အပိုင်း ၉

Chapter 9

ဟူလာထန်း ​ခေါ် ငရုတ်​ကောင်းစွပ်ပြုတ်ပူပူ​လေး​တွင် ငရုတ်​ကောင်း ခပ်များများ ထည့်ရန် လိုအပ်​ပေသည်။ ထို့​ကြောင့် သူမက ပုံမှန်ထက် ပိုဖြူးလိုက်သည်။

ထို့​နောက်က သူမက ​ရေ​ဆေးထား​​​သော မုန့်သားများကို လက်ဖြင့် အတုံး​လေးများ တုံးကာ စွပ်ပြုတ်ထဲကို ထည့်လိုက်သည်။ မုန့်သားများ ​ပေါ်လာပြီး​​သောအခါ သူမက ​ရေစိမ်ထား​သော ​ဒေးလီလီ ပန်း​ခြောက်များ၊ မှိုများ နှင့် အခြား​သော ပါဝင်ပစ္စည်းများကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု ထည့်လိုက်သည်။

​နောက်ဆုံးအဆင့်က​တော့ ​​ဝေ့ရီချီ​ဆေးထား​သော မုန့်နှစ်များကို သုံးကာ ဟင်းရည်ကို ပျစ်လာ​အောင် လုပ်ခြင်းပင် ဖြစ်သည်။

ထန်ချောင်း​ချောင်းက သစ်သားဇွန်းဖြင့် အဆက်မပြတ် ​မွှေ​နေစဥ်တွင် ဝေ့ရီချီက မုန့်နှစ် ပန်းကန်တစ်ခုကို သယ်လာပြီး စွပ်ပြုတ်ထဲသို့ ဖြည်းညှင်းစွာ ​လောင်းထည့်လိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် အနံ့​မွှေးကြိုင်ကာ စားချင့်စဖွယ် ဖြစ်​​သော ငရုတ်​ကောင်း ဟင်းရည်ပူတစ်အိုးကို ပြုလုပ်ပြီးသွား​လေသည်။

​ဝေ့ရီချီက အသက်ပြင်းပြင်းရှုလိုက်ပြီး သွားရည်မျိုချလိုက်သည်။ "အနံ့​လေးက အရမ်း​မွှေးတာပဲ"

သူက ကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် မတတ်နိုင်ဘဲ "ဖူး... "ဟူး​သော အသံကို ​ပျော်​ပျော်ရွှင်ရွှင် ထုတ်လိုက်​လေ၏။ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက​တော့ သူမမျက်နှာမှာ အဖြူ​ရောင်များ ​ပေကျံ​နေသည်ကို မသိလိုက်။

"အစ်မ​ချောင်း​ချောင်း.. အစ်မမျက်နှာမှာ ဂျုံမှုန့်​တွေ ​ပေ​နေပြီ"

"အာ... ဘယ်နားမှာလဲ?" ထန်​ချောင်း​ချောင်းက တစ်သျူးစ တစ်စဖြင့် သူမမျက်နှာကို ပွတ်လိုက်​သော်လည်း ​မ​ပြောင်သွား​ပေ။

​ဝေ့ရီချီက သူမမျက်နှာကို သုတ်​ပေးရန် လက်ဆန့်လိုက်​သော်လည်း ရုတ်တရက်ပင် ထိုအပြုအမူက မသင့်​တော်မှန်း​ တွေးမိသွားသည်။ ထို့​ကြောင့် သူ့ဖုန်းကိုသာ ထုတ်ကာ ထန်​ချောင်း​ချောင်းအတွက် မှန်တစ်ချပ်သဖွယ် သူ့လက်နှစ်ဖက်လုံးဖြင့် ကိုင်​ပေးထားလိုက်သည်။

 "အခု ​တွေ့ပြီလား?"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ဖုန်းအနားကို တိုးပြီး ကိုယ်ကို ကိုင်းကြည့်လိုက်​သောအခါ ​အမှုန့်များ​ပေ​နေ​သော ​နေရာကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ သန့်ရှင်းပြီး​သော အခါတွင်​တော့ သူမ သူ့ကို ပြုံးပြလိုက်လေသည် "​ကျေးဇူးပါပဲ"

"မဟုတ်ပါဘူး... ရပါတယ်" ​​ဝေ့ရီချီ ရုတ်တရက် ရှက်​သွေးဖြာသွား​တော့သည်။

[အ​မေ​ရေ... ချိုလိုက်တာ....

အူးးးးးးးးးးးးးးးးးးး]

[​ငါ​တော့ ဝေ့ရီချီ သူ့အတွက် သုတ်​ပေးမယ်လို့ ထင်လိုက်တာ... ဒါ​ပေမယ့် ငါ့ရဲ့ ပါပီ​လေးက မိန်းက​လေး​တွေရဲ့ နှလုံးသားကို ချက်ချင်းထိသွားဖို့ လှည့်စားလိမ့်မယ်လို့ မထင်ထားခဲ့ဘူး... လူကြီးလူ​ကောင်း ဆန်ချက်ပဲ]

[​ကော​ကောက အရမ်း.... ဝူး ဒီမားမားက မင်းကို အချစ်မှာ ပျော်ဝင်မသွားဖို့ တားမြစ်တယ်​နော်]

[ဘာမှမသိရင် ​သေလိုက်​တော့... ငါက​တော့ ဘန်းမုန့်​ကြော်​လေးနဲ့ စွပ်ပြုတ်ပူပူ​လေးကို စားချင်​နေပြီ... ကြည့်ကြစမ်းပါအုံး... အရသာရှိမဲ့ပုံ​လေး]

....

ဗီလာတွင်ရှိ​နေ​​သော အခြား​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်က​တော့ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု စကား​ပြောခန်းမှ မှတ်ချက်များကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု​ ​ကျော်ကြည့်​နေခဲ့သည်။ ထန်ချောင်း​ချောင်း၏ ​ဝေ့ရီချီကို ပြုံးပြ​နေ​​သော မျက်နှာ​လေးကို ​တွေ့လိုက်​သောအခါ သူက သူမနှင့် ရှန်းလျန့်တို့၏ ​ကောလဟာလများကို ​တွေးမိသွား​ခဲ့သည်။

သူ့မျက်လုံးထဲတွင် ​လှောင်ရယ်မှုများ ထင်ဟပ်လာသည်။ သူမရဲ့ သဘာဝက ​ပြောင်းလဲဖို့ ခဲယဥ်းပြီး သူ့​ရှေ့မှာ သူ့အ​ပေါ် ​ကောင်းချင်​ယောင်​ဆောင်​နေ​သေးသည်။

သူက တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကို ပိတ်ကာ သူ့ဖုန်းကို ​ဘေးသို့ ​လွှင့်ပစ်လိုက်​​တော့သည်။

....

ဒယ်ပြား​ပေါ်တွင် ​ကြော်ထား​သော ဘန်းမုန့်များက အဆင်သင့် ဖြစ်​နေ​လေပြီ။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အဖုံးကို ဖွင့်လိုက်​သောအခါ အနံ့​မွှေး​မွှေး​လေးက တိုး​ဝှေ့ကာ ထွက်​ပေါ်လာခဲ့သည်။ ဘန်းမုန့်များက တစ်ခုနှင့်တစ်ခုကပ်ကာ သပ်သပ်ရပ်ရပ် စီထားပြီး ဖြူ​ဖွေးပြီး ဝဖြိုး​သော ဘန်းမုန့်များက ​ဖောင်းကား​နေကြသည်။ မည်သည့်ဘန်းမုန့်တစ်ခုကမှ ပါးလျမ​နေ​ပေ။

မုန့်သား​ပေါ်တွင် နှမ်းမဲ​စေ့နှင့် ကြက်သွန်မြိတ်တို့ ဖြူးထားပြီး အသား၊​ကြော်ထား​သော ဘန်းမုန့်နှင့် နှမ်း​စေ့တို့၏ အနံ့များက အပူ​ငွေ့များထဲတွင် ​ရော​နှော​နေကြ​လေသည်။ ထိုအရာက ရုတ်တရက်ပင် လူတိုင်း၏ နှာခေါင်းဖျားထဲသို့ တိုးဝင်သွားကာ အစာအိမ်ထဲမှ စားချင်စိတ်ကို နှိုး​ဆော်​​နေကြ​လေသည်။

သူတို့၏ video ရိုက်သူက ဘန်းမုန့်များကို မြင်ကွင်း360°လုံး ရိုက်မိနိုင်ရန် ကင်မရာကို ​ချိန်​နေသည်။ သူက မ​နေနိုင်​တော့ဘဲ ရိုက်ကူး​ရေးလုပ်​နေစဥ်မှာပင် တံ​တွေးမျိုချ​နေရသည်။

​ဝေ့ရီချီက လက်ထဲတွင် တူနှင့် ခွက်ကိုင်လျက်သား ​စောင့်​နေပြီး သူ့မျက်လုံးများကလည်း ရွှန်းစို ​တောက်ပ​နေသည်။

ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက ရယ်​​မောလိုက်ပြီး ​ပြောလိုက်သည်၊ 

"လာ​လေ... အစ်မ မင်းကို အရင် မြည်းခိုင်းမယ်" သူမက ​ဝေ့ရီချီကို ဘန်းမုန့်​လေးခု သပ်သပ်ရပ်ရပ် ထည့်​ပေးလိုက်ကာ ငရုတ်​ကောင်းစွပ်ပြုတ် တစ်ခွက်ကိုလည်း ခပ်ထည့်​ပေးလိုက်သည်။

ကင်မရာမန်း တစ်​ယောက်သာ ထို​နေရာတွင် ရှိ​နေသည်။ ​ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ နေရာ​က ကျဥ်းလွန်းလှသည်။ မီးဖို​ချောင်​ရှေ့မှ တပ်ဆင်ထား​သော ကင်မရာကလွဲ၍ ကင်မရာမန်းတစ်​ယောက်သာ ရိုက်ကူးရန်အတွက် သူတို့​နောက် လိုက်ရသည်။ ဒါရိုက်တာ အပါအဝင် လူတိုင်းက ရိုက်ချက်များကို ကြည့်ဖို့ လို​ပေသည်။

ဒါရိုက်တာက ထန်​ချောင်း​ချောင်းကို အချက်အပြုတ်​တော်ကာ အစားအစာများကလည်း ကြည့်၍ ​ကောင်းမည်ဟု မထင်ထားခဲ့​ပေ။ သူက အပျက်အစီးများကြားမှ ရတနာတစ်ခု ​ကောက်မိသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

အခြား​သော ဝန်ထမ်းများကလည်း အလုပ်ကြိုးစား​နေပြီး အားကျ​နေသော ထိုကံကောင်းသည့် ကင်မရာမန်းကို ကြည့်လိုက်ကြသည်။ထိုအရာက အမှန်တကယ် အရသာ ရှိသည်လား။

အရသာ ရှိသည်ထက် ပို​လေ၏။

ဘန်းမုန့်ကြော်က ပါး​သော်လည်း ကြွပ်ဆတ်သည်။ ​အောက်​ခြေက ​ရွှေ​ရောင်သန်းကာ ကြွပ်ရွ​နေသည်။ ​​ဝေ့ရီချီ က ဘန်းမုန့်ကို ကိုက်လိုက်ပြီးလတ်ဆတ်ကာ နူးညံ့​သော အနှစ်ရည်များက ​လျှောဝင်သွားခဲ့သည်။ အနည်းငယ်ပူ​သော်လည်း ဟင်းအနှစ်ရည် အရသာများက ပါးစပ်အပြည့် ​ပေါ်ထွက်လာသည်။ ဗင်နီဂါ​လေးပါ ထပ်ဆမ်းလိုက်​သောအခါ ​ထို​နောက်ပိုင်းအရသာ​လေးက အဆုံးမရှိ​တော့​ပေ။

ဘန်းမုန့်များ စားပြီး​နောက် သူက အစပ်ဟင်းရည်ကို တစ်ငုံ​​လောက် သောက်လိုက်သည်။ ငရုတ်​ကောင်းဟင်းရည်ပူက ​ပျစ်နှစ်နေကာ အနံ့ကလည်း ​မွှေး​သေးသည်။ ​​ဒေးလီလီနှင့် ပင်လယ်​ရေ​မှော်တို့က စိတ်ကို လန်းဆန်း​သော အရသာ​ပေးပြီး မုန့်နှစ်များကလည်း စွပ်ပြုတ်ထဲတွင် ​ပျော်ဝင်သွားကြသည်။ ထိုအရာကို တစ်လုတ်ပြီး တစ်လုတ် ကိုက်ဝါးရသည်မှာ ​ကျေနပ်ဖွယ်ပင်။

[အမ​လေး ဘုရား​ရေ...သူက အားရပါးရ စား​နေတာ... ငါလည်းဗိုက်ဆာ​လာပြီ... ငါလည်း ဘန်းမုန့်​ကြော်နဲ့ အစပ်ဟင်းရည်​လေး မှာချင်တယ်လို့]

[ငါ့တံ​တွေး​တွေ ထွက်ကျနေပြီ... ပထမဆုံးအကြည့်မှာတင် ဘန်းမုန့်က စား​ကောင်းမဲ့ပုံ ​ပေါ်​နေတယ်]

[ဖုန်းမျက်နှာပြင်က​နေ ဖြတ်ပြီး အနံ့ရလာသလိုပဲ... အိုး ​မွှေးလိုက်တာ​နော်... ငါ့နားကို ထပ်ပြီး ကပ်မလာပါနဲ့​တော့...ငါ ဝိတ်ချဖို့ ကြိုးစားနေတာ]

ထန်​ချောင်း​ချောင်းလည်း မ​နေနိုင်ဘဲ ဘန်းမုန့်နှစ်ခု စားလိုက်​​သေးသည်။ သူမက ကင်မရာမှန်ဘီလူးများကို ကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် သူမက ကြည့်ရှုသူများကို ​မေ့မထားသင့်​ကြောင်း သတိရသွာ​တော့သည်။

သူမက သူမကိုက်ထား​သော ဘန်းကိတ်​ကြော်ကို ကင်မရာရှေ့တွင် ​​မြှောက်ပြလိုက်ပြီး အသားများပြည့်​နေ​သော ဘန်းမုန့်များကို ဆွဲယူကာ နှစ်ကြိမ်မျှ လှုပ်ခါ ပြလိုက်သည်။

"ကျွန်မတို့ရဲ့ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကို ကြည့်​နေတဲ့သူ​တွေ ရှိကြလား... ဒါဆိုရင်... မင်းတို့ကို ပြမယ်... အသား​တွေ ပြည့်​နေတာပဲ... ကျွန်မက အသားကို အကြိုက်ဆုံးပဲ"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ဆက်၍ ​ကြော်ငြာများကိုလည်း ထပ်​ပေါင်း​ပြော လိုက်​သေးသည်၊

 "​ရောင်းကုန်သွားတဲ့အထိ ​​စောင့်မ​နေပါနဲ့.. ဒီကိုလာပြီး အရသာ​ကောင်းမ​ကောင်း လာမြည်း​ပေးကြပါ"

[​​ဝေး​ဝေးသွား... ငါမြို့​တော်က မဟုတ်လို့ မင်းငါ့ကို နှိပ်စက်​နေတာပဲ... ဝူး ဝူး]

[သတိ​ပေးလို့ ​​​ကျေးဇူးပါ... ငါက အပြင်ထွက်ပြီး မစားချင်ခဲ့ဘူး... ဒါ​ပေမယ့် မင်းရဲ့စား​သောက်ဆိုင်က ငါ့အိမ်နဲ့နီး​နေတယ်... ငါအခုပဲ ထွက်လာပြီ... ငါ့အတွက်တစ်ပွဲ​နော်]

[အ​ပေါ်ထပ်ကလူ​ရေ.. သွား​နော်... ပြီးရင် ငါတို့အတွက်ပါ စားခဲ့​ပေး​]

[သရုပ်​ဆောင်တာကလည်း အတုဆန်လိုက်တာ... သူက ဒယ်ပြား​ပေါ်မှာ ​ကြော်ထားတဲ့ ဘန်းကိတ်​တွေကို တစ်ခါမှ မစားဖူးရင် ဒါက အရသာရှိမရှိ ဘယ်လိုသိမှာလဲ?]

[ဒုတိယ အကြိမ် ပြန်မန့်တယ်... ဘန်းမုန့်လုပ်တာ ဘာ​ကောင်းလို့လဲ... ကျိုးမုန့်လုပ်ထားတာ​လေးကမှ အနုပညာလက်ရာလို့ ​ခေါ်တာ]

ည​နေ ​လေးနာရီ ထိုး​သောအခါ အသင်းသုံးသင်းက အစားအစာ​ကို တရားဝင် ရောင်းချရန်အတွက် အဆင်သင့် ဖြစ်​နေကြပြီ။

ပရိုဂရမ်အဖွဲ့က တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကို အချိန်အကြာကြီး လွှင့်ခဲ့ရပြီး ဖန်များစွာကလည်း ​ရောက်ရှိ​နေကြ​​​သော်လည်း ဝန်ထမ်းများက သူတို့ကို တားထားတာ ဖြစ်သည်။ သူတို့ကို သွားခွင့် ပြုလိုက်​သောအခါ ဖန်များစွာနှင့် ဖြတ်သွားဖြတ်လာများစွာက အစားအ​သောက်များ ဝယ်ရန် စုပြုံသွား​တော့သည်။

စား​သောက်ဆိုင် အပြင်ဘက်တွင် တစ်ဒါဇင်ထက်ပို​သော စားပွဲ​လေးများရှိ​သော်လည်း မ​လောက်ငှနိုင်​ပေ။ မကြာမီပင် အသင်းတစ်ခုစီ​၏ ပြတင်း​ပေါက်များ၌ လူတန်းရှည်ကြီး ရှိလာ​​တော့သည်။

ထိုလူများကြားတွက် ကျိုးမုန့်နှင့် ဟူ​​မြောင်တို့၏ ​ရှေ့တွင် လူတန်းအရှည်ဆုံး ဖြစ်​နေသည်။ သူမ ပြုလုပ်ထား​သော အ​ရောင်အ​သွေး စုံလင်သည့် ဆူရှီက ကြည့်​ကောင်းပြီး ခင်းကျင်းထား​သောအခါ အလွန် အ​ဆင့်အတန်း မြင့်သည့်ပုံ​ပေါ်​နေသည်။

​ရှောင်ခယ်၏ အသင်း​ရှေ့တွင်လည်း လူ​တော်​တော်များများ ရှိ​နေသည်။ ​နေ့လည်ချိန်တွင် ​အေးမြပြီး လန်းဆန်း​သော မစ်တီး တစ်ခွက်​သောက်လိုက်ရခြင်းက အလွန်လန်းဆန်းသွား​စေသည်။

ထန်​​ချောင်း​ချောင်းနှင့် ​ဝေ့ရီချီတို့သာ အ​မေ့​လျော့ခံ​နေကြရသည်။

ဝေ့ရီချီက အခြားအသင်းများ၏ ပြတင်း​ပေါက်များ အ​ရှေ့က လူတန်းရှည်ကြီးကို ကြည့်ကာ သူ့မျက်လုံးများ ပူ​နွေးလာ​တော့သည်၊ "အစ်မ​​ချောင်း​ချောင်း... ကျွန်​တော် ဝယ်သူ​တွေ သွားရှာလိုက်ရမလား"

ထန်​ချောင်း​ချောင်း: "စိတ်မပူပါနဲ့... ခဏ​စောင့်ကြည့်လိုက်"

ထိုအချိန်တွင် ပိုနီ​တေး မြင့်မြင့်စီးထား​သော မိန်းက​လေးတစ်​ယောက် သူတို့ဆိုင်ကို ​ရောက်လာခဲ့သည်

 "အစ်မရဲ့ အစားအ​သောက်​တွေက ဘယ်​လောက်လဲ?"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ပြုံးပြလိုက်သည်၊ 

"ဘန်းမုန့်​ကြော်တစ်ခုအတွက် ငါးယွမ်ပါ... အစပ်စွပ်ပြုတ်တစ်ခွက် အတွက်က သုံးယွမ်"

"ကျွန်မကို ဘန်းမုန့်သုံးခုနဲ့ အစပ်စွပ်ပြုတ်တစ်ခွက်​ပေးပါ"

​ဝေ့ရီချီက သူမအတွက် ခပ်မြန်မြန် ထည့်​ပေးလိုက်ပြီး​နောက် သူမက အစားအစာပန်းကန် ကို ယူသွားသည်။

ထိုမိန်းက​လေး ​ရှောင်​ရှောင်က တိုက်ိရုက်ထုတ်လွှင့်မှုတွင် သူမက ထို​နေရာအနီးတွင် ​နေထိုင်သည်ဟု ​ပြောခဲ့​သော ကြည့်ရှုသူ ဖြစ်သည်။ သူမက ဘန်းမုန့်နှင့် ငရုတ်​ကောင်းစွပ်ပြုတ်ကို ရ​သောအခါ ခုံအလွတ်တစ်ခုကို ​တွေ့လိုက်ပြီး ဝင်ထိုင်ကာစတင်စား​သောက်​တော့သည်။

သူမက ဖြူ​ဖွေးပြီး ဆူဖြိုးလှ​သော ဘန်းမုန့်ကို မယူကာ ကိုက်စားလိုက်သည်။ သူမ၏ မျက်လုံးများ ရုတ်တရက် မြင့်တက်သွား​တော့သည်။ သူမ​တွေးထားသည်ထက် ပို၍ပင် အရသာ ရှိ​သေးသည်။ တစ်ကိုက်ကိုက်ရုံမျှပင် အသားအရသာ အပြည့်ရ​နေ​သော်လည်း ဝက်သား၏ အသားနံ့ကို ရမ​နေ​ပေ။

ငရုတ်​ကောင်းစွပ်ပြုတ်အစပ်က အသီးအရွက်များစွာပါဝင်ပြီး အရသာကလည်း နူးအိ​နေ​သေးသည်။ အစပ်အရသာက အသင့်အတင့်သာ ဖြစ်ပြီး ပါးစပ်ကို ပူ​လောင်မသွား​စေ​ပေ။ သူမပို၍ဝါး​လေ​လေ အနံ့​လေးက ပို​​မွှေးလာ​လေ​လေ ဖြစ်သည်။

အရသာ ရှိလွန်းသဖြင့် သူမငိုမိသွားသည်။ သူမလာရတာ အလကားမဖြစ်ခဲ့​ပေ။

​ရှောင်​ရှောင်​ဘေးတွင် ထိုင်​နေသည့် အဖြူ​ရောင်ဝတ်ထား​သောမိန်းက​လေးက ဆူရှီစား​နေခဲ့သည်။ သူမက ပိုနီ​တေးစီးထား​သော မိန်းက​လေးက ပါးစပ်အပြည့်စား​နေသည်ကို ​တွေ့လိုက်ပြီး အသားအနံ့က သူမ၏ နှာ​ခေါင်းဝတွင် ​ဝေ့ဝဲလာ​တော့သည်။ သူမက ရုတ်တရက်ပင် သူမလက်ထဲက ဆူရှီ​အေး​အေးကြီးက အရသာမဲ့သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

သူမက ကျိုးမုန့်၏ ဖန်ဖြစ်ပြီး မနက်အ​စောကြီးကတည်းက တန်းစီရန် လာခဲ့သည်။ သူမထံတွင် စားချင်စိတ် ကင်းမဲ့သည့် ​ရောဂါက အချိန်အကြာကြီး ရှိ​နေခဲ့တာ ဖြစ်ပြီး သူမ၏ မူရင်း ရည်ရွယ်ချက်သည်ကား သူမ၏ အိုင်လ်​ဒေါကို ​ထောက်ပံ့ရန်သာ။ သူမက အ​ရောင်အ​သွေးစုံလှ​သော ဆူရှီကို လက်တွင်ကိုင်ထားပြီး တစ်ကိုက်စားပြီး​​နောက်တွင် ဆက်မစားနိုင်​တော့​ပေ။

သို့​သော်လည်း ယခုတွင် သူမက ဘန်းမုန့်​ကြော်၏ အနံ့​လေးကို ရ​နေပြီး သူမ၏ ပါးစပ်​လေးက အမှန်တကယ်ပင် တံ​တွေးများ စိုစွတ်လာရ​တော့သည်။

သူမက လှမ်း​​မေးလိုက်သည်၊ "စား​ကောင်းလား"

​ရှောင်​ရှောင်က ပြင်းပြင်းထန်ထန် ​ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်၊ "အရမ်းစား​ကောင်းတယ်... ရှင်လည်း ဝယ်ချင်လို့လား"

​ရှောင်​ရှောင်က လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်ပြီး သူမ​နောက်ထပ် မုန့်များ ထပ်ဝယ်ချင်​သော်လည်း ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ ပြတင်း​ပေါက်​​​ရှေ့တွင် အနံ့၏ ဆွဲ​ဆောင်မှု​ကြောင့် လူအနည်းငယ် ရှိ​နေကြပြီ။

"သွားပြီ... ရတနာ​လေးကို ရှာ​တွေ့ကုန်ကြပြီ... ​နောက်ထပ်မဝယ်ရ​တော့မှာ​တောင် စိုးရိမ်ရတယ်"

အဖြူ​ရောင်ဝတ်မိန်းက​လေးလည်း သံသယအ​​တွေးများဖြင့် ​ရှောင်​ရှောင်နှင့်အတူ လိုက်ပြီး တန်းစီလိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်းဖြင့် အတန်းတွင် လူပိုပိုများလာ​တော့သည်။

ကျိုးမုန့် ​ထိုအရာကို ​တွေ့​သောအခါ သူမ၏ နှလုံးသားတွင် စိတ်ပူပန်မှု ခပ်​​ဖျော့​ဖျော့​လေး ​ပေါ်လာရ​တော့၏။

Xxxxxxx