမိန့်ပြန်တမ်းအတုကိုလက်ခံရရှိပြီးချိန်တွင် ဖူစူးမှ ဖခမည်းတော်အင်ပါယာမှာ သူ့အားလွန်စွာစိတ်ပျက်မုန်းတီးသွားခဲ့ပြီဟု ထင်မှတ်ခဲ့လေသည်။ သို့နှင့် မုန့်ထျန်းနှင့် သူမ၏အစ်ကိုဖြစ်သူတို့ကတားမြစ်ခဲ့သည့်တိုင် သူကိုယ်တိုင်ဓါးကိုဆွဲလျက် မိမိကိုယ်ကိုအဆုံးစီရင်ခဲ့လေသည်။

ဖူစူးသေဆုံးပြီးသောအခါတွင်တောင် ဟောဟိုင်မှာ မုန့်ညီအစ်ကို၂ဦးကိုသေစေလိုဆဲဖြစ်သည်။

ထိုအခိုက်အတန့်တွင်ကျိရင်မှာ သမိုင်းမှတ်တမ်းတွင်ပေါ်လာခဲ့လေသည်။ သူသည်ဟောဟိုင်ကိုပြင်းထန်စွာဆန့်ကျင်လျက် မုန့်မောင်နှမ၂ဦး၏အသက်ကိုချမ်းသာပေးရန်တောင်းဆိုခဲ့သည်။

သေးနုတ်သော ယင်ကျိရင်၏ဖြစ်တည်မှုမှာ ဟောဟိုင်၏ဆန္ဒကို မပြောင်းလဲစေနိုင်ခဲ့ချေ။ ထို့ကြောင့်မုန့်မောင်နှမမှာအဆုံးတွင်သေဆုံးသွားခဲ့ကြဆဲဖြစ်ကာ ဟောဟိုင်လည်းနန်းတက်ခဲ့လေသည်။ နှစ်ပေါင်းသိပ်မကြာလိုက်ခင်မှာပင် ဟောဟိုင်အားနန်းပလ္လင်ကိုသိမ်းယူရန်တိုက်တွန်းခဲ့သော ကျောက်ကောင်းမှာ သူကိုယ်တိုင် ပလ္လင်ပေါ်ထိုင်လိုလာခဲ့လေသည်။ သို့နှင့် ဟောဟိုင်အား တိတ်တဆိတ်လုပ်ကြံခဲ့လေသည်။ ထို့အချိန်မှာပင် ကျိရင်မှာထီးနန်းအပ်နှင်းခြင်းခံခဲ့ရလေသည်။

ကျိရင်မှာ ၄၆ရက်မျှသာ ထီးနန်းကိုဆက်ခံခဲ့ရလေသည်။ ထို၄၆ရက်အတွင်းတွင်သူသည်ကျောက်ကောင်းကိုသတ်၍ ညီလာခံတွင်လမ်းဖောက်ရန်ကြိုးစားခဲ့သည်။ သူသည်သူတတ်နိုင်သမျှဖြင့် သာ့ချင်ပြိုလဲလာခြင်းကိုတားဆီးခဲ့သော်လည်း ၄င်းမှာမဖြစ်နိုင်ခဲ့ချေ။

ကျိရင်မှာ ထိုအဖြစ်အပျက်များကိုတစ်ခါတည်းပြောပြခဲ့လေသည်။ သူသည် ရှီကျားအား ပထမအင်ပါယာ၏ရည်မှန်းချက်အကြောင်း ဖူစူး၏အနာဂတ်အမြင်နှင့် သူကိုယ်တိုင်မျက်၀ါးထင်ထင်မြင်တွေ့ခဲ့ရသော သာ့ချင်၏ပြိုလဲမှုအကြောင်းတို့ကိုအဓိကထား၍ပြောပြခဲ့လေသည်။

ကျိရင်အတွက် သူ၏ဘ၀တွင်မေ့ဖျောက်ရန်အခက်ခဲဆုံးအရာမှာ ရှန်းယွီထံမှနှလုံးသို့မြှားဖြင့်ထိုးဖောက်ခံခဲ့ရခြင်းမဟုတ်ခဲ့ချေ။ ၄င်းမှာရှင်းယန်အား၀ါးမြိုနေသောမီးတောက်များမဟုတ်ခဲ့သလို ရှန်းယွီ၏မြို့ထဲမှ လူတိုင်းကို အစုလိုက်အပြုံလိုက်သတ်ဖြတ်နေခြင်းလည်းမဟုတ်ချေ။ ထိုအစား လျိုဖန်းက ရှန်းယန်သို့ထိုးဖောက်၀င်လာသောနေ့သာဖြစ်ခဲ့သည်။ သူကမိန်းမများနှင့် တော်၀င်မောင်းမဆောင်မှ ကလေးငယ်များကိုခေါ်ဆောင်လာခဲ့သည်။ ရိုးသား၍အပြစ်ကင်းစင်သော ရှန်းယန်၏သာမာန်လူများကိုကိုယ်စားပြုလျက် သူကဒူးထောက်ကာ သာ့ချင်၏ တော်၀င်တံဆိပ်တုံးကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆက်သခဲ့သည်။

ထိုနေ့မှစ၍ သာ့ချင်မှာသေဆုံးသွားခဲ့လေပြီ။

သူ၏လက်ထဲတွင်သေဆုံးသွားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

👻

Prev Next