အပိုင်း ၄၃
Viewers 23k

Chapter 43


သူမက မတတ်နိုင်ဘဲ ​ကောင်းကင်ကြီးကို ​အော်​ပြောမိ​​တော့သည်။ 


"အိုး... ကျွန်မရဲ့ မင်းသား​လေး... ရှင်ဘယ်​မှာများလဲ"


နဂါးကြီးက ခပ်ရှက်ရှက် ​ပြောလာသည်။ "အိုး ဆိုးလိုက်တာ... မင်းသမီး​လေးရယ်... မင်းရဲ့ မင်းသား​လေးက အခုထိ လမ်းမှာပဲ ရှိ​သေးတယ်"


မင်းသမီး​လေးက အလွန်​ ​ကြောက်ရွံ့သွား​လေသည်။ နွယ်ပင်တစ်ပင်က သူမကို ရုတ်တရက် ရစ်ပတ်လာပြီး​နောက် ​မြေပြင်​ပေါ်သို့ လဲကျသွား​လေသည်။ နဂါးကြီး၏ လက်သည်းများက သူမအနားသို့ ​ရောက်လာ​တော့မည့် အချိန်တွင် ​​အဖျော်ရည်ပုလင်းတစ်ခုက ​ကောင်းကင်​ပေါ်မှ ကျလာပြီး သူမ​ရှေ့သို့ ဆင်းသက်လာခဲ့သည်။


သူမက ထိုအရာက မည်သည့်အရာ ဖြစ်​ကြောင်း မသိ​​သော်လည်း ခပ်မြန်မြန်​ ​ကောက်ယူကာ ပုလင်းအဖုံးကို ဖွင့်လိုက်သည်။


ဒါရိုက်တာက ​အော်ဟစ်လိုက်သည်။ "ဟုတ်ပြီ... စည်းချက်လည်း ညီတယ်... မြန်မြန်​သောက်လိုက်"


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ၎င်းကို အငမ်းမရ ​​သောက်ချလိုက်သည်။


 အလို​လေး... အရသာရှိလိုက်တာ... သူမမျက်လုံး​များ ဝင်းလက်သွား​လေသည်။


​သောက်မယ်... ​သောက်မယ်... ​သောက်မယ်


မကြာမီပင် အ​ဖျော်ရည် တစ်ပုလင်းလုံး ​ပြောင်စင်သွားသည်။


"အို​ကေ... ကဒ်"


ဒါရိုက်တာက အလွန်အမင်း ​ပျော်ရွှင်​နေသည်။ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သရုပ်​ဆောင် လုပ်ခဲ့သည့် အလုပ်က မများလှဟု ​တွေးမိ​ခဲ့​သော​ကြောင့် ထပ်ကာထပ်ကာ ပြန်ရိုက်ရန်အတွက် အသင့်ပြင်ထားခဲ့ပြီးသား ဖြစ်သည်။ မထင်မှတ်ထားစွာပင် သူမ၏ ခံစားခိက်များကို ​ဖော်ပြနိုင်သည့် လုပ်ရည်ကိုင်ရည်က အ​တော်​လေး အဆင်​ပြေ​ပေသည်။ သူမ​၏ မျက်ရည်များ ပြည့်​နေသည့် မျက်လုံး​လေးများက အမှန်တကယ် သနားဖွယ်ရာ ဖြစ်​နေသည်။


ပို၍ မထင်မှတ်ထားသည်မှာ သူမက အားဖြည့် အချိုရည်ကို တစ်ပုလင်းလုံးကို တစ်ကျိုက်တည်း ​သောက်ပြလိုက်​သေးသည်။ သူ အစားအ​သောက် ​​ကြော်ငြာများစွာ ရိုက်ကူးဖူးပါ၏။ များစွာ​သော အနုပညာရှင်များက တစ်ကိုက် နှစ်ကိုက်မျှသာ ဟန်ပြ စားပြတတ်ကြပြီး ကင်မရာ​ရှေ့တွင် စားခဲ့လျှင် ​နောင်မှ ကင်မရာနောက်ကွယ် ​ရောက်သည်နှင့် ​ထွေးထုတ်ပစ်ကြသည်များသာ။


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အလွန် ဟန်​ဆောင်မှု ကင်းလှ​ပေသည်။ ဒါရိုက်တာက သူမကို ပိုပို၍ သ​ဘောကျလာ​တော့သည်။


ဒါရိုက်တာက တစ်ခါတည်း​သော ရိုက်ချက်နှင့်ပင် အလွန်​ကျေနပ်သွားခဲ့သည်။ မတူညီ​​သော ​ထောင့်များမှ ရိုက်ချက်အချို့ ရိုက်ကူးပြီး​နောက် သူက ဒုတိယတစ်ဖြတ်ကို မြန်မြန် ရိုက်ကူး​တော့သည်။


အ​ဖျော်ရည်ကို ​သောက်ပြီး​နောက် မင်းသမီး​လေးက ​ပြောင်းလဲသွား​တော့သည်။ နတ်မိမယ် မင်းသမီး​လေး ဝတ်စုံ က ​ပျောက်ကွယ်သွားပြီး ​ဘော်ကြယ်များ တလက်လက် ဖြစ်​နေသည့် အနက်​​ရောင် ရင်ပြတ်အင်္ကျီနှင့် မီနီစကပ် အဖြစ်သို့ ​ပြောင်းလဲသွားသည်။ သူမ၏ ဖိနပ်များက ​ဒေါက်ဖိနပ်များမှ ဒူးအထိ ရှည်​သော သား​ရေ ဘွတ်ဖိနပ် အဖြစ်သို့လည်း ​ပြောင်းသွား​လေ၏။ သူမ၏ ဆံပင် လိမ်လိမ်​လေးများက အ​မွေး​ကောက်​ကောက်ဖွာဖွာ​​လေးများအဖြစ် တစ်စက္ကန့်အတွင်း ​ပြောင်းသွား​တော့သည်။


သူမ၏ မိတ်ကပ်က ခပ်မိုက်မိုက် ပုံစံ ဖြစ်ကာ နှစ်လိုဖွယ် ရှိသည်။ သူမက လက်ထဲတွင် သား​ရေ ကြာပွတ်ကို ကိုင်ထားကာ နဂါးကြီးကို စူးစူးစိုက်စိုက် ကြည့်​နေသည်။


ဒါရိုက်တာ: "အို​ကေ... အမူအယာက အရမ်းအဆင်​ပြေတယ်... ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက ​နောက်ထပ် ကြာပွတ်ကို လွှဲရိုက်လိုက်မယ်"


ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက ကြာပွတ်ကို တုံ့ဆိုင်းစွာ ကြည့်လိုက်သည်။ သူတို့က တကယ်ပဲ သူမကို လွှဲ​​စေချင်တာလား...


ဒါရိုက်တာက ထန်​ချောင်း​ချောင်း တစ်​ယောက် မလွှဲယမ်းနိုင်မည်ကို စိုးရိမ်သဖြင့် ထပ်​ပြောလိုက်သည်။ "ပုံဆိုးပန်းဆိုး လွှဲမိမှာကို မစိုးရိမ်နဲ့... လုပ်နိုင်သမျှ ရဲရဲရင့်ရင့်သာ လွှဲလိုက်... ငါတို့ ဒါကို အထူးပြုလုပ်ချက်​တွေနဲ့ ပြန်ပြင်လိုက်လို့ရတယ်"


ထိုစာ​ကြောင်းကို ကြားပြီးသည့်​နောက် ထန်​ချောင်း​ချောင်း နဂါးကို ကြာပွတ်ဖြင့် လွှဲရိုက်လိုက်သည်။ လွှဲချက်က အလွန်လှပပြီး ​လေထဲတွင် လှပ​သော လှိုင်း​လေးအဖြစ် ​လွှဲယမ်းသွား​​လေသည်။


ကြာပွတ်က နဂါး၏ လက်​မောင်းကိုပါ ထိခတ်သွားပြီး ကျယ်​လောင်​သော အသံနှင့်အတူ ​​မြေပြင်​ပေါ်သို့ လဲကျသွား​လေ၏။


ဆိုးဝါး​သော နဂါးကြီးနှင့် ဒါရိုက်တာ: ???


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ဇာတ်လမ်းထဲတွင်သာ စျာန်ဝင်​နေပြီး ကျယ်​​လောင်စွာ ​​အော်​ပြော​လေ၏။


 "အိုး တုံးအလိုက်တဲ့ နဂါး... ဒီမင်းသမီးက မင်းသား မရှိရင်​တောင် မင်းကို လုံးဝ အနိုင်ယူနိုင်တယ်"


ထို့​ကြောင့်ပင် သူတို့က သူမ နဂါးကို ရိုက်ရန် ကြာပွတ်ကို လွှဲယမ်းလိုက်သည်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမက ​အရှေ့ကို ​ပြေးလိုက်ပြီး ကြာပွတ်ကို ယမ်းကာ နဂါး၏ ခန္ဓါကိုယ်ကို ရစ်ပတ်၍ ဆွဲယူလိုက်ပြီး ကန်ချက်တစ်ချက်နှင့်ပင် နဂါးကို အ​ဝေးသို့ လွင့်သွား​စေရန် ကန်လိုက်သည်။ 


ထိုအရာက ဒါရိုက်တာအတွက် မရှိမဖြစ် ဖြစ်​ပေသည်။ ရှင်းပြရန်ပင်မလို။ သူမ၏ ကန်ချက်က အလွန် နာမည်ကြီး​ပေသည်။


မပျံထွက်သွားခင်မှာပင် နဂါးဆိုးကြီးက ​အော်​ပြောလာခဲ့သည်။ "အား... ငါထပ်ပြီး ပြန်လာခဲ့မယ်" အ​သေအချာပင် ပျံသန်းခြင်းက ​နောက်ပိုင်း ထုတ်လုပ်​ရေး၏ အထူးပြုလုပ်ချက်များ ဖြစ်​​ပေသည်။


ပြီး​နောက် ထန်​ချောင်းချောင်းက ဝတ်စုံ အနည်းငယ်ကို လဲလှယ်လိုက်သည်။ ဇာတ်​ကြောင်းက အတူတူသာ ဖြစ်​သော်လည်း ​နောက်ခံက ​တောအုပ်ထဲမှ သဲကန္တာရထဲသို့ ​ပြောင်းလဲသွားမည် ဖြစ်သည်။ ရိုက်ကူး​ရေး အဆုံးသတ်သွား​သောအခါ သူမက အားဖြည့်အချိုရည် ငါးပုလင်း ​ခြောက်ပုလင်းမျှ ​သောက်ပြီးသွားပြီ ဖြစ်သည်။


​ကြော်ငြာ ရိုက်ကူး​ရေးက ​ချော​ချော​မွေ့​မွေ့ ပြီးသွားခဲ့သည်။ ဒါရိုက်တာက ထန်​ချောင်း​ချောင်းကို အလွန်စိတ်​ကျေနပ်​နေပြီး သူတို့က ဆက်သွယ်ရမည့် အချက်အလက်များပါ မျှ​ဝေခဲ့ကြ​သေးသည်။ သူက ​နောက်တစ်ခါ သင့်​တော်သည့် ​အခွင့်အ​ရေးများ ရှိလာသည့်အခါ ​သူမကို ​သေချာ​ပေါက် ​ခေါ်​ပေးမည်ဟု ​ပြောခဲ့​​လေသည်။


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အကိုချမ်သည်လည်း ရိုက်ကွင်းဆီသို့ ရိုက်ကူး​ရေးမပြီးခင် ​ရောက်လာခဲ့သည်ကို မသိလိုက်ပါချေ။ သူ ထို​နေရာ၍ အချိန်မည်မျှကြာသည်အထိ သူမကို ​စောင့်ကြည့်​နေမှန်း မသိနိုင်​ပေ။ သူ့​ဘေးတွင် ရပ်​နေသူက အဖြူ​ရောင် အ​နောက်တိုင်း ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထား​လေ၏။ သူတို့နှစ်​ယောက်က အလွန်ရင်းနှီးပုံရပြီး စကား​ပြောရင်း ရယ်​မော​နေကြ​သေးသည်။


အစ်ကိုချမ်က ထန်​ချောင်း​ချောင်းကို လက်​​ဝှေ့ယမ်း ပြလိုက်သည်။ သူမက ဝတ်စုံ မလဲရ​သေးဘဲ ကြာပွတ်ကို ကိုင်လျက် ​ပြေးလာခဲ့သည်။


"အစ်ကိုချမ်... ဘယ်တုန်းက ​ရောက်​နေတာလဲ"


"မင်း​ရောက်ပြီး မကြာခင်ပဲ" အစ်ကိုချမ်က ခပ်ပြတ်ပြတ် ပြုံးပြလိုက်ပြီး သူ့​ဘေးမှ လူကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်သည်။


 "မိတ်ဆက်​ပေးမယ်... ဒီတစ်ကြိမ်​တော့ မင်းရဲ့ သူဌေး​ မစ္စတာ ကျန်းကုန်းကျူလေ ​ကြော်ငြာအပ်တဲ့ ကုမ္ပဏီရဲ့ သူ​ဌေး​​ပေါ့"


ကျန်းကုန်းကျူက သူ့မျက်နှာ​ပေါ်မှ ​ရွှေကိုင်းမျက်မှန်ကို ပင့်တင်လိုက်ပြီး တည်ငြိမ်ချင်​ယောင် ​ဆောင်ကာ သူ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်​လိုက်သည်။


 "မိန်းက​လေး ထန်.. ဟယ်လို"


ထိုမစ္စတာကျန်းက လှပပြီး သိမ်​မွေ့​သော ပုံစံ ရှိ​လေသည်။ သူမက မူလတွင် ထို​ကြော်ငြာ အစီအစဥ်ကို စဥ်းစားခဲ့သည့် သူ​ဌေးဖြစ်သူက အမြင်မရှိသည့် လူချမ်းသာတစ်ဦး ဖြစ်ရမည်ဟု ​တွေးခဲ့​သေးသည်။


သို့​သော်လည်း ထိုတစ်ကြိမ်တွင် သိမ်​မွေ့သည်ဟု ​ပြော၍ရ​သော ကျန်းကုန်းကျူက နှလုံးသားထဲတွင် ​အော်ဟစ်​နေခဲ့​လေသည်။ 'အား... အား... သူ ငါနဲ့ လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်လိုက်တယ်ဟ... သူ့လက်က​လေးက နူးညံ့​နေတာပဲ'


အား သူ​လေးက ကြာပွတ်ကိုင်ထားတာ ကြည့်​ကောင်းလိုက်တာ" ထိုအနက်​​ရောင် စကပ်နှင့် ဘွတ်ဖိနပ်တို့က ​သေချာ​ပေါက် သူမနှင့် လိုက်ဖက်မည် ဆိုသည်ကို သူသိ​နေခဲ့သည်။


သို့​သော်လည်း သူ့နှလုံးသားက မည်မျှပင် လှုပ်ရှား​နေ​စေကာမူ သူ့မျက်နှာက အလွန် တည်ငြိမ်​နေခဲ့သည်။


"ကျွန်​တော် မိန်းက​လေးထန်နဲ့ သိချင်​နေတာ အ​တော်ကြာပါပြီ... အထူးသဖြင့် အရက်တစ်​ခေါက်က မိန်းက​လေးထန်ရဲ့ ရဲရင့်လှတဲ့ အပြုအမူကို ​တွေ့ပြီးကတည်းက​ပေါ့... ကျွန်​တော် မင်းကို တကယ် ​လေးစားပါတယ်... ကျွန်​တော်တို့ ကုမ္ပဏီက ကံ​ကောင်းလို့ ဒီတစ်​ခေါက် မင်းနဲ့ အလုပ်တွဲလုပ်နိုင်တာပဲ ဖြစ်ရမယ်"


ထမ်​ချောင်း​ချောင်းက နှုတ်ခမ်းများကို ဖိကပ်ကာ ပြုံးပြလိုက်သည်။ "မခံယူရဲပါဘူးရှင်"


"မင်းအခု​လေးတင် ​ကောင်း​ကောင်း သရုပ်​ဆောင်ခဲ့တာပဲ... ကျွန်​တော်​တွေး​နေတာ ​နောက်ပိုင်းမှာ တည်းဖြတ်ထုတ်လုပ်တာ ပြီးရင် မကြာခင် တီဗီမှာ လွှင့်နိုင်လိမ့်မယ်"


"​ကောင်းတာ​ပေါ့" ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ရယ်​မောလိုက်သည်။ "ရှင့် အချိုရည်​တွေကလည်း အရမ်းအရသာရှိတာပဲ... ကျွန်မ ​တော်​တော်​လေး ကြိုက်တယ်"


"တကယ်လား... ဒါဆို အိမ်ကို ​ပုံးနည်းနည်း​လောက် ပြန်သယ်သွားလိုက်​လေ" ကျန်းကုန်းကျွီက စိတ်အားထက်သန်စွာ ​ပြော​နေခဲ့သည်။


"မ​ကောင်းလောက်ဘူးထင်တယ်​နော်"


"မဟုတ်ပါဘူး... ပုံမှန်လည်း ကျွန်​တော်တို့က ​နောက်ဆို spokespersonအတွက် စပွန်ဆာ ​ပေးထားတဲ့ အချိုရည်ဘူး​တွေ ပို့​ပေးမှာပါ"


"​ကျေးဇူးပါရှင်"


မူလအစတွင် အစ်ကိုချမ်က ထန်​ချောင်း​ချောင်း၊ ကျန်းကုန်းကျူ ဒါရိုက်တာနှင့်ဘအခြားသူများကို ညစာအတူစားကြရန် အကြံပြုခဲ့​သေးသည်။ သို့​သော်လည်း ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အချိန်ကို ကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် အနည်းငယ်နောက်ကျ​နေပြီ ဖြစ်​ကြောင်း ​တွေးမိသွားသည်။ 


ကျန်းကုန်းကျူသည်လည်း ထန်​​ချောင်း​ချောင်းနှင့် ရင်းနှီးရန် အလျင်စလို မလုပ်သင့်ဟု ခံစားရသဖြင့် သူတို့က ​နောက်တစ်ကြိမ်မှသာ ​တွေ့ရန် သ​ဘောတူညီခဲ့ပြီး​​နောက် အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။


ရှန်းယွဲ့ တစ်​ယောက် ထန်​ချောင်း​ချောင်း ​အချိုရည် ​သေတ္တာများကို တစ်ခုပြီးတစ်ခု သယ်​နေသည်ကို ကြည့်​နေပြီး​နောက် သူ့ပုံက မနှစ်မြို့သည့်ဟန် ဖြစ်​နေသည်။ "ငါတို့က အမှိုက်စုတဲ့ ​နေရာ မဟုတ်ဘူး​နော်"


ထန်​​ချောင်း​ချောင်း: "ဘာအမှိုက်လဲ... ဒါက ကျွန်မ ​ကြော်ငြာရတဲ့ အချိုရည်​တွေ... သူ​ဌေးက ကျွန်မကို ​​ပေးလိုက်တာ"


ရှန်းယွဲ့က ပုလင်းတစ်လုံးကို ​ကောက်ယူလိုက်ပြီး​နောက် ကြည့်လိုက်သည်။ "ကြည့်ရတာ လန်းဆန်း​စေမဲ့ လက်ဖက်စိမ်း မဟုတ်ဘဲ အားဖြည့်အချိုရည် ဖြစ်သွားပုံပဲ"


"မရယ်နဲ့... ဒီ​နေ့ ​တော်​တော်​လေး ​ချော​ချော​မွေ့​မွေ့ ပြီးသွားခဲ့တာ.... ဒါရိုက်တာနဲ့ သူ​ဌေးက​တောင် ကျွန်မကို ချီးကျူး​နေကြ​သေးတယ်"


 သူမ၏ ခန္ဓါကိုယ် တစ်ခုလုံးက အဆုံးမရှိ​​သော အင်အားများ ပြည့်ဝ​နေသည်ကို ခံစားရသဖြင့် ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အနည်းငယ် ထရပ်လိုက်သည်။ အားဖြည့်အချိုရည်က ယခုတင် စတင် အစွမ်းပြ​နေ​ချေပြီ။ 


ရှန်းယွဲ့ မျက်​မောင်ကြုပ်လိုက်သည်။ "မင်းဘယ်​လောက်​တောင် ​သောက်ခဲ့တာလဲ"


"ကျွန်မ ​သောက်ခဲ့တာ..."ထန်​ချောင်း​ချောင်းက လက်​ချောင်းများဖြင့် ​ရေတွက်​​နေ​လေ၏။ "​ခြောက်ပုလင်း ခုနစ်ပုလင်း​လောက်"


"ဒါ မင်းရဲ့ တုံးအမှု​ကြောင့်ပဲ​လေ"


"သူတို့ရဲ့ အချိုရည်​တွေက တကယ် ထိ​ရောက်တယ် ဆိုတာကို ပြ​နေတာပဲ... အတုအ​ယောင် ဝါဒဖြန့်ထားတာ မဟုတ်ဘူး"


အခု သူမ အိပ်မ​ပျော်နိုင်​လောက်​တော့ဘူး​​ပေါ့... သူမ ဘာလုပ်ရမလဲ...


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ရုတ်တရက် ရှန်းယွဲ့ဘက်သို့ လှည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားမှုအပြည့်ဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။ "အား​​​တွေ ကုန်သွား​စေမဲ့ တစ်ခုခု လုပ်ရ​အောင်​လေ"


'အား​တွေ ကုန်သွား​စေမဲ့ ကိစ္စ​တွေလား'


"မင်း ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ" အချို့​သော ​ရောင်စုံအ​တွေးများက ရှန်းယွဲ့၏ စိတ်ထဲတွင် ဖြတ်​​ပြေးသွားပြီး သူမကို တထူးတဆန်း ကြည့်လိုက်​လေသည်။


"ကျွန်မ ချက်ပြုတ်တာကို တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မယ်" 


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ခပ်မတ်မတ် ထရပ်လိုက်သည်။


'ဒါပဲလား'


ရှန်းယွဲ့က နှလုံးသားထဲတွင် ခံစားချက်များ ရှုပ်​ထွေး​နေပြီး သူ ကံ​ကောင်းသည်လား ​နောင်တရရမည်လား မသိ​တော့ပါ​ချေ။


"အခု အချိန် ဘယ်​လောက် ရှိ​နေပြီလဲ ​ဆိုတာကို မ​တွေ့ဘူးလား"


"ကိစ္စမရှိပါဘူး... အထူးကိစ္စလို့ သတ်မှတ်လိုက်​​ပေါ့" 


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူမ​ပြောသည့်အတိုင်းသာ လုပ်ခဲ့ပြီး ချက်ချင်း မီးဖို​ချောင်ထဲသို့ ​ပြေးသွားလိုက်သည်။ မီးဖို​ချောင်သုံးဓါးနှင့် ​ယောင်းမတို့ကို ထိလိုက်သည်နှင့် သူမ၏ ခွန်အားများက လက်ထဲသို့ စိမ့်ဝင်လာသည်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။


သူမက ဖုန်းမှ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကို ဖွင့်လိုက်သည်။ ည ​ဆယ့်တစ်နာရီ ရှိ​နေပြီဖြစ်​သော်လည်း လူများစွာက ထိုအချိန်တွင် လဲ​လျောင်းရုံ လဲ​လျောင်း​နေကာ သူတို့၏ ဖုန်းကို ကြည့်​နေကြသည်သာ ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်က အမှန်တကယ်ပင် အချိန်​ကောင်း​လေးတစ်ခုသာ ဖြစ်​ပေသည်။


မကြာမီပင် ဖန်များစွာက ထန်​​ချောင်း​ချောင်း၏ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုသို့ အုံလိုက်ကျင်းလိုက် ​ရောက်လာကြသည်။


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​တောက်ပစွာ ပြုံးပြ​လိုက်သည်။ 


"ကြည့်ရတာ ကျွန်မလို ညဇီးကွက်​​လေး​တွေ အများကြီး ရှိ​နေပုံပဲ... မအိပ်နိုင်​သေးတဲ့လူ​​တွေ ကျွန်မ ဟင်းချက်တာကို လာကြည့်ကြပါ"


[အား အား အား ညနက်မှ စား​သောက်ပွဲလား​ဟေ့... ကံ​ကောင်းလို့ ငါမအိပ်​သေးတာ]


[ငါက ညဥ့်နက်တဲ့အထိ သတင်းစာဖတ်​နေခဲ့တာ.... စာလည်းဖတ်ပြီးသွား​ရော... မအိပ်နိုင်​တော့ဘူး]


[ပန်းကန်လုံးကို ​​ခေါက်ရင်း ​​စောင့်​နေပါ့မယ်... ​ချောင်း​ချောင်း​ရေ... ဒီတစ်ခါ​ရော ကံစမ်းမဲ နှိုက်​ပေးအုံးမှာလား]


ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူမ၏ ဖန်များကို ပြန်လည် ​ဖြေကြားခဲ့သည်။ "ဒီတစ်ခါ​တော့ ကံစမ်းမဲ မရှိပါဘူး... ​နောက်တစ်ကြိမ်မှ များများ လုပ်​ပေးမယ်​နော်"


သူမက ပါဝင်ပစ္စည်းများအတွက် ​ရေခဲ​သေတ္တာကို ဖွင့်ကာ ကြက်သားတစ်ပိုင်း, ကြက်သွန်မြိတ်​နှင့်ဆောစ့်များကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။


Xxxxxx