အပိုင်း ၈၂

Chapter 82



ဖုန်းချပြီး​နောက် ​မော့ကျန်းက ဖုန်းဖြင့် အင်တာနက်​​ပေါ် တက်လိုက်သည်။ တစ်ညတာ အ​​ခြေကျသွားပြီး​နောက် လီယန်အ​ပေါ် လူတိုင်း၏ စိတ်အားထက်သန်မှုများက အဆုံးသတ်မသွားခဲ့ဘဲ ထိုအစား ပိုပို၍ ပြင်းထန်လာကြသည်။ လီယန်၏ ဖန်အ​ရေအတွက်မှာ ဆက်လက်တိုးပွားလာ​နေပြီး သူမအ​ကြောင်း topic​ပေါင်းများစွာကို တည်​ဆောက်လာကြသည်။

​မော့ကျန်းက ရုတ်တရက် ကပ်​ဘေး၏ အာရုံ အသစ်အဆန်းတစ်ခုကို ခံစားလိုက်ရသည်။

ယခင်က လီယန်သည် သရဲမတစ်​​ယောက်အဖြစ်သာ ရှိ​နေစဥ်က သူတစ်​ယောက်တည်းသာ သူမကို မြင်နိုင်ပြီး သူတစ်​ယောက်တည်းကသာ သူမကို ကြားနိုင်သည်။ သူက သူမ၏ ကမ္ဘာတစ်ခုလုံး ဖြစ်ပြီး သူမက သူ့အ​ပေါ် အလွန် မှီခိုတတ်သည်။ ထို့​နောက် သူမက လီယန် ထပ်ဖြစ်သွားပြီး သူမ၏ ကိုယ်ပိုင်မိသားစုနှင့် သူငယ်ချင်းများ၊ သူမ၏ ကိုယ်ပိုင် ကမ္ဘာ​လေးလည်း ရှိလာပြီး သူမ လုပ်ခဲ့သလိုမျိုး သူ့အ​ပေါ် ထပ်မမှီခို​တော့ပါ​ချေ။

ယခုတွင် သူမတွင် ပိုကြီးသည့် စင်မြင့်ထက်တွင် ရှိလာ၍ သူမ၏ အ​တောင်ပံများ ပြန့်ကားလာပြီး ပိုပို၍ မြင့်မြင့်ပျံကာ သူနှင့် ​ဝေးသထက်​ဝေးလာ​တော့မည်ကိုပင် သူမြင်​နေရသည်။

သူ ထိုအချင်းအရာကို မနှစ်သက်ပါ​​ပေ။

.......

လီယန်က မနက်စာပြင်ဆင်ပြီးသွားပြီ ဖြစ်ပြီး ကိုယ်လှည့်လိုက်ရာ ​လှေကား​ပေါ်မှ အရုပ်ဆိုး​နေ​သော မျက်နှာဖြင့် ဆင်းလာ​နေသည့် ​မော့ကျန်းကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ သူမက မျက်​တောင်မြန်မြန် ခတ်ကာ သူ့ဆီ ​လျှောက်သွားလိုက်သည်။ "ကျန်းကျန်း... ဘာဖြစ်​နေတာလဲ"

​မော့ကျန်းက သူမကို ကြည့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းများ တင်းတင်း​စေ့ကာ ​ပြောလိုက်သည်။ "အရင်တစ်​ခေါက်က ​ပြောထားတဲ့ စာချုပ်အ​ကြောင်း ​တွေးပြီးပြီလား"

[(စာ​ရေးသူမှာ ​ပြောစရာ ရှိပါတယ်..
ဧကရာဇ်​မော့က မင်းအတွက် ဖိတ်​ခေါ်မှုတစ်ခုကို ထပ်ပြီး ဆွဲထုတ်ထားတယ်... [လက်ခံမယ်] ဒါမှမဟုတ် [ငြင်းမယ်]လား...

လီယန်: "ငြင်းမယ်"

စာ​ရေးသူ: "ဘာလို့လဲ"

လီယန်: "ဧကရာဇ်​​မော့ရဲ့ မျက်နှာ​ပေါ်မှာ "မင်းလက်ခံရဲရင် ငါ့ကိုသာ သတ်လိုက်"လို့ ​ရေးထားတာ မမြင်ဘူးလား" )]

လီယန်မှာ ​မနက်​စော​စောအချိန်မှာပင် မော့ကျန်း သူမကို ထိုကဲ့​သို့​သော တ​လေးတနက် ​မေးခွန်းမျိုး ​မေးလာမည်ဟု ထင်မထားခဲ့​​ပေ။ သူမက ​နေရာမှာပင် တစ်ခဏမျှ ​ကြောင်​တောင်​တောင် ရပ်​နေခဲ့သည်။ သူမ၏ ရူး​ကြောင်​ကြောင်ပုံစံကို ​တွေ့​​သောအခါ သူက သူမကို မဖြေခင် ​သေချာစဥ်းစားရန် ​​ပြော​နေ​သည့်အလား တိတ်တဆိတ် ကြည့်လာခဲ့သည်။

"အာ... ​ဖျော်​​ဖြေ​ရေး​လောကထဲ ဝင်ဖို့ မသင့်​တော်ဘူးလို့ ခံစား​နေရတုန်းပဲ" လီယန်က မီးဖို​ဆောင်မှ ​ခေါက်ဆွဲ နှစ်ပန်းကန်ကို သယ်လာပြီး စားပွဲဆီသို့ ​လျှောက်လာခဲ့သည်။

သူမရဲ့ စိတ်အထင်ပဲလား... ​မော့ကျန်းရဲ့ မျက်လုံးထဲမှာ ​သေ​စေနိုင်​လောက်တဲ့ စိတ်အားထက်သန်မှု​တွေ ​တွေ့လိုက်ရတယ်လို့ ခံစား​နေရသလိုပဲ ...

ထင်​ယောင်ထင်မှားပဲ ဖြစ်မယ်...

သူမ​ပြောသည်ကို ကြား​သောအခါ ​မော့ကျန်းက သိသိသာသာပင် စိတ်သက်သာရာရသွား​သော်လည်း အံ့အားသင့်သွားသလို ဟန်​ဆောင်​နေဆဲပင်။

"ဘာလို့လဲ... မဂ္ဂဇင်းရဲ့ တုံ့ပြန်မှု​တွေ ​ကောင်းတယ်​လေ.... ဘယ်သူ့မှ မင်းကို မကြိုက်ကြမှာ စိတ်ပူစရာ မလို​တော့ဘူး"

လီယန်က တူများကို ​ကောက်ကိုင်ကာ စားပွဲ​ပေါ်သို့ ခပ်ဖွဖွ ထုလိုက်ပြီး ​ပြောလိုက်သည်။

"ဟုတ်လား... ဒါတို လက်ခံလိုက်မယ်လေ

​မော့ကျန်း: "…"

လီယန်က ထိုသူ၏ ​တောင့်တင်းသွား​သော မျက်နှာကို မမြင်ဟန် ပြုလိုက်သည်။ တူတစ်စုံကို မကာ ​ခေါက်ဆွဲဖတ်များကို ပါးစပ်ထဲသို့ သွပ်လိုက်​လေသည်၊

"ကျန်းကျန်း... မြန်မြန်စား​လေ... ​​ခေါက်ဆွဲ​တွေ ပွ​တော့မယ်"

သူက စားပွဲ​ပေါ်မှ အ​ငွေ့တ​ထောင်း​ထောင်းထ​နေ​သော ​ခေါက်ဆွဲများကို ကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းတင်းတင်း​စေ့ကာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ သူမက လီယန်​ပြောလိုက်သည့်စကားကို မကြားချင်​ယောင်​ဆောင်လိုက်​လေသည်။

"မင်းမှာ ဆန္ဒ မရှိမှ​တော့ ထန်ချန်းကို ကူငြင်း​ပေးရ​တော့မှာ​​ပေါ့"

​မော့ကျန်းက လီယန်၏ ပုံစံကို အတုခိုးကာ ​ခေါက်ဆွဲများကို ပါးစပ်အပြည့်ထည့်လိုက်ပြီး မပီမပြင် ​ပြောလိုက်​လေသည်။

လီယန်မှာ မရယ်ဘဲ မ​နေနိုင်​တော့... တခါတလေကျ... ဧကရာဇ်​မော့က တုတုထက်​တောင် က​လေးဆန်​နေ​သေးတယ်... "အိုး"

​ကျေနပ်​လောက်စရာ ပြန်​ဖြေသံကို ကြားမှ ​မော့ကျန်းက စိတ်​ကောင်းဝင်သွားပြီး လီယန်ချက်​ပေးထား​သော ​ခေါက်ဆွဲများကို စား​လေ​တော့သည်။ ကုမ္ပဏီတွင် ရှိ​​နေသည့် ထန်ချန်းအတွက်မူကား စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်သွားရ​လေသည်။

မူလတွင် လီယန်ကို စာချုပ်ချုပ်ရန် ရည်ရွယ်ချက်မရှိ​ပါ​သော်လည်း ဧကရာဇ်​မော့က ခုန်ထွက်လာပြီး အချိန်ယူ စဥ်းစားရန် ​ပြောလာသည်။ သူ လီယန်နှင့် လက်မှတ်ထိုးရန် ဆုံးဖြတ်ပြီးကာမှ ဧကရာဇ်​မော့က သူလုပ်စရာမလို​တော့ဟု ​ပြောရန်အတွက် ရုတ်တရက် ခုန်ထွက်လာပြန်သည်။

...လာ​နောက်​နေတာလား...

ထန်ချန်းမှာ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး လာအစခံလိုက်ရသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။

"ဘာလို့တဲ့လဲ" သူ ​မော့ကျန်းကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူ ဒီ​နေ့ အ​ကြောင်းပြချက်​ကောင်း​ကောင်း မရရင် ဒီရုံးခန်းထဲက ထွက်သွားရမယ် မထင်နဲ့...

"သူက​ ဖျော်​ဖြေ​ရေး ​​လောကနဲ့ သင့်​တော်မယ်လို့ မထင်ဘူး... တစ်ညတည်းနဲ့ နာမည်ရလာတာ သူနဲ့ငါ ရိုက်ခဲ့တဲ့ မဂ္ဂဇင်းအ​ကြောင်း လူ​ပြောများသွားလို့ပဲ​လေ... ဓါတ်ပုံက ဘယ်သူပဲရိုက်ရိုက် ​ပေါက်သွားမှာပဲ .." "ပြီးသွားရင် သူ့အ​ပေါ် လူတိုင်းရဲ့ အာရုံစိုက်မှု​တွေ ​ပျောက်သွားတဲ့အခါ ဘယ်သူ့မှ သူ့ကို မှတ်မိကြမှာ မဟုတ်ဘူး​လေ"

​မော့ကျန်းက အ​တော်​လေး​ကောင်းပြီး လက်ခံနိုင်ဖွယ်ရာ အ​ကြောင်းပြချကို ​ပေးခဲ့သည်။

သို့​သော်လည်း ထန်ချန်းမှာ ထိုစကားကို ကြားပြီး​နောက် ရယ်စရာ​ကောင်းသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ "သူနဲ့ စာချုပ်ချုပ်ပြီးရင် သူဆက်ပြီး ​ကျော်ကြားဖို့ ငါက အာမ မခံဘဲ ​နေပါ့မလား... ဒီကိစ္စက ကုမ္ပဏီရဲ့ ဝန်ထမ်း​တွေ ​ကိုင်တွယ်ရမဲ့ ပြဿနာပဲ... သူက ကုမ္ပဏီရဲ့ ပရိုမိုးရှင်း​တွေမှာ ပူး​ပေါင်း​ဆောင်ရွက်ဖို့ပဲ လိုတာ" "ဧကရာဇ်​မော့ မင်းမှာ ဒီလို​ယေဘုယျ အသိအမြင်​​​ ​သေး​သေး​လေးတောင် ရှိမ​နေရင်... ဒီ​​လောကထဲ ဝင်လာတဲ့ အသစ်​လေးလားလို့​တောင် ​တွေးမိသွား​တော့မယ်"

လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် အသားတုံး​လေး (အသစ်​လေး): "…"

"ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်... သူစာချုပ် ချုပ်ချုပ် မချုပ်ချုပ် သူ့​ပေါ်မှာပဲ မူတည်​နေတာ... စာချုပ်ကို ဝယ်တာပဲဖြစ်ဖြစ် ​ရောင်းတာပဲဖြစ်ဖြစ် မင်း သူ့ကို တွန်းအား​ပေးလို့ မရဘူး​လေ" အ​ကြောင်းပြချက်က ​ရေလို သန့်စင်မ​​နေလျှင်​တောင် ဧကရာဇ်​မော့တွင် အနိုင် ဖဲချပ်ရှိ​နေ​သေးသည်။

ထန်ချန်းက နှုတ်ခမ်းကို ဖိချကာ သူ့ကို တစ်ခဏမျှ ကြည့်လိုက်ပြီး ​ပေါ့​ပေါ့ပါးပါး ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

"မင်းမှန်တယ်... ဒါ​ပေမယ့် ဒါက မင်းဆန္ဒလား သူ့ဆန္ဒလားဆိုတာပဲ အာမ မခံနိုင်တာ"

"ငါ့ဆန္ဒက သူ့ဆန္ဒပဲ"

"…" "ဒီလို အရှက်မဲ့တဲ့ ယုံကြည်ချက်​တွေ ဘယ်က ရလာတာလဲ"

​ကောင်းကင်ဘုံမင်းကြီး ဖြစ်နိုင်ဖို့ဆို ဒီ​လောက်ထိ ယုံကြည်မှု ရှိထားရမှာ​​ပေါ့...

ထန်ချန်းက ​မော့ကျန်း၏ "ငါရဲ့ထိန်းချုပ်မှု​အောက်မှာ ရှိ​နေတယ်" ဟူ​သော ဟန်ပန်ကို ကြည့်ကာ နှုတ်ခမ်းတွန့်သွားသည်။ သူက ချက်ချင်းပင် ​စားပွဲ​ပေါ်မှ ခေါ်ဆိုမှု ခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်သည်။

"ဟန်မိန်မိန်... လီယန်ကို အထဲလွှတ်လိုက်"

"ဟုတ်ကဲ့ပါ... ​ဘောစ့်ထန်"

ဟန်မိန်မိန် စကားဆုံးပြီး မကြာခင်မှာပင် လီယန်က အထဲဝင်လာပြီး ​မေးလိုက်သည်။

"မစ္စတာထန်... ကျွန်မကို ရှာ​နေတာလား"

"အင်း" ထန်ချန်းက ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး မတုန်မလှုပ်ရှိ​နေ​သော ဧကရာဇ်​မော့ကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်သည်။

"​ကျေးဇူးပြုပြီး အရင် ထွက်သွား​ပေးနိုင်မလား..
သူနဲ့ နှစ်​ယောက်တည်း ​ဆွေး​နွေးစရာ ရှိလို့"

​မော့ကျန်းက သူကို မျက်လုံးများ ​မှေးကျဥ်း၍ တစ်ခဏမျှ စူးစမ်းလိုက်ပြီး​နောက် ထိုင်ခုံမှ ထရပ်လိုက်သည်။ သူက လီယန်​ရှေ့သို့ သွားကာ ပြုံးပြလိုက်​လေသည်။

"မစ္စတာထန်က ဦး​နှောက်​ဆေးတဲ့​နေရာမှာ အရမ်း​တော်တာ... သူ စကားမ​ပြောခင် ဒါအရင်တပ်ထား" သူက အိတ်ကပ်ထဲမှ နားအဆို့နှစ်ခုကို ထုတ်ကာ လီယန်ကို ​ထည့်​ပေးလိုက်သည်။

လီယန်: "…"

ထန်ချန်း: "…"

ဒါက​တော့ တစ်ခုခုပဲ... သူတို့ကို လာကတည်းက ပြင်ဆင်ထားခဲ့တာ...

​မော့ကျန်း ထွက်သွားသည်နှင့် ထန်ချန်းက လီယန်ကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူ စကားစ​ပြောမည့် အချိန်မှာပင် လီယန်က ရိုးရိုးသားသား အမူအယာဖြင့် သူ့ကို ကြည့်လာခဲ့သည်။

"မစ္စတာထန်... Amwayကို ကြားဖူးလား"
(TN Amwayက အ​မေရိကရဲ့ multi level marketing company တစ်ခုပါတဲ့... အရှည်​ကောက် America wayပါ)

ထန်ချန်း "…"

​မော့ကျန်းရဲ့ လှုပ်ရှားမှုကို 'မ​ပြောင်းလဲမှု"လို့ ​ခေါ်ရင် လီယန်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုကိုတော့ "အခွင့်​ကောင်းယူတယ်" လို့ပဲ ​ပြောရ​တော့မယ်...

ထန်ချန်းက တိုက်ပွဲအတွင်း ​သေဆုံးသွားခဲ့​လေပြီ...

ကုမ္ပဏီမှ ထွက်လာပြီး​နောက် လီယန်က ဖုန်းထုတ်၍ ​မော့ကျန်း၏ အချိန်စာရင်းကို စစ်​ဆေးလိုက်သည်။ ယ​နေ့​ နေ့လည်ပိုင်းတွင် ရိုက်ကူးစရာ လုပ်ရန်ကလွဲ၍ အခြားမရှိ​​သော်လည်း မနက်ဖြန်တွင် ရိုက်ကူးရမည့် ​ကြော်ငြာတစ်ခု ရှိ​နေသည်။

"ကျန်းကျန်း... Happy Birthdayက ​နောက်ထပ် ​ကြော်ငြာအသစ် ထုတ်​တော့မှာလား" သူမ ထို​ရေချိုးဆပ်ပြာအ​ကြောင်း ယခင်က ကြားခဲ့ဖူးသည်။ ၎င်းက အမျိုးသမီးများအတွက် ထုတ်ထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်​သော်လည်း ​ကြော်ငြာ၏ ရာသီ သုံးခုလုံးတွင် ​ပြော​ရေးဆိုခွင့်ရှိသူက အမြဲတမ်း ​မော့ကျန်းသာ ဖြစ်​နေခဲ့သည်။ "ကုမ္ပဏီရဲ့ ​ဘောစ့်က ရှင့်ဖန်ပဲ ဖြစ်ရမယ်"

​မော့ကျန်းက ရယ်​မောလိုက်​လေသည်။

"ပစ္စည်းရဲ့ ​ရောင်းအားကပဲ သူတို့ ​ပြော​ရေးဆိုခွင့်ရှိသူ လိုမလိုဆိုတဲ့ စစ်​ဆေးမှု​လေ"

လီယန်: "…"

ဧကရာဇ်​မော့ ​ပြောတာ ကျိုး​ကြောင်းညီတယ်လို့ ခံစားရတယ်...

သို့​သော် ချန်းချင်းယန်သည်လည်း အနံ့တစ်ခုချင်းစီတိုင်းကို တစ်ဘူးစီ ဝယ်ခဲ့သဖြင့် ထို​ရေချိုးဆပ်ပြာက အ​တော်​လေး ​ရောင်းအား​ကောင်းမည့်ပုံပင်။

ရိုက်ကူး​ရေး သိမ်း​သောအခါ ညအ​တော်​လေးနက်​နေ​လေပြီ။ သူတို့က ​နောက်တစ်​နေ့ မနက်တွင် ​ကြော်ငြာ ရိုက်ကူး​ရေးအတွက် ​စော​စောထရမည် ဖြစ်သဖြင့် ယ​နေ့အတွက် ​နောက်ထပ်နှစ်နာရီမျှသာ အိပ်နိုင်​တော့မည်။ လီယန်၏ မျက်နှာ​ပေါ်တွင် မျက်နှာ​ပေါင်းတင် mask တစ်ခု ကပ်ထား​လေသည်။ မျက်နှာ​ပေါင်းတင် maskက အခုထိ မ​ခြောက်နိုင်​သေးဘူး... မနက်ဖြန် ​စော​စော ထရမှာပါဆို... တကယ်ပါပဲ... သူမရဲ့ မျက်နှာက​တော့ မျက်ရည် အပြည့် ဖြစ်​နေပြီ...

​​ကြော်ငြာရိုက်ကွင်းကို အတွင်းပိုင်းရိုက်ကွင်းနှင့် အပြင်ဘက်ရိုက်ကွင်းဟု နှစ်ပိုင်းခွဲထားသည်။ လီယန် ​​မော့ကျန်း​နောက်မှ စတူဒီယိုသို့ လိုက်လာ​သောအခါ ဖုန်းမှ အချိန်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ 7နာရီပင် မထိုး​သေးပါ​ချေ။

သူမက ​တွေ့သမျှ ဝန်ထမ်းတိုင်းကို ​ခေါင်းငြိမ့်ကာ နှုတ်ဆက်ရသည်။

​မော့ကျန်း မိတ်ကပ်လိမ်း​နေစဥ် လီယန်က ဆိုဖာတွင် မီကာ သူမ၏ အိပ်ချင်စိတ်​လေးကို ပြန်ဆက်လိုက်သည်။ ရလဒ်အ​နေဖြင့် ရိုက်ကူး​ရေး ပြီးသည်ချိန်အထိ ဆက်သွား​လေ​တော့သည်။ စတူဒီယို၏ ဝန်ထမ်းက စတင် သိမ်းဆည်းနေ​လေပြီ။ လီယန်က ​မော့ကျန်းကို ခပ်ရှက်ရှက် အမူအယာဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

"ကျန်းကျန်း... ကျွန်မကို ဘာလို့ မနှိုးတာလဲ"

"မင်း ထချင်စိတ် ရှိမယ် မထင်လို့​လေ"

​မော့ကျန်း၏ နှုတ်ခမ်း​ထောင့်မှ အပြုံးယဲ့ယဲ့ဖြင့် သူမကို ဆိုဖာ​ပေါ်မှ ဆွဲထူလိုက်သည်။

"တော်​တော်​နောက်ကျ​နေပြီ... အရင်ဆုံး ​နေ့လည်စာ သွားစားကြမယ်... ပြီးရင် ရိုက်ကူး​ရေးလုပ်တဲ့ဆီ တန်းသွားကြတာ​ပေါ့"

"​ဟုတ်ပြီ​လေ" လီယန်က ​မော့ကျန်း​နောက်မှ လိုက်ထွက်လာခဲ့သည်။ သို့​သော် ​ခြေနှစ်လှမ်းပင် မလှမ်းရ​သေးခင်မှာပင် အစ်မလှလှ​လေးတစ်​ယောက်ထံမှ တားဆီးခြင်း ခံလိုက်ရသည်။ ထိုသူက DS ကုမ္ပဏီ၏ PRဌာနမှ မန်​နေဂျာတစ်​ယောက် ဖြစ်သည်။ DSမှာ ​ရေချိုးဆပ်ပြာနို့ရည် ထုတ်လုပ်သည့် ကုမ္ပဏီပါပင်။ ၎င်းက ကမ္ဘာ​ပေါ်တွင် နာမည်အကြီးဆုံး ကုမ္ပဏီများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည့် ​နေမင်း ထုတ်ကုန်​ကော်ပို​ရေးရှင်း ဖြစ်​လေသည်။

တုန့်ဝမ်က ​မော့ကျန်းကို နှုတ်ဆက်လိုက်ပြီး သူမ၏ မျက်လုံးများက လီယန်ထံသို့ စက္ကန့်အနည်းငယ် ကပ်ညှိ​နေခဲ့သည်။

"ဒါ​လေးက ​​လော​လောဆယ် နာမည်ကြီး​နေတဲ့ ​မော်ဒယ်​လေးလို့ မ​ပြောနဲ့​နော်"

လီယန်က ရုတ်တရက် ရှက်ရွံ့သွား​လေသည်။ ဒီလို ရင့်ကျက်တဲ့ အလှ​လေး​ရှေ့မှာ ဆိုရင် သူမက ပဲပင်​ပေါက်သာသာပါပဲ...

လီယန်က သိုးငယ်​လေး ပုံစံ သရုပ်​ဆောင်​နေသည်ကို ​တွေ့​သောအခါ တုန့်ဝမ်က ရယ်စရာ​ကောင်းသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

"ဟယ်လို... အစ်မနာမည် တုန့်ဝမ်ပါ... DS တရုတ်ရုံးခွဲရဲ့ PRဌာန မန်​နေဂျာပါ"

"ဟယ်လို... ဟယ်လို" လီယန်က တုန့်ဝမ်၏ လက်ကို ဆွဲကာ ပြန်နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

"မင်းရဲ့ ပုံ​တွေကို မြင်လိုက်ရတယ်... ​တော်​တော်​လေး လှတယ်​နော်... မင်းနဲ့ အလုပ်လုပ်ခွင့်ရဖို့ ​မျှော်လင့်ပါတယ်" တုန့်ဝမ်က ထိုစကားလုံးများကို လူထုဆက်သွယ်​ရေး လ်ုအပ်ချက်အရ ​ပြောလိုက်​​သော်လည်း ​မော့ကျန်းမှာ ထိုစကားများကို ​ကြား​သောအခါ စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်သွားသည်။

"သူက ကျွန်​တော့် လက်​ထောက်ပါ... ​ကြော်ငြာ ရိုက်မှာ မဟုတ်ဘူး"

တုန့်ဝမ်က ရုတ်တရက် အ​မွှေးများ ​ထောင်လာခဲ့သည့် ဧကရာဇ်​မော့ကို ကြည့်လိုက်ပြီး သ​ဘော​ပေါက်သွားသည့် အကြည့်တစ်ချက်က သူမ၏ မျက်လုံးများတွင် ဖြတ်​ပြေးသွားခဲ့သည်။ သူမက နှုတ်ခမ်း​ထောင့်​လေးများ မြင့်တက်လာပြီး ပြုံးပြလိုက်​လေသည်။

"ဧကရာဇ်​မော့နဲ့ စကား​ပြောဖို့ အခွင့်အ​ရေး​လေးများ ရနိုင်မလား သိချင်ပါတယ်"

"ဆယ်မိနစ်" ​​မော့ကျန်းက အချိန်ကို ကြည့်ကာ လီယန်ဘက်သို့ လှည့်ပြီး ​ပြောလိုက်သည်။ "ကားထဲမှာ အရင် သွား​စောင့်​နေ... မကြာခင် ပြန်လာခဲ့မယ်"

"​ကောင်းပြီ​လေ" လီယန်က ကား​သော့ကို ယူကာ ဓါတ်​လှေကားမှ တဆင့် ​အောက်ထပ်သို့ ဆင်းသွားခဲ့သည်။ လီယန် ​မော့ကျန်း၏ ဘန်ထ​လေကားကို ​တွေ့လိုက်ရချိန်၌ ကားပါကင်က အ​တော်​လေး တိတ်ဆိတ်​နေခဲ့သည်။ သူမက တံခါးဖွင့်ရန်ကား​သော့ကို ထုတ်​တော့မည့် အချိန်တွင် သူမ၏ ​နောက်ပါးမှ ​လေချွန်သံတစ်သံ ကြားလိုက်ရသည်။

လီယန် လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ ဖရာရီကားကို မှီကာ သူမကို ကြည့်​နေသည့် အ​နောက်တိုင်း ဝတ်စုံဝတ် အမျိုးသား တစ်​ယောက်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ဒီလို ကလူသလိုမြူသလို လုပ်​နေတဲ့ ပုံစံက... သူမက တိတ်တဆိတ်ပင် ​ခေါင်းပြန်လှည့်လိုက်သည်။

"ကိုယ်မင်းကို သိတယ်... မင်းက ​မော့ကျန်းနဲ့ ဓါတ်ပုံအတူ ရိုက်ထားတဲ့ ​မော်ဒယ်ပဲ ဖြစ်ရမယ်"

ထိုသူက လီယန်ဆီ ​လျှောက်လာ​နေပြီး သူ့မျက်လုံးများထဲတွင် မ​ကျေမချမ်း ဖြစ်​နေသည့် အလင်း​ရောင်တစ်ခု တဖျတ်ဖျတ်လက်​နေဆဲ ဖြစ်သည်။ ကံ​ကောင်းစွာဖြင့် လီယန်က သူ့ကို မ​တွေ့ခဲ့ပါ​ပေ။

"ကိုယ့်နာမည် ​​ကောင်းထျန်းချောင် မင်း ကိုယ့်နာမည်ကို ကြားဖူးမှာပါ"

လီယန်၏ မျက်လုံးများ လှုပ်ရှားသွားသည်။ "ကျွန်မ ​ချောင်သကြားလုံးပဲ ကြားဖူးတယ်"
(ထျန်း= သကြားလုံး ချိုချဥ်)

​ကောင်းထျန်း​ချောင်: "… …"

"ဟားဟား... အရမ်း ရယ်ရတာပဲ" ​ကောင်းထျန်း​ချောင်က ​ခြောက်ကပ်ကပ် ရယ်ကာ အံ့အားသင့်မှု အချို့ဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။ "မင်း <Star Mystery> ကို မဖတ်ဖူးဘူးလို့​တော့ မ​ပြောနဲ့​နော်"

​ကောင်းထျန်း​ချောင်က စတားတစ်​ယောက် မဟုတ်​သော်လည်း ​ထိုမဂ္ဂဇင်း၌ မော့ကျန်းထက်ပင် မကြာခဏ ပါ​လေ့ရှိသည်။ ထိုသူက Star Mystery ၏ အကြီးအကဲဟု ​ပြော၍ ရ​သော်လည်း ​​ခွေးအ​ကောင်​ရေ မည်မျှ​လောက်က စား​သောက်​နေရင်း သူ့ကို လက်ညှိုးထိုး​နေကြသည်လည်း မသိနိုင်​ပေ။


Xxx