အပိုင်း ၁၃၇

Chapter 137

ရှန်းယုံ​ ​ဒေါသထွက်လာချိန်တွင် ရှန်းလျန့် ​အေးခဲသွားသည်။ သူက မျက်နှာကို မလိုချင်သည့်ပုံစံဖြင့် လှည့်ကာ တိုးတိုး ​ပြောလိုက်သည်။ "​ဒေါ်​လေး"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက နားရွက်ကို ​စောင်းလိုက်သည်: "ဘာ​ပြောတာလဲ... ​သေချာ မကြားရဘူး"

ရှန်းလျန့်က အသက်ပြင်းပြင်းရှုကာ ရှန်းယုံ၏ ရန်မူ​နေ​သော မျက်လုံးများ​​အောက်တွင်ပင် သူ့အသံကို မြှင့်လိုက်ရသည်။

 "​ဒေါ်​လေး"

ထန်​ချောင်း​​ချောင်းက မျက်လုံးဖွင့်လိုက်ပြီး​နောက် ပြုံးလိုက်သည်။ "အိုး... လိမ္မာလိုက်တဲ့ ​ကောင်​လေး"

ရှန်းလျန့်၏ မျက်နှာက ငါးပူတင်းလို ဖြစ်​နေသည်။ သူ ဘာလို့များ နှစ်သစ်ကူးဖို့ ပြန်လာပြီး စိတ်ရှုပ်​ခံ​နေရတာလဲ... သူသာသိခဲ့ရင် နှစ်သစ်ကူး​နေ့မှာ အလုပ်တစ်ချို့ပဲ လက်ခံထားလိုက်ပါတယ်...

ဟူဟုန်က ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ ​အောင်နိုင်သူအပြုံး​ကြောင့် ကြက်​သေ​သေသွား သွားပြီး မှုန်​တေ​တေဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။ "ကျွန်မ အနားယူဖို့ အခန်းကို ပြန်​တော့မယ်"

သူမ ထွက်သွား​တော့မည့် အချိန်တွင် မဒမ်ရှန်းက ဒုတိယထပ်မှ ခပ်ဖြည်းဖြည်း ​လျှောက်လာသည်။ ဘယ်အချိန်ကတည်းက သူတို့စကား​တွေ နား​​ထောင်​နေမှန်း မသိရ​ပေ။

"ဘယ်သွားမလို့လဲ..."

ဟူဟုန်က ​ခေါင်းကို လှည့်ကာ ရို​သေစွာ ​ပြောလိုက်သည်။

 "အ​မေ... ကျွန်မ အခန်းထဲကို သန့်ရှင်း​ရေးလုပ်ဖို့ သွားမလို့"

မဒမ်ရှန်းက ​ပြောလိုက်သည်။ 

"သန့်ရှင်း​ရေး လုပ်ပြီးရင် ပြန်လာခဲ့... နှစ်သစ်ကူးအတွက် အလုပ်​တွေ အများကြီး ကျန်​သေးတယ်"

ဟူဟုန်က အံ့အားသင့်သွားရသည်။ "ဒါ​တွေက အ​စေခံ​​တွေ လုပ်ရမှာ မဟုတ်ဘူးလား"

မဒမ်ရှန်းက ပျင်းရိစွာ ​ပြောလိုက်သည်။ 

"ဒီနှစ် သူတို့အားလုံးကို အားလပ်ရက် ​ပေးထားတယ်... သူတို့အိမ်ပြန်ပြီး မိသားစုနဲ့ နှစ်သစ်ကူးဖို့ ခွင့်ပြုလိုက်တာ... ငါတို့မှာလည်း ​ခြေ​တွေလက်​တွေ ရှိတာပဲ... ပြီး​တော့ လူ​တွေလည်း အများကြီး ရှိ​နေတာကို... ငါတို့ဘာသာ လုပ်လိုက်လို့ မရဘူးလား"

"ဟုတ်တဲ့ ကျွန်မ နားလည်ပါပြီ" ဟူဟုန်က မဒမ်ရှန်းကို ရင်မဆိုင်ရဲပါ​ပေ။ ထိုအဘွားအိုကြီးက မီးပွား စတင်ကတည်းက ဘယ်တုန်းကမှ အားမနည်းခဲ့​ပေ။ သူမက ​ယောကျ်ားဖြစ်သည်ကို မဒမ်ရှန်း၏ သားအရင်း မဟုတ်ဟု အကြိမ်များစွာ သင်္ကာမကင်း ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူက မဒမ်ရှန်းနှင့် လုံးလုံး မတူညီပါ​ချေ။

"​ချောင်း​ချောင်း" မဒမ်ရှန်းက ထန်​ချောင်း​ချောင်းကို ​တွေ့ပြီး​နောက် တိမ်ဖုံးနေ​သော မျက်နှာက ​ချက်ချင်း ​နေသာသွားသလိုပင်။ 

"မင်းက ငါနဲ့ ဖန်လုံအိမ်စိုက်ခင်းဘက် လိုက်ခဲ့​လေ... မ​နေ့တုန်းက ငါစိုက်ထားတဲ့ အသီးအရွက်​တွေ ကြည့်ချင်တယ်လို့ ​ပြောခဲ့တယ်မလား"

"ဟုတ်" ထန်​ချောင်း​ချောင်း ထရပ်ကာ သူမကို ကူညီ​ပေးရန် ​လျှောက်သွားလိုက်သည်။

မဒမ်ရှန်းက ဟင်းမချက်တတ်​​သော်လည်း အသီးအရွက်စိုက်ရသည်ကို သ​ဘောကျသည်။ ၎င်းက တရုတ် လူမျိုးများ အရိုးထိစွဲ​နေ​သော ဝါသနာစ်ခု ဖြစ်ပုံပင်။ သူမက ထန်​ချောင်း​ချောင်း တစ်ခြံလုံးအပြည့် အသီးအရွက်များ စိုက်ထားသည်ကို ​​တွေ့သွားပြီး​နောက် ပြန်လာသည်နှင့် အသီးအရွက်စိုက်ရန် ဖန်လုံအိမ်တစ်ခု ​ဆောက်ခဲ့သည်။

အခြား​သော လူချမ်းသာများက ရှားပါးပြီး ထူးခြားဆန်းပြား​သော အပင်များ စိုက်ပျိုးရန် တန်ဖိုးမြင့် ဥယျာဥ်များ ပြုလုပ်ထားကြ​သော်လည်း ထိုအမျိုးသမီးကြီးက​တော့ ​ခြေတစ်လှမ်း တိုးကာ အသီးအရွက်စိုက်ခင်း ဖန်လုံအိမ်ကို အိမ်တွင် ​ဆောက်ထားခဲ့သည်။

ဟူဟုန်က ထိုအ​ကြောင်းကို ကြားသည့်အချိန်တွင် အထင်အမြင်​သေးစိတ် ​ပေါ်လာခဲ့သည်။ သူမစိတ်ထဲတွင် အသီးအရွက် စိုက်ခြင်းက ညစ်ပတ်ပြီး ပြဿနာများ​ပေသည်။ အသီးအရွက်​တွေကို အပြင်က မှာယူပြီး လာသွင်းခိုင်းတာကမှ ပို​ကောင်း​သေးတယ်... ဘာလို့ အလုပ်ရှုပ်ခံ​နေရအုံးမှာလဲ... ​သေချာ​ပေါက် သူမက ထိုစကားလုံးများကို ဗိုက်ထဲသို့သာ ပြန်မျိုချလိုက်သည်။ 

မဒမ်ရှန်းက တံခါးဝဆီ ​လျှောက်သွားလိုက်ပြီး ပြန်လှည့်ကာ ဟူဟုန်ကို ထပ်​ပြောလိုက်သည်။

 "ပြီးရင် ကူဖို့ ဖန်လုံအိမ်ကိုပဲ တန်းလာခဲ့... ရှန်းလျန့်လည်း လာရမယ်"

ဟူဟုန်နှင့် ရှန်းလျန့်တို့ ကြက်​သေ​သေသွားကြသည်။

"... ဟုတ်ကဲ့ပါ"

နှစ်နာရီအကြာမျှ ဟူဟုန်နှင့် ရှန်းလျန့်တို့က မဒမ်ရှန်း၏ အပင်များကို လှည့်ရန် ​ပေါင်းနှုတ်ရန်၊ ​မြေဆွရန်၊ ​ရေ​လောင်းရန် စသည်ဖြင့် ခိုင်း​စေခြင်းကို ခံလိုက်ရသည်။ ထိုသူနှစ်​ယောက်က ပုံမှန်အားဖြင့် အားသုံးရ​သော အလုပ်များ မလုပ်ဖူးကြ​ပေ။ ခဏကြာသည်နှင့် ပင်ပန်းလာကြ​တော့သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက လုံးဝမပင်ပန်းပါ​ချေ။ သူမက ဖန်လုံအိမ်တစ်ဝိုက် လှည့်ပတ်ရင်း ဟိုဟိုသည်သည် လိုက်ပါ ခံစား​နေသည်။ သူမ မည်သည့်အရာ လုပ်​နေသည်အား မသိနိုင်ကြ။ 

မဒမ်ရှန်း၏ အသီးအရွက်များက ​ကောင်းပါသော်လည်း ထန်​ချောင်းချောင်း၏ အသီးအရွက် စိုက်ခင်းနှင့် ယှဥ်ပါက အနည်းငယ် စွမ်းအင်မဲ့​နေဆဲပင်။ သူမက ​နေရာတိုင်း ပတ်ကြည့်ချင်​ယောင်​ဆောင်ကာ ဝိဥာဏ်စွမ်းအင်အချို့ကို ​မြေဆီလွှာထဲသို့ တိတ်တဆိတ် ထည့်​ပေးလိုက်သည်။

သူမ၏ အလုပ်ပြီး​နောက် ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အသီးအရွက်ခြင်းအပြည့် ယူခဲ့လိုက်သည်။ ထိုအသီးအရွက်များက မ​ကောက်လျှင် ညှိုးသွား​တော့မည်သာ။ သူမက ပိုသည့်အရွက်များကို ဆားရည်စိမ်လုပ်ရန် စီစဥ်ထားခဲ့သည်။

"တဆိတ်​​လောက်"

ဟူဟုန်က ​လေးတွဲစွာ ထိုင်​နေပြီး သူမ​ခေါင်း​ပေါ်မှ ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။

ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက သူမကို နှိမ့်ချစွာ ကြည့်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့်ပင်ကြီးမား​သော အသီးအရွက်ခြင်းကြီးကို မထားလိုက်သည်။

 "​ယောက်မ... ပင်ပန်း​နေပြီလား... ကြည့်ရတာ ရှင့်ခန္ဓါကိုယ်က နည်းနည်း အားနည်း​နေသလိုပဲ​နော်... ရှင့်အရွယ်မှာ ခန္ဓါကိုယ်ကို ​သေချာအာရုံစိုက်ပြီး ထိန်းသိမ်းသင့်တယ်​နော်"

​ပြောပြီး​နောက် ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူမကို ဖြတ်​လျှောက်သွားလိုက်ကာ ​သွေးအန်​လောက်သည်အထိ ​ဒေါသထွက်နေသူကို ချန်ထားခဲ့သည်။

နှစ်သစ်ကူး​အကြိုနေ့၏ အ​ရေးအကြီးဆုံးအချက်မှာ မိသားစု ပြန်လည်ဆုံဆည်းသည့် ညစာ​စားပွဲဖြစ်သည်။

လွန်ခဲ့သည့် နှစ်​များတွင် ရှန်မိသားစုက အပြင်ထွက်စားရမည့် ပြဿနာကို ရှောင်ရှားရန် ကြယ်ငါးပွင့် စာဖိုမှုးကို အိမ်၌ ချက်ပြုတ်​ပေးရန် ဖိတ်​ခေါ်လိမ့်မည်ပင်။ 

သို့​သော်လည်း ယခုနှစ်က ကွဲပြားသည်။ စာဖိုမှုး ထန်​ချောင်း​ချောင်းနှင့်ပင် မဒမ်ရှန်းက သူမကို မီးဖို​ချောင် ထိန်းချုပ်ခွင့် အပြည့်အဝ​ပေးခဲ့သည်။

ဟူဟုန်က မနာလိုဖြစ်ခဲ့ရသည်။ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ထန်မိသားစုအိမ်ကို ​ရောက်သည်မှာ မကြာ​သေး​သော်လည်း သခင်မကြီးကို စိတ်​ကျေနပ်​စေခဲ့သည်။ သူမက ရှန်းယုံကို နှစ်​ပေါင်းများစွာ ​ပေါင်းသင်းလာပြီး ​​သူမအတွက် မြေး​ကောင်း​လေး ရှန်းလျန့်ကို ​မွေး​ပေးခဲ့ရ​သော်လည်း မဒမ်ရှန်း သူမကို မျက်နှာသာ​​ပေးသည်က ရှားပါးလှသည်။

'ချက်ပြုတ်တာ​လေးပဲ မဟုတ်ဘူးလား... လူတိုင်း လုပ်တတ်တယ်'

ဟူဟုန်က အင်္ကျီလက်ကို ​ခေါက်တင်ကာ ​အေပရွန် ဝတ်ပြီး​နောက် ​ပြောလိုက်သည်။ 

"အ​မေ... ​ယောက်မ​လေး တစ်​ယောက်တည်းကိုပဲ ဟင်းပွဲ​တွေအများကြီး ချက်ခိုင်းလိုက်ရင် အ​တော်​လေး ပင်ပန်းမှာပဲ... အ​မေလည်း ကျွန်မလက်ရာကို မြည်းလို့ရ​အောင် ဟင်းပွဲတချို့ ချက်လိုက်မယ်​လေ"

"မင်းက ချက်တတ်လို့လား" မဒမ်ရှန်းက သံသယ ရှိ​နေသည်။ သူမရဲ့ ချွေးမကြီး ချက်ပြုတ်တာကို တစ်ခါမှ မမြင်ဖူးပါဘူး...

ဟူဟုန်က ခိုင်မာစွာ ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ "ကျွန်မ ချက်တတ်ပါတယ်... ဟိုတ​လောက ဟင်းပွဲတစ်ချို့ ချက်ကြည့်ထားတာ​လေ.... ရှန်းယုံကလည်း ​တော်​တော်​လေး ကြိုက်​နေတာ"

"​ကောင်းပြီ​လေ... မင်းလည်းကူ​ပေါ့... မင်းတို့နှစ်​ယောက် အတူတူ​ဆွေး​နွေးလိုက်ကြ" မဒမ်ရှန်းက ဆိုသည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက နှုတ်ခမ်း​ထောင့်များကို တွန့်​​ကွေးလိုက်သည်။ "​ယောက်မ... ရှင် ဘာလုပ်ချင်လဲ... အရမ်းကြီး ​လေးပင်တာ​တွေ မလုပ်​ကြရ​အောင်​နော်"

ဟူဟုန်က ​ကောင်တာ​ပေါ်မှ ပါဝင်ပစ္စည်းများကို ကြည့်ကာ စိတ်လှုပ်ရှားစွာ တံ​တွေးမျိုချလိုက်ပြီး​နောက် အချို့ကိုကြုံရာကျပန်း ​ကောက်ယူလိုက်သည်။

"ငါဒါ​တွေ သုံးမယ်"

သူမက မချက်ပြုတ်နိုင်​ပေ။ သို့​သော် ကိစ္စမရှိပါ... ပိုင်တုကို သုံး၍ ရ​နေသည်​လေ...

ဟူဟုန်က ပြုလုပ်ရသည်မှာ အလွန်ရိုးရှင်းသည်ဟု ​တွေးခဲ့​သော်လည်း စချက်သည်နှင့် ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ ဓါးစွမ်းရည်က သူမ၏ အာရုံများကို ယူ​ဆောင်သွား​တော့သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ ဓါးချက်များက အလွန်​ချော​မွေ့လှသည်။ ပုံ​​မ​​ပေါ်ခင်အထိ "စွပ်"ဟူ​သော အသံသာ ကြားလိုက်ရသည်။ မျက်​တောင်တစ်ခတ်အတွင်းမှာပင် မုန်လာဥနီတစ်ခုကို အရွယ်တူ အမျှင်​လေးများ ဖြစ်သည်အထိ ဖြတ်​တောက်ပြီးသွား​ချေပြီ။

မဒမ်ရှန်းက ထပ်၍ထပ်၍ အံ့သြရပြန်သည်။ ဟူဟုန်က ရုတ်တရက်ပင် သူမလက်ထဲမှာ အာလူးပူကြီးတစ်ခု ကိုင်ထား​နေရသကဲ့သို့ ခံစား​နေရသည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ဟူဟုန် မည်သည့်အရာ လုပ်​နေကို စိုးရိမ်ရန် အချိန်မရှိပါ​ချေ။ သူမက ချက်ပြုတ်​နေသည့်အရာ​​ပေါ်တွင်သာ အာရုံစိုက်ထားခဲ့သည်။ ထို့အပြင် မီးဖို​ချောင်က ​နေရာကျယ်ပြီး သူတို့က တစ်​ယောက်နှင့်တစ်​ယောက် အ​နှောင့်အယှက်ဖြစ်ရန် မလိုပါ​​ပေ။

အရသာ ရှစ်မျိုး ဘဲသား၊ ​သန္တာ​​ကျောက်တန်းငါး၊ ပုစွန်​ပေါင်း၊ ဝက်သားနှပ်၊ မှိုကြက်သားစတူး၊ ဆန်ကိတ်​ပေါင်း...

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက နည်းစနစ် ကျလှသည်။ ဟင်းမျိုးစုံကို တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ချက်ပြုတ်သွားပြီး မီးဖို​ချောင်တစ်ခုလုံးက ကြွယ်ဝ​သော အနံ့​လေးများ သင်းပျံ့​နေသည်။ 

တစ်ဖက်တွင် ဟူဟုန်က အလျင်လို​နေရသည်။ အမဲသားကို အိုးထဲမှ ထုတ်သည့်အချိန်တွင် အသီးအရွက်များ လှီးရန် ​မေ့သွား​​ကြောင်း ​တွေ့လိုက်ရသည်။ အဖုံးကို ကိုင်လိုက်ပြီး​နောက် ထပ်ပြီးထပ်ပြီး ပြုတ်ကျ​နေသည်။ အချိန်နှင့်အမျှ "ပူလိုက်တာ"ဟူ​သော ​အော်သံက ကပ်ပါလာသည်။ 

မဒမ်ရှန်းက ထိတ်လန့်​နေသည်။ "ဂရုစိုက်အုံး... နှစ်သစ်မှာ ငါ့မီးဖို​ချောင် မီးမ​လောင်သွား​စေနဲ့အုံး" 

ဟူဟုန်က ကသိက​အောက် ပြုံးပြလိုက်ရန်သာ တတ်နိုင်​တော့သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ဟင်းအိုးကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ကြက်သားဟင်းရည်ကို မြည်းလိုက်သည်။ မိုရယ်မှို ထည့်လိုက်ပြီး​နောက် ပိုအရသာ ရှိသွားသည်။

"အကူအညီ လို​သေးလား" အချိန်ကိုက်ပင် ရှန်းယွဲ့က သူမ​နောက်မှာ ​ပေါ်လာခဲ့သည်။

မဒမ်ရှန်းက ​နောက်​​ပြောင်လိုက်သည်။ "အနံ့​လေးပဲ ရှုလိုက်"

ရှန်းယွဲ့က ​ပြောလိုက်သည်။ "တကယ် ကူ​ပေးမလို့ပါဆို"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက မယုံ​သော်လည်း သူနှင့် မဒမ်ရှန်းတို့အတွက် အစာအိမ် အဆာခံ​စေရန် စွပ်ပြုတ် တစ်ခွက်စီ ထည့်​ပေးလိုက်သည်။ 

ရှန်းလျန့်က အနံ့ရပြီး​နောက် ဧည့်ခန်းအတွင်း အချိန်အ​တော်ကြာ တရွရွ ဖြစ်​နေရ​သော်လည်း မ​နေနိုင်ဘဲ ဝင်ကြည့်မိသွားသည်။ သို့​​သော်လည်း ထန်​ချောင်း​ချောင်းဆီ သွားရန် ရှက်လှသဖြင့် ဟူဟုန် ချက်ပြုတ်​နေသည်ကိုသာ သွားကြည့်ချင်​ယောင် ​ဆောင်လိုက်သည်။

သို့​သော်လည်း သူ့အ​မေ ချက်ထား​သော ဟင်းများကို ကြည့်ပြီး​နောက် ထိုဟင်းများ၏ ​ဝေးဝေးမှာသာ သွားထိုင်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်​တော့သည်။

အလုပ်များ​သော ဟင်းတစ်နပ် ကျက်ပြီး​နောက် နှစ်သစ်ကူးညစာ အသင့်ဖြစ်​နေ​လေပြီ။

ည​နေ ရှစ်နာရီ မထိုးခင်ပင် ရှန်းမိသားစု၏ အဓိကခန်းမ၌ မီးများလင်ယထိန်​နေ​ပေပြီ။

စားပွဲဝိုင်းကြီး​ပေါ်တွင် အ​ရောင်အ​သွေး စုံလင်ကာ အနံ့အရသာနှင့် ပြည့်စုံ​သော စား​ကောင်း ​သောက်ဖွယ်များ ရှိ​နေသည်။ မိုရယ်မှို ကြက်သားစွပ်ပြုတ်က အလယ်ရှိ ဟင်းရည်အိုးထဲတွင် ပွက်ပွက်ဆူ​နေဆဲပင်။ 

ရှန်းမိသားစုက မရှုပ်​ထွေး​ပေ။ ​ရှေ့မျိုးဆက်တွင် ရှန်းယွဲ့၏ အဘိုးသာ အသက်ရှင်​နေဆဲဖြစ်သည်။ သို့​သော်လည်း ယခုတွင်မူ သူက ​တောင်ဘက်ရှိ မိသားစု၏ ဦး​လေးနှင့်သာ အတူ​နေသည်။ မဒမ်ရှန်းက လက်ရှိ မိသားစု​ခေါင်း​ဆောင် ဖြစ်ပြီး အဓိက​နေရာတွင် ​ထိုင်​နေသည်။ ရှန်းယွဲ့က သူမ​ဘေးတွင် မထိုင်လိုက်နိုင်မှာပင် ​​မဒမ်ရှန်းက သူ့ကို ဘေးသို့ တွန်းလိုက်​လေသည်။

"​ချောင်း​ချောင်းက နှစ်သစ်ကို ပထမဆုံးအကြိမ် ငါတို့နဲ့ လာဆင်နွှဲတာ​လေ... ဒီကိုလာပြီး ငါ့​ဘေးနားမှာ လာထိုင်" ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​နောက်ဆုံးတွင် သူမ​ဘေးမှာ မထိုင်ခင်အထိ အကြိမ်အနည်းငယ်မျှ ငြင်းဆိုလိုက်​သေးသည်။

မဒမ်ရှန်း၏ အခြားတစ်ဖက်တွင် ရှန်းယုံ ထိုင်​နေခဲ့သည်။ ဟူဟုန်က မ​​ကျေမချမ်း ဖြစ်​နေပုံဖြင့် နှုတ်ခမ်းတွန့်ကာ သူမခင်ပွန်း ​ဘေးတွင်သာ ခါးသက်သက် ထိုင်လိုက်ရသည်။

သူတို့ နှစ်​ယောက်လုံးက ​ချွေးမများ ဖြစ်ကြ​သော်လည်း ထိုအဘွားကြီးက ​ပေါ်​ပေါ်ထင်ထင် ဘက်လိုက်လွန်း​နေသည်။ သူမ​၏ ညာဘက်နှင့် ဘယ်ဘက်မှ အမျိုးသားနှစ်​ယောက်ကလည်း သူမအတွက် ​ပြောမ​ပေးကြ​ပေ။

သူမ​ယောကျ်ားက ပျင်းစရာ​ကောင်းတဲ့ ဘူးသီး​ခေါင်း ဖြစ်​နေပြီး​တော့ သူမရဲ့သားကျ​တော့​ရော...

​မေ့လိုက်​တော့။ သူမက ရန်းလျန့် သူမအတွက် ​ပြော​ပေးမည်ဟု မျှော်လင့်ထား၍ မရနိုင်ပါ​ပေ။ သူ့မျက်လုံးများက စားပွဲ​ပေါ်ရှိ ဟင်းပွဲများ ထံတွင်သာ မြဲမြဲမြံ​နေသည်။ 

ဟူဟုန်က စားပွဲ​အောက်မှ ​နေ၍ သူမသား၏ လက်​မောင်းများကို ခပ်ဖွဖွ ပုတ်ကာ အသံနိမ့်ဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။

 "မျက်လုံး​တွေကို သတိထား​လေ... မင်းမျက်လုံးက အစာငတ်​သေတဲ့သရဲ ဝင်ပူး​နေသလိုပဲ"

ရှန်းလျန့်က အကြည့်များကို ပြန်တင်လိုက်​သော်လည်း ညစာစစားမည့် အချိန်ကို ​တွေး​တော​နေဆဲပင်။ ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ အချက်အပြုတ်စ​ကေးက သူ့ကို အမြဲတမ်း စွဲလမ်း​စေသည်။ သို့​​သော်လည်း သူ ထန်​ချောင်း​ချောင်း ချက်ထားသည့် တရုတ်နှစ်သစ်ကူး ညစာကို ​မျှော်​နေခဲ့သည်ဟု မ​ပြောနိုင်ခဲ့​ပေ။

Xxxxxx