အပိုင်း ၄၈

#ပညာရှင်ရောဂါသည်လေး ကျွန်မယောက်ျား

#အပိုင်း ၄၈; ငါ သူ့ကို ဟိုးအရင်ကတည်းက ကြိုက်နေခဲ့ပြီးပြီ

ပိုင်ချွမ်းက သူ့ဇနီးအတွက် အံ့အားသင့်စေမယ့် 'surprise ' က ရီဖုန်း Group ကို သိသိသာသာ တုန်လှုပ်သွားစေခဲ့သည်။ သူ့ကိုယ်သူ အပြစ်တင်ဆုံးသူကတော့ နောက်ထပ် 2 ပတ်လောက် အမှားရှာပြင်ဆင်ချိန်ရဖို့အတွက် ဒီမိုက်မဲတဲ့ အကြံဉာဏ်ကို ပေးခဲ့တဲ့ Astro မှလွဲပြီး တခြားသူ မဟုတ်ပါဘူး။

နောက်တစ်နေ့နံနက်စောစောတွင်၊ Astro က အခထွထွေမန်နေဂျာ ရုံးခန်းဆီ သွားပြီး ပိုင်ကျန့် ရှေ့တွင် နှိမ့်ချစွာတောင်းပန်ခဲ့သည်။

"အထွေထွေမန်နေဂျာ၊ ဒါတွေအားလုံးက ငါ့အမှားပါ၊ ဒုတိယသခင်လေးကို အလုပ်ကနေ ဒုတိယသခင်မလေးကို သွားကြိုဖို့ အကြံဥာဏ်ပေးခဲ့တာပါ" Astroက မည်သည့်အကြောင်းပြချက်မှ ရှာမတွေ့ခဲ့ဘဲ သူ့အမှားကို တစ်ဆက်ထဲပြောချလာသည်။

အရှေ့ ကောင်တာမှ ရှောင်လီကလည်း သူမကိုယ်သူမ အပြစ်တင်ရင်း ပြောလာသည်။ “အဲဒီတုန်းက ကျွန်မ ရှေ့ စားပွဲက မထွက်သွားရင် ဒုတိယ သခင်ငယ်လေး ထွက်သွားတာကို မြင်ခဲ့ရင် ဒုတိယ သခင်လေးကို ခေါ်ယူဖို့ ယာဉ်မောင်းကို ဆက်သွယ်လို့ရတယ် ” ရှောင်လီရဲ့ တာဝန်တစ်ခုမှာ လုံခြုံရေးအစောင့်ကိုအကြောင်းကြားရန်နှင့် ဒုတိယသခင်လေး ပိုင်ချွမ်းက ကုမ္ပဏီမှထွက်ခွာလိုသောအခါ ယာဉ်မောင်းဆီနဲ့ ကုမ္ပဏီ၏ကားပေါ်ချောမွေ့စွာတက်နိုင်စေရန်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ကံမကောင်းစွာပဲ ထိုအချိန်တွင် ပိုင်ချွမ်းက သူမ ဖျော်ရည်တစ်ခွက်သွားယူဖို့ ခဏထွက်သွားချိန်မှာ ထွက်သွားခဲ့တာဖြစ်သည်။ 

ကုမ္ပဏီအတွင်း ပိုင်ချွမ်းရဲ့ လုံခြုံရေးကို အာမခံဖို့အတွက် ပိုင်ကျန့်က စစ်ဆေးရေးဂိတ်များစွာကို ဖွင့်လှစ်ထားသော်လည်း နောက်ဆုံးတွင် သေးငယ်သောဖြစ်ရပ်တစ်ခု ပေါ်ပေါက်လာနိုင်သည်။ R&D ဌာနမှလူများက သူထွက်သွားသောအခါ ရှေ့စားပွဲမှ ပိုင်ချွမ်းကိုတွေ့မည်ဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း မတော်တဆ ရှောင်လီက အဲ့အချိန်မှာ သူမနေရာမှ ခဏထွက်သွားခဲ့သည်။ ဒရိုင်ဘာက အကြောင်းကြားစာမရသောကြောင့် ရုံးအတွင်း၌ အမိန့်ကိုသာ စောင့်မျှော်နေသည်။

မနေ့က ကိစ္စတွေက တိုက်ဆိုင်မှုကွင်းဆက်တွေနဲ့ ဖန်တီးခဲ့ပေမယ့် ဖြစ်သွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ သူတို့က အလွန်ကြီးမားသော အမှားကို မချိုးဖောက်ခဲ့ကြပါ။ ကော်ဖီဖျော်ဖို့ ဒါမှမဟုတ် ဖျော်ရည်သောက်ဖို့ ဝန်ထမ်းတွေကို အချိန်အနည်းငယ် ဘယ်သူမှမပေးဖို့ မတက်နိုင်ပါပေ။

"မေ့လိုက်တော့ နောင်ကျ ဒီလိုအမှားမျိုး ထပ်မလုပ်နဲ့တော့" ပိုင်ကျန့်ကလည်း ဒါကို အရမ်းစစ်ဖို့် အစီအစဉ် မရှိဘူး။

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ အထွေထွေမန်နေဂျာ၊ ဒီကိစ္စမျိုး ထပ်မဖြစ်တော့ဘူးလို့ အာမခံပါတယ်" အထွေထွေမန်နေဂျာက သူတို့ကို လွယ်လွယ်ကူကူ လွှတ်လိုက်လိမ့်မယ်လို့ သူတို့နှစ်ယောက်က တကယ်ကို မမျှော်လင့်ထားသလိုပဲ သူတို့ရဲ့အမူအရာက တကယ့်ကို မယုံနိုင်စရာပဲလို့ ပြောနေကြသည်။

“ဒါကို ထားလိုက်တော့” ပိုင်ကျန့်က သူ့လက်ထဲက စာရွက်စာတမ်းတွေကို ဖွင့်လိုက်ပြီး သူ့အလုပ်အတွက် ပြင်ဆင်နေသည်။

“ဟုတ်ကဲ့” နှစ်ယောက်သား လှည့်ထွက်သွားသော်လည်း Astro ကို ပိုင်ကျန့်က ရုတ်တရက် ခေါ်လိုက်သည်။

"Astro၊ မင်းနေခဲ့ဦး"

"အထွေထွေမန်နေဂျာ" Astro သည် သူပြန်သွားစဉ်တွင် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်နေပြီး၊ သေချာသည်မှာ၊ သူသည် အဓိကတရားခံအဖြစ် လွယ်လွယ်နှင့် လွတ်သွားဖို့ အရမ်းလွယ်ကူနေတယ် ဟုတ်တယ်မလား။

"ဂိမ်းထွက်ဖို့ 2 ပတ်ရွှေ့ဆိုင်းချင်တယ်လို့ အစီအစဥ်ဌာနကပြောတယ်"

"မ မလိုပါဘူး၊ ငါသွားပြီးတော့ အချိန်ပိုဆင်းလိုက်မယ်၊ အိပ်စရာမလိုဘူး၊ ငါသတ်မှတ်ထားတဲ့အချိန်နဲ့ စမ်းသပ်ချက်တွေ ပြီးအောင်လုပ်မယ်။ " Astro က ရွှေ့ဆိုင်းတာကို ဖော်ပြဖို့ အဘယ်မှာ သတ္တိရှိမည်နည်း။ ဤကိစ္စကြောင့် သူသည် ဒုတိယသခင်လေးကို ဆုံးရှုံးလုနီးပါးဖြစ်ခဲ့ရသည်မှာ အတိအကျပင်။

" အိပ်ဖို့မလိုဘူး အဲ့ဒါကသေဖို့ အရမ်းလွယ်ကူတယ် ငါတို့ ရီဖုန်း Group က ပိုက်ဆံမရှိတာမဟုတ်ပေမယ့် ဝန်ထမ်းတွေရဲ့ဈာပနစရိတ်ကို မပေးချင်သေးဘူး " ပိုင်ကျန့်က Astro ကို အေးစက်သောအကြည့်ကို ပေးလိုက်သည်။

Astro က သူ့နောက်ကျောက ရုတ်တရက် အေးစက်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး မလှုပ်မယှက် ရပ်နေရင်း အသက်ရှုမဝတော့ဘူး။

"နှစ်ပတ်က လုံလောက်ပြီလား။"

"အာ။" Astroက ကြောင်သွားပြီး နောက်ဆုံးတွင် သူ့ဦးနှောက်က ပိုင်ကျန့် ပြောသည့်စကားနှင့် ချိတ်ဆက်မိလိုက်သောအခါတွင် ပျော်ရွှင်သောအမူအရာက ထိန်းချုပ်မှုမရှိတော့ဘဲ "လုံလောက်ပြီ၊ အဲ့ဒါ လုံလောက်ပြီ၊ အဲ့ဒါက လုံလောက်ပြီ"

"ဒါဆို ငါမင်းကို နောက်ထပ် တစ်ပတ်လောက် အချိန်ပေးလိုက်မယ် မင်းလက်အောက်ကလူတွေကို ပြန်သွားပြီး သပ်ရပ်အောင် လုပ်ထားခိုင်းလိုက်၊ မနေ့က မင်းရဲ့ရုံးခန်းကို ငါသွားတုန်းက ငါ မူးပြီး သေလုနီးပါးပဲ "ပိုင်ကျန့်က ရှုံ့မဲ့သွားသည်။

"တစ်ကယ်... နောက်ထပ် တစ်ပတ်ထပ်ပေးသေးတာလား။" ကောင်းကင်မှကျလာသော ပိုင်မုန့်လုံးက Astro ကို ထိုနေရာတွင်ရူးသွပ်သွားစေသည်။ 'ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ ယင်းက ထုတ်ဝေမှုကို ရွှေ့ဆိုင်းရန် သဘောတူရုံသာမက ၎င်းတို့၏ R&D ဌာနကို တစ်ပတ် ပိုပေးလာတယ်လား။ '

"သွားတော့ " ပိုင်ကျန့်က အဲဒီလူကို အဝေး ဖယ်ထုတ်လိုက်သည်။

"အ- အထွေထွေမန်နေဂျာ နောက်မှ တွေ့မယ်။" Astro က မှင်တက်နေတဲ့အမူအရာဖြင့် လမ်းလျှောက် ထွက်သွားလေသည်။

အထွေထွေမန်နေဂျာ ရုံးခန်းတံခါးကိုပိတ်ရင်း Astro သည် မနေ့က အချိန်ပိုအလုပ်လုပ်ပြီး ညဉ့်နက်သည်အထိ အလုပ်လုပ်ထားတာကြောင့် တံခါးဝတွင်ရပ်နေကာ သူကအိပ်မက်မက်နေတာ ဒါမှမဟုတ် တစ်ခုခုဖြစ်နေပြီဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ ဘာကြောင့် ဤမျှ ကြီးမားသော အမှားကို လုပ်မိသောအခါ အထွေထွေမန်နေဂျာက သူတို့ကို အပြစ်မပေးရုံသာမကဘဲ သူတို့ကို ဆုချီးမြှင့်တာက အဘယ်ကြောင့်နည်း။ သူဘယ်လိုပြန်မေးရမလဲ၊ မဟုတ်ဘူး၊ သူ မလုပ်နိုင်ဘူး၊ သူ့မှာသတ္တိမရှိဘူး။

"မင်းက ဘာလို့ဦးနှောက်မရှိတဲ့သူလို ရပ်နေတာလဲ။" လုရန်က တံခါးဝတွင် အရူးလို ပုံစံနဲ့ ရပ်နေသော Astro ကို မြင်လိုက်သောကြောင့် လက်ထဲတွင် စာရွက်ကိုကိုင်ကာ သူ့ပခုံးကို ပုတ်လိုက်သည်။

"မဟုတ်ဘူး...အဲဒါက အစစ်အမှန်မဟုတ်ဘူးလို့ ဘာလို့ခံစားရတာလဲ။" Astro က မော့ကြည့်ပြီး အကူအညီ တောင်းလိုက်သည်။ "လက်ထောက် လု အထွေထွေမန်နေဂျာက ရွှေ့ဆိုင်းဖို့ အမှန်တကယ် သဘောတူတာလား။ နောက်ပြီး သုံးပတ်လုံးလုံး ရွှေ့ဆိုင်းဖို့ သဘောတူတာလား။"

"မင်းရဲ့ အရူးလို မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်ဦး။" လုရန်က နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်သည်။ "ငါတို့ရဲ့ bro-con အထွေထွေမန်နေဂျာက ဒုတိယသခင်လေးက ပုဂ္ဂိုလ်ရေးအရ အချိန်ပိုတောင်းတဲ့အခါ ဘယ်လိုလုပ် မပေးဘဲမနေနိုင်မှာလဲ။"

"အဲ့ဒါ မှန်တယ်။ အားလုံးက အဓိပ္ပါယ်ရှိနေပြီ”

"မင်း ဒုတိယသခင်လေးကို အကွက် ရွှေ့နိုင်တယ် မင်းက တော်တော် တော်တယ်။ " လုရန်က ကုမ္ပဏီတွင် ဒုတိယသခင်လေး အလုပ်လုပ်နေသည်မှာ သုံးနှစ်ကျော်ကြာပြီးနောက် အစည်းအဝေးထိုင်ဖို့ နေနေသာသာ အောက်ထပ်သို့ ထမင်းဆင်းစားရန် ဆန္ဒမရှိသောကြောင့် စိတ်ရင်းမှန်ဖြင့် ချီးကျူးမိသည်။

“ဟီးဟီး… ဟီးဟီးဟီးး…” Astro က သူ့ချွဲကျိကျိ ခေါင်းကို ပွတ်ပြီး ပျော်ရွှင်မှုတွေ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာ မိုက်မဲတဲ့ အပြုံးနဲ့ ထွက်သွားသည်။

ဤသတင်းကောင်းကို လူတိုင်းအားမျှဝေရန် R&D ဌာနသို့ ပြန်ပြေးဖို့ကို မစောင့်နိုင်တော့ပေ။ ဒါပေမယ့် သူဝင်လိုက်သည်နှင့် နှာခေါင်းကို အုပ်ကာ နောက်ပြန်ဆုတ်သွားခဲ့သည်။

' ချီးပဲ။ ကောင်းကင်အမြင့်ကြီးအထိ အလွန်နံလွန်းတယ်။ ငါအရင်က ဘာလို့ မသိခဲ့ရတာလဲ။'

…

ဖန်းဟော် အလုပ်သို့ရောက်သောအခါ ယာဉ်ကြောပိတ်ဆို့မှုနှင့် ကြုံတွေ့ခဲ့ရသောကြောင့် ပုံမှန်ထက် အနည်းငယ်နောက်ကျပြီးမှ ရောက်လာသည်။ သူမ စတူဒီယိုထဲကို ဝင်လိုက်တာနဲ့ မုရှောင်ယရဲ့ အလုပ်စားပွဲက လွတ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူမ ချက်ချင်း မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီး စတူဒီယိုရှိ ဝန်ထမ်းနှစ်ယောက်ကို "မုမု ရောက်လာပြီလား။ " ဟု မေးလိုက်သည်။

"အလုပ်ရုံထဲရောက်နေပြီ" ရှောင်ရှင်းက အနောက်ဘက်ကို ညွှန်ပြသည်။

"သူမရဲ့ စိတ်အခြေအနေက ဘယ်လိုလဲ။ "

"တကယ်ကောင်းတယ်၊ သူက ငါတို့ကို မုန့်တွေတောင် ယူလာပေးတယ်" လွမ့်ရီက သူမလက်ထဲက အစပ်ချောင်းကို မြှောက်ပြလာသည်။

"သူမ မြန်မြန်ပြန်ကောင်းလာပြီလား။" ဖန်းဟော်က အံ့သြတကြီး မျက်ခုံးပင့်လိုက်ပြီး အစပ်ဆီဖုံးနေတဲ့ လွမ့်ရီ ရဲ့လက်ကို ကြည့်ပြီး “မနက်စောစော အစပ်ချောင်းစားနေတယ် ကီးဘုတ်ကို သုတ်ပြီးသန့်ရှင်းလိုက်”

“အ-အိုး” လွမ့်ရီက သူမ မာနကြီးလွန်းသည်ကို သတိပြုမိသောကြောင့် သန့်ရှင်းရေးစတင်ဖို့ တစ်ရှူးအစိုများကို အမြန်ယူလိုက်သည်။

ဖန်းဟော်က သူမ အိတ်ကို ချလိုက်ပြီး အလုပ်ခန်းထဲ တိုက်ရိုက်သွားချိန်မှာ မုရှောင်ယ သားရေဖိနပ်ပေါ်တွင် ဒီဇိုင်းဆွဲနေသည်။

"ပိုင်ချွမ်း ရဲ့ဖိနပ်လား။" စတူဒီယိုရှိ သားရေဖိနပ်များကို စိတ်ကြိုက်ပြင်ဆင်ခြင်းမှာ တရားဝင်မထုတ်လုပ်ရသေးသောကြောင့် လက်ရှိ မုရှောင်ယ ပြုလုပ်နေသော ဖိနပ်သည် ပိုင်ချွမ်းအတွက် ဖိနပ်သာဖြစ်နိုင်ပါသည်။

"အဲ့ဒါအမှန်ပဲ " မုရှောင်ယက ခေါင်းညိတ်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။

"ဘယ်ခြေနဲ့ ညာခြေက တစ်ဝက်စီကွာတယ် " ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယ ပြင်ဆင်ထားတဲ့ဟာကို ကြည့်လိုက်သည်။

"ဟုတ်တယ်၊ ရှောင်ချွမ်း ရဲ့ ဘယ်ခြေက သူ့ညာဘက်ထက် တစ်ဝက်လောက်ကြီးတယ်"

"ငါ နင့်ကို ကူညီမယ် " ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယကို ကူညီလို၍ ကိရိယာများကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

"မလိုပါဘူး၊ ဒီဖိနပ်တစ်ရံကို ကိုယ်တိုင်လုပ်ချင်တယ်" ဒီဖိနပ်တွေကို သူမလက်နဲ့လုပ်မယ်လို့ ပိုင်ချွမ်းကို ကတိပေးထားသည်။

ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယကိုကြည့်လိုက်သည်။ မုရှောင်ယကရဲ့ အမူအရာက အလွန်အာရုံစိုက်နေပြီး သူမနှင့်စကားပြောကာ ရယ်မောနေတာကြောင့် သူမကိုကြည့်သောအခါ သာမန် မုရှောင်ယနဲ့ ကွာခြားချက်ကို မပြောနိုင်ပေ။ သို့သော်၊ သူမသည် ဤကဲ့သို့ ဖြစ်နေလေလေ ဖန်းဟော်က ပို၍ စိုးရိမ်လေလေဖြစ်သည်။ မနေ့ညက လျန်နျိုနျို နဲ့ စကားစမြည်ပြောတုန်းကဟာကို ရုတ်တရက် သူမ သတိရသွားသည်။

"နျိုနျို ပိုင်ချွမ်း ပျောက်ဆုံးသွားတာကို သိလိုက်ရတဲ့အခါတုန်းက မုမု ဘယ်လောက်ထိ စိတ်လွတ်သွားလဲဆိုတာ နင် မတွေ့လိုက်ရဘူး" ဖန်းဟော်က စိတ်ပူသွားသည်။ "ပိုင်ချွမ်းက ကောင်းကောင်းစွမ်းဆောင်နိုင်ပေမယ့် သူကိုယ်တိုင်က သာမန်လူမဟုတ်သေးဘူး။ သူ့မှာ အော်တစ်ဇင်ရှိတယ်၊ လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာ ပေါင်းစည်းလို့မရဘူး။ သာမာန်သာဆိုရင် သူတစ်ယောက်တည်း အပြင်ထွက်တဲ့အခါ မုမုကို ဘယ်လိုလုပ် စိတ်ပူအောင်လုပ်နိုင်မှာလဲ။ အနာဂတ်က အရှည်ကြီးရှိသေးတယ် သူမဒီလို ဘယ်လို ရှင်သန်နိုင်မှာလဲ။ ”

"ဘာလို့လဲ။ ကွာရှင်းဖို့ စည်းရုံးချင်သေးတာလား။" လျန်းနျိုနျိုက မေးသည်။

“ငါ မလုပ်ရဲဘူး” ဖန်းဟော်က သက်ပြင်းချပြီး ပြောလိုက်သည်။ "ပိုင်ချွမ်းကို ရှာမတွေ့တဲ့အတွက် မုမုက သူ့စိတ်ဝိညာဉ်ကို ဆုံးရှုံးသွားသလိုပဲ၊ ကွာရှင်းဖို့ကို ငါဘယ်လို ဆွဲဆောင်နိုင်မှာလဲ။"

"အဲဒါကြောင့်မို့လို့ ဘာမှ မပြောနဲ့၊ မုမုကို ငါတို့စိုးရိမ်စရာ မလိုဘူး၊ သူမက ငါတို့ရဲ့ အထောက်အပံ့ကို လိုအပ်တယ်။" လျန်းနျိုနျိူက ပြောသည်။

ပံ့ပိုးမှုလား။ ဖန်းဟော်က သူမ၏အတွေးကို ပြန်လည်တွေ့ရှိခဲ့ပြီး ကိရိယာတန်ဆာပလာများကို သူမလက်ထဲပြန်ထည့်ကာ သူမနှင့် စတူဒီယို၏အနာဂတ်အစီအစဉ်ကို ဆွေးနွေးနေသည့် မုရှောင်ယ ဘေးက ကုလားထိုင်တစ်လုံးကို တွေ့ရှိသွားခဲ့သည်။

"နောက်တစ်ပတ်မှာ ဖိနပ်တွေကို စိတ်ကြိုက်ပြင်နိုင်ဖို့ စီစဉ်နေတယ်၊ စိတ်ကြိုက်သားရေဖိနပ်တစ်ရံရဲ့ စျေးနှုန်းက ဘယ်စျေးနဲ့ သင့်တော်မယ်ထင်လဲ။"

"ဖောက်သည်သုံးတဲ့ သားရေပေါ် မူတည်တယ်" မုရှောင်ယက ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

“ငါလည်း ဒီလိုပဲထင်တယ် အရည်အသွေးကောင်းတဲ့ သားရေ နှစ်ခု ဒါမှမဟုတ် သုံးခုပဲ ထားဖို့ စိတ်ကူးထားတယ်။ စိတ်ကြိုက်လုပ်ထားတဲ့ဖိနပ်၊ ဈေးနှုန်းက အရမ်းသက်သာရင်၊ ငါတို့က ပိုက်ဆံမရှာနိုင်ရုံတင်မကဘဲ အချိန်နဲ့ စွမ်းအင်ကိုလည်း ဖြုန်းတီးပစ်သလိုဖြစ်သွားနိုင်တယ်။ ဒါကြောင့် အကောင်းဆုံးကို သုံးတာ ပိုကောင်းပါတယ်၊ အဲဒါဆို ဈေးနည်းနည်း ပိုမြင့်အောင် ထားလို့ရတယ်”

“သဘောတူတယ်” မုရှောင်ယက ဖန်းဟော် ပြောတာ မှန်တယ်လို့ ထင်ခဲ့သည်။

“ဒါဆို ဖိနပ်တစ်ရံရဲ့စျေးနှုန်းကို ...... ယွမ်သုံးသောင်းနဲ့ သတ်မှတ်ဖို့ စီစဉ်ထားလိုက်မယ်”

"ယွမ်သုံးသောင်းလား။" မုရှောင်ယက ဖန်းဟော်ကိုကြည့်ရင်း ထိတ်လန့်သွားသည်။

“ဟုတ်တယ်၊ ဒါက ဒီအစောပိုင်းအဆင့် စျေးနှုန်းသက်သက်ပါပဲ။ ငါတို့ အမှတ်တံဆိပ်စတင်ချိန်ကျရင် စျေးနှုန်းကိုပြန်လည်ချိန်ညှိနိုင်တယ်”

"မဟုတ်ဘူး၊ ငါဆိုလိုတာက... တစ်ယောက်ယောက်က ငါတို့နဲ့ ဖိနပ်တစ်ရံကို ယွမ် 30k နဲ့ စိတ်ကြိုက်လာလုပ်မယ်ဆိုတာ နင်သေချာလား။" မုရှောင်ယက အယုံအကြည်မရှိ မေးလိုက်သည်။

"ဘာလို့မဖြစ်ရမှာလဲ။ ဒီနှစ်အတွင်းမှာ လူလတ်တန်းစားတွေက ငွေကြေးသုံးစွဲဖို့ ဆန္ဒအရှိဆုံးဖြစ်ပြီး၊ အဲဒီဒေသခံ အာဏာရှင်တွေက အီတလီမှာ သူတို့ရဲ့ဖိနပ်တွေကို စိတ်ကြိုက်ပြင်ဆင်ဖို့ လေယာဉ် မစီးကြပေမယ့် ယွမ် 30-40k လောက်အထိ လိုချင်နေကြဆဲပဲ” ဖန်းဟော်က ပြောလာသည်။ "နောက်ပြီး ဘယ်သူမှ အမှာစာမယူရင်လည်း အရေးမကြီးပါဘူး ငါတို့က အဲ့ဒါကို ငွေရှာဖို့ အားကိုးမှာမှမဟုတ်တာ "

"ကောင်းပြီ၊ ငါတို့ရဲ့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ထုပ်လုပ်ခဲ့တဲ့ ဖိနပ်က ဒီတစ်ခါ ရောင်းကောင်းနေပြီ၊ အခု နင် လေထဲမှာ မျောနေတာကို မြင်လား။"

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စျေးသတ်မှတ်ထားတာကို ဂရုမစိုက်ဘူး၊ ငါတို့က အဲဒီဈေးနဲ့ တန်တယ်လို့ ငါထင်တယ်"

"ကောင်းပြီ ကောင်းပြီ နင်ပြောတာ နားထောင်မယ် " မုရှောင်ယက ဖန်းဟော်ရဲ့ တောင်းဆိုမှုကိုမြင်သောအခါ သူမသည် ၎င်းကို ဂရုမစိုက်နိုင်ဘဲ၊ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ သူမသည် ငွေရှာရန် ဤစတူဒီယိုကို ဖွင့်ခဲ့တာမဟုတ်ပေ။

“အဲဒါ…” ဖန်းဟော်က ထစ်ထစ်အအနဲ့ တစ်ခုခုကို ပြောချင်နေသေးပေမယ့် ပြောဖို့ မှန်ကန်တဲ့ စကားလုံး ရှာမတွေ့ဘူး။

"ငါနဲ့ ပိုင်ချွမ်း ကိစ္စမေးချင်တာလား။ " မုရှောင်ယ သူမ အပြုံးပျက်သွားတယ် ဖန်းဟော် ဝင်လာပြီး သူမနဲ့ စကားပြောစပြုလာကတည်းက ဖန်းဟော်ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို သူမ ခန့်မှန်းမိနေပြီဖြစ်သည်။ မနေ့က သူမရဲ့ အမူအရာက ဖန်းဟော်ကို ကြောက်စေခဲ့တာဖြစ်မည်။

"ဒါက မြင်နိုင်လား။"

"နင့်မျက်နှာမှာ တစ်ယောက်ယောက်က လာရေးသွားတယ်။" မုရှောင်ယက မျက်ဖြူလှန်လိုက်သည်။

“အဲဒါက မြင်နေရတာဆိုတော့ နင်ပြောသလိုပဲ ” ဖန်းဟော် မျက်နှာမှာ အတင်းအဖျင်းများနှင့် ပြည့်နေသည်။

"နင် ဘာကြားချင်တာလဲ။"

"နင်... ပိုင်ချွမ်းကို ချစ်တာ အဲ့ဒါ အမှန်လား။" ဖန်းဟော်က တိုက်ရိုက်မေးသည်။

“အင်း ” မုရှောင်ယက ပြုံးပြီး ကျေကျေနပ်နပ် ဝန်ခံလိုက်သည်။

“ဒါဆို တကယ်ပဲ…” ဖန်းဟော်ရဲ့ မျက်နှာက သူမမှန်းဆထားတာမှန်ကြောင်း ပြသနေသည်။ “ငါသိပါတယ်၊ မနေ့က နင့်ရဲ့အမူအရာဆိုးတာကို ငါကြည့်လိုက်ရတဲ့အခါ နင် ပိုင်ချွမ်းကို ချစ်နေပြီဆိုတာ ငါသိသားပဲ၊ ဒါက သာမန်အချစ်တစ်ခုပဲ မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ငါ့အတွက်က ထူးဆန်းတာက နင့်ရဲ့ခံစားချက်က နှစ်လလောက်ကြာမှ ဒီနက်နဲတဲ့ ခံစားချက်ကို ဘယ်လိုဖြစ်လာနိုင်မှာလဲ”

ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယ လက်ထပ်ချင်သည်ဟုပြောသည့်နေ့ကို အမှတ်ရနေသေးသော်လည်း မုရှောင်ယ မျက်နှာပေါ်က ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမမြင်ရပေ။ သူမမှာ ဒီလိုခံစားချက်မျိုးရှိနေတယ်လို့ ပြောရမယ်ဆိုရင် ရိုးရှင်းတဲ့ နှစ်သက်မှုတစ်ခုလို့ပဲ မှတ်ယူနိုင်သည်။ ပိုင်ချွမ်းကိုလက်မထပ်ခင်မှာ မုရှောင်ယမှာ သူမရဲ့မိခင်ချစ်ခြင်းမေတ္တာ လွှမ်းမိုးနေခဲ့တယ်လို့ ဖန်းဟော်က အချိန်အတော်ကြာ သံသယဖြစ်ခဲ့သည်။

"ဖန်းဟော် ငါထင်တယ်... ငါ ပိုင်ချွမ်းကို ဟိုးအရင်ကတည်းက ကြိုက်ခဲ့တာ၊ ငါကိုယ်တိုင်တောင် သတိမထားမိခဲ့တာ" မုရှောင်ယက ပြန်ဖြေသည်။

"ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။"

" ပိုင်ချွမ်းက ငါ့ထက် နှစ်နှစ်ကြီးတယ်။ ငါ ငါးနှစ်အရွယ်မှာ သူက ဘေးအိမ်ကို ပြောင်းလာခဲ့တာ။ ငါတို့နေရာမှာ ဆရာဟောင်းတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေတယ်၊ ငါနဲ့ အသက်တူတဲ့ ကလေးငယ်လေးတွေ နည်းတဲ့အပြင် ပိုင်ချွမ်းက ကြည့်ကောင်းတာမို့ ငါ သူ့အိမ်ကို အပြေးသွားရတာကြိုက်တယ်" မုရှောင်ယက မှတ်မိအောင်ကြိုးစားလိုက်သည်။

“သူငယ်တန်း၊ မူလတန်းကျောင်း၊ အလယ်တန်းကျောင်း၊ အထက်တန်းကျောင်း၊ တနင်္ဂနွေတိုင်း၊ နွေရာသီအားလပ်ရက်တိုင်း ပိုင်ချွမ်းကို အမြဲသွားရှာတယ်။ သူ့မှာ အော်တစ်ဇင်ရှိမှန်း အစတုန်းက မသိခဲ့ဘူး သူက ငါ့ကို မကြာခဏ ဂရုမစိုက်တာကြောင့် နေ့တိုင်း စိတ်ဆိုးခဲ့တယ်။ အဲဒီတုန်းက ဖွားဖွားပိုင်က ငါ့ကို ပြောတယ်…”

"သူမက ပြောခဲ့တယ် ' သမီးအစ်ကို ပိုင်ချွမ်းက အထူးသဖြင့် ဘာသိဘာသာနေတက်တာကြောင့် သူကစကားပြောရတာ မကြိုက်ဘူး။ ဒါပေမယ့် သူက သမီးဆီကထွက်မပြေးဘူး၊ ဆိုလိုတာက သမီးကိုသဘောကျတယ်။ သမီး သူ့ကို ဘယ်တော့မှ ဒေါသမဖြစ်သင့်ဘူး' ပြီးတော့ ဖွားဖွားပိုင်က ငါ့ကို အဆာပြေစားဖို့ အဆာပြေမုန့်တွေ အများကြီးပေးခဲ့တယ်၊ ဒီမုန့်တွေကြောင့် ငါချက်ချင်း ချော့ခံလိုက်ရပြီး ဖွားဖွားပိုင် ပြောတာကို ယုံကြည်ခဲ့တယ်" ဤနေရာကို သတိရတော့ မုရှောင်ယက အနည်းငယ် ရယ်မောမိတာကို မတတ်နိုင်ခဲ့ပေ။

“နောက်တော့ ပိုင်ချွမ်းမှာ အော်တစ်ဇင်ရှိတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတော့ သူနဲ့ စကားပြောနိုင်နေပြီ။ သူက တခြားသူတွေကို လျစ်လျူရှုထားပေမယ့် ဘယ်တော့မှ ငါ့ကို လျစ်လျူမရှုဘူး။ ငါသင်္ချာမတတ်ဘူး၊ သူက ထပ်ခါထပ်ခါ သင်ပေးတယ်၊ တစ်ခါတလေ ငါးမိနစ်လောက် လှည့်ကြည့်လိုက်ရင် ငါက သူ အခုမှသင်ပေးတဲ့ ခေါင်းစဉ်ကို မေ့သွားပေမယ့် သူက မပျင်းမရိ သင်ပေးတုန်းပဲ။ အလယ်တန်းတုန်းက အင်္ဂလိပ်စာ မကောင်းတဲ့အတွက် ဝေါဟာရ မှတ်သားဖို့ လိုက်လုပ်ပေးတယ်။ အထက်တန်းကျောင်း တက်တုန်းကတော့ လစ်ဘရယ်အနုပညာကို လေ့လာဖို့ ရွေးချယ်ခဲ့ပေမယ့် သမိုင်းကို မမှတ်မိတော့တဲ့အတွက် သူက အားလုံးကို မှတ်မိပြီး နေ့တိုင်း ဖတ်ပြခဲ့တယ်”

“တကယ်တော့ သူက စကားပြောရတာ မကြိုက်ပေမယ့် ခဏခဏ ဖတ်မိရင် မှတ်မိနိုင်တယ်လို့ ပြောခဲ့တာ ဆိုတော့ နောက်ပိုင်းမှာ အဲဒီ အင်္ဂလိပ် ဝေါဟာရတွေ၊ သမိုင်းခေတ် အချိန်တွေ ဒါမှမဟုတ် ငါ့အတွက် ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် လာဖတ်တယ်”

"ဒီအကြောင်းအရာတွေကို ငါအရင်က နင့်ဆီက မကြားမိဘူး" ဖန်းဟော် အံ့သြသွားသည်။

မုရှောင်ယက ကျနေသော ဆံပင်ကို ကိုင်လိုက်ပြီး ခါးသီးစွား ပြုံးလိုက်သည်။ "... ငါလည်း အဲဒါကို မမှတ်မိတာကြာပြီဆိုတော့ ငါ... အထက်တန်းကျောင်းရောက်တော့ ပိုင်ချွမ်းနားကထွက်သွားခဲ့တယ်"

"နင်ငါ့ကိုအမြဲတမ်းမမေးဖူးဘူး ငါ့ကိုလိုက်တဲ့လူတွေအများကြီးကို ငါဘာလို့အမြဲနှိမ့်ချနေတာလဲလို့။" မုရှောင်ယက ပြုံးပြီး ပြောလိုက်သည်။ "ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ ငါ့စိတ်ထဲမှာ ပိုင်ချွမ်းလောက် ငါ့အပေါ် ကောင်းနိုင်တဲ့သူ မရှိသေးဘူး ဆိုတာသိလို့ ဖြစ်နိုင်တယ်"

ဒီလိုလူကောင်းတစ်ယောက်ကို ဆုံးရှုံးဖို့ ဘယ်လို ခံနိုင်ရည်ရှိမှာလဲ။

.........

T/N ; ဒါဆို... ရှောင်ယနဲ့ ရှောင်ချွမ်းတို့က သူတို့ရဲ့ အချစ်ဦးနဲ့ လက်ထပ်ခဲ့ရတာလား? (ᗒᗨᗕ)