အပိုင်း ၁၃၉

Chapter 139

ထို့​နောက် ​နောက်တစ်စက္ကန့်မှာပင် သူမက ထန်ချောင်း​ချောင်း၏ ဝက်သားနှပ်ဘက်သို့ လှည့်သွား​တော့သည်။

ဟူဟုန်က ​ဒေါသထွက်ကာ စိတ်ညစ်ညူးသွားရသဖြင့် ​​ပျော်ရွှင်စွာ စား​သောက်​နေ​သော သူမ၏ သားဖြစ်သူဘက် လှည့်သွားပြန်သည်။

"ဒါက အ​မေချက်ထားတဲ့ အမဲသား​လေ... စားကြည့်" 

သူမ၏ ရက်စက်သော အကြည့်က မင်းမစားရင် မိဘ​ကျေးဇူး မသိတတ်တာပဲ​နော်ဟု ​ပြော​နေသလိုပင်။

ရှန်းလျန့်က တွန့်ဆုတ်စွာဖြင့် အမဲသားကို ကိုက်စားလိုက်သည်။ သူ၏ အာရုံခံ ငါးရပ်က ရှုပ်​ထွေးသွားသလိုပင်။ ထို့​နောက် မသိလိုက်မသိဘာသာဖြင့် ​ပြောမိသွားသည်။

 "အ​မေ... အမဲသားစတူးက အကျက်လွန်​နေတာ... ဝါးလို့​တောင် မရ​တော့ဘူး"

ဟူဟုန်က ကြက်​သေ​သေသွား​တော့၏။ သူမ၏ သားအရင်းကပင် သူမ၏ ဟင်းပွဲများကို စားမ​ကောင်းဘဲ အဆင့်မမီဟု ​ပြောလာသည်။ ထိုအခြင်းအရာက သူမ၏ မျက်နှာကို ပူ​နွေးလာရ​​စေသည်။ မဖြစ်နိုင်​ပေ... သူမက ထိုဟင်းကို ပိုင်တု၏ တစ်ဆင့်ခြင်း လုပ်ပြထား​သော အချက်အလက်များကို ကြည့်ကာ လုပ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။

သူမက မယုံကြည်နိုင်ခဲ့​ပေ။ သူမကိုယ်တိုင် စားကြည့်မှ ဖြစ်မည်။

ထို့​ကြောင့်ပင် ဟူဟုန်က အမဲသား အပိုင်းအကြီးကြီးကို ​​ကောက်ယူကာ ပါးစပ်ထဲသို့ ထည့်လိုက်ပြီး ဝါးစားလိုက်သည်။ ကြောက်မက်ဖွယ် ​​ကောင်းလှသည်။ ၎င်းက လုံးလုံး အရသာ ရှိမ​နေခဲ့ပါ​ပေ။

တဖြည်းဖြည်းဖြင့် ဟူဟုန် သူမကိုယ်သူမ မလိမ်ညာနိုင်​တော့​ပေ။ အမဲသားက အကျက်လွန်​နေပြီး သစ်သားကဲ့သို့ ဖြစ်​နေကာ သူမ၏ သွားကြားမှာပင် ညှပ်​နေခဲ့သည်။

သူမက ၎င်းကို မ​ထွေးထုတ်မိ​စေရန် အားကုန်သုံးလိုက်ရသည်။ သူမက ထန်​ချောင်း​ချောင်း လုပ်ထားသည့် ရတနာရှစ်ပါး ဘဲသားနှင့် သန္တာ​​ကျောက်တန်း ငါး​ကြော်တို့ကို ​​ကြည့်လိုက်​သောအခါ မိသာစုဝင်များက အများစုကို စားပြီးသွားကြပြီ ဖြစ်သည်။

'တကယ် အရသာ ရှိလို့လား'

ဟူဟုန်က မူလတွင် ဤ နှစ်သစ်ကူး ညစာစားပွဲ၌ ထန်​ချောင်း​ချောင်း လုပ်​သော ဟင်းများကို တစ်ကိုက်မျှပင် ကိုက်မည်မဟုတ်ဟု ​တွေးထားခဲ့သည်။ သို့​သော်လည်း ယခုတွင်မူ သူမက ထပ်ပြီးရင်း ထပ်ပြီး ရှုပ်​ထွေးလာရသည်။ သူမက မခုခံနိုင်​တော့ဘဲ လူတိုင်း၏ အာရုံက အစားစားခြင်းတွင်ပဲ ​ရောက်​နေကြသည်ကို အခွင့်​ကောင်းယူပြီး သူမ၏ တူများကို ရတနာရှစ်ပါး ဘဲသားဟင်းဆီ တိတ်တိတ်​လေး လှမ်းလိုက်သည်။

ထို့​​နောက် သူမတိတ်ဆိတ်သွား​တော့၏။

သူမလုပ်ထားသည့် အခြားဟင်းနှစ်ပွဲက အကြံ​ပြုစရာပင် မလို​ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ ဟင်းပွဲများနှင့် ယှဥ်လိုက်ပါက ၎င်းတို့မှာ ဝက်စာများသာပင်။ 

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ဟူဟုန်ကို မျက်လုံး​ထောင့်မှကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် အဆုံးတွင် သူမက အရသာရှိ​သော အစားအ​​သောက်များ၏ ဆွဲ​​ဆောင်မှုကို ​တောင့်မခံနိုင်​တော့ဘဲ ​ပျော်ရွှင်စွာ စား​​သောက်​နေ​ကြောင်း ​တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမ၏ နှုတ်ခမ်း​ထောင့်များပင် မ​စေ့နိုင်​တော့​ချေ။

ရှန်းယွဲ့က သူမ ထူးထူးခြားခြား ပြုံး​​နေသည်ကို ကြည့်နေခဲ့ပြီး သူသည်လည်း ပြုံးကာ သူမပန်းကန်ထဲသို့ အခွံနွာထား​သော ပုစွန်များ ထည့်​ပေးလာခဲ့သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ချိုမြမြပုစွန်သားများကို တစ်လုတ်တည်း ဝါးစားလိုက်ပြီး သူ့ကို ချို​မွှေး​မွှေး ပဲနီ​လေးဆန်ကိတ်တစ်ပိုင်း ပြန်ထည့်​ပေးလိုက်သည်။

"အခု ဒါစားပြီးရင် ရှင့်ရဲ့ အလုပ်အကိုင်က ​​နောက်တစ်နှစ်မှာ ​နောက်တစ်ဆင့်ထိ ​သေချာ​ပေါက် တက်သွားလိမ့်မယ်"

ရှန်းယွဲ့က သူ့လက်များကို ယှက်ကာ ထန်​ချောင်း​ချောင်းဘက်သို့ နာခံစွာ ကိုင်းချလိုက်သည်။

သူက နှုတ်ခမ်းသားများကို သူမ၏ နားရွက်​လေးများထံ ကပ်ကာ အသံကြည်ကြည်လင်လင် ​ရှင်းရှင်းလင်းလင်းဖြင့် တီးတိုးကပ်​ပြောလိုက်သည်။

 "ကိုယ်က အနာဂါတ်မှာ နှစ်တိုင်း ​နေ့ရက်တိုင်း ဒီလိုမျိုး​လေးပဲ မင်းနဲ့ အမြဲတမ်း အတူရှိချင်တာ..."။

ရှန်းယွဲ့၏ ရုတ်တရက်ဆန်​သော အချစ်စကားများက သူမ မျက်နှာကို ပူ​လောင်လာရ​​စေသည်။

ဒီလိုမျက်နှာထားနဲ့ အချစ်စကား​တွေ​ပြောလာတာ ​​သောက်ရမ်း ဆက်ဆီကျလွန်းတယ်ဟ...။

မဒမ်ရှန်းက ထန်​ချောင်း​ချောင်းနှင့် ရှန်းယွဲ့တို့ ချစ်ကြည်နူး​နေကြသည်ကို ​တွေ့​သောအခါ ​ပျော်ရွှင်လာရ​တော့သည်။

ညစာစားပွဲ၏ ဒုတိယအပိုင်းအတွက်ကား ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူမ ထုပ်ထား​သော ဖက်ထုပ်များကို ချက်ပြုတ်ရန် မီးဖို​ချောင်အတွင်းသို့ ဝင်သွားခဲ့သည်။ နှစ်သစ်ကူး ညစာမှာ ဖက်ထုပ် မပါလို့ ဘယ်ဖြစ်ပါ့မလဲ...

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အဆာသွပ်ရန်အတွက် ​ဆောင်းဦးမျှစ်နှင့် မှိုအဆာသွပ်၊အသား အဆာသွပ်နှင့်၊ အသီးအရွက် အဆာသွပ် စသည့် အမျိုးအစား သုံးမျိုး လုပ်ထားခဲ့သည်။

ဖက်ထုပ်ပန်းကန်ကြီး သုံးပန်းကန် ​ပြောင်ရှင်းသွားပြီး​နောက် နှစ်သစ်ကူး ညစာစားပွဲ ပြီးဆုံး​လေပြီ။

ထိုအချိန်၌ သန်း​ခေါင်ပင် မ​ရောက်​သေး​ပေ။ မဒမ်ရှန်းနှင့် ရှန်းယုံတို့က ​နွေဦးပွဲ​တော် ​ပျော်ပွဲရွှင်ပွဲကို ကြည့်ရန်အတွက် ဧည့်ခန်းတွင် ထိုင်လိုက်ကြသည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ရုတ်တရက် တစ်စုံတစ်ခု ခံစားလိုက်ရသဖြင့် ​​ကော်ရစ်ဒါဆီသို့ ​ပြေးသွားကာ ​ကောင်းကင်​ပေါ်ကို ​​ကြည့်လိုက်သည်။ ​ကောင်းကင်မှ ဖြူဖွေး​နေ​သော သလင်း​ကျောက်ပုံစံ နှင်းများ ကျဆင်းလာသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ ခြံဝင်းအတွင်းမှ ဝါကျင့်ကျင့် လမ်းမီး​လေးနှင့် ယှဥ်တွဲလိုက်လျှင် ​လေထဲ၌ ​ကြောင်မြီးပန်း​လေးများ ​ဝေ့ဝဲ​နေသလိုပင်။

"နှင်းကျ​နေပြီ... ဒီနှစ်ရဲ့ ပထမဆုံးနှင်းပဲ"

ထန်ချောင်း​ချောင်းက စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ခြံဝင်းထဲသို့ ​ပြေးထွက်သွားကာ ပတ်​ပြေး​နေသည်။ သူမက လက်ဖဝါး​လေးများ ဖြန့်ကာ နှင်းပွင့်​လေးများကို ဖမ်းလိုက်ပြီး ချက်ချင်း အရည်​ပျော်သွားသည့်တိုင် စိတ်လှုပ်ရှား​နေခဲ့သည်။

​ကော်ရစ်ဒါတွင် ရပ်​နေ​သော ရှန်းယွဲ့က ခပ်ကျယ်ကျယ် ​​အော်လိုက်သည်။ 

"မင်း နှင်းကို မမြင်ဖူးဘူးလို့​တော့ မ​ပြောနဲ့​နော်... ဘာလို့ အဲ့​လောက် စိတ်လှုပ်ရှား​နေရတာလဲ"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​ပြောသည်။ 

"နှင်း​တွေကို ကိုယ်တိုင်မြင်ရတာ တကယ် ပထမဆုံးအကြိမ်ပဲ"

ရှန်းယွဲ့က ​ပြောစရာမဲ့သွားပြီး​နောက် သူမကို သတိ​ပေးလိုက်သည်။

 "ဂရုစိုက်အုံး... ​မြေပြင်က​ ​တော်​တော်​လေး​​ချော်​နေတာ... အဲ့လို ခုန်​နေရင် ​ချော်လဲမယ်​နော်"

"ကျွန်မ မ​ကြောက်ဘူး..."

ထန်​ချောင်း​ချောင်း ​ပြောပြီးသည်နှင့် ​ခြေ​ချော်ကာ ​မြေပြင်​ပေါ်သို့ လဲကျသွား​တော့သည်။ သူမ၏ မြှီးညှောင့်ရိုး​လေး နာကျင်သွားရ​တော့၏။

ရှန်းယွဲ့က စိုးရိမ်သွား​သော်လည်း ချက်ချင်းပင် ဖုန်းထုတ်ကာ ထိုမြင်ကွင်းကို ဓါတ်ပုံ ရိုက်ထားလိုက်သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​ကျောရိုးကို ပွတ်ရင်းဖြင့် ထရပ်လိုက်ပြီး​နောက် စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် ရှန်းယွဲ့ဆီ ​ပြေးသွား​တော့သည်။ 

"ရှင် ကျွန်မကို​ ချစ်တယ်လို့ ​ပြောခဲ့တယ်... ကျွန်မ လဲသွားတာကို ချက်ချင်း ​ပြေးလာပြီး ကျွန်မ အန္တာယ်မဖြစ်​​အောင် လူသားကူရှင် လုပ်မ​​ပေးသင့်ဘူးလား"

ရှန်းယွဲ့က သူမ၏ မြှီး​ညောင့်ရိုးကို စစ်​ဆေးရန် ​ခေါင်းငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ 

"ကိုယ့်မှာ အဖျား မရှိဘူး... မင်း ဦး​နှောက်ပျက်​စေတဲ့ တီဗီဒရာမာ​တွေ အကြည့်လွန်​နေပြီ... ​နောက်ဆို ဒီလို ဇာတ်ညွှန်းမျိုး​တွေ ချက်ချင်း ငြင်းပစ်ရမယ်... ​နောက်ဆို မင်း ဦး​နှောက်ပျက်​စေမဲ့ တီဗီ ဇာတ်လမ်း​တွေ မကြည့်ရဘူး"

ထန်​ချောင်းချောင်းက မျက်လုံးကို ကျဥ်း​​မြောင်းလိုက်သည်။ "ဟုတ်လား... ဘယ်သူကများ ကျွန်မရဲ့ ​မြေ​ခွေးမ ဇာတ်လမ်းကို တိတ်တိတ်​လေး ပုန်းပြီး ကြည့်ခဲ့ပါလိမ့်"

ရှန်းယွဲ့က မျက်နှာ မ​ပြောင်းလဲသည့် အပြင် "ကိုယ် မင်းကို ​ပြောပြီးသားပဲ... အမှိုက်လို ​ကြော်ငြာတစ်ခုကို မ​တော်တဆ နှိပ်မိတာပါလို့" ဟု ​ပြောသည့်အချိန်တွင်လည်း နှလုံးခုန်သံပင် မြန်မ​နေခဲ့ပါ​ပေ။

"ဟုတ်လား ​သေချာတယ်​ပေါ့"... 'ရှင် မျက်နှာ မ​ပျက်​အောင်​လေ'

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​ကော်ရစ်ဒါတွင် ရပ်​နေပြီး ရှန်းယွဲ့က သူမထပ်ပြီး လဲသွားမည်ကို စိုးရိမ်​နေခဲ့သည်။ သူမ ခါး​လေးကို ​ပွေ့ပိုက်ထားပြီး ​ပြေးလာပြီးသည့်​နောက် နီမြန်း​နေသည့် မျက်နှာ​​လေးကို ​တွေ့လိုက်ရသည်တွင် သူ့နှလုံးသား​လေး ​ပျော့​​ပျောင်းသွား​တော့၏။

ထိုအချိန်တွင် ​ကောင်းကင်​ပေါ်မှ ခမ်းနားကြီးကျယ်လှ​သော မီးရှူးမီးပန်းများ ထွက်​ပေါ်လာ​တော့သည်။ သန်း​ခေါင်​ကျော်လွန်၍ နှစ်သစ်​၏​ရောက်​ပေပြီ။

"Happy New Year"ဟု နှစ်​​ယောက်သား ပြိုင်တူ ​အော်မိလိုက်ကြပြီး ပြုံးမိသွားကြ​တော့သည်။

တစ်ညလုံး နှင်းကျ​နေခဲ့ပြီး ​နောက်တစ်​နေ့မနက် ​စောစောတွင် နှင်းအလွှာ ထူထူထဲထဲ တစ်လွှာက ​​မြေပြင်​ပေါ်တွင် စုပုံ​​နေတော့သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက လူးလဲထကာ အပြင်ဘက်မှ နှင်းများကို ကြည့်ရန် ပြတင်း​ပေါက်သို့ ​ပြေးသွားလိုက်သည်၊ မဒမ်ရှန်းက သူမ၏ "နှစ်သစ်မှာ ​ပျော်ရွှင်ပါ​စေ" သီချင်းကို ​စော​စောစီးစီး ဖွင့်ထားလျှင်​တောင် သူမက ​ပျော်ရွှင်​နေဆဲပင်။ 

သူမက အနီ​ရောင် ဂျာကင် အင်္ကျီကို ဝတ်ကာ အနီ​ရောင် ဦးထုပ်ကို ​ဆောင်း၍ ​ဂေါ်ပြားတစ်လက်ကို ကိုင်လျက် နှင်းထုကြီးထံ ​ပြေးသွားကာ နှင်းလူသားတစ်ခု စတင် ပြုလုပ်​တော့သည်။ သူမက ထိုအ​ကြောင်းကို တစ်ညလုံး စဥ်းစားထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ 

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သန်မာပြီး အားတက်သ​ရော ရှိလှသည်။ မကြာမီပင် နှင်းလူရုပ်အကြီးကြီးကို ပုံ​​ဖော်တော့သည်။

ရှန်းလျန့်က အိပ်ချင်​နေဆဲဖြစ်​​​သော်လည်း မနက်​စော​စောတွင် ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ သီချင်းသံ​ကြောင့် နိုးလာရ​တော့သည်။

သူက ​အောက်ထပ်သို့ ​ပြေးသွားကာ  ထိုသီချင်းသံကို ပိတ်လိုက်ရန် ကြိုးစားလိုက်​သော်လည်း ခြံဝင်းတစ်ခုလုံး စိတ်လှုပ်ရှားဖွယ်အတိ ဖြစ်​နေသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။

သူ ​လျှောက်ကြည့်လိုက်သည့်အခါ နှင်းလူရုပ် လုပ်​နေ​သော ထန်​ချောင်း​ချောင်း ဖြစ်​နေသည်။ 

ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက နှင်းများအကြားတွင် စိတ်အားထက်သန်မှု အပြည့်နှင့် က​လေးငယ်တစ်​ယောက်လိုပင် အရာအားလုံးကို လျစ်လျု ရှုထားသည်။

ရှန်းလျန့်က စိတ်ထဲတွင် တိတ်တဆိတ် ပွစိပွစိ ​ပြော​နေပြီး​နောက် အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ မျက်ခွံများပင့်မိသွားသည်။

'​ကောင်​လေး... ဒါက နှင်းလူသားတဲ့လား... နှင်းဘီလူးကြီးပဲ ဖြစ်ရမယ်"

​ယေဘုယျအားဖြင့် ​ပြောရလျှင် လူတိုင်းက နှင်းလူရုပ်တစ်ခုကို လူ့အရပ်တစ်ဝက်​သော်လည်း​ကောင်း လူတရပ် နီးပါး​​သော်လည်း​ကောင်း လုပ်ကြလိမ့်မည်။

သို့​​သော်လည်း ထန်​ချောင်း​ချောင်း လုပ်ထား​သော နှင်းလူရုပ်၏ ခန္ဓါကိုယ်က သူ့ထက်ပင် ရှည်​သေးသည့် 1.8 မီတာ ရှည်​သော လူကြီးပင်။ ၎င်းမှာ နှင်းလူ၏ ​ခေါင်းကိုပင် ထည့်မတွက်ရ​သေးပါ​ချေ။

ရှန်းလျန်က လမ်း​ပျောက်သွားသည်။ 'သူဘယ်လိုများ လုပ်ခဲ့ပါလိမ့်'

ထန်​ချောင်း​ချောင်းမှာ နှင်းလူ၏ ​ခေါင်းကို လှိမ့်​နေဆဲပင်။ ထိုကဲ့သို့ မြင့်မား​သော ​ခန္ဓါကိုယ်နှင့်ဆိုလျှင် ​သေချာ​ပေါက် သူက ​ခေါင်းကြီးကြီး တပ်ရ​ပေလိမ့်မည်။

ထိုကဲ့သို့​သော နှင်းလူရုပ်ဖြင့်ပင် ထန်​ချောင်း​ချောင်းက တစ်ခြံဝင်းလုံးက နှင်းများကိုပင် ကြုံးခဲ့ရသည်။ ​နောက်ပိုင်း သန့်ရှင်း​ရေးလုပ်မည့် အ​စေခံများက သူမကို အလွန်​ကျေးဇူးတင်ကြမည်ကို သူ​သေ​ချာ သိ​နေသည်။ 

ရှန်းယွဲ့က ဝှီးချဲ​ပေါ်တွင် ရှိ​နေပြီး သူမ​ဘေးတွင် ညွှန်ကြား​ပေး​နေခဲ့သည်။

ရှန်းလျန့်က ထိုကဲ့သို့​သော ဂိမ်းများကို ကစားရန် စိတ်မဝင်စားခဲ့ဖူးပါ​ပေ။ လူ​တွေ​ပြောကြသည်မှာ မင်နားနီးလျှင် သင်ပါ မည်းညစ်မည် ဟုပင်။ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ရှန်းယွဲ့ကိုပါ ​​ခေါ်ထုတ်လာခဲ့သည်။

သူက ​ကော်ရစ်ဒါတွင် တုန်တုန်ယင်ယင် ရပ်​နေခဲ့သည်။ သူက ထန်​ချောင်း​ချောင်း ထို​လေးလံ​သော နှင်းလူ​ခေါင်းကြီးကို ​ကိုယ်​ပေါ်သို့ မည်ကဲ့သို့ တင်လိုက်မည်ကို ကြည့်ချင်​နေခဲသည်။ 

သူ ထန်​​ချောင်း​ချောင်း လုံးဝ ကျရှုံးလိမ့်မည်ဟု ​တွေး​နေချိန်မှာပင် သူမက နှင်းလူ​ခေါင်းကို လက်တစ်ဖက်တည်းဖြင့် မကာ ​နောက်တစ်ဖက်က နှင်းလူရုပ်​နောက်မှ ​လှေကား​သေး​သေး​လေးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ထို့​နောက် ​လှေကား​ပေါ်သို့ တက်ကာ နှင်းလူ​ခေါင်းကို မြဲမြဲမြံမြံ တပ်ဆင်လိုက်သည်။

ရှန်းလျန့်: ...

သူ​မေ့သွားတာပဲ... သူ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ဝက်ဝဝကြီးကို မနိုင်တဲ့ မိန်းမတစ်​ယောက်ဆိုတာကို ​မေ့သွားခဲ့တာ... သူ့အတွက် နှင်းလူ​ခေါင်းဆိုတာ ဝါဂွမ်း​ဘောလုံး​လောက်ပဲ ရှိမှာ​ပေါ့...

​ထပ်ပြီး နေရာတွင် ကြက်​သေ​သေ​စွာ ရပ်နေကြသူများမှာ အခု​လေးတင် ထွက်လာ​သော ရှန်းယုံနှင့် ဟူဟုန်တို့ပင်။

ရုတ်တရက် ဟူဟုန်က ထန်​ချောင်း​ချောင်းနှင့် ဆိုးဝါးသည့် က​တောက်ကဆများကို ဖန်တီးရန် အခွင့်အ​ရေး မရခဲ့သည်ကို ​ကျေးဇူးတင်မိသည်။ မဟုတ်လျှင် ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူမကို လက်သီးတစ်ချက် သုံး၍ပင် သတ်နိုင်​လောက်သည်။ ဒါ ​နောက်စရာ မဟုတ်​ပေ

"​ခေါင်းက တည့်ရဲ့လား" ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​​မြေပြင်​ပေါ်ဆင်းကာ ရှန်းယွဲ့ကို ​မေးလိုက်သည်။

ရှန်းယွဲ့က သူ့ဖုန်းဖြင့် ဓါတ်ပုံရိုက်လိုက်ကာ "အင်း"ဟု ​ပြောလိုက်သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​အောက်သို့ဆင်းလာကာ သူမ၏ လက်ရာ​လေးကို ရင်ဖတ်​ပေါ်တွင် လက်နှစ်ဖက်တင်၍ အားရပါးရ ရှုစားလိုက်သည်။

ရှန်းယွဲ့က သူမကို သတိ​ပေးလိုက်သည်။ "မျက်လုံးနဲ့ နှာ​ခေါင်း​တွေ မတပ်ရ​သေးဘူး​နော်"

"ကျွန်မ သိပါတယ်" ထန်​ချောင်းချောင်းက တစ်ခုခု ရှာ​ဖွေရန် အိမ်ထဲသို့ ​ပြေးသွားလိုက်သည်။

ရှန်းယွဲ့က သူမကို ​အော်​ပြောလိုက်သည်။ "ကြည့်​ကောင်းတာ​လေး​တွေ ရှာလာခဲ့... နှာ​ခေါင်း ရှည်ရှည်နဲ့ မျက်လုံးကို ခပ်​မှောင်​မှောင် ဖြစ်​စေမဲ့ဟာမျိုး"

ရှန်းယွဲ့က ထန်​ချောင်း​ချောင်း ထိုကဲ့သို့ အရပ်ရှည်ရှည် အင်အားကြီးမားသည့် နှင်းလူမျိုး လုပ်ထားခဲ့သည်မှာ ​သေချာ​ပေါက် သူနှင့် တူ​အောင် လုပ်ထားခြင်း ဖြစ်မည်ဟု ​တွေးခဲ့သည်။ ​သေချာ​ပေါက်ပင် အာရုံငါးပါးလုံးက ကြည့်​ကောင်းရန်လိုအပ်​ပေသည်။။ မဟုတ်ပါက သူ့ မျက်နှာ​ချော​ချော​လေး အတွက် တရားမည်မဟုတ်။

မကြာမီပင် ထန်ချောင်း​ချောင်း တစ်​ယောက် ကိရိယာ အ​သေးစား​လေးများ တပွေ့တပိုက်ဖြင့် ပြန်လာခဲ့သည်။

သူမက ​လှေကား​ပေါ် ​ပျော်​ပျော်ရွှင်ရွှင် တက်ကာ နှင်းလူ၏ မျက်နှာ အစိတ်အပိုင်းများနှင့် ခန္ဓါကိုယ်ကို အလှဆင် တော့သည်။

ရှန်းယွဲ့က ​မော့ကြည့်လိုက်​​သော်လည်း သူကြည့်​လေ​လေ တစ်ခုခု မှား​နေ​သည်ဟု ခံစားရ​လေ​လေပင်။

Xxxxx