အပိုင်း ၉

ပညာရှင်ရောဂါသည်လေး ကျွန်မယောက်ျား

အပိုင်း ၉; မင်းကကိုယ့် ပြတင်းပေါက်လေးပါ 

သူတို့နှစ်ယောက်ကြားက စကားဝိုင်းမှာ ရုတ်တရက် ပေါ်လာသည့် အတန်းဖော် အနည်းငယ်က နှောက်ယှက်သွားသည်။ အောင် လက်မှတ်ရပြီးနောက်မှာ ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယကို အနီးနားရှိ ကော်ဖီဆိုင်သို့ ဆွဲခေါ်သွားခဲ့သည်။

"နင် Cappuccino နဲ့ black forest cake ဝယ်လိုက် " သူတို့ကော်ဖီဆိုင်ကို ၀င်လိုက်တာနဲ့ ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယကို ယဉ်ကျေးသိမ်မွေ့မှုမရှိဘဲသတိပေးလိုက်သည်။

“ ကောင်းပါပြီ အစ်မကြီး တခြားအရာတွေရှိသေးလား။ ” မုရှောင်ယက သဟဇာတဖြစ်စွာ ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခဲ့သည်။

"အခုအချိန်မှာတော့ ဒီလောက်ပဲ ဒီအစ်မကြီးကအဲ့ဒါတွေကုန်မှ ထပ်မှာတော့မယ်။ "ဖန်းဟော်က ခေါင်းခါရင်း အတွင်းဘက်မှာ ထိုင်ခုံရှာဖို့သွားခဲ့သည်။

မုရှောင်ယက ပြုံးပြီးကိတ်မုန့်နဲ့ ကော်ဖီဝယ်ဖို့ ကောင်တာကိုသွားခဲ့သည်။ 

ဖန်းဟော်က သူမကော်ဖီကိုသောက်ရင်း မုရှောင်ယ ရှေ့ကကော်ဖီအနက်ရောင်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး သူမကမေးလာခဲ့သည်“ ဘလက်ကော်ဖီကို နင်ဘယ်လိုသောက်လဲ အရမ်းခါးတာကို။”

မုရှောင်ယက ရုတ်တရက် ဘာပြောရမလဲ မသိဘူးဖြစ်သွားသည်။ နိုင်ငံခြားသွားပြီးနောက် သူမက စာလေ့လာတာနဲ့ အလုပ်များလွန်းသဖြင့် သူမဒီဇိုင်းမူကြမ်းနှင့်အံဝင်ခွင်ကျဖြစ်လေ့ရှိပြီး ဘလက်ကော်ဖီ သောက်သည့် အလေ့အထကိုရရှိခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် အခုအချိန်မှာ သူမ သောက်ရတာကို မကြိုက်ဘူးဆိုတာကို သတိရသွားသည်။

"ငါသိပ်မကြာသေးခင်က ကောင်းကောင်းမအိပ်နိုင်ခဲ့ဘူး၊ ဒါကငါ့အတွက်ကောင်းတယ် "မုရှောင်ယက ဆင်ခြေတစ်ခုကို အမှတ်တမဲ့ရှာဖွေခဲ့သည်။

"ဦးလေးနဲ့ဒေါ်လေးက သဘောမတူကြဘူးမလား။"ဖန်းဟော်က မှန်းခဲ့သည်။

"သူတို့က စဉ်းစားနေရုံပါဘဲ သဘောမတူတာမဟုတ်ပါဘူး "

“ စဉ်းစားတယ်။ ဦးလေးနဲ့ ဒေါ်လေးက နင့်ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ဘယ်အချိန်တုန်းကစဉ်းစားခဲ့လို့လဲ။ နင့်ကို စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ ထောက်ခံရုံတင်မကဘူး။ သူတို့မစဉ်းစားဘူးဆိုမှသာ သူတို့သဘောမတူတာဘဲ။ ” 

ဖန်းဟော်ရဲ့ မနာလိုမှုကမြင့်တက်သွားသည်။ မုရှောင်ယတွင် အမြင်ကျယ်တဲ့ မိဘနှစ်ယောက်ရှိသည်။ သူမရဲ့ ခေါင်းမာသောမိဘများနှင့်မတူဘဲ မျှတတဲ့ စိတ်သဘောထားရှိသောမိဘများဖြစ်သည်။

"သူတို့သဘောတူကြလိမ့်မယ် "လို့ မုရှောင်ယက ယုံကြည်မှုအပြည့်နဲ့ ဖြေလာသည်။

“ နင်လက်ထပ်မှတ်ပုံတင်ပြီးမှတော့ သူတို့သဘောမတူရင်တောင်အသုံးမဝင်ဘူး” ဖန်းဟော်က လှောင်ပြောင်လိုက်သည်။

"အာ အဲ့ဒါလည်းဟုတ်တာဘဲ။ " မုရှောင်ယက ပြီးခဲ့တဲ့ ညက အဲ့စကားကို ပိုင်ချွမ်း ပြောတာသတိရသွားတော့ မထိန်နိုင်ဘဲ ရယ်မိသွားခဲ့သည်။ 

"နင်ကရယ်နေတုန်းပဲလား။ " ဖန်းဟော်က သူမကိုသတိပေးလာခဲ့သည်။ "ပိုင်ချွမ်းက အော်တစ်ဇင် လူနာတစ်ဦးပဲ။ သူက အိမ်ထောင်ရေးကဘာလဲဆိုတာကိုတောင် သူသိထားလို့လား။ လက်ထပ် လက်မှတ်က လက်မှတ်ထိုးလိုက်တာလေးတင်မဟုတ်ဘူး။ နင်ကျန်တဲ့ဘဝတစ်လျှောက်လုံး သူနဲ့အတူတူနေရမှာ။ ပြီးတော့အဲဒီနောက်မှာတော့ နင်တို့မှာကလေးတွေရလာလိမ့်မယ်။ အာ သူဘယ်လိုကလေးမွေးလဲကော သိရဲ့လား။"

"ဖန်းဟော်။" မုရှောင်ယက သူမရဲ့သူငယ်ချင်းကို ဒေါသတကြီးနဲ့ ကြည့်လိုက်သည်။ 'ပထမတော့ သူမက လေးနက်တဲ့ အကြောင်းအရာကို ပြောနေသေးတယ် ဘယ်လိုလုပ် သူမစကားပြောလေ ပိုပိုပြီး ဒေါသထွက်စရာ ကောင်းလေလေ ဖြစ်လာရတာလဲ။ '

"နင်တို့အဲ့ဒါ....လုပ်ပြီးပြီလား။" သူမအတွေးများ လွဲသွားသည်နှင့် တစ်ပြိုင်နက် မည်သို့ ပြန်လှည့် နိုင်မည်နည်း။ ဖန်းဟော်က သူမစကားများပိုမိုရှင်းလင်းလာသည်နှင့်အမျှ မုရှောင်ယ ဒေါသတကြီး ဖြစ်နေတာကိုတောင် မကြောက်ခဲ့ပေ။ 

"နင်ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ။"

မုရှောင်ယရဲ့အကြည့်ကိုမြင်ပြီး ဖန်းဟော်က လက်ထပ်ပြီးခါစစုံတွဲဟာ စက္ကူဖြူလိုမျိုး စင်ကြယ်တာကို ခွဲမရဘူး ဆိုတာသိသွားသည်။(ဖြူစင်နေတုန်းပဲလို့ပြောတာပါ) 

“ မဟုတ်သေးဘူး ငါစစ်ဆေးလိုက်ဦးမယ် အော်တစ်ဇင်လူတွေက အဲ့ဒါကိုလုပ်လို့မရနိုင်ဘူးဆို နင်သူ့ကိုအမြန်ဆုံးထားခဲ့သင့်တယ်” လို့ပြောကာ ဖန်းဟော်က သူမဖုန်းကိုတကယ်ထုတ်ပြီး စတင်စစ်ဆေးလိုက်သည်။

" နင်-လုံလောက်ပြီ။" သူမ ဖန်းဟော်ရဲ့ဖုန်းကို ရှက်ရွံ့စွာနဲ့ ဖုံးထားလိုက်သည်။ 

"အိုကေ အိုကေ ထပ်ပြီးမစတော့ဘူး။ " ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယက တစ်ကယ်ကို ရှက်ရွံ့ တုန်လှုပ်နေတာကိုမြင်တော့ စကားလမ်းလွဲလိုက်သည်။

"နင်တို့မင်္ဂလာပွဲကို ဘယ်တော့စီစဉ်မှာလဲ။ "

“ ဖြစ်နိုင်တာတော့......မလုပ်ဖြစ်လောက်ဘူး "

"နောက်ပြီး အဖွားဆုံးသွားတာလဲမကြာသေးဘူးလေ" 

ဖန်းဟော်က နားလည်တာကြောင့် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

ဖွားဖွားပိုင် အကြောင်းပြောတဲ့အခါမှာ မုရှောင်ယက သူမလက်ကောက်ဝတ်ရှိ ကျောက်စိမ်းလက်ကောက်ကို ကြည့်မိသွားသည်။

"နင့်လက်ကလက်ကောက်က အဖွားပိုင်ပေးခဲ့တာလား။ " ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယရဲ့ အမူအရာကို သတိပြုမိခဲ့သည်။

"အမ်း "မုရှောင်ယ ခေါင်းကိုညိတ်လိုက်သည်။

"ဒီလက်ကောက်က စျေးနည်းမယ့်ပုံမပေါ်ဘူး ကြည့်ရတာ အဖွားက မြေးချွေးမကို ကျေနပ်သွားပုံရတယ်" ဖန်းဟော်က ကျောက်စိမ်းအကြောင်းကို နားမလည်ပေမယ့် ဒီရေစီးဆင်းနေသော ရေကျောက်စိမ်းရဲ့ အရည်အသွေးကိုကြည့်ရတာ တန်ဖို့းကြီးမှန်းသိသာသည်။ 

မုရှောင်ယက တိတ်တဆိတ်သာပြုံးလိုက်သည်။

"စကားမစပ် ပိုင်ချွမ်းရဲ့မိဘတွေက နင့်အပေါ် ဘယ်လိုသဘောထားရှိလဲ။" ဖန်းဟော်က ထပ်မေးလာသည်။ "နင်နောက်လမှာ နိုင်ငံခြားမှာပညာသင်မသွားဘူးလား။ သူ့မိသားစုက နင့်ကိုသဘောတူရဲ့လား။"

"ငါ ... ပြည်ပမှာစာသွားလေ့လာတော့မှာ မဟုတ်ဘူး " မုရှောင်ယက ပြန်ဖြေခဲ့သည်။

"နင်မသွားဘူးလား။ " ဖန်းဟော်က မျက်မှောင်ကြုတ်သွားသည်။ "နင် ပိုင်ချွမ်းအတွက် နိုင်ငံခြားမှာပညာသင်ခွင့်ကိုတောင် လက်လျော့လိုက်တာလား။ "

"အဲ့ဒါက ပိုင်ချွမ်း အတွက်မဟုတ်ဘူး။ ငါကိုယ်တိုင်က မသွားချင်တော့လို့။ ငါအဲဒီအကြောင်းကို စဉ်းစားပြီးပြီး နင်နဲ့စတူဒီယိုတစ်ခုဖွင့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။" မုရှောင်ယက ဖန်းဟော်နဲ့ အရင်ထဲက စကားပြောချင်ခဲ့တာ။ အခုသူမမေးတော့ ပြောလိုက်တာဖြစ်သည်။ 

သူမနဲ့ဖန်းဟော်တို့က ဖိနပ်ဒီဇိုင်းကိုလေ့လာခဲ့ကြသော်လည်း သူမ၏အကြီးတန်းနှစ်၏ ဒုတိယ နှစ်ဝက်တွင်သူမနဲ့ ဖန်းဟော်တို့က ကွဲပြားခြားနားသောရွေးချယ်မှုများကို ပြုလုပ်ခဲ့ကြသည်။ သူမက SG ဒီဇိုင်းဌာနမှာ လေ့လာမှုများကိုဆက်ပြီး ဘွဲ့လွန်ဘွဲ့အတွက် လျှောက်ထားဖို့ရည်ရွယ်ခဲ့သည်။

"နင်ကငါနဲ့စတူဒီယိုတစ်ခု ဖွင့်ချင်တာလား။ အသိအမှတ်ပြုမခံရတဲ့ တက္ကသိုလ်ဘွဲ့ရတွေအနေနဲ့ ငါစတူဒီယိုတစ်ခုဖွင့်တာက ဆုံးရှုံးမှုတစ်ခုလို့ နင်ပြောခဲ့တာမဟုတ်ဘူးလား။" ဖန်းဟော်က အံ့သြသွားသည်။ သူမကစတူဒီယိုတစ်ခု ဖွင့်ချင်တယ်လို့ ပြောတဲ့အချိန်က မုရှောင်ယက သူမကိုတားခဲ့သည်။ ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယ စိုးရိမ်နေသည်ကို သိသော်လည်း သူမဂရုမစိုက်ခဲ့ပါ။ တကယ်တော့ သူမကစတူဒီယိုကို ဝါသနာကြောင့် အပျော်ဖွင့်ချင်ခဲ့တာဖြစ်သည်။ သူမအဖေက ချမ်းသာတာကြောင့် ပိုက်ဆံဆုံးရှုံးခြင်းက အရေးမကြီးပါ။

“ နင် ငါ့ကိုပြောခဲ့တာပဲ ပိုက်ဆံဆုံးရှုံးသွားရင်လည်း ပိုက်ဆံပဲဆုံးရှုံးတာပါဆို ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် နင့်ညီမလေးလဲ ချမ်းသာပါတယ်” လို့ မုရှောင်ယက ချဲ့ကားပြောဆိုခဲ့သည်။

အရင်ဘဝတုန်းက ဖန်းဟော်ရဲ့ စတူဒီယိုသည် အလွန်အောင်မြင်ခြင်းမရှိခဲ့ပေ။ ဖန်းဟော် ကိုယ်တိုင် စတူဒီယိုကို သူမ၏ကိုယ်ပိုင်ငွေဖြင့် ထောက်ပံ့ခဲ့သည်။ အကယ်၍ အရင်တုန်းကသာဆို မုရှောင်ယက ဖန်းဟော်နဲ့အတူ စတူဒီယိုတစ်ခုဖွင့်ဖို့ သဘောတူမှာမဟုတ်ပေ။ အခုတော့ သူမကြိုက်နှစ်သက်သည့် အလုပ်တစ်ခုကို လုပ်ချင်ပြီးနောက်လေးနှစ်တွင် သက်သောင့်သက်သာလေးနေချင်သည်။

"ငါ နင်ချမ်းသာတဲ့လူကို လက်ထပ်လိုက်တာကို မေ့တော့မလို့ ဖြစ်နိုင်တာကတော့ နင်လက်မှာငွေမရှားတော့ဘူး ~"

"အဲ့ဒါအမှန်ပဲ " မုရှောင်ယက အပြုံးလေးနဲ့ တုန့်ပြန်ခဲ့သည်။ တကယ်တော့ သူမမှာ စုထားတဲ့ ငွေအနည်းငယ်ရှိခဲ့သည်။ သူမကောလိပ်တက်တုန်းက သူမဖိနပ်ဒီဇိုင်းအတော်များများကို ထုတ်လုပ်သူ အချို့ထံရောင်းလိုက်သည်။ စုစုပေါင်းအသုံးစရိတ်ကို နုတ်လိုက်ရင်တောင် ၂ သိန်း ၃သိန်းလောက် ရှိသေးသည်။ သူတို့ရဲ့စတူဒီယိုအတွက် ကြိုတင်ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုအနေနဲ့ အသုံးပြုဖို့လုံလောက်သည်။

"ဒါဆို ဒီနေ့နေ့လည်မှာ အခန်းသွားကြည့်သင့်တယ်၊ ငါတို့ အေးဂျင့်နဲ့ ဘယ်လိုချိန်းရမလဲ။ "မုရှောင်ယ ရဲ့ဝင်ရောက်အတူ ဖန်းဟော်က ချက်ချင်းစွမ်းအင်အပြည့်ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

"အိုကေ"မုရှောင်ယ သဘောတူလိုက်သည်။

ကျောင်းဆင်တော့ မုရော့ကျုံးနဲ့ သူ့ဇနီးက ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေ ၀ယ်ဖို့စျေးအတူသွားပြီးနောက် ဖြေးဖြေးချင်းအိမ်ကိုလမ်းလျှောက်ပြန်လာကြသည်။ ညနေစာအတွက် အသားနဲ့ငါးကို ဘယ်ဟာချက်ရမလဲလို့ ဆွေးနွေးလာကြချိန် ရုတ်တရက် သူတို့အိမ်ရှေ့မှာ လက်ဆောင်သေတ္တာများစွာ သယ်ထားတဲ့ လူနှစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ 

"ဆရာ မု၊ ဆရာမရှန် "

"မစ္စတာပိုင်၊ မစ္စစ် ပိုင်။" မုရော့ကျုံးက ခဏကြောင်သွားပြီး ဘာလို့သူတို့အိမ်ကိုလာလဲဆိုတာကို သဘောပေါက်သွားသည်။

သူနဲ့သူ့ဇနီးတို့က သူတို့သမီး ရုတ်တရက်လက်ထပ်လိုက်တာကို အတန်ကြာ လက်မခံနိုင်သေး သော်လည်း တစ်ဖက်လူတွေကို အိမ်အပြင်ဘက်တွင် ရပ်ခိုင်းထားတာက မကောင်းပေ။

"ဆရာမု ဆရာမရှန် ရှောင်ချွမ်းနဲ့ ရှောင်ယတို့ လက်ထပ်တာနဲ့ပတ်သက်ပြီး တောင်ပန်ပါတယ်။ ပိုင်မိသားစုဘက်က ရိုင်းရာကျသွားခဲ့တယ်။ " သူတို့အိမ်ထဲဝင်ပြီးတာနဲ့ ပိုင်ကောယွိက အရင်တောင်းပန်ခဲ့သည်။

"မစ္စတာပိုင်က အဲ့လိုလုပ်ဖို့မလိုပါဘူး။ ရှောင်ယက လက်ထပ်လိုက်တာက သူမကိုယ်တိုင် ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြစ်တယ်လို့ ပြောထားပါတယ် " မုရော့ကျုံးက ဆင်ခြင်တုံတရားမရှိသော လူတစ်ယောက် မဟုတ်တာကြောင့် ဤကိစ္စက ပိုင်မိသားစု အပြစ်မဟုတ်တာသိသည်။ သူ့သမီးက လက်ထပ်ချင်လို့ထပ်ခဲ့တာ။ 

ပိုင်ကောယွိနဲ့ သူ့ဇနီးတို့က တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ကြည့်မိလိုက်ကြသည်။ မုရော့ကျုံးက ယဉ်ကျေးစွာ ပြောဆိုခဲ့သော်လည်း သူ့သမီးဖြစ်သူကို ပိုင်ချွမ်းနဲ့လက်ထပ်ခိုင်းဖို့က တွန့်ဆုတ်နေသေးတာကို နှစ်ဦးစလုံး ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိထားသည်။ သူတို့က ဤအချက်ကိုသိပြီးသားဖြစ်သည်။ 

"ဆရာ မု၊ ဆရာမရှန် တကယ်တော့ ကျွန်မတို့ဒီကို ကလေးတွေ လက်ထပ်တဲ့ကိစ္စကို တရားဝင်ဆွေးနွေးဖို့ လာခဲ့တာပါ " လီရုံကပြောလိုက်ခဲ့သည်။

“ မင်းတို့ကဒါကို ဘယ်လိုဆွေးနွေးချင်လို့လဲ။” မုရော့ကျုံး မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

“ ဆရာမု၊ ဆရာမရှန် ” လီရုန်က ပြောလိုက်သည်။“ ဒီလက်ထပ်တာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ကျွန်မတို့ရဲ့ရှောင်ချွမ်းက ရှင်တို့ရဲ့ ရှောင်ယအတွက် မထိုက်တန်ဘူးဆိုတာ သိပါတယ်။ တစ်ကယ်လို့ ရှောင်ယသာ ကျွန်မသမီးဖြစ်ခဲ့ရင်၊ သူမကိုအော်တစ်ဖြစ်နေတဲ့လူနဲ့ လက်ထပ်ဖို့ သဘောတူမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မက ရှောင်ချွမ်းရဲ့အမေဖြစ်နေတယ်။ ကျွန်မနှလုံးသားထဲက တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်မှုအရ ဒီလက်ထပ်ပွဲကို လက်ခံပေးနိုင်ဖို့ ဆန္ဒရှိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ကျွန်မတို့မိသားစုရဲ့ ရှောင်ချွမ်းကို သဘောတူပေးနိုင်ဖို့ အခွင့်အရေးလာတောင်းတာပါ။”

မိန်းကလေး မိဘတွေလက်ခံအောင် သတို့သားကိုယ်တိုင် ကရယူသင့်သည်။ ဒါပေမယ့် ပိုင်ချွမ်းက အော်တစ်ဇင်ရောဂါသည် တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး အဲ့လိုလုပ်ဖို့ မတက်နိုင်တာကြောင့် ပိုင်မိသားစုရဲ့ စုံတွဲက သူတို့ကိုယ်တိုင်လာပြီး တောင်းဆိုရတာဖြစ်သည်။ ဖြစ်နိုင်တာက မုရော့ကျုံးနဲ့ သူ့မိန်းမက လက်မခံနိုင် ဖြစ်နေတာကို စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့နားထောက်ပေးခဲ့သည်။ 

"ရှောင်ချွမ်းမှာ အော်တစ်ဇင်ရောဂါရှိပြီး သူကသူ့ကိုယ်ပိုင်ကမ္ဘာမှာနေတယ်။ ဘယ်သူ့ကမှ ဝင်ခွင့်မရခဲ့ဘူး။ ဒါကို ရှင်တို့စိတ်ပူတယ်ဆိုတာသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်မပြောချင်တာက ရှောင်ချွမ်းရဲ့ကမ္ဘာကြီးထဲမှာ ရှောင်ယအတွက် နေရာတစ်ရာရှိပါတယ် " လီရုံက ဆက်ပြောခဲ့သည်။

"ပိုင်ချွမ်းရဲ့အဖွားက သူမနေမကောင်းဖြစ်ပြီး အိပ်ရာပေါ်မှာတုန်းက ပြောခဲ့တယ် ရှောင်ချွမ်းရဲ့ကမ္ဘာက အရမ်းကိုသေးငယ်လွန်းပြီး သူတစ်ယောက်ဘဲရှိနိုင်ခဲ့တာတဲ့။ ဒါပေမယ့် သူကတစ်ယောက်ယောက်ကို တံခါးဖွင့်ပေးခဲ့ရင် အဲ့ဒီသူက သူ့ကမ္ဘာတစ်ခုလုံးဖြစ်လာလိမ့်မယ်။ ကျွန်မတို့သားအတွက်တော့ ရှင်တို့သမီး တည်ရှိမှုက အဲ့လိုတည်ရှိမှုမျိုးပါ "

"ကျွန်မတို့ပြောတာကို ရှင်တို့မယုံကြည်နိုင်ဘူးဆိုတာ သိပါတယ်။ ဒါကြောင့် ရှောင်ချွမ်းရဲ့ ဆရာဝန်ကို ကျွန်မတို့နဲ့အတူခေါ်လာတယ်။ ရှင်တို့အတွက်အဆင်ပြေရင် သူရဲ့ထင်မြင်ချက်ကို နားထောင်လို့ရလား။"

' ပိုင်ချွမ်းရဲ့ ဆရာဝန်။ မုရော့ကျုံးနဲ့သူ့ဇနီးက တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်ပြီး လီရုံရဲ့ အကြံပြုချက်ကိုလက်ခံခဲ့သည်။'

ပိုင်ချွမ်းရဲ့ ဆရာဝန် ပါမောက္ခဖန်က အော်တစ်ဇင်နယ်ပယ်တွင် အထင်ကရပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦး ဖြစ်သည်။ ယနေ့တွင်မူ မုမိသားစုကိုအလည်အပတ်ရောက်ရှိရန် ပိုင်ကောယွိက ဆေးရုံကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ သွားဖိတ်ကြားခဲ့ပြီး ယခုအခါ ပါမောက္ခဖန်က ကားထဲတွင်စောင့်နေခဲ့သည်။

ပိုင်ကောယွိက အပြင်ထွက်သွားပြီးပါမောက္ခဖန်ကို ဖိတ်ခဲ့သည်။ ခဏတာနှုတ်ဆက်ပြီးနောက်မှာ ပါမောက္ခဖန်က ပိုင်ချွမ်းရဲ့ အခြေအနေကို အလျင်စလိုမထုတ်ပြခဲ့ဘူး၊ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီအစား သူကပိုင်ချွမ်းရဲ့ကုသမှုနဲ့ ပတ်သက်တဲ့ ဗီဒီယိုအနည်းငယ်ကိုပြခဲ့သည်။

ပထမဗီဒီယိုမှာ ပိုင်ချွမ်းက အလွန်သေးငယ်နေဆဲဖြစ်ပြီး သူအသက် ၇ နှစ်မှ ၈ နှစ်အရွယ် သာရှိသေးသည်။ သူကထိုင်ခုံတွင် တိတ်တဆိတ် ထိုင်လျက် ပုံများ အာရုံစူးစိုက်လျက်ဆွဲနေခဲ့သည်။ ပါမောက္ခဖန်က သူ့ကိုဘယ်လောက်ဘဲ စကားပြောပြော လျစ်လျူရှုထားခဲ့တာက ပါမောက္ခဖန်က သူ့ကိုတစ်စုံတစ်ခုမမေးလိုက်ခင်အထိဘဲ။ " ပန်းချီကားပေါ်က မိန်းကလေးက မင်းရဲ့သူငယ်ချင်းလား။"

"မုရှောင်ယ " ပိုင်ချွမ်းရဲ့ ကလေးဆန်သောအသံလေးက ဗီဒီယိုထဲက ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ထွက်လာခဲ့သည်။

ဒုတိယဗီဒီယိုတွင် ပိုင်ချွမ်းက အနည်းငယ်ကြီးပြင်းလာခဲ့ပြီး အသက် ၁၁ နှစ်မှ ၁၂ နှစ် အရွယ်သာရှိနေခဲ့ကာ ကာတွန်းစာအုပ်တစ်အုပ်ကိုဖတ်နေသည်။

"ရှောင်ချွမ်း ကာတွန့်စာအုပ်ကို ဘာကြောင့်ရုတ်တရက် ဖတ်ချင်သွားရတာလဲ။ "

ပိုင်ချွမ်းက တုန့်ပြန်မှုမပေးခဲ့ဘူး။

"ဒီကာတွန့်စာအုပ်က စိတ်ဝင်စားဖို့ကောင်းလို့လား။"

ပိုင်ချွမ်းက ဂရုမစိုက်ခဲ့ပေ။

"သားအတွက် ဒီစာအုပ်ကို ဘယ်သူဝယ်ပေးတာလဲ။"

ခဏအကြာမှာ ရှောင်ချွမ်းက ပြန်ပြောလာခဲ့သည်။ "ရှောင်ယ " 

နောက်ပိုင်း ဗီဒီယိုနှစ်ခု သုံးခုကို တစ်ခုပြီးတစ်ခုဖွင့်ပြလိုက်သည်။ အကြောင်းအရာ အများစုက တစ်ခုနှင့်တစ်ခုအကျွမ်းတဝင် (ဆင်တင်တင်) ရှိကြသည်။ ပါမောက္ခဖန်က ရှောင်ချွမ်းနဲ့ ဆက်သွယ်ဖို့ နည်းလမ်းမရှိသောအချိန်တွင် မုရှောင်ယအကြောင်းပြောလိုက်ရင် ပိုင်ချွမ်းက တုံ့ပြန်မှု အချို့ပေးလိမ့်မည်။

နောက်ပိုင်းတွင် ပါမောက္ခဖန်က ရှင်းပြလာသည်။ "ကျွန်တော် အော်တစ်ဇင်ရောဂါ ခံစားနေရတဲ့ ကလေးအမြောက်အများကို တွေ့ခဲ့ဖူးတယ်။ တချို့ကလုံးဝစကားမပြောကြဘူး၊ တချို့က သူတို့ မိသားစုကို တောင်မှအသိအမှတ်မပြုနိုင်ကြဘူး၊ လူနည်းစုကသာ သူတို့ရဲ့ဆန္ဒတွေကို ထုတ်ဖော် ပြောဆိုနိုင်ခဲ့ကြတယ်။ ပိုင်ချွမ်းရဲ့ ပြန်လည်ကျန်းမာလာမှုက ကျွန်တော်လေ့လာခဲ့တဲ့ ဆေးမှတ်တမ်း တွေမှာ အံ့ဖွယ်ကိစ္စတစ်ခုလို့ပြောနိုင်တယ်။ သူက သူ့ရဲ့လူမှုပေါင်းသင်းဆက်ဆံမှုကို ပြန်ကောင်း လာအောင် လုပ်နိုင်လို့ပဲ။ "

"ဒီစွမ်းရည်က သာမန်လူတစ်ယောက်ရဲ့ စွမ်းရည်နဲ့ကွာခြားချက်တစ်ခုရှိနေသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် (သူ့ကိုယ်ပိုင်ကမ္ဘာထဲက)သူထွက်သွားဖို့ ဆန္ဒရှိသလောက်တော့ သူကလွတ်လပ်စွာနေထိုင်နိုင်မှာပါ" လို့ပါမောက္ခဖန်က ထပ်ပြောလာခဲ့သည်။ 

"အကြောင်းပြချက်ကတော့ သူ့ကမ္ဘာနဲ့ကျွန်တော်တို့ ကမ္ဘာကြားမှာပြတင်းပေါက်တစ်ခုက ပွင့်လာခဲ့လို့ပါ။ အဲ့ဒီပြတင်းပေါက်က တစ်ချို့အော်တစ်ဇင်ရောဂါသည်တွေမှာ လုံးဝ ရှိလာနိုင် မှာမဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ပိုင်ချွမ်းမှာတော့ ကံကောင်းစွာနဲ့ဘဲ ပြတင်းပေါက် ၂ ခုရှိနေခဲ့တယ် "

"တစ်ခုက အဖွားပိုင်ဖြစ်ပြီး နောက်ခုက မုရှောင်ယပါ။ "

မုရော့ကျုံးနဲ့သူ့ဇနီးရဲ့ စိတ်အခြေအနေမှာ ပိုမိုရှုပ်ထွေးလာပြီး သူတို့ကမကူညီနိုင်ဘဲ ဗီဒီယိုကိုသာ ထပ်ကြည့်ခဲ့သည်။ ဗွီဒီယိုတွင် ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်လေး ပိုင်ချွမ်းက ပန်းချီဆွဲနေခဲ့သည်။ ပုံဆွဲစက္ကူပေါ်တွင် မြက်ခင်းပြင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေကာ အဝေးကိုလှမ်းကြည့်နေတဲ့ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ရဲ့ နောက်ကျောပုံဆွဲထားပြီး ရောင်စုံပန်းပွင့်များက သူမ၏ဖောင်းပွစကတ်ကို ဖုံးအုပ်ထားသည်။ ပန်းချီကား၏ အရောင်က တောက်ပပြီး အသက်ဝင်နေခဲ့သည်။ တောက်ပသော ပျော်ရွှင်မှာက စာရွက်ပေါ်မှာ ထင်ရှားစွာ ပေါ်လာသည်။

ဒါက ပိုင်ချွမ်းရဲ့မျက်စိထဲက မုရှောင်ယ ဖြစ်ခဲ့သည်။