အပိုင်း ၄၆

Chapter 46

ချဥ်စပ်စပ် သံပရို ဘဲသား

ထန်​ချောင်း​ချောင်း အစ်ကိုချမ်ထံမှ ဇာတ်ညွှန်းရပြီးသွား​ပြီး​နောက်အိမ်ပြန်ကာ ​သေချာဖတ်ခဲ့သည်။ ဇာတ်လမ်းကို သူမ ပိုဖတ်​လေ​လေ ပို၍ နှစ်ခြိုက်လာ​လေ​လေပင်။ သူမက ထိုဒရာမာတွင် အမှန်တကယ် သရုပ်​ဆောင်ခွင့် ရချင်ပါ၏။ 

သူမက အန်တီဝမ်ကို 1970ပြည့်နှစ်များနှင့် 1980ပြည့်နှစ်များက ဘဝအ​ခြေအ​နေများကို အထူးတလှယ် ​မေးမြန်းခဲ့သည်။ အန်တီဝမ်က သူမ သမိုင်း​နောက်ခံဇာတ်လမ်းအတွက် လူ​တွေ့​ဖြေဆိုမည်ကို သိလိုက်ရ​သောအခါ 1980ပြည့်နှစ်များတွင် ​ခေတ်စားခဲ့သည့် အဝတ်​သေတ္တာ​ ​အောက်​ခြေမှ သူမ၏ အဝတ်များကို ဆွဲထုတ်လာခဲ့သည်။ သူမက ၎င်းတို့ကို ယ​နေ့အထိ တန်ဖိုးထား ထိန်းသိမ်းလာခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

သရုပ်​ဆောင်များအကြားမှ ဒါရိုက်တာကို တထူးတဆန်း ခံစားချက် တစ်ခု​ပေးရန် ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ချင်းလန် တံဆိပ် မီးခိုးရောင် ရှပ်အင်္ကျီနှင့် အပြာ​ရောင် ဖျင်ကြမ်း​ဘောင်းဘီကို ဝတ်ကာ လူ​တွေ့စစ်​ဆေးသည့်​နေရာတွင် ​ပေါ်လာခဲ့သည်။

"​ချောင်းချောင်း... လူ​တွေ အများကြီးပဲ​နော်... သူတို့အားလုံး မင်းကို ကြည့်​နေကြတယ်" ဖန်းယွမ်က ထန်​ချောင်းချောင်းကို ခပ်တိုးတိုး ​ပြောလိုက်သည်။

ဖန်းယွမ်က အစ်ကိုချမ် သူမအတွက် စီစဥ်​ပေးလိုက်သည့် လက်​ထောက်အသစ် ဖြစ်သည်။သူမ ခန္ဓါကိုယ်က လုံးဝန်းပြီး ပြုံးလိုက်တိုင်း သူမ၏ နှုတ်ခမ်း​ဘေး တစ်ဖက်တစ်ချက်စီတွင် ပါးချိုင့်​ခွက်ခွက်လေးနှစ်ခု ရှိ​နေ​သေးသည်။

"အဆင်​ပြေပါတယ်... ငါက​တော့ ဒီက​နေ အသားတစ်စမှ အလွတ်ခံမှာ မဟုတ်ဘူး" 

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ထိုစူးစိုက်​​နေသည့် မျက်လုံးများကို လစ်လျူရှုလိုက်သည်။ သူမက ​​စောင့်ဆိုင်းခန်းကို လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီး​နောက် ​ထိုင်ရန် နေရာလွတ်အချို့ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။

ထိုအချိန်တွင် သူမ​ဘေးမှ ထိုင်​နေသည့် ဆံပင်တို မိန်းက​လေးက ရုတ်တရက် ​စောင်းငဲ့ကာ သူမကို စကား​ပြောလာခဲ့သည်။

"​ဟေး... ရှင် ဘယ်​နေရာအတွက် ဝင်ဖြေမှာလဲ"

ထန်​​ချောင်း​​ချောင်းက ဖုံးကွယ်စရာမလိုဟု ​တွေးမိသဖြင့် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြန်​ဖြေလိုက်သည်။

 "တတိယ​မြောက် ဇာတ်​​ကောင် ​ကျောက်​ရှောင်းကျန်း​လေ"

ဆံပင်တို မိန်းက​လေးက နှုတ်ခမ်းတွန့်လိုက်​လေ၏။ "ဒါဆို ရှင်အဆင်​ပြေမှာပါ"

"ဘာလို့ အဲ့လို ​ပြောရတာလဲ" ထန်​ချောင်း​ချောင်း ​မေးလိုက်သည်။

သူမက အတွင်းဘက်ဆုံးအပိုင်းတွင် ထိုင်​နေသည့် အမျိုးသမီးတစ်​ယောက်ကို မျက်လုံးများဖြင့် ညွှန်ပြလိုက်ပြီး အသံတိုးတိုးဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။ "ကျွန်မ ကြားထားတာ​တော့ ဒုတိယဇာတ်လိုက်မ​နေရာအတွက် လျာထားပြီးသားတဲ့... အဲ့တာ ဝမ်ရှင်းအာ​​လေ... လူတိုင်းက​​​တော့ အ​မြှောက်စာ​လေးပဲ ဖြစ်သွား​တော့မှာပဲ"

ဝမ်ရှင်းအာက လွန်ခဲ့သည့် နှစ်နှစ်အတွင်း နာမည်ရလာသည့် တက်သစ်စ ပန်းပွင့်​လေး ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်၌ သူမတွင် ​စောင့်ဆိုင်းခန်းတစ်ခုလုံးမှာ အကြီးဆုံး မိတ်ကပ်မှန် ပိုင်ဆိုင်ထား​လေသည်။ သူမ၏ ဝတ်စားပုံက အလွန်အမင်း ​ကောင်းမွန်​နေပြီ ဖြစ်​သော်လည်း သူမက သူမ၏ မိတ်ကပ်ဆရာအား မိတ်ကပ်ပြန်ဖို့​ပေးရန်နှင့် ကျ​နေသည့် ဆံပင်များ လုံးဝမရှိ​စေ​ရေးအတွက် ဆံပင်ကို ပြန်ပြင်​ပေးရန် အဆက်မပြတ်​ပြော​နေခဲ့သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူမကို တစ်ချက်သာ ကြည့်လိုက်ပြီး ဂရုမစိုက်ခဲ့​ပေ။

"ထန်​ချောင်း​ချောင်း" လူ​​​တွေ့ စစ်​ဆေးမည့် ဒါရိုက်တာက စာရင်းနှင့်အတူ ခန်းမထဲသို့ ​အော်​ခေါ်လိုက်သည်။ "အခန်း 9ကိုသွား"

ထန်​ချောင်း​ချောင်း: "အခန်း9က ဘယ်မှာလဲ"

ထိုသူက ​ကော်ရစ်ဒါကိုသာ သာမာန်ကာလျှံကာ ထိုးပြလိုက်သည်။ "​ရှေ့ကိုသာ တည့်တည့်သွားပြီး​တော့ လှည့်ကြည့်လိုက်"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူထိုးပြလိုက်သည့် ဦးနင်ရာအတိုင်း လိုက်သွားလိုက်ပြီး အခန်း9 အတွင်းသို့ ဝင်လိုက်သည်။ အထဲ၌ ​ဘေးကပ်ရက် ထိုင်​နေကြသည့် လူငါးဦး ရှိ​နေခဲ့သည်။ အလည်မှ ဒါရိုက်တာဝူကသာ ဒရာမာ၏ ဒါရိုက်တာ ဖြစ်​ပေသည်။

သူမ၏ ဝတ်စုံကို မြင်မြင်ချင်းတွင် ဒါရိုက်တာဝူ၏ မျက်လုံးများ လင်းလက်လာခဲ့သည်။ "မင်းက လူ​တွေ့ ​ဖြေဖို့ ဒီလို ဝတ်လာတာလား"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ရိုးသားစွာ ပြန်​ဖြေလိုက်သည်။ "ဟုတ်ပါတယ်"

"ဒီလိုလှည့်စားမှု​တွေ လုပ်လာလည်း အသုံးမဝင်ဘူး​နော်" 

ပရိုဂျူဆာက မ​နေနိုင်ဘဲ ​လှောင်​ပြောင်​​သော စကားအချို့ ​ပြောလာခဲ့သည်။

ဒါရိုက်တာက သူ့ကို မျက်လုံး​​မှေးကြည့်လိုက်ပြီး ထန်​ချောင်း​ချောင်းကို ​ပြောလိုက်သည်။ "မင်းဘယ်လို ​​​ဖျော်​ဖြေမှာလဲ"

သူက သရုပ်​ဆောင်​ပေါင်းများစွာကို တစ်ခါတည်း စစ်​ဆေးခဲ့ရပြီး အနည်းငယ် ထုံကျင်​​နေ​လေပြီ။ သူက အပိုစကားများ ထပ်​မေးရန် ပျင်းလွန်းသဖြင့် ဆုံးဖြတ်ချက်မချခင်ပင် သရုပ်​​ဆောင်များကို တစ်ခဏမျှသာ သရုပ်​ဆောင်ခိုင်းလိုက်​တော့သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​ကျောပိုးအိတ်ကို နံရံ​ဘေး စားပွဲ​​ပေါ်တွင် ကြုံရာကျပန်း ပစ်တင်လိုက်ပြီး ဇာတ်ဝင်ပစ္စည်း တစ်ခုမှ မပါဘဲ သရုပ်​ဆောင် ပြခဲ့သည်။

ထိုဒရာမာ၏ ​​နောက်ခံက ​တရုတ်နိုင်ငံ ​​မြောက်ပိုင်း ​ကျေးလက်​ဒေသတွင် အ​ခြေတည်ထားသည်။ ထို​ခေတ်၏ ဘဝကို ပြသရန်အတွက် စား​သောက်ခြင်းနှင့် ချက်ပြုတ်ခြင်း ဇာတ်ကွက်များကို ပြသရမည်က မလွဲဧကန်ပင်။

ထိုအချိန်က ​ကျေးလက်​ဒေသရှိ လူအများသည် ဆန်​ကောင်းများ စားနိုင်ရန်အတွက် ခက်ခဲ​ပေသည်။ သူတို့အများစုက ပန်ကိတ်ကြမ်းကြီးများ၊ ဝူဝူထုံနှင့် ဟင်းရည်အနှစ်၊ အသီးအရွက် ​ခေါက်ဆွဲပြုတ်ရည်နှင့် ပုံစံတူများကိုသာ စားနိုင်ကြ​ပေသည်။

[T/N ဝူဝူထုံ က တရုတ်​​​မြောက်ပိုင်းက ဘန်းမုန့်ပါ။ ​ပြောင်းမှုန့်၊ ဒါမှမဟုတ်ရင် အ​စေ့အနှံအကြမ်း​တွေနဲ့ပဲ ပြုလုပ်ထားတာပါ။ နာမည်က "အသိုက်" လို့ အဓိပ္ပါယ်ရပြီး သူတို့က ပုံစံအမျိုးမျိုး ရှိပါတယ်... တစ်ခါတစ်ရံ ချက်ပြုတ်သူရဲ့ သ​ဘောအတိုင်း အဆာပလာ​တွေလည်း ထည့်နိုင်ပါ​သေးတယ်... ဥပမာအားဖြင့် ဆားရည်စိမ် အသီးအရွက်​တွေ၊ အသား​တွေ၊ အသီးအရွက်ရိုင်း​တွေပါ]

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ချက်ပြုတ်ခြင်းနှင့် စား​သောက်ခြင်း ဇာတ်ကွက်ကို သရုပ်​ဆောင်ခဲ့သည်။

သူမက သူမ​ရှေ့တွင် ရွှံ့မီးဖိုနှစ်ခုနှင့် သံဒယ်အိုးများ ရှိသည်ဟု မြင်​ယောင်လိုက်သည်။ ဒယ်အိုး ပူလာ​သောအခါ မုန့်နှစ်အရည်ကို တစ်ဇွန်းပြည့်ပြည့် ခပ်ကာ ​မွှေလိုက်ပြီး​နောက် ဒယ်အိုး​ပေါ်တွင် ပန်ကိတ်များကို ညီညာစွာ ဖြန့်ခင်းလိုက်သည်။ အခြားဒယ်အိုးသည်လည်း အလွတ်ဖြစ်မ​နေပါ​​ချေ။ သူမက ​ခေါက်ဆွဲစွပ်ပြုတ် ချက်​နေပြီး လက်တစ်ဆုပ်စာ အသီးအရွက်ရိုင်းများကို ယူကာ အိုးထဲသို့ မထည့်ခင်တွင် ကျန်​နေ​သည့်ဟင်းများအ​ကြောင်း စဥ်းစား​နေပုံနှင့် အချို့ကိုသာ ယူပြီး အသီးအရွက်ခြင်းထဲသို့ ပြန်ပစ်ထည့်လိုက်သည်။

သူမက စုစု​ပေါင်း ​​​​ပြောင်းကြမ်း ပန်ကိတ် ခုနစ်ခု ရှစ်ခုမျှ လုပ်ခဲ့ပြီး မိသားစုတစ်စု စားရန် လုံ​လောက်​ပေသည်။ ထို့​နောက် သူမက အသီးအရွက်ရိုင်း ​ခေါက်ဆွဲ စွပ်ပြုတ် အိုးကြီးတစ်အိုးကို ​လောင်းထည့်လိုက်​လေသည်။

အစားအ​သောက်များက မိသားစု၏ ညစာအတွက် ဖြစ်သည်။ စားပွဲ​ပေါ်တွင် လူများစွာ ထိုင်​မ​နေခဲ့​ပေ။ သူမက ပန်ကိတ် အပိုင်း​လေးတစ်ခုကို ခွဲယူကာ ​ခေါက်ဆွဲစွပ်ပြုတ်တွင် ထည့်ပြီး​နောက် ​မြေ​ပေါ်တွင် ထိုင်စားရန်အတွက် တံခါးဆီသို့ သွား​လေသည်။

ဒါရိုက်တာက လုံးဝနစ်​​မြော​နေ​ပေသည်။ သူမ၏ အမူအယာများနှင့် လှုပ်ရှားမှုများက အရင်ရာစုနှစ်ကို ပြန်​ရောက်သွားသကဲ့သို့ သဘာဝကျကာ ကျွမ်းကျွင်လှသည်။ ​ကျေးလက်မိသားစု တစ်စုက ညစာစား​နေပြီး ပန်ကိတ်နှင့် ​ခေါက်ဆွဲစွပ်ပြုတ်သာ စားပွဲ​ပေါ်တွင် ရှိ​နေသည်။

မိန်းက​လေးက သူမအိမ်၏ တံခါးတွင်သာ ​​ဆောင့်​ကြောင့်ထိုင်​နေပြီး လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပန်ကိတ်ကို ကိုင်ကာ အားရပါးရ တစ်ကိုက်ကိုက်လိုက်ပြီး တစ်ဖက်တွင်မူ ​ခေါက်ဆွဲစွပ်ပြုတ် ပန်းကန်လုံးကို ကိုင်ထားခဲ့သည်။ ​ခေါက်ဆွဲစွပ်ပြုတ်က အရည်များ​သော်လည်း မိန်းက​လေးကမူ ဂရုတစိုက် စား​သောက်​နေသည်။ သူမက ပန်ကိတ်၏ ​နောက်ဆုံးတစ်ကိုက်ကို စွပ်ပြုတ်တွင် နှစ်ကာ အစက်​လေးတစ်စက်ကိုမှ မဖြုန်းတီးချင်သည့်ဟန်ပင်။ 

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​​ခေါက်ဆွဲစွပ်ပြုတ်၏ ​နောက်ဆုံး အလုတ်ကို မျိုချလိုက်ပြီး​နောက် ထရပ်ကာ ပြုံးပြလိုက်သည်။

 "ဒါရိုက်တာ ကျွန်မ ပြီးပါပြီ"

ဒါရိုက်တက စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ​မေးလိုင်သည်။ "မင်းနာမည်က ဘာတဲ့လဲ"

"ကျွန်မ နာမည် ထန်​ချောင်း​ချောင်းပါ"

သူ့​ဘေးနားကလူက သူ့ကို စကားအချို့ တီးတိုး​ပြောလာခဲ့ပြီး ဒါရိုက်တာကလည်း ​တွေး​တွေးဆဆဖြင့် ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

"မင်းချက်ပြုတ်နိုင်တယ်မလား"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ၎င်းက သူမ၏ အဓိက စီးပွား​ရေးသာ ဖြစ်​ပေသည်။ 

"​ကောင်းပြီ​လေ... ​ကျောက်​ရှောင်းရှန့်က မင်းအတွက်ပဲ" ဒါရိုက်တာဝူက တစ်ခါတည်း ဆုံးဖြတ်ချက်ချခဲ့သည်။

ထိုဇာတ်​ကောင်က အလွန်ဟင်းချက်​တော်လှပြီး ​နောက်ပိုင်းတွင် စား​သောက်ဆိုင်တစ်ခုကို ဖွင့်နိုင်မည် ဖြစ်သည်။ မူလတွင် သူက စစ်​ဆေးသည့်​​နေရာတွင် ထိုအ​​ကြောင်းကို ထည့်မစဥ်းစားခဲ့​ပေ။ သူက ချက်ပြုတ်သည့် ဇာတ်ကွက်များအတွက် အစားထိုးတစ်​ယောက် ရှာရန် စီစဥ်ထားပြီးသား ဖြစ်သည်။ သို့​သော်လည်း ယခုတွင်မူ သရုပ်လည်း ​ဆောင်နိုင်ပြီး ချက်ပြုတ်နိုင်သည့် သရုပ်​ဆောင်တစ်​ယောက် ရှိလာခဲ့​လေပြီ။ ခဲတစ်လုံးနှင့် ငှက်နှစ်​ကောင် ပစ်နိုင်သည်ဟု မဆိုလို​ပေဘူးလား...

ထိုစကားများကို ကြားလိုက်ရချိန်တွင် ပရိုဂျူဆာ၏ မျက်နှာက အလွန်ပြောင်းလဲသွားပြီး တီးတိုး ​ပြောလာခဲ့သည်။ "မဟုတ်​သေးဘူး​​လေ... ဒါရိုက်တာ... လူ​တွေ့ မစစ်​ဆေးရ​သေးတ့ လူ​တွေ ရှိနေ​သေးတယ်​လေ"

"စစ်​ဆေးဖို့ မလို​တော့ဘူး... သူပဲ"

"ဒါ​ပေမယ့်" ပရိုဂျူဆာက ​ပြောလိုက်သည်။ "မစ္စတာချန်း ​ပြောတာ ဝမ်ရှင်းအာကို ​ ​ဖျော်​ဖြေဖို့ ​ခေါ်ရမယ်တဲ့... သူက ဒီရှိုးရဲ့ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံသူ​တွေထဲက တစ်​ယောက်​​လေ"

"သူ ဘယ်သူ့ကို ​ပြောတာလဲ... ငါလက်မခံဘူး" ဒါရိုက်တာဝူက စိတ်တိုလွယ်ပြီး အ​နောက်တံခါးမှ ​လျှောက်လာသည့် သရုပ်​ဆောင်များကိုလည်း မုန်းတီး​ပေသည်။

ပရိုဂျူဆာက သူ့လက်များကို ခပ်မြန်မြန် ပွတ်တိုက်လိုက်သည်။ သူ မစ္စတာချန်းကို မဆန့်ကျင်ရဲ​ပေ။ သို့​သော်လည်း ဒီဒါရိုက်တာကလည်း ​ခေါင်း​ပေါ်တွင် ဆူးတစ်​ချောင်း ရှိ​နေ​သေးသည်။ သူသည်လည်း ရင်ဆိုင်ရန် ခက်ခဲ​​​ပေသည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ကြက်​သေ​သေ​နေ​ရသည်။

'​ကျောက်​​ရှောင်းရှန့်လား'

သူမက​ ​ဖျော့​တော့စွာ ​ပြောလိုက်သည်။ "ကျွန်က ​ကျောက်​ရှောင်းကျန်းအတွက် ​ဖြေခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား"

ပရိုဂျူဆာက ထိုအ​ကြောင်းကို ကြားသည့်အချိန်တွင် ​အော်ဟစ်လာခဲ့သည်။ "မင်းက ​ကျောက်​​ရှောင်းကျန်းအတွက် ​ဖြေဖို့လာရင် ဘာလို့ ဒီအခန်းထဲ ဝင်လာလာခဲ့တာလဲ"

"လူ​ရွေးပွဲရဲ့ ဒါရိုက်တာက ကျွန်မကို အခန်း 9ကို သွားလိုက်ဆိုလို့" ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ ပုံစံက အပြစ်ကင်းသည့်ဟန်ပင်။

"ဒါက ​သေချာ​​ပေါက် အခန်း 6ကို" ပရိုဂျူဆာက သူမ၏ အမှား​လေးကို သတိပြုမိသွားသည်။ သူက အလင်းပွင့်သွားကာ ကျယ်​လောင်စွာ ​ပြောလိုက်​တော့သည်။ 

"မင်းရဲ့ လူ​တွေ့စစ်​ဆေးမှုက အကျုံးမဝင်ဘူး... မြန်မြန်​လေး ပြန်လိုက်​​တော့"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက မျက်​မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ "ရှင်တို့အခန်းရဲ့ တံခါး နံပါတ်က ​နံပါတ် 9ဆိုတာ ရှင်း​နေတာပဲ"

"မင်း မ​ရေတွက်တတ်ဘူးလား... 6နဲ့9ကို​တောင် မခွဲတတ်ဘူးလား" ထိုပရိုဂျူဆာက ကြမ်းတမ်းစွာ ​ပြောလိုက်သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက လက်မခံ​ပေ။ သူမက တံခါးကို သွားဖွင့်လိုက်ပြီး တံခါး​ပေါ်မှ နံပါတ်ကို ထိုးပြလိုက်သည်။ "ဒါ9ပဲ"

အခန်းထဲမှ လူငါး​ယောက်က​ လျှောက်လာခဲ့ပြီး တံခါးတွင် မူလက ချိတ်ဆွဲထားသည့် "6" ဂဏန်းက ပြုတ်နေကာ ​ပြောင်းပြန်လှန်ပြီး 9ဖြစ်သွား​လေသည်။

ပရိုဂျူဆာ၏ မျက်နှာက ​ဖျော့​တော့​နေသည်။ "ဒါက မ​တော်တဆပဲ... အခန်း 9က ဟိုဘက်မှာ... မင်းအဲ့ဆီပဲ သွား​ဖြေလိုက်​တော့... ဒီမှာ ပြဿနာ လာမလုပ်နဲ့"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက စကား​ပြော​တော့မည့်ဆဲဆဲတွင် ဒါရိုက်တာဝူက လက်ခုပ်တီးကာ ပြုံးလိုက်ပြီး ​ပြောလာခဲ့သည်။ 

"ဘုရားသခင်... ဒါ ဘုရားသခင်ရဲ့ အလိုဆန္ဒပဲ... မင်း ​ကျောက်​ရှောင်းကျန်းအတွက် ​ဖြေစရာမလို​တော့ဘူး... ​ကျောက်​ရှောင်းရှန့်က မင်းပဲ"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ကြက်​သေ​သေ​နေ​သော အမူအယာဖြင့် ကိုယ့်ကိုကိုယ် ထိုးပြလိုက်သည်။ "ကျွန်မကို တကယ်​​ရွေးလိုက်တာလား"

ဒါရိုက်တာဝူက သူမကို ထပ်ပြီး အတည်ပြု​ပေး​လေ၏။ "​သေချာတာ​ပေါ့"

ထန်​ချောင်းချောင်းက ​ပျော်ရွှင်​နေ​ပေသည်။ သူမက တတိယ​နေရာ အတွက် လူ​တွေ့ လာ​​ဖြေ​ခဲ့​သော်လည်း ဒုတိယ​နေရာကို ရလာခဲ့သည်။ အစ်ကိုချမ်သာ သိပါက ​ပျော်လွန်း၍ ခုန်​ပေါက်​နေမလား...

ထိုမ​တော်တဆ​လေးက ဝမ်ရှင်းအာ၏ နားသို့ ​ရောက်လာပြီး ​ပေါက်ကွဲထွက်လုမတတ်ပင်။ ထို​နေရာတွင် အကြာကြီး ထိုင်​နေခဲ့ရပြီး အပိုလုပ်ရ​သေးသည်။ မူလတွင် သူမက အဆုံးမှ ထွက်လာကာ လူများစွာကို ​ကျော်ဖြတ်ရန် စီစဥ်ထားခဲ့​သော်လည်း ယခုတွင်မူ ဟန်ပြလုပ်ရန်အတွက် အခွင့်အ​​ရေးတစ်ခု​တောင် မရခဲ့။

ဝမ်ရှင်းအာက သူမ၏ ​နေရာကို ထန်​ချောင်း​ချောင်းတစ်​ယောက် ဖြတ်ယူသွားသည်ဟု သိလိုက်ရချိန်တွင်​ ​ဒေါသများကို ထိန်းမထားနိုင်​တော့​ပေ။ သူမက အရင်တစ်​ခေါက်က ထန်တ ကုမ္ပဏီရဲ့ သမီးဆိုပြီး ​ဖော်ထုတ်ခံခဲ့ရတဲ့သူ မဟုတ်ဘူးလား...

'အိုး... သူမကလည်း ​ဇာတ်​ကောင်​နေရာ​လေး တစ်ခု ရဖို့အတွက် ​နောက်ခံကို မှီခို​နေတာပဲ မဟုတ်ဘူးလား'

Xxxxx