အပိုင်း ၇၄

#ပညာရှင်ရောဂါသည်လေး ကျွန်မယောက်ျား

#အပိုင်း ၇၄; မေ့လဲသွားခြင်း

ယခုနှစ်ကုန်တွင် Taobao ၏အရောင်းရဆုံးရာသီဖြစ်သည်။ မျှော်မှန်းထားသည့် အမှာစာများ တိုးလာစေရန်အတွက်၊ ဖန်းဟော်က စတူဒီယိုရှိ လူတိုင်း၏ ပိတ်ရက်အစီအစဉ်များကို လဝက်ကြိုတင် ပယ်ဖျက်ခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏ ပိတ်ရက်အစီအစဉ်များကို ဖျက်သိမ်းလိုက်သော်လည်း Taobao စတိုးဆိုင်က မျှော်လင့်ထားသလောက် ကောင်းမွန်ခြင်းမရှိပေ။

မုရှောင်ယက သူမလက်ထဲက အရောင်းအစီရင်ခံစာကိုလှန်လိုက်ပြီး သံသယစိတ်ဖြင့် မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ပြောလာသည်။ "ပြီးခဲ့တဲ့လထက် ဒီလမှာ အရောင်းအ၀ယ်နည်းအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။ ဒီနှစ်ကုန်က အရောင်းရဆုံးရာသီ မဖြစ်တာမဟုတ်ဘူးလား။”

ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယ လက်ထဲက အစီရင်ခံစာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး စိတ်ပျက်လက်ပျက်နဲ့ "နင့်အိမ်မှာ ဖြစ်ပျက်နေတာတွေ အများကြီးရှိလို့ ငါတို့မိသားစုရဲ့ ဖိနပ်တွေက ကန်ထုတ်ခံလိုက်ရပြီလို့ ငါမပြောတာ"

"ကန်ထုတ်ခံလိုက်ရပြီလား။" မုရှောင်ယ အံ့သြသွားသည်။

ဖန်းဟော်က သူမရှေ့တွင် လက်ပ်တော့ကို လှန်လိုက်ပြီး မုရှောင်ယကို ပြလိုက်သည်။ ' တူညီသောဖိနပ်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသော စာမျက်နှာကို သူမမြင်လိုက်ရသည်။ အဲ့ဒါက သူမတို့ စတူဒီယိုမှ နောက်ဆုံးထွက်ဒီဇိုင်းပဲ။ သူမတို့ ကိုယ်ပိုင်ဖိနပ်ဒီဇိုင်း၊ Taobao အတွက် ရှာဖွေမှုရလဒ်များသည် အဆင့်တစ်ဖြစ်ခဲ့သော်လည်း ယင်းရလဒ်များထဲမှ တစ်ခုမျှမဖြစ်ခဲ့ပါ။'

"ဖိနပ်အတူတူပဲ၊ ဒါပေမယ့် ငါတို့ရဲ့စျေးတစ်ဝက်လောက်ပဲကုန်တယ် ငါတို့ရဲ့ ဖိနပ်ကို ဘယ်သူဝယ်မှာတုန်း" ဖန်းဟော်က မဲမှောင်နေတဲ့ မျက်နှာဖြင့် ပြောသည်။

"အတူတူပဲလား။"

"သားရေပစ္စည်းက ငါတို့လို လေဝင်လေထွက်မကောင်းပါသလို ခြေဖဝါးကလည်း ငါတို့ဟာလို သက်တောင့်သက်သာမဖြစ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အခြားအရာအားလုံးက အခြေခံအားဖြင့် အတူတူပဲ " ဖန်းဟော်က သက်ပြင်းချရင်း ပြောလာသည်။ “ငါ့ဦးလေးကို မေးကြည့်တော့ သူက တရုတ်ဈေးကွက်က ဒီလိုပါပဲတဲ့ Taobao မှာ ဘယ်လိုပုံစံက ရောင်းကောင်းလဲ။ တစ်စုံတစ်ခုကို ဝယ်ပြီး ပြန်သွားနေသရွေ့၊ နင်က မကြာမီ အရည်အသွေးမြင့် အတုယူမှုတစ်ခုကို ထုတ်လုပ်နိုင်တော့မှာပဲ။ ဖိနပ်အတွက် မြင့်မားတဲ့ လိုအပ်ချက်မရှိသူတွေက ကွာခြားချက်ကို မပြောနိုင်ဘူး "

"ငါတို့ အကြောင်းကြားလို့ မရဘူးလား။ "မုရှောင်ယ နှလုံးသားက ရှုတ်ထွေးနေသည်။

“ဆိုင်တွေ အများကြီးကို ဘယ်လို သတင်းပို့မှာလဲ။ အပြောင်းအလဲအနည်းငယ် ပြုလုပ်ထားသရွေ့၊ သူတို့က သူတို့ ကိုယ်ပိုင်ဖိနပ်လို့ ပြောနိုင်တယ် " ဖန်းဟော်က သက်ပြင်းချရင်း "ကမ္ဘာ့နာမည်ကြီး ကုန်အမှတ်တံဆိပ်တွေတောင် မလုပ်နိုင်ဘူး။ ငါတို့ရဲ့ စတူဒီယိုသေးသေးလေး မပြောနဲ့"

“ဒါက ကောင်းတယ်။ အနာဂတ်မှာ ငါတို့ရဲ့ ထုတ်ကုန်အသစ်တွေကို ဆက်ပြီးကန်ထုတ်ခံရမယ်ဆိုရင် ငါတို့ ဘာလုပ်သင့်လဲ။” မုရှောင်ယက သူမစတူဒီယိုတွင် ငွေအများအပြားရဖို့ မမျှော်လင့်ထားသော်လည်း သူမ ဒီဇိုင်းဆွဲဖို့ ကြိုးကြိုးစားစား လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့် သူမဖိနပ်တွေကို အခြားသူများတွေက ကျွတ်ထွက်ကာ အမြတ်ရခဲ့တာကို စိတ်မသက်မသာ ခံစားခဲ့ရသည်။

"ငါတို့ဘာလုပ်နိုင်မှာလဲ။ " ဖန်းဟော်က မကြာသေးမီရက်များအတွင်း ဤစိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်စရာကိစ္စကြောင့် ဆံပင်ကျွတ်သွားခဲ့သည်။ “ဒီဆိုင်တွေက တကယ့်ကို ရွံရှာစရာကောင်းတယ် သူတို့ဆိုင်တွေကို ဟက်ခ်ချင်တယ် ”

"ဘာကို ဟက်ချင်လဲ။" မုရှောင်ယ ဘေးတွင်ထိုင်နေသော ပိုင်ချွမ်းက သူ့မေးခွန်းကို ရုတ်တရက် မမေးမီ စကားဝိုင်းတစ်ခုလုံးကို နားထောင်ခဲ့သည်။

ဖန်းဟော်နဲ့ မုရှောင်ယတို့က တစ်ချိန်တည်းတွင် ခေါင်းကို လှည့်လိုက်ကြပြီး ပိုင်ချွမ်းရဲ့ အနက်ရောင်မျက်လုံးကြီးများက ကုမ္ပဏီ ဖန်သားပြင်ကို ခဏစိုက်ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး သူ့ကိုကြည့်နေတာကို သတိထားမိတဲ့အခါ “မင်းဘာဟက်ချင်လဲ။ ” လို့ ထပ်မေးလာပြန်ူည်။

"မဟုတ်ဘူး။ မဟုတ်ဘူး " မုရှောင်ယ ထိတ်လန့်သွားပြီး ခေါင်းကို အလျင်စလိုခါယမ်းလိုက်သည်။ သူမသာ သူ့ကိုမတားဘူးဆိုရင် ပိုင်ချွမ်းက Taobao ကို တကယ် hack လိမ့်မယ်၊ ဒါဆိုရင် ဒီကိစ္စက ကြီးကြီးမားမား ဖြစ်သွားလိမ့်မည်။

“အိုး ” ပိုင်ချွမ်းက ဒီကိစ္စက သူနဲ့ဘာမှမဆိုင်တော့ဘူးလို့မြင်တော့ သူ့စာအုပ်ကို ဆက်ငုံ့ကြည့်နေသည်။

မုရှောင်ယက သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ ဖန်းဟော်ကို တစ်ချိန်တည်းတွင် သတိပေးလိုက်သည်။ ဖန်းဟော်က သူမ အပြစ်ကင်းကြောင်း ဖော်ပြဖို့ လက်များကို ဖြန့်လာသည်။

"သူတပါးဆိုင်တွေကို ဖောက်ဖျက်တဲ့ကိစ္စ မပြောနဲ့ " မုရှောင်ယက ဖန်းဟော်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး နှုတ်ဖြင့် သတိပေးလိုက်သည်။

“ကောင်းပြီ ” ဖန်းဟော်က သူမအသံထဲက နောင်တရမှုကို မဖုံးကွယ်နိုင်ပေ။ ပိုင်ချွမ်းက ဒီ Taobao ဆိုင်တွေကို ဘယ်လို Hack မလဲဆိုတာကို သူမ တကယ်ပဲ စောင့်မျှော်ချင်ခဲ့သည်။

ကံကောင်းထောက်မစွာနဲ့ စတူဒီယိုတွင် ပုံမှန်စတိုးဆိုင်မှ ဝင်ငွေလည်း ရှိသည်၊ ဒါကြောင့် သူတို့ အွန်လိုင်းစတိုးမှ ဝင်ငွေက အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ထိခိုက်ခဲ့သော်လည်း စတိုးဆိုင်၏ ပထမဆုံး တရုတ်နှစ်သစ်ကူးတွင် ၎င်းတို့၏ စွန့်ဦးတီထွင်မှုမှာ အမြတ်အစွန်းများနေဆဲဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက မတွန့်တိုပါပေ။ တရုတ်နှစ်သစ်ကူး အားလပ်ရက်အတွင်း စတိုးဆိုင်ရှိ ၎င်းတို့၏ ဝန်ထမ်းနှစ်ဦးအား ထူးထူးခြားခြား အပိုဆုကြေးများ ပေးခဲ့သည်။

မုရှောင်ယက သူမရင်းနှီးမြှပ်နှံထားသော ယွမ် 300,000 ကို တစ်နှစ်ခွဲအတွင်း ပြန်ရနိုင်မည်ဟု မမျှော်လင့်ထားဘဲ သူမ၏ ရင်းနှီးမြုပ်နှံမှုက ပြန်လည်ရရုံသာမက အပို ယွမ် 200,000 ကိုလည်း ရရှိခဲ့သည်။ ဒါကြောင့်၊ သူမက မိဘများအတွက် အလွန်ဇိမ်ကျသော တရုတ်နှစ်သစ်ကူး ခရီးစဉ်ကို လက်ဆောင်ပေးရန် ဤငွေကို အသုံးပြုခဲ့သည်။

တရုတ်နှစ်သစ်ကူးမတိုင်မီ တစ်ပတ်အလိုတွင် မု မိဘများနှင့် မုရှောင်ယတို့က ကမ္ဘာပတ်ကြည့်ရှုဖို့ နိုင်ငံရပ်ခြားကို ခရီးထွက်ချင်ကြသော်လည်း မုရှောင်ယက သူမမိဘများသည် တရုတ်နှစ်သစ်ကူးအကြိုကို မည်သည့်နေရာတွင် သုံးစွဲရမလဲဆိုတာ မခက်ခဲကြောင်း သိထားသည်။ ထို့ကြောင့် တရုတ်နှစ်သစ်ကူးကို ဂုဏ်ပြုဖို့ ဤပြည်ပခရီးစဉ်ကို အထူးပြင်ဆင်ကြသည်။ သူတို့သည် တရုတ်နှစ်သစ်ကူးအတွက် ခရီးထွက်ကြပြီး ထို့နောက် ပိုင်ချွမ်းနှင့်အတူ သူမကို တရုတ်နှစ်သစ်ကူးအကြိုမှာ ပိုင် မိသားစုအိမ်ကို ပြန်သွားခိုင်းသည်။

မုရှောင်ယက သူမမိဘများ စိတ်ပူသွားတာကို ခံစားမိသော်လည်း အဆုံးတွင် သူတို့သွားလည်မည့်နေရာသည် ခုနစ်နှစ် သို့မဟုတ် ရှစ်နှစ်တိုင်တိုင် သူ့မိဘများ ပြောနေသည့်နေရာဖြစ်ပြီး ခုထိ မသွားရသေးပေ။ ဒီခရီးစဉ်က သူတို့ရဲ့ အိပ်မက်ပါပဲ။

နှစ်သစ်ကူးအကြိုတွင် မုရှောင်ယနဲ့ ပိုင်ချွမ်းတို့က အဝတ်အစားအချို့ကို ထုပ်ပိုးပြီး ပိုင် မိသားစုအိမ်ကို ပြန်ခဲ့ကြသည်။ မုရှောင်ယက ခြောက်ရက်ဆက်တိုက် စောစောထရန် မလိုအပ်သလို ထမင်းချက်ဖို့ မလိုအပ်သည့် နေ့ရက်များအတွက် အနည်းငယ် ပျင်းရိကာ ယင်းပျင်းရိမှုမျိုးက နွေဦးရာသီတွင် ကုန်ဆုံးခဲ့သည်။

နွေဦးသည် အရာအားလုံးအတွက် ပြန်လည်ထူထောင်ရေးအချိန်ဖြစ်သည်။ မုရှောင်ယက နေ့တိုင်းလိုလို ထောင့်ရှိ ကော်ဖီဘားတွင် နှစ်နာရီကြာ အိပ်သည်။ သူမသာ သူဌေးမဟုတ်ရင် ဖန်းဟော်က ကူညီမှာမဟုတ်ပေမယ့် ဒီလူကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မောင်းထုတ်ချင်နေလိမ့်မည်။

"လအတော်ကြာအောင် ဒီလိုမအိပ်ခဲ့ရင် နင့်မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီဆိုပြီး ငါသံသယဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး " ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယ နိုးလာချိန် သူမလက်ထဲက လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ဖျော်ထားသော ကော်ဖီကို ထည့်ပေးလိုက်သည်။ သူမ ပြန်အိပ်ပျော်သွားမှာကို ကြောက်သည်။

အနည်းငယ်မှိန်းနေသည့် မုရှောင်ယက ကော်ဖီကို လက်နှင့်ထိလိုက်ကာ ဖန်းဟော်က နှိုးလာခဲ့သည်။ ကော်ဖီခွက်ကို ကိုင်ထားရင်း “ငါ့ကို ရေနွေးကြမ်းတစ်ခွက် ယူခဲ့ပေး ငါကော်ဖီမသောက်ဘူး”

"နင်ကော်ဖီဖြတ်နေတာ ကိုယ်ဝန်မရှိတာသေချာလား။" ဖန်းဟော်က လန့်သွားသည်။

"ဒီဖြစ်နိုင်ချေကို ငါမငြင်းချင်ဘူး " ကလေးယူဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကတည်းက မုရှောင်ယက ကော်ဖီသောက်တာကို ရပ်လိုက်ပြီး green tea နဲ့ အစားထိုးလိုက်သည်။ ဤသည်မှာ တရုတ်နှစ်သစ်ကူးအပြီးတွင် အိပ်ငိုက်ခြင်းက စတင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ပထမတော့ သူမကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီထင်သည်။ သူမက ကိုယ်ဝန်စမ်းသပ်ကိရိယာအချို့ကို ဝယ်ယူခဲ့ပြီး ၎င်းတို့ကိုအသုံးပြုရန် အိမ်ပြန်ခဲ့သည်။ သူတို့အားလုံးက အဆိုးမြင်ကြသည်။ ရက်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် သူမပုံမှန်ရာသီလာချိန်က အချိန်ဇယားအတိုင်းရောက်ရှိလာပြီး မုရှောင်ယမှာ လုံးဝပျောက်ဆုံးသွားခဲ့သည်။ သူမနဲ့ ပိုင်ချွမ်းက သန္ဓေတားဆေးမသုံးတာကြောင့် ကလေးက အချိန်မရွေးရောက်လာနိုင်သည်ဟု သူမယုံကြည်ခဲ့သည်။

ဖန်းဟော်က စကားမပြောဘဲ မုရှောင်ယ အတွက် ရေနွေးကြမ်း တစ်ခွက်လုပ်ဖို့ ဘားဆီသို့ ပြန်လှည့်ကာ သယ်ဆောင်လာခဲ့သည်။

"ကျေးဇူး " မုရှောင်ယက သူမတံတွေးစွန်းနေသော ဒီဇိုင်းမူကြမ်းကို တစ်ဖက်သို့ ရွှေ့လိုက်သည်။ သူမ ဒီဇိုင်းမူကြမ်းဆွဲရင်း အိပ်ပျော်သွားတာ။

“နွေဦးရာသီမှာ အိပ်ငိုက်ပြီး ဆောင်းဦးမှာ ပင်ပန်းတာက အမှန်ပါပဲ၊ ဒါပေမယ့် နင့်ဟာက အရမ်းကြီး မဟုတ်ဘူးလား။ ငါနင့်ကို အရမ်းအိပ်တာမတွေ့ဖူးဘူး" သူတို့ကျောင်းသွားတဲ့အခါ အတန်းထဲမှာ မိနစ် ၂၀ လောက်အထိ တစ်ရေးတစ်မော အိပ်လေ့ရှိပြီး အနည်းငယ်ထိမိပြီးနောက် နိုးလာလိမ့်မည်။ အခု မုရှောင်ယက ဘယ်လိုလဲ။ နှစ်နာရီကြာ အိပ်ပျော်သွားပြီးနောက်မှာတောင် သူမကို နှိုးဖို့က မလွယ်ပါဘူး။

“ဆေးစစ်ဖို့ ဆေးရုံကို သွားတယ်။ ငါ့ခန္ဓာကိုယ်မှာ အစိုဓာတ်အများကြီးရှိလို့ အလွယ်တကူ အိပ်ပျော်သွားတယ်လို့ ဆရာဝန်က ပြောတယ် ” မုရှောင်ယက ရေနွေးကြမ်းကို သောက်လိုက်ရာ လူများကို ပို၍ တက်ကြွစေသည်။ ဒါပေမယ့် ကော်ဖီကို အချိန်အကြာကြီး မသောက်တာကြောင့်လားဆိုတဲ့ သံသယတွေလည်း ရှိခဲ့သည်။ နေ့လည်တိုင်း ကော်ဖီတစ်ခွက်ကို သူမကိုယ်တိုင်လုပ်သည်။

"ဒါဆို နင် အိပ်တာ အရမ်းကြာတာပဲ "

“နွေဦးရာသီရဲ့ ရာသီဥတုက သက်တောင့်သက်သာရှိလွန်းတာကြောင့် ဖြစ်နိုင်တယ်။ နွေရာသီရောက်ရင် ငါအဆင်ပြေမှာပါ" အပူချိန်က နေ့တိုင်း ပိုပူလာတယ် နွေရာသီ မရောက်ခင်မှာ ကြာကြာမခံဘူး။

"အချိန်ကို တွက်ချက်ရင် လအနည်းငယ်အတွင်းမှာ ငါတို့ ဘွဲ့ရပြီးတာ တစ်နှစ် ရှိတော့မယ် "

“အင်း” မုရှောင်ယ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ သူမ ပြန်မွေးဖွားပြီးကတည်းက အချိန်သည် လျင်မြန်စွာကုန်ဆုံးသွားသည်ဟု သူမအမြဲတမ်းခံစားမိသည်။

"နင်နဲ့ ပိုင်ချွမ်း လက်ထပ်တာ တစ်နှစ်နီးပါးရှိပြီ မင်္ဂလာဆောင်ဖို့ ရက်ချိန်းမရှိသေးဘူးလား။" မုရှောင်ယ မင်္ဂလာပွဲကို သူမ မတက်ရောက်ရကတည်းက အမှန်တကယ်လက်ထပ်ခဲ့ခြင်းမဟုတ်ကြောင်း ဖန်းဟော်က အမြဲခံစားခဲ့ရသည်။

"အဖွားဆုံးသွားတာ တစ်နှစ်နီးပါးရှိပြီ"

“သူတို့က အဲဒါကို ဂရုမစိုက်ပါဘူး။ သုံးနှစ်အတွင်းမှာ လက်ထပ်ခွင့်မရှိဘူးလို့ ဆိုလိုတာလား။ နင့်မင်္ဂလာပွဲမရှိရင် ပြီးတော့ ငါလက်ထပ်ပြီးရင် နင်လက်ထပ်တဲ့အခါ ငါ နင့်ရဲ့သတို့သမီးအရံဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး" ဖန်းဟော်က အော်ဟစ်လိုက်သည်။

"နင်လက်ထပ်မှာလား။" မုရှောင်ယက တစ်ရေးတစ်မောအိပ်ပြီးနောက် အပြည့်အဝနိုးလာသည်။

"ငါဆိုလိုတာက နင်သုံးနှစ်လောက်စောင့်ရင် ငါလုပ်မယ်"

"မဖြစ်နိုင်ပါဘူး၊ စိတ်မပူပါနဲ့ " နောက်သုံးနှစ်မှာ နင် လက်ထပ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။

"ဟေး နင်ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ ငါ အိမ်ထောင်မပြုဘူးလို့ နင်ထင်နေတာလား။ " ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယကို ယုံကြည်မှုရှိစွာ ပြုံးပြလိုက်သည်။

“နင် ဘယ်လို လွယ်လွယ်နဲ့ လက်ထပ်နိုင်မှာလဲ။ နင် အရမ်းအပျော်ကြီးနေတဲ့အခါ။" မုရှောင်ယက ပြုံးကာ ထလိုက်သည်။ ရုတ်တရက် သူမ၏ မျက်လုံးများရှေ့တွင် မှောင်မဲသွားပြီး သူမတစ်ကိုယ်လုံး နောက်ပြန်ကျသွားပြန်သည်။ သူမလက်မောင်းကို စားပွဲထောင့်တွင် ထောက်လိုက်ရာ အသံကျယ်လောင်စွာထွက်ပေါ်လာသည်။

"နင် ဘာဖြစ်တာလဲ။" ဖန်းဟော်လည်း ထိတ်လန့်သွားပြီး သူတို့ရဲ့ ရန်ဖြစ်မှုကို လျစ်လျူရှု့ပြီး သူမဆီ အမြန်လျှောက်လာခဲ့သည်။

"ငါအဆင်ပြေပါတယ်။ အကြာကြီးအိပ်ပြီး နေ့လယ်စာမစားတာကြောင့်လည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ ငါခေါင်းမူးတယ်" မုရှောင်ယက သူမတင်ပါးကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။

"ဒါဆို ရေနွေးကြမ်း သောက်ပြီးရင် နွားနို့တစ်ခွက် အပူပေးလိုက်မယ်" ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယ ရှေ့တွင်ရှိသော ရေနွေးကြမ်းခွက်ကိုယူလိုက်ပြီး နောက်ပြန်လှည့်ကာ ရှောင်ရှင်းကို လှမ်းအော်သည်။"ရှောင်ရှင်း စျေးဝယ်ထွက်ပြီး ယာဂုတစ်ပန်းကန်သွားယူပါ" 

“အိုကေ” ရှောင်ရှင်းက ပြန်ပြောပြီး ထပြီး ဈေးဝယ်ထွက်သွားခဲ့သည်။

"ထမင်းနဲ့ ဝက်သားပြုတ်စားချင်တယ်" သူမ၏ အာရုံများဆီသို့ ဖြည်းညှင်းစွာ ပြန်ရောက်လာသော မုရှောင်ယက နောက်ထပ် အမိန့်ပေးရန် မမေ့ခဲ့ပါ။

"နင်ကိုယ်တိုင် ရှောင်ရှင်းကို မက်ဆေ့ခ်ျပို့လိုက် " ဖန်းဟော်က စိတ်ကောင်းဝင်မနေပေ။

စားပြီးတာနဲ့ မုရှောင်ယက ပိုကောင်းလာတယ်။ သူမ စိတ်အခြေအနေက ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာရုံသာမက လှုံ့ဆော်မှုလည်း ရရှိခဲ့သည်။ သူမက ပြတင်းပေါက်တွင်ထိုင်ကာ နွေရာသီပုံစံအသစ်ကို နာရီအနည်းငယ်အတွင်း ဒီဇိုင်းဆွဲလိုက်ပြီး ယခင်က နှစ်ရက်လောက် စဉ်းစားနေခဲ့ရသည်။

"ဟုတ်... ဘော့စ်ဖန်း ငါအိပ်နေတုန်း ငါ့အလုပ် မနှောင့်နှေးပါဘူး" မုရှောင်ယက ပြီးပြည့်စုံသော ဒီဇိုင်းမူကြမ်းကို ဖန်းဟော်ဆီ ပေးအပ်ခဲ့သည်။

"ဟုတ်ကဲ့၊ ဟုတ်ကဲ့၊ အိပ်ပျော်သွားတဲ့အခါ မခေါ်တော့ပါဘူး"

“ဒေါက် ဒေါက်!း”

ရင်းနှီးသောခေါက်သံကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက်မှာ မုရှောင်ယက ပြုံးကာ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ အမွေးပွ ဆွယ်တာအင်္ကျီဝတ်ထားသည့် ပြင်သစ်ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်တွင် ရပ်နေသော ပိုင်ချွမ်းကို သူမမြင်လိုက်ရသည်။ ပိုင်ချွမ်းက မုရှောင်ယ ကြည့်နေတာကိုမြင်တော့ သူက ဝှေ့ယမ်းပြပြီးတော့ တံခါးဆီကို လျှောက်သွားသည်။

“ဒီအစွဲအလမ်းကြီးတဲ့ရောဂါက တကယ်ကို လုံလောက်ပါတယ်။ ရာသီဥတုအခြေအနေ ဘယ်လိုပဲဖြစ်နေပါစေ နေ့တိုင်း မှန်နံရံခေါက်နေတာက တစ်နှစ်ခွဲကျော်ရှိနေပြီ။ တံခါးမခေါက်ရင် သူ ဝင်လာမှာမဟုတ်ဘူး ခံနိုင်ရည်ရှိဖို့က တကယ်ကို ခက်ခဲတယ်” သူမက ဤမြင်ကွင်းကို အကြိမ်ရာနှင့်ချီမြင်ဖူးသော်လည်း ဖန်းဟော်က ယင်းအကြောင်းကို မကျေမနပ်ဖြစ်ဆဲဖြစ်သည်။

မုရှောင်ယက သူမနှင့် အငြင်းအခုံမလုပ်ဘဲ ထကာ အလုပ်ဆင်းဖို့ ပြင်ဆင်နေတဲ့ အိတ်ထဲရှိ ပစ္စည်းများကို ထုပ်ပိုးလိုက်သည်။

"ဒါက ရာသီသစ်တစ်ခုဖြစ်တာကို ငါ့ကို တစ်ယောက်တည်း အချိန်ပိုလုပ်ခွင့်ပေးမှာလား" ဖန်းဟော်က မုရှောင်ယ အိတ်ကို ကိုင်ထားပြီး ခြိမ်းခြောက်သည်။ ဤအမျိုးသမီးက အလွန်အကျွံကိုပဲ အလုပ်ချိန်အတွင်း မှိန်းပြီး အိပ်ပျော်ထွက်သွားသဖြင့် သူမက အချိန်ပိုအလုပ်ဆင်းရဦးမည်လား။

"မနက်ဖြန်က ငါ့ ယောက္ခမမွေးနေ့လေ အတူတူ လက်ဆောင်ဝယ်ပေးဖို့ ရှောင်ချွမ်းကို ပြောခဲ့တာ ” မုရှောင်ယက ဖန်းဟော်ကို တောင်းပန်သည့်အမူအရာ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

“…” ဖန်းဟော်က သူမ ပါးစပ်ထောင့်ကို ဆွဲကာ လက်ကို လွှတ်လိုက်သည်။

“ဟီးဟီး” မုရှောင်ယက သူမထွက်သွားချိန်တွင် ပြုံးပြလိုက်သည်။

ချမ်းသာသူများကို လက်ဆောင်ပေးခြင်းသည် အမှန်တကယ်တွင် အကြီးမားဆုံး ခေါင်းကိုက်မှုဖြစ်သည်။ ဘာမှ မလိုတဲ့သူအတွက် ဘာမှ အသစ်အဆန်း မဖြစ်ပါဘူး။ မုရှောင်ယက DIY လမ်းကြောင်းကို လျှောက်ရန် မဆုံးဖြတ်မီ နှစ်ရက် သို့မဟုတ် သုံးရက်ကြာအောင် ခေါင်းကိုက်ခဲ့ရပြီး တစ်ပတ်လုံး ပိုင်ချွမ်းနဲ့ လက်ဖက်ရည်ပန်းကန်လုံးပြုလုပ်ဖို့ မြေအိုးစတူဒီယိုတွင် နေထိုင်ခဲ့ရသည်။ အဲဒီနောက် ပန်းချီဆွဲဖို့ ကုန်ဆုံးခဲ့ပြီး မနေ့ကပဲ ပြီးခဲ့ပါတယ်။ မနက်ဖြန် တိုက်ရိုက်လက်ဆောင်ပေးဖို့ ဒီည သွားယူရမယ်။

သူတို့နှစ်ဦးက အချောထည်ပစ္စည်းများကို စစ်ဆေးရန် မြေအိုးစတူဒီယိုသို့ သွားခဲ့ကြပြီး အချောထည်ပစ္စည်းများမှာ မစုံလင်သော်လည်း ၎င်းတို့မျှော်မှန်းထားသည်ထက် များစွာကောင်းမွန်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် လက်ဖက်ရည်အိုးနှင့် လက်ဖက်ရည်ခွက်များ၏ ဘေးနှစ်ဖက်ရှိ ပန်းချီကားအားလုံးကို ပိုင်ချွမ်း ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ရေးဆွဲခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး ယင်းသည် အဖိုးတန်လက်ဆောင်တစ်ခု ဖြစ်လာစေခဲ့သည်။

"အရမ်းလှတာပဲ မား သဘောကျလိမ့်မယ် " မုရှောင်ယက လက်ဖက်ရည်ခွက်အစုံကို သေတ္တာထဲသို့ထည့်ကာ အဖုံးပိတ်ပြီး ပိုင်ချွမ်း သယ်ဆောင်သွားနိုင်ဖို့ ပြန်လည်ထုပ်ပိုးလိုက်သည်။

“အင်း” ပိုင်ချွမ်းက ယူလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်အတူ ထွက်သွားသည်။

“တစ်ဆိတ်လောက်ပါ … တစ်ဆိတ်လောက်ပါ…” ရုတ်တရက် မထုမွမ်းထားသော ရွှံ့စေးတစ်တန်းကို ထမ်းထားသည့် ဝန်ထမ်းတစ်ယောက် ရှေ့မှ ထွက်လာသည်။ လူသွားလမ်းက သိပ်မကျယ်တဲ့အတွက် မုရှောင်ယက သူ့ကို ပိတ်ဆို့မိမှာကို ကြောက်ပြီး ဘေးကို ရွှေ့လိုက်သည်။ လျင်မြန်စွာ ရွေ့လျားလိုက်တာကို သူမ သတိမထားမိသော်လည်း သူမ မျက်လုံးများက ရုတ်တရက် မှောင်ကျသွားခဲ့သည်။

ပိုင်ချွမ်းကို ဝန်ထမ်းများက တစ်ဖက်သို့ တွန်းပို့ခဲ့ပြီး မုရှောင်ယဆီသို့ လျှောက်မသွားမီ တစ်ဖက်လူ ဖြတ်သွားမည့်အချိန်ကို သဘာဝအတိုင်း စောင့်ဆိုင်းခဲ့ရသည်။

"ရှောင်ယ။" သူချဉ်းကပ်လာသည်နှင့်အမျှ ပိုင်ချွမ်းက မုရှောင်ယရဲ့ မူမမှန်မှုကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် သတိပြုမိသွားသည်။ သူမ မျက်ခုံးများက ရှုံ့တွနေပြီး မျက်လုံးများကို မှိတ်ထားသည်။ သူမမျက်နှာက ဖြူဖျော့နေပြီး အလုပ်ခုံတန်းပေါ် မှီနေ၏။ "ဘာမှားနေလို့လဲ။"

ပိုင်ချွမ်းက မုရှောင်ယဆီ သွားချင်သော်လည်း အလုပ်ခုံမှ ရုတ်တရက် သူမ လျှောကျလာသောအခါ သူ့လက်က မုရှောင်ယ လက်မောင်းဆီ မရောက်ခဲ့သေးပေ။

ပိုင်ချွမ်း မျက်ဝန်းတွေက ရုတ်တရက် ကျုံ့သွားကာ သူ့လက်ထဲတွင်ရှိသောအရာများကို လျစ်လျူရှုပြီး မုရှောင်ယ မြေပြင်ပေါ်သို့ လုံးဝပြုတ်မကျမီတွင် ဒူးထောက်ကာ သူမကို သူ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွေ့ထားလိုက်သည်။

"ရှောင်ယ ရှောင်ယ။" ပိုင်ချွမ်းက စိုးရိမ်တကြီးအော်နေသော်လည်း မုရှောင်ယက သူ့လက်ထဲတွင် မျက်လုံးများကို တင်းတင်းစေ့ထားကာ တုံ့ပြန်မှုမပေးလာပေ။ ခဏလောက်ကြာတော့ ပိုင်ချွမ်းက သူ့ကို ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ မမြင်ရတဲ့ ကြီးမားတဲ့ ၀တ်ရုံတစ်ခု ရှိနေတာကိုသာ ခံစားလိုက်ရသည်။ အပြင်မှလူများသည် ကျယ်လောင်သော ဆူညံသံများ အဆက်မပြတ် ထုရိုက်နေသော်လည်း မမြင်နိုင်၊ မကြားရပေ။

=

မုရှောင်ယက အရမ်းအကြာကြီး မမေ့သွားခဲ့ဘဲ သူမ နိုးလာသောအခါတွင် ထက်ထက်သန်သန် ပြောဆိုနေကြသော လူများစွာဖြင့် ဝိုင်းရံထားခံရပြီး ပိုင်ချွမ်း ရင်ခွင်၌ လဲလျောင်းနေကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။

“မိန်းမောတွေဝေမနေနဲ့ မြန်မြန်လုပ် မင်းမိန်းမကို ဆေးရုံပို့လိုက်တော့”

"ဟုတ်တယ် ဘာလို့ စကားမပြောတာလဲ။"

"ကုသမှုကို မနှောင့်နှေးစေနဲ့ "

တစ်စုံတစ်ယောက်က ချဉ်းကပ်ရန် ကြိုးစားသော်လည်း တစ်စုံတစ်ယောက်က လှုပ်လာနေသရွေ့ ပိုင်ချွမ်းက ကြိုတင်ကာကွယ်သည့်နည်းလမ်းဖြင့် သူမကို ပို၍ပင်တင်းကျပ်စွာပွေ့ဖက်ထားမည်ဖြစ်သည်။

ဒါက…

မော့ကြည့်လိုက်သောအခါတွင် မုရှောင်ယက ပိုင်ချွမ်းရဲ့ ဗလာကျင်းနေသော မျက်လုံးများကို မြင်လိုက်ရပြီး သူမနှလုံးသားက ထိတ်လန့်သွားသည်။ သူမလက်ကို မြှောက်လိုက်ပြီး ပိုင်ချွမ်း ရဲ့ မျက်နှာတစ်ဖက်ကို ပွတ်သပ်ရင်း "ရှောင်ချွမ်း" လို့ ညင်သာစွာ ခေါ်လိုက်သည်။

ဤအသံက ဗလာကျင်းနေတဲ့ မျက်လုံးများအတွင်း အလင်းရောင်ကို တဖြည်းဖြည်းယူဆောင်လာပြီး အသံသည် ကြီးမားသော ခေါင်းလောင်းသံကဲ့သို့ ပိုင်ချွမ်း နားထဲသို့ စိမ့်ဝင်သွားသည်။

“ ရှောင်ယ ~” ပိုင်ချွမ်းက နောက်ဆုံးတွင် သူ့ကိုယ်ပိုင်ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်ကို မြင်လိုက်နိုင်သည်။

"ကျွန်မကိုဆေးရုံကိုခေါ်သွားပေး"

.........

စာရေးသူမှတ်စု 

တရုတ်နှစ်သစ်ကူးပြီးနောက်တွင် မော်ဒယ်အသစ်များက စင်ပေါ်တင်တာနဲ့ ကန်ထုတ်ခံရပြန်သည်။

မုရှောင်ယ - ဟုတ်တယ်၊ အဲဒါက ထပ်ပြီး ကန်ထုတ်ခံရပြန်ပြီ။

ပိုင်ချွမ်းက တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ဘာမှမပြောလာဘူး။

ညသန်းခေါင် သူ့မိန်းမ အိပ်ပျော်နေချိန်မှာ ပိုင်ချွမ်းက ရုန်းရင်းဆန်ခတ်နဲ့ ထရိုဂျန်တစ်ခုကို ပြင်လိုက်သည်။ မုရှောင်ယ စတူဒီယို၏ ကလေးအသစ်ကို အသုံးပြုသော Taobao စာမျက်နှာတစ်ခုလုံးက အဆိပ်သင့်ပြီးအလိုအလျောက်ဖယ်ရှားခံခဲ့ရသည်။