🍾🍾🍾chapter-4🍾🍾🍾

"ဦးပိုင်...​ကြက်သားဟင်း​လေးစား...သီချက်ထားတာမြည်းကြည့်...."

​တေးသီကကျွန်​တော့်ပန်းကန်ထဲကြက်သားဟင်းထည့်​ပေးတယ်....

"​ကျေးဇူးပဲ​နော်...​တေးသီ...."

"ရပါတယ်...ဦးပိုင်ရဲ့...အားမနာပါနှင့်..."

ကျွန်​တော်ကြက်သားဟင်းကိုဖဲ့ပြီးမြည်းကြည့်လိုက်တယ်...

အွန်း...အရသာ​တော်​တော်ရှိတာပဲ...အစပ်အဟပ်ကိုတည့်​နေတာ...ဒီ​လောက်​ကောင်းတဲ့လက်ရာတခါမှမစားဖူးဘူး....

သားအမိ၂​ယောက်အလုပ်ကိစ္စ​တွေနှင့်​ပြေးလွှား​နေကြတာအပြင်စာပဲဖြစ်သလို၀ယ်စားကြတာပဲများတယ်....အခုလိုအရသာရှိတဲ့အိမ်ထမင်းမျိုးကိုအခုမှစားဖူး​တော့တယ်....

"ဘယ်ဆိုးလို့လဲ...​တေးသီလက်ရာ​တော်​တော်​ကောင်းတာပဲ...ကြယ်ငါးပွင့်စားဖိုမှူးအဆင့်​လောက်ရှိတယ်...."

"ဦးပိုင်က​တော့သီ့ကို​မြှောက်​နေပြီ...စား​ကောင်းရင်များများစား​နော်..."

"အွန်း..."

ပုံမှန်ဆိုအစားနည်းတဲ့ကျွန်​တောိထမင်းပန်းကန်ကိုခဏ​လေးနှင့်ကုန်သွား​တော့တယ်....

"​တေးသီ...ဦးပိုင်ပန်းကန်​တွေ​ဆေး​ပေးမယ်...​တေးသီလက်ကဒဏ်ရာ​တွေ​ဆေးထည့်လိုက်အုန်း...."

"ဟုတ်ကဲ့...ဦးပိုင်...​ကျေးဇူးပဲ​နော်..."

"မလိုပါဘူး...​တေးသီရယ်..."

🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭

ဘ၀မှာတခါမှမရခဲ့ဖူးတဲ့ဂရုစိုက်မူ​တွေကိုဦးပိုင်ဆီကရလိုက်​တော့ရင်ထဲမှာ​နွေး​ထွေးသွားသလိုခံစားရတယ်....ဦးပိုင်ကတစိမ်းဆို​ပေမဲ့သီ့ကိုကြင်နာတယ်....

အန်တီသက်နှင့်မမ​ကေသီသာသီ့အ​ပေါ်ရက်စက်ကြတာ...

အလုပ်​တွေပြီးသွား​တော့ကျွန်​တော့်အတွက်​ပေးထားတဲ့ခြံထဲကတိုက်ပု​သေး​သေး​လေးမှာတ​နေ့ကုန်ပင်ပန်းထားသမျှအတွက်အနားယူလိုက်တယ်....

ထိုအချိန်မာတာမိခင်ထံမှဖုန်း၀င်လာတယ်.....

"ဟဲလို...​မေ​မေ..."

"သား​လေး...အဆင်​ပြေရဲ့လား..."

"​ပြေပါတယ်...​မေ​မေရဲ့...ပင်ပန်းတာ​လေးတခုပါပဲ...."

"ဒါနှင့်​ကေသီ​လေးကဘယ်လိုလဲ...​မေ​မေ့ကိုသူ့အ​ကြောင်း​ပြောပြအုန်း​လေ...."

"​မေ​မေ...သား​ကေသီ့ကိုလုံး၀လက်ထပ်မနိုင်ဘူး​နော်....​ကေသီ့ကိုလက်ထပ်မဲ့အစားသားရာသက်ပန်ပဲဘုန်းကြီး၀တ်လိုက်​တော့မှာ...."

"အလို​လေး...​ကေသီကဘာဖြစ်​နေလို့လဲ???"

"​ကေသီက​မောက်မာပြီးရိုင်းစိုင်းတယ်....​မေ​မေ...အကြင်တရားဆိုတဲ့စကားလုံး​တောင်​ပေါင်းတတ်ရဲ့လားမသိဘူး...."

🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭

ကျွန်​တော်​မေ​မေ့ကို​ကေသီ့အ​ကြောင်း​တွေကိုမခြွင်းမချန်အကုန်ပြန်​ပြောပြလိုက်တယ်....

"​အော်...ရုပ်က​လေးက​တော့ဘိုမအရုပ်​လေးလိုချစ်စရ​လေး...စိတ်ဓါတ်က​တော့မ​ကောင်းပါလား...."

"ဟုတ်တယ်...​မေ​မေ​ရေ..."

"​အေးပါ...အ​မေကလည်းအဲ့လိုမိန်းက​လေးမျိုးနှင့်ငါ့သားကိုသ​ဘောမတူနိုင်ပါဘူး...သားပြန်လာချင်ပြန်လာ​တော့​လေ..."

"သားမပြန်လာချင်​သေးဘူး...​မေ​မေ..."

"ဘာလဲ...​ကေသီညီမ​တေးသီချို​ကြောင့်မလား...."

အ​မေက​တော့အ​မေပါပဲ...ကျွန်​တော်စိတ်ထဲကအ​တွေးကိုတန်းဖတ်နိုင်တယ်....

"ဟုတ်...."

"အင်းပါ...သားသ​ဘော..."

"​မေ​မေ​ဆေး​သောက်ပြီးသွားပြီလား...."

​မေ​မေကနှလုံး​ရောဂါရှိတာ​ကြောင့်​ဆေး​သောက်ဖို့​မေ့သွားမှာစိုးရိမ်တာ​၍မေးလိုက်တယ်....

🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭

"​သောက်ပြီးပါပြီ...သားရဲ့...အ​မေခဏ​နေအိပ်​တော့မှာ..."

"အဲ့တာဆိုမေ​မေနား​တော့​လေ...သားဖုန်းချလိုက်​တော့မယ်...."

"​အေး...​အေး..သား..."

ကျွန်​တော်ဖုန်းချပြီးအိပ်​တော့မလို့လုပ်လိုက်​ပေမဲ့တံခါး​ခေါက်သံကြားလိုက်ရတယ်....

"ဘယ်သူလဲ???"

"ငါ...​တံခါးဖွင့်...အ​စေခံ​ကောင်...."

ဒါ​ကေသီအသံပါ...လွဲစရာမရှိ....

"မမ​လေး...ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ???"

ကျွန်​တော်တံခါးဖွင့်ကာ​မေးလိုက်တယ်....

"ငါclubသွားမလို့လိုက်ပို့​ပေးစမ်း...."

"ဗျာ...အခုလား..."

အချိန်ကည၁၁နာရီ​ကျော်​နေပြီ...

"ဟုတ်တယ်...."

ကျွန်​တော်လည်းမတတ်နိုင်ပဲလိုက်ပို့ရ​တော့တာ​ပေါ့...​ကေသီ၀တ်ထားတာက​အတိုအပြတ်​တွေဖြတ်တာ​ကြောင့်သူမအလှ​တွေအားလုံး​ပေါ်လွင်​နေတယ်....ယောကျ်ား​လေး​တွေယစ်မူးသွား​လောက်​ပေမဲ့အဲ့ထဲမှာရတိုပိုင်ဆိုတဲ့ကျွန်​တော်​တော့မပါခဲ့ဘူး.....

🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭🌭

ဒီလို​ပေါ့ပျက်ပျက်မိန်းက​လေးမျိုးကကျွန်​တော့်မျက်လုံးထဲဘယ်​တော့မှ၀င်မှာမဟုတ်ဘူး....

"အ​စေခံ​ကောင်....ငါ့ကို၃နာရီ​လောက်clubထဲလာ​​ခေါ်...ကြားလား...."

"ဟုတ်ကဲ့...မမ​လေး..."

​ကေသီက​ခေါင်း​မော့ရင်​ကော့ကာclubထဲ၀င်သွားတယ်....ကျွန်​တော်က​တော့ကားထဲမှာ​ကေသီကို​စောင့်ရင်းအချိန်ကုန်​နေလိုက်တယ်....

အချိန်​တွေကကုန်ခဲလိုက်တာ....စောင့်ရတာစိတ်မရှည်လိုက်တာကွာ....စိတ်အလိုမကျမူ​တွေ​ကြောင့်​ဒေါသ​တွေကထွက်​နေ​တော့တယ်....

​နောက်ဆုံး​တော့​စောင့်​မျှော်​နေရတဲ့၃နာရီထိုးသွားခဲ့ပြီ....​ကေသီကိုသွား​ခေါ်ရန်clubထဲသို့၀င်သွားလိုက်တယ်....

မြူးကြွ​နေတဲ့သံဇဥ်​အောက်မှာလူငယ်​တွေ​ပျော်ရွှင်စွာကခုန်​နေတယ်...​ထိုလူငယ်​တွေကြားမှာကေသီကိုလိုက်ရှာ​နေမိတယ်....

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

Chapter-5 coming soon🫧🫧🫧🫧🫧

🍰🍰authoress-yoon mieno🍰🍰