MM Story Teller

Chapter 3

Viewers 75

🦋Ch3

- စစ်ဆေးခြင်း

သူက ချီရွှင့် ဘာတွေးနေလဲ နားမလည်တော့ပေ။ သူ့ကို ကောင်းကောင်းသိသည်ဟု ထင်ခဲ့သော်လည်း ထိုလူ၏ ဦးနှောက်လည်ပတ်ပုံကို လိုက်မမှီနိုင်သေးပေ။

သူ့မျက်လုံးအစုံက ရန်မူနေသည့် ကြောင်တစ်ကောင်လို ပြူးကျယ်မိသွားသည်။

ချီရွှင့်က သူ့ပုံစံလေးက ရယ်စရာကောင်းနေသလို ခံစားမိ၍ မျက်နှာထက် ခပ်ဖွဖွ အပြုံးတစ်ခု ပေါ်လာသည်။

ပိုင်ရှီးက ချောင်းဆိုးရပ်လိုက်ရင်း လျှာကိုက်လိုက်ကာ နာကျင်မှုကြောင့် ခေါင်းရှင်းသွားရန် မျှော်လင့်မိသည်။ သူ၏ လက်သည်းများက စားပွဲခုံစွန်းကို ကုတ်ခြစ်နေမိ၏။

“ ဘာလို့ ကျွန်တော်တို့ တွဲဖို့ ပြောလာရတာလဲ...ကျွန်တော့်အပေါ် စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိလို့လား...ဒါမှမဟုတ် ကျွန်တော့်ကို နည်းနည်းလောက် သဘောကျနေလို့လား..."

နောက်ဆုံးစကားက အသံမကြားရအောင် တိုးတိုးလေး ထွက်လာ၍ ကော်ဖီခွက်ထဲက ရေနွေးငွေ့များ လေထဲ တိုးဝှေ့ပျောက်ကွယ်သွားသလိုပင်။

သူက နှစ်ဦးနှစ်ဖက်လုံး သဘောကျနေသည့် ဖြစ်နိုင်ခြေက အရမ်းနည်းမှန်း သိသော်လည်း....

တကယ်လို့များ...

မည်သို့ဆိုစေ လူဆိုသည်က စိတ်ကူးယဥ်တတ်ကြသည်။ ထို့ပြင် ချီရွှင့်က အမြဲတမ်း အမှန်အတိုင်း ပြောလေ့ရှိသူ ဖြစ်နေသည်။

သူက ပြန်ဖြေလာသည် " သနားတာကြောင့် မဟုတ်ပါဘူး...ဒါပေမယ့် မင်းရဲ့ နောက်ဆုံးမေးခွန်းကိုလည်း ဟုတ်တယ်လို့ မပြောနိုင်ဘူး...ပိုင်ရှီး...ကိုယ် မင်းကို မလိမ်ချင်ဘူး..."

ပိုင်ရှီးစိတ်ထဲ ပန်းရောင်ပူဖောင်းလေးများ ချက်ချင်း ပေါက်ထွက်သွားသည်။

သူက "အို့" ဟု ခြောက်ကပ်ကပ် ပြန်ဖြေလိုက်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားစွာ မေးမိသည်။

" ဒါဆိုရင် ဘာလို့လဲ...ကျွန်တော့်ကို မိတ်ဆွေအနေနဲ့ အဆုံးရှုံးမခံချင်လို့လား..."

ထိုအတိုင်းဆို သူက ဂုဏ်ယူရတော့မည်။ သူက ချီရွှင့်နှလုံးသားထဲ ထိုမျှ အရေးပါကြောင်း ပြနေသည် မဟုတ်ပါလား။

ချီရွှင့်က ပြောလာသည် " ကိုယ်တို့ ကြိုးစားကြည့်သင့်တယ်လို့ ထင်တယ်...အခုကစပြီး နောက်ပိုင်း ကိုယ်တို့ မိတ်ဆွေအဖြစ်နေဖို့ ခက်သွားတော့မှာလေ...မတူညီတဲ့ ဆက်ဆံရေးတစ်ခု ပြောင်းကြည့်ကြရင်ရော ဘယ်လိုလဲ...မင်းက ကိုယ့်ကို သဘောကျတယ်...ကိုယ်ကလည်း မင်းနဲ့ ရင်းနှီးတယ်လေ...သူစိမ်းနှစ်ယောက် တွဲတာထက်တော့ ပိုကောင်းမှာပေါ့...ကိုယ့်မိဘတွေက အခုတလော ဘလိုင်းဒိတ်တွေ ခဏခဏ လုပ်ပေးနေကြတာ...ဒါပေမယ့် ကိုယ်ကတော့ အချိန်ဖြုန်းရမှာ မကြိုက်လို့ တစ်ခါမှ မသွားခဲ့ဘူး...မင်းနဲ့သာဆိုရင် ဒိတ်ဖို့ လက်ခံနိုင်မယ်လို့ ထင်တယ်..."

ပိုင်ရှီးက နောက်ဆုံးစကားကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက် တိမ်ပေါ် ရောက်သွားသလို ဖြစ်သွားရသည်။

သူက ချီရွှင့်နှင့် မိတ်ဆွေဖြစ်သည်မှာ နှစ်ပေါင်းမနည်း ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ ဤလူက ကောလိပ်တက်နေစဥ်အတွင်း come outလုပ်ခဲ့၍ လူတိုင်း အံ့အားသင့်ရသည့်အဖြစ်ကိုလည်း သေချာပေါက် သူသိထားသည်။ လိင်တူလက်ထပ်ခြင်းက တရားဝင်လာပြီဖြစ်သော်လည်း လက်တွေ့ဘဝတွင်ဖြင် ထိုသို့ မဟုတ်ခဲ့ပေ။ သူက သူ့မိသားစုနှင့် အချိန်အတော်ကြာ ရှေ့မတိုးသာနောက်မဆုတ်သာ အခြေအနေ ဖြစ်နေခဲ့ရာမှ နောက်ဆုံး သဘောတူညီမှု ရရှိခဲ့သည်။

ထိုအချက်ကို လက်ခံပေးပြီးမကြာခင် သူတို့က ကမ္ဘာပေါ်က တစ်ခြားမိဘများလို သားဖြစ်သူ၏ အိမ်ထောင်ရေးအား စိုးရိမ်လာကြတော့သည်။ ထိုသူ ကောလိပ်ပြီးသွားသည်နှင့် သူတို့က ဘလိုင်းဒိတ်များ တက်တက်ကြွကြွ စီစဥ်ပေးကြ၍ သူ၏ လိင်စိတ်ခံယူမှုကြောင့် လက်ထပ်ခြင်းကနေ ရှောင်လွှဲလို့မရကြောင်း ပြနေခြင်းပင်။

ချီရွှင့်က ထိုဘလိုင်းဒိတ်များကို တစ်ကြိမ်မှ လက်မခံခဲ့ပါချေ။

ထို့ကြောင့် ပိုင်ရှီးက ချီရွှင့်စကား၏ နောက်ကွယ်က အဓိပ္ပါယ်ကို အလွယ်တကူ နားလည်ပေးနိုင်သည်။

သူနှင့် ချီရွှင့်က လိုက်ဖက်သည်ဟု ဆိုရမည်။ သူတို့၏ စိတ်သဘောထားများက တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် နားလည်မှုရှိသည့်အပြင် နှစ်ယောက်စလုံးတွင် လူထောင်ပေါင်းများစွာ၏ နှလုံးသားကို ဖမ်းစားနိုင်မည့် ရုပ်ရည်မျိုး ပိုင်ဆိုင်ထားကြလေသည်။ သူတို့က တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် ကောင်းကောင်းသိသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ချီရွှင့်က မိသားစုက လက်ထပ်ဖို့ တွန်းအားပေးနေ၍ စိတ်ညစ်နေရသည့်သူ ဖြစ်သည်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် သူနှင့် ရင်းနှီးသည့် မိတ်ဆွေက သူ့အပေါ် ခံစားချက်ရှိနေ၍ သူ လုပ်နိုင်ပါ့မလား ကြည့်ချင်မိသည်။

သူတို့က သူ့ကို ဘလိုင်းဒိတ်သွားဖို့ တိုက်တွန်းနေကြမှတော့ ဒီမိတ်ဆွေလေးကို ဘာလို့ မထားရမှာလဲ။ တကယ်တမ်းကျ သူစိမ်းနဲ့ သူငယ်ချင်းက ဘာကွာလို့လဲ။ သူတို့နဖူးမှာ သူစိမ်းဆိုပြီး စာရေးထားလို့လား။

ချီရွှင့်က ပိုင်ရှီးကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ကြည့်လာသည် " မင်း အဆင်ပြေရင် ကိုယ်တို့ အရင်ဆုံး တွဲကြည့်လို့ရတယ်...နောက်ပိုင်းအဆင်ပြေရင် လက်ထပ်တဲ့အထိပါ စဥ်စားလို့ရတယ်..."

ပိုင်ရှီးက နောက်စာကြောင်းအတွက် ပြင်ဆင်ထားပြီးသား ဖြစ်သော်လည်း လက်ဖဝါးတွင် ချွေးပြန်လာသည်ထိ လန့်သွားရသည်။

သူ့မှာတော့ တွဲမယ့်ကိစ္စအကြောင်းတွေးပြီး နပန်းလုံးနေရချိန်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်က လူကတော့ လက်ထပ်ဖို့ထိပါ စဥ်းစားနေပြီးပြီ။

သူတို့ကိစ္စတွေကို ဖယ်ကြည့်လိုက်ရင် ချီရွှင့်ကပဲ သူ့ကို လိုက်ပိုးနေသလို ထင်မိသွားဦးမယ်။

သူက ရုတ်တရက် အဆိပ်ငွေ့များဝိုင်းလာပြီး ထူးခြားဆန်းကြယ်၍ ရစ်မူးစေနိုင်သော အိပ်မက်ထဲ ပိတ်မိသွားသလို ခံစားသွားရသည်။

တစ်ခြားလူသာဆို သူက စိတ်လွတ်သွားပြီလားဟု တွေးမိမှာ ဖြစ်သည်။ တွဲတာက ဒီလိုမျိုး သာမန်ကာလျှံကာနိုင်တဲ့ အရာမျိုးလား။ တစ်ဖက်သတ် တည်ဆောက်လို့ ရနိုင်တဲ့အရာမျိုးလား။

နှစ်ရက်လောက်နေပြီးလို့ နောင်တရသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ။

သို့သော်လည်း ထိုသို့ အကြံပေးလာသူက ချီရွှင့်ကိုယ်တိုင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ပြီးတော့ နှစ်ပေါင်းများစွာ သူ့ဘက်က တိတ်တိတ်လေး သဘောကျနေခဲ့ရတဲ့သူကလေ။

သူက လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် သစ်သီးနှင့် အမျှားခံရသည့် ယုန်သူငယ်လေးလို ထိုအရည်ရွှမ်းသည့် အသီးကို စားရမလား မစားရဘူးလား ဝေခွဲမရဖြစ်နေသည်။

ယခု ပိုပြီး စဥ်းစားကြည့်လျှင် သူသာ ချီရွှင့်နှင့် တွဲလိုက်လျှင် အကျိုးအမြတ်ပိုရမည့်သူက တစ်ဖက်လူ မဟုတ်ပဲ သူဖြစ်နေသည်။

သူတို့ စမ်းကြည့်သင့်သည်။ အောင်မြင်သွားလျှင် အဆုံးမရှိ ပျော်ရွှင်မှုတို့ကို စွန့်ကြဲပေးနေသည့် ကောင်းကင်ဂိတ်တံခါးကြီးလို ဖြစ်လာပေလိမ့်မည်။ ယင်းက သူ့ကို မနက်တိုင်း အချစ်သီချင်းတို့ သီဆိုနိုင်ခွင့်ရပြီး ခါးသီးသည့် နေ့ရက်များကို တိတ်တခိုးအချစ်ဦးလေးနှင့် အတူကုန်ဆုံးခွင့်ရစေလိမ့်မည်။

သူတို့ထပ်ပြီး အဆင့်မတက်ခဲ့လျှင်တောင် သူ၏ မူလအခြေအနေတိုင်း ပြန်သွားပြီး သူမျှော်လင့်ထားသည့် အဆုံးသတ်ကို လက်ခံလိုက်ရုံသာ ရှိသည်။

သူက နှုတ်ခမ်းတင်းတင်းစေ့လိုက်ရင်း ချစ်ရသူ၏ မျက်နှာဝင်းဝင်းလေးကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူက တစ်စက္ကန့်မျှ အမြင်အာရုံ ချို့တဲ့သွားရင်း ပါးစပ်ကနေ "ကောင်းပြီ" ဟု ပြောမိမလို ဖြစ်သွားရသည်။

သူက ထိုစကား မပြောမိခင် ချီရွှင့်က ထပ်ပြောလာသည် " မင်း အခုချက်ချင်း အဖြေပေးစရာ မလိုပါဘူး...နောက်နှစ်ရက်အတွင်း စဥ်းစားလို့ရတယ်..."

ထိုစာကြောင်းက မသိလျှင် ချီရွှင့်ကပဲ အစပျိုးခဲ့သလို အထင်မှားသွားစေနိုင်သည်။

သို့သော်လည်း ဤသည်က ချီရွှင့် စဥ်းစားပေးမှန်း သူသိသည်။ သူက ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ရင်း အကြံကို လက်ခံလိုက်သည်။

" ကောင်းပါပြီ...ကျွန်...ကျွန်တော် သေချာစဥ်းစားကြည့်လိုက်ပါမယ်..."

နှစ်ဖက်လုံးအတွက် အချိန်ယူပြီး စဥ်းစားသည်က မှန်သည်။ ချီရွှင့်က အသိစိတ်ပြန်ဝင်သည်အချိန် နောင်တရချင်ရနိုင်၍ သူ့အစီအစဥ်ကိုလည်း မလုပ်ချင်နိုင်တော့လောက်ပေ။

ပိုင်ရှီးက ချီရွှင့်အိမ်တွင် ကြာကြာမနေခဲ့ပေ။

ယနေ့မနက် ဖြစ်ခဲ့သည့်အရာက ပုံရိပ်ယောင်တစ်ခုလိုပင်။ ချီရွှင့်က စိတ်အားထက်သန်နေသော်လည်း သူကသာ အခွင့်ရေးရလျှင် ထွက်ပြေးတော့မည့် အပြစ်သားဝရမ်းပြေး တစ်ယောက်နှင့်တူနေသည်။

ချီရွှင့်အိမ်တွင် သူ့အင်္ကျီဆိုဒ်မရှိပေ။ ကံကောင်း၍ အနီးနားတွင် စတိုးဆိုင်တစ်ဆိုင် ရှိသည်။ ထိုလူ့အတွင်းရေးမှူးက အဝတ်အစားများ ဝယ်ပေးလာပြီးချိန် ပိုင်ရှီးမှာ ထွက်သွားဖို့ မစောင့်နိုင်တော့ပေ။

ချီရွှင့်က သူ့မှာလည်း စဥ်းစားဖို့ အချိန်လိုမှန်း သိနေ၍ နေဖို့ တွန်းအားမပေးတော့ပေ။

ပိုင်ရှီးက မနေ့ညက ကားမောင်းလာခဲ့သော်လည်း သူ၏ လက်ရှိအခြေအနေက ကားမောင်းဖို့ မသင့်တော်ပေ။ ချီရွှင့်က ကားဂိုဒေါင်ထဲမှ ကားတစ်စီး ထုတ်လိုက်ပြီး ပိုင်ရှီးကို ပြောလာသည် ။

" ကိုယ် မင်းအိမ်ကို လိုက်ပို့ပေးပြီးတော့ ကိုယ့်လက်ထောက်ကို မင်းရဲ့ကား ပြန်ပို့ပေးခိုင်းလိုက်မယ်..."

ပိုင်ရှီးက ထိုင်ခုံခါးပတ်ကို အမြန်ပတ်လိုက်ရင်း ခေါင်းညိမ့်ပြလာသည်။

သူက ချီရွှင့်က ဘာလို့ သာမန်အတိုင်း လုပ်နေနိုင်ရလဲ မသိတော့ပေ။ သူတို့နှစ်ယောက်၏ အရည်အချင်းက မတူညီသည့်ပုံပင်။

သူက ကားထဲ ရောက်သည်နှင့် အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်၏။ သို့သော်လည်း နောက်ပိုင်းတွင် သူက အိပ်မက်ကမ္ဘာထဲ ရောက်သွားရတော့သည်။

နာရီဝက်ကျော်ကျော် ကြာပြီးနောက် တစ်စုံတစ်ယောက်က သူ့လက်ကို ထိနေသလို ခံစားမိသည်။

" ထတော့...ကိုယ်တို့ ရောက်နေပြီ..."

ပိုင်ရှီးက မျက်လုံးဖွင့်လိုက်ရင်း ကားထဲမှ ဆင်းလိုက်ရာ သူ့အိမ်မဟုတ်ပဲ ဆေးရုံရှေ့ရောက်နေမှန်း သိလိုက်ရသည်။

သူက ချီရွှင့်ကို မေးချင်သလို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

ချီရွှင့်က ကားလော့ချရင်း သူ့ကို ဆွဲခေါ်သွားသည် " ကိုယ် မနေ့ညက အတိုင်းအဆ မရှိခဲ့လို့ မင်း နာနေခဲ့လောက်တယ်....ဒါကြောင့် မင်းကို စစ်ဆေးပေးဖို့ ဆရာဝန်နဲ့ ချိန်းထားတယ်..."

ပိုင်ရှီးက ခရမ်းချဥ်သီးလေးလို ဖြစ်သွားရသည်။ သူ့နားရွက်ထိပ်လေးများက နီရဲသွားပြီး ခေါင်းထဲမှ အငွေ့ထွက်လာသလို မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲသွားသည်။

သူက ယနေ့မနက်နှင့်တင် အလုံအလောက် လန့်ခဲ့ပြီးပြီ ဖြစ်သည်။

သူက ထိုစိတ်ကူးကို ငြင်းလိုက်ပြီး သူ့လက်ကို ဆွဲဖြုတ်ရန် ကြိုးစားသည် " ကျွန်တော် အဆင်ပြေပါတယ်...ဒီလိုလုပ်ဖို့ မလိုပါဘူး...ဆရာဝန်ပြဖို့ မလိုပါဘူး..."

ချီရွှင့်က ပြန်ကြည့်လာသည်။ ထိုမျက်လုံးများက စိတ်ဆိုးသွားပုံမရပဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နှင့် ပြောလာသည် " မှန်ပါတယ်...မင်း အဖျားကျသွားရင်တော့ လာစရာ မလိုဘူးပေါ့..."

ပိုင်ရှီးက တစ်ဖက်လူ၏ အကြည့်အောက် ပါသွားပြီး အရုန်းရပ်ကာ ချီရွှင့်နောက် လိမ်လိမ်မာမာလေး လိုက်သွားရသည်။

စစ်ဆေးချက်က ပိုင်ရှီးထင်ထားသည်ထက် ပိုကောင်းနေသည်။ ယခုက သီးသန့်ဆေးရုံတစ်ခု ဖြစ်ပြီး ခေါင်းဆောင်က ချီရွှင့်အသိ ဖြစ်နေ၏။ သက်လတ်ပိုင်း ဆရာဝန်ကြီးက ကြင်နာတတ်သည်။ ထိုဆရာကြီးက လူငယ်များ၏ ရူးလောက်စရာ အပြုအမူများကြောင့် အံ့သြသွားပုံမရပေ။

ချီရွှင့်က ပိုင်ရှီးနှင့် တစ်ချိန်လုံး အတူတူရှိနေပေးပြီး သူ့အစား မေးသမျှအားလုံး ပြန်ဖြေပေးနေသည်။

ဆရာဝန်က ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကို အကြိမ်အနည်းငယ်ခန့် ကြည့်နေပြီးနောက် သူတို့ကို အတွဲဟု အထင်မှားသွားဟန်ဖြင့် ပိုင်ရှီးကို ပြုံးစစနှင့် စနောက်လိုက်သေးသည်

" ကောင်လေး....ရှက်မနေပါနဲ့...မင်းရဲ့ ကောင်လေးက မင်းကို အရမ်း ကြင်နာတာ..."

ပိုင်ရှီး၏ နှုတ်ခမ်းထောင့်များက တွန့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး သူဘယ်လိုခံစားမိလဲ ဖော်မပြတတ်ပေ။

ချီရွှင့်ကတော့ သူနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ပင်။ သူ့တွင် သီးသန့်ဆန်ပြီး အေးစက်စက် အမူအရာရှိသော်လည်း တာဝန်ယူပြီး စိတ်ရှည်တတ်သူ ဖြစ်သည်။ သူ့ဆီကနေ ဘာမှမလွတ်ကင်းနိုင်ပေ။

ယခုလိုပင်။ ချီရွှင့်က သူ့အပေါ် ခံစားချက် မရှိနိုင်လောက်ပဲ တာဝန်ယူရမည်ဟု ခံစားနေသည့်အတွက် ပိုင်ရှီးကို အကောင်းဆုံး ဂရုစိုက်ပေးဖို့ လုပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုအရာကြောင့် ပိုင်ရှီးက စောစောက ကမ်းလှမ်းချက်ကို အမှတ်ရသွား၏။

သူသာ စွန့်စားပြီး အခွင့်အရေးယူကာ ချီရွှင့်ကို လက်ထပ်ဖို့အထိ တောင်းဆိုလိုက်လျှင် ချီရွှင့်က တကယ်ကြီး သဘောတူလိုက်နိုင်သည်။

ပိုင်ရှီးက ချီရွှင့်၏ ပုံရိပ်ကို လေ့လာမိရင်း ပိုချစ်မိလာသလို ဝမ်းလည်းနည်းမိသည်။ ထိုအရာက သူ့ကို ခြောက်နှစ်လောက် ဆွဲဆောင်နေခဲ့သည့် နူးညံ့ညင်သာမှုနှင့် ကွာခြားနေသည်။

စစ်ဆေးပြီးနောက် ဆရာဝန်က ပြဿနာကြီးကြီးမရှိကြောင်း ပြောလာသည်။ သူက လိမ်းဆေးတော်တော်များများကို ညွှန်ကြားခဲ့ပြီး ပိုင်ရှီးကို လိမ်းပေးပြီး နားနေရန် ညွှန်ကြားခဲ့သည်။

ချီရွှင့်က ဆေးရုံအပြင်ဘက် ရောက်သည်နှင့် ပိုင်ရှီးကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ပေးလေသည်။

သို့သော်လည်း သူသွားနေသည့် နေရာက ပိုင်ရှီး၏ တိုက်ခန်း မဟုတ်ပဲ ချီရွှင့်မိဘအိမ်နှင့် မဝေးသည့် ပိုင်ရှီးမိဘအိမ် ဖြစ်နေသည်။

ပိုင်ရှီးမှာ ငြင်းစရာမရှိပေ။

သူက ဘွဲ့ရပြီးနောက် အဆင့်အတန်းမြင့် တိုက်ခန်းတစ်ခု ဝယ်ခဲ့သော်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ သူ့မိဘအိမ်တွင် နေတတ်သည်။ သူက နေရာနှစ်ခုတွင် နေသည့်အချိန်က အတူတူလောက်ပင်။

သူတို့က ဂိတ်ပေါက် ရောက်သည်နှင့် ခြံဝန်းထဲရှိ ကိုင်းဖျားကနေ တွဲကျနေသည့် ခေါင်ရမ်းပင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။

ချီရွှင့်က အထဲမဝင်ခဲ့ပေ။ သူက ဂိတ်ပေါက်အပြင်မှာသာ ရပ်လိုက်၏။ ပိုင်ရှီးက ကားတံခါးပေါ် လက်တင်လိုက်ရင်း သူ့ကို ကြည့်လာသည်။

ချီရွှင့်က သူနှင့် အကြည့်ချင်းဆုံလိုက်သည်။

ကားထဲရှိ နေရာက မကျယ်လှပေ။ ချီရွှင့်၏ မျက်လုံးများက ကြည်လင်နက်ရှိုင်းသည့် နွေဦးလို အမှောင်ထဲ တောက်ပနေကာ ပိုင်ရှီး၏ ပုံရိပ်က ရောင်ပြန်ဟပ်နေသည်။

လေထုက အကြောင်းပြချက်မရှိပဲ မပြတ်မသားဖြစ်လာလေသည်။

ပိုင်ရှီးက ခေါင်းငုံ့လိုက်ရင်း ဘောင်းဘီစကို လျှောက်ထိနေလိုက်မိသည်။ သူက မနေ့ညက အဖြစ်အပျက်ကို သေချာမမှတ်မိသော်လည်း သူစိတ်ထဲ အစိတ်အပိုင်းတစ်ချို့က ကျန်ရှိနေသေးသည်။ ချီရွှင့်က သူ့ကို ပြေးပေါက်မရှိအောင် ဖိထားပြီး နမ်းရှိုက်ခဲ့သည့်အကြောင်း မသဲမကွဲ မှတ်မိနေသေးသည်။

သူက အရှက်ပြေ ချောင်းဟန့်လိုက်ရင်း ထွက်ပြေးရန်ပြင်လိုက်၏။ သို့သော်လည်း ကားတံခါးကို မဖွင့်ခင် ချီရွှင့်အသံကို ကြားလိုက်ရသည်

" မင်းကို တစ်ခုလောက် မေးလို့ရမလား..."

သူက တောင့်ခနဲ ဖြစ်သွားရင်း လှည့်ကြည့်လိုက်သည်

" ဘာမေးမလို့လဲ..."

ချီရွှင့်က အနည်းငယ် ခေါင်းစောင်းကြည့်လာသည် " မင်းကိုယ့်ကို အထက်တန်းမှာ စကြိုက်ခဲ့တယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်နော်...ဒါကြောင့် ကိုယ် အကြာကြီး ခက်ခက်ခဲခဲ စဥ်းစားနေခဲ့တာ...မင်း အထက်တန်းတုန်းက ကိုယ်တို့ သိပ်မရင်းနှီးကြသေးဘူးလေ...မင်းကိုယ့်ကို ဘယ်လို ကြိုက်သွားခဲ့တာလဲ..."

ချီရွှင့်က ဤမေးခွန်းကို အလေးအနက်ထားပြီး မေးနေသည်။

သူက ပင်ကိုယ်က စပ်စုတတ်သည့်သူမျိုး မဟုတ်ပေ။ သူ့ကို ချစ်ကြောင်း ဝန်ခံခဲ့ကြသူပေါင်း ရေတွက်လို့မရနိုင်အောင် ရှိသည်။ အကြောင်းပြချက်များကလည်း ပုံမှန်ကြားနေကျအရာထက် မပို၍ သူတို့ကို စိတ်မဝင်စားခဲ့ပေ။

သို့သော်လည်း ပိုင်ရှီး၏ အကြောင်းပြချက်က မတူညီသလို ခံစားရသည်။

သူက ပိုင်ရှီးထက် နှစ်နှစ်ကြီးပြီး အထက်တန်းတုန်းကလည်း အတန်းမတူပေ။ ထို့ပြင် ကျောင်းလည်း မတူပေ။ ထို့ကြောင့် ဘယ်အချက်ကများ သူ့ကို ထိုလူငယ်လေး သဘောကျသွားစေမိမှန်း မမှတ်မိတော့ပေ။

ထိုညက သူ့လည်ပင်းနှင့် ပုခုံးပေါ် ကျဆင်းလာသည့် မျက်ရည်များက ပူပြင်းလွန်း၍ နောက်တစ်နေ့ နိုးလာသည့်အချိန် ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို ဟန်မဆောင်နိုင်ခဲ့ပေ။

သူက ပိုင်ရှီး သူ့အပေါ်ထားသည့် ခံစားချက်ဆီ နစ်ဝင်သွားရသည်။

ပိုင်ရှီးက ထိုမေးခွန်းကို မျှော်လင့်မထားခဲ့ရာ အချိန်အတော်ကြာသည်ထိ အံ့သြနေခဲ့ရင်း ပြန်မဖြေမိပေ။

သူ ဘယ်အချိန်ကစပြီး ချီရွှင့်ကို ကြိုက်သွားခဲ့တာလဲ။

ဤမေးခွန်းက ခြောက်နှစ်ဆိုသည့် ကာလအတွင်း သိပ်အရေးမကြီးခဲ့သည့်ပုံပေါ်သည်။

သို့သော်လည်း သူက အရာရာတိုင်း၏ အစကို မှတ်မိနေသေးသည်။ သူက လွန်ခဲ့သော ခြောက်နှစ်က ဆောင်းညတစ်ညတွင် လမ်းမီးရောင်အောက် သူ့ကို ကြည့်နေခဲ့သည့် ချီရွှင့်အကြည့်ကို အမှတ်ရမိသည်။

သူက ထိုမေးခွန်းကို တကယ် မဖြေချင်ပေ။

အချိန်အတော်ကြာ တိတ်ဆိတ်နေ၍ထင် ချီရွှင့်က သူ့ကို ဖိအားမပေးလာခဲ့ပေ။

" မင်း မဖြေချင်လည်း ရပါတယ်...အိမ်ထဲရောက်တာနဲ့ အနားယူဖို့ မမေ့နဲ့နော်..."

ပိုင်ရှီးက သင့်တော်သလို တုံ့ပြန်မိသည်

" ဒါ...ဒါဖြင့် နောက်မှပေါ့..."

သူက ချီရွှင့်ကို လက်ယမ်းပြလိုက်ရင်း တံခါးတွန်းဖွင့်ဝင်လိုက်သည်။

သူဖြတ်သွားသည့်အချိန် ဥယျာဥ်မှူးက အပင်များကို ရေလောင်းပေါင်းသင်ပေးနေသည်။ သူ အိမ်ထဲ ဝင်သွားလိုက်သောအခါ သူ့မိဘများ အိမ်တွင် ရှိပုံမရ၍ ရုံးမှာ ဖြစ်နိုင်လောက်သည်။ သူ့ညီမလေးသာ ဧည့်ခန်းမှာ ထိုင်နေပြီး iPadကနေ တစ်ခုခု ကြည့်နေသည်။

သူ့ညီမလေး၏ နာမည်က ပိုင်ရော့ ဖြစ်ပြီး သူ့အမြွှာညီမလေး ဖြစ်သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံးက ပုံစံဆင်သော်လည်း စိတ်သဘောထားက တစ်ခြားစီပင်။ သူမက ချီရွှင့်လို ငယ်ငယ်ကတည်းက ထူးချွန်ပြီး သန်မာသည့် အကျင့်စရိုက်ရှိသည်။

မောင်နှမနှစ်ယောက်က စိတ်နေစိတ်ထား မတူသော်လည်း ငယ်ငယ်ကတည်းက ရင်းနှီးကြသည်။

ပိုင်ရော့က သူပြန်လာ၍ ပျော်သွားဟန်ရှိသော်လည်း ပိုင်ရှီးက သူမနား ရောက်လာသည့်အချိန် သူမက သံသယဝင်သလို မေးလာသည် " အစ်ကို ဒီနေ့ ဘာလို့ ဖျော့တော့နေရတာလဲ...မနေ့က အချိန်ပိုဆင်းပြီး နောက်ကျတဲ့အထိ နေခဲ့လို့လား..."

ပိုင်ရှီးက သူမအား အမှန်အတိုင်း ပြောပြလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ သူက စကားနည်းနည်းပြောပြီးနောက် အပေါ်ထပ်က သူ့အခန်းသို့ အမြန်ပြေးလေတော့သည်။

🦋🦋

Prev Next