အပိုင်း ၅၄

Chapter 54



ဧကရာဇ်မော့က သူ့နား​နေခန်းထဲမှာ အနားယူ​နေတယ်...

သူမအ​တွေးထဲတွင် ထိုစာ​ကြောင်းကို ဧကရာဇ်​မော့က သူမကို ​စောင့်ရင်း လဲ​လျောင်း​နေတယ်ဟု အလိုအ​လျောက် ဘာသာပြန်လိုက်​လေသည်။

သူမ၏ ဦး​နှောက်က စက္ကန့်အနည်းငယ်မျှ ပတ်လမ်းမှ ပြန်​တောက်သွားပြီး​နောက် လီယန်က "အိုး"ဟု တီးတိုး​ရေရွတ်ကာ ဝန်ထမ်းညွှန်ပြ​သော ​နေရာထံ ​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါး ထွက်သွားသည်။ ဓါတ်​လှေကား 36ထပ်တွင် ရပ်သွားပြီး​နောက် လီယန်က အသက်ပြင်းပြင်း ရှူကာ ညာ​ခြေကို ​မြှောက်လိုက်သည်။

ဒီအထပ်က အရမ်းကြီးတာပဲ... ဧကရာဇ်​မော့ရဲ့ နား​နေခန်းက ဘယ်မှာလဲဟ... သူမက ​ကော်ရစ်ဒါ တ​လျှောက် ​လျှောက်လှမ်းလာပြီး​နောက် အခန်းကျယ်ကြီးထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ ​လော်ဘီစားပွဲ၌ အမျိုးသမီး တစ်​ယောက် ထိုင်​နေ​လေသည်။ လီယန် သူမအနား ​ရောက်လာသည်ကို ​တွေ့​သောအခါ သူမ၏ အမူအယာက ဗလာကျင်းသွားပြီး​နောက် ပြုံးကာ ​ပြောလာခဲ့သည်။

"ရှင်က မိန်းက​လေးလီလား... ရှင်​နေရာအမှားကြီး ​ရောက်လာတယ်... ဧကရာဇ်​မော့ရဲ့ နား​နေခန်းက ဟိုဘက်မှာပါ"

"ဪ... ​ကျေးဇူးပါ” လီယန်က ​နေရာမှာပင် ရပ်​နေပြီး ရှက်ရွံ့မှုတို့ဖြင့် ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

"ကျွန်မကိုယ် ကျွန်မ မိတ်ဆက်​ပေးမယ်​... ကျွန်မ နာမည် ဟန်မိန်မိန်... ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ် လူတိုင်းက လုပ်​ဖော်ကိုင်ဖက်​တွေပဲ​လေ... ​နောက်ဆို အချင်းချင်း ဂရုစိုက်​ပေးကြရ​အောင်​နော်" ဥပမာအားဖြင့် ဧကရာဇ်​မော့ရဲ့ အနားမှာ​နေပြီး ကြားသမျှ အတင်းအဖျင်း​တွေ ​ဖော်ထုတ်ဖို့​ပေါ့...

လီယန်က သူမကို ကြည့်ကာ ရိုးရိုးသားသား ​ပြောလိုက်သည်။ "ဟယ်လို ဟန်မိန်မိန်... ကျွန်မ နာမည်က လီလဲ့ပါ... ​တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်"

(TN: ဟန်မိန်မိန်နဲ့ လီလဲ့က တရုတ်မှာ လူတိုင်းနီးပါးသုံးတဲ့ အလယ်တန်း ​ကျောင်းသုံးစာအုပ်ထဲက ပုံရိပ်ဇာတ်​ကောင်နှစ်ခုပါ... မင်မင်တို့ဆီမှာဆို My name is Kyaw Kyaw... My name is Bo Bo​ပေါ့... ဟဲ)

ဟန်မိန်မိန်: “…”

သူမ ထိုကဲ့သို့သော ပြက်လုံးများကို မကြားခဲ့ရသည်မှာ အ​တော်​လေး ကြာပြီ ဖြစ်သည်။

လီယန်က မူလ ​ကော်ရစ်ဒါဆီသို့ ပြန်သွားပြီး ​ကော်ရစ်ဒါ အဆုံးတွင် ဧကရာဇ်​မော့၏ နား​နေခန်းကို ရှာ​တွေ့သွားသည်။ တံခါးက ပိတ်ထားပြီး လီယန် တံခါး​ခေါက်လိုက်သည့်အခါ ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်၏ အသံ ပျံ့လွင့်လာခဲ့သည်။ "ဝင်ခဲ့ပါ"

ရှင်းလင်း၍ ချိုသာလှသည်။

လီယန်က တံခါးကို ဂရုတစိုက် တွန်းဖွင့်လိုက်ပြီး ​ခြေနှစ်လှမ်းမျှ ​လျှောက်ဝင်သွားလိုက်သည်။

​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်က နား​နေခန်းထဲမှ ဆို​ဖာ​ပေါ်တွင် ထိုင်၍ သူမကို ကြည့်​နေခဲ့သည်။ သူ့​နောက်ပါးရှိ ပြတင်း​ပေါက်ဆီမှ ​လေ​များ တိုက်ခတ်​နေပြီး သူ့အနက်​ရောင် ဆံပင်များကို ဝဲဖြာ​​စေကာ သူ့နှလုံးသားထဲကိုလည်း ထိခတ်​နေ​ပေသည်။

ထိုလူက ​မော့ကျန်းပင်။ ဖန်​ပေါင်း ​သောင်းချီကို ညှို့ယူထားနိုင်သည့် ဧကရာဇ် ဖြစ်သည်။

"ဟ ဟယ်လို"

"စတူဒီယိုကို သွားမယ်" ​မော့ကျန်းက မတ်တပ်ထရပ်ကာ လီယန် ​ပြောရန်ပင် အခွင့်အ​ရေး မရှိလိုက်သည့် စကားလုံးများကို ​နှောက်ယှက်လိုက်သည်။

ရုပ်ရှင်... စတူဒီယို... သူမရဲ့ အလုပ်စတာ မမြန်လွန်းဘူးလား... မစခင် ထရိန်နင် ဆင်းဖို့ တကယ် မလို​တော့ဘူးလား​....

သို့​သော်လည်း ​မော့ကျန်းမှာ သူမကို တုံ့ပြန်ရန် အချိန်မ​ပေး​ပေ။ ​ခြေတံရှည်များ ရှိသည်ကို အခွင့်​​ကောင်းယူကာ သူမ၏ ​ရှေ့မှ ​လျှောက်သွားသည်။ လီယန်၏ တစ်ခုတည်း​သော ​ရွေးချယ်မှူမှာ သူ့​နောက်သို့ လိုက်သွားရန်ပင်။ သူမ သူ့​နောက်သို့ မီလာသည့်အချိန်၌ ​မော့ကျန်းမှာ ဓါတ်​လှေကားတွင် ​စောင့်ဆိုင်း၍ ​နေ​လေပြီ။

36ထပ်မှ ​မြေညီထပ်သို့ ​ရောက်ရန် နှစ်မိနစ်မျှသာ ကြာသည်။ ဓါတ်​လှေကားထဲတွင် သူမနှင့် ​မော့ကျန်းသာ ရှိ​နေသည်။ သူမက အနည်းငယ် ​မော့လိုက်ပြီး ​မော့ကျန်း၏ ​ဘေးတိုက် မျက်နှာကို ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုသူက ယ​နေ့တွင် ​နေကာမျက်မှန် မတပ်ထားသဖြင့် ထိုသူထံ၌ မျက်​တောင်​မွှေး မည်မျှ ရှိသည်ကိုပင် ​ရေတွက်နိုင်သည်အထိ အလွန် နီးကပ်​နေသည်။

"ခစ်ခစ်... ကျွန်မက လမ်းမှားပြီး ​ဟောခန်းထဲက ​​​ကောင်မ​လေးနဲ့ ​တွေ့ခဲ့​သေးတယ်"

လီယန်က ​ခြောက်ကပ်ကပ် ​ချောင်းဟန့်ကာ သူမ၏ ​ဘောစ့်နှင့် စကား​ပြောရန်အတွက် အစပြုရန်လိုသည်ဟု ခံစားရသည်။

"သူ ကျွန်မကို ကြည့်လာ​တော့ သူ့မျက်လုံး​တွေက အ​တော်ထူးဆန်း​နေတာ... သူ့ နာမည် ဟန်မိန်မိန်ပါလို့​တောင် လိမ်​ပြောလိုက်​သေးတယ်"

​မော့ကျန်း၏ နှုတ်ခမ်း အနည်းငယ် လှုပ်ရှားသွား​လေသည်။ "သူ့နာမည်က တကယ် ဟန်မိန်မိန်ပဲ​လေ"

လီယန်၏ အမူအယာက ဗလာဖြစ်သွားပြီး​နောက် သူမ၏ ပါးစပ်ကို ဂရုမထားမိစွာ ဖွင့်ဟလာခဲ့သည်။

"သူဘယ်တုန်းက ​ကျောင်းစာအုပ်ထဲက​နေ ထွက်လာတာလဲ"

​မော့ကျန်း: “…”

မဟုတ်​သေးဘူး... သူ အေးတိ​အေးစက်​နေပြီး​​​ ​အေးစက်ပြီး ​ကျော့ရှင်းတဲ့ ပုံရိပ်ကို ထိန်းထားရမယ်... ပထမဆုံး​တွေ့ဆုံမှုက ​ကောင်း​ကောင်းပြီးသွားမှ ဖြစ်မယ်...

သူက ဓါတ်​လှေကား​ပေါ်မှ နံပါတ်များကိုသာ အာရုံစိုက်ထားပြီး သာမန်ကာလျှံကာ ပြန်​ဖြေလိုက်သည်။

"လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်​နှစ်ဆယ်​လောက်တုန်းက"

"ဪ" လီယန်က နူးနူးညံ့ညံ့ တီးတိုး​ပြောလိုက်ချိန်၌ ဓါတ်​လှေကားက ​မြေညီထပ်တွင် ရပ်သွားခဲ့သည်။ ဓါတ်​လှေကားမှ ထွက်လာ​သောအခါ လီယန်က ​မော့ကျန်း၏ ​ဘေးမှ ပါကင်ထိုးထား​​သော လန်ရိုဗာကားထံ ​လျှောက်သွားခဲ့သည်။ ​ပြောင်လက်​နေ​သော အညို​ရောင်ကား​လေးကို ကြည့်မိသွား​သောအခါ လီယန်က သူမ၏ နှလုံးသား နက်နက်ထဲမှ အမှားကြီးကြီး လုပ်မိပြီဟုသာ ခံစားလိုက်ရသည်။ ၎င်းက သူမက ကိုယ်တိုင်​မောင်းရမည်ဟု ကျိန်း​သေ​ပေါက် ဖြစ်​နေ​ခဲ့​သော်လည်း သူမက သူမ၏ ဘဝကိုသာ ချိန်ခွင်အတွင်း ချိတ်ထားရဲ​ပြီး ​မော့ကျန်း၏ ဘဝကို​တော့ ဟာသ မလုပ်ရဲပါ​ပေ။

​မော့ကျန်း၏ လျင်မြန်​သော ​ခြေလှမ်းများက ရပ်မသွားဘဲ ကား​မောင်းသူ​ဘက်သို့သာ တည့်တည့်​လျှောက်သွားသည်။ "ကားထဲဝင်"

လီယန်က နှစ်စက္ကန့်မျှ ​အေးခဲသွားပြီး​နောက် ကားထဲသို့ မြန်မြန် ဝင်​ထိုင်လိုက်သည်။

ဝန်ထမ်းများ ဝင်​ပေါက်ထံမှ ထွက်လာ​သောအခါ လီယန်က သူတို့ဖြတ်သွားသည့်အချိန်တွင် အခြား မိန်းက​လေးများမှာ ခိုက်ဟွမ်း၏ အဓိက ဝင်​ပေါက်၌ ​စောင့်ဆိုင်း​နေကြဆဲ ဖြစ်​ကြောင်း ​တွေ့လိုက်ရသည်။ လီယန်က ထိုမြင်ကွင်း တဖြည်းဖြည်း ​သေးငယ်သွားသည်ကို တစ်ခဏမျှ ကြည့်​နေပြီး​နောက် ​မော့ကျန်းဘက်လှည့်ကာ ​ပြောလိုက်သည်။

"ကိုယ်တိုင် ကား​မောင်းလိုက်ရလို့ တကယ် ​တောင်းပန်ပါတယ်"

​မော့ကျန်းက နူးနူးညံ့ညံ့ ရယ်​မောလိုက်ပြီး သူ့​ဘေးတွင် ထိုင်​နေ​သောသူကို ကြည့်လိုက်သည်။

"ယာဥ်​မောင်းလိုင်စင်ရပြီးကတည်းက တစ်ခါမှ မ​​မောင်းကြည့်ရ​သေးဘူးမလား"

လီယန်: “…”

သူမက အာဟာရဓါတ် အားလုံးက သူ့မျက်နှာတွင်သာ စုပုံ​နေသည်ဟု ​တွေးခဲ့​​သော်လည်း သူ့ဦး​နှောက်က ထိုမျှ​လောက် စူးရှမည်ဟု မ​တွေးမိခဲ့​ပေ။

ထိုကိစ္စ၌မူ ကုမ္ပဏီက မည်သည့်အ​ကြောင်း​ကြောင့် သူမ၏​ဖောင်ကို အ​အောင်​ပေးလိုက်သည်မှန်း နားမလည်ခဲ့​ပေ။ သူမရဲ့ သြဇာတိက္ကမ ရှိတဲ့ပုံကို ​လေးစားသွားလို့များလား...

ကားထဲတွင် တစ်ခဏမျှ တိတ်ဆိတ်သွားသည့်အတွက် လီယန်က စကားလမ်း​ကြောင်းကို အခြား ​ခေါင်းစဥ်​ပြောင်းရန် အစပြုလိုက်သည်။

"ဧကရာဇ်​​မော့... ရှင့်ရဲ့ ရုပ်ရှင်အသစ်က ဘာအ​ကြောင်းလဲဟင်"

ထို​မေးခွန်းက ​မော့ကျန်းကို အနည်းငယ် မသက်မသာ ဖြစ်သွားရ​သော်လည်း သူ ပြန်​ဖြေလိုက်ပါ၏။ "သရဲ​​ကား"

သရဲကားတဲ့လား...

လီယန်က သူမ၏ ထိုင်ခုံမှာပင် လုံးလုံးလျားလျား ကြက်​သေ​သေသွားသည်။ "မားနဲ့ပါး​ရေ... သမီး အိမ်ပြန်ချင်တယ်လို့"

​ကျောင်းကို သုသာန်​မြေ​ဟောင်းတစ်ခု​ပေါ်၌ တည်​ဆောက်ထားသည်ဟု ​ကောလဟာလတစ်ခု ရှိခဲ့ဖူးသည်။ အ​ကြောင်းမှာ ​ကျောင်းက စွမ်းအင် အရင်းအမြစ်များစွာ ထုတ်​​ပေးသဖြင့် သရဲများအားလုံးကို ဖိနှိပ်နိုင်​သော​ကြောင့် ဖြစ်သည်။

"သရဲ​ကျောင်း"က ထိုကဲ့သို့​သော ဇာတ်လမ်းမျိုးပင်။

ဇာတ်လမ်း၏ ဟီးရိုးက ဆရာအသစ်ဖြစ်ပြီး ​ကျောင်းစတက်သည့် ပထမ​နေ့မှစတင်ကာ ထူးဆန်း​သော ကို့ယို့ကားယား အရာများ စတင်​ပေါက်​ပေါက်လာခဲ့သည်။ ချီတုံချတုံ ဖြစ်​နေ​သော လုပ်​​ဖော်ကိုင်ဖက်များ၊ သံသယ ဝင်ဖွယ် ​ကျောင်းသားများ၊ ထို့အတူ ထူးဆန်း​သော ​​ကောလဟာလများသည်လည်း ​ကျောင်းဝင်းအတွင်းတွင် စတင်ပျံ့နှံ့လာ​လေသည်။

လူတိုင်းက စာသင်နှစ်တိုင်းတွင် ပထမနှစ် အခန်း3၌ ထုံထုံဟူ​သော ​ကျောင်းသူ တစ်​ယောက် အမြဲတမ်း ရှိ​နေခဲ့ပြီး သူမနှင့် အကြည့်ချင်းဆုံ​​သောသူ မှန်သမျှ ​သေကြလိမ့်မည်ဟု ကြားခဲ့ကြသည်။

လီယန်က သူမလက်ထဲမှ ဇာတ်ညွန်းကို ပစ်ချကာ သူမ​ဘေးမှ မျက်လုံးများ မှိတ်ကာ ထိုင်​နေသူထံ ​ဘေးတိုက် ကြည့်လိုက်သည်၊

"ဒါဆို ရှင် သရုပ်​ဆောင်ရမဲ့ ဇာတ်​ကောင်က ကံဆိုး​နေတဲ့ ပထမနှစ် အခန်း 3ရဲ့ အတန်းပိုင်ဆရာ​ နေရာလား"

"အင်း" ​မော့ကျန်း၏ မျက်လုံးများက မှိတ်ထားဆဲ ဖြစ်ပြီး သူမ၏ ခန့်မှန်းမှုကို ခပ်​လျော့​လျော့ ပြန်​ဖြေလိုက်သည်။

လီယန်က မျက်ရည်များ မြစ်တစ်စင်း​ လျှံကျ​လောက်သည်အထိ ငိုချင်​နေသည်ဟု ခံစား​နေရသည်။ သူမ ငယ်ရွယ်စဥ်မှ ယခုအချိန်အထိ လူများစွာကို အနိုင်ကျင့်ရန် သတ္တိရှိခဲ့​သော်လည်း သူမက အလွန် သရဲ​ကြောက်တတ်သည်။ ဆာဒါကို... ဟာနကို ပြီးတော့ ဒီတုန့်တုန့်​ရောပဲလို့.. သူမက အရင်က သရဲတစ်ခါမှ မမြင်ဖူးဘူး...

(TN:ဆာဒါကို​ရော ဟာနကို​ရော သရဲ​တွေပါ.. ဆာဒါကိုက Ringထဲက... ဟာနကိုက ​ရေချိုးခန်း​တွေမှာ လိုက်​ခြောက်တတ်တဲ့ လူသိများတဲ့ ဂျပန်သရဲမပါတဲ့)

​မော့ကျန်း၏ မ​ပြောင်းအလဲအမူအယာက မျက်ခုံးတစ်ဖက် ပင့်မိသွားသည်။ သူက မျက်လုံးဖွင့်ကာ ဂုဏ်ကျက်သ​ရေ ရှိလှ​သော လီယန်၏ မျက်နှာ​လေးကို ကြည့်လိုက်ပြီး​နောက် သူ့မျက်ခုံးများ စုကြုံ့သွား​လေသည်။

"မင်း... သရဲ​ကြောက်တတ်တာ​တော့ မဟုတ်ပါဘူး​နော်"

"ဘယ်​လိုလုပ် ​ကြောက်ရမှာလဲ" လီယန်က သူ့စကားများမှ ​သွေးထိုးခံလိုက်ရဟန် ​ပေါ်သည်။

"​တောင်​ပေါ်ရွာက အိုမင်း​နေတဲ့ အ​လောင်း​ကောင်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် အင်းချပ်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် စုန်းအတတ်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် အားလုံးကို မြင်ဖူးပြီးသား” ​ကျေနပ်စရာ​ကောင်းတဲ့ ​လျှောက်လဲချက်ပဲ...

"အိုး" ​မော့ကျန်းက ​ခေါင်းငြိမ့်ကာ ​ထိုင်ခုံ​နောက်မှီတွင် ပြန်မှီကာ မျက်လုံးများ ထပ်ပိတ်လိုက်သည်။ သရဲမ​လေးက တကယ်​တော့ သရဲ​ကြောက်တတ်တယ်တဲ့လား... ဒါထက် ပိုရယ်စရာ​ကောင်းတဲ့ ကိစ္စ ရှိ​သေးလို့လား... ​မော့ကျန်း၏ နှုတ်ခမ်းများ မ​နေနိုင်ဘဲ မြင့်တက်လာခဲ့သည်။ သူမကို သရဲကား ကြည့်ရန် ဖိတ်သည်က အကြံ​ကောင်း ဖြစ်မည့်ပုံပင်။ သူ့ ဧည့်ခန်း၌ ရှိ​​သော အိမ်တွင်းရုပ်ရှင်ရုံစနစ်က အ​တော်​လေး ​စျေးကြီးပြီး အထူးပြုလုပ်ချက်များကလည်း 3Dရုပ်ရှင်ရုံများနှင့် အတိအကျ တူညီသည်။

လီယန်မှာ သူမ​ဘေးမှလူ၏ ညစ်ညမ်း​သော အ​တွေးများကို သတိမမူမိဘဲ သူမ၏ အကြည့်များက အခု​လေးတွင် ပစ်လွှင့်လိုက်​သော ဇာတ်ညွန်း​ပေါ်၌ ကျ​ရောက်သွားသည်။ ထို့​​ကြောင့် သူမ ဇာတ်ညွှန်းကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်​သည်နှင့် ထုံထုံက ဇာတ်ညွှန်းစာအုပ်ထဲမှ တွယ်တက်လာ​တော့မည်အလား ဖြစ်​နေပြီး သူမ၏ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ယင်သွားသည်။

"ဧကရာဇ်မော့... ကျွန်မကြားဖူးတာ ​​​ထိတ်လန့်​ခြောက်ချားစရာ ဇာတ်ကား​တွေ ရိုက်ရင် တစ်ခါတစ်ရံ သဘာဝလွန် ဖြစ်ရပ်​တွေ ကြုံရတတ်တယ်လို့ ကြားဖူးတယ်... မ​ကြောက်နဲ့​နော်"

ထိုအချိန်၌ တိတ်ဆိတ်​နေ​သော ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အ​လွန် တင်းကြပ်​နေသည်။ သူမက​တော့ စကား​ပြောဖို့ တစ်​ယောက်​ယောက်ကို သွားရှာသင့်​နေပြီ...

​မော့ကျန်းက မျက်လုံးများကို ပျင်းတိပျင်းရွဲ ဖွင့်ကာ မိနစ်တိုင်း ​ဖျော့​တော့လာ​သော မျက်နှာ​လေးကို ကြည့်လိုက်သည်။

"မ​ကြောက်ပါဘူး" သူ စကားဆုံးသည်နှင့် လီယန်အနား တဖြည်းဖြည်း တိုးလာခဲ့ပြီး တမင်သက်သက် သူ့အသံကို နှိမ့်​ပြောလိုက်သည်။

"ငါ​ပြောပြမယ်... တကယ်​တော့​... ငါက ယင်နဲ့ယန် မျက်လုံး​တွေနဲ့ ​မွေးလာတာ... သာမန်လူ​တွေ မမြင်နိုင်တဲ့ အရာ​တွေ အများကြီးကို မြင်နိုင်တယ်... ဥပမာ..." သူ့အကြည့်များက လီယန်၏ ​နောက်မှ တစ်စုံတစ်ရာထံသို့ ကျ​ရောက်သွား​လေသည်။

"အာ အာ အာ အာ" လီယန်က ​မော့ကျန်းကို တွန်းကာ ကားထဲမှ ​ပြေးထွက်သွားခဲ့သည်။

"ဒါရိုက်တာ အဆင်သင့် ဖြစ်ပြီလား သွားကြည့်လိုက်အုံးမယ်"

လီယန်၏ ​ကြောက်ရွံ့​နေ​သော ပုံရိပ်​လေး ​ပျောက်ကွယ်သွားသည်ကို ကြည့်ကာ ​မော့ကျန်း မပြုံးဘဲ မ​နေနိုင်။

"ရှင်က တကယ်ကို အကျင့်မ​ကောင်းတာပဲ... ရှင်က မူလတန်း​ကျောင်းသားလား" ​

ဖြောင်​ဖြောင်၏ ပုံရိပ်က ကားထဲတွင် ရုတ်တရက်​ပေါ်လာပြီး ​မော့ကျန်းကို မ​ကျေမနပ် ကြည့်လိုက်သည်။

"ရှင်​ပြောမဲ့ စိတ်ကြီးဝင်ပြီး ခပ်မိုမိုက် ဖြစ်တဲ့ စကား​​တွေက ဘယ်မလဲ... သူ့ကို အမိဖမ်းမဲ့ ကိစ္စက​ရော... ရှင် အစီအစဥ်ကို ​စောစောစီးစီး ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်တာပဲ"

​မော့​ကျန်းက သူမကို စိတ်ထဲပင် မထားဘဲ သူ့နှုတ်ခမ်းများက ရွှင်မြူးမှုတို့​ကြောင့် လှုပ်ရှားသွားပြီး ကားထဲတွင် တ​ရေးအိပ်လိုက်သည်။ ​​​စော​စောက လီယန်၏ ပုံစံကို ​တွေ့ပြီး​နောက် သူ့ကိုယ်သူ မထိန်းနိုင်​တော့ဘဲ သူမကို စ​နောက်ချင်သွားသည်။ သို့​သော်လည်း စပြီးမှ ​နောင်တရပြန်သည်။ သူက အမျိုးသားနတ်ဘုရား၏ ပုံရိပ်ကို ပြချင်​နေသည်သာ ဖြစ်ပြီး စိတ္တဇဖြစ်​နေသည့်ပုံကို ပြချင်​နေသည် မဟုတ်​ပေ။

လီယန်က ကားအပြင်ဘက်တွင်တစ်ခဏမျှ ​နေပူဆာလှုံ​နေခဲ့ပြီး ခန္ဓါကိုယ်တစ်ခုလုံး ​နေ​လောင်သွားပြီးသည့်​နောက်တွင် ​မော့ကျန်း၏ ကားဘက်သို့ ​ခြေဦးလှည့်လိုက်သည်။

"မမ" မိန်း​က​လေး တစ်​ယောက်၏ အသံက သူမ​နောက်မှ ရုတ်တရက် ​ပေါ်လာပြီး သူမ၏ လမ်း​ကြောင်းကို ပိတ်ထားသည့်အတွက် လီယန်ကို လန့်ဖျတ်သွား​စေခဲ့သည်။

မမ.. သရဲ​ခြောက်​နေတဲ့ ​ကြောက်စရာ ​ကျောင်းထဲမှာ​လေ... ရုတ်တရက် ​ကောင်မ​လေး တစ်​ယောက်က သူမ နောက်က​နေ မမလို့ ​ခေါ်လာတယ်ဆို​တော့... သူမ ​ခေါင်းလှည့်ကြည့်လိုက်သင့်လား...

ဒါက တကယ့်ကို ကမ္ဘာကြီးရဲ့ ပထမဆုံးပြဿနာပဲ...

"မမ... မမက ဧကရာဇ်​မော့ရဲ့ လက်​ထောက်လားဟင်" မိန်းက​လေး၏ အသံက နီးလာပြီး လီယန်၏ ​ရှေ့တွင် ရပ်လာခဲ့သည်။

နက်​မှောင်​နေတဲ့ ဆံပင်ရှည်၊ ကြည်လင်ပြီး ပြုံး​နေတဲ့ မျက်လုံး​တွေ၊ ပြီး​တော့ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်​နေတဲ့ ​ကျောင်းဝတ်စုံ... လီယန်က ပါးစပ်ကို ဖွင့်လိုက် ပိတ်လိုက် လုပ်​နေပြီး ထပ်ဖွင့်လာကာ သူမ၏ အသံ ထွက်​ပေါ်လာခဲ့သည်။

"ထုံ... ထုံ....လား"

မိန်းက​လေးက ပါးစပ်ကို ကွယ်ကာ တခစ်ခစ် ရယ်​မောလာခဲ့သည်။ ထို ချစ်စဖွယ်​ကောင်းပြီး နှစ်လိုဖွယ် အမူအရာ​လေးက လီယန်ကို သူမ၏ ရွက်စိမ်းပင်​ပေါက်နှစ်များကို အမှတ်ရသွား​​စေသည်။

"သမီးနာမည် ဝမ်​ရှောင်​ရှောင်​လေ... ထုံထုံ​ အ​နေနဲ့ သရုပ်​ဆောင်မှာ"

ဝမ်​ရှောင်​ရှောင်က ငယ်​သေး​သော်လည်း သူမ၏ ​အောင်မြင်မှုက ​သေးငယ်မ​နေပါ​ချေ။ လီယန်က သူမကို လူကိုယ်တိုင် မသိလျှင်​တောင် လက်ရှိ ​ဖျော်​​ဖြေ​ရေး​လောကကို ကြည့်ပါက သူမကို Aအဆင့် နာမည်​ကျော်များထဲမှ တစ်​ယောက်ဟု ​သေချာ​ပေါက် သတ်မှတ်ရ​ပေမည်။

​မော့ကျန်း၏​ဘေးတွင် သရုပ်​ဆောင်ရန် စွမ်း​ဆောင်ရည် ရှိသည်ကပင် အမျိုးသမီး သရုပ်​ဆောင်များအကြားတွင် အလွန် ပါရမီပါသည်ဟု ယူဆရ​ပေမည်။

ဝမ်​ရှောင်​ရှောင်က ယခုနှစ်၌ ဆယ့်ငါးနှစ်​ကျော်ရုံသာ ရှိသေး​ပြီး ထိုက်တန်​သော က​လေးသရုပ်​ဆောင် တစ်​ယောက် ဖြစ်သည်။ သူမအ​မေ၏ ဗိုက်ထဲမှ ထွက်လာသည့် သုံးလအရွယ်မှာပင် ပထမဆုံး ရုပ်ရှင်တွင် ပါဝင်ခဲ့ရသည်။ သူမ၏ မိဘများထံမှ ရည်ရွယ်ကာ ပျိုး​ထောင်ခံရပြီး​နောက် သုံးနှစ်အရွယ် သူမ​လေး၏ မျက်နှာက နိုင်ငံတလွှား ​ကျော်ကြားလာခဲ့သည်။ နိုင်ငံအတွင်းတွင် နာမည်​​ကျော်ကြားသည့် က​လေးသရုပ်​ဆောင်များ မရှိသည်​ကြောင့် မဟုတ်ဘဲ သူတို့အများစုမှာ သက်တမ်းတိုကြပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း လမ်း​ကြောင်းမှ ​သွေဖယ်ကာ ​ဖျော်​ဖြေ​ရေး​လောကထဲမှ တဖြည်းဖြည်း ကွယ်​ပျောက်သွားကြသည်။

ဝမ်​ရှောင်​ရှောင်သည်ကား ​သေချာ​ပေါက် ထိုသူများ၏ အ​အောင်မြင်ဆုံးသူများထဲမှ တစ်​ယောက်ပင်။

နှစ်​ပေါင်းများစွာ ကုန်ဆုံးသွားပြီး လူကိုယ်တိုင်က ပို၍ လှပလာသည်သာမက သရုပ်​ဆောင်ခြင်းနှင့် ကိုယ်​ရေးကိုယ်တာ အဆက်အသွယ်များမှ အ​တွေ့အကြုံများကို ယှဥ်တွဲလိုက်ပြီး​နောက် ယခု ဆယ့်ငါးနှစ်အရွယ်တွင် ​​ကျော်ကြားမှု အထွတ်အထိပ်ကို ​ရောက်ရှိ​​နေပြီး ၎င်းက မယုံနိုင်စရာ​ကောင်း​သော ​​အောင်မြင်မှုပင်။


Xxxx