Chapter 2

ဘယ်သူမှ မသိတဲ့ နေရာကို ငါ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့တယ်။ ဒီနေရာက တော်တော်လေး ဝေးလံပြီး စီးပွားရေး မဖွံ့ဖြိုးသေးတဲ့ ရွာလေးတစ်ရွာပေါ့။ ဒီမှာ အင်တာနက်က သိပ်မမြန်ဘူး။ မပြောင်းခင်ကတည်းက ငါ တကယ်တော့ အချိန်အတော်ကြာ ပြင်ဆင်နေခဲ့တာ။ ဒီမှာ အိမ်တစ်လုံး ဝယ်ပြီး ပြုပြင်မွမ်းမံပြီးတဲ့နောက် လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းအားလုံးကို အကူအညီနဲ့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့တယ်။

ဒီက အိမ်ဈေးနှုန်းတွေက တော်တော်လေး သက်သာတယ်။ ပြောင်းရွှေ့တာ အဆင်ပြေပြေပဲ။ 

နောက်ဆုံးတော့ ငါ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်စွာ နေထိုင်နိုင်ခဲ့ပြီ။ ဆူညံသံတွေ မရှိတော့ဘူး။ 

ရွာသားတွေက ငါ့လို ပြင်ပလူတစ်ယောက်ကို စိတ်ဝင်တစား ရှိကြပေမယ့် သိပ်ပြီးတော့တော့ အပြန်အလှန် ဆက်ဆံတာ မရှိဘူး။ ငါလည်း အပြင်သိပ်မထွက်ချင်ဘူး။ 

ရွာမှာ သက်ကြီးရွယ်အိုနဲ့ ကလေးတွေ အများကြီး ကျန်နေခဲ့တယ်။ သူတို့အများစုက ဖျော်ဖြေရေးလောကအကြောင်း ကောလာဟလတွေကို သိပ်လိုက်စားကြတာ မဟုတ်ဘူး။ 

ငါ့အိမ်က ရွာရဲ့ ဆိတ်ငြိမ်တဲ့နေရာမှာ ရှိပြီး လူသိပ်မဖြတ်သန်းတော့ ငါ့ ဥယျာဉ်လေးကို ဂရုစိုက်ပြီး သီချင်းရေးလို့ရတယ်။ ကျန်းမိသားစုဆီ ပြန်ရောက်ပြီးနောက်ပိုင်း ငါ ဂီတကို ခဏလောက် သင်ယူခဲ့သေးတယ်။ 

ကျန်းမိသားစုရဲ့ ငွေကြေးအင်အားနဲ့ဆိုတော့ သူတို့ ကလေးတွေကို အနုပညာ သင်ယူဖို့ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံဖို့ ဆန္ဒရှိခဲ့ပေမယ့် ကံမကောင်းစွာနဲ့ပဲ ငါ့ စန္ဒရားက လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်တွေတုန်းက ကျန်းယိမင်ကြောင့် မတော်တဆ ပျက်စီးသွားခဲ့ပြီး ငါ နှစ်သက်တဲ့ စန္ဒရားကို နောက်ထပ် တစ်ခါမှ မတွေ့ခဲ့ရဘူး။ အခု ငါနေတဲ့ အိမ်ထဲမှာ အနီရောင်နှင်းဆီ ပန်းတံဆိပ်တွေနဲ့ အလှဆင်ထားတဲ့ စန္ဒရားတစ်လုံး ရှိတယ်။ အဲဒါကို အီတလီကနေ မှာထားတာ ဒီနှစ်အစောပိုင်းမှာပဲ ပြီးစီးခဲ့တာ။ 

ဒီမှာ ငါ စိတ်ကြိုက် သီချင်းတွေ ရေးလို့၊ သံစဉ်တွေ ဖန်တီးလို့၊ သီချင်းဆိုလို့ရတယ်။ 

တစ်ခါတလေ ရွာသူရွာသားတွေနဲ့ စျေးကို လိုက်သွားပြီး ငါ့ဥယျာဉ်လေးကို အလှဆင်တယ်။ ပန်းတွေ အများကြီး စိုက်ထားသလို ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေ စိုက်ဖို့လည်း နေရာချန်ထားတယ်။ 

ငါ သိကျွမ်းတဲ့ ရွာသူရွာသားတွေက ငါ ဘာလို့ အသုံးမဝင်တဲ့ အရာတွေကို ဒီလောက် ပင်ပန်းခံပြီး လုပ်နေရတာလဲ၊ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေ ပိုစိုက်တာ မကောင်းဘူးလားဆိုပြီး နားမလည်ကြဘူး။ 

ငါက ပြုံးရုံပဲ ပြုံးပြီး ဘာမှ မပြောဘူး။ ငါ့မှာ ရိုက်ကူးရေး ပစ္စည်းကိရိယာ အစုံအလင်ရှိပြီး ငါ့ ဥယျာဉ်လေး ဘယ်လိုလှပလာတယ်ဆိုတာကို အသေးစိတ် မှတ်တမ်းတင်ထားတယ်။ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ငြိမ်းချမ်းမှု အပြည့်အဝနဲ့ ငါ တော်တော်လေး ပြည့်စုံသလို ခံစားရပြီး ဆေးသောက်တာပါ ရပ်လိုက်ပြီ။ အိမ်မှာ စက္ကူပြက္ခဒိန် ရှိတယ်၊ နေ့တိုင်း စာမျက်နှာတစ်ရွက် ဆွဲဖြဲလိုက်တယ်။ ငါ့ဖုန်းအသစ်ကိုလည်း အချိန်အတော်ကြာအောင် သိပ်မသုံးဖြစ်ဘူး။

~~~