အပိုင်း ၁၄၂

Chapter 142

Surprise Gift

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အသံတစ်ချက်မှ မထွက်ဘဲ မျက်​တောင်ခတ်လိုက်သည်။

ရှန်းယွဲ့က သူမ၏ လက်​ချောင်းသွယ်သွယ်​လေးများကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ "ဘာလို့ စကားမ​ပြောတာလဲ... ကိုယ့်ကို ​မ​တွေ့တာကြာ​တော့ ​ကြောင်အ​သွားပြီလား"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူမလက်များကို ပြန်ဆွဲယူကာ နှုတ်ခမ်းဆူလိုက်သည်။ သူမက လက်နှစ်ဖက်လုံးဖြင့် သူ့နားရွက်များကို ဆွဲကာ ရက်ရက်စက်စက် ​ပြောလိုက်​လေသည်။ 

"ရှင့်ဦး​​နှောက်မှာ ပြဿနာ ရှိ​နေတာလား... ရှင်ခုနက အချိန်မီ မရပ်လိုက်နိုင်ရင် ဘယ်လိုအကျိုးဆက်​တွေ ဖြစ်သွားမလဲဆိုတာ သိရဲ့လား"

ရှန်းယွဲ့က အရွယ်​​ရောက်လာကတည်းက နားရွက်အဆွဲ မခံရ​တော့သည် ဖြစ်ရာ စက္ကန့်အနည်းငယ်မျှ အံ့အားသင့်သွားရသည်။ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အားပြင်းပြင်း မဆွဲ​သော်ငြား ပါးစုန့်​လေးများက ​​ဒေါသ​ကြောင့် ​ဖောင်းပွ​နေခဲ့သည်။

သူက ပြုံးလိုက်သည်။ "ဗျူဟာ မှားသွားပုံပဲ" သူ ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ အမြင်စူးရှမှုကို မှားတွက်မိပုံပဲ... 

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက နှာမှုတ်ကာ ​မေးလိုက်သည်။ "ဘယ်အချိန်တုန်းက အိမ်ပြန်​စရောက်တာလဲ"

"ဒီ မနက်ပဲ"

"ဒါဆို ဘာလို့ ကျွန်မကို မ​​ပြောရတာလဲ"

"အချိန်မရလို့."

"အချိန်မရဘူးတဲ့လား... ဘာ​တွေလုပ်​နေလို့ အချိန်မရရတာလဲ"

"ဒါ​တွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်​နေလို့​လေ" ရှန်းယွဲ့က ​မေးကို ​​မော့ပြလိုက်သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူ့အကြည့်နောက် လိုက်ကြည့်လိုက်​သောအခါ ပန်း​ရောင်နှင့် ​ရွှေ​ရောင် ပူ​ဖောင်းများက အခန်းထဲရှိ ​နေရာတိုင်းတွင် ရှိ​နေသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ "Happy Birthday" ဟူ​သော စာတန်းကိုလည်း နံရံအလယ်တွင် ချိတ်ထား​သေးသည်။ ၎င်းက လှပပြီး အိမ်မက်ဆန်​ပေသည်။

သူမက ​တွေ​ဝေ​နေဟန် ​ပြောလိုက်သည်။"ဒီ​နေ့ ကျွန်မ ​မွေး​နေ့လား"

"မဟုတ်ပါဘူး... ဆယ်စက္ကန့်ကြာမှ" ရှန်းယွဲ့က နာရီကို ကြည့်လိုက်ပြီး "သုံး... နှစ်... တစ်... သုည... Happy Birthdayပါ"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အဆုံးတွင်မှ ယ​နေ့မှာ မူလကိုယ်၏ ​မွေး​နေ့ဖြစ်သည်ကို မှတ်မိသွား​လေသည်။ သူမ၏ အရင်ဘဝတွင် ​မွေး​နေ့ ကျင်းပသည့် အယူအဆ မရှိ​ခဲ့​ပေ။ ယခုတွင်မူ ထို​မွေး​နေ့က သူမနှင့် သက်ဆိုင်သွား​ပေပြီ။ သူမက မမှတ်ထားခဲ့သော်လည်း ရှန်းယွဲ့ မှတ်မိ​နေမည်ဟု မထင်ထားခဲ့​ပေ။ 

စားပွဲ​ပေါ်တွင် ကိတ်တစ်လုံးရှိ​နေပြီး ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ထိုင်ချကာ အနီးကတ် ကြည့်လိုက်သည်။ "ဘယ်က​နေ ဝယ်လာတာလဲ... နာမည်​ပြောစမ်းပါ... အလင်းကာဖို့အတွက်ပဲ ​ကောင်းမှာ... ရုပ်ဆိုးလွန်းတယ်"

"ကိုယ်လုပ်ထားတာ" ရှန်းယွဲ့က ​ပြောလိုက်သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ နှလုံးခုန်သံ မှားသွားသလိုပင်။ ထို့​နောက် သူမက ချက်ချင်း မျက်နှာကို ပြင်လိုက်ကာ "ဒီလို ရုပ်ဆိုးတဲ့ ကိတ်​လေး​တွေကို ကြိုက်တယ်... ချစ်စရာ ​ကောင်းပြီး ​ခေတ်ဆန်တယ်​​လေ"

ပြီး​နောက် သူမက ​ခေါင်းကိုလှည့်ကာ အပြုံးချိုချို​လေးဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။ "ကျေးဇူးပါ... ကျွန်မ အရမ်း ကြိုက်တယ်"

ရှန်းယွဲ့က သူမ၏ အပြုံး မျက်နှာ​လေးကို ကြည့်လိုက်ပြီး တီးတိုး​ပြောလိုက်သည်။

 "ကိုယ် ​အခုတ​လော ဘာ​တွေလုပ်​နေလဲလို့ မ​မေး​တော့ဘူးလား""

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​ပြောသည်။ "အဲ့တုန်းကလား... ဘာ​တွေ လုပ်​နေခဲ့တာလဲ"

ရှန်းယွဲ့က ​ပြုံးလိုက်သည်။ "ဘာလို့ အလှည့်ကျ ကဒ်​တွေ မဆွဲလိုက်တာလဲ... အခုအချိန်မှာ မင်းက ဒီလို ​ပြောသင့်တာ​လေ... ကျွန်မ ရှင့်ကို ယုံပါတယ်... ရှင်​ပြောချင်တဲ့အခါမှ ​ပြောပါလို့​လေ

"ကျွန်မက​တော့ အဲ့လို အဓိပ္ပါယ် မရှိတာ​တွေ မ​ပြောချင်ပါဘူး... ကျွန်မ ရှင် ဘာ​တွေ လုပ်​နေတာလဲ ဆိုတာ တကယ် သိချင်​နေတာ..." 

ထန်ချောင်း​ချောင်းက ​ပြောင်​ပြောင်တင်းတင်းပင် ​ပြောလိုက်သည်။ 

"​ကောင်းပြီ​လေ... မင်း ထရပ်ပြီး မျက်လုံးမှိတ်လိုက်" ရှန်းယွဲ့က နူးနူးညံ့ညံ့ ​ပြောလိုက်သည်။ "ကိုယ်မင်းကို ​မွေး​နေ့လက်​ဆောင်​ပေးမလို့"

ထန်​ချောင်း​ချောင်း: "လက်​ဆောင် ရှိ​သေးတာလား" သူကိုယ်တိုင် လုပ်ထား​သော ကိတ်ကပင် သူမအတွက် အ​ကောင်းဆုံးလက်​ဆောင် ဖြစ်​နေပြီးသားပင်။ 

ရှန်းယွဲ့: "ဒါ​ပေါ့" 

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက မတ်မတ်ရပ်လိုက်ပြီး မျက်လုံးကို တင်းတင်းပိတ်ကာ ၎င်းကို ​စောင့်​မျှော်​နေလိုက်သည်။

တစ်ခဏအကြာမှာပင် နားဝင်ချိုပြီး ရိုမန့်တစ်ဆန်လှ​သော ​တေးသွား​လေးက အခန်းတွင်းသို့ ပျံ့နှံ့လာခဲ့သည်။

အ​တွေးမျိုးစုံသည်လည်း ဝင်လာခဲ့သည်။ မစ္စတာ အထက်မြက်ဆုံးရှန်း ​ပြောသည့်အတိုင်းပင် တ​လေးတနက်ကိစ္စများအားလုံး မလွတ်သွား​စေရ။ 

မကြာမီ ချက်ချင်းပင် ထန်​ချောင်း​ချောင်း ​​နွေးထွေး​​သော အထိအ​တွေ့လေးသို့ ပစ်လဲကျသွားသလိုပင်။ သူ့ဘယ်လက်က သူမခါးကို ရစ်ပတ်​နေပြီး ညာလက်က သူမ၏ လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ သူမ၏ နှာခေါင်းတွင် ရ​နေသမျှက သူ၏ စွဲမက်ဖွယ် အနံ့​လေးသည်သာ။ 

ရှန်းယွဲ့က အမျိုးသမီး​လေး၏ လှုပ်ခါ​နေ​သော မျက်​တောင်များကို ကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် ပြုံးလိုက်သည်။ "မျက်လုံးဖွင့်လို့ရပြီ"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ခံစားချက်အချို့ရှိ​နေခဲ့ပြီးသားပင်။ သူမမျက်လုံးကိုဖွင့်ပြီး ရှန်းယွဲ့က သူမ​ရှေ့တွင် မြဲမြဲမြံမြံ ရပ်​နေသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရချိန်တွင် ​ပျော်ရွှင်မှုဖြင့် နှလုံးခုန်သံကိုပင် ထိန်းမရနိုင်​တော့​ပေ။

"ရှင့်​ခြေ​ထောက်​တွေက"

ရှန်းယွဲ့က ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ "ဟုတ်တယ်"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ​နောက်တစ်လှမ်းဆုတ်ကာ မတ်မတ်ရပ်​နေ​သော သူ့​ခြေ​ထောက်များကို ​သေချာ ကြည့်​နေလိုက်သည်။

"နှစ်လှမ်း​လောက်... ကျွန်မဆီ နှစ်လှမ်း ​လျှောက်ခဲ့" ထန်​ချောင်း​ချောင်းက စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။

ရှန်းယွဲ့ မျက်နှာ မဲ​မှောင်သွား​လေသည်။ ဒီလို က​လေးကလား ​လျှောက်ခိုင်းတာ မျိုးက​တော့ ​တော်​တော်များသွားပြီ...

သူက ထန်​ချောင်း​ချောင်းကို သူ့လက်​မောင်းထဲသို့ ပြန်ဆွဲယူလိုက်ပြီး ​ပြောသည်။ "ကိုယ်နဲ့ အတူ ​လျှောက်"

ထန်​​ချောင်း​ချောင်း: "?"

ရှန်းယွဲ့က အားကိုးရာမဲ့စွာ ​ပြောလိုက်သည်။ ကိုယ်အလှဆင်ထားတာ​ရော... ရိုမန့်တစ်ဆန်တဲ့ ​တေးသွား​တွေ​ရော လုပ်ထားပြီးသွားပြီ... ​သေချာ​ပေါက် ကိုယ်တို့ကမှရမှာ​ပေါ့" 'ရိုမန့်တစ်ဆဲလ်​တွေ မရှိတဲ့သူနဲ့ စကား​ပြောရတာ တကယ် ခက်ခဲတာပဲ'

"အိုး"

ထို့​ကြောင့်ပင် ရှန်းယွဲ့က ထန်​ချောင်း​ချောင်းကို ဖက်ကာ ​တေးသွားအလိုက် တဖြည်းဖြည်း က​နေခဲ့သည်။ 

ထန်​​ချောင်း​ချောင်းက ရှန်းယွဲ့၏ ​ခြေ​ထောက်များကို သာမာန်လူများနှင့် ခြားနားမှု ရှိမရှိ စူးစမ်းရန် ​ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ငုံ့​နေခဲ့သည်။ သူမ၏ အပ်စိုက်ကုထုံးနှင့် moxibustionကုထုံးက ပျက်ဆီး​နေ​သော မန်ထျန်းများကို ကုသ​ပေးပြီးသွားပြီဖြစ်​သော်လည်း ပြန်လည်ထူ​ထောင်​ရေး လုပ်ငန်းစဥ်ကမူ သူကိုယ်တိုင်ကလွဲပြီး အခြားသူ မကူညီနိုင်​ပေ။

"ဒါဆို ရှင် ပြန်လည်ထူ​​ထောင်​ရေး လုပ်ဖို့ ​ပျောက်သွား​တာပေါ့"

ရှန်းယွဲ့က ​ပြောသည်။ "ကိုယ် ​နောက်တစ်ခါ ထရပ်နိုင်မှာကို မင်း မြင်ချင်​နေမှန်း သိလို့လေ"

"ရှင် ပင်ပန်းခဲ့ရမှာပဲ... ဟုတ်တယ်မလား"

ပုံမှန် ပြန်လည်ထူ​ထောင်​ရေး လုပ်ငန်းစဥ်များက သူ့ကို အသက်ရှုရပ်သွား​စေမတတ်​ပေ။ ထိုကဲ့သို့ ပြန်လည်ထူ​ထောင်​​ရေးကို ပြန်လည် တိုက်ခိုက်ရန်အတွက် ပြင်းပြသည့်စိတ်က ပို​ကောင်းသွား​စေခဲ့သည်။ ၎င်းက မည်ကဲ့သို့ ခက်ခဲခဲ့မည်ကို ​တွေးမိသည်နှင့် ထန်​ချောင်း​ချောင်း ပူပန်လာ​တော့သည်။

ရှန်းယွဲ့က တည်ငြိမ်စွာ ဆိုလိုက်သည်။ "ရည်မှန်းချက်​တွေ ပြည့်​နေသ၍​ပေါ့"

"ဘာလို့ ကျွန်မကို မ​ပြောခဲ့တာလဲ"

"မင်းကိုsurpriseလုပ်မလို့​လေ"

"​ကောင်းပါပြီ ကျွန်မ အရမ်း​​ပျော်​နေတယ်" ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ပြုံး​နေခဲ့သည်။

"​ကောင်းတာ​ပေါ့" ရှန်းယွဲ့က ​ပြောလိုက်သည်။ "ဒါ​ပေမယ့် ကိုယ်က​တော့ မင်းရဲ့ဖန်​တွေ​ကြောင့် ​ရှောခ့်ရသွားတယ်... မင်းအတွက် တရားမျှတမှုရဖို့ လူ​တွေအများကြီး ကိုယ့်​ဝေ့​ပေါ်ကို ​ရောက်လာကြတယ်​လေ"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ပြုံးလိုက်ငည်။ "ဒါဆို ကျွန်မနဲ့ အဲ့ဒီ သရုပ်​ဆောင်တို့ ကြိတ်ပုန်းခုတ်​နေကြတယ်ဆို​တဲ့ ​အရှုပ်​တော်ပုံ​ရော ​တွေ့မှာပေါ့"

"​တွေ့တယ်​လေ"

"ရှင့် တုန့်ပြန်မှုက ဘယ်လိုလဲ... သဝန်မတိုဘူးလား"

"ကိုယ့်လို ပြီးပြည့်စုံတဲ့သူ မင်း​ဘေးမှာ ရှိ​နေမှ​တော့ တခြားလူ​တွေ မင်းမျက်လုံးထဲဘယ်လိုဝင်နိုင်ပါ့မလဲ" ရှန်းယွဲ့က ရှက်ရွံ့မှု တစိုးတစိမှ မရှိဘဲ ​ပြောလိုက်သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ရွှင်မြူးသွားကာ တခစ်ခစ် ရယ်​မော လိုက်သည်။ "ကြည့်ရတာ ရှင့်​ခြေ​ထောက် ပို​ကောင်းလာ​တော့ ရှင့်ရဲ့ ကိုယ်ရည်​သွေးတဲ့ပုံစံကလည်း ​မြေ​ပေါ်အထိ ​မြောက်တက်သွားပုံပဲ"

ရှန်းယွဲ့က သူမကို စိုက်ကြည့်လိုက်ပြီး ​ဒေါသတကြီး ​ပြောလိုက်သည်။

 "မင်း ဒီလိုအ​ခြေအ​နေ​လေးကို မဖျက်ဆီးလို့ မရဘူးလား"

​ငြိမ့်​​ညောင်းသည့် ​တေးသွား​လေးက ဆက်သွား​နေပြီး ချစ်သူနှစ်​ယောက်က အခန်းထဲတွင် တိတ်တဆိတ် က​နေကြသည်။ အမျိုးသားက မီးခိုး​ရောင် ကုတ်ကို ဝတ်ထားကာ အမျိုးသမီးက ထုံး​ခြောက်​​ရောင် ဝတ်စုံကို ဝတ်ထားခဲ့သည်။ လိ​မေ္မာ်​ရောင် အလင်း​ရောင်​လေးက သူတို့အ​ပေါ် ကျ​နေချိန်တွင် ထိုမြင်ကွင်းက ပို၍ ​နွေး​ထွေးသွား​စေသည်။

ထိုအချိန်မှာပင် ရှန်းယွဲ့၏ နှလုံးသားက ပြည့်နင့်​နေခဲ့သည်။ ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူမ၏ ​ခေါင်း​လေးကို သူ့ပုခုံး​​​ပေါ်သို့ တင်ထားသည်။ သူ​ခေါင်းကို ငုံ့လိုက်သည်နှင့် ထန်​​ချောင်း​ချောင်း၏ နှဖူး​လေး​ပေါ်မှ ဆံပင် ရှုပ်ရှုပ်​လေးများကို မြင်​နေရပြီး ချိုမြမြ မက်မွန်သီး အနံ့​လေးကိုလည်း ရ​နေသည်။ 

ရှန်းယွဲ့က တရှုံ့ရှုံ့ လုပ်​နေခဲ့သည်ကို ထန်​ချောင်း​ချောင်း ခံစား၍ ရ​နေသည်။

"ကျွန်မ ​ခေါင်း မ​လျှော်ရ​သေးဘူး... ဒီ​နေ့က အခုမှ ပြန်လာရတာ​လေ... ဒါ​ကြောင့် မရှုနဲ့... ရှင် အနံ့ဆိုးဆိုးကြီး​တွေ ရ​နေမှ ကျွန်မကို အဆိုးမဆိုနဲ့​နော်"

ရှန်းယွဲ့က နူးနူးညံ့ညံ့ ပြုံးလိုက်သည်။ "မဟုတ်ပါဘူး... မက်မွန်နံ့​လေးပါ"

ထိုစာ​ကြောင်းက ထန်​ချောင်း​ချောင်းကို အလွန် သက်​​တောင့် သက်သာ ဖြစ်သွား​စေသည်။ သူမ၏ ​ခေါင်း​လေးက သူ့ပုခုံးကို ချစ်ခင်တွယ်တာစွာ ပွတ်သပ်လာခဲ့ပြီး ရှန်းယွဲ့၏ ပုခုံးများက အလွန် ကျယ်လှသည်ကို ယခုမှ ပထမဆုံးအကြိမ် သိရသည့်အတိုင်းပင်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အလွန် တိတ်​နေပြီး သိမ်​မွေ့​နေသည်။ ရှန်းယွဲ့က ၎င်းကို အနည်းငယ် ကျင့်သားမရ ဖြစ်​နေသည်။

သို့​သော်လည်း မကြာမီပင် ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ​မေးလာပြန်သည်။ "ရှင့်​ခြေ​ထောက်​တွေက အလုပ်ဖြစ်ရဲ့လား"

"ရှင် ​​ပြောချင်တာက​လေ ​ယောကျ်ား​တွေကို အလုပ်ဖြစ်ရဲ့လားလို့ မ​မေးသင့်ဘူးလို့ ​ပြောချင်တာလား... အဲ့လို ​မေးတာက ရှင့်ရဲ့ ​မာနကို ထိသွား​စေလား" ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အချိန်မီ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဆန်းစစ်လိုက်သည်။ "ကျွန်မက ရှင်အကြာကြီး မရပ်နိုင်မှာကို စိတ်ပူလို့ပါ"

ရှန်းယွဲ့က သူမမျက်လုံး​လေးများကို ကြည့်လိုက်သည်။ "ကိုယ်က ​ကောင်း​ကောင်း ရပ်နိုင်ရုံတင်မကဘူး... ထပ်ပြီး​တော့လည်း..."

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သိလိုစိတ်ဖြင့် ​မေးလိုက်သည်။ "ဘာလုပ်နိုင်​သေးလဲ"

"ဒါ လုပ်နိုင်​သေးတယ်"

ရှန်းယွဲ့၏ ညာဘက်က သူမ၏ ချိုင်းကို လျှိုဝင်ကာ ဘယ်လက်က ထန်​ချောင်း​ချောင်း၏ ဒူး​နောက်တွင် ထားပြီး သူမကို မချီလိုက်သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက အငိုက်မိသွားပြီး ရှန်းယွဲ့၏ လည်ပင်းကို ခိုင်မြဲစွာ တွယ်ချိတ်ထားလိုက်သည်။

"မင်း ကိုယ့်ကို မင်းသမီး ချီသလို သုံးကြိမ်​တောင် ချီခဲ့တာ... အခု ပြန်စာရင်း ရှင်းနိုင်ပြီ" ရှန်းယွဲ့ ထိုအ​ကြောင်း ​ပြော​နေချိန်တွင် က​လေးတစ်​ယောက်လို ပြုံး​နေခဲ့သည်။

"ရှင်က မူကြိုက​လေးလို ပြုမူ​နေတာပဲ... ရိုးလိုက်တာ" ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ပြုံးရယ်ရင်း ဟာသလုပ်လိုက်သည်။ 

ရှန်းယွဲ့က ပြန်မ​ချေပဘဲ ​ရှေ့ကို နှစ်လှမ်းလှမ်းကာ ထန်​ချောင်း​ချောင်းကို အိပ်ရာ​ကြီးပေါ်သို့ တင်​ပေးလိုက်သည်။ သူ့လက်များကို သူမခန္ဓါကိုယ်၏ ​ဘေးနှစ်ဖက်တွင်ထားကာ သူမကို နက်နက်နဲနဲ စိုက်ကြည့်​နေခဲ့သည်။ 

"ဒါဆို မရိုးစင်းတဲ့ တစ်ခုခု လုပ်ကြမလား"

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မင်း​လိုက်သည်။ "ရှင်က ကျွန်မနဲ့ စုံတွဲ ကျင့်ကြံမလို့လား"

'စုံတွဲ ကျင့်ကြံတာလား... သူ​မကတော့ နတ်​လောက တီဗီဒရာမာ​တွေ လွှမ်းမိုးခံ​နေရပုံပဲ'

ရှန်းယွဲ့က ​ခေါင်းငြိမ့်ကာ ပြုံးပြလိုက်သည်။ "ရမလား"

သူမက နည်းနည်း​လေးမျှပင် မလိုချင်စိတ် ဖြစ်ခဲ့ပါက သူ ဒီ​နေရာမှာပင် ရပ်လိုက်မည် ဖြစ်သည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက နှုတ်ခမ်း​ထောင့်မှ အပြုံးတစ်ခုဖြင့် ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ သူမမျက်လုံးများက သူ့အကြည့်ကို လွှဲဖယ်ခြင်းမျိုး သူ့ကို ​ကြောက်​နေခြင်းမျိုး ရှိမ​နေဘဲ ​ပျော်ရွှင်မှုနှင့် သိလိုစိတ် အပြည့်သာ ရှိ​နေခဲ့သည်။

သူမက ရှန်းယွဲ့၏ နက်ခ်တိုင်ကို ဆွဲယူလိုက်သည်။ သူမက သူ့နားရွက်အနားကို ကိုင်းကာ သူမ၏ အသံကလည်း ဖျား​ယောင်း​နေသည့်ပုံစံပင်။ "ရတာ​ပေါ့... ဒါ​ပေမယ့်...

သူမ စကား​ပြော၍ မပြီးခင်မှာပင် ရှန်းယွဲ့က ရုတ်တရက် ​ရေဝဲ​လေးတစ်ခုကို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူက အိပ်ရာ​ပေါ်သို့ အတွန်းခံလိုက်ရ​လေသည်။ 

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက တိုက်ခိုက်သည့်ပုံစံ ​ပြောင်းသွားပြီး သူ့ကို ခွထိုင်ထားသည်။

ဒီလို ကိစ္စမျိုးဆိုရင် ကျွန်မကပဲ ဦး​ဆောင်ရမှာ​ပေါ့'

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက သူမ၏လက်များကို သူ့ရင်ဖတ်​ပေါ် တင်လိုက်ပြီး သူ့ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။

ရှန်းယွဲ့က ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်​မောလိုက်သဖြင့် သူ့ရင်ဘတ်ပင် လှုပ်ခါသွားခဲ့သည်။ ထို့​နောက် သူ့လက်များကို ​ဘေးဘက်သို့ ဖြန့်ကာ သူမလုပ်ချင်သမျှကို လုပ်ခွင့် ပြုလိုက်သကဲ့သို့ ပြားပြားဝပ် လှဲ​နေလိုက်သည်။

"ဒါဆို လာ​လေ" သူက ထန်​ချောင်း​ချောင်း အားလုံးကို လုပ်နိုင်မည်လားဟု သိချင်​နေမိသည်။

ထန်​ချောင်း​ချောင်းက ထို​ယောကျ်ားကို ကြည့်ကာ ​ထိုသူ့ကို လျှော့တွက်မိ​လေသလားဟု ခံစား​နေရသည်။

သူမက ကိုယ်ကို ကိုင်းချကာ ရှန်းယွဲ့၏ ​မေး​စေ့ဆီသို့ မှီတွယ်လိုက်ပြီး ကိုက်ချလိုက်သည်။ တစ်ဖက်လူက အ​တော်​လေး နာကျင်သွား​လောက်သည်။ သူမက သွားစွယ်​လေးများ ​ပေါ်လာသည်အထိ ပြုံးလိုက်သည်။

ရှန်းယွဲ့က သူမလည်ပင်းကို ဖိချကာ သူတိုးတိုး​လေး ​ပြောသည့်အချိန်၌ ခန္ဓါကိုယ်နှစ်ခုက အတူတကွ ချည်​နှောင်နေခဲ့​လေသည်။ "ဆက်လုပ်​လေ"

ထန်​ချောင်း​ချောင်း: ...

ဘယ်သူကများ သူမကို ထို tsudere လူကြီးကို ချစ်ဖို့ ​ပြောခဲ့ပါလိမ့်...

ညတာက ရှည်လျားခဲ့​လေသည်။

Xxxxxxxxx