၂

အချက်အပြုတ်နတ်ဘုရားလေး၏ ခရီးစဉ်

အပိုင်း ၂

သူမ သက်ပြင်းချကာ အခန်းထဲဝင်လာခဲ့သည်။ ဘေးဘီဝဲယာကို ကြည့်ပြီးနောက် တာဝန်က အနည်းငယ် ဝန်လေးစရာဖြစ်သည်ဟုသာ သူမဆိုနိုင်သည်။ 

ဒရမ်မာဆန်သော ဝတ္ထုဟာ ဒရမ်မာဆန်သော ဝတ္ထုပါပင်။ ဇာတ်ကောင်၏ လုပ်ဆောင်မှုတွေဟာ သူမ၏ ကြီးပြင်းလာသော ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် လုံးဝကို မကိုက်ညီပါပေ။

သူမမှတ်မိတာက စုခယ်၏ မိသားစုဟာ ချမ်းသာသည်။ သူမဖခင်က ဒုတိယစစ်ဌာနချုပ်၏ တပ်မှူးဖြစ်ပြီး သူမမိခင်က တတိယစစ်ဌာနချုပ်၏ ပြည်သူ့ဆေးရုံကြီးတွင် သားဖွားမီးယပ်ဌာနမှူးဖြစ်သည်။ သူမအဘွားက အငြိမ်းစား ဒုတိယတပ်မှူး၊ သူမအဘိုးက နိုင်ငံပိုင်စားသောက်ဆိုင်၏ စာဖိုမှူးခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပြီး၊ သူမတွင် အမွှာမောင်တစ်ဦးရှိပြီး သူက ဆေးပညာသင်ရန် နိုင်ငံခြားကို ပို့ခံထားရသည်။ သူမဟာ ပြည့်စုံ ဖြူစင်၍ ချမ်းသာလှပသော အမျိုးသမီးလေးဖြစ်ကာ လူတိုင်း၏ ချစ်ခင်မြတ်နိုးမှုကို ခံရသူဟု ဆိုနိုင်သည်။

သူမက မိသားစုထဲမှာ တစ်ဦးတည်းသော မိန်းကလေးဖြစ်သဖြင့် ငယ်စဉ်ကတည်းက မိသားစုက သူမကို ကောင်းကောင်းမွန်မွန် ပြုစုစောင့်ရှောက်ခဲ့ကြသည်။

ထိုကဲ့သို့သော မိသားစုမှ မိန်းကလေးဟာ အိမ်ကို ဤမျှ ဖရိုဖရဲဖြစ်အောင် ဘယ်တော့မှ မထားခဲ့ပေ။

ဒရမ်မာဆန်သော ဝတ္ထုဖြစ်နေတာကလွဲရင် တစ်ခုတည်းသော ရှင်းလင်းချက်က မူရင်းဇာတ်ကောင်ဟာ စီစဥ်ပေးထားသော အိမ်ထောင်ရေးကို သူမနည်းနှင့်သူမ ခုခံနေသည် ဆိုတာပင်။ သူမက “ချစ်ခြင်းမေတ္တာ”နောက်ကို လိုက်ချင်နေသည်။

မူရင်းစာအုပ်၏ ဇာတ်လမ်းအရ သူမက သူမတက်နေသော စီနီယာအတန်းထဲရှိ ကဗျာရွတ်ပြီး စုံတွဲ ကဗျာတွေစပ်နိုင်သော အတန်းဖော်ကောင်လေး တစ်ယောက်ကို သဘောကျနေသည်။ သို့သော် ချစ်သူရည်းစား ဖြစ်မလာခင်မှာပင် သူမဟာ ဇာတ်လိုက် ချန်းလင်နှင့် လက်ထပ်ရန် ဖိအားပေးခံရသည်။ သူမဖခင်က ချန်းလင်ဟာ စွမ်းဆောင်ရည်ရှိပြီး စစ်တပ်ထဲတွင် သူ၏ အနာဂတ် အောင်မြင်နိုင်မှုတွေက မရည်တွက်နိုင်လောက်အောင် ရှိသည်၊ စရိုက်ကောင်းသည်ဟု အကြောင်းပြခဲ့ပြီး ဖခင်တစ်ယောက်အနေနှင့် သူ၏ သမီးကို ထိခိုက်စေမည် မဟုတ်ပေ။

ချန်းလင်ဟာ ကျေးလက်ကလူဖြစ်သည်ကို သိလိုက်ရသောအခါ သူမ ငြီးငွေ့မှုက အထွတ်အထိပ်ရောက်သွားပြီး မပေါက်ဖွားသေးသော ချစ်ခြင်းမေတ္တာဟာ လုံးဝပျက်ပြယ်သွားသည်။ မူလပိုင်ရှင်က ကွာရှင်းဖို့ ဆန္ဒပြင်းပြလာခဲ့သည်။

ထို့ကြောင့် ဒုက္ခအမျိုးမျိုး ဖန်တီးလာသည်။

မူရင်းဇာတ်ကောင်၏ နောက်ပိုင်းလုပ်ရပ်တွေကို တွေးမိသောအခါ စုခယ်ဟာ သူမ နားမလည်နိုင်တာကို  ခေါင်းခါကာ ပြသလိုက်သည်။

သို့သော် သူမမှာ တခြားသူတွေ၏ ဘဝကို ဝေဖန်ပိုင်ခွင့် မရှိပေ။ လူတိုင်းမှာ သူတို့၏ ကံကြမ္မာကို လိုက်နာရမည့် တာဝန်ရှိသည်။

သည်အတွေးတွေ ပြီးသွားသောအခါ စုခယ်ဟာ အကြောအချင် ဆန့်လိုက်သည်။ မူရင်းဇာတ်ကောင် ဘာတွေးနေလဲဆိုတာ သူမဂရုမစိုက်တော့ပေ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အခု သူမရောက်လာပြီဆိုတော့ သူမ၏ တစ်ခုတည်းသော အတွေးက သည်လို ဆိုးရွားသော ပတ်ဝန်းကျင်မှာ နေလို့မရဘူးဆိုသည်ပင်။

ပထမဆုံး အိမ်ထဲမှာ မသုံးတော့သော ပုဝါတစ်ချို့ကို ရှာပြီး ရေသန့်သန့်ထဲမှာ စိမ်ထားလိုက်သည်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီး စုခယ်ဟာ အိပ်ခန်းကို ဦးစွာရှင်းဖို့ ပြင်ဆင်လိုက်သည်။

သူမသတိထားမိတာက မူရင်းဇာတ်ကောင်ဟာ ဧည့်ခန်းကို ဖရိုဖရဲဖြစ်အောင် လုပ်ထားပြီး အိပ်ခန်းကတော့ လွန်စွာ သန့်ရှင်းနေသည်။ ဤသည်က မူရင်းဇာတ်ကောင်ဟာ ကွာရှင်းဖို့ အတင်းအကျပ်လုပ်နေတာကို ပြသနေသည်။

ပထမဆုံး အိပ်ရာခင်းနှင့် ခေါင်းအုံးစွပ်တွေကို ချွတ်ပြီး ဆိုဖာပေါ်မှာ ပစ်ထားလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သဘက်နှင့် နေရာတိုင်းကို လိုက်သုတ်သည်။ အိပ်ခန်းတံခါးက သော့ခတ်ထား၏။ စုခယ် သူမဘေးက အိပ်ရာကို ကြည့်ရင်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်သင့်လား စဉ်းစားနေသည်။

အကြိမ်ကြိမ် စဉ်းစားပြီးနောက် သူမစိတ်ပြောင်းသွားသည်။ မူရင်းဇာတ်ကောင်၏ တောင်းဆိုမှုအရ ချန်းလင်ကို ဘေးအိပ်ယာတွင် နေခွင့်ရထားသည်။ သည်လို မဖြစ်သင့်သော တောင်းဆိုမှုကို သဘောတူခဲ့တာကို သူမအံ့အားသင့်မိသည်။

နောက်ပိုင်း ရန်ဖြစ် စကားများလာသောအခါ ချန်းလင်ဟာ စစ်တပ်က သတ်မှတ်ပေးထားသော နေအိမ်မှာသာ နေလေ့ရှိသည်။

ဘေးခန်းဟာ တစ်စုံတစ်ယောက်၏ သီးသန့်နေရာဖြစ်သဖြင့် ရုတ်တရက် ဝင်လိုက်တာက မကောင်းဘူးဟု သူမထင်သည်။ ထိပ်တန်း အမျိုးသား ဇာတ်လိုက်တစ်ယောက်၏ အခန်းဟာ သိပ်မညစ်ပတ်လောက်ဘူးဟု သူမယူဆလိုက်သည်။

သူမက ဆုံးဖြတ်ချက်ခိုင်မာစွာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ လက်လျှော့လိုက်သည်။

သူမ ကိုယ့်အိပ်ခန်းကိုသာ အာရုံစိုက်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်သည်။ အိပ်ရာခင်းတွေ လဲပြီးသွားသောအခါ စုခယ်ဟာ ရေတစ်ပုံးကို ဖြည့်ပြီး သေချာတိုက်ချွတ်သည်။ အိပ်ခန်းထဲမှာ အိပ်ရာတစ်ခုတည်းသာမက တံခါးတပ်ဗီရိုနှင့် စားပွဲတစ်လုံးလည်း ရှိသည်။

သူမ အဝတ်တွေကို လောလောဆယ် မသိမ်းသေး။ သူမ ဗီရို၏ အပြင်ဘက်ကို သုတ်ပြီးနောက် တစ်ဖက်လှည့်ကာ စားပွဲကို သုတ်သည်။ သူမ  စားပွဲအံဆွဲကို ဖွင့်လိုက်သောအခါ စာစောင်တွေ အထပ်လိုက်ကို မမျှော်လင့်စွာ တွေ့လိုက်ရသည်။

စုခယ်ဟာ ခဏလောက် တွေးပြီး ထိုစာတွေကို ထုတ်လိုက်သည်။ သူမ၏ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေက သည်စာတွေဟာ မူလပိုင်ရှင်၏ ဂုဏ်သတင်းကို ပျက်စီးစေခဲ့သည်ဟု ပြောခဲ့တာကို သူမမှတ်မိသည်။

သူမ အိမ်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးသောအခါ သည်စာတွေကို သေချာဖတ်ဖို့ စီစဉ်ထားသည်။

အိပ်ခန်းနှစ်ခုရှိသဖြင့် ဧည့်ခန်းနှင့် မီးဖိုချောင် နေရာတွေသာ ကျန်တော့သည်။

ပထမဆုံး ဆိုဖာပေါ်က အဝတ်တွေကို ရေချိုးခန်းထဲ ထည့်၊ အိတ်တစ်လုံးထုတ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲရှိ အမှိုက်တွေကို အကြမ်းဖြင်း ရှင်းလိုက်သည်။ စုစုပေါင်း အမှိုက်အိတ် လေးအိတ်ရလာသည်။

စုခယ်က သူမရှေ့မှာ မြင်ရသော မြင်ကွင်းကို မယုံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်သွားသည်။ သို့သော် အပြီးမှာတော့ ဧည့်ခန်းဟာ သိသိသာသာ သန့်ရှင်းသွားသည်။

အမှိုက်တွေကို တံခါးအပြင်ဘက်မှာ ထားပြီးနောက် ဒုတိယအကြိမ် သန့်ရှင်းရေး စလုပ်သည်။ မသိလိုက်စွာပင် ညနေခင်းရောက်သွားပြီး မှောင်လာခဲ့သည်။

စုခယ်ဟာ နောက်ဆုံးမှာ ပြန်လည်မွမ်းမံပြီးသား ဧည့်ခန်းကို ကြည့်ပြီး သက်သောင့်သက်သာ ခံစားလိုက်ရသည်။

သူမသန့်ရှင်းရေးလုပ်နေတုန်းမှာ ဒီအိမ်ထဲမှာ တကယ်လိုနေသော အရာတစ်ခုမှ မရှိဘူး ဆိုသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်။ ရေခဲသေတ္တာပင် ရှိနေသည်မှာ သူမ၏မိဘတွေက သူမကို မည်မျှချစ်သည် ဆိုတာကို ပြသနေသည်။

စားပွဲပေါ်သို့ စာတွေကို ပစ်တင်လိုက်ပြီး စုခယ်က ဆိုဖာပေါ် တစ်ခါတည်း လှဲချလိုက်သည်။

လူတွေသည် နားသောအချိန်မှသာ ပင်ပန်းတယ်လို့ ခံစားရတတ်သည်။ သူမ ဗိုက်ထဲက အသံထွက်လာတာနှင့် စုခယ်က ယနေ့တစ်နေ့လုံး ထမင်းတစ်နပ်သာ စားထားသည်ကို သတိရလိုက်သည်။

အချိန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ စစ်တန်းလျား ထမင်းစားခန်းထဲမှာလည်း နေ့လည်စာစားချိန်ကျော်သွားလေပြီ။ သေချာပေါက် ယခုသွားလျှင် စားစရာ မရနိုင်တော့ပေ။

မွန်းလွဲပိုင်းတုန်းက ရှာတွေ့ခဲ့သော ခေါက်ဆွဲတစ်ချို့ကို သတိရကာ အနည်းငယ် စားလိုက်မည်ဟု စုခယ် စဉ်းစားလိုက်သည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို နှိပ်စက်တာမျိုး မလုပ်တော့ပေ။

စားသောက်ဆိုင်ကို မသွားတော့ဘူး၊ အပြင်ကိုလည်း မထွက်တော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ သူမ ခေါင်းထဲရှိ အာရုံကြောတွေ ရုတ်တရက် ပြေလျော့သွားပြီး ပင်ပန်းလွန်းလို့ တဖြည်းဖြည်း မျက်လုံးတွေ မှိတ်လာသည်။

ရီဝေစွာဖြင့် ခေတ်မီနည်းပညာမြင့်မားသော အခန်းထဲကို ဝင်သွားသလို ခံစားရသည်။

"စာအုပ်ခရီးသွား အထွေထွေအုပ်ချုပ်ရေးဌာနမှ ကြိုဆိုပါတယ်။ အထွေထွေအုပ်ချုပ်ရေးဌာနက သင့်ကို အရည်အသွေးအမြင့်ဆုံးစာအုပ်နှင့် ကျပန်းတွဲဖက်ပေးမှာဖြစ်ပါတယ်။ သင့်ကို ကျပန်း တွဲဖက်ပေးထားသော System ကတော့ 'CP ကိုမထောက်ခံရင် သေမယ်' System ဖြစ်ပါတယ်။"

"host သည် systemအကဲဖြတ်မှုကို အောင်မြင်ပြီး ထိရောက်သော အမှတ်များရရှိခြင်းဖြင့် လက်တွေ့ကမ္ဘာသို့ ပြန်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။ စာအုပ်ထဲက ကမ္ဘာသည် သုံးလတစ်ကြိမ် အကဲဖြတ်မှု system ကို ကျင့်သုံးပြီး လေးကြိမ်ဟု ခွဲခြားထားပါသည်။ အကဲဖြတ်မှုကို အောင်မြင်သူများသည် လက်တွေ့ကမ္ဘာသို့ ပြန်နိုင်ပါသည်။ ကျရှုံးသူများသည် နောက်တစ်ပတ် အကဲဖြတ်မှုကို ဆက်လက်ဝင်ရောက်ရမည်ဖြစ်ပြီး အောင်မြင်သည်အထိ ဆက်လုပ်ရမည်ဖြစ်သည်။"

"ဒါကတော့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ပထမဆုံးတွေ့ဆုံမှုပါ။ host မှာ မေးခွန်းများရှိရင် မေးမြန်းနိုင်ပါတယ်။ အထွေထွေအုပ်ချုပ်ရေးဌာနက ကျွန်တော်တို့သိသမျှကို ပြောပြပေးမှာဖြစ်ပါတယ်"

စုခယ်က အကဲဖြတ် system ရှိတယ်ဆိုတာ ကြားလိုက်ရတော့ စကားမပြောနိုင်အောင် ဖြစ်သွားသည်။ လက်တွေ့ကမ္ဘာမှာ အကဲဖြတ်မှုတွေ လိုအပ်နေသည်ကို သူမ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပေ။ စာအုပ်ထဲကို ဝင်လာပြီးတာတောင် အကဲဖြတ်မှုတွေ ဆက်လုပ်နေရမည်ဟု သူမစဉ်းစားမထားမိခဲ့ပေ။ သူမဘဝမှာ အကဲဖြတ်မှုတွေနှင့် ခွဲခွာလို့မရနိုင်တော့ပေ။

သို့သော် မည်မျှပင် ဆဲဆဲဆိုဆို မေးဖို့လိုသော မေးခွန်းတွေကိုတော့ မေးရမည်ဖြစ်သည်။

"မေးချင်တာက ငါ အကဲဖြတ်မှုအောင်ပြီး လက်တွေ့ကမ္ဘာကို ပြန်ရောက်ရင် လက်တွေ့ကမ္ဘာက ပျက်စီးသွားမှာလား။ နင်ပြောတဲ့အတိုင်းဆိုရင် အကဲဖြတ်မှု လေးကြိမ်ရှိတယ်၊ သုံးလတစ်ကြိမ် အကဲဖြတ်မှုဆိုတော့ တစ်နှစ်ကြာမယ်။ တစ်နှစ်ကြာလို့ အကဲဖြတ်မှုပြီးရင် ငါလက်တွေ့ကမ္ဘာကို ပြန်ရောက်တော့ တစ်နှစ်လုံးပျောက်နေပြီး ပြန်ရောက်တာဆို ငါ့ဘဝကြီး ရှုပ်ထွေးသွားမှာပေါ့"

"host ကို အဖြေပေးပါမယ်။ သင်အကဲဖြတ်မှုအောင်မြင်ပြီး လက်တွေ့ကမ္ဘာကို ပြန်ရောက်သောအခါ ဘာမှထိခိုက်မှာမဟုတ်ပါ။ စာအုပ်ထဲက အချိန်စီးဆင်းမှုက လက်တွေ့ကမ္ဘာနှင့် ဘာမှမဆိုင်ပါ။ အကဲဖြတ်မှုပြီးဆုံးသောအခါ hostရဲ့ အချိန်ဇယားက စာအုပ်ထဲဝင်ချိန်မှာ ရပ်နေမှာပါ"

စုခယ်က စိတ်သက်သာရာရသွားသည်။ မေးမထားရင် သူမစိတ်မအေးနိုင်ပေ။

မဟုတ်ရင် သူမ စာအုပ်ထဲမှာ ပျော်နေပြီး လက်တွေ့ကမ္ဘာကို ပြန်ရောက်သောအခါ အရာအားလုံးပျောက်သွားရင် သူမငိုချင်လောက်အောင် ဖြစ်သွားမှာပဲ။

"hos၊ မေးစရာ မေးခွန်းတွေ ရှိသေးလား?"

"ခုနကပြောသော 'CP ကိုမထောက်ခံရင် သေမယ်' systemဆိုတာ ဘာလဲ?"

စုခယ်က ဒီ system က မသေချာ မရေရာဘူးလို့ ခံစားရသည်။

"CP ကိုမထောက်ခံရင် သေမယ်ဆိုတဲ့အတိုင်း systemက host ကို target ဇာတ်ကောင်နဲ့ စိတ်ခံစားမှုတန်ဖိုးတွေ ပျိုးထောင်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ မတူညီတဲ့ စိတ်ခံစားမှုတန်ဖိုးတွေက ရွှေလက်ချောင်းစွမ်းရည်၊ ပါရမီစွမ်းရည်လို အသစ် အသစ်သော စွမ်းရည်တွေကို ကျပန်းဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပါတယ်။"

"အဆင့်တစ်ခုကို ရောက်ပြီဆိုရင် host က အထွေထွေ အုပ်ချုပ်ရေးဌာနကို system ကနေ တစ်ဆင့် တောင်းဆိုမှု ပြုလုပ်နိုင်ပါတယ် 

သတိပြုရန်- သင့်တော်သောအခြေအနေမှာ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခွင့်အားလုံးက စာအုပ်ထဲ ကူးပြောင်းခြင်း အထွေထွေ အုပ်ချုပ်ရေး ဌာနမှာ ရှိပါတယ်။"

"အဓ္ဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခွင့်အားလုံးက စာအုပ်ခရီးသွားအထွေထွေ အုပ်ချုပ်ရေးဌာနမှာရှိတယ်" ဆိုတာက လက်တွေ့ကမ္ဘာမှာရှိသော "အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခွင့်အားလုံးက ကျွန်တော်တို့ ကုမ္ပဏီမှာရှိတယ်" ဆိုတာနှင့် ဆင်တူပါတယ်။ "

လူဆိုးတွေနှင့်ပင် တူနေသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် သူတို့မကျေနပ်ရင် စာချုပ်ကို ဘယ်အချိန်မဆို ပြောင်းလဲနိုင်ပြီး သင့်မှာ ကန့်ကွက်ပိုင်ခွင့်မရှိပေ။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခွင့်က သူတို့မှာရှိသဖြင့်ပင်။

"ငါမေးချင်တာက တစ်ခုပဲ။ နင်တို့ရဲ့လိုအပ်ချက်တွေအတိုင်း လုပ်ဆောင်ရင် ငါတို့ လက်တွေ့ကမ္ဘာကို ပြန်ရောက်မယ်ဆိုတာ သေချာတယ်။ ပြီးတော့ နင်တို့မှာ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုခွင့်ရှိတယ်ဆိုတာ ငါနားလည်တယ်။ ဒါပေမယ့် နင်တို့က စာချုပ်ကို မဖြစ်မနေ ပြောင်းလဲမှာမဟုတ်ဘူး၊ ဥပမာ နင်တို့ပြောတဲ့ သုံးလတစ်ကြိမ် အကဲဖြတ်မှုစံနှုန်းတွေကို ပြောင်းလဲမှာ မဟုတ်ဘူးမှတ်လား?" 

စုခယ်က အဓိကအချက်တွေကို မေးလိုက်သည်။ "ပြီးတော့ နင်တို့ရဲ့ အကဲဖြတ်မှုစံနှုန်းတွေက ဘာတွေလဲဆိုတာ ငါသိဖို့လိုတယ်။ နင်တို့က သုံးလတစ်ကြိမ် အကဲဖြတ်မှုရှိတယ်လို့ပြောပြီး စံနှုန်းတွေကို မပြောရင် ငါဘယ်လိုကြိုးစားရမှာလဲ။"

အဓိပ္ပာယ်မရှိတာတွေ၊ ဤမေးခွန်းတွေကို ရှင်းလင်းစွာ မမေးပါက မျက်စိကန်းသောသူက ဆင်ကိုစမ်းသပ်နေသလိုပင် ဖြစ်လိမ့်မည်။

"host ကို အဖြေပေးပါမယ်။ host ကို လုံးဝစိတ်ချနေမယ်လို့ မျှော်လင့်ပါတယ်။ စာအုပ်ထဲ ကူးပြောင်းခြင်း အထွေထွေ အုပ်ချုပ်ရေးဌာနက ဂိမ်းစည်းမျဉ်းတွေကို ထုတ်ပြန်ပြီးတာနဲ့ ဘယ်တော့မှ ပြောင်းလဲမှာမဟုတ်ပါဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ရေးဆွဲထားသော system က 'CP ကိုမထောက်ခံရင် သေမယ်' system ဖြစ်တာကြောင့် အကဲဖြတ်မှုစံနှုန်းမှာ hostက ပစ်မှတ်ဇာတ်ကောင်နဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာရှိမရှိဆိုတာပါပဲ။ အတိုချုပ်ပြောရရင် ခုနကပြောသလိုပဲ စိတ်ခံစားမှုတန်ဖိုးပါပဲ။"

"ဒါ့အပြင် တိုးတက်မှုတန်ဖိုးကလည်း အကဲဖြတ်မှုရဲ့ အရေးကြီးသော အစိတ်အပိုင်း တစ်ခုပါ။ တိုးတက်မှုတန်ဖိုးဆိုတာ host ပိုင်ဆိုင်သော စွမ်းရည်အမှတ်တွေပါပဲ။ မူရင်းပိုင်ရှင်ရဲ့ ဂုဏ်သတင်း၊ စီးပွားရေးလုပ်ငန်းစတာတွေလည်း ပါဝင်ပါတယ်။"

"အထက်မှာဖော်ပြထားတဲ့ ထိရောက်သောအမှတ်တွေက စိတ်ခံစားမှုတန်ဖိုးနှင့် တိုးတက်မှုတန်ဖိုးတွေကို ပေါင်းစပ်ထားတာပါ။ system ရဲ့ ထူးခြားချက်ကြောင့် စိတ်ခံစားမှုတန်ဖိုးက အကဲဖြတ်မှုရဲ့ ၈၀% နှင့် တိုးတက်မှုတန်ဖိုးက ၂၀% ဖြစ်ပါတယ်။ စတုတ္ထပတ် အကဲဖြတ်မှုရဲ့ စုစုပေါင်းအမှတ်က ၂၀၀ ရရင် အောင်မြင်ပြီး host က လက်တွေ့ကမ္ဘာကို ပြန်ဖို့ ရွေးခြယ်ခွင့်ရှိပါတယ်။"

အသံတိုး သွားသည်နှင့် အခန်းထဲက တိတ်ဆိတ်သွားသည်။

စုခယ်က ခဏတာ စဉ်းစားကြည့်ပြီး နားလည်သွားသည်။ ဤ system က ခေတ်စားနေသော အချစ်ရေး အစီအစဉ်တွေနှင့် ဆင်တူသည်။ တာဝန်ရ ပစ်မှတ်နှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာပျိုးထောင်ဖို့က အနည်းငယ်ခက်သည်။

"ဒါဆို နင်တို့ရွေးထားတဲ့ ပစ်မှတ်ဇာတ်ကောင်က ဘယ်သူလဲ?"

မည်မျှခက်ခက် ပစ်မှတ်ဇာတ်ကောင်က မည်သူမည်ဝါမှန်း သိရမည် မဟုတ်ပါလား။ ဒါက အလုပ်မဖြစ်လျှင် သူမ တိုးတက်မှုတန်ဖိုးကို ဦးစွာတိုးမြှင့်ပြီး အမှတ်ပြည့်ရယူမည်ဖြစ်သည်။

စာအုပ်ခရီးသွား အထွေထွေ အုပ်ချုပ်ရေးဌာန - "ချန်းလင်၊ မူလပိုင်ရှင်ရဲ့ ခင်ပွန်း။"

အော်။ ပစ်မှတ်ဇာတ်ကောင်ကို ကောင်းကောင်းရွေးထားသည်ပင်။ စုခယ်က မူရင်းစာအုပ်ထဲက ဇာတ်လမ်းနှင့် အစောပိုင်းက မှန်းထားသော ဇာတ်လမ်းတိုးတက်မှုကို ပြန်သတိရသွားသည်။ သူမကံကောင်းတာက ငရဲမုဒ်ကို ကူးပြောင်းလာခဲ့သည်ပင်။ အချိန်ဇယားက နည်းနည်းလေးစောခဲ့ပါက ချန်းလင်နှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာများ ပေါက်ဖွားလာဖို့ ယုံကြည်ချက်ရှိဦးမည်။

လက်ရှိအခြေအနေမှာတော့ ဒီကိစ္စကို ဆွေးနွေးဖို့တောင် မလိုတော့ပေ။ မူလပိုင်ရှင်က မဖွယ်မရာတွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခု လုပ်ခဲ့သည်။ သူမ လုပ်ရပ်တွေက မိသားစုဝန်း တစ်ခုလုံးကို ပျံ့နှံ့သွားသည်။

အား။ သူမ ခေါင်းတောင် ရုတ်တရက် နည်းနည်းနာလာသလိုပင်။

စာအုပ်ခရီးသွား အထွေထွေအုပ်ချုပ်ရေးဌာန - "host၊ မေးစရာမေးခွန်းတွေ ရှိသေးလား?"

"မရှိတော့ဘူး"

မေးဖို့လိုသောမေးခွန်းတွေ အားလုံးက မေးပြီးသွားချေပြီ။ ဘာမေးစရာမေးခွန်းတွေ ကျန်သေးသနည်း။ လက်တွေ့ကမ္ဘာကို ပြန်ဖို့လမ်းက ရှည်လျားလွန်းသည်။

"host ကံကောင်းပါစေ။"

ပတ်ဝန်းကျင်က ပြန်အမှောင်ထုဖုံးသွားသည်။ အရာအားလုံး တိတ်ဆိတ်သွားသည်။

ခဏအကြာတွင် စက်သံတစ်ခု သူမ စိတ်ထဲမှာ မြည်လာခဲ့သည်။ - "CP မရှိ" systemကို အောင်မြင်စွာ တပ်ဆင်ပြီး hostကို ဖြစ်ရပ် တစ်လျှောက်လုံး လိုက်ပါ အဖော်ပြုပေးကာ ထိရောက်သော အမှတ်တိုးတက်မှုကို အချိန်နှင့် တစ်ပြေးညီ အစီရင်ခံပေးပါမယ်။ hostကို စိတ်ရောကိုယ်ပါ ဝန်ဆောင်မှုပေးပါမယ်။

"ဒေါက်၊ ဒေါက်၊ ဒေါက်..."

တံခါးကို မြန်မြန်နှင့် ပုံမှန်ခေါက်သံများကြောင့် စုခယ် နှိုးလာသည်။ အခန်းထဲက မှောင်မိုက်နေပြီး အလင်းရောင် အနည်းငယ်မှမရှိပေ။

အိပ်မက်ကနေ နိုးလာသောအခါ သူမခေါင်းက အမြဲနာလေ့ရှိသည်။ သူမ နဖူးကို ပွတ်ပြီး အခန်းထဲက မီးကိုဖွင့်လိုက်သည်။ နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ညနေ ၇ နာရီကျော်သွားလေပြီ။

စားပွဲပေါ်က စာကို သတိရလိုက်ပြီး စုခယ်က ကောက်ယူ၍ ဝှက်ထား ပြီးမှသာ တံခါးဖွင့်လိုက်သည်။

"စုခယ်၊ ဘာလို့ ကန်တင်းမှာ ထမင်းသွား မစားတာလဲ။ နင်ပြန်လာတည်းက အပြင်မထွက်ဘူးလို့ ကြားတယ်။ နင်မစားလို့မရဘူး။ အထူးသဖြင့် နင်အခုမှ ဆေးရုံကနေ ဆင်းလာတာ။ နင့် ကိုယ်ခန္ဓာက အားနည်းနေတယ်။ အာဟာရလိုအပ်တယ်။ နင်..."

ချန်းရှုဟွာက စကားတွေအများကြီးပြောပြီး ဝင်လာကာ လက်ထဲမှာ ထမင်းဘူးကိုင်ထားသည်။

အခန်းထဲကို ခြေလှမ်းချလိုက်သည်နှင့် အသံ ရပ်သွားသည်။

ချန်းရှုဟွာက အသစ်လိုပင် သန့်ရှင်း သပ်ရပ်နေသည့် အိမ်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ပစ္စည်းတွေက နေရာတကျ ရှိနေပြီး ကြမ်းပြင်က အစွန်းအထင်း မရှိပေ။ ယခင်က ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေသောပုံစံနှင့် မတူပေ။

"နင် အိမ်ကို သန့်ရှင်းရေး လုပ်ထားတာလား?"

ချန်းရှုဟွာ အံ့သြသွားတာ မဆန်းပေ။ ချန်းအိမ်ထောင်စု၏ ဇနီးဖြစ်သူ စုခယ်ဆိုတာ အိမ်မှုကိစ္စမလုပ်ဖူးသော မိန်းကလေးတစ်ယောက် ဖြစ်သည်ကို ဝန်ထမ်းတန်းလျားထဲက လူတိုင်းသိသည်။ သူမအိမ်က လူဝင်စရာမရှိအောင် ရှုပ်ပွနေသည်။ သူမရောက်လာတည်းက ဘယ်တော့မှ အိမ်မှာ ချက်ပြုတ်တာမျိုး မတွေ့ဖူးပေ။

"ယောင်းမ ရှင် နောက်နေတာလား။ ကျွန်မသန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားတာလေ၊ အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး။"

စုခယ်က အပြုံးတစ်ခုဖြင့် ဖြေကာ လူကို အိမ်ထဲဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။