အပိုင်း ၆

Chapter 6

ခက်ခက်ခဲခဲ ညစာစားပြီးနောက် ထန်ချောင်းချောင်းတစ်ယောက် အနောက်ကိုမှီကာ သက်ပြင်းရှည်ကြီးချလိုက်မိသည်။

‘’ အခုမှပဲ သက်သာသွားတော့တယ်…’’

သူမ အရှေ့ရှိ ထိုင်နေသော အမျိုးသားကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူသည် အစားကိုပုံမှန်စားနေပြီး လှုပ်ရှားမှုတိုင်းမှာ ကျက်သရေရှိကာ ပြေပြစ်နေသည်။ သူသည် ချမ်းသာသည့်မိသားစုက သားတစ်ယောက်ဖြစ်ထိုက်သည်ဟု သူမ တွေးနေမိသည်။

ထန်ချောင်းချောင်း မေးထောက်လိုက်ရင်း ‘’ ကျွန်မရှင့်ကိုပြောစရာရှိတယ်… မနက်ဖြန်ကစပြီး ရှိုးရိုက်ရတော့မယ်…’’

ရှန်းယွဲ့ ခဏရပ်တန့်သွားပြီး ‘’ မင်းမှာ ခြေထောက်ရှိတာပဲ … သွားချင်တဲ့နေရာသွားပေါ့…’’

‘’ ရှင်ဘာစားချင်လဲ… ကျွန်မ ကြိုချက်ပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲမှာ ထားထားပေးမယ်လေ…’’

‘’ ဘာဖြစ်ဖြစ်…’’  ရှန်းယွဲ့ တစ်ဆို့သွားပြီး သူ၏ရေခဲမျက်နှာမှာ အနည်းငယ်လှုပ်ရှားသွားသည်။

သူမ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။

‘’ ရှင်အစားမရွေးတာကောင်းတယ်… ကျွန်မလဲ မရွေးဘူး…’’

ရှန်းယွဲ့ ‘’ …..  ‘’

‘ ဒီမိန်းမ သူပြောတာကို ကောင်းကောင်းမကြားဘူးလား…’

‘’ မနက်ဖြန် ရှင်စားချင်တဲ့အချိန်ကျရင် အန်တီဝမ်ကို နွှေးခိုင်းလိုက်… အစာငတ်ခံပြီး ဆန္ဒလဲပြမနေနဲ့ဦး… မဟုတ်ရင် ရှင့်ခြေထောက်မသက်သာခင် ကိုယ်တွင်းကလီစာတွေ အရင်ပျက်စီးနေမယ်…’’

ရှန်းယွဲ့ စားပွဲအောက်မှ သူ၏လက်များကို တင်းတင်းဆုပ်ထားလိုက်မိသည်။

သူ့ခြေထောက်တွေက ကုမရတော့ဘူး….

ထန်ချောင်းချောင်း မျက်တောင်ခတ်လိုက်သည်။ ဝိညဉ်စွမ်းအင်ဖြင့် ကုသခြင်းကို သာမန်လူများအနေနှင့် နားမလည်နိုင်ပေ။ သူမအနေဖြင့် တဆင့်ပြီးတဆင့် ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် လိုနေသေးပြီး အချိန်တန်မှသာ သူ့အား အံ့အားသင့်စေမည်ဖြစ်သည်။

……………..

နောက်တစ်နေ့ မနက် ၁၀ နာရီတွင် ထန်ရှောင်းရှောင်းသည် ‘’အံ့ဩဖွယ်ရာအစားအစာများ ‘’ ရိုက်ကူးရေးနေရာသို့ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ ထိုနေရာသည် လူသွားလူလာများသော လမ်းမတစ်ခုတွင်ဖြစ်သည်။

‘’အံ့ဩဖွယ်ရာစားစရာများ ‘’ သည် တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်သည့် အစီအစဉ်ဖြစ်သည်။ ထန်ချောင်းချောင်း အပြင် တခြားပါဝင်သူ ၅ ဦးမှာ နာမည်ကြီးမင်းသမီး ကျိုးမုန့်၊ လူငယ်စတား ဟူမြောင်၊ ဒရမ်မာမင်းသားဟောင်း ဝမ်ချမ်း၊ တက်သစ်စပန်းပွင့်လေး ရှောင်ခယ် နှင့် အိုင်ဒေါလ် ဝေ့ရီချီ တို့ဖြစ်သည်။

သူတို့အားလုံးနှင့်ယှဉ်လျင် ၁၈ လိုင်းသရုပ်ဆောင်ဖြစ်သော ထန်ချောင်းချောင်း တစ်ယောက်တည်းသာ အောက်ဆုံးမှပါဝင်လေသည်။

အားလုံးတစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မိတ်ဆက်ပြီးသည်နှင့် ဒါရိုက်တာက အဖွင့်စကားစပြောတော့သည်။

‘’ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ’အံ့ဩဖွယ်ရာအစားအသောက်များ’ ရှိုးမှကြိုဆိုပါတယ်… ကျွန်တော်တို့က အစားအသောက်လုပ်ငန်းအတွက် အသစ်စက်စက် reality show တစ်ခုဖြစ်ပါတယ်… ခင်ဗျားတို့ရဲ့အနောက်မှာရှိတာကတော့ စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဖြစ်ပြီးတော့ အပိုင်း ၃ ပိုင်းခွဲထားပါတယ်… အားလုံးကို အုပ်စု ၂ စုခွဲပြီး ဧရိယာတစ်ခုစီ သတ်မှတ်ပေးပါမယ်… အစားအစာထုတ်လုပ်ခြင်းနဲ့ ရောင်းချခြင်းကအစ အားလုံးကိုကိုယ်တိုင်တာဝန်ယူရမှာပါ… ပိုက်ဆံအများဆုံးရှာနိုင်တဲ့အဖွဲ့က အနိုင်ရပါမယ်…’’

ဒါရိုက်တာက ပြုံးလိုက်သည်။

‘’စည်းကမ်းတွေက အရမ်းရိုးရှင်းပြီး ရက်စက်မနေဘူးလား…’’

ကျိုးမုန့်သည်တခြားသူများထက် ပေါ်ပြူလာဖြစ်သည့်အတွက် မေးလိုက်သည်။ ‘’ ကနဦးပိုက်ဆံကရော..’’

‘’မေးခွန်းကောင်းပဲ…’’ ဒါရိုက်တာရယ်လိုက်သည်။

‘’ အဖွဲ့တိုင်းက မြို့တည်ဖို့ ယွမ် ၁၀၀၀ စီရမယ်…’’

‘’ ယွမ် တစ်ထောင်တည်းလား… ဒီနေ့ခေတ်မှာ အပြင်ထွက်စားရင်တောင် ယွမ် ၁၀၀၀ က မလောက်တော့ဘူးလေ…’’ ဟူမြောင် မကျေမနပ်ဖြင့် ကွန်ပလိန်းတက်တော့သည်။

ဒါရိုက်တာက လက်ယမ်းပြလိုက်သည်။

‘’ယွမ်တစ်ထောင်ပဲ ရမယ်… စားသောက်ဆိုင်ကို အမြင့်, အလတ်, အနိမ့်ဆိုပြီး သုံးပိုင်းခွဲထားတယ်… အမြင့်ရတဲ့သူက အကောင်းဆုံးပဲ… အနိမ့်ကတော့ အဆိုးဆုံးပေါ့…. အဖွဲ့ဖွဲ့ပြီးရင် မဲနှိုက်ရမယ်…’’

ထိုစည်းမျဉ်းထွက်ပေါ်လာသည်နှင့်တပြိုင်နက် ၆ ယောက်လုံး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကြည့်လိုက်မိသည်။

ကြည့်ရှုသူများ၏ သိလိုစိတ်များကို နှိုးဆွရန်အတွက် "အံ့သြဖွယ်ရာ အစားအ​​သောက်များ" အစီအစဥ် ဝန်ထမ်းများက ရိုက်ကူး​ရေး​နေ့မတိုင်မီအထိ ပါဝင်​သော ဧည့်သည်​တော်များစာရင်းကို လျှို့ဝှက်ထားခဲ့ကြသည်။ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်​သော အခန်းပွင့်လာကာ ကြည့်ရှုသူများက ဧည့်သည်များ၏ မျက်နှာများကို ​မြင်လိုက်ရသည့် အချိန်အထိ ဖြစ်သည်။

[မဟုတ်​သေးဘူး... ​နောက်ဆုံးက ထန်​ပုပုတော့ မဟုတ်ဘူးမလား?]

ပုပု-​အသားနဲ့ပင်လယ်စာ​တွေ ဖက်ထုပ်​တွေ အများကြီး ခင်းကျင်းထားတဲ့ ​ဟင်းပွဲပါ

[သူပဲ​လေဟယ်... အစီအစဥ်က ဝန်ထမ်း​တွေက ထန်​ချောင်း​ချောင်းကို ဖိတ်ရ​တဲ့အထိ အဆင့်နိမ့်ကျသွားပြီလားပဲ... ဒီရှန်းလျန့်ရဲ့ ပရိတ်သတ်​လေးက သူ့ကို ​တွေ့ချင်မ​နေဘူး​နော်]

[ကျိုးမုန့်နဲ့ ဟူ​မြောင်တို့လည်း ပါမယ်ဆိုတာ သိထားပါရဲ့... ဒါ​ပေမယ့် ဒီထန်ပုပုက ဘယ်က​နေ ထွက်လာရတာလဲ... ဟုတ်ပြီ... သူတို့​တွေ ဝက်သားဘာဘီကျူးမကိုပါ ပါဖို့ ဖိတ်ထားတယ်​ပေါ့]

[​သေစမ်း.. သူ့ရဲ့ ​အ​နောက်က ​ရွှေသခင်ကြီးက အရမ်း​​ကောင်းတာပဲ]

[​သူ့ နောက်ခံအင်အားက ​ကြောက်စရာပဲ...ငါသူ့ကို ကျိန်ဆိုတယ်: နင်နတ်ဘုရား​တွေဆီက အပြစ်​ပေးခံရလိမ့်မယ်...]

[ထန်း​​ချောင်း​ချောင်းကို မကြည့်ချင်ရင် သူ့ကို လျစ်လျူရှုထားလိုက်စမ်းပါကွာ... လူ​ချော​လေး​တွေနဲ့ မိန်းမလှ​လေး​တွေကိုပဲ ကြည့်ကြစမ်းပါ... ကြက်တစ်​ကောင် ပို့​ပေးလိုက်တာ အဆင်မ​ပြေဘူးလား? ကျိုးမုန့်က တကယ်အလှ​လေးပဲ]

[ထန်​ပုပုက ပုံစံတွေ ​ပြောင်းထားသလိုပဲ... သူ အရင်တုန်းက စွဲ​​ဆောင်မှု ရှိပြီး ​စျေး​ပေါတဲ့ ပုံစံနဲ့​လေ... အခု​တော့ ဖြူစင်ပြီး ချစ်ဖို့​ကောင်းသလို ဖြစ်​နေတယ်... ပုံရိပ်အသစ် ထွက်လာပြီ]

[ပုံစံ​ပြောင်းလည်း အပိုပဲ.... သူ့ကိုကြည့်ရတာ စိတ်ပျက်ဖို့ ကောင်းတယ်]

...

ဧည့်သည်​တော်များက​တော့ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင်မှုက ဆူညံသံများကို မမြင်နိုင်ခဲ့​ပေ။ သူတို့က အသင်းဖွဲ့ရန်အတွက် အလုပ်များ​နေခဲ့ကြတာ ဖြစ်သည်။

ဒါရိုက်တာက လူတိုင်းကို လွပ်လပ်စွာ အသင်းဖွဲ့ နိုင်​ကြောင်း ​ကြေညာခဲ့သည်။ ကျိုးမုန့်နှင့် ဟူ​​မြောင်က​တော့ အပြန်အလှန် နားလည်မှုဖြင့် အတူတူရပ်လိုက်ကြသည်။ သူတို့က တီဗွီစီးရီးတစ်ခု အတူတကွ ရိုက်ကူးခဲ့ကြတာ ဖြစ်သည်။ ထိုနှစ်​ယောက်တွဲအသင်းက ဒရာမာကိုလည်း ပရိုမိုးရှင်းဆင်းရင်း ခဲတစ်လုံးနှင့် ငှက်နှစ်​ကောင် ပစ်သလိုပင်။

ဝမ်ချမ်းက လူကြီးတစ်​ယောက် ဖြစ်ပြီး သူက ရွှင်ပြစွာဖြင့် ပြုံးလိုက်သည်။

"​ရှောင်ခယ် ငါတို့လည်း အသင်းဖွဲ့ကြမလား? အဲ့ဒီရှိုးမှာ ငါမင်းအ​ဖေ​နေရာက​နေ ပါခဲ့တယ်​​လေ... ငါတို့က အ​ဖေနဲ့ သမီး အသင်းလို့ ​ပြောလို့ရတာပဲ"

​ရှောင်ခယ်က​တော့ ချိုသာစွာပင် "ဒါဆိုရင် ဦး​လေးဆီပဲ မှီခိုရ​တော့မှာပဲ"။ အသင်းနှစ်သင်း ဖွဲ့စည်းပြီးသွား​တော့ ​ဝေ့ရီချီက ထန်း​ချောင်းချောင်း အနားကပ်မလာခင်အထိ ကြိမ်အနည်းငယ် ချီတုံချတုံ ဖြစ်​နေခဲ့​သေးသည်။

"အစ်မ​​ချောင်း​ချောင်း.. ကြည့်ရတာ ကျွန်​တော်တို့ အသင်းဖွဲ့ရမဲ့ပုံပဲ"

ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ သူမက ဘယ်သူနှင့် အသင်းဖွဲ့ရရ စိတ်မဝင်စား​ပေ။ သူမက ​ဝေ့ရီချီကို ​ခြေဆုံး​ခေါင်းဆုံး ကြည့်မိရုံသာ။ သူမအကြည့်များက ​ချော​မွေ့​နေ​သော သူ့ဆံမြိတ်​လေးဆီ ​ရောက်​နေပြီး​နောက် တလက်လက်​တောက်ပ​​နေ​သော သမင်မျက်လုံး​​လေးများနှင့် ဆုံမိသွားခဲ့သည်။

"မင်း အသက်ပြည့်ပြီလား?"

​ဝေ့ရီချီက သူ့ရင်ဘတ်ကို ​မြှောက်လိုက်သည် ကျွန်​တော် 19နှစ်နဲ့ 39ရက် ပြည့်ပြီးပြီ"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက​တော့ မယုံမကြည် ဖြစ်​နေဆဲပင်။ သူက အရမ်းငယ်ရွယ်သည့်ပုံ ​ပေါက်​နေသည်​လေ။

"က​​လေး လုပ်သား​တွေကို ငှားတာ တရားမဝင်ဘူး​နော်"

"ကျွန်​တော် အစ်မကို မလိမ်ပါဘူးဗျာ... ကျွန်​တော့ အိုင်ဒီကဒ် ပြမယ်​လေ... အိုး.. ဟုတ်သား... ကျွန်​တော့် အမှားပါ.. ကျွန်​တော့်မှာ အိုင်ဒီကဒ်မရှိဘူး"

 ​ဝေ့ရီချီက အိတ်ကို ကိုင်လိုက်ပြီး အနည်းငယ် ​သောက​ရောက်​နေခဲ့သည်။ 

"ကျိန်ရဲပါတယ်ဗျာ... ကျွန်​တော် ဆယ့်ရှစ်နှစ် ပြည့်ပြီးပြီ... ကျွန်​တော် လိမ်ခဲ့ရင် အသင့်စား​ခေါက်ဆွဲ​တွေကို အရသာမှုန့်မထည့်ဘဲ စားပြမယ်"

​ဝေ့ရီချီ၏ မျက်လုံး​တွေက ဘလင်းဘလင်း ဖြစ်နေပြီး သူမ အရင်က မီးဖို​​ချောင်ထဲမှာ မြင်ဖူးခဲ့တဲ့ ပါပီ​လေးတစ်​ကောင်ကို အမှတ်ရသွား​စေသည်။ မည်သည့် တာအိုဆရာ ​မွေးထားသလဲ​တော့ မသိခဲ့ရ​ပေ။ ထိုအ​ကောင်​လေး၏ စားစရာများ​ကို ကြည့်နေ​သော စိတ်အားထက်သန်ပြီး လိုချင်စိတ်အပြည့် ဖြစ်​နေ​သော မျက်လုံး​လေးများက အခု ထို​ကောင်​လေး၏ ပုံစံနှင့် တစ်ထပ်တည်းပင်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်း ပြုံးရယ်လာခဲ့သည် 

"အစ်မ မင်းကို ယုံပါတယ်... ဒါ​ပေမယ့် အင်တာနက်​ပေါ်က အစ်မရဲ့ ဂုဏ်သတင်း​တွေက သိပ်မ​​ကောင်းဘူး"

ရိုးသားတဲ့​ကောင်​လေး။ သူမက​တော့ အခြားသူ​တွေရဲ့ မိသားစုကို ဒုက္ခမ​ရောက်​စေချင်ပါဘူး။

​ဝေ့ရီချီက သူ့နှဖူးကို မြှင့်လိုက်သည် "ကိစ္စမရှိပါဘူး... ကျွန်​တော်လည်း ရူးရူးနှမ်းနှမ်းပဲ​လေ" 

သူက နှစ်နှစ်နီးပါး ​လေ့ကျင့်​ရေးဆင်းခဲ့ရတာ ဖြစ်​​သော်လည်း သူ့အဖွဲ့ထဲမှာ သူ့​​​ကျော်ကြားမှုက​တော့ အရမ်းကို ဆိုးသည်။ ထို့​ကြောင့်ပင် သူက ဆင်းရဲနွမ်းပါးမှု တိုက်ဖျက်​ရေး အစီအစဥ်များတွင် ပါဝင်ဖို့ ပစ်မှတ် ဖြစ်လာခဲ့သည်။

သူက သူ့ဖုန်းကို ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ မိုက်ခရိုဘ​လော့ ​ပေ့ချ်ကို ဖွင့်ပြလိုက်သည်။

 "ကျွန်​တော် သက်​သေပြမယ်... ကျွန်​တော့် ဖန်အ​ရေအတွက်ကို ကြည့်လိုက်"

ထန်း​​ချောင်း​ချောင်း သူမကိုယ်ကိုကိုင်းကာ သူ့​ခေါင်း​ပေါ်မှ ကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် အံ့သြတကြီး ​ပြောလိုက်သည် "မိုက်ချက်ပဲ...ဖန်အ​ရေအတွက်က ဂဏန်းငါးလုံး​တောင် ရှိတယ်" ဆိုလိုသည်က သူ့ကို ယုံကြည်ကြသူများက သူမထက် ဆယ်ဆများ​လေ၏။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ချက်ချင်း သူမ၏ ​ဝေ့​ပေါ်​​ပေချ့်ကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ဂဏန်း​လေးလုံးသာရှိ​သော ဖန်အ​ရေအတွက်ကို သူ့ဆီ ပြလိုက်သည်။

​ဝေ့ရီချီက သူမကို နှစ်သိမ့်​ပေးလိုက်၏ "တကယ်က ကျွန်​တော့်ဖန်​တွေအားလုံးကို ကုမ္ပဏီက ဝယ်​ပေးထားတာ... အားလုံးအတု​တွေ"

ထန်း​​ချောင်း​ချောင်း: "အနည်းဆုံး​တော့ မင်းမှာ ဖန်ရီဗျူး​တွေ ရှိ​သေးတာပဲ​လေ.. အစ်မဖန်​တွေအားလုံးက ဇွန်ဘီဖန်​တွေနဲ့ တိုက်ခိုက်​နေတဲ့ဖန်​တွေ ချည်းပဲ... ရီဗျူး​နေရာမှာ​တောင် ရိုက်စားလင့်​တွေ ရှိ​သေးတယ်"

"အာ ဟုတ်လား" အမျိုးသမီး ကြယ်ပွင့်တစ်​ယောက် အတွက်က ထိုအချက်တစ်ခုကပင် အမှန်တကယ် ကျရှုံးမှု တစ်ခု ဖြစ်​​လေသည်။

​ဝေ့ရီချီ ဘာ​ပြောရမှန်း မသိ​တော့။ အခုအကြိမ်က သူ သူ့ထက်ပို အ​ခြေအ​နေဆိုးသည့် အနုပညာရှင်တစ်​​ယောက်ကို ပထမဆုံးအကြိမ် ​တွေ့ဖူးခြင်း ဖြစ်​နေသည်။ သူက ​ခေါင်းလှည့်လိုက်ပြီး ​ပြောလိုက်သည် 

"စိတ်မပျက်ပါနဲ့... ဒီရှိုးလွှင့်ပြီးရင် ဂဏန်းငါးလုံးအထိ ​ရောက်​ဖို့ ကြိုးစားရ​အောင်​လေ"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ထိုအ​ကြောင်းကို ​တွေး​တောလိုက်သည် "ယုတ္တိရှိသားပဲ"

တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု စကား​ပြောခန်းတွင်:

[ငါတို့ရဲ့ ချီချီ​​လေးက အရမ်းသနားဖို့ ​ကောင်းတာပဲ... မားမားက မင်းကို ရူးနှမ်းနှမ်း​လေးလို့ ​ပြောတာကို တားမြစ်တယ်​နော်]

[ချီချီ​လေးက သတ္တိရှိလိုက်တာ... သနားစရာက​လေး​လေးကို အနိုင်မကျင့်နဲ့​နော်]

[ထန်​ချောင်း​ချောင်းနဲ့ ​ဝေ့ရီချီ မူလတန်း​ကျောင်းက ကြက်​ပေါက်စ​တွေကို တွဲ​​ပေးထားတာလား...သူတို့​တွေ အသင်းဖွဲ့ဖို့ အဆင်​ပြေပါ့မလား]

[ဘယ်သူက ပိုဆိုးလဲ: ဂဏန်းငါးလုံးဖန်​တွေ ဒါမှမဟုတ် ဂဏန်း​လေးလုံးဖန်​တွေ... ငါက​တော့ ဒီသနားစရာ ကိုးယို့ကားယား ဖြစ်​နေတဲ့ က​လေး​တွေအတွက် အရမ်းသနား​နေပြီ... ဘယ်လို​တောင် ဆိုးဝါးလိုက်တဲ့ ကုမ္ပဏီ​လဲ... ဖန်​တွေ ပိုဝယ်​ပေး​တော့ ​သေသွားမှာ မို့လို့လား]

[ ​ဝေ့ရီချီ ဂရုစိုက်​နော် ထန်​ချောင်း​ချောင်းက မင်းရဲ့ ​အောင်မြင်မှုကို ဆွဲချလိမ့်မယ်]

[သူလည်း ​ပေါင်တစ်ဝက်​လောက်ပဲ တန်တာကို... ငါ့ဖင်ကြီးပဲ]

[အသင်း​တွေ ဘယ်လိုများ ခွဲထားတာလဲ? ကျိုးမုန့်နဲ့ ဟူ​​မြောင်တို့အသင်းက အရမ်းနာမည်ကြီးတာကို... သူတို့​ရေ​နွေးပဲ ​ရောင်းရင်​တောင် ဝယ်မဲ့ဖန်​တွေ ရှိမှာပဲ... ယုံချင်ယုံ မယုံချင်​နေ]

....

ဒါရိုက်တာက လက်ခုပ်တီးလိုက်သည် "အသင်း​တွေ ဖွဲ့ပြီးပြီ ဆို​တော့ ​နေရာ​တွေ​ရွေးဖို့ မဲနှိုက်ကြမယ်... ဘယ်သူ မဲလာနှိုက်ကြမလဲ"

ဝမ်ချင်းက အကြံပြုလိုက်သည် "မိန်းက​လေး​တွေ ဦးစား​ပေးလိုက်မယ်.. ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အသင်းတစ်ခုစီမှာ မိန်းက​လေး​တွေ ရှိကြတာပဲ"

လူတိုင်းက မကန့်ကွက်ကြ​​ပေ။ ထို့​ကြောင့် ကျိုးမုန့်၊ ​ရှောင်ခယ်နှင့် ထန်​​​ချောင်း​ချောင်းတို့က မဲနှိုက်ဖို့ အတူတကွ ​ရှေ့ထွက်လာခဲ့ကြသည်။

​ရှောင်ခယ်က သူမ၏မဲလက်မှတ်ကို ကြည့်လိုက်​​သောအခါ ​ပျော်ရွှင်မှုတို့ဖြင့် ခုန်​ပေါက်သွားရသည်။ "ကျွန်မ အဆင့်မြင့်​​နေရာ ​ပေါက်တယ်"

ကျိုးမုန့်က သူမလက်ထဲမှ အလယ်အလတ်​နေရာကို ကြည့်ကာ ခပ်​​ဖျော့​ဖျော့ ပြုံးလိုက်ပြီး ယုံကြည်မှု ရှိ​သည့် ပုံ​ပေါက်​နေသည်။ သူမက သူမ​ဘေးမှ ထန်း​ချောင်း​ချောင်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူမလက်ထဲမှ မဲကအဆိုးဆုံး အသုံးအ​ဆောင်များ ဖြစ်​နေမည်မှာ သံသယ ဖြစ်စရာပင်မလို​ချေ။

'

Xxxxxxx