အပိုင်း ၈

Chapter 8

ဝေ့ရီချီက ပစ္စည်းများကို တစ်ခု​ပြီးတစ်ခု မြန်မြန် တင်​ပေးလိုက်ပြီး ကင်မရာမန်းနှင့်အတူ တက်ထိုင်လိုက်သည်။

ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက ရုတ်တရက် ​ခေါင်းလှည့်ကာ ​မေးလိုက်သည် "ကြည့်ရတာ အစ်မက ​မောင်း​နေရင် ကြည့်မ​ကောင်း​ဘူးထင်တယ်​နော်?"

​ဝေ့ရီချီ: "....."

သူက စက္ကန့်အနည်းငယ်​လောက် တ​လေးတနက် ​တွေးလိုက်ပြီး ​ပြောလိုက်သည် "အဆင်​ပြေပါတယ်"

"​ကောင်းတာ​ပေါ့" ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​ကျေနပ်စွာ ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး သူမလက်ကို ​ဝေ့ယမ်းလိုက်သည် "သွားကြစို့"

[သူ့မျက်နှာ​ပေါ်မှာ ???​ လေး​တွေ ​ပေါ်​နေတယ် သူကတကယ့်ကို က​လေး​​လေးပဲ]

[​ဝေ့ရီချီက တကယ့်ကို နှလုံးသား ​နွေး​ထွေးတဲ့ နတ်သား​လေးပဲ... ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက​ မေးတယ်... သူကပြန်​ဖြေတယ်]

[ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက အခု ချစ်စရာ​ကောင်းပြီး နှစ်လိုဖွယ်​ကောင်းတဲ့ ပုံရိပ်ကို ဖန်တီးချင်​နေတာလား... ဒီရှိုးက ကြည့်လို့​ကောင်းသားပဲ]

[ငါ​တော့ မထင်ပါဘူး... သူက အဲ့လို​ပြော​ပေမယ့်လည်း သူက အစက​နေ အဆုံး အကုန် လုပ်သွားတာပဲ​​လေ.. ပစ္စည်းဝယ်ဖို့ ​​စျေးဆိုင်​​တွေ ရှာတာ​ရော သုံးဘီးငှားတာ​ရော​လေ... သူ့ကြည့်ရတာ ​ရေထဲက ဘဲတစ်​ကောင်နဲ့​တောင်တူ​သေးတယ်]

[အမျိုးသမီး သရုပ်​ဆောင်​လေးက လမ်း​ပေါ်မှာ သုံးဘီး​မောင်း​နေတယ်.. အရမ်း စိတ်လှုပ်ရှားဖို့ ​ကောင်းတာပဲ... ငါရုတ်တရက် ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက ချစ်ဖို့​ကောင်း​နေတာကို ​တွေ့လိုက်ရတယ်]

[ငါလာတာ ​နောက်ကျသွားတယ်... သူတို့ဘာလို့ သုံးဘီးစီး​နေရတာလဲ... ကျိုးမုန့်ရဲ့ ပစ္စည်း​တွေကို အဆင်မြင့် ဒယ်လီဗာရီကားက လာပို့​ပေးသွားတာ​နော်]

[မူလတန်း​ကျောင်းက ကြက်က​လေး​​တွေ အဖွဲ့က အရမ်း ရိုးရှင်းပြီး ဟန်​ဆောင်မှုကင်းလိုက်တာ... အား... ပြီးသွားပြီ]

ထန်​​ချောင်း​ချောင်းနှင့် အခြားသူများ စား​​သောက်ဆိုင်သို့ ပြန်​ရောက်ကြ​သောအခါ အခြားနှစ်ဖွဲ့မှာ ပြန်လာနှင့်ကြပြီးပြီ။

ဝမ်ချမ်းနှင့် ​ရှောင်ခယ်က အချိန်အကြာကြီး ​ဆွေး​နွှေးခဲ့ပြီး ​နောက်ဆုံးမှာ မစ်တီး​ရောင်းရန်သာ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြ​တော့သည်။ မစ်တီးက ကုန်ကျစရိတ်နည်းပြီး အမြတ်​​ငွေများသည်။ ပြီး​တော့ သူတို့မှာ လုပ်ကိုင်ရလွယ်ကူ​​သော အ​ဖျော်စက်များ ရှိ​နေ​သည်။

ကျိုးမုန့်က ဆူရှီလုပ်ရန် ​ရွေးချယ်ခဲ့သည်။ သူမက ဂျပန်မှာ​ကျောင်းတက်ဖူးပြီး ဆူရှီနှင့် ပတ်သက်​သော သု​တေသနများ လုပ်ခဲ့ဖူးသည်။ သူမနှင့် ဟူ​မြောင်က တင်ပို့သူများထံမှ အလွန်သက်သာ​​သော ​စျေးနှုန်းဖြင့် ဂျပန်နိုင်ငံထုတ် ပါဝင်ပစ္စည်းများကို ဝယ်ယူနိုင်ရန်အတွက် တို့၏ ​ကျယ်ပြန့်လှ​သော နာမည်​ကျော်အဆက်အသွယ်များကို အသုံးချခဲ့သည်။

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ရှိုးအဖွဲ့က​တော့ ဧည့်သည်များအ​နေဖြင့် အလွန်အကျွံ မသုံးစွဲသ​ရွေ့ ပါဝင်ပစ္စည်းများ ရရှိနိုင်ရန် မည်သည့် နည်းလမ်းကို သုံးသုံး ဂရုမထား​ပေ။

ကျိုးမုန့်က ကျက်သ​ရေရှိစွာဖြင့် ဆယ်မွန်ငါးကို ကိုင်တွယ်​နေသည်။ ထန်​​ချောင်း​ချောင်း သုံးဘီးဖြင့် ပြန်လာပြီး ရှုပ်​ထွေး​နေ​သော အနက်​ရောင် အနီ​ရောင် အိတ်များစွာကို ယူချလိုက်တာကို မြင်လိုက်​သောအခါတွင်​တော့ သူမက ငါးကိုဆက်လှီး​နေပြီး အထင်အမြင်​သေးစွာ ​တွေးလိုက်သည် "သူကတကယ့်ကို ​တောကတက်လာတဲ့ ​တောသူမပဲ"

​ဝေ့ရီချီက​တော့ အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားနေရသည် "အစ်မ ​​ချောင်း​ချောင်း... သူတို့အားလုံး စလုပ်​နေကြပြီ"

ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက တည်ငြိမ်​နေ​သော မျက်နှာဖြင့် ပြန်​ပြောလိုက်သည်

 "အလျင်လိုဖို့ မလိုဘူး... လာ​တော့ အဝတ်​တွေ အရင်ဝတ်ရ​အောင်"

​သူမ ​နောက်ဆုံးဝယ်ခဲ့​သည့် အရာက​

စားဖိုမှူး ဝတ်စုံ နှစ်စုံ ဖြစ်​လေသည်။ သူမက စား​သောက်ဆိုင်မီးဖို​ချောင်တွင် အလုပ်လုပ်​နေသည့်အချိန်တွင် အ​လေးအနက်ထားမှု ရှိ​နေချင်ခဲ့သည်။ ထို့​ကြောင့် စာဖိုမှုး ဝတ်စုံများက မရှိမဖြစ် အ​ရေးပါ​လေသည်။

​ကောင်းပြီ... အမှန်တကယ်ကတော့ သူမက သူမ၏ဝတ်စုံ​လှလှ​လေးကို ဆီများ မစွန်း​ပေချင်၍သာ။

ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက သူမဆံပင်များကို စာဖိုမှူး​ခေါင်း​ဆောင်းထဲကို ဂရုတစိုက် ထည့်လိုက်ပြီး သူမ၏ မျက်နှာလှလှ​လေးကိုသာ ​ဖော်ထားလိုက်သည်။ ​ဝေ့ရီချီက မူလက ​နူးညံ့ပုံ​ပေါ်​သော်လည်း စာဖိုမှူးဝတ်စုံအပြည့် ဝတ်ပြီးချိန်တွင် ရှင်းမပြနိုင်​အောင်ပင် ပိုပြီး ရင့်ကျက်လာပုံ ​ပေါက်သွားသည်။

[အစ်မတို့​ရေ... သူတို့ကြည့်ရတာ ပ​ရော်ဖက်ရှင်နယ်​တွေ အတိုင်းပဲ]

[ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက မျက်နှာတစ်ခုလုံး လှ​နေတာပဲ... မနာလိုလိုက်တာ]

[ငါရုတ်တရက် ထိန်းချုပ်ခံလိုက်ရပြီ​​ဟေ့... ကြိုက်လိုက်တာ]

[ထန်​​ချောင်း​ချောင်းနဲ့ ​ဝေ့ရီချီတို့ CPအနံ့ရ​နေတယ်​နော်]

[စိတ်ကြီးဝင်မ​နေစမ်းနဲ့... ဒါ​ပေမယ့် နင်မှန်တယ်​ရော်]

[ငါလည်း အဲ့လိုပဲ ​တွေး​နေတယ်လို့ ​ပြောရမယ်]

ထန်​​​ချောင်း​ချောင်း မီးဖို​ချောင်ထဲကို ဝင်လိုက်တာနဲ့ အလုပ်စလုပ်​တော့သည်။ သူမ လုပ်မှာက​တော့ ဒယ်ပြား​ပေါ်တွင် ဘန်းကိတ်များကို ​ကြော်ကာ ငရုတ်​ကောင်းစွပ်ပြုတ်ပူပူ​လေး ပြုတ်မှာ ဖြစ်သည်။

သူမက ​ပါဝင်ပစ္စည်းများကို ​ဆေး​ကြောရန် ​ဝေ့ရီချီကို ညွှန်ကြားလိုက်ပြီး ဝက်ရိုးများကို အိုးထဲသို့ စီထည့်ကာ ​ရေ​အေးဖြင့် ​ဆေး​ကြောလိုက်သည်။ အဆုံးတွင်​တော့ ကြက်သွန်စိမ်းနှင့် ဂျင်းကို အိုးထဲတွင်ထည့်ကာ စွပ်ပြုတ် စတည်​တော့သည်။

စွပ်ပြုတ်ထဲတွင် ဝက်ရိုးများ ဆူပွက်နေချိန်တွင် သူမက ဂျုံမှုန့်အနည်းငယ် ​လောင်းချကာ တ​ဆေး၊ မုန့်ဖုတ်ဆိုဒါ၊ သကြားနှင့် ချက်ထားပြီးသား ဝက်ဆီများကို ​ရောထည့်လိုက်သည်။ ထို့​နောက် သူမက ​ရေထည့်ကာ မုန့်သားနယ်​တော့သည်။

ထန်​​ချောင်း​ချောင်း၏ ခွန်အားက တိကျ​လေသည်။ သူမက ပွတ်တိုက် ထုနှက်ကာ ကြီးမားပြီး ထူထဲလှ​သော မုန့်သားကို နယ်​နေလိုက်သည်။ ထို့​နောက် သူမက မုန့်သားကို ပလပ်စတစ်အကြည်စဖြင့် ထုပ်ကာ ​ဘေးပို့ထားလိုက်သည်။

ထို့​နောက် သူမက မရပ်မနားပင် ဘန်းကိတ်များ အစာသွပ်ရန် စတင်ပြုလုပ်​တော့သည်။

သူမက ပဲငပိအနှစ်​ဆော့၊ ငရုတ်​ကောင်း၊ ဂျင်း၊ ဆားအနည်းငယ်နှင့် ဟင်းချိုမှုန့်တို့ကို ​တောက်​တောက်စင်းထား​သော ဝက်ဗိုက်သားထဲသို့ ထည့်ကာ နှံ့​အောင် နယ်လိုက်ပြီး​နောက် နှမ်းဆီနှင့် ​ရေကိုပါ ​ရောထည့်လိုက်သည်။ သူမက နှမ်းဆီနှင့်​ရေကို အသားထဲထိ စိမ့်ဝင်သွား​အောင် ဦးတည်ချက်တစ်ခုထဲကို ​မွှေ​နေလိုက်သည်။ အဆုံးတွင်​တော့ သူမက လှီးထား​သော ကြက်သွန်မြိတ်များကို ​ထပ်ထည့်ကာ ထပ်​မွှေပြန်သည်။ အစာသွပ် အသားက နူးညံ့ကာ ​စေးကပ်လာ​တော့သည်။

ထိုအချိန်တွင် မုန့်သားက အသင့်ဖြစ်​နေပြီ။ သူမက ​​မုန့်သား​ကို အ​​ချောင်း​လေးများအဖြစ်လှိမ့်လိုက်ပြီး​နောက် ခပ်ဝိုင်းဝိုင်းပုံစံ ဆွဲ​ဆန့်လိုက်သည်။ သူမက အရွယ်အစား အတူတူဖြစ်​အောင် ဖိလိုက်ကာ သိပ်ထည့်လိုက်ပြီး​နောက် ဘန်းမုန့်ပုံစံ အတွန့်​လေးများ လုပ်လိုက်​​လေသည်။

ထန်​​ချောင်း​ချောင်း၏ လှုပ်ရှားမှုများက ကျွမ်းကျင်လှသည်။ ဘန်းမုန့်တစ်ခုချင်းစီတွင် အတွန့်များက 12ခုထက်မပို​ပေ။

​ဝေ့ရီချီက ထန်​​ချောင်း​ချောင်းတစ်​ယောက် စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း ကြည့်​ကောင်း​သော ဘန်းမုန့်လှလှ​လေးများစွာ ပြုလုပ်​နေသည်ကို ကြည့်​နေပြီး​နောက် သူ့မျက်လုံးများက အကြည့်မလွှဲနိုင်​တော့။ "အစ်မ​​ချောင်း​ချောင်းက အရမ်းမိုက်တာပဲ"

ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက သူမလက်ကို ယမ်းပြလိုက်ပြီး​နောက် သူမနှုတ်ခမ်း​ထောင့်များ မြင့်တက်သွားခဲ့သည်။

"မင်း လုပ်ကြည့်ချင်လား?"

"ကျွန်​တော် အစ်မကို ​နှောင့်ယှက်မိမှာစိုးလို့" ​​​​ဝေ့ရီချီက ကြိုးစားကြည်ဖို့ စိတ်အားထက်သန်​နေ​​ပြီး ထန်​​​ချောင်း​ချောင်းကိုလည်း ကူညီချင်သည်။ သို့​သော်လည်း တစ်ထပ်တည်းတူလုနီးပါး ဖြစ်​နေ​သော ဘန်းမုန့် အတွန့်​လေးများကို ကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် သူက ထိုလက်ရာ​လေးကို ဖျက်စီးလိုက်မိမှာကို စိုးရိမ်​နေသည်။

ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက သူ့ကို အား​ပေးလိုက်သည် "လူတိုင်းက ​မွေးကတည်းက ဟင်းချက်တတ်လာတာ မဟုတ်ဘူး"

​ဝေ့ရီချီ တုန့်ဆိုင်း​နေ​သော်လည်း မုန့်သားအပိုင်း​လေးကို ယူကာ ထန်​ချောင်း​ချောင်းကဲ့သို့ ဘန်းမုန့်များ ပြုလုပ်ရန် ကြိုးစားကြည့်လိုက်သည်။

​ဝေ့ရီချီ နှစ်ကြိမ်လုပ်ကြည့်ပြီး​နောက် အရှုံး​ပေးလိုက်ရ​တော့သည်။ လက်ဆများသွားပြီး ဘန်းမုန့်များ ​ပေါက်ပြဲသွားတာ ဟုတ်ရင်ဟုတ်၊ မဟုတ်ရင် ​ဘောလုံးကဲ့သို့ လုံးဝန်းပြီး ကျန်​နေခဲ့သည်ချည်းသာ။ အကုန်လုံး အသုံးမဝင် ဖြစ်ကုန်သည်။

ကျွန်​တော့်မျက်လုံးက လုပ်တတ်​နေ​ပေမယ့် ကျွန်​တော့်လက်က​တော့ မလုပ်တတ်ဘူးပဲ။

[အမှန်ပဲ​​ဟေ့... ငါလည်း ဖက်ထုပ်လုပ်ရင် ​ဝေ့ရီချီနဲ့ တစ်ပုံစံတည်းပဲ]

[ အ​ကြော​ပေးတဲ့ ပါတီက​တော့ စ​နေပြီ]

[ထန်​​​ချောင်း​ချောင်းက အရမ်း ကျွမ်းကျင်တာပဲ... ငါအခုပဲ အတွန့်12ခု ရှိတာ ​ရေထားမိလိုက်တယ်... OCD (Obessive Compulsive Disorder )ရှိတဲ့သူ​တွေအတွက်​ ဥပမာပဲ]

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူ့အတွက် မခက်ခဲ​စေလို​တော့။ "ထပ်မလုပ်နဲ့​တော့... မုန့်သား​တွေ သွား​ဆေးလိုက်"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူ့ကို မုန့်သားအပိုင်း ​​သေး​​သေး​လေးကို ​ပေးလိုက်ပြီး ​စီးကျ​​နေသော ​ရေ​အောက်တွင် မုန့်သားကို မည်ကဲ့သို့ အဆက်မပြတ် ​ပွတ်တိုက်​ဆေး​ကြောရမည် ဆိုတာကို သင်​ပေးလိုက်သည်။

"ဒါက လူလုပ်အားပဲ လိုတယ်... မုန့်သားမှာ ဂျုံမှုန့်​တွေ မရှိ​တော့တဲ့အထိ ​ဆေး​ပေး​နော်"

ထိုအရာက ရိုးရှင်းပြီး​တော့ ​ဝေ့ရီချီကလည်း တစ်​နေရာရာမှာ အသုံးဝင်ဖို့ အလွန်ပြင်းပြနေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ​ရှောင်ခယ်နှင့် ဝမ်ချမ်းတို့က ပုလဲ​စေ့များ လုပ်ဖို့ ကြိုးပမ်း​နေကြသည်။ သူတို့က အသင့်ပြုလုပ်ထား​သော ပုလဲ​စေ့များ ဝယ်ခဲ့​သော်လည်း အရာအားလုံးက စတိုးဆိုင်က ဝယ်ခဲ့​သော ပစ္စည်းများ ဖြစ်​နေလျှင်​တောင် သူတို့ကို ပြုတ်ဖို့လို​နေ​သေးပြီး သူတို့ကို အခွင့်အ​ရေးသမားများအဖြစ် ကြည့်ရှုသူများက ဖြတ်ရိုက်လိုက်မှာကို မလိုချင်ခဲ့​ပေ။

သို့​သော်လည်း ပုလဲလုံးများကို ပြုလုပ်ရသည်က ရိုးရှင်း​သော်လည်း သူတို့ကို ​ပျော့​ပျောင်းပြီး ​စေးကပ်လာ​အောင် လုပ်ဖို့အတွက်က​တော့ အမှန်တကယ် မလွယ်ကူခဲ့​ပေ။ ထိုအရာက အရမ်းကို ခက်ခဲရုံသာမက ပုံစံလည်း ပျက်ကုန်သည်။ သူတို့က ​တော်​တော်များများကို ဖြုန်းတီးမိလိုက်ကြသည်။

​​ရှောင်ခယ်တို့၏ အလျင်လို​နေကြ​သော လက်များ ​ခြေ​ထောက်များနှင့် နှိုင်းယှဥ်လျှင် ကျိုးမုန့်နှင့် ဟူ​မြောင်တို့၏ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုအခန်းက ​ပျော်စရာ​ကောင်းကာ ပနံသင့်​နေကြသည်။

ကျိုးမုန့်နှင့် ဟူ​မြောင်တို့က ပရိုဂရမ်၏ လူကြည့်များရန်အတွက် အကြီးမားဆုံး အရင်းအမြစ်များ ဖြစ်ကြ​လေသည်။ ဗီဒီရို ရိုက်သူများကလည်း သူတို့ကို အထူးဂရိုက်စိုက်​လေ၏။ ရိုက်ချက်​ထောင့်များနှင့် ကင်မရာ မြင်ကွင်းကလည်း အလွန်အ​သေးစိတ်ကျလှ​ပေသည်။

ထိုအချိန်တွင် ကင်မရာမန်းက ကျိုးမုန့်၏ ဆူရှီကိုင်ထား​သော လက်သွယ်သွယ်​လေးကို ရိုက်​နေသည်။ ထို့​နောက် သူက ကင်မရာကို မြင်ကွင်းတွင် သူမ၏ နူးညံ့လှပ​သော မျက်နှာ​လေး​ပေါ်လာသည်အထိ တဖြည်းဖြည်း အ​ပေါ်သို့ ဆွဲရိုက်သွားသည်။

ဟူ​မြောင်က ကျိုးမုန့်ကို ကူညီ​ပေး​နေပြီး နှစ်​ယောက်သားက မကြာခဏ အပြန်အလှန် ပြုံးပြ​နေကြသည်။ ထိုတိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု၏ စကား​ပြောခန်းက မီး​တောက်များ ​ပေါက်ထွက်​တော့မတတ်ပင်။

[အား... အား... အား... အိုင်​ဒေါ ဒရာမာ​တွေထဲက ပြကွက်​လေး... ငါ့ CPက အစစ်မှန်ဆုံးပဲ]

[ မုန့်မုန့်က ​တော်လိုက်တာ... ဆူရှီက ပ​ရော်ဖက်ရှင်နယ်​တွေထက် မဆိုးနိုင်​လောက်ဘူး]

[မဆိုးရုံတင်မကဘူး... ဆိုင်မှာပါ ​ရောင်းနိုင်​လောက်တယ်... ငါ့နတ်ဘုရားမ​လေးက အရမ်း​တော်တာပဲ]

[ ငါက​တော့ ငါ့​ကော​ကော လုပ်ထားတဲ့ ဆူရှီကို တကယ်စားချင်​နေပြီ... မြို့​တော်က ဖန်​တွေကို မနာလိုလိုက်တာ]

...

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​ပြုလုပ်ထား​​​သော ဘန်းမုန့်များကို ​ရေတွက်လိုက်ပြီး ဒယ်ပြား​ပေါ်တွင် ဆီပါးပါး​လေး ဝဲလိုက်​လေသည်။ သူမက ဘန်းကိတ်များကို အတွင်းမှအပြင်သို့ စက်ဝိုင်းပုံစံ ​နေရာချလိုက်သည်။ ဘန်းမုန့် အားလုံး​ပေါင်း အခု80ကို ဒယ်ပြား​ပေါ်တွင် တစ်ခါတည်း ထားလို့ရ​သည်။

ဒယ်ပြား​ပေါ်တွင် ​ကြော်​နေ​သော ဘန်းမုန့်များ၏ ​အောက်​ခြေက အနည်းငယ် ​ရွှေညို​​ရောင် သန်းလာ​သောအခါ သူမက ​ရေထည့်ကာ အဖုံးအုပ်လိုက်သည်ပြီး မီးမျှင်းမျှင်းဖြင့် တည်ထားလိုက်သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ချက်ပြုတ်​နေစဥ်ပင် သူမက သူမလက်ထဲမှ ​ဝိဥာဏ်စွမ်းအင်များကို စုစည်းစေကာ အစားအ​သောက်ထဲကို စိမ့်ဝင်သွား​စေခဲ့သည်။

ထိုအချိန်တွင် ​ဝေ့ရီချီကလည်း မုန့်သားကို ​ဆေး​ကြောပြီးသွားပြီ ဖြစ်သည်။ ဝက်ရိုးစွပ်ပြုတ်ကလည်း အချိန်အ​တော်ကြာ တည်ထားပြီးသား ဖြစ်ပြီး မီးဖို​ချောင်တစ်ခုလုံးတွင် အရိုးစွပ်ပြုတ်၏ အရသာရှိဖွယ် ရနံ့​လေးက ​မွှေးပျံ့​နေ​လေသည်။

ထို အစပ်စွပ်ပြုတ်၏ ပါဝင်ပစ္စည်းများက တစ်​နေရာနှင့် တစ်​နေရာ ကွာခြား​လေသည်။ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက မှို​ခြောက်များ၊ ပင်လယ်​မှော်ပင်၊ ပဲပြားတို့ဟူး၊ ​မြေပဲများနှင့် မုန့်သားများကို ​ရွေးချယ်ခဲ့သည်။

​မြေပဲက ကျက်ဖို့ အချိန်အ​နည်းငယ် ယူရသည်။ ထို့​ကြောင့် သူမက ယင်းတို့ကို စွပ်ပြုတ်ထဲ ​လောင်းထည့်ကာ အချိန်ခဏကြာ ချက်ပြုတ်ခဲ့သည်။ ထို့​နောက် သူမက ကြက်သွန်မြိတ်၊ ဂျင်း၊ ကြာညို့အကြည်၊ ဆားနှင့် အစပ်မှုန့် ပမာဏ အသင့်အတင့်ကို ဖြူးလိုက်သည်။

Xxxxxxxx