အပိုင်း ၃၃

ပညာရှင်ရောဂါသည်လေး ကျွန်မယောက်ျား

#အပိုင်း ၃၃.၁; မင်္ဂလာသကြားလုံးများ ပေးရန်

ရီဖုန်း Group 

အဆောက်အဦး၏ လုံခြုံရေးအစောင့်က အနက်ရောင် လုပ်ငန်းသုံးယာဉ်တစ်စီး အဝေးမှ ချဉ်းကပ်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ကားနီးလာသောအခါတွင် လိုင်စင်နံပါတ်ပြားကို မြင်လိုက်ပြီးနောက် လုံခြုံရေးအစောင့်က အမြန်ပြေးလာပြီး နောက်ထိုင်ခုံ တံခါးကိုဖွင့်လိုက်သည်။

"ဒုတိယသခင်လေး သခင်လေး အလုပ်ပြန်ဝင်ပြီ " အရည်အချင်းပြည့်မီသော လုံခြုံရေးအစောင့်တစ်ဦးအနေဖြင့် ဥက္ကဋ္ဌမိသားစု၏ လိုင်စင်နံပါတ်များကို မဆိုထားနှင့် ကုမ္ပဏီ၏အကြီးတန်းခေါင်းဆောင်များအားလုံး၏ လိုင်စင်နံပါတ်များကိုလည်း အလွတ်ကျက်ခဲ့သည်။

ပိုင်ချွမ်းက သူ့ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ကားပေါ်ကနေ ဖြည်းညှင်းစွာ ထွက်သွားလာပြီးနောက် အိတ်ထဲက မင်္ဂလာသကြားလုံးထုပ်ကို ထုတ်ပြီး လုံခြုံရေးအစောင့်ကို ပေးလိုက်သည်။

"ကျွန်တော့်အတွက်လား။" လုံခြုံရေးအစောင့်လေးက အနည်းငယ် နှေးကွေးသွားသည်။ သူက ကုမ္ပဏီတွင် လုံခြုံရေးအစောင့်အဖြစ် နှစ်နှစ်ကြာ လုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။ နေ့တိုင်း၊ တစ်ပတ်လျှင် အနည်းဆုံး လေးကြိမ်၊ ဒုတိယသခင်လေးရဲ့ ကားတံခါးကို ဖွင့်ဖို့ ကူညီပေးခဲ့ပြီး ဤသည်မှာ သူနှင့် ပထမဆုံးအကြိမ် စကားပြောဆိုခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

"မင်္ဂလာ သကြားလုံး " မင်္ဂလာဆောင်သကြားလုံး အပိုငါးထုပ်ကို သူနှစ်သက်သူတွေကို ပေးနိုင်တယ်လို့ ရှောင်ယကပြောခဲ့သည်။ လုံခြုံရေးအစောင့်က သူ့မျက်စိထဲမှာ အလွန်ကောင်းပြီး သူ့ကိုလည်း မကြာခဏ တံခါးဖွင့်ပေးသည်။

"မင်... မင်္ဂလာသကြားလုံးလား။" လုံခြုံရေးအစောင့်လေးက ထိတ်လန့်တကြား ထအော်လိုက်မိသည်။ အချိန်အတော်ကြာပြီးနောက် သူက"ဒုတိယသခင်လေး........ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ ကြင်စဦးဇနီးမောင်နှံလေးတွေဖြစ်ကြစေ" လို့ဂုဏ်ပြုစကားဆိုလိုက်သည်။

ကြင်စဦးဇနီးမောင်နှံလား။

'သူလက်ထပ်ပြီးတာ သူတကယ်ပျော်တယ်။ 'ပိုင်ချွမ်းကဤကောင်းချီးကို အလွန်နှစ်သက်ပြီး ဤမင်္ဂလာသကြားလုံးထုပ်ကို မှားယွင်းစွာမပေးမိကြောင်း ချက်ချင်းခံစားလိုက်ရသည်။

လုံခြုံရေးအစောင့်လေးရဲ့ ဘေးမှာ လူလတ်ပိုင်း လုံခြုံရေး အစောင့်တစ်ယောကရပ်နေခဲ့သည်။ သူ့ကိုတွေ့တော့ သူက သူဌေးရဲ့သားကို ထိနိုင်မယ်လို့ မျှော်လင့်ပြီး ဂုဏ်ပြုစကားဆိုဖို့ အမြန်လာခဲ့သည်။ ဒုတိယသခင်လေးပိုင်က သူ့ကို စိုက်ကြည့်ပြီး အေးအေးဆေးဆေး ထွက်သွားမယ်ဆိုတာ ဘယ်သူသိမှာလဲ။

"မင်္ဂလာသကြားလုံးက ဘာလို့ မင်းအတွက်ပဲလဲ။" လူလတ်ပိုင်းအရွယ် လုံခြုံရေးအစောင့်က လုံခြုံရေးအစောင့်လေးကို မကျေမနပ်နဲ့ ကြည့်လိုက်သည်

"ဒုတိယသခင်လေး သူ အစောက ကျွန်တော့ကို စကားပြောနေတာလား။ " လုံခြုံရေးအစောင့်လေးက တစ်ဖက်ကို ကြောင်တက်တက်နဲ့ မေးလာသည်။

" လာ မပြောနဲ့။ မင်းကိုကြည့်ရတာအရူးတစ်ယောက်လိုပဲ မင်္ဂလာသကြားလုံးတစ်ဝက်ကို ငါယူမယ်" သက်လတ်ပိုင်း လုံခြုံရေးအစောင့်က လုံခြုံရေးအစောင့်လေး၏လက်မှ မင်္ဂလာသကြားလုံးအား လုယူကာ အိတ်ကိုဖွင့်လိုက်သည်။ ရောင်စုံသကြားလုံးစက္ကူကြားတွင် ပန်းရောင်မှတ်စုတစ်ခု ပေါ်လာသည်။ လူလတ်ပိုင်းအရွယ် လုံခြုံရေးအစောင့်က ၎င်းကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး လုံခြုံရေးအစောင့်ငယ်လေးက ၎င်းကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။

"ပိုင်ချွမ်းကို ဂရုစိုက်ပေးလို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်" စာသားလေးက သတို့သမီးပုံသဏ္ဍာန် ကာတွန်းဇာတ်ကောင်နောက်မှာ ပါခဲ့သည်။

"ဒါကို ဒုတိယသခင်မလေး ရေးထားတာလား။ " သက်လတ်ပိုင်း လုံခြုံရေး အစောင့်က လုံခြုံရေး အစောင့်လေးကို မေးသည်။

"ထင်တာပဲ " မင်္ဂလာသကြားလုံးထဲတွင် သတို့သမီးတစ်ဦး၏ ကာတွန်းဇာတ်ကောင်တစ်ခုပါရှိသည့် မှတ်စုတစ်ခုပါရှိသည်။ ဒုတိယသခင်လေးရဲ့ ဇနီးမှလွဲ၍ အခြားမည်သူမျှမရှိနိုင်ပေ။

ဒုတိယသခင်လေးက ဇနီးကောင်းနှင့် လက်ထပ်ထားပုံရသည်။

လော်ဘီထဲ ဝင်လိုက်သောအခါတွင် ပိုင်ချွမ်းကို တစ်လမ်းလုံး နှုတ်ဆက်နေသူများ ရှိသော်လည်း အားလုံးက အကွာအဝေးကို သတိထားနေကြသောကြောင့် ပိုင်ချွမ်း အနီးတစ်ဝိုက်ရှိ နေရာတွင် လူများ သိပ်သည်းမနေစေပေ။ ဤသည်မှာ ပိုင်ချွမ်းကုမ္ပဏီ မရောက်ရှိမီ ရီဖုန်းGroup၏ HR ဌာနမှ ထုတ်ပြန်သော တင်းကျပ်သော ညွှန်ကြားချက်ဖြစ်သည်။ ရီဖုန်းGroup မှဝန်ထမ်းများအားလုံးက ပိုင်ချွမ်းသည် အော်တစ်ဇင်ဖြစ်ပြီး လူများနှင့် ရင်းနှီးသောဆက်ဆံရေးကို မကြိုက်ကြောင်း သိထားသောကြောင့် ၎င်းတို့က ကုမ္ပဏီတွင် ပိုင်ချွမ်းနဲ့ တွေ့ဆုံပါက၊ တတ်နိုင်သမျှ ခပ်ခွာခွာနေရန် လိုအပ်သည်။

ဓာတ်လှေကားခန်းသို့သွားရာလမ်းတစ်လျှောက်တွင် ပိုင်ချွမ်းက လူတိုင်းကို လျစ်လျူရှုပြီး ဓာတ်လှေကားရှေ့တွင် ရပ်ကာ စောင့်နေသည်။

ပိုင်ချွမ်းအဲဒီမှာရပ်လိုက်တာနဲ့ လုံခြုံရေးဌာနက ဓာတ်လှေကားကို ဒုတိယထပ်မှာ ရပ်ခိုင်းပြီး ဓာတ်လှေကားထဲက ဝန်ထမ်းတွေကို ဓာတ်လှေကားစပီကာကနေတစ်ဆင့် အကြောင်းကြားခဲ့သည်။ "မင်းတို့အားလုံး ဒုတိယထပ်မှာဆင်းလိုက်။ လှေကားကဆင်းပြီး ဒုတိယသခင်လေး အသုံးပြုဖို့ ဓာတ်လှေကားကို အလွတ်ထားထား "

ဓာတ်လှေကားရှိလူများက ထူးဆန်းသည်ဟု မခံစားရပေ။ ၎င်းတို့က ဒုတိယထပ်ရှိ ဓာတ်လှေကားမှဆင်းကာ လှေကားမှဆင်းကာ လမ်းလျှောက်လေ့ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ပိုင်ချွမ်း အတွက် ပထမထပ်ရှိ လောဘီဆီ ဓါတ်လှေကားရောက်သောအခါ ဓာတ်လှေကားထဲတွင် စာရွက်တစ်ရွက်တောင် မရှိခဲ့ပါ။

ရီဖုန်းGroupမှ ဝန်ထမ်းများသည်လည်း ဤမြင်ကွင်းကို ကျင့်သားရနေသည်။ ပိုင်ချွမ်းဓာတ်လှေကားထဲဝင်တာနဲ့ ဓာတ်လှေကားတစ်ခုစီရဲ့ တံခါးမှာ သဘာဝအတိုင်း လွတ်နေလိမ့်မည်။

အမှန်မှာ၊ အစပိုင်းတွင် ပိုင်ကျန့်က ပိုင်ချွမ်း အတွက် အထူးဓာတ်လှေကားတစ်ခုရရန် စဉ်းစားခဲ့သော်လည်း ပိုင်ချွမ်းက တစ်နေ့လျှင် ဓါတ်လှေကားကို နှစ်ကြိမ်သာအသုံးပြုသည့်အတွက် စုစုပေါင်းအချိန်ကလည်း ငါးမိနစ်ထက်နည်းသောကြောင့် အနည်းငယ်ပို၍ချဲ့ကားသွားသလို ဖြစ်မည်ကို စိုးရိမ်သည်။ ဒီအတွက် ဓာတ်လှေကားကို အသုံးပြုဖို့က နည်းနည်းချဲ့ကားသည်။ ထို့ကြောင့် ပိုင်ချွမ်းဓာတ်လှေကားတက်သောအခါ အတတ်နိုင်ဆုံး ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန် လုံခြုံရေးဌာနကို တောင်းဆိုခဲ့သည်။

ဤအဖြစ်အပျက်တွင် ရီဖုန်းGroupသည် ကုမ္ပဏီတစ်ခုလုံးကို တမင်တကာ အသိပေးခဲ့ခြင်းမဟုတ်သော်လည်း ကုမ္ပဏီ၏ဝန်ထမ်းများအားလုံးမှာ အထက်တန်းစားများဖြစ်သည်။ အဖြစ်အပျက်တွေ တော်တော်များများ ပြီးသွားတော့လည်း ဥပဒေကိုလည်း ကျွမ်းကျင်ကြသည်။ ယေဘူယျအားဖြင့်၊ ဓာတ်လှေကားတံခါးဝတွင် ရပ်နေသော ပိုင်ချွမ်းကို မြင်သောအခါ ၎င်းတို့က အလိုအလျောက် ဝေးကွာသွားကြသည်။ စည်းမျဉ်းများကို မသိသော ဝန်ထမ်းအသစ်အချို့က ပိုင်ချွမ်းနဲ့ အတူ မတော်တဆ ဓာတ်လှေကားတက်ခဲ့ကြသော်လည်း၊ ဤအခြေအနေတွင် ဓာတ်လှေကားရှိလူအရေအတွက်မှာ နည်းပါးနေပြီး လူများမရှိသောကြောင့် ပိုင်ချွမ်းက စိတ်မသက်မသာဖြစ်ပြီး တုံ့ပြန်မှုမရှိပါ။

ဤရေးသားမထားသော စည်းမျဉ်းအတွက် ရီဖုန်းGroup သည် ၎င်း၏ဝန်ထမ်းများအတွက် အပိုအကျိုးခံစားခွင့်တစ်ခုကို အထူးထပ်လောင်းထည့်ထားသည်။ သုံးမိနစ်နောက်ကျခြင်းကို နောက်ကျသည်ဟု မရေတွက်ပါ။ တစ်နည်းဆိုရသော်ရီဖုန်းGroup သည် ကုမ္ပဏီရှိလူတိုင်းအား ပိုင်ချွမ်းဓာတ်လှေကားသုံးနိုင်စေရန် သုံးမိနစ်ပေးခဲ့သည်။

ဂိမ်း R&D ဌာနရှိလူများကို ပိုင်ချွမ်း ယနေ့ အလုပ်ပြန်ဆင်းမယ်ဖြစ်ကြောင်း အရင်ထဲက အသိပေးထားသည်။ အကယ်၍ ၎င်းသည် သာမာန်အားလပ်ရက် အနားယူပြီးနောက် အလုပ်မှပြန်လာသူဖြစ်ပါက ကုမ္ပဏီ၏လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များသည် ၎င်းတို့အား ကြိုဆိုကြပြီး အခမ်းအနားတစ်ခုအား ကြိုဆိုကြမည်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ပိုင်ချွမ်းက သာမန်လူမဟုတ်ပေ။ R&D ဌာနရှိ ပရိုဂရမ်မာများသည် ပိုင်ချွမ်းကို ၎င်းတို့၏ idol အဖြစ် သဘောထားကြပြီး စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအရ သေဆုံးသွားသော်လည်း ၎င်းတို့၏ ခံစားချက်ကို ပြင်းပြစွာဖော်ပြရန် မတက်ဝံ့ကြပေ။ သူတို့ကိုယ်သူတို့ ဖော်ပြပြီးလို့ ပိုင်ချွမ်းမှာ ပြဿနာရှိနေရင် ဥက္ကဌက သူတို့ကို ဓားနဲ့ခုတ်လိမ့်မည်။

ဒါကြောင့် အရာရာတိုင်းဟာ ပုံမှန်အတိုင်းပဲ သူတို့ကိုယ်ပိုင် အရာတွေကို တစ်ဆင့်ပြီးတစ်ဆင့် လုပ်နိုင်သည်။ ဒါပေမယ့် 

R&D ဌာန၏ အတွင်းပိုင်း Chat group 

ရှင်းရှင်း :ဒုတိယသခင်လေး ပြန်လာပြီလား။

ချီအန်းတိုင်း :ဓာတ်လှေကားက ဆင်းပြီး အိတ်ကို သယ်လာရတယ်။

ဖန်ဇီ:ဒုတိယသခင်လေး ငါတို့အတွက် လက်ဆောင် ယူလာနိုင်လား။

လူတိုင်း- မင်း မနေ့ညက အချိန်ပိုအလုပ်လုပ်ပြီး အိပ်ရာက မထခဲ့ဘူးလား။

ပန်ဇီ- ငါ ရုတ်တရက် သေတော့မယ်ထင်တယ်။ ငါ မရှိတာကို ရှိတယ်လို့ထင်နေတယ်။ 

အန်းထုန်မူ - ခဏလေးဒုတိယသခင်လေးက ငါတို့ကို ကယ်တင်ဖို့ ပြန်လာခဲ့တယ်။ အချိန်ပိုအလုပ်ဆင်းတဲ့နေ့တွေက နောက်ဆုံးတော့ ကုန်ဆုံးသွားပြီ။

ရှင်းရှင်း - ဒုတိယသခင်လေးကို ပွေ့ဖက်နမ်းချင်နေတယ်။

လူတိုင်း- ဒီကနေ ထွက်သွား။ ဒုတိယ သခင်လေးကို ကြောင်ရင် ဒီနေ့ မင်းကို ငါတို့သတ်မယ်။

အန်းထုန်မူ - ငါတို့၏ AR ဂိမ်းအသစ်ကို စီစဉ်ထားတဲ့အတိုင်း ထွက်ရှိခြင်း ရှိ၊ မရှိနဲ့ ဤသုံးလပတ်တွင် ငါတို့ရဲ့ အပိုဆုကြေးကို ရနိုင်မရှိ၊ ဒုတိယသခင်လေးပေါ် မူတည်နေတယ်။

ရှင်းရှင်း - မေးခွန်းများကို စီစစ်ပြီး ပြန်လည်သုံးသပ်ဖို့ ပေးပို့ထားလား။

JuebuTutou: အားလုံးပြီးပြီ၊ ၎င်းကိုဖွင့်ထားသည့်အခါ အလိုအလျောက်ပြသမည်။

အခြားနည်းလမ်းမရှိခဲ့ပါ။ သူတို့၏ဒုတိယသခင်လေးက အများအားဖြင့် လူအများနှင့် စကားပြောခြင်း သို့မဟုတ် အီးမေးလ်များကို မဖတ်တတ်သောကြောင့် ၎င်းတို့တွင် ဒုတိယသခင်လေးကို မေးလိုသည့်မေးခွန်းများရှိပါက ပိုင်ချွမ်းရဲ့ ကွန်ပျူတာဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် ၎င်းတို့၏ မက်ဆေ့ချ်များကို ပြသခွင့်ပြုသည့် အထူးဆော့ဖ်ဝဲကိုသာ အသုံးပြုနိုင်သည်။ 

အဲဒါကိုပြောရင် R&D ဌာနဟာ တစ်ချိန်က နာကျင်စရာသင်ခန်းစာတစ်ခု ရခဲ့သည်။ ပိုင်ချွမ်း R&D ဌာနသို့ ဦးစွာရောက်လာသောအခါ၊ သူက လူတိုင်းကို လျစ်လျူရှုခဲ့သည်။ သူတို့မှာ မဖြေရှင်းနိုင်တဲ့ နည်းပညာဆိုင်ရာ ပြဿနာတစ်ခုရှိသည်။ ပိုင်ချွမ်းနဲ့ ဆက်သွယ်ခဲ့သော်လည်း ပိုင်ချွမ်းက ၎င်းတို့ကို လျစ်လျူရှုခဲ့သည်။ ဖြေရှင်းချက်မရှိဘဲ၊ ပရိုဂရမ်မာတစ်ဦးက ပိုင်ချွမ်း ကွန်ပျူတာဆီ တိုက်ရိုက်ပြဿနာကို hack ရန် "အကြံဆိုး" ပေါ်လာခဲ့သည်။ ပိုင်ချွမ်းက သူ့ကွန်ပြူတာကို နေ့တိုင်းကြည့်မယ်လို့တွေးလိုက်ပြီး ထိုအချိန်တွင် ပြဿနာကို သူမြင်လိမ့်မည်။ ကွန်ပြူတာများကြား ချိတ်ဆက်မှု ဖြစ်ပေါ်လာသောအခါတွင် ၎င်းကို firewall မှ ပိုင်ချွမ်းက တန်ပြန်တိုက်ခိုက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး၊ အောင်မြင်စွာ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ရန် ပျက်ကွက်ခဲ့ရုံသာမက ထိုကွန်ပြူတာရှိ ဒေတာအားလုံးကိုလည်း ဖျက်ဆီးပစ်သလိုဖြစ်သွားမယ်ဆိုတာ ဘယ်သူသိမှာလဲ။

ဆိုးရွားတဲ့ ဆုံးရှုံးမှုတစ်ခုပါပဲ။ ထိုအချိန်တွင် ပရိုဂရမ်မာ ငိုတော့မည်ဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးတွင်၊ ဥက္ကဋ္ဌ ပိုင်ကျန့်၊ ဒုတိယသခင်လေးနဲ့ အချိန်အတော်ကြာ စကားပြောရန် လာပြီးနောက် ဒုတိယသခင်လေးက ၎င်းကို ပြန်လည်ရယူရန် တန်ဖိုးကြီးသောလက်ကို မြှောက်လိုက်သည်။ ထို့ပြင် ၎င်းတို့သည် သူ၏ကွန်ပျူတာပေါ်တွင် ပရိုဂရမ်ငယ်တစ်ခုကို ထည့်သွင်းရန်လည်း သဘောတူခဲ့ကြသည်။ ဆက်သွယ်ရေးပြဿနာအတွက် အခြေခံဖြေရှင်းချက်ဖြစ်သည့် မေးလ်အသစ်ကို အလိုအလျောက်ဖွင့်သည်။

“ချပ်~~” 

ပိုင်ချွမ်းက ရုံးခန်းတံခါးကို တွန်းဖွင့်ပြီး ဝင်လာခဲ့သည်။ လူတိုင်းက ပိုင်ချွမ်းကို တိတ်တဆိတ်ကြည့်ကာ သူ့ရုံးခန်းထဲ သွားမယ်လို့ ထင်လိုက်သောအခါတွင် တံခါးဝမှ ဝင်သွားသော ပိုင်ချွမ်းက လှည့်ကြည့်လာကာ JuebuTutou ရဲ့ရုံးခန်းရှေ့တွင် ရပ်သွားသည်။

"ဒုတိယ... ဒုတိယသခင်လေး။" JuebuTutou၏ အမည်ရင်းမှာ ယုချင် ဖြစ်သည်။ ပိုင်ချွမ်း ရုံးခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပြီး သူ့ရှေ့တွင် ရပ်နေသည်ကို မြင်သောအခါတွင် အပြစ်ရှိသလို မခံစားပဲမနေနိုင်ပေ။ ' ဒုတိယသခင်လေးရဲ့ email box ထဲ သူပို့ပေးထားတဲ့ အချက်အလက်အားလုံးကို စီစစ်ပြီးပြီလား။ ဒုတိယသခင်လေး ဘယ်လို မြန်မြန်သိတာလဲ။'

ပိုင်ချွမ်းက ဘာမှပြန်မပြောဘဲ မင်္ဂလာဆောင်သကြားလုံးတစ်ထုပ်ကို ထုတ်ပြီး သူ့အား ပေးလိုက်သည်။

ယုချင်က အထူးပွဲလမ်းသဘင်မှာသုံးတဲ့ အထုပ်ကိုကြည့်လိုက်သည်။ ဤအမည်မသိပစ္စည်းကို မင်္ဂလာသကြားလုံးလို့ သံသယရှိခဲ့သည်။ သူအရမ်းပျော်နေတော့ မလှုပ်ရဲတော့ဘူး။ 'နောက်ပြောင်နေတာလား။ သူတို့ရဲ့ ဒုတိယသခင်လေးက သူတို့ကို မင်္ဂလာသကြားလုံးပေးလောက်အောင် လူတွေကို သဘောကျနေပုံရလား။'

"မင်္ဂလာ သကြားလုံး " ပိုင်ချွမ်းပြောလိုက်သည်။

"မင်္ဂလာဆောင်သကြားလုံး။ ငါ့အတွက်...လား။" ယုချင်က ချက်ချင်းပင် မယုံနိုင်လောက်သော အမူအရာပြခဲ့သည်။ 'အာ တကယ့်ကို မင်္ဂလာဆောင်သကြားလုံးပဲ။'

"အင်း" ရှောင်ယပေးထားတဲ့ တာဝန်ကို ပြီးမြောက်စေဖို့အတွက်၊ ပိုင်ချွမ်းလည်း သူ့လမ်းမှထွက်ကာ အခြားသူများနှင့် ဆက်ဆံခဲ့သည်။

"ကျေးဇူး.... ကျေးဇူး....ဒုတိယသခင်လေး " ယုချင်က လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်သော အကြည့်ဖြင့် မင်္ဂလာသကြားလုံးကို ယူလိုက်သည်။

ပိုင်ချွမ်းက သူ ယူသွားသည်ကိုမြင်သောအခါ လှည့်ပြီး နောက်စားပွဲရို လျှောက်သွားသည်။ ထို့နောက် မင်္ဂလာဆောင်သကြားလုံးထုပ်ကို ထုတ်ယူပြီး လွှဲပေးလိုက်သည်။

ယုချင်ရဲ့ စံနမူနာအတိုင်း အခြားသူများ၏ တုံ့ပြန်မှုများသည် ပိုမိုငြိမ်သက်သွားခဲ့သည်။ သူတို့က မှော်ဆန်တယ်လို့ ထင်နေကြပေမယ့် ဘယ်သူမှ အံသြမနေတော့ဘူး။ ဂုဏ်ပြုပေးပြီးနောက်မှာ မင်္ဂလာသကြားလုံးကို ရိုသေစွာယူကြသည်။

ပိုင်ချွမ်းက မင်္ဂလာသကြားလုံး ဆယ့်ငါးထုပ်ကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ပေးသည်။ သူသည် ပစ်မှတ်တစ်ခုစီ၏ စားပွဲဆီသို့ ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ သွားရောက်ကာ ပေးပို့ခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးအထုပ်ကို ပေးပို့ပြီးနောက်မှာ ပိုင်ချွမ်းက စိတ်သက်သာရာရသွားပြီး သူ့ရုံးခန်းဆီ ပြန်သွားခဲ့သည်။

မင်္ဂလာသကြားလုံးပေးအပြီးတွင် မိုက်မဲသော ကွန်ပျူတာ ပရိုဂရမ်မာ မျောက်လွှဲကျော်တွေရဲ့ ရုံးခန်းကိုနောက်တွင် ထားခဲ့သည်။

"OMG၊ ငါ့တစ်သက်လုံးမှာ၊ ဒုတိယသခင်လေး ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ပို့ပေးတဲ့ မင်္ဂလာဆောင်သကြားလုံးကို ငါ တကယ်စားနိုင်တယ် " အဖွဲ့ထဲတွင် မည်သူက သက်ပြင်းချသည်ကို မသိရသော်လည်း R&D ဌာန၏ စကားဝိုင်းအဖွဲ့သည် ချက်ချင်းပင် မီးလောင်သွားသည်။

" ဒုတိယသခင်လေး အိမ်ထောင်ကျတာ အမှန်လား။ သခင်မကြီး ကွယ်လွန်သွားတာ မဟုတ်ဘူးလား။ "

"သခင်မကြီးရဲ့ နောက်ဆုံးဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးဖို့ လက်ထပ်ပြီးပြီလို့ ကြားတယ်။ အုပ်ချူပ်ရေးဌာနရဲ့ အတင်းအဖျင်းတွေဆီက တိတ်တိတ်လေး ကြားလိုက်ရတယ်။ သတင်းရင်းမြစ်က ဥက္ကဌရဲ့ လက်ထောက်ပဲ "

"မင်း အရှက်မရှိဘူးလား အဲဒီလူမည်း ၁၂ ယောက်ရဲ့ အုပ်ချုပ်မှုဌာနကို သွားရတာ"

"ဒါပေမယ့် သတင်းရင်းမြစ်က ဥက္ကဌရဲ့ လက်ထောက်ဖြစ်ရင် အချက်အလက်က ယုံကြည်စိတ်ချရတယ် "

"ဒီနေ့ငါတို့ဆီ မင်္ဂလာသကြားလုံးကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ပို့ပေးဖို့ ဒုတိယသခင်လေး အစပြုခဲ့တာက ဒီစကားဝိုင်းရဲ့ အဓိက မဖြစ်သင့်ဘူးလား။"

“အာ ဒုတိယသခင်လေးက ဒီနေ့ ငါနဲ့ စကားပြောဖို့ အစပြုလာတယ်။” ဒီစာကြောင်းကို ဘယ်သူမှ မေးနေစရာမလိုဘူး၊ သူတို့အားလုံးက ယုချင် ဆိုတာကို သိကြပေမယ့် သူ့ဝါကျကို လူတိုင်းက တိတ်တဆိတ် လျစ်လျူရှုခဲ့ပြီး မင်္ဂလာသကြားလုံးအကြောင်း ဆွေးနွေးမှုတွေ ဆက်လုပ်နေခဲ့သည်။

"ဒုတိယသခင်လေးရဲ့ အိတ်က မကြီးဘူး။ အဲဒါကို ရတဲ့သူက ငါတို့ဌာနက တစ်ခုတည်းပဲလို့ ထင်တယ် "

"မင်းပြော ဒုတိယသခင်လေးကို မင်္ဂလာသကြားလုံး ပေးခိုင်းတဲ့သူက ဘယ်သူလဲ။"

မေးခွန်းမေးပြီးပြီးချင်းမှာပဲ အတွင်းပိုင်းချတ်အဖွဲ့ထဲမှာ ဓာတ်ပုံတစ်ပုံ ရုတ်တရက်ပေါ်လာသည်။ ၎င်းက သတို့သမီးတစ်ဦး၏ ထူးထူးခြားခြား ကာတွန်းပုံပါရှိသော ပန်းရောင်မှတ်စုဖြစ်ပြီး ၎င်း၏ဘေးတွင် 'ပိုင်ချွမ်း' ကို ဂရုစိုက်သည့်အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် လိုရေးထားသည်။

ရုတ်တရက်၊ အဖွဲ့က တိတ်ဆိတ်သွားပြီး မင်္ဂလာဆောင်သကြားလုံးထုပ်ကို ဖွင့်လိုက်သည့်အသံက ရုံးခန်းထဲတွင် ပဲ့တင်ထပ်သွားသည်။ မင်္ဂလာသကြားလုံးထုပ်တိုင်းတွင် တူညီသော ပန်းရောင်မှတ်စုပါရှိကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။

"ဝူးဝူး~~ ငါ ဒုတိယသခင်မလေးကို ကြိုက်တယ်။"

"သွားစမ်း မင်းသေချင်နေတာလား!"

အော်တစ်ဇင်ရှိသော ပိုင်ချွမ်းနဲ့ တွဲလုပ်ခြင်းဖြင့် R&D ဌာနရှိလူများစွာသည် ပိုင်ချွမ်းကို အာရုံစိုက်ရန် သို့မဟုတ် လိုက်လျောညီထွေရှိရန် လိုအပ်သည်။ ရီဖုန်းက ဤအဖွဲ့အတွက် လစာသည် အလွန်မြင့်မားသော်လည်း နေရာထိုင်ခင်းအသေးစိတ်မှာ လစာသက်သက်မဟုတ်ပါ။ ဤနေရာထိုင်ခင်းများသည် မြေအောက်ရထားပေါ်တွင် လိုအပ်နေသူများအား ထိုင်ခုံများ ပေးဆောင်ခြင်းနှင့်တူသည်။ အခြားသူများကို ကျေးဇူးတင်နေရန် မလိုအပ်သော်လည်း ဤကျေးဇူးတင်စကားက သင့်ကို အမြဲနွေးထွေးစေသည်။

ထိုနွေးထွေးမှုက ပိုင်ချွမ်းနဲ့ ၎င်းတို့၏ အကွာအဝေးကို လျော့နည်းသွားသလို ခံစားရစေသည်။

H&Y စတူဒီယိုတွင် 

မုရှောင်ယ ကော်ဖီနှစ်ခွက် ယူလိုက်သည်။ ဆိုဖာပေါ်တွင် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေသော ဖန်းဟော်ကို တစ်ခွက် ပေးခဲ့ပြီး ကျန်တစ်ခွက်မှာ သူမအတွက် ဖြစ်သည်။

"ကော်ဖီကို အနံ့ခံလိုက်ပြီးချိန်မှာ စွမ်းအင်တချို့ ပြန်ကောင်းလာသလို ခံစားရတယ်။" ဖန်းဟော်က ထထိုင်လိုက်ပြီး ကော်ဖီသောက်လိုက်သည်။

"အင်တာဗျူးအတွက် လူအများကြီး ဘာလို့ ဖိတ်ကြားတာလဲ။" နှစ်နာရီခွဲကြာ အလုပ်ရှာနေသော လူနှစ်ဆယ်နီးပါးကို အင်တာဗျူးခဲ့ရသည်။ သူတို့မှာ ရေသောက်ဖို့တောင် အချိန်မရှိဘူး။

“သူတို့ထဲက တစ်ဝက်လောက်က ကောင်းမယ်ထင်တယ်။ အများကြီး လာမယ်လို့ ဘယ်သူက စိတ်ကူးထားမှာလဲ။ ” ဖန်းဟော်က သက်ပြင်းချပြီး ပြောလိုက်သည်။ "အခု အလုပ်ရှာရခက်နေပြီလား။"

“အလုပ်ရှာဖို့ မကြိုးစားရသေးလို့ မသိဘူး” မုရှောင်ယက သူမနောက်ဆုံးဘဝတွင် ကျောင်းတက်ဖို့ နိုင်ငံခြားသွားခဲ့ပြီး ဤဘဝတွင် စတူဒီယိုတစ်ခုကို တိုက်ရိုက်ဖွင့်ခဲ့သည်။ လက်ရှိပြည်တွင်းဈေးကွက် ဘယ်လိုရှိလဲ ဆိုတာ သူမတကယ်မသိခဲ့ပေ။

"ယွမ် 5,000 အလုပ်အတွက်၊ ပြိုင်ဆိုင်မှုက ဘာလို့ ဒီလောက်ပြင်းထန်ရတာလဲ။" ဖန်းဟော်က မထိန်းနိုင်ဘဲ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

"လူတိုင်းက ငါတို့လောက် ကံမကောင်းဘူး" ဤကိစ္စနှင့်စပ်လျဉ်း၍ မုရှောင်ယက ဖန်းဟော်ထက် ပိုသိသည်။ မုမိသားစု၏ အကြီးအကဲများသည် ဆရာများဖြစ်သည်။ ဤအဖိုးအိုစုံတွဲသည် ဆယ်စုနှစ်များစွာကြာ အလုပ်လုပ်ခဲ့ပြီး ယနေ့လစာ ဘောနပ်စ်နုတ်ယူမှုသည် ယွမ် 10,000 ကျော်သာရှိသည်။

“နောက်ပြီး ” ဖန်းဟော် မိသားစုက မကြာခင်ကမှ ချမ်းသာလာခဲ့သော်လည်း သူမက ငယ်စဉ်ကပင် နှစ်အတော်ကြာ ခက်ခဲကြမ်းတမ်းမှုတွေကို ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်။ ဒါပေမယ့် ကမ္ဘာကြီးရဲ့ အဖြစ်မှန်ကို လုံး၀ မသိခဲ့ပေ။ "ရာထူးအတွက် ဘယ်နှစ်ယောက်က သင့်တော်မယ်လို့ထင်လဲ။"

“ကော်ဖီဘားမှာ အချိန်ပိုင်းအလုပ်လုပ်ဖို့ ကောင်လေးက ကောင်းမယ်ထင်တယ်။”

ဖန်းဟော်က သူတို့နောက်က ဘားကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး မုရှောင်ယရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို ချက်ချင်းနားလည်သွားသည်။“ ငါသိပြီး ဒါဆို အဲ့ဒါက အဖွဲ့ဝင်သစ်ပေါ့။ PS15 ကို ကောင်းကောင်းသုံးတက်တဲ့ ကလေးမလေးတစ်ယောက်လည်း ရှိတယ်။ Taobao စတိုးဆိုင်ဖွင့်ချိန်မှာ ငါတို့ သူမကို သေချာပေါက် အသုံးပြုနိုင်တယ်။ အဲ့နှစ်ယောက်ကို သုံးကြည့်ရအောင်"

“ အိုကေ ” မုရှောင်ယက အမှန်တကယ်ကို တစ်ခြား သဘောထားမရှိခဲ့ပေ။

"ဒါဆို နင်ဒီမနက်ရောက်တုန်းက ပိုင်ချွမ်း အလုပ်ကပြန်သွားတယ်လို့ နင်ပြောခဲ့တာလား။ " အလုပ်အကြောင်းပြောပြီးနောက်မှာ ဖန်းဟော်က အတင်းစပြောလာသည်။

“အင်း” မုရှောင်ယ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

"အော်တစ်ဇင်တစ်ယောက်က အလုပ်သွားတယ်ဆိုတာကို ငါတကယ်ကို စိတ်ကူးမယဉ်နိုင်ဘူး"

“ဘာလို့ လူတွေကို နှိမ့်ချနေတာလဲ။ ငါ့မိသားစုရဲ့ပိုင်ချွမ်းက လုပ်ငန်းအတွေ့အကြုံသုံးနှစ်ရှိပြီး တစ်နှစ်လစာ 6 သန်းတဲ့ အထက်တန်းအဆင့် အရည်အချင်းရှိသူပဲ” မုရှောင်ယက ကိန်းဂဏန်း၆ လုံးကို အလွန်အရေးပေး ဖော်ပြခဲ့ပြီး သူမ မျက်နှာမှာ ရိုးသားဖြောင့်မတ်တဲ့ပုံလို လုပ်ထားသည်။

“ဘာကိစ္စကြီးမလို့လဲ။ ငါ့အဖေရဲ့ ကုမ္ပဏီက တစ်နှစ်ကို အသားတင်အမြတ်ငွေ သန်း 100 ကျော်ရှိတယ်” ဖန်းဟော်က အားနည်းချက်ကို ပြသရန် ဝန်လေးနေသည်။

"နင် နင့်အဖေရဲ့ စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေကို နင်ငါ့ကို တိုက်ဖို့သုံးမှာလား။" မုရှောင်ယ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

"မေ့လိုက်တော့ အခု နင့်မှာ အဖေနှစ်ယောက်ရှိတယ်။ ငါ့မိသားစုက ရုတ်တရက် ထင်ပေါ်ကျော်ကြားလာရုံပါပဲ။ (ရုတ်တရက်ချမ်းသာတာ) တိုက်ဖို့က တကယ်ကို မလိုအပ်ဘူး။” ဖန်းဟော်က “ရှုံးနိမ့်မှုကို ဝန်ခံရန်” လက်သီးဆုပ်ထားပြီး “ငါလက်လျှော့လိုက်ပြီး” လို့ပြောလာသည်။

နှစ်ယောက်သားက စကားများနေကြတာကို ရပ်လိုက်ပြီး မျှော်လင့်ချက်များနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သော မုရှောင်ယက ပိုင်ချွမ်းကို ပြန်လည်တွေးတောကြည့်လိုက်သည်။ သူမ အလုပ်သို့ ရောက်သည်နှင့် တပြိုင်နက် ဖန်းဟော်နဲ့သူမက အင်တာဗျူးတွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေပြီး ပိုင်ချွမ်းကို အလုပ်အကြောင်း မေးဖို့ အခွင့်အရေးမရှိခဲ့ပေ။ ပိုင်ချွမ်းက ကုမ္ပဏီနှင့် သုံးနှစ်ကျော်ကြာနေခဲ့သော်လည်း အဆင်မပြေခဲ့ဘဲ ပိုင်ချွမ်း အလုပ်ပြန်ဝင်ဖို့ လှည့်ဖြားခဲ့သော “တရားခံ” အနေဖြင့် မုရှောင်ယရဲ့ စိုးရိမ်ပူပန်မှုကို မကူညီနိုင်ခဲ့ပေ။

မုရှောင်ယက သူမ လက်ကိုင်ဖုန်းကို ထုတ်လိုက်ပြီး ပိုင်ချွမ်းဆီ စာတိုတစ်စောင် ပို့လိုက်သည်။" အလုပ်မှာလား။"

ပိုင်ချွမ်းက အမြန်တုံ့ပြန်လာခဲ့သည်။ " အင်း"

မုရှောင်ယ - အားလပ်ရက်ရှည်မှ ပြန်ရောက်ပြီးနောက်မှာ ရှင် အလွန်အလုပ်များနေတာဖြစ်ရမယ်။

ပိုင်ချွမ်း: မများဘူး (ပိုင်ချွမ်းရဲ့ အလုပ်ဝတ္တရားကို မည်သူမျှ မသတ်မှတ်ဝံ့ပေ။ သူမည်မျှလုပ်ဆောင်သည်ကို ထိန်းချုပ်ရန် အမြဲတမ်း နှစ်သက်သောကြောင့် အလုပ်ရှုပ်သည်ဟု ဘယ်သောအခါမှ မခံစားရပါ။)

မုရှောင်ယ ပြုံးပြီး ဆက်မေးလိုက်သည်။- တစ်ခုခု အဆင်မပြေဘူးလား၊ အရင်ကနဲ့ မတူဘူးလား။

ပိုင်ချွမ်း: ဟုတ်တယ်

မုရှောင်ယ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ - ဘယ်မှာအဆင်မပြေလို့လဲ? 

ပိုင်ချွမ်း- အလုပ်ကထွက်လာပြီး မင်းကို အိမ်မှာတွေ့ချင်တယ်။

မုရှောင်ယ ဤစာကို စိုက်ကြည့်ရင်း အံ့ဩသွားသည်။ ထို့နောက် လူတစ်ကိုယ်လုံး ထိန်းမနိုင်သိမ်းမရ ဖြစ်စွာ ပြုံးမိလိုက်သည်။

"ဘာကြည့်နေတာလဲ အရမ်းကို ပြုံးနေတာပဲ။"ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယရဲ့ လက်ကိုင်ဖုန်းကို ကိုင်လိုက်ပြီး အကြောင်းအရာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် သိမ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ သွားများ နာကျင်လာသည်။ "သေစမ်း ပိုင်ချွမ်းက ပရောပရည်လုပ်ရာမှာ ကျွမ်းကျင်သူပဲ "

"ဖုန်းပြန်ပေး " မုရှောင်ယ ဖုန်းကို ဖန်းဟော်ဆီက ပြန်ယူလိုက်သည်။

"ဟဲလို ပိုင်ချွမ်းမှာ အော်တစ်ဇင်ရှိနေတာ သေချာလား။ " ဖန်းဟော် အသံမှာ ၎င်းတို့နှစ်ဦး၏ မကြာသေးမီက စကားပြောဆိုမှုကို အတုယူရန် ဖိထားသည်။ "ဘယ်မှာအဆင်မပြေလို့လဲ။ ဟုတ်တယ် မင်းကိုလွမ်းတယ်။ ကိုယ်အလုပ်ကပြန်လာချင်တယ်။ အဲ့ဒီစကားအဆင့်က မရှင်းလင်းဘူး။ ဒါပေမယ့် သူ့ EQ က မြူစွယ်နေသလိုပဲ ”

“သူက အလုပ်သွားတုန်းက အလုပ်က မထွက်ချင်ပေမယ့် အခု အိမ်ထောင်ကျပြီးတော့ ထွက်သွားချင်တယ်လို့ ပြောတယ်။ ဒါဟာ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း စကားလုံးတွေပဲ မြူစွယ်တာမဟုတ်ဘူး။ ” မုရှောင်ယက ရှင်းပြလာသည်။

“အာ အဲဒါ ငါဆိုလိုတာက ”

"ဘာလို့ အော်တစ်ဇင် လူတွေက သူတို့ရဲ့ ဇနီးသည်ကို မစဉ်းစားနိုင်ကြတာလဲ။ " မုရှောင်ယ မပျော်တော့ဘူး။

"ဟုတ်လား။ မင်းဆိုလိုတာက တခြားတစ်ယောက်ဆိုရင် သူတို့က တမင်တကာပြောလိမ့်မယ် ဒါပေမယ့် နင့်မိသားစုရဲ့ ပိုင်ချွမ်းက နှလုံးသားထဲကဟာပဲ ပြောခဲ့တာပဲ မဟုတ်လား။ ” ဖန်းဟော်က နိဂုံးချုပ်လိုက်သည်။

“ဟုတ်တယ်”

“အာ အို့ ဘုရားသခင် ကျွန်မ သည်းမခံနိုင်ဘူး။” ဖန်းဟော်က စိတ်ကုန်သလိုမျိုး လက်ဖဝါးဖြင့်ထောက်ကာ စားပွဲမှ ထွက်သွားသည်။

"နင်ဘယ်သွားမလို့လဲ။" မုရှောင်ယ မေးလိုက်သည်။

“စုဆောင်းရေးဝဘ်ဆိုဒ်ကိုသွားပြီး ရည်းစားခေါ်ယူဖို့ မက်ဆေ့ချ်တစ်ခု ပို့စ်တင်မလို့ ” ဖန်းဟော်က မကျေမနပ်နဲ့ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

မုရှောင်ယ ပြုံးပြီး ပိုင်ချွမ်းဆီ စာပြန်လိုက်သည်။ - အလုပ်လုပ်တော့လေ ခြောက်နာရီမှာ အိမ်ပြန်မယ်။

ပိုင်ချွမ်း: အင်း၊ ငါလည်း ခြောက်နာရီမှ အိမ်ပြန်မယ်။

မုရှောင်ယ- စကားမစပ်၊ မင်္ဂလာသကြားလုံးတွေကို ပေးပြီးပြီလား။

ပိုင်ချွမ်း- အင်း အထုပ်လေးထုပ် ကျန်သေးတယ်။

မုရှောင်ယ - သူတို့ ကြိုက်ကြလား။

R&D ဌာနတွင် ပိုင်ချွမ်းက မုရှောင်ယဆီက ဤစာကိုမြင်ပြီး ချက်ချင်းအဖြေကို မသိခဲ့ပေ။ ယင်းအစား ကီးဘုတ်ပေါ်ရှိ လက်ချောင်းများဖြင့် ကုဒ်ကြိုးတစ်ကြောင်းကို အလျင်အမြန်နှိပ်ကာ ညွှန်ကြားချက်တစ်ခုကို တည်းဖြတ်ပြီးနောက် လုပ်ဆောင်ရန် နှိပ်လိုက်သည်။ ပိုင်ချွမ်းက ENTER ကို နှိပ်လိုက်သည်နှင့်၊ ရုံးအပြင်ဘက်တွင် မက်ဆေ့ချ်တစ်ခု တစ်ပြိုင်နက် ထွက်ပေါ်လာသည့် R&D ဌာနရှိ ကွန်ပျူတာ ဆယ့်ငါးလုံးရှိသည်။

[ဒီနေ့ပေးတဲ့ မင်္ဂလာ သကြားလုံး ကြိုက်လား။ ]

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ပရိုဂရမ်မာများသည် အေးခဲသွားသည်။ မင်္ဂလာသကြားလုံး လက်ခံရရှိပြီးနောက် တုံ့ပြန်ချက်ပေးရန် မည်သူမျှ မမျှော်လင့်ထားပေ။ ဒါပေမယ့် မဖြေရင် မကောင်းဘူး။ သူတို့၏ ဒုတိယသခင်လေးက အလွန်လွှမ်းမိုးထားသည်။ မဖြေပါက ၎င်းတို့၏ ကွန်ပျူတာများကို အသုံးပြုနိုင်မည် မဟုတ်ပါ။ ထို့ကြောင့်၊ ဆယ်စက္ကန့်မပြည့်မီတွင်၊ လူတိုင်းသည် ၎င်းတို့အားလုံး ရေလို အရည်များဖြစ်နေသကဲ့သို့ ၎င်းတို့၏ အဖြေများကို ပေးပို့ခဲ့ကြသည်။

ပိုင်ချွမ်းက သူ့ ဆဲလ်ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့မိန်းမရဲ့ မက်ဆေ့ချ်ကို ပြန်ပြောလိုက်သည်။ - သူတို့အားလုံး သဘောကျတယ်။

မုရှောင်ယ - အလုပ်ကြိုးစားပြီး စားဖို့ သတိရပါ။

ပိုင်ချွမ်း ပြန်ဖြေပြီးနောက်မှာ မသိစိတ်က အချိန်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ အချိန်က 11:45 ဖြစ်ပြီး နေ့လည်စာစားဖို့ 46 မိနစ်ကျန်သေးသည်။

ရီဖုန်း Group တွင် ကိုယ်ပိုင် ဝန်ထမ်းစားသောက်ဆိုင် ရှိပြီး ဝန်ထမ်း၏ အရသာကို ဖြည့်ဆည်းပေးရန်အတွက် တရုတ်နှင့် အနောက်တိုင်း အစားအစာ အမျိုးမျိုးရှိသည်။ ရီဖုန်း Group အတွက် 11:30 မှ 1:30 ထိက နေ့စဉ် နေ့လည်စာစားချိန်ဖြစ်သည်။ သို့သော် R&D ဌာနရှိ ပရိုဂရမ်မာများသည် အချိန်ပိုလုပ်ရန် နောက်ကျတတ်သောကြောင့် အထူးသီးသန့် ဖြစ်သောကြောင့် ၎င်းတို့သည် ရုံးတွင် တစ်နှစ်ပတ်လုံး စွမ်းအင်ဖြည့်စွက်စာ အမျိုးမျိုးရှိ၍ ဗိုက်ဆာသောအခါ စားကြပြီး ထမင်းစားချိန် ပုံမှန်သုံးမျိုးကို မေ့သွားသည်မှာ ကြာပါပြီ။ 

ထို့ကြောင့် အခြားအထပ်မှ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များသည် အစားအသောက်အတွက် ဆင်းလာသောအခါ R&D ဌာနရှိလူများသည် လုံးဝမလှုပ်ပါ။ ဗိုက်ဆာသလို ခံစားရပြီး ကော်ဖီဆိုင်ကို ပိတ်လိုက်သောအခါတွင် အနားယူခန်းသို့သာ ခေါက်ဆွဲချက်လုပ်နိုင်သည်။

ထုံးစံအတိုင်း ပိုင်ကျန့်က သူ့ညီငယ်ကို ထိုအခြေအနေသို့ မကျရောက်စေချင်ခဲ့ပေ။ ထို့ကြောင့် သူက ပိုင်ကျန့် နေ့လည်တိုင်း နေ့လည်စာစားဖို့ အထူးပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးကို စေလွှတ်လိုက်မည်ဖြစ်သည်။ ပိုင်ချွမ်း မစားပေမယ့် အနည်းဆုံးတော့ ပိုင်ချွမ်း စားချင်တဲ့အခါ အာဟာရပြည့်တဲ့အစားအစာကို စားမယ်ဆိုတာ သေချာသည်။

သိပ်မကြာခင်မှာ အချိန်က ၁၂း၃၁ ကိုရောက်သွားသည်။

ပိုင်ချွမ်းရဲ့လက်ကို အချိန်တိုင်းကိရိယာပေါ်တွင် တင်ထားပုံရပြီး ထိုအချိန်တွင်၊ ကီးဘုတ်ပေါ်တွင် စာရိုက်ခြင်းလုပ်ဆောင်ချက်ကို ချက်ချင်းရပ်လိုက်သည်။ သူက ဘယ်ဘက်ခြမ်းရှိ စားပွဲသို့ လှည့်လေ့ရှိသော်လည်း ယခုတစ်ကြိမ်တွင် ရင်းနှီးသော အစားအစာကို ရှာမတွေ့သဖြင့် သံသယစိတ်ဖြင့် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

'ထူးဆန်းတယ် ငါအရင်က ဗိုက်ဆာရင် ဒီနေရာလေးမှာ စားစရာရှိမယ်။'

ပိုင်ချွမ်းက ဗြောင်ကျကျ ကြည့်နေခဲ့ပြီး ခဏတာ သူ့ဆီ အစားအသောက် လာပေးဖူးသူတိုင်း မမှတ်မိတော့တာမို့ ဒီအချိန်မှာ ဘယ်သူကို ရှာရမှန်းမသိ ဖြစ်နေသည်။

' ငါဘာလုပ်သင့်လဲ။ ရှောင်ယကို ကောင်းကောင်းစားမယ်လို့ ကတိပေးခဲ့တယ်။ အခုက နေ့လည်စာစားချိန်ရောက်ပြီဖြစ်ပေမယ့် နေ့လယ်စာ မစားရသေးဘူး။'

"တစ်ခုခုကြောင့် နောက်ကျသွားရင် တစ်နာရီထက် နောက်မကျရဘူး ရှင်စားရမယ် " အထိတ်တလန့်ဖြစ်ကာ ပိုင်ချွမ်းက ရုတ်တရက် မုရှောင်ယရဲ့ စကားလုံးများကို ပြန်တွေးလိုက်မိသည်။

တစ်နာရီကျန်သေးသဖြင့်၊ သူ့တွင် အချိန်ရှိသေးသည်နှင့် ပိုင်ချွမ်းက ဖြည်းဖြည်းချင်း သက်တောင့်သက်သာရှိသွားသည်။

သက်တောင့်သက်သာရှိသွားတဲ့ ပိုင်ချွမ်းရဲ့ ဦးနှောက်က စတင်အလုပ်လုပ်လာပြီး ကုမ္ပဏီတွင် အခြားမည်သူ့ကို ရှာတွေ့နိုင်သည်ကို တွေးစပြုလာသည်။ မကြာမီတွင် သူသည် လူတစ်ဦးကို တွေးတောကာ ဆဲလ်ဖုန်းကို ထုတ်ကာ ဖုန်းခေါ်လိုက်သည်။

ဖုန်းကို အမြန်ချိတ်ဆက်သွားသည်။ ပိုင်ချွမ်းက တစ်ဖက်လူပြောမည့်စကားကို မစောင့်ဘဲ ချက်ချင်းပြောလိုက်သည်။ “ကျွန်တော့် နေ့လည်စာ ဘယ်မှာလဲ။”

တခြားသူဌေးတွေနဲ့ နေ့လယ်စာ စားနေပြီး အရသာရှိသော ပင်လယ်စာများနှင့် မျက်လုံးထဲမှာ ပြည့်နှက်နေသော ပိုင်ကျန့် “…”

"ဥက္ကဌပိုင် ကုမ္ပဏီမှာ တစ်ခုခုဖြစ်လို့လား။ " တစ်စုံတစ်ယောက်က ပိုင်ကျန့်ရဲ့ မျက်နှာကို မှားယွင်းစွာ မြင်ခဲ့သည်။

"တောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်တော် အပြင်ထွက်ပြီး ဖုန်းခေါ်ရဦးမယ်" ပိုင်ကျန့်က ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြီး သူ့ လက်ထောက်ကို ခေါ်ဖို့ ထွက်သွားသည်။

လုရန်က ပိုင်ကျန့်ရဲ့ လက်ထောက်ဖြစ်သည်။ သူက ကော်ဖီဆိုင်မှ ပြန်လာခဲ့ပြီး နေ့လည်ပိုင်း ပိုင်ကျန့်ရဲ့ အစည်းအဝေးအတွက် ပစ္စည်းများ ခွဲထုတ်ရန် ပြင်ဆင်နေသည်။ သူက သူ့ သူဌေးထံမှ ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုကို လက်ခံရရှိခဲ့သည်။

"ဥက္ကဌ"

"စားပြီးပြီလား။"

လုရန်က အံ့သြစွာဖြင့် မျက်တောင်ခတ်လိုက်သည်။ ဥက္ကဌက သူစားသည်ဖြစ်စေ၊ မစားသည်ဖြစ်စေ ဘယ်အချိန်က ဂရုမစိုက်ခဲ့ပေ။ ဒါပေမယ့် သူက အမှန်အတိုင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။ “ပြီးပါပြီ”

"မင်း စားဖို့မမေ့ဘူးပေါ့။"

လုရန်က မိုက်မဲနေရင်တောင် တစ်ခုခုမှားနေပြီဆိုတာ ကြားနိုင်သည်။ သူ ကြောက်လန့်ပြီး ငိုလုမတတ် ပြောလိုက်သည်။ “ဥက္ကဌ ကျွန်တော် အမှားလုပ်မိရင် ရှင်းရှင်းလေးပြောပေးပါ။ ပြင်ပေးပါ့မယ် "

"မင်းဗိုက်ဆာပြီး ဘယ်လိုစားရမှန်း သိတာကို ပိုင်ချွမ်းကို နေ့လည်စာပို့ဖို့ ဘာလို့မမှတ်မိတာလဲ။" ပိုင်ကျန့်က မေးလိုက်သည်။

“ဒုတိယ… ဒုတိယသခင်လေး” ဝမ်ကျင်းက ပိုင်ချွမ်းကို အစားအသောက်များ အမြဲပို့ပေးနေသော်လည်း ယခုအချိန်တွင် လုရန်က ဝမ်ကျင်း မပို့ပေးကြောင်း သေချာပေါက် မပြောနိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် သူက “ဒုတိယသခင်လေးဆီ ပို့ပေးလိုက်ပါမယ်” လို့သာ ကတိပြုနိုင်သည်။

"ဟမ့်။"

ပထမဆုံးအနေနဲ့ ပိုင်ကျန့်ရဲ့ ' ဟမ့် ' ကြောင့် လုရန်က ကြောက်ရွံ့ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားသည်။ သူက ဝမ်ကျင်းကို လှည့်ကြည့်ပြီး “အတွင်းရေးမှူး ဝမ် မင်း ဒီနေ့ ဒုတိယ သခင်လေးဆီ အစားအသောက် သွားမပို့ဘူးလား။ ” လို့ မေးခွန်းတွေ ထုတ်လိုက်သည်။

ဝမ်ကျင်းက မကျေနပ်ချက်အပြည့်နဲ့ ပြောလိုက်သည်။ “ကျွန်မ… ကျွန်မ သွားပို့ပေးချင်ပေမယ့် ဒီမနက် ကျွန်မကို ဥက္ကဌက ဒုတိယသခင်လေးကို ဂရုစိုက်မခိုင်းတော့ဘူး”

လုရန်က မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး ဝမ်ကျင်းကို ထူးထူးခြားခြား ကြည့်လိုက်သည်။ ဥက္ကဌ ရုံးခန်းတွင် အတွင်းရေးမှူး သုံးဦးရှိသည်။ ဝမ်ကျင်းရဲ့ စွမ်းရည်က မထူးချွန်သော်လည်း သူမက စိတ်ရှည်သည်းခံပြီး ဒုတိယသခင်လေးကို ဂရုစိုက်တညကြောင့် သူမကို ဥက္ကဌရုံးခန်းတွင် ထိန်းသိမ်းထားခဲ့သည်။ 'အခု ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ အားလပ်ရက်ကနေ ပြန်ရောက်တဲ့ ပထမဆုံးနေ့မှာ သူမက သူ့ကို စော်ကားခဲ့တာလား။'

“ဥက္ကဌက မင်းကို ဒုတိယသခင်လေးကို ဂရုစိုက်ခွင့်မပေးတော့ဘူး၊ ဒါကြောင့် မင်းရဲ့အလုပ်တွေကို မင်းလက်မလွှဲဘူးလား။ မင်းထမင်းမပို့ရင် တခြားသူတွေကို ပို့ဖို့ ဘာလို့သတိမပေးတာလဲ။ "လုရန် မေးလိုက်သည်။

"ကျွန်မ တောင်းပန်ပါတယ် ကျွန်မ အခု ပို့လိုက်ပါ့မယ်" ဝမ်ကျင်းကပြောပြီး အောက်ထပ်ဆင်းလိုက်သည်။

"မလိုတော့ဘူး။ ငါကိုယ်တိုင် ပို့လိုက်မယ်" လုရန်က ဝမ်ကျင်းကို တာဝန်ဘယ်လိုပေးရဲမှာလဲ။ အစားအသောက်ပြင်ဆင်ဖို့ ကော်ဖီဆိုင်သွားပြီးနောက်မှာ R&D ဌာနရှိရုံးသို့ ပေးပို့ခဲ့သည်။

"ဒုတိယသခင်လေး နေ့လည်စာ" လုရန်က ပိုင်ချွမ်း ရှေ့တွင် ထမင်းဘူးကို ချထားလိုက်သည်။

ပိုင်ချွမ်း အချိန်ကိုကြည့်လိုက်သည်။ 12:46 သူ့တွင် ထမင်းစားဖို့ အချိန်ကျန်သေးသည်။ ထို့ကြောင့် လုရန်က သူ့အား အစားအသောက် အချိန်မီ ပို့ပေးတာကြောင့် သူ့အပေါ် ပထမဆုံးအမြင်က ကောင်းခဲ့သည်။ အဲဒါကို စဉ်းစားပြီးနောက် သူက မင်္ဂလာသကြားလုံးတစ်ထုပ်ကို ထုတ်ပြီး လုရန်ကို ပေးလိုက်သည်။

“ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒုတိယသခင်လေး ” လုရန် မော့ကြည့်လိုက်တော့ အံ့အားသင့်သွားပြီး ဒီမင်္ဂလာသကြားလုံးထုပ်လေး ရှိနေသရွေ့ ဥက္ကဌ ပြန်ရောက်ရင် ဒုက္ခရောက်မှာ မဟုတ်ဘူးလို့ ရုတ်တရက် ခံစားလိုက်ရသည်။