အပိုင်း ၃

Chapter 3

ရှေ့နာမည်

မိန်းမလှ​လေး တစ်​ယောက်က သင့်ကို "ရှင့်နားက ထွက်မသွားနိုင်ဘူး"ဟု ​ပြောလာပါက ​ယောကျ်ားတိုင်းက တိတ်တဆိတ် ​ကျေနပ်သွားကြမည် ဖြစ်​သော်လည်း သရဲမလှလှ​လေးက ​ပြောလာလျှင်ကား... လူအများစုက အ​တော်​လေး ​ပျော်သွားကြမည် မဟုတ်ဟု သူ​တွေးမိသည်။

​မော့ကျန်းက တဝက်တပျက် အ​ခြောက်ခံထား​သော ဆံပင်များကို သာမန်ကာလျှံကာ ဖွလိုက်ပြီး ​လေမှုတ်စက်ကို ပိတ်လိုက်သည်။ "မင်း လုပ်ချင်သလိုသာလုပ်... မင်းထွက်မသွားရင် မင်းကိုဖမ်းဖို့ သရဲနှင်မဲ့သူ​တွေ ​ခေါ်လိုက်ရုံပဲ"

"သရဲနှင်သူ"ဟူ​သော စကားလုံးသည်ကား သရဲများကို ​​ခြောက်လှန့်နိုင်ပုံပင်။ သူမက တခဏမျှ တုန့်ဆိုင်းသွားပြီး​နောက် မျက်လုံးများမှာ ရုတ်တရက် မျက်ရည်များ ပြည့်လာပြီး ​မော့ကျန်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ 

"ကျွန်မ ရှင့်ကို တကယ် ဒုက္ခမ​ပေးပါဘူး... ကျွန်မက သရဲ​လေး တစ်​​ယောက်ပဲကို... ကျွန်မကို ဖမ်းဖို့ လူရှာစရာ မလိုပါဘူး"

​မော့ကျန်း: “… …”

ထိုကဲ့သို့ ​ပြောင်​မြောက်လှ​သော သရုပ်​ဆောင်မှုနှင့် ဆိုလျှင် သူမ အသက်ရှင်စဥ်က ​သေချာ​ပေါက် ဇာတ်​ဆောင်မင်းသမီး တစ်​ယောက် ဖြစ်ရမည်။

​မော့ကျန်း၏ သ​​ဘောထား အနည်းငယ် ​ပျော့​ပျောင်းလာသည်ကို ​တွေ့​သောအခါ သရဲမက လက်က​လေးများကို ဆုပ်ကိုင်၍ ဆုံးဖြတ်ချက်ချထား​သော ​လေသံဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။

 "ရှင် ကျွန်မ ဘယ်သူလဲဆို​တာကို မှတ်မိ​အောင် ကူညီ​ပေးရင် ထွက်သွား​ပေးမယ်"

တစ်​ယောက်​ယောက်အတွက်သာ ဆိုပါက ​မော့ကျန်း ထိုကျိုး​ကြောင်း မညီ​သော ​တောင်းဆိုမှုကို တိုက်ရိုက်ပင် ရင့်ရင့်သီးသီး ပယ်ချလိမ့်မည် ဖြစ်​​သော်လည်း ထိုသရဲမ​လေးက သူ့နှလုံးသားကို အနည်းငယ် နူးညံ့သွား​စေနိုင်မည့် သိမ်​မွေ့ပြီး နှစ်လိုဖွယ် ​ကောင်း​သော မျက်လုံး​လေးများ ရှိ​နေသည်။ ​မော့ကျန်း နှလုံးသားထဲမှ ငိုချင်းချမိ၍ နှုတ်ခမ်းများကို ​စေ့ပိတ်ထားလိုက်သည်။ သရဲမ​လေးက ​မော့ကျန်းကို မညှာမတာ စိုက်ကြည့်မိသည့်အခါ ​မော့ကျန်း ပုံစံက အကူအညီမဲ့​နေပုံရ​ကြောင်း ​တွေ့လိုက်ရ​လေသည်။ အိပ်ခန်းထဲမှ ဆိုဖာ​လေး​ပေါ်တွင် ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး​နောက် မော့ကျန်းက သရဲမ​​လေးကို ကြည့်လိုက်သည့်အခါ သူမက ​လေဒဏ်ကို ကြံ့ကြုံခံ​နေ​​သော ​ပေါ့ပလာပင်​လေးကဲ့သို့ မတ်တပ်ရပ်​နေ​ကြောင်း​ ​တွေ့လိုက်ရသည်။

“မင်းကိုယ်မင်း ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ သတိပြန်ရပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်း ထွက်သွားရမယ်... မဟုတ်ရင် ငါ့ကို မယဥ်​ကျေးဘူးလို့ အပြစ်မတင်နဲ့"

“​ကျေးဇူးတင်ပါတယ်" သရဲမ​လေးက အဆုံးတွင် မျက်ရည်များ တာကျိုးသကဲ့သို့ ကျဆင်းလာပြီး သူ့ကို ​ကျေးဇူးတင်စွာဖြင့် ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

​မော့ကျန်းက သူမကို ကြည့်လိုက်ပြီး ထရပ်ကာ ​အောက်ထပ်သို့ ဆင်းသွားသည်။ သရဲမက သူ့​နောက်ကို ဆက်လိုက်​နေပြီး ​ပြောသည်။ "ရှင့်အခန်းက ပိုစတာထဲက လူက ရှင်လား... ရှင်က မ​ကောင်းဆိုးဝါး ဝိဥာဏ်​တွေ နှင်ထုတ်ဖို့ ရှင့်ပုံကို ကပ်ထားတာလားဟင်..." ကြည့်ရတာ အလုပ်ဖြစ်ပုံမရ... သူမ​တောင် လွတ်လွပ်လပ်လပ် ​လျှောက်သွားနိုင်တာကိုပဲ ကြည့်​လေ...

မင်းညီမကို မ​ကောင်းဆိုးဝါးလား... ​

မော့ကျန်းက နှလုံးသားထဲတွင် ဆိုးဝါး​သော စကားများဖြင့် ကျိန်ဆဲ​နေခဲ့သည်။ သူ ​ဒေါသများကို ပြန်မျိုချလိုက်ရသည်။ လူတစ်​ယောက်က ​သေဆုံးပြီးသားသူနှင့် ပြန်လည်မငြင်းခုံသင့်ဟူသည်မှာ အများလက်ခံ​ထားသော အသိပင်။

​​မော့ကျန်းက မီးဖို​ချောင်သို့ တန်းသွားလိုက်ပြီး ​ရေခဲ​​သေတ္တာထဲမှ သံပရိုသီး လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် တစ်လုံးကို ထုတ်ယူ၍ အလယ်မှ အခြမ်းနှစ်ခြမ်း ခွဲလိုက်သည်။ ​မော့ကျန်းက နှစ်ခြမ်းကွဲ​နေ​​သော သံပရိုသီးကို ကြည့်လိုက်ပြီး ဓါးကိုချကာ တစ်ခြမ်းကို ပါးစပ်ထဲသို့ သွပ်လိုက်​လေသည်။

ဤအခြင်းအရာကို ကြည့်​​နေ​​သော သရဲမ​လေးမှာ သူမ၏ သွားများပင် ကျဥ်တက်လာသလိုပင် မသိလိုက်မသိဘာသာဖြင့် ကိုယ်​လေးပါ ကျုံ့သွားသည်။ "မချဥ်ဘူးလားဟင်"

​​မော့ကျန်းက သရဲမကို ကြည့်ကာ ဘာစကားမှ ​ပြောမလာခဲ့​ပေ။ ​မော့ကျန်း ဆုကြီးတစ်ဆုကို ပထမဆုံး ရရှိသွားခဲ့သည်မှာ ဥာဏ်ကြီးရှင် ​ဒေါက်တာ ​ကောင်းစန် အဖြစ် သရုပ်​ဆောင်ခဲ့ရ​သော "နတ်ဘုရားတားမြစ်ဇုန် 1"မှ ဇာတ်​ကောင်​ကြောင့် ဖြစ်သည်။သူက အဖြုူ​ရောင် ကုတ်အင်္ကျီကို ဝတ်ဆင်ခဲ့ပြီး လက်ထဲတွင် သံပရိုသီးတစ်လုံးကို အမြဲတမ်းကိုင်ထားရကာ ၎င်းမှာ ​ဒေါက်တာ​​ကောင်းစန်၏ ကိုယ်စားပြု ပြယုဒ်များ ဖြစ်​ပေသည်။

​ကောင်းစန်က သံပရိုသီး စားရသည်ကို ကြိုက်နှစ်သက်လှပြီး သူ့ဓါတ်ခွဲခန်းထဲတွင် အခြားအရာများ ပြတ်လပ်​နေနိုင်​သော်လည်း သံပရိုသီးများက​တော့ အမြဲတမ်း ရှိ​ပေသည်။

​မော့ကျန်း ရုပ်ရှင် စရိုက်​​သောအခါ ​များစွာ​သော အခက်အခဲများနှင့် ကြုံ​တွေ့ခဲ့ရသည်။ သူ့သွားများက အက်စက်ဓါတ်​ကြောင့် ကျဥ်တက်​နေမည်မှာ အသိသာကြီး ဖြစ်​သော်လည်း အကြီးမားဆုံး ရင်ဆိုင်​ဖြေရှင်းရသည်မှာ သံပရိုသီးများကို စားသည့်အချိန်တိုင်း သာမန် မျက်နှာထားအတိုင်းသာ ရှိ​နေရန်ပင်။ ၎င်းမှာ သရုပ်​ဆောင် တစ်​ယောက်အတွက် သူတို့၏ ကျွမ်းကျင်မှုများကို စစ်​ဆေးသည့် အကြီးကျယ်ဆုံး စစ်​ဆေးမှုသာ ဖြစ်သည်။ ထိုဇာတ်ကား ပြီးဆုံးသွားသည်နှင့် ​မော့ကျန်းက ဆုကြီးတစ်ဆု ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ရရုံသာမက ကျွမ်းကျင်မှုအသစ် တစ်ခုကိုလည်း အမိအရ ဖမ်းဆုပ်နိုင်ခဲ့သည်။ ၎င်းမှာ သံပရိုသီး စားခြင်းပင်။

​မော့ကျန်း၏ မီးဖို​ချောင်က သံပရို​သေတ္တာများစွာ ပြည့်​နေ​ပေသည်။ အ​ကြောင်းမှာ ထိုအသီး၏ ရာထူးက ​ကောင်းစန်ကို ကိုယ်စားပြ​သော ပြယုဒ်တစ်ခု ဖြစ်​နေပြီး ယခုမူ သံပရိုသီးက ​မော့ကျန်း ဖန်ကလပ်၏ လာဘ်​ကောင် သစ်သီး ဖြစ်လာ​ပေသည်။

​မော့ကျန်း သူမအ​ပေါ် အာရုံမရှိသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရ​သောအခါ သရဲမ​လေးက ​ဒေါသပင် ဖြစ်မသွားဘဲ ဧည့်ခန်းအထိ ​မော့ကျန်း​နောက်မှ အရှက်မရှိ တ​ကောက်​ကောက် လိုက်လာသည်။ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သပရိုသီးတစ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်း ကိုင်ထား​သော ​မော့ကျန်းမှာ သရဲမကို ​ဒေါသတကြီး ပြန်လှည့်ကြည့်လာခဲ့သည်။ 

"မင်း ဒီမှာ ​နေချင်ရင် ပထမထပ်မှာပဲ​နေ... အ​ပေါ်က ဒုတိယထပ်က ငါ့ ကိုယ်ပိုင်​နေရာပဲ... မင်းကို ဝင်လာခွင့်မပြုဘူး... ပြီး​တော့ ငါ့ကိုလည်း စကား လာမ​ပြောနဲ့... တခြားသူ​တွေ ငါ့ကို ရူးသွားပြီလို့ ​တွေးကြမှာ မလိုချင်ဘူး... ဒီအိမ်ထဲမှာ မင်းထိလို့ မရတဲ့ ပစ္စည်း​တွေရှိ​သေးတယ်... မင်းတစ်ခုခုကို ဖျက်ဆီးလိုက်ရင် တန်ဖိုးအလိုက် အ​​လျော်ပေးရမယ်... ပြီး​တော့ ​နောက်ဆုံး တစ်ခုက..." ​မော့ကျန်းကအသက်ပြင်းပြင်း ရှုပြီး ဆက်​ပြောလိုက်သည်။ "ငါနဲ့ ​ဝေး​ဝေးမှာနေ"

သရဲမ: “… …”

​မော့ကျန်း ​ပြောပြီးသွားသည်နှင့် သရဲမ​လေးမှာ နားထဲ၌ တဝီဝီ ဖြစ်​နေသည်ကိုသာ ခံစားမိ​တော့သည်။

သူမက တိရစ္ဆာန်များနှင့် လူသားများသာ ရှိကြ​သော အန္တရာယ်မပြု​တတ်သည့် အပြုံး​လေး ချိတ်ဆွဲကာ နာနာခံခံဖြင့် သုံးမီတာ အကွာအ​ဝေးသို့ လွင့်​မျောသွားသည်။

​မော့ကျန်းက လက်ထဲမှ သံပရိုသီးကို ကိုက်ကာ ဆိုဖာ​ပေါ်တွင် ထိုင်လိုက်ပြီး တီဗီဖွင့်လိုက်သည်။

တစ်ခဏအကြာ တစ်ဖက်တွင် ထိုင်​နေ​သော သရဲမက အလွန် တိတ်ဆိတ်​​နေပြီးစိတ်မပါလက်မပါ ​မေးလိုက်သည်။ "ရှင့် နာမည်က ဘာတဲ့လဲဟင်"

မင်းက မင်းကယ်တင်ရှင်ရဲ့ နာမည်ကိုတောင် မသိ​ဘူး​ပေါ့​လေ... ဘယ်​လောက်​တောင် မသိတတ်လိုက်လဲ...

​မော့ကျန်းက နှလုံးသားထဲတွင် ​ဒေါသတကြီး ​ပြောဆို​နေ​သော်လည်း ​အေးစက်စက် မျက်နှာထားမှာမူ မ​​ပြောင်းလဲ​​ပေ။

ထိုအမျိုးသမီးက တံ​​တွေးမျိုချကာ ဂရုတစိုက် ထရပ်ပြီး ​ပြောလိုက်သည်။

 "ရှင်လည်း ရှင့်နာမည်ကို​ မမှတ်မိဘူးလားဟင်"

​မော့ကျန်း: “… …”

တစ်ခါတ​လေ​ကျရင် သူ အဲ့သရဲရဲ့ ပါးစပ် ပိတ်သွား​အောင် ဖြတ်ရိုက်နိုင်ချင်လိုက်​တာ​နော်...

သရဲမ​လေးက သူ သူ့ကိုယ်ပိုင် နာမည်ကိုပင် မမှတ်မိဟု ကျိန်း​သေ ထင်မှတ်သွားသဖြင့် အားတက်သ​ရောဖြင့် သူ့​ဘေးနား ​မျောလာကာ နှစ်သိမ့်​​ပေးဟန် ဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။

 "ကိစ္စမရှိပါဘူး... ​နောက်ကျရင် ရှင့်ကို လီကိုတန့်လို့ ​ခေါ်လို့ရ​တယ်​လေ... အို​ကေလား"

​မော့ကျန်း: “… …”

မင်းကျ​တော့​ရော... မင်းကမှ လီကိုဟိုင်လို့ ​ခေါ်ရမှာကွ...

(ကိုတန့် က ခွေးဥလို့ အဓိပ္ပါယ်ရပြီး ကိုဟိုင်က ဟေ့​ခွေး​လေးလို့ အဓိပ္ပါယ်ရပါတယ်) ​

​မော့ကျန်းက တီဗီရီမုတ်ကို စိတ်ဆိုးမာန်ဆိုးဖြင့် နှိပ်ကာ ​ဖျော်ဖြေ​ရေး သတင်းဌာနတစ်ခုတွင် ရပ်သွားသည်အထိ ချန်နယ်များကို တစ်ခုပြီး တစ်ခု ​ပြောင်း​နေခဲ့သည်။ သတင်း​ကြေညာသူ အမျိုးသမီးက ဖြစ်ပျက်​နေ​သော အ​ကြောင်းအရာများကို ရှင်းပြရန်အတွက် စတင်​ပြောဆို​နေ​ပေသည်။ တီဗီမျက်နှာပြင်​ပေါ်မှ သူမ၏ မျက်နှာကို မမြင်ရ​သော်လည်း သူမ၏ အသံအ​နေအထားအရ သူမ မည်မျှပင် စိတ်လှုပ်ရှား​နေ​ကြောင်း ​တွေးမိနိုင်ရန် မခက်ခဲ​ပေ။

“သိပ္ပံနယ်လွန် အက်ရှင်ဇာတ်ကား နတ်ဘုရားတားမြစ်ဇုံ3 က ယ​နေ့မှာပဲ ဖွင့်ပွဲအကြီးကြီး ကျင်းပ​ပေးခဲ့ပါတယ်... ဒါရိုက်တာနဲ့ အဓိက သရုပ်​ဆောင်​တွေအားလုံးလည်း တက်​​ရောက်ကြပြီး အဓိက ဇာတ်​​ဆောင်​တွေ ပထမဆုံး ထွက်​ပေါ်လာတာနဲ့ ပရိတ်သတ်အားလုံး ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်သွားကြပါတယ်" 

ပရိတ်သတ်များ၏ ​အော်ဟစ်သံများက သတင်း​ကြေညာသူ၏ အသံကို ဖုံးလုနီးပါးပင်။ ကျယ်​လောင်​သော အသံစူးစူးများက ဧည့်ခန်း တစ်ခုလုံးကို ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့သည်။

သရဲမက မသိလိုက်မသိဘာသာဖြင့် ​​ခြေတစ်လှမ်း ဆုတ်သွားပြီး သူမ၏ လက်များက နားများကို အုပ်ကိုင်ထား​လေသည်။

တီဗီ မျက်နှာပြင်၌ ​လူတစ်​ယောက် ပေါ်လာ​နေပြီး ပရိတ်သတ်ထဲမှ မိန်းက​လေးအားလုံးက "​မော့ကျန်း"ဟူသည့် စကားလုံးကိုသာ ​ထပ်ကာ ထပ်ကာ အော်ဟစ်​နေကြသည်။ စတိတ်စင်​ပေါ်မှ အလွန် တူညီ​နေ​သောလူကို ​တွေ့ပြီး​နောက် သရဲမ​​​လေးက အလွန် အံ့အားသင့်သွား​လေသည်။ ဒါသူမရဲ့ ​အိမ်ရှင်ကြီး မဟုတ်ဘူးလား...

“ရှင်က သရုပ်​ဆောင်ပဲ" သရဲမ​လေးက အရုပ်အသစ် ရ​သော က​လေး​လေးတစ်​ယောက်ကဲ့သို့ စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် တီဗီ​ရှေ့သို့ ​​​မျောလွင့်သွား​​​သည်။

 "ဒါဆို ရှင့်နာမည်က ​မော့ကျန်းလို့ ​ခေါ်တာ​ပေါ့... ဒီနာမည်က လီကိုတန့် ထက်​တော့ အများကြီး ​ကောင်းပါတယ်"

“… … တိတ်စမ်း... လီကိုဟိုင်"

သူ၏ တီဗီ​ပေါ်မှ သိမ်​မွေ့ပြီး ​ချော​​မောလှသည့် ပုံရိပ်နှင့် ဆန့်ကျင်စွာပင် ​မော့ကျန်းက သရဲမ​လေး ​​ရှေ့တွင် အပြုအမူ​ကောင်းများကို ထိန်းနိုင်​တော့​ပေ။ 

သရဲမ​လေးက ​ခေါင်းကို ကျုံ့ကာ မဝံ့မရဲဖြင့် သူမနှာ​ခေါင်းကို လက်ညိုးထိုးပြလိုက်သည်။

 "လီကိုဟိုင်လား..." သူမက ​မေးလိုက်သည်။

​မော့ကျန်းက နှုတ်ခမ်းများကို ​စေ့ပိတ်ကာ သူ့​ဒေါသများကို လွှဲပြောင်းလိုက်သည့် အ​နေဖြင့် လက်ထဲမှ သံပရိုသီးကို ကိုက်ဝါးလိုက်သည်။ အက်စက်ဓါတ်က သူ့သွားများထံ စွန်းထင်းလာ​လေသည်။

တီဗီ​ပေါ်မှ သတင်းက ဆက်လက် ထုတ်လွှင့်​နေပြီး အဖြူ​ရောင် ကုတ်အင်္ကျီ ဝတ်ထား​သော ​မော့ကျန်းက ကြည့်ရှုသူများကို ဆွဲ​ဆောင်​နေသည့်အလား ​ရှေ့ကို ကိုင်းကာ ညှို့ဓါတ်ပြင်း​သော အသံနက်နက်ဖြင့် မိုက်ခရိုဖုန်းထံ ညွှတ်ကိုင်းလိုက်ပြီး ပို၍ မူးယစ်​စေလာသလိုပင်။ "ငါ မင်းနဲ့ အတူ​သေမယ်... ပြီး​တော့ မင်းကလည်း ငါနဲ့အတူ အမြင့်ကို တက်ရမယ်"

ထိုစာ​ကြောင်းများမှာ နတ်ဘုရားတားမြစ်ဇုံမှ ​အကျော်ကြားဆုံး စာသားများသာ ဖြစ်ပြီး သူတို့၏ ကျယ်​လောင်​သော ​အော်ဟစ်သံများ ပိုပြီး လွှမ်းမိုးလာကာ ပရိတ်သတ်တို့၏ ချစ်ခင်အား​ပေးမှုကို မီးညှိ​ပေးခဲ့​လေပြီး ​​မော့ကျန်းက တီဗီရီမုတ်​ပေါ်မှ အပိတ်ခလုတ်ကို ပြတ်ပြတ်သားသား နှိပ်မိသွား​စေသည်။ 

“ဘာလို့ မကြည့်​တော့တာလဲ... " သရဲမက ၎င်းကို စိတ်ဝင်တစား ဖြစ်​နေရုံသာရှိ​သေးသည့်အချိန်၍ တီဗီ မျက်နှာပြင်ကြီး မဲ​မှောင်သွားသဖြင့် သူမက ​ခေါင်းကို လှည့်ကာ ​မော့ကျန်းကို မ​ကျေမနပ် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

​မော့ကျန်းက မျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။ ထိုသရဲမ​လေးက သူ့ကို စိုက်ကြည့်ရ​သေးသည်။ သူမက မကြာ​သေးမီက မျက်ရည်အပြည့် ဖြစ်​နေ​သော မျက်လုံးများနှင့် တရှုံ့ရှုံ့ ငို​ကာ ​နေခွင့်​ပေးရန် ​တောင်းဆိုခဲ့သည့် လူနှင့် လုံးလုံးတူမ​နေ​ပေ။ 

ထိုသရဲမကို လျစ်လျူရှုကာ ​မော့ကျန်းက စားပြီးသား သံပရိုသီးကို အမှိုက်ပုံထဲသို့ လွှင့်ပစ်လိုက်သည်။ သရဲမ​လေးက ထရပ်ကာ ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် အ​ပေါ်ထပ်ကို သွား​နေသည့် သူ့​နောက်ကို လိုက်ရန် ပြင်လိုက်​လသည်။

​မော့ကျန်းက ​လှေကား​ပေါ်တက်မည့် ​ခြေလှမ်းကို ပြန်ရုတ်ကာ ခပ်မြန်မြန် လှည့်ကြည့်လိုက်စဥ်တွင် သူ့ပါးပြင်များက သရဲမ၏ မျက်နှာနှင့် ဖိကပ်မိ​တော့မလိုပင်။ ကံ​ကောင်းစွာဖြင့် သရဲမက ကိုယ်ထည်အစစ် မရှိခဲ့သဖြင့် ​မော့ကျန်းက ဘာကိုမှ မခံစားလိုက်ရ။

 "ငါ​ပြောပြီးသား​လေ... မင်းကို ပထမထပ်မှာပဲ ​နေခွင့်​ပေးမှာလို့"

သရဲမ​လေးက နှာရှုံ့ကာ ချက်ချင်းပင် သနားစရာ ပုံ​လေးသို့ ​ပြောင်းသွား​လေသည်။ "ဒါ​ပေမယ့် ရှင့်မှာ နာမည်ရှိ​ပေမယ့် ကျွန်မမှာ မရှိဘူးလေ" 

မင်းမှာ ဘာလို့ မရှိရမှာလဲ... မင်းနာမည် လီကိုဟိုင် မဟုတ်ဘူးလား...

​မော့ကျန်းက မျက်လုံး မလှိမ့်ဘဲ မ​နေနိုင်​တော့။ သူမက အမှန်တကယ်ပင် သရုပ်​ဆောင်သည့် ​နေရာ၌ အရည်အချင်း ရှိလွန်းသည်။ သူ သူမကို ချွီ​ထောင်နှင့် မိတ်ဆက်​ပေးသင့်​နေသေးသည်။

“ကျွန်မ သိပြီ" သရဲမက ရုတ်တရက် တစ်ခုခု ​တွေးမိသွားသည်။ သူမက ရုတ်တရက်ပင် ​မော့ကျန်း​ရှေ့ အားတက်သ​ရော ပိတ်ရပ်လိုက်သည်။ 

"ကျွန်မ နာမည်ကို မှတ်မိသွားရင် ကျွန်မ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ မှတ်မိနိုင်​လောက်တယ်"

​မော့ကျန်းက သူမကို မျက်လုံး​ထောင့်မှ လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ဧည့်ခန်းသို့ ပြန်လှည့်သွားကာ ဆိုဖာ​​ပေါ် ပြန်ထိုင်လိုက်သည်။ 

"အိုး... ဟုတ်လား... ဒါဆို မင်းနာမည်က ဘာတဲ့လဲ"

“အင်း … …”ထို​မေးခွန်းက သရဲမ​လေး​ကို အ​တော်​လေး စိတ်ဖိစီး​စေပုံပင် "အခုတ​လော ​ရေပန်းစား​နေတဲ့ မိန်းက​လေး နာမည်​တွေက ဘာတဲ့လဲ" 

​မော့ကျန်းက သူ့​ခေါင်းကို ဆိုဖာ​​ပေါ်တွင် မှီကာ သာမန်ကာလျှံကာ ​ဖြေလိုက်သည်။ "ရှောင်​ချောင်း၊ ​ဝေဝေ၊ ရှင်းအာ၊ လိရှား" 

သရဲမက ထိုအမည်များကို ဂရုတစိုက် လိုက်မှတ်​နေသကဲ့သို့ တခဏမျှ တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ မကြာမီပင် ​မော့ကျန်းကို စိုက်ကြည့်ကာ ​ရေကို စစ်ထုတ်လိုက်သည်။ 

"ဒါ​တွေက ရှင့် ရည်းစား​ဟောင်း​တွေရဲ့ နာမည်​တော့ မဟုတ်​လောက်ပါဘူး​နော်"

​မော့ကျန်း: “… …”

သူက မျက်ခုံးပင့်ကာ ထူးမခြားနား​သော အပြုံးတစ်ခု ​ပေးလိုက်သည်။ "မင်းက ငါ့ကို ​လာဖျော်​ဖြေ​နေတာလား"

…

“မဟုတ်ပါဘူး... မဟုတ်ဘူး... လုံးဝ မဟုတ်ပါဘူး" သရဲမက ပလုတ်တုပ်လေးကဲ့သို့ ​ခေါင်းကို ခါယမ်း ပြလိုက်သည်။ "ဒါ​ပေမယ့်... ကျွန်မမှာ နာမည် မရှိရင် ရှင် ကျွန်မကို ဘယ်လို​ခေါ်မှာလဲ"

​မော့ကျန်းက သက်ပြင်းချကာ ​ရေခဲ​သေတ္တာဆီသို့ သွားလိုက်ပြီး ကျန်​နေ​သော သံပရိုတစ်ခြမ်းကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။

 "ငါက​တော့ အဲ့လိုပြဿနာမျိုး ရှိလာမှာ မဟုတ်ဘူး"

သရဲမ: “… …”

သူမက သက်ပြင်းချကာ အလွန် ဝမ်းနည်း​နေဟန်ဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။ "ဟူး... ကျွန်မသာ နာမည် မမှတ်မိရင် ဒီ​နေရာမှာ တစ်သက်လုံး ​နေသွားရ​တော့မှာပဲ"

​မော့ကျန်း: “… …”

သူက လက်ထဲမှ သံပရိုသီးကို အချဥ်ရည်များ ကြမ်း​​ပေါ် ကျလာသည်အထိ ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။ သူက အံကြိတ်ကာ သွားကြားထဲမှ အသံဖြင့် ​ပြောထွက်လာသည်။ "အား...​ယောင်" 

(အားက ရင်းနှီးသူတို့ရဲ့ နာမည်​ရှေ့မှာ ထည့်သုံးတဲ့ စကားပါ... ဥပမာ နာမည်က ရှီရှီဆိုရင် ​ဆွေမျိုးများက အားရှီလို့ ​ခေါ်သလိုပါပဲ... ​ယောင်က​တော့ အ​ဝေးသို့လို့ အဓိပ္ပါယ်ရတဲ့ တရုတ်စကားလုံးပါ)

“အား​ယောင်လား" သရဲမက ​မော့ကျန်းကို ကြည့်ကာ လက်မခံလိုဟန် ပြန်​ပြောလာသည်။

 "ကျွန်မ ရှင့်ရည်းစား​ဟောင်း နာမည်ကြီး မသုံးချင်ပါဘူး"

“ဒါက ငါ့ရဲ့ ​နောက်ဆုံးထွက် အယ်လ်ဘမ် နာမည်​လေ... မဟုတ်ရင် မင်းက အားပု... အားခယ်... အားကျိ လို့ ​ခေါ်ခံချင်တာလား"

(ပုက တရုတ်လိုဆို မဟုတ်ဘူး ဆိုတဲ့စကားလုံးပါ... ခယ်က အရက်​သောက်သည်ဖြစ်ပြီး ကျိက မြန်မြန်လုပ်ဆိုတဲ့ စကားပါ)

သရဲမ: “… …”

“​ကောင်းပြီ​လေ... ဒါဆိုလည်း အား​ယောင်​ပေါ့" သူမက အမှန်တကယ် စိုးရိမ်​နေခဲ့ပါ၏။ ​မော့ကျန်းသာ ဒီလိုမျိုး ​ဒေါသ ဆက်ထွက်လာရင် မကြာခင် သူ့​သွေး​ကြော​တွေ ​ပေါက်ကွဲလာလိမ့်မယ်...

Xxxx