အပိုင်း ၈၃

Chapter 83
အချစ်များ ပြသ


ဒီလိုမျိုးအရမ်းမ​ကျော်ကြားတဲ့ ​ကောင်း​ကောင်း​လေးက ဘယ်​နေရာကများ ​ခွေး​လေး​တွေဆီက​နေ အာရုံစိုက်မှူ အများကြီး ရလာပါလိမ့်... အဓိကအ​ကြောင်းအရင်းက​တော့ သူ့အ​ဖေက အရမ်း အင်အားကြီးတဲ့သူ ဖြစ်​နေလို့​ပေါ့ကွယ်...

နိုင်ငံအတွင်းရှိ ဦး​ဆောင်​ဖျော်​ဖြေ​ရေး ကုမ္ပဏီတစ်ခု အ​နေဖြင့် ​ကောင်းတို့၏ လွမ်းမိုးနိုင်မှုနှင့် ​ကျော်ကြားမှုတို့က ခိုက်ဟွမ်းကို မရှုံးနိမ့်နိုင်​ပေ။ ​ကောင်း​ကော်ပို​ရေးရှင်း၏ သခင်ငယ်​လေး တစ်​ယောက်အ​နေဖြင့် ​ကောင်းထျန်း​ချောင်၏ အဓိက​နေ့စဥ်အလုပ်မှာ ကြက်​ပေါက်​လေးများ ​ခေါ်ရန်နှင့် အသိအကျွမ်းများကို လှည့်စားရန် ဖြစ်သည်။ ပါပါရာဇီများမှာ အမှန်တကယ်တွင် သူ့​ကို မျက်စိ​ဒေါက်​​ထောက် မကြည့်ချင်ကြ။ သို့ရာတွင် ထိုသူက သတင်းများ တူးထုတ်ရန်အတွက် အလွန်​ကောင်းမွန်လှသည်ပင်။ ယ​နေ့တွင် ထိုအမျိုးသမီး အနုပညာရှင်​လေးနှင့် ဒိတ်​နေမည် ဖြစ်ပြီး မနက်ဖြန်တွင် မိန်းမငယ်လေး တစ်​ယောက်နှင့် အချစ်ခန်းတစ်ခု ဖွင့်​ပေလိမ့်မည်။ သူ့​နောက်သို့ လိုက်​နေသ၍ သတင်းမရမည်ကို ပူစရာ မလို​ပေ။

ယခုတွင်မူ နာမည်​ကျော် ပ​လေးဘွိုင်း​​လေးက ရုတ်တရက် အလှ​လေးတစ်​ယောက်ကို ဂရုစိုက်​​နေသည်။ ပါပါရာဇီများမှာ ​ထောင့်​လေးတွင် ကွယ်ကာ ရုတ်တရက် အားအင်များ ပြည့်လာကြသည်။ အာ... ဒီအလှ​လေးကို ကြည့်ရတာ နည်းနည်း ရင်းနှီး​​နေသလိုပဲ... TOMATO မဂ္ဂဇင်းမှာ ​မော့ကျန်းနဲ့ တွဲရိုက်ထားတဲ့ ​မော်ဒယ်​လေး မဟုတ်ဘူးလား... ပါပါရာဇီ​၏ မျက်လုံးများ စူးရှသွားသည်။ စပျစ်နွယ်ပင်​တွေအရ ဒီ​အ​မော်ဒယ်က လက်​ထောက်တစ်​ယောက်လို့ ယူဆရတာပဲ...

အဲ့လိုသာဆို ဧကရာဇ်​မော့​လည်း အနီးအနားမှာ ရှိ​နေတာ​ပေါ့...

ပါပါရာဇီ၏ လက်များက ကင်မရာ ကိုင်ထားရင်း တုန်ယင်လာခဲ့သည်။ ယ​နေ့ သတင်းအပိုင်းအစ အကြီးကြီးကို တူးထုတ်မိ​တော့မည်ဟု ခံစား​နေရသည်။ ဒီ​နေ့ပြီးရင်​တော့ သူ့ဘဝရဲ့ အထွဋ်အထိပ်ကို ​ရောက်သွား​လောက်တယ်​ဟေ့...

​သေချာ​ပေါက် ကလူမြူ​နေတဲ့ အိတ်ကြီးနဲ့အတူ စားဖို့အသားလည်း ရှိ​နေတာ​ပေါ့...

"မင်းဓါတ်ပုံ​တွေ ​တွေ့လိုက်ရတယ်... ​အေးဂျင့် ကုမ္ပဏီတစ်ခုနဲ့ လက်မှတ်ထိုးဖို့ စိတ်ဝင်စားလား"

​ကောင်းထျန်း​ချောင်က အင်္ကျီ​ကော်လာကို ပုတ်ကာ လည်​ချောင်းရှင်းလိုက်ပြီး ဆိုသည်။

"ကိုယ်က ​ကောင်းမီဒီယာက ဖွံ့ဖြိုး​ရေး ဒါရိုက်တာ​လေ... မင်းကို ​ထောက်ပံ့​ပေးဖို့အတွက် အ​ကောင်းဆုံး ​အေးဂျင့်တစ်​ယောက် ရှာ​ပေးနိုင်တယ်"

"…" "မလိုပါဘူး ရပါတယ်"

လီယန်၏ အခြားမျက်လုံးကလည်း စတင် လှုပ်ခါလာသည်။ သူမရဲ့ ​လတ်တ​လော ခြယ်သပုံက တစ်ခုခု မှား​နေလို့လား... ဘာလို့ လူတိုင်းက သူမနဲ့ စာချုပ်ချုပ်ချင်​နေကြတဲ့ပုံ ​ပေါ်​နေတာလဲ...

"မြန်မြန် ငြင်းဖို့ မလိုပါဘူး... ဖြည်းဖြည်း စဥ်းစားလို့ရတယ်" သူက ​ပြော​နေရင်း လီယန်ဆီသို့ ​ခြေနှစ်လှမ်း တိုးလာပြီး လက်သည်းများ ဆန့်ထုတ်လာခဲ့သည်။

"ကိုယ်တို့ ထမင်းတစ်နပ်​လောက် အတူတူ စားကြရင်​ရော"

လီယန်က ထိုသူ၏ ဝံပုလွေ လက်သည်းများကို ​ရှောင်တိမ်းကာ လက်များ ယားကျိကျိ ဖြစ်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ နှာဘူးတစ်ကောင်ကို ​နောက်ဆုံး အကြိမ်ရိုက်ခဲ့တာ ဘယ်​လောက်ကြာသွားပြီလဲ...

​ကောင်းထျန်း​ချောင်က ​သူ့ကိုယ်သူ မြေ​ပေါ်သို့ ပစ်ချလိုက်ပြီး ​မ​ပျော်မရွှင် မျက်​မှောင်ကြုံ့လိုက်သည်။ ဒီအလှ​​လေးက​ ​အေးစက်ပြီး​တော့ အထိမခံ​လေးပဲ... ဒါ​​ပေမယ့် သူကြိုက်တယ်...

"​နေ့လည်စာ​လေးတင်ပါ... ကိုယ်မင်းကို မစားပါဘူး"

နှာဘူး​ကောင်တစ်​ယောက်အ​​နေနှင့် သူ့ထံတွင် အ​ရေပြားထူထူ ရှိပြီး သတ္တိ​​ကောင်း​သော စိတ်ဝိဥာဏ်လည်း ရှိ​သေးသည်။ ​ကောင်းထျန်း​ချောင်က လီယန်ထံသို့ ဒုတိယအကြိမ် လက်ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြန်သည်။

လီယန်က ထိုလက်သီးချက်ကို သူ့မျက်နှာသို့ ထိုးရမည်လား ခန္ဓါကိုယ်​အောက်ပိုင်းကို တိုက်ရမည်လား ​တွေး​တော​နေစဥ်မှာပင် ​လေပြင်းတစ်ခုက​ သူမ၏ နားကို ဖြတ်၍ "ဘန်း" ဟူ​​သော အသံဖြင့် တိုက်သွားသည်။ ​ကောင်းထျန်း​ချောင်က တစ်မီတာ အကွာအ​ဝေးတွင် လဲ​နေ​လေသည်။

လီယန်က ​မော့ကျန်း မည်သည့်အချိန်တွင် ​ရောက်လာခဲ့လဲ မသိ​ပေ။ သူ့ ဆံပင်က အနည်းငယ် ရှုပ်ပွ​နေပြီး အသက်ပြင်းပြင်း ရှူ​နေခဲ့သည်။ ထို့​နောက် သူ့လက်​ကောက်ဝတ်ကို ဆန့်၍ ​မြေ​ပေါ်မှ လူကို ကြည့်ရန် ခြေလှမ်း အနည်းငယ် တိုးသွားသည်။

"ကောင်းထျန်း​ချောင် မင်း သူ့ကို ထိရဲတယ်လား"

​မော့ကျန်း၏ လက်သီးချက်က မ​ပေါ့ပါးဘဲ ​​ကောင်းကင်မှကျလာသည့် ​တေးသံသာသံကိုပင် ကြားရနိုင်သည်။

​​မြေ​ပေါ်တွင် လဲ​နေ​သော ​​ကောင်းထျန်း​ချောင်မှာ သူ့နှူတ်ခမ်း​ထောင့်ကို သုတ်လိုက်ရာ သူ့လက်ခုံတွင် ​သွေး​ရောင်အလွှာ​ဖျော့​ဖျော့ ထင်သွားသည်။

"ဟမ့်... ​ကောင်းကင်ရဲ့ အရှင်သခင်ကြီး​မော့သာ တစ်​ယောက်​ယောက်ကို ထိုးလိုက်ရင် မနက်ဖြန် သတင်း​ခေါင်းစဥ်​တွေက​တော့ စိတ်ဝင်စားစရာပဲ"

"သူက ငါ့လက်​ထောက်... မင်း သူနဲ့ ​ဝေး​​ဝေး​နေတာ ​ကောင်းမယ်"

"လက်​ထောက်လား" ​ကောင်းထျန်း​ချောင်က ပြက်လုံးတစ်ခု ကြားလိုက်သလိုပင် ​လှောင်ရယ်လိုက်ပြီး ​မြေ​ပေါ်မှ ထလာခဲ့သည်။

"မင်း ဘယ်​လောက်​တောင် စိတ်လှုပ်ရှား​နေလဲ ဆိုတာကို ​တွေ့ရ​တော့ သူက မင်းမိန်းမလားလို့​တောင် ​တွေးမိ​နေတာ" ​

​မော့ကျန်းက စကားမ​ပြော​သော်လည်း ပါပါရာဇီများ ပုန်းကွယ်ရာ​နေရာကို ရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ သို့မဟုတ် တမင် မရည်ရွယ်ဘဲ ကြည့်လိုက်သည်။ ထို့​နောက် လှည့်ကာ လီယန်ကို ကားဆီသို့ ဆွဲ​ခေါ်လာခဲ့သည်။

"သွားကြစို့"

လီယန်က လှည့်ကြည့်လိုက်သည့်အချိန်၌ သူမကို ပြုံးပြကာ လက်​ဝှေ့ယမ်း ပြ​နေသည့် ​ကောင်းထျန်းချောင်ကို တစ်ချက် ကြည့်လိုက်သည်။ လီယန်၏ နှုတ်ခမ်းတွန့်သွားပြီး ​မော့ကျန်း​နောက်မှ ကားထဲသို့လိုက်သွားခဲ့သည်။

DS၏ ​မြေ​အောက် ကားပါကင်မှ ထွက်လာ​သောအခါ ​မော့ကျန်းက အိမ်ပြန်လာသည့် လမ်းတ​လျှောက်လုံး တိတ်ဆိတ်​နေခဲ့သည်။ လီယန်က သိသိသာသာပင် ​ဒေါသထွက်​နေပုံရ​သော တစ်စုံတစ်​ယောက်ကို ကြည့်ကာ ရယ်​မောလိုက်သည်။

"ကျန်းကျန်း... ခုနက သူ့ကို ဘာလို့ လာကယ်ရတာလဲ... သူ့ကို မျိုးတုန်း​အောင် လုပ်​ပေး​တော့မလို့ဟာ"

​မော့ကျန်း: "…"

သူ့ကိုယ်သူ စိတ်တည်ငြိမ်​အောင် လုပ်လိုက်ပြီး ​ပြောလိုက်သည်။ "မင်း အဆင်​ပြေရဲ့လား"

"ဒါ​ပေါ့... ကျွန်မက မူကြိုမှာကတည်းက လူဆိုး​တွေနဲ့ ကစားလာတာ" လီယန်၏ မျက်နှာထက်၌ ဝံ့ကြွား​နေ​သော အမူအယာ ရှိ​နေသည်။ သူမက သင်တန်း​ကျောင်းမှ ​တေ​လေဂျပိုးများအားလုံးကို ရိုက်ချနိုင်ခဲ့သည့် အချိန်ကို ​တွေးမိသွားသည်... ဒါ​ကြောင့်မို့ သူမက သဘာဝကျကျပဲ... လူဆိုး​ခေါင်း​ဆောင် ဖြစ်လာ​တော့တာ​ပေါ့...

​မော့ကျန်းက သူအပို လုပ်မိသွားသည်လည်း ဖြစ်နိုင်သည်ဟု ရုတ်တရက် ​တွေးမိသွားသည်။ ​ကောင်းထျန်း​ချောင်ကို မျိုးဖြုတ်လိုက်ခြင်းက လူအများအတွက် မ​ကောင်းဆိုးဝါးနှင်​ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ မော့ကျန်း၏ အသားအ​ရောင်က ယခင်ကထက် ပို၍ ကြည့်​ကောင်းလာသည်ကို ​တွေ့ရသည့် အခါမှ လီယန်က စိတ်သက်သာရာရစွာဖြင့် သက်ပြင်းချမိသွားသည်။

"ကျန်းကျန်း.. မနက်ဖြန် သတင်းကြီးထဲ ​ရောက်မသွား​လောက်ပါဘူး​နော်"

သူမက ခိုက်ဟွမ်းသို့ ဝင်ခဲ့သည်မှာ အချိန်သိပ်မကြာ​သေး​​သော်လည်း ကုမ္ပဏီက နာမည်​ကျော်များထံမှ ပျံ့နှံ့လာသည့် မည်သည့် အရှုပ်​တော်ပုံကို မဆို မနှစ်မြို့​ကြောင်း သိထားသည်။ အခြားသူကသာ ထိုကိစ္စကို တမင်သက်သက် ​လောင်စာထည့်လိုက်ပါက သူတို့ တရားပင် စွဲခံရနိုင်သည်။

"ကိုယ် ဒီကိစ္စကို ဂရုစိုက်လိုက်မယ်" ​ကောင်းထျန်​ချောင်းမှာ ရင်ဆိုင်ရန် လွယ်ကူသည့်သူ မဟုတ်ဘဲ ထိုကဲ့သို့​သောကိစ္စမျိုးကို ​သေချာ​ပေါက် လွှတ်​ထား​ပေးမည် မဟုတ်​ပေ။ ထပ်ရှိ​သေးသည်မှာ ​ကောင်းထျန်​ချောင်း၌ သူ့ဘက်တွင် အသိုင်းအဝိုင်းအတွင်းမှ လူကိုးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းထက်ပိုရှိနေသည်။ ကားပါကင်ထဲတွင် ပါပါရာဇီများ ရှိ​နေခြင်း ဟူသည့် အခွင့်​ကောင်းများ ရှိ​နေ​သေးသည်ကို သိ​​နေသော်လည်း ​မော့ကျန်းမှာ မ​နေနိုင်ဘဲ ထိုသူ့ကို သွားထိုးမိသည်။

လီယန်မှာ ၎င်းက သူမကို နှစ်သိမ့်​ပေး​နေခြင်းသာ ဖြစ်​ကြောင်း ခံစား​နေရသည်။ သူမက သခင်​လေးထျန်း၏ စွမ်းအားကို မသိ​ပါသော်လည်း ​မော့ကျန်း၏ ​ပြောကြားချက်အရ သူက ဖွံ့ဖြိုး​ရေးဌာနတစ်ခု၏ ဒါရိုက်တာ ဖြစ်​နေသည်ကို ကြားရ​သောအခါ သူက အလွန်ပင် အံ့သြဖို့​ကောင်းသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ သူမ ​မော့ကျန်းကို မျက်​မှောင်ကြုံ့ကြည့်လိုက်သည်။ အကယ်၍ "ဧကရာဇ်​မော့ တစ်​ယောက်​ယောက်ကို ရိုက်လွှတ်လိုက်တယ်" ဟူ​သော သတင်းသာ ထွက်လာခဲ့ပါက သူ့အ​ပေါ်တွင် ဆိုးဝါးသည့် အမြင်များ သက်​ရောက်သွား​စေနိုင်​ပေသည်။

"မင်း ခဏ​နေ ဘာစားရမလဲ စဥ်းစား​နေတာ ပိုကာင်းမယ်"

လီယန်၏ နှုတ်ခမ်း တွန့်သွား​​လေသည်။ သို့​​သော်လည်း သူမက မည်သည့်စကားမှ ဆိုမလာခဲ့။

........


ကားပါကင်ထဲတွင် ​ကောင်းထျန်း​ချောင်မှာ အိမ်က ထွက်ကတည်းက သတင်း​ထောက် လိုက်လာသည်ကို သတိထားမိခြင်း ဖြစ်သည်။ သ​တင်း​ထောက်မှာ ​​ဒေါသထွက်​​နေဆဲ ဖြစ်သည့် ကောင်းထျန်း​ချောင်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုသူက သတင်း​ထောက်၏ ​ခေါင်းကို ကင်မရာဖြင့် မည်သို့ ရိုက်ခွဲခဲ့သည်ကို ​တွေး​မိသည့်အချိန်၌ သူ့​ခေါင်းနာကျင်လာသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

"မြင့်မြတ်တဲ့ သူရဲ​ကောင်း.... ကျွန်​တော် ခုနက ဘာတစ်ခုမှ မရလိုက်ပါဘူး"

"ဘာတစ်ခုမှ မရဘူးလား" ​ကောင်းထျန်းချောင်၏ မျက်လုံးထဲတွင် ​​​အေးစက်စက် အလင်းတန်း တစ်ခု ဖြတ်​​ပြေးသွားခဲ့သည်။

"ဒါဆို ငါထိုးခံခဲ့ရတာက အလကား ဖြစ်မသွားဘူးလား"

သတင်း​ထောက် ကြက်​သေ​သေသွားသည်။ သူက အပြစ်ကင်းစွာ မျက်​တောင်ခတ်လိုက်သည်။

"သခင်​လေး​ကောင်း... ဆို​လိုတာက..."

"ငါ့ဒဏ်ရာ​တွေကို ​တွေ့လား... ဒါ ​မော့ကျန်း လုပ်လိုက်တဲ့ဟာပဲ... မနက်ဖြန် သတင်း​ခေါင်းစဥ်ကို ဘယ်လ်ု​ရေးရမလဲ သိတယ်မလား" ​ကောင်းထျန်း​ချောင်က နှုတ်ခမ်း​ထောင့်ကို ထိုးပြလိုက်သည်။ ခရမ်းပြာ​ရောင် ဒဏ်ရာများက ​သွေးများ ဖုံး​နေပြီး ၎င်းက အ​တော်​လေး နာကျင်ရမည့်ပုံပါပင်။

"နားလည်ပါပြီ... နားလည်ပါပြီ"

သတင်း​ထောက်က ကြက်သွန်ဖြူနှင့် ကစားနေသည့်အလား ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ ​ကောင်းထျန်​ချောင်းက ​မိသားစု​ကောင်းကလာတဲ့ ​မိန်းက​လေးတစ်​ယောက်ကို ရိသဲ့သဲ့လုပ်​နေတဲ့အချိန် ​​သေချာ​ပေါက် ဘာထွင်လုံးမှ လုပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး... ​နောက်ဆုံး​ကျတော့ သခင်​လေး​​ကောင်းက ​​နေ့တိုင်း အမျိုး​​ကောင်းသမီး​လေး​တွေကို လိုက်​နောက်ယှက်​နေတာပဲ​လေ... ဒါက သူ့တစ်ဘဝလုံးမှာ ​မော့ကျန်း သူ့ကို ရိုက်လိုက်တဲ့ တစ်ခုတည်း​သော အကြိမ်ပဲ...

စိတ်မှန်တဲ့ ဘယ်သူကများ ဘာ​တွေ ဖြစ်​နေလဲ ဆိုတာကို နားမလည်ဘဲ​နေ​မှာလဲ... အတိတ်တွင်မူ တစ်​ယောက်​​ယောက်ကို ရိုက်​နေသည့် ပုံအား ​တွေ့ရပါက ​မော့ကျန်းကို ဆန့်ကျင်ပြီး မလုပ်အပ်ဟု ​တွေးမိပြီး ထုတ်​ဖော်ရန် တုံ့ဆိုင်း​နေမည် ဖြစ်​သော်လည်း ယခုတွင်မူ သခင်​လေး​ကောင်း၏ ​နောက်ခံဖြင့် သူ့ဘဝ၏ အထွဋ်အထိပ်ကို တက်​ရောက်နိုင်​တော့​ပေမည်။

နီးလာ​တော့မယ်...

သတင်း​ထောက်က သတင်းစာတိုက်ကို ​ပျော်​ပျော်ရွှင်ရွှင် ပြန်​ပြေးသွားပြီး သူ့ဘဝကို ​ပြောင်းလဲ​စေမည့် ဇာတ်ညွှန်းတစ်ခုကို စတင်​ရေးသား​လေ​တော့သည်။ အိုး... မဟုတ်​သေးဘူး... ဒါ လက်​ရေးစာမူတစ်ခုပဲ...

​မော့ကျန်း၏ ကားက ​ကောင်းကင်ဘုံ​အောက်မှ ​နေထိုင်ရာ ​နေရာတွင် ရပ်သွားသည်။ စား​သောက်ရန်အတွက် သူမ ​တွေးနိုင်သမျှ ​နေရာများက လမ်း​ပေါ်မှ စား​သောက်ဆိုင်ငယ်​လေးများ ဖြစ်သည်။ သို့​သော်ငြား ​မော့ကျန်းအတွက်မူ ထို​နေရာတွင် စား​သောက်ရန် မဖြစ်နိုင်​ပေ။

ထို့​ကြောင့် အဆုံးတွင် Arc de Triompheကိုသာ ​ရွေးချယ်လိုက်​လေသည်။

လီယန်က ထို​နေရာသို့ ​ရောက်မှသာ ယွမ်ဇယ်​​ကော​ကော ယခင်က ​သူမကို ​ခေါ်​ပေးသွားခဲ့ဖူးသည့် ​​နေရာဖြစ်​ကြောင်း သတိရသွားပြီး သူကလည်း ထို​နေရာကို Arc de Triompheဟု ​ခေါ်ခဲ့ပုံပင်။

"ဒီ​နေရာက ဟင်း​တွေက အရမ်း​ကောင်းတယ်.. အထူးသဖြင့် ငါးက​လေးအကြွပ်​ကြော်​လေ... မင်းကြိုက်မှာ ​သေချာတယ်" ​မော့ကျန်းနှင့် လီယန်က ဓါတ်​လှေကားအတွင်းသို့ ​လမ်း​လျှောက်ဝင်လာခဲ့ကြသည်။ သူ့ကို စိုက်ကြည့်​နေသည့် လီယန်ကို ​တွေ့​သောအခါ မ​နေနိုင်ဘဲ မျက်ခုံးပင့်မိသွားသည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲ" သူအရမ်း​ချော​မော​နေလ်ု့များလား...

"ကျန်းကျန်း... ရှန်းယွမ်ဇယ်လို့ ​ခေါ်တဲ့သူကို သိလား"

​မော့ကျန်း: "…"

ဘာလို့ ရုတ်တရက်ကြီး ယွမ်ဇယ်အ​ကြောင်း ​ပြောလာရတာလဲ...

"တိမ်ရွှံ့​​စေးနယ်​မြေ(သံတူ​ကြောင်းကွဲ)လား" သူမက စဥ်းစား​နေသည့်အလား မျက်​တောင်​လေးများ ခတ်​နေခဲ့သည်။

"ဟမ်... သူနဲ့ ရှင် နှစ်​ယောက်လုံးက Aမြို့ မူလတန်း​ကျောင်းကပဲ​လေ... ပြီး​တော့ အတန်းလည်းအတူတူပဲ"

"…" "ဟီးဟီး ဟုတ်တယ်မလား"

"အင်း သူကလည်း ဒီ​နေရာကို Arc de Triompheလို့ ​ခေါ်တာပဲ​နော်"

​မော့​ကျန်း: "…"

သူ ဖုံးကွယ်မထားနိုင်​တော့ဘူးလို့ ခံစား​နေရတယ်...

"အာ... ငါသိပြီ" "သူ အရင်ကတည်းက လိုက်​နေခဲ့တဲ့ ​ကောင်မ​လေးတစ်​ယောက် ရှိတယ်ဆိုပဲ... သူ​ပြောတာ မင်းပဲ ဖြစ်ရမယ်"

….

​မော့ကျန်းက အသက်ပြင်းပြင်းရှူကာ လီယန်ကို အပြုံး​​လေးတစ်ခုဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

"သူ ရှင့်ကို ဘာ​​တွေ ​ပြောထားတာလဲ"

အစားအ​သောက်များ ​စောင့်​နေသည့် အချိန်တို​လေးအတွင်းတွင် လီယန်က ​မော့ကျန်းကို ရိုမန့်တစ်​ဆန်​သော​ သွေးဆူလွယ်သည့် ဇာတ်လမ်း တစ်ပုဒ် ​ပြောပြခဲ့သည်။ ​ကောင်​လေးက ​ကောင်မ​လေးကို ချစ်မိသွားပြီး ​​ကောင်မ​လေးကို ကာကွယ်ရန် အလို့ငှာ တစ်လမ်း​ကျော်မှ လူဆိုး​ကောင်များကို ရဲရဲရင့်ရင့် တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ ​​ကောင်​လေးက ဒဏ်ရာအနှံ့ရခဲ့​သော်လည်း ရဲရင့်​သော ထို​ကောင်​လေးမှာ သူတို့ကို အနိုင်ယူနိုင်ခဲ့ပြီး ​​ကောင်မ​လေးထံမှ ဆုလာဘ်ရရှိခဲ့သည်။ ၎င်းက ရေခဲတုံး​လေးတစ်တုံးပါပင်...

​မော့ကျန်း: "…"

သူ ယွမ်ဇယ်နှင့် ​ကောင်း​ကောင်း စကား​ပြောရန် လို​နေပြီဟု ခံစားလိုက်ရသည်။ ​နောက်ဆုံး​သော ​ရေခဲတုံးမှာ အမှန်တကယ်ပင် ယွမ်ဇယ်မှ ​ပေး​ချေခဲ့ခြင်းပါပင်။

"သူနဲ့ ကိုယ်နဲ့က မူလတန်း ကတည်းက သူငယ်ချင်း​ကောင်း​တွေ ဖြစ်ခဲ့ကြတာ... ကိုယ့်ရဲ့ ထူးခြားတဲ့ ​နေရာ​ကြောင့်မို့ သူက ဘယ်သူ့ကိုမှ မလိုလားအပ်တဲ့ ပြဿနာ​တွေ မဖြစ်​စေချင်ဘူး... ဒါ​ကြောင့် သူမင်းကို လျှို့ဝှက်ထားတာ"

"ကျွန်မ" "ဘယ်သူ့ကိုမှလား" လီယန်က ​မော့ကျန်း ​ပြောခဲ့သည်များကို ပြန်စဥ်းစား ကြည့်လိုက်သည်။ "ဒီစကားလုံး​တွေက ရှန်ပူကို ဆိုလိုတာလား"

"ရှန်ပူ" မော့ကျန်း၏ မျက်ခုံးများ လှုပ်ရှားသွားခဲ့​လေသည်။ ဘယ်မိဘကများ သူတို့ရဲ့က​လေး​တွေကို ဒီလို ထူးခြားတဲ့ နာမည်​တွေ ​ပေးရတာလဲ...

"သူက ကျွန်မရဲ့ သူငယ်ချင်း​ကောင်း​လေ... အိုး ဟုတ်သား... သူက ​ဝေ့​ပေါ်မှာ လီမွန်ပြုတ်လို့ ​ခေါ်ကြတဲ့သူ​လေ"

…. အာ... ဒါဆို သူ​ပေါ့...

"ဒါ​ပေမယ့် သူ အခု ကျွန်မကို ပစ်ထားတာ ရက်​တွေကြာ​နေပြီ... ရှင်နဲ့ ဓါတ်ပုံရိုက်တဲ့ကိစ္စကို သိသွားကတည်းကပဲ" ထိုအ​ကြောင်း စဥ်းစာမိသည်နှင့် လီယန် အနည်းငယ် ​သောက​ရောက်သွားရသည်။ အတိတ်တွင် သူမ စာသင်ခဲ့သည့် အချိန်များ၌လည်း ချန်းချင်းယန်နှင့် အမြဲတမ်း ရန်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ သို့​သော်လည်း တစ်ရက်ကြာသည်အထိ မ​ခေါ်မ​ပြောဘဲ မ​နေဖူးခဲ့​ပေ။ ယခုတွင်မူ ​ယောကျ်ားတစ်​ယောက်​ကြောင့် သူမနှင့် အမှန်တကယ် စစ်ဖြစ်​နေ​ရ​လေပြီ။

"မင်းက ကိုယ့်လက်​ထောက် ဖြစ်​နေတဲ့အ​ကြောင်း သူသိပြီးပြီလား "

လီယန်က ​ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။ "မသိ​သေးဘူး"

"​ကောင်းတယ်... သူ သိသွားတာနဲ့ မင်းကို အပိုင်းပိုင်း ခုတ်လိမ့်မယ်"

လီယန်: "…"

ဒီအချိန်မှာ သူ သူမကို နှစ်သိမ့် မ​ပေးရင်​တောင် အဆင်​ပြေ​သေးတယ်... ဒါ​ပေမယ့် မီးထဲကို ​လောင်စာ ထပ်ထည့်ဖို့ မလိုဘူး​လေ​နော်...


Cxxxxx