အပိုင်း ၄၉

ပညာရှင်ရောဂါသည်လေး ကျွန်မယောက်ျား

#အပိုင်း ၄၉; ဆန့်ကျင်မှု

ပိုင်ချွမ်းရဲ့ အခြေအနေက အမြဲတမ်း ကောင်းမွန်နေပေမယ့် သူမက ပရော်ဖက်ဆာဖန်ကို အနည်းဆုံး တစ်လတစ်ကြိမ် တွေ့ဖို့ လိုသေးသည်။ ဒါက ပုံမှန်စစ်ဆေးမှုတစ်ခုဖြစ်ပြီး ကုသဖို့မလိုအပ်ပါဘူး၊ ဒါက ပါမောက္ခ ဖန် ပိုင်ချွမ်းရဲ့ လက်ရှိစိတ်အခြေအနေကို နားလည်နိုင်စေဖို့ ရိုးရှင်းတဲ့စကားပြောဆိုမှုတစ်ခုပဲ ဖြစ်သည်။

ပိုင်ချွမ်း ငယ်ငယ်တုန်းက ဒီကိစ္စတွေကို ဖွားဖွားပိုင်က ဂရုစိုက်ခဲ့သည်။ နောက်ပိုင်း ဖွားဖွားပိုင် အသက်ကြီးလာသောအခါ ပိုင် မိသားစုက ပိုင်ချွမ်းကို ပုံမှန်စစ်ဆေးမှုလုပ်ဖို့ အလှည့်ကျလုပ်ဆောင်ခဲ့သည်။ အခု ပိုင်ချွမ်း အိမ်ထောင်ကျပြီးသည့်နောက်တွင် ဤတာဝန်က မုရှောင်ယအပေါ် သဘာဝအလျောက် ကျရောက်လာသည်။

"အထဲ မဝင်ချင်ဘူး" ကျန်းမာရေးစင်တာဝင်ပေါက်ကို ရောက်တော့ ပိုင်ချွမ်းက စိတ်မချမ်းသာစွာဖြင့် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

“ကျွန်မတို့ ဝင်ပြီး နာရီဝက်လောက်နေမယ်၊ ပါမောက္ခဖန် နဲ့ နည်းနည်း စကားနည်းနည်းပြောပြီး ပြန်မယ်လေ။ ပြီးရင် နေ့လည်စာ သွားစားလို့ရတယ်။ နေ့ခင်းကျရင် ပရိဘောဂစင်တာထဲက ပရိဘောဂတချို့ကို သွားရှာကြည့်ရမယ်လေ ” မုရှောင်ယက ချော့လိုက်သည်။

"ပရိဘောဂတွေဝယ်ပြီးရင် အိမ်ပြောင်းလို့ရပြီလား။" ပရိဘောဂတွေအကြောင်း ကြားတော့ ပိုင်ချွမ်းရဲ့ အမူအရာက ပိုကောင်းလာသည်။

" အဲ့ဒါမှန်တယ် ပရိဘောဂတွေအကုန်ဝယ်ပြီးရင် အိမ်သစ်ကိုပြောင်းလို့ရပြီ"

“အဲဒီအချိန်ဆို မင်းက ငါ့အတွက် ထမင်းချက်လို့ရပြီ "

"ရှင်စားချင်တာမှန်သမျှ ကျွန်မချက်ပေးမယ် နောက်တော့ ရှင်ဘာလုပ်မှာလဲ။" မုရှောင်ယက ရယ်မောမိလိုက်သည်။ ပိုင်ချွမ်းက သူမ သူ့အတွက် ထမင်းချက်ဖို့ အရမ်းကြိုးစားနေသည်။

"နောက်တော့ ပန်းကန်တွေဆေးပြီး ဧည့်ခန်းမှာ တီဗီကြည့်ကြမယ်" အဲဒီနေ့က အိမ်သစ်မှာ သူမက ပြောသမျှကို သူ မှတ်မိသည်။

“ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ…” မုရှောင်ယက ပိုင်ချွမ်း စကားပြောနေချိန်တွင် ထို အခွင့်အရေးကို ယူပြီး သူ့ကို ကျန်းမာရေးစင်တာထဲဝင်ဖို့ လှည့်စားခဲ့သည်။ တစ်ဖက်တွင်မူ သူမ မအံ့သြဘဲ မနေနိုင်တော့ပေ ။ ပိုင်ချွမ်းက ယခင်နှစ်ခေါက်က ရောက်ချိန်မှာ ဤမျှမပျော်မရွှင်ဖြစ်နေသည်ကို မတွေ့ခဲ့ရဘဲ၊ ဒီနေ့မှ သူဘာဖြစ်ခဲ့သည်ကို သူမ မသိလိုက်ပေ။

ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က ဆွေးနွေးခန်းထဲတွင် စောင့်ဆိုင်းနေပြီဖြစ်ပြီး နှစ်ယောက်သား အထဲသို့ ဝင်လာသည်ကို မြင်သောအခါ ပြုံးပြီးပြောလာသည်။ "မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲ။ ကြည့်ရတာ နည်းနည်းမပျော်မရွှင် ဖြစ်နေပုံရတယ်"

ပိုင်ချွမ်းက ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဘာမှမပြောဘဲ ထိုင်လိုက်သည်။ 'ဒါပေမယ့် သူ့ကို ဂရုမစိုက်ဘူးဆိုရင်တောင် ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က သူ့ကို အဆက်မပြတ်ပြောနေမယ်ဆိုတာ သူသိတယ်။'

သေချာစွာကိုပဲ ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်ပြောတာကို သူကြားလိုက်ရသည်။ “ဘာဖြစ်တာလဲ။ ငါ့ကို ပြောပြလို့ရမလား။"

ပိုင်ချွမ်းက တိတ်ဆိတ်နေပြီး ခေါင်းငုံ့လျက် လက်ချောင်းတွေနဲ့ ကစားဖို့ အာရုံစိုက်လိုက်သည်။

ပရော်ဖက်ဆာ ဖန် မှာ တခြားနည်းလမ်းမရှိဘူး၊ သူက မုရှောင်ယဘက်ကိုသာ လှည့်ပြီး မေးလိုက်နိုင်သည်။ "မင်းတို့မလာခင် ဘာဖြစ်ခဲ့တာလဲ။ "

"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး... ရှောင်ချွမ်းက ဒီကိုလာရတာ မပျော်ဘူးထင်တယ်" မုရှောင်ယက ရှင်းပြသည်။

"ဒီကိုလာရတာ မကြိုက်ဘူးလား။ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး၊ သူ ဒီကို ဆယ်နှစ်ကျော်လာပြီးနေပြီ၊ ရုတ်တရတ် ဘယ်လိုဖြစ်သွားတာလဲ။" ဒါကိုပြောတဲ့အခါ ပရော်ဖက်ဆာဖန်က ပိုင်ချွမ်းဆီက ဖုံးကွယ်မထားခဲ့ဘဲ ပိုင်ချွမ်းရဲ့တုံ့ပြန်မှုကို လျှို့ဝှက်စွာ စောင့်ကြည့်နေခဲ့တယ် သူက အဲ့ဒါကို တမင်တကာ ပြောခဲ့တာလို့ ဆိုနိုင်သည်။

ဒါပေမယ့် ပိုင်ချွမ်းက မတုံ့ပြန်လာသေးဘဲ သူ့လက်ချောင်းတွေနဲ့ ဆက်ကစားနေပြီး နံရံပေါ်က နာရီကို ကြည့်ဖို့ ခေါင်းကို ခဏခဏ လှည့်ကြည့်နေသည်။ 

သူထွက်သွားဖို့ စိတ်စောနေတာလား။

ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသည်ကို တွေ့ရှိခဲ့ပြီး ပိုင်ချွမ်းနဲ့ ဆက်သွယ်ရဖို့ ဆက်ကြိုးစားနေခဲ့သည်။ "ဒါပြီးရင် မင်းတို့မှာ လုပ်စရာတွေရှိသေးလား။"

ပိုင်ချွမ်းက ဒီတစ်ကြိမ် တုံ့ပြန်လာပြီး ပါမောက္ခ ဖန်ကို ကြည့်လိုက်ပေမယ့် ဘာမှ မပြောလာသေးဘူး။ သို့သော်လည်း ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က သူ့အကြည့်တစ်ချက်ကို နားလည်သည်။ ၎င်းက အတိုက်အခံ လုပ်နေမှုနဲ့ စိတ်မရှည်မှုကို ပြသနေသည်။

သူငါ့ကိုဆန့်ကျင်နေတာလား။

ပရော်ဖက်ဆာ ဖန် က အံ့သြသွားသည်။ ပိုင်ချွမ်းက ပုံမှန် စကားပြောရတာကို မကြိုက်ပေမယ့် သူ့အပေါ် ဒီလောက်ကြီးမားတဲ့ ပဋိပက္ခမျိုး တစ်ခါမှ မပြဖူးပါဘူး။ ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က ဆေးကုသနေစဉ်အတွင်း ပိုင်ချွမ်းကို စိတ်ပါဝင်စားသော အကြောင်းအရာတစ်ခုအကြောင်း ပြောပြပါက ပိုင်ချွမ်းက တစ်ခါတစ်ရံတွင် သူနှင့် စကားပြောတတ်သေးသည်။ သို့သော်လည်း ယခုအချိန်၌ သူ့အကြောင်းအရာသည် ပိုင်ချွမ်းရဲ့ စိတ်ဝင်စားမှုကို ထင်ရှားစွာ နှိုးဆွပေးခဲ့သော်လည်း ပိုင်ချွမ်းက အဲ့ဒီအစား သူ့ကိုလျစ်လျူရှုရန် တောင်းဆိုခဲ့သည်။

"ကျွန်မတို့ ခဏနေ ပရိဘောဂ သွားရွေးကြမှာ " ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်၏အကြည့်ကိုလက်ခံရရှိပြီးနောက်မှာ မုရှောင်ယက ပိုင်ချွမ်းကို ကူဖြေပေးခဲ့သည်။ 

"မင်း ဒီကပြန်မှလား။"

"ဟုတ်တယ် ဘယ်လိုသိတာလဲ။" မုရှောင်ယ နည်းနည်းအံ့သြသွားသည်။

"မင်းတို့ ထွက်သွားရင်ဆိုတာက ငါ့ခန့်မှန်းချက် သက်သက်ပဲ ငါဘယ်လိုလုပ်အဲ့ဒါကို သိမှာလဲ။ " ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က သူ့လက်ဖက်ရည်ကိုသောက်ပြီး ပြုံးလိုက်သည်။

ဒါကိုကြားတော့ ပိုင်ချွမ်းက ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်ကို ကြည့်ဖို့ ခေါင်းကို မော့လိုက်ပြီး သူ့ရင်ထဲမှာ မလိုလားတဲ့ စိတ်တွေ နည်းနည်း လျော့သွားသည်။

ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က ဒီနေ့ ပိုင်ချွမ်းကို ပိုပိုပြီးစိတ်ဝင်စားလာသည်၊ သူတို့ဝင်ပြီး ဆယ်မိနစ်ပဲကြာပေမယ့် ပိုင်ချွမ်း သူ့ကို ဆက်ဆံခဲ့တဲ့ ဆယ်နှစ်ထက်ပိုပြီး ဒီနေ့က ပိုပြီး ထုတ်ဖော်ပြောဆိုလာခဲ့သည်။

"ဒါဆို... ကျွန်မတို့ မပြန်ခင် တစ်ခုခုကို အာရုံစိုက်ဖို့ လိုသေးလား။ " မုရှောင်ယက မေးသည်။ သူမက ပြင်ဆင်မှုတွေ အများကြီးလုပ်ထားပေမယ့် ပိုင်ချွမ်းကို သူမဘာသာ ဂရုမစိုက်နိုင်တော့မှာကို စိုးရိမ်နေတုန်းပါပဲ။

"မင်းဘာကိုမှ အထူးဂရုမစိုက်ရပါဘူး၊ အဖွား ပိုင်က ပိုင်ချွမ်းနဲ့ တစ်ယောက်တည်းနဲ့ နေနိုင်တယ်၊ မင်းလည်း ဒီလို လုပ်နိုင်တယ် " ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က သူမကို အားပေးသည်။

"ကျွန်မ ကြိုးစားပါ့မယ် " မုရှောင်ယက ဖွားဖွားပိုင်ထက် ပိုကောင်းအောင် လုပ်နိုင်မလား မသိသော်လည်း အစွမ်းကုန် ကြိုးစားသွားမည်ဖြစ်သည်။

အဲဒီနောက်မှာတော့ ပရော်ဖက်ဆာဖန်က မုရှောင်ယကို အပြင်ထွက်ခိုင်းခဲ့ပြီး ပိုင်ချွမ်းနဲ့ မိနစ်နှစ်ဆယ်ကြာ တစ်ယောက်တည်း စကားပြောခဲ့သည်။ မိနစ်နှစ်ဆယ်အကြာတွင် ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က ဆွေးနွေးခန်းထဲက တစ်ယောက်တည်း ထွက်လာသည်။

"ပါမောက္ခ ဖန် ရှောင်ချွမ်း ဘယ်လိုလဲ။" မုရှောင်ယက သူ့ကို အလျင်စလို နှုတ်ဆက်သည်။

"တိုးတိုး ဒီမှာ စကားပြောရအောင် " အခန်းထဲက ပိုင်ချွမ်း ကြားသွားမှာကိုကြောက်နေသလိုမျိုး ပရော်ဖက်ဆာဖန်က မုရှောင်ယကို အသံတိတ်အမူအရာပြသည်။ သူက မုရှောင်ယကို အပြင်ဘက် စင်္ကြံဆီ ခေါ်သွားပြီး ပုံမှန်အသံနဲ့ပြောလာသည်။ " ရှောင်ချွမ်းက ငါ့ရဲ့ ကုသမှုနဲ့ ပူးပေါင်းဖို့ ဆန္ဒမရှိဘူး"

"ဘာလို့လဲ။" မုရှောင်ယက စိုးရိမ်သွားပြီး ပြောလာသည်။ "သူ မကြာသေးမီက နေကောင်းနေသေးပြီး ရှောင်ချွမ်းရဲ့ အခြေအနေက အရင်ကထက် အများကြီး ပိုကောင်းလာတယ်လို့ သူ့မိဘတွေက ပြောတယ်"

"သူက အရင်ကထက် အများကြီး ပိုကောင်းလာတယ်၊ နောက်ပြီး ဒါက တကယ့်ကို ကြီးမားတဲ့ အပြောင်းအလဲတစ်ခုပါ"

“ဒါဆို…” မုရှောင်ယက နားမလည်နိုင်ဘူး။

"သူက စိတ်ခံစားချက်တွေကို ပိုပိုပြီး ထုတ်ဖော်လာတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူငါ့ကို ခုခံဖို့ သူ့ကိုယ်ပိုင် အလုံပိတ်ကမ္ဘာထဲမှာ မရှိခဲ့ဘူး၊ အဲဒီအစား သူက ငါ့ကို တမင်တကာ မတုံ့ပြန်ချင်ခဲ့တာ " 

ပရော်ဖက်ဆာဖန်က ပြုံးပြီး ပြောလာသည်။ "'တမင်တကာ' ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ငါက အော်တစ်ဇင်လူနာအတွက် မသုံးတတ်ဘူး "

မုရှောင်ယက နောက်ဆုံးမှာ နားလည်သွားခဲ့ပြီ ပရော်ဖက်ဆာဖန် ပြောချင်သည်မှာ ဤတမင်တကာ ခုခံမှုမျိုးသည် ပြန်လည်ထူထောင်ရေးဆိုင်ရာ လက္ခဏာတစ်မျိုးဖြစ်သည်။

"ဒါပေမယ့် သူငါ့ရဲ့ကုသမှုကို ငြင်းဆိုခဲ့တဲ့အတွက် မင်းသူ့ကို နောက်ကျမေးနိုင်မယ်လို့ ငါမျှော်လင့်နေတုန်းပဲ၊ ပြီးတော့ အကြောင်းပြချက်ကို တိတ်တိတ်လေးပြောပြပါ"ဒါကြောင့် ပိုင်ချွမ်း မသိအောင် မုရှောင်ယနဲ့ စကားပြောဖို့ သူထွက်လာခြင်း ဖြစ်သည်။

"ကောင်းပါပြီ၊ သူစိတ်အခြေအနေကောင်းလာတဲ့အခါ ကျွန်မမေးလိုက်မယ်" မုရှောင်ယက ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။

“ရှိသေးတယ်…” ပရော်ဖက်ဆာဖန်က ဆက်ပြောလာတယ် “အရင်တုန်းက မင်းအံ့အားသင့်စေဖို့အတွက် ရှောင်ချွမ်းက ကုမ္ပဏီကနေ တိတ်တဆိတ် ထွက်သွားပြီး မင်းကို ရှာဖို့ ပြေးသွားခဲ့တယ် မဟုတ်လား။”

"ဟုတ်တယ်၊ ကျွန်မလည်း ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဆရာ့ကို တိုင်ပင်ချင်တယ်" မုရှောင်ယက ပြောလိုက်သည်။

"ဒီလိုအခြေအနေမျိုးရှိခဲ့ရင် သူ့ကို တားသင့်တယ်လို့ ထင်လား။ ဒါမှမဟုတ် ဒီသဘာဝ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို လိုက်နာသင့်လား။”

"မင်းကိုယ့်ကိုကိုယ် ဘယ်လိုထင်လဲ။ " ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က ပြန်မေးသည်။

"ကျွန်မ... သူ့ကို သူ့ကိုယ်ပိုင် ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုနောက်ကို လိုက်စေချင်တယ်။ ရှောင်ချွမ်းအနေနဲ့ သူလုပ်ချင်တာကို လုပ်စေချင်တယ် " မုရှောင်ယက ပြောလာသည်။

"ဒါပေမယ့် အဲ့ဒါက ကောင်းလား၊ မကောင်းဘူးလား မသိဘူး"

ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က ကျေနပ်စွာ ပြုံးပြီး သူမကို ချီးကျူးလာသည်။ "မင်းရဲ့ အကြံက မှန်တယ်။ တကယ်တော့ ပိုင်ချွမ်း အိမ်ကနေ ဒုတိယအကြိမ်ထွက်ပြေးတာ အရင်ထဲက ဖြစ်သင့်တယ်၊ အဲဒီအချိန်က ပိုင်ချွမ်းရဲ့မိဘတွေကို လွတ်လပ်ခွင့်ပေးဖို့ အကြံပေးခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒီတုန်းက တစ်ခုခုဖြစ်ခဲ့ပြီး ဒီအကြံအစည်ကို ပျက်ပြယ်သွားစေခဲ့တယ်”

"ဘာဖြစ်တာလဲ။"

" ပိုင်ချွမ်းကို ရှာမတွေ့မှာကြောက်လို့ ပိုင်ချွမ်းရဲ့အစ်ကိုက GPS လုပ်ဆောင်ချက်ပါတဲ့ နာရီတစ်လုံးကို ရှာတွေ့ပြီး ပိုင်ချွမ်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ တပ်ထားခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ပိုင်ချွမ်းက အဲ့ဒီနာရီကို ပစ်ချပြီး အိမ်မပြန်ခင် တစ်ရက်နဲ့ တစ်ညလောက် အပြင်မှာ နေခဲ့တယ်။ ပိုင် မိသားစုက အရမ်းကြောက်သွားပြီး နောက်ပိုင်းမှာ ပိုင်ချွမ်းကို ဘယ်ကိုမှ ထွက်ပြေးခွင့်မပေးရဲတော့ဘူး။”

"တစ်ရက်နဲ့တစ်ည၊ သူဘယ်ကိုသွားတာလဲ။" မုရှောင်ယက မေးလာသည်။

ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က မုရှောင်ယကိုကြည့်ပြီး အဓိပ္ပါယ်ရှိရှိ မေးသည်။ "မင်းသိချင်လား။"

"ကျွန်မ ရမလား။"

"ဒါပေါ့ မင်းသိနိုင်တယ်။" ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က ရယ်ပြီး ပြောလာသည်။ "မင်း ပိုင်ချွမ်းကို သွားမေးကြည့်၊ သူက မင်းကို မပြောချင်ဘူးဆိုရင် ငါ မင်းကို ဗီဒီယို ပို့လိုက်မယ်။ "

“အိုး အိုကေ” မုရှောင်ယက ပရော်ဖက်ဆာ ဖန် က သူ့ဗီဒီယိုကို တိုက်ရိုက်မပို့တာ ဘာကြောင့်လဲလို့ မမေးဘဲ သူဒီလိုလုပ်ဖို့ အကြောင်းပြချက်ရှိနေတယ်လို့ သူမထင်ခဲ့သည်။

" ပိုင်ချွမ်းကို တစ်ယောက်တည်း အပြင်ထွက်ခွင့်ပေးတာက လူ့အဖွဲ့အစည်းနဲ့ သူ့ရဲ့ပေါင်းစည်းမှုကို မြှင့်တင်ဖို့ နည်းလမ်းကောင်းတစ်ခုပဲ " ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က အစောက အကြောင်းအရာကို ဆက်ပြောလာသည်။ "တကယ်တော့ ပိုင်ချွမ်း ရဲ့ မိသားစုက သူ့အပေါ် လွန်လွန်ကဲကဲ အကာအကွယ်ပေးလွန်းတယ်လို့ အမြဲထင်နေခဲ့တာ။ အော်တစ်ဇင် ရှိသူတွေက သူ့ကမ္ဘာထဲမှာ အလွယ်တကူ နှစ်မြှုပ်နိုင်တာမို့ သူ့ကို အပြင်ထွက်ခွင့်၊ အထူးသဖြင့် တစ်ယောက်တည်း အပြင်ထွက်ခွင့်ပြုရင် ပြင်ပကမ္ဘာနဲ့ ဆက်သွယ်ဖို့ တွန်းအားပေးနိုင်ပါတယ်၊ ဒါဟာ အလွန်ထိရောက်တဲ့ ကုသမှုတစ်ခုပဲ။ ဟုတ်တာပေါ့ ဒီနည်းလမ်းက အရမ်းအန္တရာယ်များတယ်။ သူ့အခြေအနေကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေနိုင်တဲ့ တစ်စုံတစ်ခုနဲ့ ကြုံတွေ့ရနိုင်တဲ့ အခွင့်အရေးတွေကို ငါတို့ မဖယ်ထုတ်နိုင်ပေမယ့် အခု ပိုင်ချွမ်းရဲ့ အခြေအနေကို ကြည့်ပြီး စမ်းကြည့်လိုက်ရင် အဆင်ပြေမယ်ထင်တယ်။”

"တကယ်တော့ ပိုင်ချွမ်းကို ကန့်သတ်ချက်တွေကနေ လွှတ်ပေးဖို့ အကြံပြုချင်တယ်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ သူ့အတွက် ဒရိုင်ဘာကို မစီစဉ်နဲ့၊ သူ့ကို အလုပ်သွား၊ အပြန် တက္ကစီစီးခိုင်းပြီး သူစိမ်းတစ်ယောက်နဲ့ နေ့တိုင်း စာကြောင်းတစ်ကြောင်း ဒါမှမဟုတ် နှစ်ကြောင်းလောက် ပြောခိုင်းနိုင်တယ်။"

"ရှောင်ချွမ်း အတွက် သိပ်ခက်ခဲမှာ မဟုတ်ဘူးလား။" မုရှောင်ယက စိတ်ပူသွားသည်။

"ကြိုးစားကြည့်ပါ မအောင်မြင်ရင် ငါတို့ရဲ့ အစီအစဉ်ကို ချိန်ညှိလို့ရတယ်"

“…ကောင်းပြီ” မုရှောင်ယက ထိုအကြောင်းကို အနည်းငယ်စဉ်းစားပြီး သဘောတူလိုက်သည်။

“ကောင်းပြီ၊ ပြန်သွားတော့ သူ မင်းကို စောင့်နေတယ်”

မုရှောင်ယက ပါမောက္ခ ဖန် ကို ခေါင်းညိတ်ပြပြီး ပိုင်ချွမ်းကို ခေါ်ဖို့ ဆွေးနွေးခန်းဆီ လှည့်သွားသည်။ ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်က စင်္ကြံပေါ်မှထွက်ကာ သစ်ရွက်စားနေသော ကလေးငယ်ကို ဆွဲတင်လိုက်သည်။

…

ကျန်းမာရေးစင်တာက ထွက်လာပြီးနောက်မှာ ပိုင်ချွမ်းရဲ့ စိတ်အခြေအနေက သိသိသာသာ ကောင်းမွန်လာသော်လည်း မုရှောင်ယက ဒီနေ့ ပရော်ဖက်ဆာ ဖန်နဲ့ မပူးပေါင်းလိုသည့် အကြောင်းရင်းကို မေးမြန်းဖို့ အလျင်စလို မလုပ်ခဲ့ပေ။ သူမက ပိုင်ချွမ်းကို နေ့လည်စာစားဖို့ အရင်ခေါ်သွားပြီး နှစ်ယောက်သား မူလအစီအစဉ်အတိုင်း ပရိဘောဂစင်တာကို သွားကြသည်။

ဒီအချိန်အတောအတွင်းမှာ မုရှောင်ယက လိုက်ကာများ၊ ကော်ဇောများ၊ အဝတ်လျှော်စက်၊ လေအေးပေးစက်၊ တီဗီ၊ မီးဖိုချောင်သုံးပစ္စည်းများစသည်ဖြင့် ပစ္စည်းအများအပြားကို ဝယ်ယူထားကာ လိုအပ်သမျှ အကုန်နီးပါးဝယ်ယူထားပြီးပြီဖြစ်သည်။ ဒါကြောင့် ဤပရိဘောဂစင်တာကို လာရခြင်း၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ၊ ကုတင်များနှင့် ဆိုဖာများကို ရွေးချယ်ရန်နှင့် ပိုင်ချွမ်း အသုံးပြုမည့် စာအုပ်စင်တွေကို ရွေးဖို့ဖြစ်သည်။

တရုတ်ဗယ်လင်တိုင်းပွဲတော် နီးကပ်လာသောကြောင့် ပရိဘောဂစင်တာတွင် ပရိုမိုးရှင်းလှုပ်ရှားမှုများဖြင့် ပြည့်ကျပ်နေသည်။ " အားလုံးပဲ၊ ချစ်သူများနေ့မို့လို့ စုံတွဲတွေအတွက် ပစ္စည်း မျိုးအစုံရှိပါတယ်၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စုံတွဲတစ်တွဲ ဖြစ်နေသရွေ့တော့ လျှော့စျေး အများကြီးရှိမှာပါ "

သူမ၏ယခင်ဘဝတစ်လျှောက်လုံးတွင် single Dog ဖြစ်ခဲ့သည့် မုရှောင်ယက စုံတွဲများအတွက်သာ ရည်ရွယ်ထားသည့် လျှော့စျေးကို တစ်ခါမျှမခံစားဖူးသောကြောင့် သူမက လိုအပ်သည်ဖြစ်စေ မလိုအပ်သည်ဖြစ်စေ လျှော့စျေးဖြင့် ကုန်ပစ္စည်းများကို အကြိမ်အနည်းငယ်ပြန်လှည့်မကြည့်ဖို့ မကူညီနိုင်ခဲ့ပေ။

" ဆာ မဒမ် ဒီနှစ်ထပ်ခုတင်ကိုဝယ်ရင် ခေါင်းအုံးတစ်စုံ၊ ဘောင်ဘီတစ်ရံ၊ Lover Dolls တစ်စုံ နဲ့ စုံတွဲညဝတ်အင်္ကျီကို အပိုဆုအနေနဲ့ ပေးပါ့မယ်" အရောင်းမြှင့်တင်သူများသည် ရောင်းချရန် နှမြောစရာမရှိပေ။

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်၊ ကျွန်မတို့က လိုက်ကြည့်နေတုန်းပဲ " မုရှောင်ယ နည်းနည်းစမ်းကြည့်ပေမယ့် အိပ်ရာက သိပ်အဆင်မပြေဘူးလို့ ခံစားမိတာကြောင့် ပိုင်ချွမ်းကို ဆွဲခေါ်သွားလိုက်သည်။

"ဘာလို့လဲ။ အဲ့ဒီအိပ်ရာကို ကြိုက်တာလား။ " မုရှောင်ယက ပိုင်ချွမ်း မကြာခဏ ပြန်လှည့်ကြည့်သည်ကို မြင်သောကြောင့် သူမ မတတ်နိုင်ဘဲ မေးလိုက်သည်။

"ညဝတ်အင်္ကျီ"

"ဘာကြီး။"

" စုံတွဲ ညဝတ်အင်္ကျီ " ပိုင်ချွမ်းရဲ့ မျက်လုံးတွေက တောက်ပနေပြီး မုရှောင်ယနဲ့ တူညီတဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီကို ဝတ်ချင်ခဲ့သည်။

“အဟွတ်… အနောက်ဘက်မှာ အနောက်မှာ တစ်ခုခုတော့ ရှိလိမ့်မယ်” ကျီစားခံလိုက်ရတဲ့ မုရှောင်ယ မျက်နှာက နီရဲနေပြီး ပိုင်ချွမ်းကို အမြန်ဆွဲခေါ်သွားလိုက်သည်။

"ဆရာ၊ မဒမ် ကျွန်တော်တို့ရဲ့မွေ့ယာကို နောက်ဆုံးပေါ် နာနိုနည်းပညာနဲ့ ပြုလုပ်ထားတယ် နူးညံ့ပြီး ပျော့ပျောင်းတယ်၊ ကောင်းမွန်တဲ့ အိပ်စက်မှုအတွေ့အကြုံကို ရရှိစေမှာပါ " အရောင်းစာရေးက ပိုင်ချွမ်း အနီးကို ရုတ်တရက် ရွေ့သွားပြီး အမျိုးသားများသာ နားလည်နိုင်သည့် အရိပ်အယောင်ကိုပြသပြီး ပြောလာသည်။ "မင်း ဘယ်လိုပဲ လှည့်ပတ်နေပါစေ ပုံပျက်နေမှာ မဟုတ်ဘူး"

“…” မုရှောင်ယ ခက်ခက်ခဲခဲ မျိုချလိုက်သော ပူနွေး နီရဲနေသော မျက်နှာသည် ချက်ချင်း အချိန်ပြန်တက်လာသည်။

တခြားတောင်တွေထက် မြင့်နေသေးတယ် အခုခေတ် တရုတ်လူမျိုးတွေက ပွင့်လင်းနေပြီလား။ အွန်လိုင်းဝတ္ထုတွေတောင် လည်ပင်းအောက် တစ်ခုခုရေးတာကို တားမြစ်ထားတာကို မတွေ့ဘူးလား။ နေ့ခင်းကြောင်တောင်မှာ ဒီကိစ္စကို ပြောင်ပြောင်တင်းတင်းပြောတတ်တာ နင်တို့ဆိုင်မပိတ်ရအောင် သတိထား။

"မင်းတို့ စုံတွဲညဝတ်အင်္ကျီတွေ ပေးလား။" အရိပ်အမြွက်ကို နားမလည်သော ပိုင်ချွမ်းက ညဝတ်အင်္ကျီ အကြောင်းသာ အဆက်မပြတ်တွေးနေမိသည်။

"စုံတွဲ ညဝတ်အင်္ကျီတွေလား။" အရောင်းသမားအစ်ကို၏ အမူအရာမှာ လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်လာပြီး "ငါတို့က မင်းကို sexy ညဝတ်အင်္ကျီ ပေးနိုင်တယ်" လို့ တိတ်တဆိတ်ပြောလာသည်။

“မလိုဘူး… ကျေးဇူးတင်ပါတယ်” မုရှောင်ယက ပိုင်ချွမ်းရဲ့ တုံ့ပြန်မှုကို စောင့်မနေဘဲ လူအများအလယ် ထိုနေရာမှ ထွက်ပြေးဖို့ချက်ချင်း ဆွဲခေါ်လိုက်သည်။