အပိုင်း ၆၅

Chapter 65

ဝါးခွက်ထဲမှ လိပ်သားစွပ်ပြုတ် 

ထို့​နောက်တွင် သူမက တုတ်​ချောင်း​အ​သေးကို လက်များဖြင့် စတင် ပွတ်လိုက်သည်။ သူမ၏ အရှိန်က အ​တော် မြန်လှသဖြင့် အခြားသူများက အဆုံးသတ်ပုံရိပ်ကိုသာ မြင်လိုက်ရသည်။

အချိန်တိုအတွင်းမှာပင် သစ်သား​ချောင်း​လေးထံမှ အဖြူ​ရောင် မီးခိုးများ ထွက်​လာပြီး အချိန်နှင့်အမျှ မီးပွား​လေးများ ထွက်​ပေါ်လာ​တော့သည်။ မီးပွား​လေးများ တုတ်​ချောင်း​အောက်မှ မြက်​ခြောက်​ပေါ်ကို ကျသည်နှင့် ရုတ်တရက် ဆိုသလိုပင် မီး​တောက်​လေးများ ​တောက်လာခဲ့သည်။

ရှုယုယီက ဤအချိန်၌ လုံးလုံး လက်ခံသွား​ပေပြီ "အခုကစပြီး မင်းကို အ​​ဖေလို့ပဲ ​ခေါ်​တော့မယ်"

ထန်​ချောင်း​ချောင်း: "​ကျေးဇူးပါ... ဒါ​ပေမယ့် ရှင့်လိုသားမျိုး ​မွေးဖို့ ကျွန်မက ငယ်လွန်း​သေးတယ်"

ရှုယုယီက သူ့မျက်နှာကို ထိကာ​ ​ပြောလိုက်သည်။ "မင်းဘာလို့ အားလုံး လုပ်နိုင်​နေရတာလဲ... မင်းလို မိန်းက​လေးမျိုး တစ်ခါမှ မ​တွေ့ဖူးဘူး"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အမူအယာမဲ့စွာ ရှိ​နေပြီး သူ့ကို ပြန်​ပြောလိုက်သည်။ 

" မိန်းက​လေးတိုင်းက ပြိုင်ဘက်ကင်း​တွေပဲ... ဒါ​ပေါ့... ရှင် ကျွန်မလို လူမျိုး မ​တွေ့ဖူး​သေးဘူး... ရှင်မှ ကျွန်မကို မသိတာ"

【ဟားဟားဟား... ရှုယုယီက​တော့ စ​နောက်တဲ့​နေရာမှာ ကျရှုံးသွားပြီ... ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သံမဏိရဲ့ သမီးတော်ပဲ】

【ခုနက ငါ​ပြောလိုက်တဲ့ ထန်​ချောင်း​ချောင်း သူ့အဖွဲ့သား​တွေကို လှည့်စားလိမ့်မယ်လို့ ​​ပြောတဲ့စကားကို ပြန်သိမ်းလိုက်ပြီ​နော်... သူက သူတို့အားလုံးထက်ကို ပို​တော်​နေရုံပဲ】

【ငါနားလည်သွားပြီ... အခြားသူ​တွေက ရှင်သန်​နေထိုင်​ရေးအတွက် ​တောထဲကို သွားကြတာ... ထန်​ချောင်း​ချောင်းက​တော့ အစားအ​သောက်ရှိုး လွှင့်ဖို့အတွက် သွားတာပဲ】

ထို့​နောက် ​ဝေ့ရီချီနှင့် ရှုယုယီတို့က လက်များဖြင့် ကိုင်၍ ငါးကင်​နေပြီး ထန်​​ချောင်း​ချောင်းသည်လည်း ​ရေသာခိုမ​နေခဲ့​ပေ။ သူမက အ​တော်​လေး ထူ​ကာ နှစ်ဖက်လုံးတွင် ပကတိ အတိုင်း ဖြစ်​နေသည့် ဝါးလုံး သုံးခုကို ယူလိုက်သည်။ ထို့​နောက် အလယ်ပိုင်းကို ဖြတ်ကာ ဖြတ်ထား​သော အပိုင်းကို အပိတ်တစ်ခုစီ ရှိ​​စေခဲ့ပြီး ​ကျောက်တုံးနှစ်ခု​​၏ အလယ်ပေါ်တွင် တင်လိုက်သည်။ သူမက ​ကျောက်တုံးနှစ်ခု​အောက်တွင် မီး​မွှေးလိုက်ပြီး ဝါးပြွန်များက ယာယီ အိုး​လေးများသဖွယ် ဖြစ်သွားခဲ့သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်း ဝါးလုံးများ ကိုင်တွယ်ခြင်း လုပ်ငန်းစဥ်တစ်ခုလုံးက ​ချော​မွေ့ကာ လွယ်လွယ်ကူကူဖြင့် ပြီးသွားသည်။ ရှုယုယီက ထို​တောခုတ်ဓါးကို ယူလာခဲ့သော်လည်း အမှန်တကယ်တွင် ၎င်း၏ အသုံးဝင်ပုံကို ​သေ​သေချာ​ချာ မစဥ်းစားခဲ့​ပေ။

သို့​သော်လည်း ထိုဓါး သူမဆီသို့ ​ရောက်​သွား​အခါ ၎င်း၏ လုပ်​ဆောင်ချက်များကို ရိုးရိုးရှင်းရှင်းပင် အသုံးပြုသွားခဲ့သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ ​ရှေ့တွင် သူနှင့် ​ဝေ့ရီချီမှာ မူကြို က​လေးများသာပင်။ ယခုမှ မူကြိုတက်ခါစလို ဖြစ်သွား​ခဲ့ရသည်။

ထန်​ချောင်း​​ချောင်းက လိပ်ဝဝကြီးကို အပိုင်း​လေးများပိုင်းကာ ​ဆေး​ကြောပြီး​နောက် အတုံး​လေးများ တုံးပြီး ဝါးဘူးများထဲတွင် အနည်းငယ် အပူ​​ပေးလိုက်သည်။ 

သူမက သူမ၏ ​မှော်ဆန်​သော အရသာ မှုန့်ဘူးကို ထုတ်၍ အောက်​ခြေသို့ လှည့်လိုက်ပြီး ဝါးဘူး တစ်ခုစီသို့ ဆီအနည်းငယ် ​လောင်းထည့်လိုက်သည်။

ရှုယွီရီ ​​ရှောခ့်ရသွားပြန်သည်။ "ဖာခ့် ဆီ​​တောင် ပါတာလား"

ဆီပူလာ​သောအခါ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ဝါးဘူးများအတွင်းသို့ ကြက်သွန်ဖြူ အနည်းငယ်ကို ကြိတ်ကာ ထည့်လိုက်သည်။

ရှုယွီရီ: "မင်း​မေကြီး​တော်... ကြက်သွန်ဖြူ​ရော ပါ​သေးတာလား"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူ အံ့အားတသင့် ဖြစ်​နေခြင်းကို လျစ်လျူ ရှုထားပြီး ယခု​လေးတင်မှ လုပ်ထား​သော သစ်သားတူများဖြင့် ကြက်သွန်ဖြူများကို လှန်​လှော​နေသည်။ အနံ့​လေး ထွက်လာ​သောအခါ သူမက လိပ်သားများကို အပိုင်း သုံးပိုင်းပိုင်းကာ ဝါးဘူးအတွင်းသို့ ထည့်ကာ ​ကြော်လိုက်သည်။ ​နောက်တွင် သူမက အပိုင်း​လေးများ ပိုင်းထား​သော ဝါးရင်းမှိုများ၊ မျှစ်များကို ဝါးဘူးများအတွင်းထည့်ကာ ​ရေ​လောင်းထည့်ပြီး ပဲပိစပ်အနှစ်၊ ဆားနှင့် ငရုတ်​ကောင်းတို့ကို ဖြူး၍ အဖုံးအုပ်လိုက်ပြီး ပွက်ပွက်ဆူ​စေလိုက်သည်။ 

ရှုယုယီက​ ​သေ​လောက်​အောင် သိချင်သွားရသည်။ ဒီ အရသာမှုန့်ဘူးက ဘယ်လို​​တောင်လား... ဒိုရေမွန်ရဲ့ အိတ်ကပ်နဲ့ အတူတူ​လောက်ပဲ...

"မင်းရဲ့ အရသာမှုန့်ဘူးထဲမှာ ဘယ်နှမျိုး​တောင် ပါတာလဲ... မီးဖို​ချောင်ထဲက အရသာ ထည့်တဲ့ပစ္စည်း​တွေ အကုန် ယူလာတာလား"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အလွန် တည်ငြိမ်​နေသည်။ "မချဲ့ကားလွန်းပါနဲ့"

"ဘယ်က ဝယ်ခဲ့တာလဲ... ပြည်ပက မှာတာလား... မိုက်လိုက်တာ... ဘာလို့ ငါတစ်ခါမှ မ​တွေ့ဖူးရတာလဲ"

ရှုယုယီ၏ မျက်လုံးထဲတွင် ထန်​ချောင်း​ချောင်း လက်ထဲမှ စတီးဘူးက အလွန် နည်းပညာမြင့်​သော ပစ္စည်း ဖြစ်​နေ​လေသည်။

​ဝေ့ရီချီလည်း နားများကို ​သေ​သေချာချာ အာရုံစူးစိုက်ထားကာ နား​ထောင်​နေသည်။ သူက ပြန်သွားလျှင် သူ့အတွက် တစ်ခုဝယ်ထားရန် စီစဥ်ထားခဲ့သည်။ 

ထန်​​ချောင်း​ချောင်း: "ရီဝူ​စျေးက​လေ... ​စျေးပိတ်ခါနီးအချိန်မှာ ဝယ်ရင် 9ယွမ်ကျတယ်... ဘယ်မှာ သွားဝယ်ရမှန်း မသိရင် မဝယ်နဲ့"

ရှုယုယီ: ???

【ကြည့်ရတာ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​စျေးဆစ်ခဲ့တဲ့ ပုံပဲ... ဟားဟားဟား.. လူကြီး​တွေလို ဖြစ်​လွန်းသွားပြီ】

【မင်းလိုတဲ့ ပစ္စည်းကို ပြည်ပက တင်သွင်းတယ် .... ကြည့်ရတာ ငါတို့ဝယ်လာတဲ့ တင်သွင်း ပစ္စည်း​တွေအားလုံးက ရီဝူ​စျေးမှာ ​ရောင်းတာပဲ... ဂုဏ်ယူ​နေတဲ့ မျက်နှာ】

ထိုအရသာဘူးက ချမ်းသာ​သော သခင်​လေး နှင့် နာမည်​ကျော်စတားဖြစ်​သော ရှုယုယီကို ကမ္ဘာသစ်တစ်ခု ဖွင့်လှစ်​​ပေးခဲ့သည်။

ငါးကြင်းရိုင်းကို အပူမျှဥ်းမျှဥ်းဖြင့် ကင်ထားခဲ့သည်။ ငါးအ​ရေခွံက အနည်းငယ် ​ကွေးတက်လာပြီး အထဲမှ ဖြူ​ဖွေးပြီး နူးညံ့​​သော အသား​ပေါ်ထွက်လာကာ မီးကြွမ်း​နေ​သော ရနံ့​လေးက ​လေထဲတွင် ပျံ့နှံ့လာခဲ့သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အပူကို ကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် ငရုတ်သီးမှုန့်နှင့် ဇီရာ​စေ့ အနည်းငယ်ကို ကင်ထား​သော ငါးအသား​ပေါ်တွင် ဖြူးလိုက်သည်။ ၎င်းက ချက်ချင်းပင် ငါးကင်နှင့် ​ပေါင်းစပ်သွား​လေသည်။ အနံ့ပြင်းပြင်း​လေးက ထပ်​ပေါင်း၍ မြင့်တက်လာခဲ့ပြီး လူအနည်းစု၏ နှလုံးသားကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ခုန်လှုပ်သွား​စေခဲ့သည်။ 

အစပ်အရသာက အမှန်တကယ်ပင် လူသားသမိုင်းတွင် အကြီးအကျယ်ဆုံး​သော တီထွင်မှုများထဲမှ တစ်ခု ဖြစ်​ပေသည်။ ငါးကြင်း၏ အပြင်ဘက် အ​ရေခွံက ကြွပ်ရွလာသည်အထိ ကင်ထားသော်လည်း အထဲမှ အသားကမူ အလွန်အမင်း နူးညံ့ကာ အထူးသဖြင့် အတွင်းဘက်ဆုံး ဝမ်းဗိုက်​နေရာမှ သဘာဝ ငါးစွပ်ပြုတ် အချို့ကို သယ်​ဆောင်ထား​​သ​ည်။ ဆားက ငါး၏ နူးညံ့မှူနှင့် အရည်ပြည့်မှုတို့ကို အပြည့်အဝ လှုံ့​ဆော်ပေးသည်။ အနံ့​လေးက လျှာဖျား​ပေါ်တွင် လှည့်လည် ခုန်​ပေါက်​နေပြီး ငရုတ်သီးမှုန့်နှင့် ဇီရာ​စေ့တို့ အစပ်အရသာ နှင့် တွဲစပ်​နေခြင်းက မဆုံးနိုင်​တော့ပေ။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းသည်လည်း ကင်မရာမန်းကို ထိုင်ခိုင်းကာ အတူစား​သောက်​စေသည်။ ကင်မရာမန်းက သူတို့​နောက်မှ အချိန်အကြာကြီး လိုက်ပါခဲ့ပြီး​နောက်တွင် နွမ်းနယ်​နေခဲ့သည်။ သူ့ကိုယ်ပိုင် အစာ​ခြောက်များ ယူလာ​သော်လည်း ထိုအနံ့​​မွှေး​သော လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ငါးကင်​လေးနှင့် မည်သို့ နှိုင်းယှဥ်နိုင်ပါမည်နည်း။ ထို့​ကြောင့် ကင်မရာမန်းက ကင်မရာ ကိုင်ထားလျက်ပင် သူတို့အားလုံး အရသာ ရှိ​​သော ငါးကင်ကို စား​သောက်​နေခဲ့သည်။

"အရသာ ရှိလိုက်တာ... အရသာ ရှိလွန်းလို့ ငိုမိ​တော့မယ်" 

ရှုယုယီက ထိုကဲ့သို့ ​အကြမ်းထည်ဆန်​​​သော ငါးကင်ကို ပထမဦးဆုံး စားဖူးခြင်း ဖြစ်သည်။ သူက အစာအိမ်ကို ဖြည့်ရုံသာ ရည်ရွယ်ခဲ့​သော်လည်း ထိုငါးက အပြင်ဘက်တွင် ကြွပ်ရွကာ အထဲတွင် နူးညံ့​နေမည်ဟု မထင်ထားခဲ့​ပေ။ အရသာက လတ်ဆတ်ပြီး စပ်သည်။ သူက စား​​သောက်​နေခြင်းကို လုံးဝပင် မရပ်တန့်နိုင်​တော့​။

ဝါးဘူး လိပ်သားစွပ်ပြုတ်က ပြီးပြည့်စုံစွာ ချက်ပြုတ်ပြီး​လေပြီ။ ထို အဆင့်မြင့် ပါဝင်ပစ္စည်းများက အမှန်ကယ်တွင် အရိုးရှင်းဆုံး ချက်ပြုတ်နည်းသာ လိုအပ်​ပေသည်။

လိပ်သားကိုယ်၌က အလွန် အာဟာရပြည့်ဝ​သော ပါဝင်ပစ္စည်း ဖြစ်​နေပြီး ဝါးရင်းမှိုက အမြဲတမ်းလိုလိုပင် အရသာကို တိုးမြင့်သွား​စေသည်။ ၎င်းက ရှုပ်​ထွေး​သော ချက်ပြုတ်နည်းများနှင့် အရသာမှုန့်များစွာလည်း မလိုအပ်ပါ​ချေ။ ပါဝင်ပစ္စည်းများအားလုံး၏ umami အရသာကို စွပ်ပြုတ်ထဲတွင် ​ပျော်ဝင်သွား​အောင် နှပ်​ပေးရုံသာ။

အခွံ​​ပျော့လိပ်က မာ​သော အ​ပေါ်လွှာ ရှိပြီး ​ချော​​မွေ့​သော အရသာရှိသည်။ အရသာ အရှိဆုံးအပိုင်းမှာ ခါးဆစ်ပိုင်းဖြစ်ပြီး အလွန်အမင်း ဆူဖြိုးလှသည်။ စားလိုက်​သောအခါ အသားများက ပါးစပ်ထဲသို့ ​​ရောက်သွားပြီး လိပ်ခွံမာမာကြီးသာ ကျန်ခဲ့​တော့သည်။

ဝါရင်းမှို၏ အရသာက ကြွပ်ဆတ်သည်။ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် မျှစ်များက လန်းဆန်း​စေကာ ချိုမြသည်။ ထိုအစားအ​သောက် ကိုယ်တိုင်ကပင် မူးယစ်သွား​စေရန် လုံ​လောက်သည်။

လူများစွာက ​ပျော်​​ပျော်ရွှင်ရွှင် စား​သောက်ခဲ့ကြပြီး အဆုံးတွင် စွပ်ပြုတ်အရည်ကိုပင် ​ပြောင်စင်သည်အထိ လျှက်ခဲ့ကြ​သေးသည်။

ရှုယုယီက လုံ​လောက်သည်ဟုပင် မခံစားရ​ပေ။

 "စားရတာ မဝဘူး... ဒါ​ပေမယ့် ကံဆိုးတာက အခွံ​​ပျော့လိပ် တစ်​ကောင်ပဲ ဖမ်းမိခဲ့တယ်"

​ဝေ့ရီချီက မီးပုံ​ဘေးကို ထိုးဆွ​နေပြီး ​ပြောလိုက်သည်။

 "အစ်ကိုယုယီ မဝ​သေးရင် ဒါစားလို့ ရ​သေးတယ်"

သူက ငါးကင်၏ ​အောက်၌ ​မြေစာဥ အရိုင်းများကို မီးဖိုထဲ မြှုပ်ထားခဲ့သည်။ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​မြေစာဥတစ်လုံးချင်းစီအတွက် အ​ပေါက်တစ်​ပေါက်စီ ​​ဖောက်ပေးထားခဲ့သည်။ ထိုအ​ပေါက်ကိုသာ မဖွင့်ပါက မီးပြင်းပြင်းက ​မြေစာဥ၏ အစိုဓါတ်များကို အ​ငွေ့ပျံသွား ​​စေလိမ့်မည်။ ၎င်းက ​ဖောင်းလာပြီး ​ပေါက်ကွဲသွား​စေနိုင်​သေးသည်။

သူတို့ ငါးကင်နှင့် လိပ်သားစွပ်ပြုတ် စား​နေချိန်တွင် ​မြေစာဥများကလည်း အဆင်သင့် ဖြစ်​နေ​ပေပြီ။

မီးဖုတ်ပြီး​နောက် ​မြေစာဥ၏ အ​ပေါက်များက ပိုကြီးလာပြီး အပြင်ဘက်အလွှာကိုပင် လွယ်လွယ်ကူကူ ခွာနိုင်သွားကာ ချိုမြပြီး နူးညံ့​သော ​ရွှေဝါ​ရောင် အသားကို မြင်လိုက်ရသည်။

​ယခု​လေးတင် ဖုတ်ထား​သော မြေစာဥများမှာ အနည်းငယ် ပူ​နေ​​သေးသော်လည်း အံ့အားသင့်ဖွယ် အရသာက ရှုယုယီကို အခွံခွာ​နေရင်းပင် ​​အော်ဟစ်မိသွား​စေသည်။ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူက ​နောက်ထပ်​မြေစာဥများ​ဆီ လက်လှမ်းလိုက်​သေးသည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​မြေစာဥ အခွံများ​ပေါ်တွင် ပြာများဖြင့်ဖုံးကာ သူ့ကို သတိ​ပေးလိုက်သည်။ "အရမ်းမစားနဲ့​လေ... အများကြီးစားရင် ​ရေဆာလိမ့်မယ်" 

"ဝူးဝူး... သိပြီ" ရှုယွီရီက ပါးစပ်ထဲတွင် ​မြေစာဥများ သွပ်လက်စဖြင့် ​ခေါင်းငြိမ့်ပြီး ခပ်မြန်မြန် သ​ဘောတူလိုက်သည်။

【ဒါက ​တောရိုင်းဘဝ ရှင်သန်​ရေး မဟုတ်​တော့ဘူး... ဒါက ​သေချာ​ပေါက် လျှာဖျှား​ပေါ်က ​တောရိုင်းခရီးပဲ】

【ဗိုက်ဆာလာပြီ... ငါတယ် ဗိုက်ဆာလာပြီ... ငါ့ကို တွန်းအား မ​ပေးနဲ့ ထန်​ချောင်း​ချောင်း ငါတကယ် ဝိတ်ကျချင်နေတာ】

【​ချောင်း​ပေါင် လက်ထဲ ​ရောက်လာတာ မှန်သမျှ အရသာ ရှိတဲ့ အစားအ​သောက်​တွေ ဖြစ်သွားတာပဲ】

【ထန်​ချောင်း​ချောင်းရဲ့ လက်စွမ်းက ​တော်​တော်ထက်တယ်​နော်... အချိန်လုံလုံ​လောက်​လောက်သာ ​ပေးရင် သူဝါးအိမ်ငယ်​လေးတစ်ခုပါ ​ဆောက်နိုင်လိမ့်မယ်လို့ ခံစား​နေရတယ်】

...

လူများစွာက စား​သောက်ကြပြီး​နောက် ထန်​ချောင်း​ချောင်းက "​တောင်ကို မီးမြှိုက်မယ်" နှင့် " လူသားများကို ကံဆိုးမိုး​မှောင် ကျခြင်း" မျိုး မဖြစ်လို​သော​ကြောင့် စမ်း​ချောင်းထဲမှ ​ရေဖြင့် မီးငြှိမ်းလိုက်သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​ကောင်းကင်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ "​ထောက်ပံ့​နေရာကို မြန်မြန် ရှာမှ ဖြစ်မယ်... မဟုတ်ရင် ​ကောင်းကင်ကြီးက အမိုးနဲ့ ​​မြေပြင်က အကာ ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်"

ထိုအချိန်တွင် ​ကော​ပေါင် ၊ ကျန်းယန်နှင့် ဝမ်ရှင်းအာတို့ အဖွဲ့ကလည်း စမ်း​​ချောင်း​လေးတစ်ခုကို ​တွေ့သွားခဲ့သည်။

သူတို့ သုံး​ယောက်က ​ပင်ပန်းလာသည်အထိ လမ်း​လျှောက်​နေရပြီး ရွံ့များထဲ လဲကျခဲ့ခြင်း​ကြောင့် ညစ်ပတ်​ပေ​ရေ​နေခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် ဝမ်ရှင်းအာပင်။ ထို ညစ်ပတ်ပြီး နံ​စော်နေ​သော ရွံ့များက ​ခြောက်​နေပြီး သူမအ​ရေပြား​ပေါ်တွင် ကပ်နေကြသည်။ သူမ စိတ်အထင်မျှသာ ဖြစ်မည်လား မသိသော်လည်း ဝမ်ရှင်းအာ သူမ၏ ခန္ဓါကိုယ်မှ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာသလိုပင်။

သူမက ​အဆုံးတွင် ​ရေ​တွေ့လိုက်ရ​သောအခါ ငိုချင်မိသွားသည်။ ပထမဆုံး သူမ​တွေးသည့်အရာမှာ ​ရေ​သောက်ရန် မဟုတ်ဘဲ ခန္ဓါကိုယ်​ပေါ်မှ ရွှံ့များကို အ​ပြေးသွား​ဆေးရန်သာ ဖြစ်သည်။ 

စမ်း​ချောင်း​လေးအတွင်းသို့ ​ရောက်သည်နှင့် ​ကော​ပေါင်က သူမ​နောက်မှ ​အေးတိ​အေးစက် ​ပြောလိုက်သည်။ "​ဆေး​ကြောဖို့ ​အောက်ဘက်ကို သွားတာ ​ကောင်းမယ်... ငါတို အ​ပေါ်ဘက်မှာ ​ရေ​သောက်ဖို့ လိုတယ်"

ဝမ်ရှင်းအာက မ​ပျော်မရွှင် ကြည့်လိုက်​သော်လည်း သူမလည်း ထိုစမ်း​ချောင်းမှ ​ရေကို ​သောက်ဖို့လိုသည်ဟု ​တွေးလိုက်သည်။ သူမက သည်းခံကာ ဖိနပ်များကို ကိုင်လျက် ​အောက်ဘက်သို့ ဆင်းသွား​တော့သည်။

​ကော​ပေါင်က စမ်း​​ချောင်း​လေး တဝိုက်တွင် စူးစမ်းရင်း ​ရေခွက်အဖြစ် အသုံးပြု​လောက်မည့် တစ်ခုခုကို ရှာ​ဖွေ​​နေခဲ့သည်။ သို့​သော်လည်း ထို​နေရာက အဖိခံထားရသည့် လမ်း​ကြောင်း​လေးသာ ဖြစ်​နေသည်။ သူက ငှက်​​ပျောပင် ခပ်ကြီးကြီး တစ်ပင်ကိုသာ ရှာ​တွေ့ခဲ့သည်။ 

သူက ​ရွေးချယ်စရာ မရှိဘဲ ​​ရေခွက်အဖြစ် ခေါက်ကာ သုံးနိုင်မည့် ငှက်​ပျောရွက် ခပ်ကြီးကြီး တစ်ရွက်ကိုသာ ခူးလိုက်ရသည်။

ငှက်​ပျောရွက်များဖြင့် ပြန်လာ​သောအခါ ကျန်းရန်က ငါးဖမ်းရန် ကြိုးစား​နေချိန်တွင် ဝမ်ရှင်းအာမှာ ​ခြေ​ထောက်များကို ​ရေစိမ်ရင်း ထိုင်​​နေဆဲပင်။

​ကော​ပေါင်က ငှက်​ပျောရွက်များကို ​မြေ​ပေါ်တွင် ချကာ စိတ်အ​ခြေအ​နေ မ​ကောင်းဟန်ဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။ "ဒီလို စမ်း​ချောင်း​တွေမှာ ​ရေအကြာကြီး မစိမ်တာ အ​ကောင်းဆုံးပဲ... အဲ့ဒီအထဲမှာ ပိုးမွှားတွေ ရှိ​နေနိုင်တယ်"

ဝမ်ရှင်းအာက စမ်း​ချောင်း​လေး၏ ​ရေ​အေး​အေး​လေးထဲမှ မ​​ရွေ့ချင်​တော့​ပေ။ သူမက ၎င်းကို တစ်ချက်သာ စိုက်ကြည့်၍ ​ပြောလိုက်သည်။

 "မဟုတ်ပါဘူး... ဒီ​နေရာက ​ရေက အ​တော်​လေး သန့်တယ်"

ကော​ပေါင် ​ပြောစရာ မဲ့သွားသည်။

Xxxxxxx