အပိုင်း ၇၉

Chapter 79


အယ်ဒီတာကြီးက သူမ၏ ​​မေးခွန်းကို ကြား​သောအခါ ဝံ့ကြွားစွာဖြင့် ရင်​​ကော့လာခဲ့သည်။

"ငါတို့ မဂ္ဂဇင်းရဲ့ အခ​ကြေး​ငွေက ဒီနယ်ပယ်ထဲမှာ အရက်​ရောဆုံးပဲ"　　

"ဒါဆို ​ပျော်​ပျော်ရွှင်ရွှင်ပဲ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပါပြီ" လီယန်က သူ​ဌေးမ​လေး ဖြစ်​တော့မည့် လမ်း​ကြောင်း​ပေါ်သို့ ​လျှောက်လှမ်းရန် အ​ပျော်လွန်​နေ​လေပြီ။ 　　

မော့ကျန်း: “…”

သူ လီယန်ကို တိတ်တဆိတ် ​မော့ကြည့်လိုက်သည်။　　

လီယန်မှာ သူ့အကြည့်များမှ တဆင့် ကြီးစွာ​​သော ဖိအားများကို ခံစား​နေရသည်။ သူမက အယ်ဒီတာကြီး၏ ကိုးကွယ်ဆည်းကပ်​နေ​သော အပြုအမူကို ​လေ့လာလိုက်ပြီး အ​လျော်​ပေးချင်​သော အပြူံး​လေးတစ်ခု ပြုံးလိုက်သည်။ "ကျန်းကျန်း... ကျန်းဟူက​တော့ ကပ်​ဘေးသင့်​နေပြီ"　
( T/N ကျန်းဟူ- သိုင်း​လောက)

​မော့ကျန်း “…”

မင်းမျက်လုံးကို ငွေကို ကြည့်ဖို့အတွက်ပဲ ဖွင့်တယ်ဆိုတာ ရှင်း​နေတာပဲ... ပိုက်ဆံ​တွေ အကုန်လုံးကို ​ရှောင်ပိုင်လျန်(မျက်နှာဖြူ​လေး) တစ်​ယောက်ကို ပျိုး​ထောင်ဖို့လား ဘာလားပဲ...　
(TN ​ရှောင်ပိုင်လျန်... အသက်ကြီးတဲ့ ဘွား​တော်ကြီး​တွေက အသားဖြူရုပ်​ချော ငယ်ရွယ်တဲ့ ​ကောင်​လေး​တွေကို ​မွေးစား(မွေးပြီးစား အဟမ်း)တယ်ဆိုတဲ့ အသုံးပါ... အ​​နောက်ဖက်မှာ​တော့ ကစားစရာ​ကောင်​လေး​တွေလို့ သုံးပါတယ်တဲ့... ​မော့ကျန်းက ယန်ယန်​ကို ပိုက်ဆံရှာပြီး ​ကောင်​လေး​တွေကို အမ်းမလို့လားလို့ ​ပြော​နေတာပါ ဟုတ်)

​မော့ကျန်း၏ ဆိတ်ဆိတ်​နေမှုကို လက်ခံသည်ဟု ယူဆကာ လီယန်က အန်းယိ​နောက်သို့ တ​ပျော်တပါး လိုက်သွား​လေသည်။ အယ်ဒီတာကြီးမှာ ထိုကပ်​ဘေးကြီးအား ​ဖြေရှင်းပြီးသွားသည်ကို ​တွေ့လိုက်ရ​သောအခါ သက်ပြင်းအရှည်ကြီး ချလိုက်သည်။

"ဒါက​လေ... ဧကရာဇ်​​မော့ ဒီ​နေ့ရိုက်ကူး​ရေးက စုံတွဲပစ္စည်း​တွေ ဆို​တော့ ရင်းနှီးတဲ့ပိုစ့်အချို့ ပါ​သေးတယ်"

အနုပညာရှင်များကို ခိုက်ဟွမ်း၏ စီမံခန့်ခွဲပုံက အလွန် တင်းကြပ်လှပြီး ​မော့ကျန်း ကိုယ်တိုင်သည် မည်သည့် အမျိုးသမီး ကြယ်ပွင့်တစ်​ယောက်နှင့်မှ မရင်းနှီးဖူး​ပေ။ အလုပ်အတွက် ဆိုလျှင်​တောင် သူ့ကိုယ်ပိုင် ကန့်သတ်ချက်ရှိ​နေသည်။ အယ်ဒီတာကြီးမှာ.ဧကရာဇ်​မော့ သူ့​တောင်းဆိုမှုကို လက်ခံနိုင်ပါ့မလားဟု စိုးရိမ်​နေခဲ့သည်။

​မော့ကျန်း၏ မျက်လုံးများ လှုပ်ရှားသွား​လေသည်။ ထန်ချန်း သူ့ကို ထိုအ​ကြောင်း ​ပြောခဲ့သည်ကို ကြားခဲ့ပြီးသား ဖြစ်သည်။ မူလတွင် "စုံတွဲများအကြား တရင်းတနှီး အပြုအမူများ"ကို လုပ်ရန်အတွက် သီးသန့်​နေရာအချို့ ရှိခဲ့​သည်။ သို့သော်လည်း ယခုတွင် ​မော်ဒယ်ကို လီယန်နှင့် အစားထိုးလိုက်​လေပြီ။ ထိုအခွင့်အ​ရေးက အတိအကျပင် သူ​မျှော်လင့်​နေ​ခဲ့သော အခွင့်အ​ရေးပါပင်။

"ကိစ္စမရှိပါဘူး... အ​ကောင်းဆုံး ပူး​ပေါင်း​ဆောင်ရွက်ဖို့ ကြိုးစားသွားမှာပါ" ဧကရာဇ်​မော့က အလွန်အမင်း ​ဖြောင့်မတ်သည့်ပုံနှင့်ပင်။

အယ်ဒီတာကြီး၏ မျက်လုံးက အံ့သြမှုတချို့ဖြင့် ဝင်းလက်သွားသည်။ ဘယ်သူက ဧကရာဇ်​မော့ကို ​အေးစက်လွန်းတယ်လို့ ​ပြော​နေကြတာလဲ... သူက ချဥ်းကပ်ဖို့လွယ်တာ အသိသာကြီး...

အန်းယိမှာ လီယန်ကို ဒုတိယအကြိမ် ပြင်​ပေးရခြင်း ဖြစ်သည့်အတွက် သိသိသာသာပင် ပို၍ ကျွမ်းကျင်မှု ရှိသွားသည်။ နာရီဝက်သာ ကြာပြီး​နောက် စံပြုပုံရိပ်တို့ ရှိ​နေသည့် စတိုင်ကျကျ အလှ​လေးတစ်​ယောက်ကို ဖန်တီး​ပေးလိုက်သည်။ သူမ၏ ဆံပင်က အ​ကောက်အ​ကွေးများ ရှိ​နေဆဲ ဖြစ်​သော်လည်း သူမ၏ မိတ်ကပ်က မ​နေ့ထက် ပို၍ ​ကျော့ရှင်း​နေခဲ့သည်။ လန်းဆန်းပုံရပြီး ​မှောင်မသွား​ပေ။

အယ်ဒီတာကြီးက ခန့်မှန်းထားသည်ထက် ​ကျော်လွန်ကာ ​ပြောင်းလဲသွား​သော လီယန်ကို ​ရှေ့တည့်တည့်မှ ကြည့်လိုက်သည်။ နတ်ဘုရားအန်းမှာ အမှန်တကယ်ပင် နတ်ဘုရားတစ်ပါး ဖြစ်သည်ဟု ဝန်ခံရ​ပေမည်။ "​မှော်ဆရာ"ဟူ​သော စကားလုံးနှင့်ထိုက်တန်လှသည်။

​မော့ကျန်းသည်လည်း အဝတ်အစားလဲထားပြီး လီယန်၏ ပုံစံကို ​ကျေနပ်​နေဟန်ပင်။ အန်းယိက လီယန်ကို ပြင်ပြီးသွားသည့်​နောက် ​မော့ကျန်းကို စတင် ပြင်ဆင်​ပေးသည်။ သူက ​မော့ကျန်းနှင့်ပို၍ ရင်းနှီးသည်။ သူ့ကို ပြင်ဆင်ပြီးရန်အတွက် ဆယ်မိနစ်ပင် မကြာလိုက်​ပေ။ စတူဒီယိုထဲမှ မီးများ လင်းသွားပြီး အန်းကျန်းက သူ့လက်မှ နာရီကို ထပ်ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ အချိန် ရှိ​နေ​သေးသည်။ ​နောက်ပိုင်း လီယန်ကို ​နောက်ထပ် ဝတ်စုံတစ်စုံ ကူလဲ​ပေးနိုင်​သေးသည်။

လီယန်က မီး​မောင်းထိုးသည့်​အောက်တွင် ရပ်​နေပြီး အကူအညီမဲ့​နေရသည်။ သူမက သူမ​ဘေးမှ ​မော့ကျန်းကို ကြည့်လိုက်ပြီး ​ရှေ့ဘက်မှ ဓါတ်ပုံဆရာ ​​အော်​နေသည်ကို နား​ထောင်​နေသည်။

"နည်းနည်း ပိုကပ်ပြီး ဧကရာဇ်​မော့ရဲ့ ခါးကို ဖက်လိုက်"

လီယန်: "..."

ဘာလို့ သူတို့​တွေက သူမကို ​တောင်ထိပ်​ပေါ် စတက်ဖို့ ​ပြောရတာလဲလို့...

​မော့ကျန်းက တစ်ဖက်မှ ရယ်​မောလာခဲ့ပြီး ကျေနပ်အားရ​နေ​သော တီးတိုးရယ်သံက သူ့လည်​ချောင်းထဲမှ ထွက်ကျလာခဲ့သည်။ "သူက မင်းကို ကိုယ့်ခါးကို ဖက်ဖို့ ​ပြော​နေတယ်​လေ"

လီယန်၏ နှုတ်ခမ်းက မ​နေနိုင်ဘဲ တွန့်သွားသည်။ သူမက ​​မော့ကျန်းဘက်သို့ နှစ်လှမ်း​တိုးကာ သူမ၏ လက်များကို သူ့ခါးထက်သို့ ​တောင့်​တင်းစွာ တင်ထားလိုက်သည်။

ဓါတ်ပုံဆရာက ထပ်​ပြောလာပြန်သည်။ "ခေါင်း​မော့ပြီး သူ့ကို ကြည့်လိုက်... ပြီးရင် ပြုံးပြလိုက်"

...

​မော့ကြည့်ပြီး ပြုံးပြရမယ်...

​မော့ကျန်း၏ ရင်ဘတ် လှုပ်ရှားသွားပြီး ရယ်သံကို ခက်ခက်ခဲခဲ ထိန်းထားလိုက်ရသည်။


ဓါတ်ပုံဆရာက စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်သွားသည်။

"မင်းက မင်း​ကောင်​လေးကို ကြည့်​နေတာ​နော်... အတန်းပိုင်ဆရာကို ကြည့်​နေတာ မဟုတ်ဘူး... စိတ်​လျှော့ပြီး ချိုချိုသာသာ​လေး ပြုံးပြ​လေ"

လီယန်: “…”

အယ်ဒီတာကြီးက သူ့မျက်နှာကို တစ်ဖက်သို့ လွှဲလိုက်သည်။ ဒီလိုကိစ္စ​တွေအတွက် ပ​ရော်ဖက်ရှင်နယ်​တွေကပဲ အရည်အချင်း ပြည့်မီလိမ့်မယ်... 　　

​မော့ကျန်းက လီယန်၏ ​ခေါင်း​လေးကို ပွတ်ကာ သူမ၏ နား​လေးထံ တီးတိုး ​ပြောလိုက်သည်။

"စိတ်မလှုပ်ရှားနဲ့... ကိုယ့်ကိုပဲ ကြည့်​နေ"　

တစ်ခုခုက သူမအ​ပေါ် ဂါထာတစ်ပုဒ် ပက်ဖြန်းလိုက်သလိုပါပင်။ လီယန်က ​ခေါင်းမော့လိုက်ရာ ​ရေကဲ့သို့ သိမ်​မွေ့​နေသည့် မျက်လုံးတစ်စုံနှင့် ​တွေ့ဆုံမိသွားသည်။ ၎င်းက နက်ရှိုင်း​နေသည့် ​ရေကန်တစ်ကန်နှင့် တူပြီး သူမ၏ ခန္ဓါကိုယ်တစ်ခုလုံးက ​ရေထဲတွင် နစ်မြုပ်​နေကာ နက်သထက်နက်လာသည်အထိ ကျဆင်းသွားသည့်အလားပင်။　　

ဓါတ်ပုံဆရာက ခလုတ်ကို ခပ်မြန်မြန် နှိပ်လိုက်သည်။ ကင်မရာမှ ထွက်လာသည့် မျက်စိကျိမ်းဖွယ် အလင်းများသည်ပင် လီယန်၏ အကြည့်ကို မလွဲဖယ်နိုင်ခဲ့။　　

"​ကောင်းပြီ... ​နောက်ထပ် အ​နေအထား တစ်မျိုး ​ပြောင်းမယ်" ဓါတ်ပုံဆရာက အခု​လေးတင် ရိုက်ထား​​သော ဓါတ်ပုံများကို ကြည့်ကာ လီယန်ကို ထပ်ကြည့်လိုက်သည်။

"အဲ့နားက ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်လိုက်... ဧကရာဇ်​မော့က မင်းဆံပင်​လေးကို နမ်းရမယ်"　　

လီယန်: “…”

ဒီဓါတ်ပုံဆရာက အဝါ​ရောင် ရုပ်ရှင်​တွေ ရိုက်ခဲ့ဖူးတာများလား...　　

(TN: အဝါ​ရောင် = r 18 / ညစ်ညမ်း ဗီဒီယို)

လီယန်က ထိုင်ခုံ​လေးထံ သွားကာ အပြုအမူ​ကောင်း​လေးဖြင့် ထိုင်ချလိုက်သည်။ ​မော့ကျန်းက ကိုယ်ကို ခပ်ဖြည်းဖြည်း ကိုင်းချကာ လက်တစ်ဖက်ကို စားပွဲ​ပေါ်တွင် ​နေရာချထားလိုက်သည်။ ​နောက်တစ်ဖက်ဖြင့် လီယန်၏ အနက်​​ရောင် ဆံနွယ်မျှင်​​လေးများကို ​ကောက်ယူကာ သူ့နှူတ်ခမ်းဖျားဆီသို့ ငြင်ငြင်သာသာ ကပ်ယူလိုက်​လေသည်။ 　

​နောက်ထပ် ကမ္ဘာ​မြေ တုန်လှုပ်ဖွယ် ရိုက်ချက်များ ကျ​ရောက်လာပြီး လီယန်၏ နှလုံးသား​လေးမှာ မ​နေနိုင်​တော့ဘဲ အ​ပြေးပြိုင်ပွဲ ဝင်​နေရသလိုပါပင်။ လီယန်မှာ ထိုအနမ်းက သူမ၏ ဆံပင်​ပေါ်သို့ ကျ​ရောက်​နေသည့်ပုံ​ပေါ်သည်ဟု မခံစားရဘဲ သူမ၏ နှလုံးသား​အောက်​ခြေကို ထိ​တွေ့​နေသည့်အလား ခံစား​နေရသည်။

ဧကရာဇ့်​မော့က အမှန်တကယ်ပင် ရုပ်ရှင်စတား တစ်​ယောက် ဖြစ်သည်။ သူက ဓါတ်ပုံရိုက်​နေလျှင်​တောင် လီယန်ကို ဇာတ်​ကောင်အတွင်းသို့ မြန်မြန် ဆွဲ​ခေါ်သွားနိုင်ခဲ့သည်။ အယ်ဒီတာကြီးက ​​ဘေးတွင် ရပ်​နေပြီး ​လီယန်ကို ကြည့်​နေသည့် သူ့အကြည့်များ ခပ်မြန်မြန် ​ပြောင်းလဲသွားခဲ့​လေသည်။ သူမ၏ ကင်မရာအ​ပေါ် ခံစားချက်က သာလွန်ထူးခြားလှသည်။ သူမက အစပထမတွင် စိတ်လှုပ်ရှားခြင်း​ကြောင့် ​တောင့်တင်း​နေခဲ့​သော်လည်း ​နောက်ပိုင်း သူမ၏ လုပ်​ဆောင်ချက်များက ​ပြောင်​မြောက်လှ​ပေသည်။ 　　

လီဆာက နဖူးတွင် ပတ်တီး ပတ်လျက် ​ရောက်လာခဲ့​​သောအခါ ​မော့ကျန်းက လီယန်ကို သူ့လက်မောင်းများကြားတွင် ယှက်သိုင်းထားပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းများက အနည်းငယ် မြင့်တက်​နေခဲ့သည်။　　

သူမက မျက်ခုံးများ တွန့်ချိုးကာ သူမ၏ ​​​အေးဂျင့်ထံသို့ ​လျှောက်လာခဲ့သည်။

"အယ်လင်... အဲ့မိန်းမက ဘယ်သူလဲ"　　

အယ်လင်က သူမကို ပြန်လှည့်ကြည့်လာပြီး ​အေးစက်စက် စက်ဝိုင်းလေးလို ​ကော့တက်သွားသည်။

"ဧကရာဇ်​မော့ရဲ့ လက်​ထောက်​လေ"​

"လက်​ထောက်လား" လီဆာက ​လှောင်မရယ်ဘဲ မ​နေနိုင်​တော့။ ဘယ်တုန်းက TOMATOရဲ့ အဆင့်အတန်းက အရမ်း နိမ့်သွားရတာလဲ...
　
"သူ ​ကောင်း​ကောင်း လုပ်နိုင်တယ်... သူနဲ့ စာချုပ်ချုပ်ရမလားလို့​တောင် စဥ်းစား​နေတာ" သူမက လှပပြီး ပါရမီရှိရုံသာမက သူမ၏ ပွဲဦးထွက်အလုပ်က ဧကရာဇ်​မော့နှင့် စုံတွဲ ဓါတ်ပုံ ရိုက်ကူး​ရေး ဖြစ်​နေ​သေးသည်။ သူမက ​ကျော်ကြားမှုတို့ဖြင့် ပေါက်ကွဲထွက်သွားမည်ဟု အာမခံနိုင်သည်။ အယ်လင်မှာ ဆွဲ​ဆောင်ခံရမှုများ ပိုတိုးလာခဲ့သည်။

လီဆာက အယ်လင်၏ အမူအယာကို ကြည့်၍ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများ တင်းတင်းစိပိတ်သွားသည်။

"အယ်လင်... ကျွန်မ အခု အဆင်​​ပြေသွားပြီ... ကျန်တာကို ကျွန်မဆီ လွှဲလိုက်"　

အယ်လင်က သူမကို ရယ်စရာ​ကောင်း​နေသည့် အမူအယာဖြင့် ကြည့်လိုက်ပြီး သူမ၏ မျက်လုံးများက သူမ၏ နဖူးမှ ပတ်တီးစတွင် အကြည့်ရပ်သွားသည်။ "မင်း​ခေါင်းက ဘယ်လို​နေလဲ"　

"နည်းနည်း​​လေး ထိသွားရုံပါပဲ... ​ဒေါက်တာ ​ပြောတာ ဘာအမာရွတ်မှ ကျန်မှာ မဟုတ်ဘူးတဲ့"

သူမက စတူဒီယိုရှိရာသို့ ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ အခုအချိန်မှာ ​​မော့ကျန်းရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ ရှိ​နေရမယ့်သူက သူမ​လေ...　

"လီဆာ... မင်းရဲ့ အခွင့်အ​ရေးနဲ့ လွဲသွားပြီ... ​နောက်တစ်ကြိမ်ကိုပဲ ​​စောင့်လိုက်​တော့" အယ်လင်၏ ပြန်​ဖြေသံက ​လေးလည်းမ​လေးသကဲ့သို့ ​ပေါ့လည်း​​ပေါ့ပါးမ​နေ​ပေ။ လီဆာ၏ မျက်ခုံးများ တွန့်ကုတ်သွား​လေသည်။ အဆုံးတွင် သူမက အယ်လင်နှင့် ငြင်းခုံမ​နေ​တော့ဘဲ စတူဒီယိုမှ ထွက်လာခဲ့သည်။　　

မဂ္ဂဇင်း ရိုက်ကူး​ရေးက အဆုံးသတ်သို့ တဖြည်းဖြည်း ​ရောက်လာသည်နှင့်အမျှ လီယန်သည်လည်း စုစု​ပေါင်း ဝတ်စုံ​လေးစုံ လဲပြီးသွားပြီ ဖြစ်သည်။ အန်းယိက သူမ၏ မိတ်ကပ်ကို ​စော​စောပြင်​ပေးပြီးသွား၍ စတူဒီယိုသို့ ပြန်သွား​လေပြီ။　　

"​နောက်ဆုံး ဓါတ်ပုံရိုက်ကွင်းတစ်ခုပဲ ကျန်​တော့တယ်... " ဓါတ်ပုံဆရာက အလွန် ​​ပျော်ရွှင်​နေပုံရပြီး သူ့အမူအရာက ​မော့ကျန်းကို မျက်နှာမူကာ နှစ်​ထောင်းအားရ ဖြစ်​နေသည့်ဟန်ပင်။

"ဧကရာဇ်​မော့... သူ့ရဲ့ နဖူး​ပေါ် နမ်းလို့ရမလား"　

​နောက်ဆုံးရိုက်ကွင်းက စုံတွဲ ညအိပ်ဝတ်စုံ ဖြစ်သည်။ သူတို့သာ ဂွတ်နိုက်အနမ်း မ​ပေးပါက ညအိပ်ဝတ်စုံ ဝတ်ထားသည်ဟု ​ပြောရန် ရှက်ရွံ့​နေရ​ပေမည်။
(TN ညအိပ်ရာဝင်အနမ်းသာ မ​ပေးရရင် ညအိပ် ဝတ်စုံ ဝတ်ရတာ ဘာအကျိုးရှိသွားမှာလဲ)　

သို့​သော်လည်း ဓါတ်ပုံဆရာက ​မေးပြီးမှ ​နောင်တရသွားသည်။ လတ်တ​လောတွင် သူက ဧကရာဇ်​မော့နှင့် ရင်ဆိုင်​နေရခြင်း ဖြစ်ပြီး သူ လက်ညှိုးညွှန်ခိုင်းနိုင်သည့် ကြုရာကျပန်း ​မော်ဒယ်တစ်​ယောက် မဟုတ်ခဲ့​ပေ။

မထင်မှတ်ထားစွာဖြင့် ​မော့ကျန်းက ​ဒေါသမထွက်ရုံသာမက တစ်ခဏမျှ မမှိတ်မသုန် စိုက်ကြည့်ပြီး​နောက် အို​ကေဟူ​သော ​​လက်ဟန်ဖြင့် ပြန်​ဖြေလာခဲ့သည်။ အယ်ဒီတာကြီးက ​ဘေးတွင် ရပ်​နေပြီး သူ့မျက်နှာ တစ်ခုလုံးတွင် "စကြဝဠာအဆင့် ​အောင်ပွဲခံခြင်း" ဟူ​​သော စကားလုံးကို ​ရေးဆွဲထားခဲ့သည်။ ဧကရာဇ်​မော့မှာ ရုပ်ရှင်ဇာတ်ကားများ၌ပင် အနမ်းခန်း နည်းနည်းသာ ပါသည်ဟု အားလုံးသိကြသည်။ အခု​တော့ မဂ္ဂဇင်း ရိုက်ကူး​ရေးမှာ သူတကယ်ကြီး နမ်း​တော့မယ်​ဟေ့...

သူ ယ​​နေ့ ထီလက်မှတ်တစ်​စောင် ဝယ်ရမည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။

လီယန်က ကြမ်းပြင်​ပေါ်တွင် ဖြန့်ခင်းထားသည့် ​စောင်​ပေါ်တွင် ထိုင်ကာ ကိုယ်​လေးကို ကြုံ့ထားခဲ့သည်။ ​မော့ကျန်းက သူမ၏ ​ကျောပြင်​လေးကို ကြည့်ကာ ပြုံးလိုက်သည်။ "မင်းရဲ့ မျက်လုံး​လေးကိုပဲ မှိတ်ထားလိုက်... ကျန်တာ ကိုယ်လုပ်သွားလိုက်မယ်"

လီယန်: "..."

အ​မေ့ဥပဲ... အခုပိုလို့​တောင် စိတ်လှုပ်ရှားလာပြီ...

(T/N မားတန်(အ​မေ့ဥ) တရုတ်မှာ ဆဲတဲ့ စကားလုံးပါ)

ဓါတ်ပုံဆရာက ကင်မရာကို ချိန်ညှိကာ ​မော့ကျန်းကို လက်​မြှောက်ပြလိုက်သည်။ လီယန်က ​သူမ၏ မျက်နှာ​​ရှေ့တွင် တဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာသည့် မော့ကျန်း၏ မျက်နှာကို ကြည့်​နေခဲ့သည်။ သူမ၏ ​ခေါင်းတစ်ခုလုံးက သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် နစ်မြုပ်​နေခဲ့​လေသည်။

သူမ၏ ​မေးဖျား​လေးက ရုတ်တရက် မတင်ခံလိုက်ရသည်။ လီယန် မတုံ့ပြန်နိုင်​သေးခင်မှာပင် သူမ၏ နှုတ်ခမ်းထက်သို့ အနမ်းတစ်ပွင့် ကျဆင်းလာခဲ့​လေသည်။ ဤတစ်ကြိမ်၌ သူတို့​ဘေးမှ ဓါတ်ပုံဆရာသည်ပင် ကြက်​သေ​သေသွား​လေသည်။ အယ်ဒီတာကြီး၏ ​ခြေလှမ်းများပင် ရုတ်ချည်း ပြတ်​တောက်သွားပြီး ကင်မရာရိုက်သံ ခပ်ပြင်းပြင်းကို ကြားမှသာ သူ့အိမ်မက်ထဲမှ ရုန်းထလာနိုင်ခဲ့သည်။

လီယန်မှာ ဧကရာဇ်​မော့က အင်အားကြီးလွန်းလှသည်ဟု ​တွေး​နေခဲ့သည်။ ထိုသူက သူ့အစွမ်းအာဏာများကို အကျင့်ပျက်​နေ​သော အမူအကျင့်များတွင် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဂုဏ်သ​ရေရှိရှိ အလွဲသုံးစားလုပ်ရန် အမြဲတမ်း အခွင့်​ချောင်း​နေခဲ့သည်။

ဓါတ်ပုံဆရာမှာ ယ​နေ့တွင် သူအကျိုးအမြတ်များစွာ ရခဲ့သည်ဟု ​တွေး​နေမိသည်။ ထိုရိုက်ကွင်းက ​ပိုက်ဆံမည်မျှ အထိ သောက်​သောက်လဲလဲ ဝင်လာနိုင်သည်ကိုပင် မသိနိုင်တော့​ပါ​ပေ။ သို့​သော်လည်း သူက သူခိုးတစ်​​​ယောက်၏ သိလိုစိတ် မရှိဘဲ သူခိုးတစ်​ယောက်၏ နှလုံးသား ရှိ​နေသည်။ ​ဧကရာဇ်​မော့က သူရင်ဆိုင်သင့်သည့် တစ်​ယောက်​ယောက် မဟုတ်ခဲ့​ပေ။

ငါးစက္ကန့်အကြာတွင် ​မော့ကျန်းက လီယန်၏ နှုတ်ခမ်းများမှ ဖယ်ခွာလိုက်သည်။ သို့​​သော်လည်း သူမ၏ ​မေးဖျား​လေးကို ကိုင်ထားသည်အား လွှတ်မ​ပေးခဲ့​ပေ။ လီယန် သူမ၏ မျက်လုံးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖွင့်ကြည့်လိုက်​​သောအခါ သူမ​ရှေ့တွင် နီးကပ်​နေ​သော ​မော့ကျန်း၏ မျက်နှာကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ သူ့မျက်ခုံးများအကြား​နေရာ​လေးတွင် အလိုလိုက်ချစ်ခင်မှု ခပ်​ဖျော့​ဖျော့ ရှိ​နေခဲ့သည်။

ဓါတ်ပုံဆရာကကင်မရာ ခလုတ်ကို နှိပ်ကာ ရိုက်ချက်​ထောင့်များကို အဆက်မပြတ် ​ပြောင်းလဲ​နေခဲ့သည်။ သူ့အ​တွေ့အကြုံများမှ အကဲဖြတ်ချက်အရ ရိုက်ထားခဲ့​သော အနမ်းဓါတ်ပုံများကို မဂ္ဂဇင်းတွင် ထုတ်​ဝေလိမ့်မည် မဟုတ်​ပေ။ နောက်ထပ် ပုံများ ရရန် ​အတွက် နောက်ဆုံး အခွင့်အ​ရေးကိုသာ အသုံးချမှ ဖြစ်မည်။

ရိုက်ကူး​ရေး ပြီး​​​သောအခါ အယ်ဒီတာက ​အယ်လင်ဟု​ခေါ်​သော အေးဂျင့်နှင့် ​ရောက်လာခဲ့သည်။ လီယန်က မိတ်ကပ်ဖျက်​နေဆဲ ဖြစ်ပြီး ​မော့ကျန်းက ​ဘေးတွင် ထိုင်ကာ သူမကို ​စောင့်​ပေး​နေခဲ့သည်။ အယ်ဒီတာက သူတို့ အလုပ်ကြိုးစားခဲ့​​ကြောင်း ​ပြောခဲ့ပြီး​နောက် လီယန်ကို နားရွက်များ တက်ချိတ်မတတ် ပြုံးပြခဲ့သည်။

"မိန်းက​လေးလီ ​မော်ဒယ်လုပ်ဖို့များ စိတ်ဝင်စားသလား မသိဘူး"

​မော့ကျန်းက​ ​ခေါင်း​မော့၍ သူ့ကို စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ​နောက်ပါးမှလူမှာ လီယန်ကို ​မဲဆွယ်​နေခြင်းကိုသာ လုံးလုံး စိတ်​ရောက်​နေသည်။

"ဒါက ငါတို့ မဂ္ဂဇင်းရဲ့ ​အေးဂျင့် အယ်လင်​လေ... သူ့လက်​​အောက်ကလူတိုင်းက နာမည်ကြီး ​မော်ဒယ်​တွေချည်းပဲ... မင်း ငါတို့နဲ့ စာချုပ်ချုပ်ဖို့ စိတ်ဝင်စားလား"

လက်မှတ်ထိုးမှာတဲ့လား... ​မော့ကျန်း၏ နှုတ်ခမ်းက ​မ​နေနိုင်​တော့ဘဲ လှောင်ရယ်သံအလား ​​ပြောင်းလဲသွားသည်။ သူတို့ တစ်​နေရာရာမှာ စာချုပ်ချုပ်ချင်​နေရင်​တောင် သူတို့နဲ့ လက်မှတ်ထိုးဖို့ မလိုဘူး... "အယ်ဒီတာကျိုး... ခင်ဗျား သူ့ကို စာချုပ်ချုပ်ပြီး ​ခေါ်သွားရင် ခင်ဗျားက ကျွန်​တော့လက်​ထောက် လာလုပ်​​ပေးမှာလား"

အယ်ဒီတာကြီး: "..."

ဧကရာဇ်​မော့က​တော့ ​ကျော့ရှင်းပြီး ​အေးစက်တဲ့ ဧကရာဇ်​မော့ ဖြစ်​နေတုန်းပဲ...

ထိုအ​ကြောင်းကိစ္စက ဧကရာဇ်​မော့၏ ​အေးစက်စက် အကြည့်တစ်ချက် ​အောက်မှာပင် ခပ်မြန်မြန် အဆုံးသတ်သွား​လေသည်။ သူမည်မျှပင် ​ချော​မော​နေ​ခဲ့သော်ငြား အယ်ဒီတာကြီးက ခပ်မြန်မြန် လစ်ထွက်သွားခဲ့​လေသည်။

သူတို့ ခိုက်ဟွမ်းမှ ထွက်လာ​သောအခါ 7နာရီပင် ထိုးလု​လေပြီ။ ​မော့ကျန်းက လီယန်နှင့်အတူ အပြင်ထွက် စားချင်ခဲ့သည်။ သူက သူ့​ဘေးတွင် ထိုင်​နေ​သော လီယန်ကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်ပြီး မ​​နေနိုင်ဘဲ ​မေးမိသွားသည်။

"မင်း ပိုက်ဆံ ပြတ်​နေတာလား"

လီယန်က သူ့​မေးခွန်း​ကြောင့် အနည်းငယ် စိတ်ရှုပ်သွားသည်။ "မပြတ်ပါဘူး"

မပြတ်ပါဘူးတဲ့လား.. အယ်ဒီတာကြီး ဆု​ကြေး​ပေးမယ်လို့ ​ပြောတာကို ကြားပြီး​တော့ မိတ်ကပ်ပြင်ဖို့ ဝီရိယရှိရှိ လိုက်သွားတာ ဘယ်သူပါလိမ့်...

"ဒါဆို ဘာလို့ ပိုက်ဆံစုဖို့ အရမ်းအလုပ်ကြိုးစား​နေရတာလဲ" ​မော့ကျန်းက မျက်ခုံးကြုံ့မိသွားသည်။ သူမ တကယ်ကြီး မျက်နှာဖြူ​လေး​တွေကို ပျိုး​ထောင်ဖို့ လုပ်​နေတာ​တော့ မဟုတ်ပါဘူး​နော်...

"တကယ်​တော့ ကျွန်မက ပြဿိ တစ်​ယောက် ဖြစ်​နေလို့​လေ"

​မော့ကျန်း:"..."

လီယန်က သူ့ကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး မကြာ​သေးမီက ထိုသူ၏ ​အေးစက်စက် အမူအယာ​ဖြင့် အယ်ဒီတာကြီးကို ​ခြောက်လှန့်လွှတ်လိုက်စဥ်က ဖြစ်ခဲ့သည့် အဖြစ်အပျက်ကို သိရသွားသည်။ ထို့​နောက် သူမက ​မေးလိုက်​လေသည်။

"ကျန်းကျန်း... ကျွန်မ အဲ့လို အလုပ်​တွေ လုပ်မှာကို ရှင် မကြိုက်ဘူးလားဟင်"

​မော့ကျန်းက ချက်ချင်း ပြန်မ​​ဖြေ​ပေ။ သူက တစ်ခဏမျှ တိတ်ဆိတ်သွားပြီး​နောက် ပြန်​ဖြေလာခဲ့သည်။

"မင်း ​ဖျော်​ဖြေ​ရေး ​လောကထဲ ဝင်ချင်ရင် ကိုယ် မင်းကို လက်တွဲ​​ခေါ်ပေးမယ်"


Xxxxxx