Welcome To MM Storyteller
LOGIN
- ငါ လိမ်ခဲ့တယ်။
ထိုစကားကို ကြားသောအခါ စုယန်ယန်၏ နှလုံးခုန်သံ တစ်ချက် မြန်သွားသည်။ သူမရဲ့ အဖိုးကို
သူ့ရဲ့ အမြော်အမြင်အတွက် တိတ်တဆိတ် ကျေးဇူးတင်မိသွားသည်။
သုတေသနအဖွဲ့အစည်းကို မျိုးစေ့ပေးအပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တဲ့အခါ အဖိုးဖြစ်သူက သူမရဲ့
အခြေအနေကို စိုးရိမ်သောကြောင့် သူမအတွက် အခွံအလွတ်ကုမ္ပဏီတစ်ခုကို ရက်ရက်ရောရော စီစဉ်ပေးခဲ့သည်။
အပေါ်ယံတွင် စုယန်ယန်က တိရစ္ဆာန်များနှင့် အပင်များဆိုင်ရာ လေ့လာမှုအမျိုးမျိုးတွင်
ပါဝင်ခဲ့သည်ဟု ဆိုကြသည်။ စုယန်ယန်၏ တရုတ်ဆေးဖက်ဝင်ပါဝင်ပစ္စည်းအပင်များကို မတော်တဆ
ရှာဖွေတွေ့ရှိခဲ့သည်။
ဟုတ်ပါတယ်၊ ဒီအခွံအလွတ်ကုမ္ပဏီဟာ လူတချို့ကို လှည့်စားဖို့ နာမည်အတုတစ်ခုသက်သက်ပါပဲ။
သူတို့ သိလိုသည်များကို သိလိမ့်မည်။
၎င်းသည် အထက်လူကြီးများကြား ကစားပွဲတစ်ခုမျှသာဖြစ်ပြီး အများစုမှာ အကျိုးကျေးဇူးများကိုသာ
အာရုံစိုက်ကြသည်။ တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် နားလည်မှုတစ်ခုသည် သတ်မှတ်ထားသော အတိုင်းအတာတစ်ခုအတွင်း
ရှိနေပြီး၊ ထိုအဆင့်ကို မည်သူမျှ မကျော်ဖြတ်နိုင်ပါ။
“အဲဒီမျိုးစေ့က အဖိုးပိုင်တဲ့ ပြင်ပကုမ္ပဏီတစ်ခုက သုတေသနပရောဂျက်ရဲ့ ရလဒ်ပါ။
လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်နှစ်လောက် စပြီး သုတေသနလုပ်ခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ညီမလေးက အကြံတစ်ခုရခဲ့တယ်။”
စုယန်ယန်က သူ့အစ်ကိုကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ပြီး စိတ်ဆိုးဟန်ဆောင်လိုက်သည်။
"အစ်ကိုကြီး မယုံရင် အဖိုးကို သွားမေးလို့ရတယ်။"
စုယုရွှမ်ကိုကြည့်ရတာ ရှက်သွားပုံရသည်။ “ကောင်းပြီ၊ ကောင်းပြီ။ ငါ မင်းကို မယုံတာ
မဟုတ်ပါဘူး။ မင်းအလိမ်ခံရမှာကို ငါစိုးရိမ်လို့ပါ။"
စုယန်ယန်က မျက်ခုံးပင့်ကာ ရယ်မောလိုက်သည်။ “အလိမ်ခံရမှာလား။ အဖိုးက ညီမလေးကို
လိမ်နေတာလား။"
"မဟုတ်ဘူး၊ မဟုတ်ဘူး၊ ငါ ဒီလိုစကားမျိုး ဘယ်တုန်းကမှ မပြောခဲ့ပါဘူး။"
စုယုရွှမ်သည် အဖိုးရှေ့မှာ သူ့ညီမလောက် ယုံကြည်ချက်မရှိပေ။ သူ့ဝမ်းကွဲတွေလိုပဲ
သူက ဒီအိမ်ထောင်ဦးစီးကို နည်းနည်းကြောက်သည်။
ယခု စုယန်ယန်သည် အဖိုးချိန်ရဲ့နာမည်ကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုလာသောအခါတွင် အသနားခံရန်မှတပါး
အခြားရွေးချယ်စရာမရှိပေ။
“ဒါက အစ်ကို့အမှားပါ။ အစ်ကိုပြောတာ မှားသွားပါတယ်။ ညီမလေး ကျေးဇူးပြုပြီး အဖိုးကို
ဒီအကြောင်း ပြန်မပြောပါနဲ့။”
"အခုမှ အစ်ကို ကြောက်နေပြီလား။" စုယန်ယန်သည် သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ခေါင်းနားကပ်ကာ
ကရော်ကရော်လုပ်လိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ဦးသည် သူမ၏မျက်နှာပေါ်မှ စိတ်သက်သာရာရနေသည်ကို မမြင်နိုင်ပေ။
လက်ရှိအချိန်မှာတော့ စွမ်းရည်ပြဿနာကို သူမ ခေတ္တဖြေရှင်းနိုင်ခဲ့သော်လည်း ယဲ့ချီလျန့်၏
ကိစ္စမှာ ပြဿနာကြီးတစ်ခု ဖြစ်နေဆဲဖြစ်သည်။
"အဲ့ဒီ ပါမောက္ခကြီးပြောတာကို မင်းဘာလုပ်ဖို့ စီစဉ်ထားလဲ။"
စုယန်ယန်တစ်ယောက် စိတ်ပျက်စွာ ခေါင်းခါလိုက်သည်။ "ညီမလေး မသိသေးဘူး။"
စုယုရွှမ်သည် သူ့ညီမသည် စိတ်ပျော့ညံ့ပြီး အသနားခံတာကို မငြင်းပယ်နိုင်ဖြစ်နေသည်ကို
သိသော စုယုရွှမ်က မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ “မင်းမလုပ်ချင်ရင် ငြင်းလိုက်ပေါ့။ ဒါက ပြဿနာ ကြီးကြီးမားမား
မဟုတ်ဘူး။ မင်းလက်ထဲမှာ ရှိတဲ့အသိပညာက မင်းအပိုင်ပဲ။ သူတို့ကို သင်ပေးမလား မသင်ပေးဘူးလား
မင်းမှာ ဆုံးဖြတ်ပိုင်ခွင့်ရှိတယ်။”
ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သော စိုးရိမ်မှုနှင့် ကာကွယ်ပေးမှုကြောင့် စုယန်ယန်ကို အနည်းငယ်
စိတ်သက်သာရာရစေခဲ့သည်။ သူမက ပြုံးပြီး “ညီမလေး သိပါတယ်။ ညီမလေး စဉ်းစားကြည့်ပါဦးမယ်။"
"မင်းအဖိုးနဲ့ ငါ မနက်ဖြန်ပြန်ရမယ်။ ငါ ရွှယ်ရူနဲ့ ကလေးကို မင်းလက်ထဲ အပ်ထားခဲ့မယ်။"
ချိန်ကျွင်းဟောက်က အချိန်အကြာကြီးနေချင်ပေမယ့် သူ့မှာ ကိုင်တွယ်စရာ ကိစ္စရပ်တွေ အများကြီးရှိတာကြောင့်
ကြာကြာနေဖို့ မတတ်နိုင်ခဲ့ဘူး။
“အန်ကယ်လေး စိတ်မပူပါနဲ့။ အမေနဲ့ သမီး၊ အန်တီလေးနဲ့ သမီးရဲ့ဝမ်းကွဲတွေကို ကောင်းကောင်း
ပြုစုစောင့်ရှောက်ထားပါ့မယ်။”
“အင်း”
သူတို့နှစ်ဦးကို ဂရုတစိုက်ဆက်ဆံပြီးနောက် စုယန်ယန်သည် မည်သည့်အပြစ်အနာအဆာမှ မဖော်ပြခဲ့ပေ။
သူတို့ နှစ်ယောက် ထွက်ခွာသွားခဲ့သည်နှင့် တပြိုင်နက် စုယန်ယန်သည် ကြီးမားသော တိုက်ပွဲကို
ဆင်နွှဲလိုက်ရသလို ကုလားထိုင်ပေါ် ပစ်လဲကျသွားခဲ့သည်။
စုယန်ယန်သည် အသက်ပြင်းပြင်းရှုပြီးနောက် သူမ ရေထဲဆွဲချခဲ့သော အဖိုးဖြစ်သူထံ ချက်ချင်းဆက်သွယ်ခဲ့သည်။
“အဖိုး…” စုယန်ယန်က ဖုန်းခေါ်ဆိုမှု ချိတ်ဆက်သည့်အခိုက်မှာ စုယန်ယန်က သူ့ကို
'အဖိုး' ဟုသာ ခေါ်လိုက်နိုင်သည်။ သူမ၏ စကားလုံးများသည် လည်ချောင်းထဲတွင် နစ်မြုပ်နေပုံရသည်။
“အင်း၊ လူအိုကြီးယဲ့ မင်းကို လာရှာခဲ့တာလား။" အဖိုးချိန်က သူမအသံမှာ တစ်ခုခုမှားနေတယ်မှန်း
ခံစားမိလိုက်ပုံရပြီး “သူက မင်းကို အနိုင်ကျင့်ခဲ့တာလား” ဟု စိုးရိမ်တကြီး မေးမြန်းခဲ့သည်။
“မဟုတ်ဘူး” စုယန်ယန်သည် သူမအဖိုးရဲ့ အသံကို နားထောင်ပြီး သူမ၏ စိတ်ခံစားမှုများ
ရှုပ်ထွေးသွားသည်။ "သမီး အစ်ကိုကြီးနဲ့ အန်ကယ်လေးတို့ကို လိမ်ညာခဲ့တယ်။"
ဟု အက်ကွဲသော အသံဖြင့် မပြောမီ သူမ၏ ပါးစပ်ကို အကြိမ်အနည်းငယ်ခန့် ဖွင့်လိုက် ပိတ်လိုက်
လုပ်လိုက်ရသည်။
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER