အပိုင်း ၁၃၃

Chapter 133

စားပွဲရှည်ကြီး​ပေါ်တွင် ​ကြေးအိုး အကြီးကြီး ​လေးလုံး ရှိ​နေပြီး အနီ​ရောင် ဟင်းရည် နှစ်အိုးနှင့် အကြည်​ရောင် အိုး နှစ်ခုဖြစ်ပြီး သိုးက​လေး နံရိုးနှင့် သိုး​ကျောရိုးသား အပြည့် ထိုးထွက်​နေကြသည်။ ဟင်းရည်က ဆူပွက်​နေဆဲပင်။ သိုးက​​လေး​ကျောရိုး ​ဟော့​ပေါ့ကို ထပ်​ပေါင်း၍ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် သိုးက​​လေးသား၊ အမဲသား၊ ဝက်ဗိုက်သား၊ အသား​​ချောင်းများ၊ ပုစွန်နှင့် အသားလုံးများကဲ့သို့​သော အရံဟင်း အမျိုးမျိုး ပါဝင်​ပေသည်။

"သိုးက​လေး ​ကျောရိုး ​ဟော့​ပေါ့လား"

သူတို့၏ လက်များနှင့် ​ခြေဖဝါးများက ​ဆောင်းရာသီ​ကြောင့် ​အေးစက်​နေပြီး ​ဖျော်ဖြေမှုပြီး​နောက် သူတို့၏ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ခွန်အား အများစုက နွမ်းလျ​နေကာ ဗိုက်​ဟောင်း​လောင်း ဖြစ်​နေပြီ ဖြစ်သည်။ ထိုဆွဲ​ဆောင်မှုပြင်း​သော သိုးက​လေး​ကျောရိုး​ဟော့​ပေါ့က သူတို့၏ စားချင်စိတ်နှင့် ကွက်တိပင်။ အနံ့​လေး ရရုံဖြင့်ပင် သူတို့ခန္ဓါကိုယ် ပူ​နွေးလာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

လူတိုင်းက တူများကိုင်ကာ လှုပ်ရှားရန် အသင့်ဖြင့် စားပွဲတွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။'

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ပြုံးကာ ​ပြောလိုက်သည်။ "ဒီ​ဟော့​ပေါ့က တစ်ညလုံး တည်ထားတာ... ​စောင့်စရာ မလိုဘူး... အခုစားလို့ ရပြီ"

သင်တန်းသားများက အလွန်ဆာ​လောင်​နေပြီ ဖြစ်​သော်လည်း ကျင့်ဝတ်များကို လိုက်နာဆဲပင်။ သူတို့က ဆရာများ စစားပြီးမှ သူတို့အားလုံး လက်များ ဖြန့်လိုက်ကြ​​တော့သည်။ 

သိုး​က​လေး ​ကျောရိုးကို အရိုးများပြီး အသားနည်းသည်ဟု မထင်ပါနှင့်။ အရိုးတွင် ကပ်နေ​သော အသားလွှာကိုလည်း စားနိုင်သည်။ ထိုအသားက နူးညံ့လာသည်အထိ အချိန်အကြာကြီး တည်ထား​သော​ကြောင့် အလွန်အမင်း ​ပျော့​ပြောင်းကာ အရသာ ရှိလှသည်။ အသားကို တဖြည်းဖြည်း စားပြီး​နောက် အရိုးအလယ်ပိုင်းကို စုပ်ကာ ​ချော​မွေ့ပြီး ​ပျော့​ပျောင်း​သော ရိုးတွင်းချဥ်ဆီကိုလည်း စားသုံးနိုင်​သေးသည်။

သိုးက​လေး နံရိုးသားက ​ကျောရိုးထက် ပိုအသား​ပေါသည်။ နံရိုးကို ဆွဲထုတ်ကာ ပါးစပ်ထဲသို့ ပစ်သွင်းရုံပင်။ အသားကို အရိုးမှ အလွယ်တကူ ဖယ်ထုတ်နိုင်ပြီး ထိုပါးစပ်အပြည့် စားနိုင်​​သော သိုးသားက နူးညံ့ကာ ​အနံ့​မွှေးပြီး အမှန်တကယ် နှစ်ခြိုက်ဖွယ်ရာပင်။

သင်တန်းသားများက မရပ်မနား စား​သောက်​နေကြပြီး အချို့သူများက အပိုင်း​သေး​သေး​လေးများကိုပင် လု​နေကြ​သေးသည်။ အမြဲတမ်း ယဥ်​ကျေးသိမ်​မွေ့​သော နည်းပြသည်ပင် မတတ်နိုင်​တော့ဘဲ ပလပ်စတစ် လက်အိတ်ကို ဝတ်ကာ အရိုးများ နွှင်​နေသည်။ 

သိုးက​​လေး ​ကျောရိုးက တည်ထားသ​လောက် ပိုအနံ့​မွှေးလာသည်။ အသားက လုံးဝ ​ပျော့​ပျောင်းလာချိန်တွင် ဟင်းရည်ကလည်း ပျစ်လာသည်။ အသားများ ကုန်​တော့မည့်အချိန်တွင် အခြားသော အရံဟင်းများကို ထည့်ကာ ဆက်လက် တိုက်ခိုက်နိုင်​သေးသည်။

အခန်းထဲရှိ လူတိုင်းက ​ပျော်ရွှင်စွာ စား​သောက်​နေကြစဥ် တိုက်ရိုက်ကြည့်ရှုသူများကလည်း မနာလို ရှုစိမ့်လာကြ​​နေကြသည်။ သို့​သော်လည်း ကြည့်ရှုသူ အ​ရေအတွက်က တိုးလာဆဲပင်။ 

မစားနိုင်မှ​တော့ ကြည့်ရုံ​ပေါ့.. ဟမ့်...

အခြားသင်တန်းသားများသည်လည်း အနိုင်မရသည့်အတွက် မစားရပေ။ သူတို့၏ မိုဘိုင်းဖုန်းများကိုလည်း ပရိုဂရမ်အဖွဲ့ထံ အပ်ထားရသဖြင့် တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကိုလည်း မကြည့်နိုင်​ပေ။ သို့​သော်လည်း သူတို့က အ​တွေးမရပ်နိုင်​ပေ။ သူတို့က ထို​နေရာနှင့် အ​တော်​လေး နီးသဖြင့် လန်းဆန်း​စေသော ဟင်းရည်အနံ့​လေးကို ရ​နေရသည်။ သို့​သော်လည်း အမှန်တကယ် ညှင်းပန်း​ခံရနေသည်မှာ သူတို့ မစားနိုင်​သော​ကြောင့်ပင်။ သူတို့က ​ပြေးဝင်ပြီး လုယက်ကြရမလားဟု ​တွေး​နေစဥ်ပင် ရှိုး၏ အကဆရာက ပြုံးကာ ဝန်ထမ်းအချို့ကို ဦး​ဆောင်ပြီး သူတို့၏ အ​ဆောင် အတွင်း ဝင်လာခဲ့သည်။ သူတို့က ဆိုဒ်လွန် စတီးအိုးများကို သယ်လာကြသည်။

"လက်ထဲမှာ ကိုင်လာတာ ဘာ​တွေလဲ" တစ်​ယောက်က ​မေးလိုက်သည်။ 

အကဆရာက ရယ်​မောကာ ဆိုသည်။ "မင်းတို့ကို ​နွေး​ထွေး​စေမဲ့ တစ်ခုခု​ပေါ့ကွာ" သူတို့အဖုံးကို ဖွင့်သည်နှင့် အ​ငွေ့များ အလိပ်လိုက် ထွက်လာသည်။ သူတို့ ​ကိုင်းကြည့်လိုက်​သောအခါ ရတနာ ရှစ်မျိုး ယာဂု ဖြစ်​နေ​ပေသည်။ 

အယ်ဒီတာက ​ပြောသည်။ "မစ္စထန်က မင်းတို့ကိုလည်း ​မေ့မထားဘူး​နော်... လာပါ့ပွဲ​တော် နီးပြီဆို​တော့ မင်းတို့အတွက် လာပါ့ယာဂု လုပ်​ပေးထားတယ်" ဝန်ထမ်းများလည်း ​ဝေစုတစ်စုရခဲ့သည်။ ထို့​ကြောင့်ပင် သူလည်း ပြန်သွားကာ မြန်မြန်​လေး စားဖို့ လို​ပေသည်။ မဟုတ်လျှင် ထိုလူ​တွေ အကုန်စားပြီး သူ့​ဝေစုမကျန်မှာကိုပင် စိုးရိမ်ရ​ပေသည်။

'နှင်းထဲမှာ မီး​သွေး ​ပို့ပေးတာပဲ​ဟေ့' မူလတွင် စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် အ​ပေါ်ထပ်တွင် လဲ​နေသူများက ချက်ချင်း လှိမ့်ဆင်းလာကြသည်။ သူတို့က လာပါ့ယာဂုကို ကြည့်​နေကြပြီး အထဲမှ အရာများကို ကြည့်ချင်စိတ် ပြင်းပြ​နေခဲ့သည်။ ဝန်ထမ်းက ပန်းကန်လုံးများကို ထုတ်ကာ လူတိုင်းအတွက် လာပါ့ ယာဂု တစ်ပန်းကန်စီကို ​ပေးလိုက်သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ထို လာပါ့ ယာဂုတွင် ပါဝင်ပစ္စည်း ရှစ်မျိုးဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည်။ မီးဖို​ချောင်ထဲသို့ တစ်ခါမှ ဝင်​လေ့မရှိ​သော ​ကောင်​လေးများပင် ​စေးကပ်​သော ဆန်၊ ပဲနီလုံး၊ ပဲတီစိမ်း၊ ​မြေပဲနှင့် တရုတ်ဆီးသီးများပါ​ကြောင်း သတိပြုမိနိုင်သည်။ အမှန်တကယ်တွင်မူ မက်မွန်သီး​စေ့၊ ကြာ​စေ့၊ နှစ်တစ်ရာသီး၊ ဘာလီ၊ ဗာဒံ​စေ့၊ စပျစ်သီး​ခြောက်များ စသည့် ပါဝင်ပစ္စည်း ရှစ်မျိုး တို့ ဖြစ်သည်။

လာပါ့ ယာဂုနှင့် သိုးက​​လေး ​ဟော့​ပေါ့ကို တစ်ချိန်တည်း ချက်ထားသည်။ လာပါ့ယာဂုက ပို၍ ​မွေးကြိုင်ပြီး ​စေးကပ်ကာ အ​ရောင်ကလည်း ခရမ်း​​​ဖျော့နီ​ရောင် ဖြစ်ကာ အဆီများသည်။ ပဲနှင့် ကြာ​စေ့​တို့ကလည်း ပွင့်အာ​နေသည်။ သကြားခဲမှ ချိုမြမြအရသာက ဆန်အနံ့နှင့် ​​ရောယှက်​နေ​ပေသည်။

သူတို့ဗိုက်ထဲမှ အစားပိုး​ကောင်​လေးများက ငို​ကြွေး​နေ​ပေပြီ။ သူတို့က တစ်ဇွန်းခပ်ကာ အပူမှုတ်ပြီး​နောက် ပါးစပ်ထဲသို့ ပစ်သွင်းလိုက်ကြသည်။ အမျိုးမျိုးသော ပါဝင်ပစ္စည်းများက နူးညံ့ကာ ကပ်​စေး​နေပြီး ချိုမြလျက် ရှိသည်။ ကွဲပြား​သော အရသာများက လျှာဖျား​ပေါ်တွင် ကပ်တွယ်​နေ​ပေသည်။ ချိုသော်လည်း ချွဲကျိမ​နေဘဲ အနံ့​လေးက ​မွှေးလှသည်။ နှစ်ဇွန်းမျှ စားပြီး​နောက် လာပါ့ယာဂုထဲမှ ကပ်​စေး​စေး ဆန်မုန့်အရသာကို အရသာခံနိုင်ပေသည်။

​ကောင်​လေး အများစုမှာ ပင်ကိုယ်တွင် အချိုသိပ်မကြိုက်ကြ​သော်လည်း ထိုအချိုပွဲကိုမူ ​အ​ပြောင်ရှင်းလိုက်ကြပြီး အချို့က ​နောက်ထပ် တစ်ပန်းကန် ထပ်စားလိုက်ကြ​သေးသည်။ တစ်ဖက်တွင် အရသာ ပြည့်​သော သိုးက​​​လေး ​ကျောရိုး ​ဟော့​ပေါ့ ဖြစ်ပြီး တစ်ဖက်တွင် ချိုမြပြီး ​စေးကပ်​သော လာပါ့ယာဂု ဖြစ်​ပေသည်။ ​ဆောင်းရာသီည၏ ​လေထုက ​နွေး​ထွေး​နေ​ပေသည်။

【ဝူးဝူး ငါ့​ခေါင်းကို လှည့်လိုက်ပြီ​နော်... လာပါ့ယာဂု ကို ပိုစားချင်တယ်】

【ငါက​တော့ မတူဘူး... နှစ်ခုလုံး စားချင်တယ်... ထပ်မ​ပြောချင်​တော့ဘူး... အိပ်ရာထဲသွားပြီး အိမ်မက်ထဲမှာမြန်မြန်စားနိုင်​အောင် လုပ်ရမယ်... ဘိုင့်ဘိုင်】

【 မနာလိုလိုက်တာ... သူက ရှစ်ဘဝစာ​လောက် ​ကောင်းချီး​တွေ စုထားတာလား​​​ဟေ့... မဟုတ်ရင် ​ချောင်း​ပေါင်လို ချစ်သူမျိုး ရှာ​တွေ့ နိုင်ပါ့မလား】

【@ရှန်းယွဲ့ V မိန်းမကို အလစ်သုတ်သွားလို့ ဒဏ်ခတ်ခံရမဲ့​ကောင်ကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူး】

ထိုအချိန်၌ "မိန်းမ အလစ်သုတ်၍ ဒဏ်ခတ်ခံရမည့်" ရှန်းယွဲ့သည်ကား ပရိုဂရမ်အသင်း ရိုက်ကူး​​နေသည့် အ​ဆောက်အအုံ၏ အပြင်ဘက်ရှိ ကားထဲတွင် ​စောင့်​နေခဲ့သည်။ သူသည်လည်း အရိုးကိုက်​နေသည့် ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ တိုက်ရိုက် ထုတ်လွှင့်မှုကို ကြည့်​နေခဲ့​ပေသည်။

ရှန်းယွဲ့က လွန်ခဲ့​သော နှစ်ရက်ခန့်တွင် မွန်ဂိုလီးယားအတွင်းပိုင်းဘက်သို့ စီးပွား​ရေး ခရီးထွက်​နေခဲ့သည်။ သူ ​လေယာဥ်​ပေါ်မှ ဆင်းလာလာချင်း ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ရှိုးရိုက်ကူး​ရေးတွင်သာ ရှိ​နေ​သေးသည့်အ​ကြောင်း သိလိုက်ရသဖြင့် ရိုက်ကူး​ရေး​နေရာသို့သာ ဆက်လာခဲ့ပြီး သူမကို​ခေါ်ကာ အိမ်အတူပြန်ရန်အတွက် ​​စောင့်​ပေး​နေခဲ့သည်။

ထန်ချောင်း​ချောင်းသည်လည်း ​​ပျော်ရွှင်​နေသည်။ တစ်​ယောက်​ယောက်သာ သူမကို Erguotou တစ်ပုလင်း ​ပေးလာခဲ့ပါက တပည့်များနှင့်အတူ အဆုံးသတ်လိမ့်မည် ဖြစ်​ကြောင်း သူခန့်မှန်းနိုင်​ပေသည်။ 

[T/N: Erguotouက အရမ်းပြင်းတဲ့ တရုတ်နိုင်ငံထုတ် အရက်တစ်မျိုးပါ အယ်လ်ကို​ဟော ရာခိုင်နှုန်း 44က​နေ 50% ​လောက် ပါဝင်ပါတယ်တဲ့]

သူ မွန်ဂိုလီးယား အတွင်းပိုင်းက ရက်​ပေါင်းများစွာ ကြုံ​တွေ့ခဲ့ရ​သော အ​နောက်​တောင်​လေအ​ကြောင်းနှင့် စီးပွား​ရေး ကိစ္စပြီးသည်နှင့် ညစာပင် မစားနိုင်ဘဲ ခပ်မြန်မြန်ပင် တန်း၍ ​လေဆိပ်ဆင်းခဲ့ရသည်ကို ​တွေးမိသွားသည်။ ထိုအချိန်တွင်မူ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက​တော့ သိတတ်စိတ်မရှိဘဲ ​ပျော်​ပျော်ရွှင်ရွှင် စား​သောက်​နေ​သေးသည်။

ရှန်းယွဲ့က တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုမှ လူအများက "ငါ့မိန်းမကို အလစ်သုတ်သွားလို့ ရှန်းယွဲ့ကို ဒဏ်ခတ်မယ်" ကို ပိုစ့်တင်လာကြသည်။ သူက ​ဝေ့​ပေါ်ကို ဖွင့်လိုက်ပြီး အရန်အ​​ကောင့်ကို ဝင်လိုက်သည်။

​သေချာ​ပေါက်ပင် ၎င်းက အ​ကောင့်​သေး​သေး​လေးတစ်ခုဟု သတ်မှတ်၍ မရ​တော့​ပေ။ ထိုအ​ကောင့် ​ပေါ်ထွက်လာမှုနှင့် ထန်​ချောင်း​ချောင်း followလုပ်ထား​သော​ကြောင့် ဖန်အ​ရေအတွက်က သူ့အဓိကအ​ကောင့်ထက်ပင် ​ကျော်လွန်သွားခဲ့သည်။

ရှန်းယွဲ့က တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုမှ screenshot တစ်ခုကို ပိုစ့်တင်ခဲ့သည်။ ထိုပုံတွင် ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သိုးက​လေး​ကျောရိုးကို ကိုက်​နေပြီး သူမမျက်လုံးများကလည်း ​​ကျေနပ်အားရမှုဖြင့် ​မှေးကျဥ်း​နေသည်။ တစ်ချိန်တည်းပင် သူက "အ​နောက်​တောင်​လေကို ​သောက်သုံး​နေတဲ့ လူငယ်​လေး" ပုံတစ်ပုံကို ပါ တွဲတင်ထားသည်။ 

T/N အ​နောက်​တောင်​လေကို ​သောက်​နေတယ် ဆိုတဲ့စကားက ဘာတစ်ခုမှ မစားမ​သောက်ဘဲ ​လေကိုရှုပြီးပဲ အသက်ရှင်တယ်လို့ အဓိပ္ပါယ်ရပါတယ်

ပုံနှင့် တွဲထား​သော စာမပါ​သော်လည်း ဆိတ်ဆိတ်​နေခြင်းက ရှင်းပြခြင်းထက် ပို​ကောင်း​ပေသည်။

【ငါ​တော့ ရုတ်တရက် ရှန်းယွဲ့တစ်​ယောက် ပိစိ​လေး ​သောက​ရောက်​နေတယ်လို့ ခံစား​နေရတယ်​နော်】

【ထန်​ချောင်း​ချောင်း OS: ဒီလို မ​ကောင်းတဲ့အရာ​တွေ လုပ်ဖို့ ရှင်သင်​ပေး​နေတာပဲ ဟားဟားဟား】

【ရှန်းယွဲ့လည်း မစားရတာကို သိလိုက်ရ​တော့ ငါနည်းနည်း စိတ်သက်သာရာရသွားတယ်】

【အ​တွေးလွန်​နေပြီ​နော်... တစ်​ယောက်​ယောက်ကသာ စားချင်ရင် သူ့​ကောင်မ​လေးက လုပ်​ပေးမှာပဲ... ​နောက်ဆုံး ခွဲခြမ်းစိတ်ဖြာချက်အရ ငါတို့မှာ အဆိုးဆုံး အ​ပေးအယူ ဖြစ်သွားပြီ... ရင်ကွဲ​နေပြီနော် 】

【အမ​လေး... ရှန်းယွဲ့က ထန်​ချောင်းချောင်း ပုံ​လေး​တွေ screenshot လုပ်ထားတာ ချစ်စရာ ​ကောင်းချက်ပဲ... အာ... ငါ​တော့ ထိသွားပြန်ပြီ 】

【ဒါလည်း ထိမသွား​စေတာပဲလား.... အဲ့တာက ငါတို့ကို CPဖန်​တွေရဲ့ ​ပျော်ရွှင်မှုကို ခံစားကြည့်ချင်မိ သွားစေတယ်...(နှာ​ခေါင်းပွတ်လျက်)】

...

​နောက်ဆုံးတွင် သိုးက​လေး ​ကျောရိုး ​ဟော့​ပေါ့ ကုန်သွားချိန်၌ ညဆယ့်နှစ်နာရီနီးပါး ရှိ​နေပြီ ဖြစ်သည်။

မြို့​တော်၏ ​လေ​အေးက မထင်မှတ်ထားစွာပင် ​ဆောင်းလလယ်၌ အ​အေးပို​နေသည်။ ​လေ​အေးတိုင်းက မြူခိုးများ ဖန်တီးပေး​နေသည်။ သင်တန်းသားအချို့ ထွက်လာချိန်တွင် အဝတ်ပါး​လေးများ​သာ ဝတ်ထား​သော​​ကြောင့် ​အေးခဲသွားမတတ်ပင်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူတို့ကို အထဲပြန်ဝင်သွားပြီး သူမကို လိုက်မပို့​တော့ရန် ​ပြော​သော်လည်း ထိုအပိုင်းက သူမ၏ ​နောက်ဆုံးအပိုင်း ဖြစ်သည့်အတွက် သူတို့က သူမကို ဂိတ်ဝအထိ လိုက်ပို့​ပေးရန် ​တောင်းဆိုလာကြသည်။

"ဒီ​နေ့အများကြီး စားလိုက်လို့ လမ်း​လျှောက်ပြီး အစာ​​ခြေရ​တော့မယ်... မဟုတ်ရင် ကျွန်​တော်တို့ တိုက်ရိုက် လှဲအိပ်လိုက်တာနဲ့ ​သေ​လောက်​အောင် ဝသွားပြီး ပွဲဦးမထွက်ရဘဲ ​နေလိမ့်မယ်" 

သူတို့က ထိုသို့​ပြောလာသည့်အတွက် ထန်​ချောင်း​ချောင်း မတားနိုင်တော့​​ပေ။

လူတစ်စုက ဂိတ်​ပေါက်ဝသို့ သွားသည့် လမ်းတ​လျှောက် စကား​ပြောရင်း ရယ်​မောရင်း လာခဲ့ကြသည်။ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အ​လေ့အကျင့်အရ သူမ၏ နာနီကားကို လိုက်ရှာလိုက်​သော်လည်း ကားကို ဘယ်​နေရာမှာမှ မ​​တွေ့ရ​ပေ။ သူမက ထိုအချိန်တွင် ဖန့်ယွမ်တစ်​ယောက် ကား​ပေါ်မှာပဲ ​စောင့်​နေလိမ့်မည်ဟု ​တွေးခဲ့သည်။ 

ထန်​ချောင်း​ချောင်း သူမကို ​ဖုန်း​ခေါ်မည့် ဆဲဆဲတွင် အနက်​ရောင် စီးပွားဖြစ်ကား တစ်စီးက နှစ်ကြိမ်မျှ ဟွန်းတီးလာ​သည်ကို ကြားလိုက်ရပြီး လူတိုင်း ကြည့်မိသွားသည်။

ကားတံခါးပွင့်လာပြီး ကားထဲ၌ မီးများ လင်းလာသည်။ သူတို့က တံခါး​ဘေးတွင် ထိုင်​နေသည့် အနက်​ရောင် ကုတ်အင်္ကျီဝတ်ကာ အနက်​​ရောင် သား​ရေ​သေတ္တာ ကိုင်ထားပြီး သူမကို ခက်ခက်ထန်ထန် ကြည့်​နေသည့် ရင်းနှီး​နေ​သော လူတစ်​ယောက်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ 

'အဲ့တာ ရှန်းယွဲ့ကြီးဟ'

ထန်​ချောင်း​​ချောင်းက အံ့အားသင့်မှုတို့ဖြင့် ​ပြေးသွားလိုက်သည်။ "ရှင် ဘယ်အချိန်တုန်းကတည်းက ​ရောက်တာလဲ"

"​လေယာဥ်ဆင်းပြီး​တော့ သိပ်မကြာ​သေးဘူး"ရှန်းယွဲ့က ပြုံးပြလိုက်သည်။

ဒရိုင်ဘာ: 'သိသိသာသာကြီး သူ ဒီ​နေရာမှာ နှစ်နာရီ​ကျော်​လောက် ​စောင့်​နေတာပဲကို'

အခြားသူများက အချင်းချင်း ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ရှန်းယွဲ့ကို သိ​သော လူများက မ​ရေမရာ အမူအယာများ ရှိ​နေပြီး သူ့ကို မသိသူများက ထိုလူက မလွယ်ကူဘူးဟုသာ ခံစားမိသည်။ အခြားသူများ၏ ရှင်းပြချက်များကို ကြားပြီးမှသာ ထိုသူ မည်သူဖြစ်​ကြောင်း ရုတ်တရက် သိသွား​တော့သည်။

ရှန်းယွဲ့က ထန်​ချောင်း​ချောင်း​နောက်မှ လူများကို ကြည့်လိုက်ပြီး ​ပြောလိုက်သည်။ "ဖန့်ယွမ်က ပြန်သွားပြီ... ကိုယ်တို့ အခု ပြန်လို့ရပြီလား"

ထန်​ချောင်း​ချောင်း: "ဒါ​ပေါ့"

သူမက ကားထဲသို့ မဝင်ခင် သင်တန်းသားများဘက်သို့ ပြန်လှည့်ကာ စကား​ပြောလိုက်​သေးသည်။ ကားထဲသို့ ဝင်လိုက်သည်နှင့် ​နွေး​ထွေး​သော ​လေထုက သူမကို သက်​တောင့်သက်သာ ဖြစ်စွာ သက်ပြင်းလိုက်မိ​စေသည်။

"မင်းက ငတုံး​လေးလား... လက်အိတ်​လေး တစ်စုံ​တောင် ဝတ်မထားဘူး" ရှန်းယွဲ့က မျက်​မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူမလက်က​လေးများကို လှုပ်ခါလိုက်သည်။ 

"တစ်​နေ့လုံးနီးပါး အထဲမှာပဲ ​နေရတာ​လေ... ဒါ​ကြောင့်မို့ လက်အိတ်ဝတ်ဖို့ မလိုဘူး"

အခြားသူများက ကားတံခါး မပိတ်ခင်​လေးတွင် ရှန်းယွဲ့ ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ လက်များကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည်အား ​တွေ့လိုက်ကြရသည်။

သင်တန်းသားများက သူတို့သာ ပါးစပ်ထဲသို့ ​ခွေးစာများ အ​​ကြဲခံလိုက်မည်ကို သိခဲ့ပါက သူမကို လိုက်ပို့​ပေးရန် ထွက်လာမည် မဟုတ်ဟု ​တွေး​နေခဲ့ကြသည်။

Xxxxxxx