MM Story Teller

အပိုင်း ၅၁

Viewers 10k

Chapter 51
ထုတ်လွှင့်လာပြီ

ထန်ချန်းက တစ်ခဏမျှ တိတ်ဆိတ်သွားပြီးနောက် ပြောလာခဲ့သည်။

"သူ့မှာ အလုပ်အတွေ့အကြုံလည်း မရှိတဲ့အပြင် အသိတစ်ယောက်မှလည်း မရှိဘူးနော်"

“ငါ သူ့ကို ယုံကြည်တယ်” ၎င်းတို့က စကားလုံးလေး ငါးလုံးသာ ဖြစ်သော်လည်း ထန်ချန်း၏ နှလုံးသားထဲတွင်မူ ခံစားချက်လှိုင်းလုံးကြီး ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သလိုပင်။ သူက သူ့နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်၍ မော့ကျန်းကို ကြည့်လာခဲ့သည်။

"မင်း သူ့ကို သိတာလား"

မော့ကျန်းက ပြန်မဖြေလာဘဲ လီယန် ထိုင်သွားခဲ့သော ထိုင်ခုံလေးကို တိတ်တဆိတ် စိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။

“ကောင်းပြီလေ... ဒါဆိုလည်း ကြိုးစားကြည့်တာပေါ့" မော့ကျန်းရှေ့တွင် ထန်ချန်းက အလျှော့ပေးရုံသာ တတ်နိုင်သည်။ ပြောစရာမလိုအောင်ပင် သူက မော့ကျန်း တစ်ယောက်တည်းအတွက် လက်ထောက်တစ်ယောက် ရှာပေးနေရသည်။ ထို့ကြောင့် မော့ကျန်း၏ အကြိုက်ကသာ အရေးအကြီးဆုံးဖြစ်ပြီး အကြောင်းမှာ သုံးရက်ကြာသည်နှင့် လက်ထောက်တစ်ယောက် ပြောင်းလိုက်ပါက ကုမ္ပဏီကလည်း ပျော်ရွှင်မည် မဟုတ်ပေ။

“ငါ မင်းနောက်ကို လိုက်ဖို့ အချိန် အများကြီး မရှိမှာပဲ စိုးရတယ်... မင်းနဲ့ မင်းလက်ထောက်ပဲ အကုန် ဖြေရှင်းရမှာ" ထန်ချန်းက မော့ကျန်း၏ ပုခုံးကို ပုတ်ကာ ထိုင်ခုံမှ ထရပ်လိုက်သည်။ သူတစ်ချိန်လုံး မအားမလပ် ဖြစ်မနေရင်တောင် မော့ကျန်း၏ လက်ထောက် ထပ်ဖြစ်ပေးရန် အတွက် သဘောတူဖို့ကိုကား သူ့ကို အရင်သတ်သွားမှသာ ဖြစ်လိမ့်မည်။

မော့ကျန်းက စားပွဲပေါ်မှ ခွက်ကလေးကို ထိကာ အဖြေပြန်ပေးလာသည်။ "ဪ"

လီယန် ခရီးကြမ်းကြီးမှ ပြန်ရောက်လာသောအခါ ချန်းချင်းယန်က ဓါတ်လှေကားတွင် စောင့်နေခဲ့သည်။ လီယန် စိမ်ပြေနပြေ လျှောက်လာနေသည်ကို တွေ့သောအခါ ချန်းချင်းယန်က သူမထံသို့ ဒေါသတကြီး တိုးကပ်လာခဲ့သည်။ "နွားငပျင်းမ.. ဘယ်အိမ်သာထိတောင် သွားခဲ့တာလဲ... ငါ့မှာ လက်မှတ်တောင် ထိုးပြီးသွားပြီ"

လီယန်က သူမကိုကြည့်ကာ စိတ်ပါလက်ပါ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ "ရှန်ပူ... နင့်စကားတွေကို သတိထားနော်... ဧကရာဇ်မော့ အချိန်မရွေး ကြားသွားနိုင်တယ်"

ချန်းချင်းယန်က အံ့အားသင့်သွားပြီး ခပ်မြန်မြန် ပြောင်းလဲသွားသည်။ "ယန်ယန်ရေ.. နင် ဘာလို့ အကြာကြီး သွားနေတာလဲ... နင့်ဗိုက်ရော နေရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား"

လီယန်: “…”

ဘာလို့များ အော်ဂလီဆန်စရာ ကောင်းအောင် လုပ်နေပါလိမ့်... လီယန်က သက်ပြင်းချကာ ချန်းချင်းယန်၏ ပုခုံးကို ပုတ်လိုက်သည်။

"ရှန်ပူ... ပုံမှန်လို ပြောတာကမှ ပိုသင့်တာ်အုံးမယ်"

ချန်းချင်းယန်: “…”

သို့သော်လည်း လီယန်၏ စကားများက သူမ ဧကရာဇ်မော့ကို မတွေ့ရသေးလျှင်တောင် ခိုက်ဟွမ်းသို့ ရောက်နေခဲ့သည်ကို သတိပေးလာခဲ့သည်။ သူမ ဒီလိုမျိုး ထွက်သွားလို့ ဘယ်ဖြစ်မလဲ... သူမက ဓါတ်လှေကား တံခါး၏ ရောင်ပြန်ပုံကို ကြည့်ကာ မေးလိုက်သည်။

"တလီ... ငါကြည့်ကောင်းနေတုန်းမလား"

လီယန်၏ နှုတ်ခမ်းများက ရွှင်မြူးမှုတို့ကြောင့် လှုပ်ရှားသွားခဲ့သည်။ "အဲ့အကြောင်း ထပ်မပြောကြတော့ရင် ကောင်းမယ်... အမှန်တရားကို ပြောလိုက်ရင် နင့်ကိုနင် တန်ဖိုးထားမှုတွေ ကျဆင်းသွားလိမ့်မယ်"

ချန်းချင်းယန်: “…”

သောက်ကျိုးနဲ... တလီရဲ့လျှာက အရင်တုန်းက အရမ်းထက်တာကို သူမဘာလို့ သတိမရမိပါလိမ့်...

ချန်းချင်းယန်က ခိုက်ဟွမ်း၏ ကော်ရစ်ဒါသို့ ဆင်းသွားလိုက်ပြီး သန့်စင်ခန်း ရှာနေကြောင်း ပြောလိုက်သည်။ အမှန်တကယ်တွင် သူမက ဧကရာဇ်မော့နှင့် တွေ့နိုင်ရန်အတွက် အခွင့်ချောင်းနေခြင်း ဖြစ်သည်။ နံရံပေါ်တွင် ချိတ်ဆွဲထားသော မော့ကျန်း၏ ပိုစတာကို ကြည့်ကာ ချန်းချင်းယန်၏ နှလုံးသားက ဂါထာရွတ်နေသကဲ့သို့ ခံစားနေရသည်။ "အိုး တလီရယ်... ဒီယောကျ်ားကို ငါ့အပိုင် ဖြစ်အောင် ဘာများ လုပ်ရမလဲ"

လီယန်က တစ်ခဏမျှ တွေးတောလိုက်ပြီးနောက်... နင်သာ ကိုရီးယား နိုင်ငံသား ခံယူလိုက်ရင် ကမ္ဘာတစ်ခုလုံး နင့်အပိုင် ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်"

ချန်းချင်းယန်: “…”

သူမနှင့် တလီက တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် စကား ဆက်မပြောကြတော့။

ကော်ရစ်ဒါတွင် ဆယ်မိနစ်မျှ ယောင်ပေယောင်ပေ လုပ်နေခဲ့ပြီးမှ လီယန်က ချန်းချင်းယန်ကို ခိုက်ဟွမ်းထဲမှ ဆွဲထုတ်လာခဲ့ရသည်။ ထွက်မသွားခင်မှာပင် ချန်းချင်းယန်က ခိုက်ဟွမ်း အဆောက်အအုံ၏ ဓါတ်ပုံကို ရိုက်ကာ ဝေ့ပေါ်ပိုစ့်တင်လိုက်သည်။

"အိပ်ပျော်နေတဲ့ အားလန်လေး"က ရုပ်ရှင်ရိုက်ဖို့အတွက် အောင်မြင်စွာ ဆုံးဖြတ်ပြီးစီး သွားပါပြီ... ငါလည်းပဲ ခိုက်ဟွမ်းရဲ့ လူတစ်ယောက် အနေနဲ့ အဆောက်အအုံထဲကို ဝင်သွားခဲ့ရတယ်... ဟားဟားဟား"

ချန်းချင်းယန် ဝေ့ပေါ်သို့ ပိုစ့်တင်လိုက်ပြီး မကြာမီမှာပင် သူမ၏ စာဖတ်သူများထံမှ နွေးထွေးသော တုံ့ပြန်မှုများ ရရှိလာခဲ့သည်။

“လီမွန်... လီမွန်... ဧကရာဇ်မော့နဲ့ တွေ့ခဲ့လား"

“ယောကျ်ားလေး သရုပ်ဆောင်က ဘယ်သူလဲ... ဧကရာဇ်မော့ကို အသနားခံပါတယ် = 333 =”

“ဧကရာဇ်မော့က တီဗီ ဒရာမာတွေမှာ သရုပ်မဆောင်ဘူးလေ... ဆိုးတာပဲ"

ထိုအချိန်၌ မော့ကျန်းမှာ ဝေ့ပေါ်သို့ တက်နေခဲ့ပြီး "အိပ်ပျော်နေတဲ့ အားလန်လေး" ဟူသော ပိုစ့်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ထိုအမည်နှင့်ပင် သူထိုကား၌ သရုပ်ဆောင်ရန် အကြောင်း မရှိတော့။ သို့သော်လည်း ၎င်းကပင် လီယန် ခိုက်ဟွမ်းသို့ ရောက်လာရသည့် အကြောင်းအရင်းကို ရှင်းပြနိုင်သွားသည်။

"ဟားဟားဟား" မိန်းကလေး တစ်ယောက်၏ ရယ်သံက သူ့နားထဲတွင် ကြားလာခဲ့ရသည်။ မော့ကျန်း မျက်မှောင်ကြုံ့မိသွားသည်။ သူ့နားနေခန်းထဲ၌ သူတစ်ယောက်တည်းသာ ရှိကြောင်း သေချာပြောနိုင်သည်။

သို့သော်လည်း သရဲများကို ထည့်မတွက်လိုက်ပေ။

“ဧကရာဇ်မော့... မတွေ့တာကြာပြီနော်" ဖြောင်ဖြောင်က လေထဲတွင် လွင့်မျောနေပြီး မော့ကျန်းကို လက်ဝှေ့ယမ်းပြလာခဲ့သည်။

မော့ကျန်းက သူမကို စိတ်မရှည် လက်မရှည် ကြည့်လိုက်သည်။ "မင်းက ပြန်လည်မွေးဖွားဖို့ မသွားသေးဘူးလား"

ဖြောင်ဖြောင်က သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ "အာ... ကျွန်မကို သူစိမ်းလိုကြီး အေးတိအေးစက် မဆက်ဆံပါနဲ့ အောင်သွယ်တော်ကို နံရံပေါ်ကနေ ပစ်မထုတ် လိုက်နဲ့နော်"

မော့ကျန်းက မျက်လုံးများကို မှေးကျဥ်းလိုက်သည်၊ "မင်း ဘာပြောချင်တာလဲ"

ဖြောင်ဖြောင်က သူမ၏ ပါးစပ်ကို အုပ်၍ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ သူမ၏ အမူအယာက အမှန်တကယ်ပင် အောင်သွယ်တော် တစ်ယောက်နှင့် တူနေခဲ့သည်။

"မူလ အင်တာဗျူးရမဲ့သူ ရောက်မလာတာ ဘာကြောင့်လ်ု့ ထင်လဲ... ကျွန်မ သူ့ကို တားလိုက်လို့ မဟုတ်ဘူးလား" ဖြောင်ဖြောင်က လက်များကို ကစားနေပြီး လျှို့ဝှက်ဆန်းကြယ်စွာ ဆိုလေသည်။ "ရှိသေးတယ်နော်... ရှင့်ရဲ့ အကန့်အသတ် ပိုစတာ ဆယ်ခုထဲက စပယ်ရှယ် ပိုစတာကိုလည်း ကြောင်လေးရဲ့ လက်ထဲကို ရောက်အောင် နည်းလမ်းရှာပြီး ပို့ပေးခဲ့သေးတယ်... သူက အဲ့ပုံကို သူ့အိပ်ရာပေါ်မှ ချိတ်ထားပြီးသွားပြီ... အရမ်း သိုသိပ်တာပဲ"

မော့ကျန်း၏ အမူအယာတို့က ဗလာသက်သက် ဖြစ်သွားသည်။ သူက ဖိုရမ်ထဲမှ ဆာဒါကို၏ ပိုစ့်ကို မြင်ပြီးသွားပြီ ဖြစ်ပြီး ပုံစံတု လုပ်ထားသူဟု တွေးမိခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် အားယောင် ကိုယ်တိုင် ဖြစ်နေခဲ့တာလား...

မော့ကျန်းက ဖြောင်ဖြောင်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ "ဘာလို့ ဒီလ်ုတွေ လုပ်နေရတာလဲ"

“ကျွန်မက ကိုယ်ကျိုး မငဲ့တတ်တဲ့သူမို့လို့ပေါ့"

ဖြောင်ဖြောင်က ဂုဏ်ယူစွာဖြင့် ခေါင်းကို မော့လိုက်သည်။

"ရှင်နဲ့ ကြောင်လေးတို့ တူတူရှိသွားကြမှာကို စောင့်ပြီးမှပဲ အောင်အောင်မြင်မြင် ပြန်လည် ဝင်စားနိုင်တော့မယ်"

သူနဲ့ အားယောင် အတူရှိဖို့လား... မော့ကျန်း၏ မျက်လုံးများ ဝင်းလက်သွားလေသည်။ သူ အရင်က ဖုန်းထဲတွင် ရှန်းယွမ်ဇယ်နှင့် စကား ပြောခဲ့စဥ်က ယန်ယန် သူ့ကို ငြင်းခဲ့ပြီးသွားသည်ကို သိလိုက်ရသည်။ မဟုတ်ပါက လီယန်ကို သူ့လက်ထောက် ဖြစ်လာရန်အတွက် သဘောတူလိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။

ဒီလိုမျိုးသာဆို သူတို့ တကယ်ပဲ တူတူရှိနိုင်တယ်ပေါ့...

ဖြောင်ဖြောင်က သူ၏ ရှုပ်ထွေးနေသော အမူအယာကို မှတ်သားထားလိုက်သည်။ သူမက မြေပေါ်သို့ ဆင်းလာကာ တခစ်ခစ် ရယ်မောလိုက်သည်။ "နောက်မှ ကျွန်မ ရှင့်ကို မပြောခဲ့ဘူးဆိုပြီး မပြောနဲ့နော်... ကြောင်လေးက ပြိဿ ရာသီဖွားနော်...

ပြိဿလား... အဲ့တော့ ဘာဖြစ်လဲ...

ဖြောင်ဖြောင်က ရယ်ချင်နေသော မျက်နှာထားနှင့် ရှိနေသည်။ "ပြိဿတစ်ယောက်ရဲ့ အကြီးကျယ်ဆုံး ထူးခြားတဲ့ လက္ခဏာက ဘာလဲသိလား"

မော့ကျန်းက တစ်ခဏမျှ တွေးတောလိုက်သည်။ "အစားကြီးပြီး ပျင်းတာလား... ပိုကောင်းတဲ့ ဘဝရဖို့ ပိုက်ဆံပိုလိုတာလား"

“ဒါက အလှလေး တစ်ယောက်ဆီကနေ ဆွဲဆောင်ခံရဖို့က အလွယ်ဆုံးနည်းပဲ"

ဧကရာဇ်မော့ တစ်ယောက် အတွေးနက်သွားလေသည်။

.....

နာရီလက်တံ ဆယ်ဂဏန်းသို့ ပြလာသောအခါ လီယန်က သူမ၏ အိပ်ရာထက်မှ ပိုစတာကြီးကို မမှိတ်မသုန် စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။

ဘဝက အလွန် ဆန်းကြယ်လှပေသည်။ သူမ ထိုလူ၏ အယ်လ်ဘမ် ဝယ်ရန်အတွက် စောင့်ရင်း တန်းစီခဲ့ရသည်မှာ နှစ်ရက်မျှသာ ကြာသေးသည်။ ယခုမူ သူမက ရုတ်တရက်ပင် သူ့လက်ထောက် ဖြစ်လာခဲ့လေပြီ။

ကောင်းပြီလေ... ကုမ္ပဏီကသာ သူမကို အတည် အလုပ်ခန့်ဖို့ ဆန္ဒရှိရင်ပေါ့...

လီယန်က အင်တာတိန်းမန့်လောကကို ကောင်းကောင်း နားမလည်လျှင်တောင် လက်ထောက် တစ်ယောက် ဖြစ်ရခြင်းက လူတိုင်း လုပ်နိုင်သည့် အလုပ်မျိုး မဟုတ်ကြောင်း သိထားပေသည်။ နာမည်ကျော်များက သူတို့၏ လက်ထောက်နေရာအတွက် သူတို့၏ သူငယ်ချင်းများနှင့် ဆွေမျိုးများသာ ထားလိုကြသည်။ အကြောင်းမှာ ထိုသူတို့က အခြားသူများထက် ယုံကြည်စိတ်ချရ၍ ဖြစ်ပေသည်။

သူမကတော့……

ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမက ဒီအကြောင်းကို ထပ်ပြီး မစဥ်းစားချင်တော့ဘူး... သူမ မအောင်ခဲ့ရင်တောင် အနာဂါတ်မှာ ဒီအတွေ့အကြုံကို ဘဝသက်ခန်းစာ တစ်ခု အဖြစ် သုံးနိုင်သေးတယ်လေ...

"သမီး မအိပ်သေးဘူးမလား" မားမားလီက စိတ်ထားသော သစ်သီးများကို ပန်းကန် အပြည့်သယ်လာပြီး တံခါးကို တွန်းဖွင့်လာခဲ့သည်။ "ဆယ်နာရီတောင် ရှိသွားပြီ... သမီးရဲ့ ခန္ဓါကိုယ်က ညဥ့်နက်အောင် နေလို့ မရဘူးလေ... လာလာ အသီးစားပြီး အိပ်ရာဝင်တော့"

"သမီး သိပါတယ်" လီယန်က သူမကို ပြန်ပြုံးပြလိုက်သော်လည်း သူမ၏ နှလုံးသားထဲတွင် စိတ်မပူဘဲ မနေနိုင်ပေ။ ကုမ္ပဏီကသာ မျက်စိမှောက်ပြီး သူမကို ရွေးလိုက်ပါက သူမ၏ မိခင်နှင့် ဖခင်တို့က ထိုအလုပ်ကို လက်ခံပေးကြမည်တဲ့လား...

သူမက သူမ၏ မိဘများထံမှ အတော်လေး အလိုလိုက်ခံခဲ့ရသော်လည်း သူမ၏ နာမကျန်း ဖြစ်မှု အပြီးတွင် သူမ၏ မိသားစုက သူမကို ကြွေရုပ်လေးကဲ့သို့ ဆက်ဆံလာကြသည်။ အိမ်မှုကိစ္စသေးသေးလေးကိုပင် မလုပ်ခိုင်းကြဘဲ ကိုယ်ခံပညာနည်းပြ အဖြစ်မှ နှုတ်ထွက်ရန် ဖိအားပေးခဲ့ကြသည်။ ယခုတွင်မူ သူမ၏ ခြေထောက်များက ပန်းထိုးထားသော ပန်းပွင့်လေးများထက်ပင် ပို၍ အသုံးမဝင် ဖြစ်လာသည်။

မားမားလီက ပန်းကန်ကို ချ၍ လီယန်ကို စောစောအိပ်ရန် ပြောပြီးနောက် အခန်းထဲမှ ထွက်သွားသည်။ လီယန်က ပန်းသီးစိတ်လေးကို ခက်ရင်းဖြင့် ထိုးကာ ကုမ္ပဏီက အမှန်တကယ် မျက်စိမှောက်လိုက်မည်ကို စောင့်ပြီးမှ စိုးရိမ် ကြောင့်ကြရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။

လီယန်က ဗီရိုထဲမှ ညအိပ်ဝတ်စုံကို ထုတ်၍ အဝတ်လဲရန် ပြင်လိုက်သော်လည်း သူမ၏ မျက်လုံးထောင့်များမှ အိပ်ရာထက်ရှိ ပိုစတာကို မြင်တွေ့နေရသည်။

ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်နေတဲ့ ဧကရာဇ်မော့ရဲ့ ရှေ့မှာ အဝတ်လဲရတာ တကယ် ရှက်ဖို့ ကောင်းတာပဲနော်... သူ့မျက်လုံးတွေက သူမကို တည့်တည့် စိုက်ကြည့်နေတဲ့အတိုင်းပဲ...

"စိတ်ရှုပ်လိုက်တာ" လီယန်က သူမ၏ ညအိပ်ဝတ်စုံကို ပွေ့ကာ ပြုံးနေရင်းဖြင့် ရေချိုးခန်းထဲသို့ ဝင်သွားသည်။ ရေချိုးခန်းထဲမှ ထွက်လာသောအခါ သူမက ညအိပ်ဝတ်စုံများကို ဝတ်ထားပြီးသား ဖြစ်နေသည်။ လီယန်က အိပ်ရာ၏ အခြား တစ်ဖက်မှ ဖုန်းကို ကောက်ယူကာ ဝေ့ပေါ် ဖွင့်ရန် အသင့်ဖြစ်နေလပြီ။

ချန်းချင်းယန် နှစ်မိနစ်အကြာက ပေးပို့လာသော မဖတ်ရသေးသည့် စာတိုတစ်စောင် ရှိနေခဲ့သည်။ လီယန်က ဖွင့်ကြည့်လိုက်သောအခါ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်ရန်အတွက် အားမအား မေးထားခြင်း ဖြစ်နေသည်။

"နတ်ဘုရား တားမြစ်ဇုံ 3" က နှစ်ရက်ကြာလျှင် တရားဝင် ထုတ်လွှင့်တော့မည် ဖြစ်ပြီး တီဗီပေါ်တွင် ဖြစ်ဖြစ် သတင်းများတွင် ဖြစ်ဖြစ် နိုင်ငံ တစ်ခုလုံးက ထိုရုပ်ရှင် ရုံတင်မည်ကို စိတ်ဝင်စားနေကြသည်။ ဖိုရမ်က ပို၍ အသက်ဝင်လာကာ စုရုံးစုရုံး ဖြစ်နေကြပြီး ရုပ်ရှင်ရုံသို့ အတူတကွ သွားကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်ထားကြသည့် အဖွဲ့ပေါင်းများစွာ ရှိနေသည်။

လီယန်က မကြာခင်ပင် မော့ကျန်း၏ လက်ထောက် ဖြစ်ရတော့မည် ဖြစ်၍ သူမ အလုပ်ရှင်၏ အလုပ်ကို နားလည်ထားရန် လိုအပ်သည်ဟု တွေးမိသည်။ ထို့ကြောင့်ပင် သူမက ချန်းချင်းယန်၏ မက်ဆေ့ချ်ကို စိတ်အားထက်သန်စွာ တုံ့ပြန်လိုက်သည်။ "ရှန်ပူ... မနက်ဖြန် ငါတို့ ရုပ်ရှင်ရုံမှာ ခုံရဖို့ စောစောထကြရအောင်"

ဧပြီ 13ရက်နေ့တွင် "နတ်ဘုရား တားမြစ်ဇုံ 3"က တစ်နိုင်ငံလုံးတွင် ထုတ်လွှင့်ပြသခဲ့သည်။ လီယန်က သူမနှင့် ချန်းချင်းယန်တို့ လူတိုင်းထက် စောစော ရောက်လိမ့်မည်ဟု တွေးထားခဲ့သော်လည်း သူမက ဧကရာဇ်မော့၏ ဆွဲဆောင်နိုင်မှုကို လျှော့တွက်ခဲ့လေသည်။ ရုပ်ရှင်ရုံက လူများ ပြည့်ကျပ်၍ နေပြီး ရုပ်ရှင်ပြခန်းများကလည်း ငွေရှင်းသည့်နေရာ၌ လက်မလည်ရုံသာမက ရုပ်ရှင်ရုံဘေးမှ လမ်းဘေးစျေးသည်လေးများကပါ အလုပ်ရှုပ်နေကြသည်။

ချန်းချင်းယန်က လီယန်၏ ဘေးတွင် ထိုင်နေရင်းဖြင့် အသားကင်စားနေခဲ့သည်။ "ဘာလို့ ဒီနေရာမှာ ဒီလူတွေ အားလုံး တိုးဝှေ့နေကြပါလိမ့်... လက်မှတ်မရှိရင် ဝင်လာလို့ ရပါ့မလား" သူမက ပြောရင်းဖြင့် VIPလက်မှတ် နှစ်စောင်ကို ယမ်းပြလိုက်သည်။ "နင့် ယွမ်ဇယ်ကောကောရဲ့ စကေးတွေကို ကျေးဇူးတင်ရမယ်... သူက VIP လက်မှတ် နှစ်စောင်တောင် ရလာလိုက်သေးတယ်"

လီယန်၏က သူမ၏ လက်ကို ဆွဲကာ ပါးစပ်ထဲမှ သစ်သီးဖျော်ရည်ကို မျိုချလိုက်သည်။ "သိုသိုသိပ်သိပ် နေစမ်းပါဟ... တစ်ယောက်ယောက် လုသွားမှ ငိုမနေနဲ့"

"ငါ့ကို လုမှာတဲ့လား... တစ်ယောက်ယောက်သာ လာလုရဲရင် နင့်လက်သီး အစွမ်းကို ခံစားခိုင်းလိုက်လေ"

လီယန်: “…”

သူမ ယခု လုပ်ချင်သမျှက ထိုသူကို မသိချင်ယောင်ဆောင်ထားရန်သာ။သို့သော်လည်း သူမ ထိုလက်မှတ်များကို ကြည့်မိသောအခါ တစ်နည်းနည်းဖြင့် ရှုပ်ထွေးလာရသလိုပင်။ ဗယ်လင်တိုင်းဒေးကတည်းက သူမ ရှန်းယွမ်ဇယ်ကို တစ်ကြိမ်မှ မတွေ့ရသော်လည်း သူက ထိုလက်မှတ် နှစ်စောင်ကို ချန်းချင်းယန်ထံသို့ ကိုယ်တိုင် ကိုယ်ကျ ပေးလာနေဆဲပင်။

သူက သူမကို စိတ်ပျက်နေတုန်းပဲလား .. လီယန်က အနည်းငယ် စိုးရိမ်သွားခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း သူ သူမကို မဆက်သွယ်လာသည့်အတွက် သူမကို ကိုယ်တိုင်သွားတွေ့ရန်အတွက်ကား ရှက်စရာ ကောင်းလွန်းလှပေသည်။

Xxxxxx

Prev Next