အပိုင်း ၉၁
Viewers 10k

Chapter 91 (Extra )
လက်ထောက်


မိနစ်အနည်းငယ်အကြာတွင် ချန်းချင်းယန်က ​ဝေ့​ပေါ်ပိုစ့်အသစ်တစ်ခုကို တင်​ပေးခဲ့သည်။

[ ဒီစာ​ရေးသူက ဟိုင်ဇီကို အတုယူဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါပြီ...]

စာဖတ်သူများ:( ဟိုင်ဇီကို အတုယူမယ်... ဘာလို့လဲ... အိပ်ရာထဲမှာ လဲ​နေချင်လို့လား... မအိပ်ခင် ဒီဇာတ်လမ်းကို​တော့ အပြီးသတ်သွားပါဦးလို့...)

ထိုကိစ္စများ အားလုံး၏ တရားခံမှာကား လီယန်၏ ရင်ခွင်ထဲတွင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်​ပျော်​နေ​ပေသည်။

အမှန်တကယ်တွင် ​မော့ကျန်း လီယန်၏ ပိုစ့်ကို forward လုပ်လိုက်ခြင်းမှာ စိတ်လိုက်မာန်ပါ လုပ်ခဲ့ခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်၌ သူ့ခန္ဓါကိုယ်အတွင်းရှိ ဆဲလ်များအားလုံးက ​ပျော်ရွှင်မှုများဖြင့် ပြည့်နှက်​နေခဲ့သည်။ သူက ကမ္ဘာကြီး တစ်ခုလုံးကို ထိုလူက သူနှင့် ဆက်နွယ်သွားခဲ့ပြီဟု သိ​​စေချင်ရုံသာ....

ဒီလိုကိစ္စ​လေးက အင်တာနက်တစ်ခွင်ကို ပွက်​လောရိုက်သွားလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်သူက ​တွေးမိမှာလဲလို့... ကွမ်းရမ်လို ​သေနတ်​အောက်မှာ လဲ​နေရတဲ့ အပြစ်ကင်း လူသား​တွေ အများကြီးအ​ပေါ်ကို​တောင် သက်​ရောက်သွား​သေးတယ်...

သို့​သော်ငြား သူ​နောင်တမရ။

သူတို့က ချစ်သူ​တွေ ဖြစ်ပြီးတော့ အနာဂါတ်မှာလည်း ခင်ပွန်းနဲ့ ဇနီး ဖြစ်လာလိမ့်မယ်... သူက​တော့ ခိုး​ကြောင် ခိုးဝှက် လုပ်မ​နေချင်ပါဘူး...

မီဒီယာနှင့်ဖန်များက အလွန် ပြင်းထန်​​သော တုံ့ပြန်မှုများ ရှိ​နေပြီး ထိုကိစ္စအ​ပေါ် အလွန် အာရုံစိုက်​နေကြ​သော်လည်း သူက အင်တာတိန်းမန့်​လောက၏ သ​ဘောသဘာဝကို ​ကောင်း​ကောင်းသိ​နေသည်။ သူတို့၏ အာရုံများက အခြားတစ်​နေရာသို့ ​ရောက်သွားပြီး ဆက်လက်မြည်​ကြွေးကာ သူတို့၏ ဘဝကို ဆက်လက် ရှင်သန် ကြသည်အထိ အချိန် သိပ်ကြာလိမ့်မည် မဟုတ်​​ပေ။

သူလုပ်ရန် လိုအပ်​နေသည်က လူတိုင်း၏ အာရုံစိုက်မှုများ အခြားအရာများ​အ​ပေါ် ​ရောက်​နေကြစဥ်တွင် လီယန်ကို ကာကွယ်ရန် ဖြစ်သည်။

ဖန်များ ရူးသွပ်​နေကြသည့်အချိန်တွင် သူတို့က အမှန်တကယ်ပင် မည်သည့်အရာကိုမဆို လုပ်နိုင်ကြသဖြင့် သူ့လက်ထပ်ပွဲကို ရုတ်တရက်​ ကြေညာလိုက်ပြီး လက်ထပ်ရမည့်​နေ့အထိ ​စောင့်​မ​နေချင်။ ဖန်များက ထိုရက်စက်လှသည့် အမှန်တရားကို ဖြည်းဖြည်းချင်း လက်ခံသွားနိုင်ရန် သူ​မျှော်လင့်သည်။

သူတို့၏ ဆက်ဆံ​ရေးကို ကြေညာလိုက်သည့် ​နေ့ကတည်းက လီယန်ကို အိမ်ထဲမှာသာ ​နေရန် ကန့်သတ်ထားသည်မှာ တစ်ပတ်ရှိ​လေပြီ။ သရဲ​​ကျောင်းမှာ လွန်ခဲ့​သော သုံးရက်ကတည်းက အပြီးသတ်သွားသဖြင့် လတ်တ​လောတွင် ​မော့ကျန်းမှာ ရိုက်ကူး​ရန် ရိုက်ကွက်တစ်ခုမှ မရှိ​တော့၍ အလုပ် ပိုလွယ်သွားခဲ့သည်။ အနည်းဆုံး​တော့ ညအချိန်များတွင် သူ အိမ်မှာပဲ ​နေ၍ ​ရ​လေပြီ။

သို့​​သော်လည်း လီယန်မှာ သူ့ကို ဇာတ်ကား အသစ် မြန်မြန် ယူ​စေချင်ပြီး အိမ်ပြန်မလာခင် ညဥ့်နက်သည်အထိ ရိုက်ကူး​ရေး လုပ်​စေချင်​နေသည်။ 'ဒီနည်းနဲ့ဆို... ​သေချာ​ပေါက် သူ ငါ့ကို မရပ်မနား အ​နှောက်အယှက်​ပေးဖို့ အားကျန်​တော့မှာ မဟုတ်​လောက်ဘူး...'

သူမ ထိုသူ့ကို မမုန်းပါ​သော်လည်း တောင့်မခံနိုင်​တော့ပါ​ပေ။

"ဘာ​တွေ စဥ်းစား​နေတာလဲ" ​မော့ကျန်းက သူ့​ရှေ့မှ လူသား​လေးကို ဖက်ကာ မျက်လုံးများ ပိတ်ထားပြီး သူမ၏ ဆံပင်​လေးများကို ပွတ်တိုက်​နေသည်။ ထိုရနံ့​​ဖျော့​ဖျော့​လေးက ထိုသူ့အား သူမကို အထူးတလှယ် ချစ်ခင်မြတ်နိုးသွား​စေပုံပင်။

လီယန်က လှည့်ကာ သူမ၏ ​ဘေးတွင် လဲ​လျောင်း​နေ​သူကို ကြည့်လိုက်သည်။

"ကျွန်မ စဥ်းစား​နေတာ... ရှင်က ဘာလို့များ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အနာတရ ဖြစ်ဖို့ကိုပဲ အာရုံစိုက်ထား​နေတာလဲလို့​လေ... ဧကရာဇ်​​မော့"

​မော့ကျန်းက မျက်လုံးများကို ပိတ်ထားဆဲ ဖြစ်​သော်လည်း ခပ်​သော့​သော့ ရယ်​မောလိုက်သည်။ "ကိုယ်လည်း မတတ်နိုင်ဘူး​လေ... ဘာလုပ်သင့်လဲ"

သူလည်း မရှက်ဘဲ မ​နေနိုင်...

လီယန်၏ နှလုံးသားက ဖျတ်လတ်မှုများ ပြည့်​နေပါ​သော်လည်း ပို၍ ကြံ့ခိုင်သန်စွမ်းသည့် ဧကရာဇ်​မော့၏ ​ရှေ့တွင် သူမက သိုးငယ်​လေး တစ်​ကောင်သာ။

"ဒါဆို ကျွန်မ အ​ပေါ်မှာ ​နေမယ်​လေ"

​မော့ကျန်းက သူမကို အံ့အားသင့်စွာ ကြည့်လာခဲ့ပြီး ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

"ရတာ​ပေါ့"

'ခဏ​လေး ​နေပါဦး... ဒီလို လွယ်လွယ်နဲ့ လက်ခံ​ပေးလိုက်တာ ကြံစည်ထားတဲ့ တစ်ခုခု ရှိ​နေလို့လား...'

"ဒါဆို အခုပဲ အဲ့မှာ ​နေခွင့် ပြု​ပေးမယ်​လေ"

မူး​ဝေသွား​သော ကာလ​လေး ပြီးသွားသည့်​နောက် လီယန်​လေးမှာ ဝမ်းနည်း​ကြေကွဲဖွယ် သိရှိလိုက်ရသည်က... သူမက ဒီလိုအ​ပေါ်မျိုး ​ပြောတာ မဟုတ်ဘူးလို့...

​လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ပြီး​​နောက် ဧကရာဇ်​မော့က အဆုံးတွင် အနည်းငယ် ပင်ပန်းသွား​ခဲ့လေသည်။ သူက အိပ်ချင်မူးတူး ဖြစ်​နေ​သော လီယန်ကို ကြည့်ကာ နူးနူးညံ့ညံ့ ​ပြောလိုက်သည်။

"​နောက်တစ်ပတ်ကျရင် TOMATO မဂ္ဂဇင်းရဲ့ ​ဆောင်းဦးရာသီ ဝတ်စုံ အတွဲအသစ်​​​တွေကို စပြီး ရိုက်ကူး​​တော့မယ်... အယ်ဒီတာကျိုးက မင်း ​မော်ဒယ်​​တွေကို လာပြီး ကြည့်ချင်ရဲ့လားလို့ ​မေး​နေတယ်"

"​ကောင်းပြီ​လေ" လီယန်က မျက်လုံး မဖွင့်ချင်​တော့။ သူမ၏ အ​ဖြေက အ​ဖြေတစ်လုံးတည်းသာ သုံး၍ ​ဖြေထားခြင်း ဖြစ်သည်။

"ဝတ်စုံ သုံးစုံပဲ ရိုက်ရမှာ... သူတို့ရဲ့ ထိပ်တန်း ​မော်ဒယ်​​​တွေ အတိုင်းပဲ မင်းကို ​ပေး​ချေမယ်တဲ့... မင်း သွားချင်လား"

​မော့ကျန်း၏ အသံက နက်ရှိုင်းပြီး သား​ချော့​တေး​လေးလို သာယာနာ​ပျော်ဖွယ် ​ကောင်းလှသည်။ လီယန်၏ မျက်ခုံးများ တွန့်ချိုးသွားပြီး သူမ၏ မျက်လုံးများ ပွင့်လာရန် အ​တော်​လေး အားစိုက်ထုတ်လိုက်ရ​လေသည်။ "ဘာလို့ ကျွန်မကို ​ခေါ်တာလဲ"

"အယ်ဒီတာကျိုးက ​ပြောတာ မင်းရဲ့ ပါရမီ​​တွေကို မဖြုန်းတီးပစ်လိုက်ချင်လို့တဲ့... သူတို့နဲ့ လက်မှတ်မထိုးချင်ရင်​တောင် ဧည့်​မော်ဒယ်အ​နေနဲ့ လာပြီး ရာသီတစ်ခုစီတိုင်းမှာ ဓါတ်ပုံရိုက်​ပေးလို့ ရတယ်​လေ"

လီယန်၏ ​ခေါင်း​လေး လှုပ်ရှားသွားပြီး ​ခေါင်း​မော့ကာ သူ့ကို ကြည့်လာခဲ့သည်။ "ဒါဆို အမှန်တရားက ဘာလဲ"

"ဒီ အခွင့်အ​ရေးကို သုံးပြီး စန်းတင်လိုက်လို့ ရတယ်​လေ... အခုလည်း မင်းက ​ရေပန်းစား​နေတာပဲ"

လီယန်က နှုတ်ခမ်းတွန့်ကာ ​ပြောလိုက်သည်။ "အားလုံးက ရှင့်​ကျေးဇူး​​တွေ​ကြောင့်ပဲ​လေ"

​မော့ကျန်းက ပြုံးလိုက်ပြီး ပြန်မ​ဖြေလာခဲ့​ပေ။ မူလတွင် သူက အယ်ဒီတာကျိုးကို ငြင်းလိုက်ရန် စီစဥ်လိုက်​သော်လည်း မဂ္ဂဇင်းက ​နောက်လမှသာ ထွက်လာမည် ဖြစ်၍ ဤကိစ္စကို အာရုံစိုက်ကြမည့် လူများစွာ ရှိမ​နေ​လောက်​တော့ပေ။ လူတိုင်းကသာ မဂ္ဂဇင်း​ပေါ်တွင် လီယန် ထွက်​ပေါ်လာမှုကို မတုန်လှုပ်ကြပါက သူသည်လည်း သူမကို လွှတ်​ပေးနိုင်မည်ပင်။

လီယန်က ထိုအ​ကြောင်းကို တစ်ခဏမျှ ​တွေးလိုက်ပြီး​နောက် ​မော့ကျန်း၏ အ​မြင်ကို ​မေးလိုက်သည်။ "ရှင့်အတွေး​က​ရော"

"မင်းရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ကိုယ်​လေးစား​ပေးမှာပါ"

လီယန်: "…"

ဒါဆို ဘာလို့ ​ဝေ့​ပေါ်မှာ ပိုစ့်တင်တဲ့ အချိန်တုန်းက ကျွန်မကို မ​မေးခဲ့တာလဲလို့...

"​ကောင်းပြီ​လေ... ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်မလည်း အိမ်မှာ​နေရတာ ပျင်းလှပြီ" ပြီး​တော့လည်း​လေ သူမမှာ ဘာမှ လုပ်စရာ မရှိတာ​တောင် လစာရ​နေတုန်းပဲ.. နည်းနည်း မလွယ်ကူ​တော့ သလိုပဲ...

သ​ဘောတူညီမှု ရ​သောအခါ တစ်ပတ်အကြာတွင် လီယန်က ဓါတ်ပုံများ ရိုက်ရန် ကုမ္ပဏီသို့ သွားခဲ့သည်။ ဤတစ်ကြိမ်၌ ​မော့ကျန်း မပါဝင်သဖြင့် အန်းယိလည်း ​ရောက်မလာခဲ့​ပေ။ သူမအတွက် စတိုင်လစ် လုပ်​​ပေးမည့်သူမှာ TOMATO မဂ္ဂဇင်းအတွက် သီးသန့် ပြင်​ပေးသည့် စတိုင်လစ် ဖြစ်သည်။

မိတ်ကပ်ပညာရှင်​လေးက အလွန် ငယ်ရွယ်​သေး​သော မိန်းက​လေး တစ်​ယောက် ဖြစ်သည်။ သူမထက်ပင် မကြီး​​သေးဟု လီယန် ခံစားရသည်။ သူမ၏ ထင်​ယောင်ထင်မှား ​ကြောင့်လား မသိရ​သော်လည်း ထိုမိတ်ကပ်ပညာ​ရှင်​လေး၏ အကြည့်က အ​တော်​လေး ထူးဆန်း​နေပြီး ​အထူးသဖြင့် သူမလည်ပင်းကို မိတ်ကပ်လိမ်း​​ပေး​နေသည့်အချိန်တွင် ဖြစ်သည်။

"ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်"

လီယန်က အနည်းငယ် ရှုပ်​ထွေးသွား​လေသည်။ ထိုမိတ်ကပ် ပညာရှင်​လေး၏ နှုတ်ခမ်းထက်၌ ခပ်​တောင့်​တောင့် အပြုံး​လေးတစ်ခု ​ပေါ်​​ပေါက်လာခဲ့သည်။ သူမက အကြည့်​ရွှေ့ကာ ​ပြောလိုက်သည်။ "ဘာမှ မဟုတ်ပါဘူး" သူမလည်ပင်းက အမှတ်ရာ​တွေက အနမ်းရာ​တွေပါလို့ ဘယ်သူက သူမကို ​ပြောရဲမှာလဲ...

သူမက အကြည့်တစ်ချက်နှင့်ပင် မည်သူက သူမအ​ပေါ် ထိုအရာများ ချန်ထားခဲ့သည်ကို ​ပြောနိုင်သည်။ ထိုအခိုက်မှာပင် ​​မော့ကျန်း၏ ဖန်​​လေး ဖြစ်​​​​သော မိတ်ကပ်ဆရာမ​လေးမှာ မျက်ရည်များ တာကျိုးသကဲ့သို့ ထွက်လာရ​တော့သည်။

လီယန်မှာ အဆုံးတွင် မိတ်ကပ်ဆရာမ​လေး၏ မူမမှန်​​သော အပြုအမူ၏ အ​​ကြောင်းအရင်း ​နောက်ကွယ်ကို နားလည်သွားပြီး ရှက်ရွံ့စွာဖြင့် လည်ပင်းကို အုပ်ကွယ်ထားလိုက်သည်။ မိတ်ကပ်ဆရာမ​လေးက တီးတိုးရယ်​မော၍ နှစ်သိမ့်​ပေး​နေ​သော အသံဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။ "အဆင်​ပြေပါတယ်... ကျွန်မ ဖုံး​​ပေးလိုက်မယ်"

ဒီထက်ပိုစစ်တဲ့ အချစ်စစ် ရှိ​သေးလို့လား... မရှိ​လောက်ဘူး ထင်တယ်​နော်...

ဤတစ်ကြိမ် မဂ္ဂဇင်း၏ အဓိကပုံစံမှာ ပျင်းရိဖွယ် ဗြိတိန် စတိုင် ဖြစ်သည်။ လီယန်က ဖျင်ကြမ်းထည်အင်္ကျီရှည်ကို လီမွန်အဝါ​ရောင် ဂျာကင်အင်္ကျီဖြင့် တွဲဝတ်ထားပြီး ကင်မရာမန်း ​တောင်းဆိုသည့်အတိုင်း ကိုယ်ဟန်အမူအယာများ ​ပြောင်းလဲ​နေခဲ့သည်။ ​ကော်လာ၏ ပြိုင်စံရှားဒီဇိုင်းကို ထင်ထင်​ပေါ်​ပေါ် ရှိ​စေရန်အတွက် စတိုင်လစ်က သူမကို ဆံထုံး​လေး ထုံး​ပေးခဲ့ပြီး ​ခေါင်း​ပေါ်တွင်လည်း ဥ​ရောပပုံစံ ဦးထုပ်ဝိုင်းအမာတစ်လုံး ​​ဆောင်း​ပေးထားခဲ့သည်။

​ထောင့်​လေးတွင် ထိုင်​နေ​သော မိတ်ကပ်ပညာရှင်ကျဲကျဲမှာ လက်ကိုင်ပုဝါကို ကိုက်၍ စတူဒီယိုထဲမှ လီယန်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ ဘာလို့ သူမရဲ့ အချစ်ပြိုင်ဘက်က အရမ်း လှ​နေရတာလဲလို့...

မိတ်ကပ်ပညာရှင်ကျဲကျဲမှာ ​ကြေကွဲ​နေ​သော နှလုံးသား​လေးကို ကိုင်၍ ​ဝေ့​ပေါ်​ပေချ့်သို့ တွယ်တက်ကာ သူမ၏ အ​ကောင့် သစ်​ခေါင်း​​လေးမှ ပ်ုစ့်တစ်ခု တင်လိုက်သည်။

[ငါက​တော့ မိတ်ကပ်ဆရာမ​လေးပါ... အလုပ်တာဝန်​တွေ​ကြောင့် ဒီ​နေ့ ငါ့အချစ်ပြိုင်ဘက်ကို မိတ်ကပ်ပြင်​ပေးခဲ့ရတယ်... ဒါ​ပေမယ့် ဒါက ​ကြေကွဲစရာ အ​ကောင်းဆုံး အပိုင်း မဟုတ်​သေးဘူး... ​ကြေကွဲစရာ အ​ကောင်းဆုံးက​လေ သူ့လည်ပင်း​ပေါ်က အနမ်းရာ​တွေပဲလို့...]

ထိုပိုစ့်၏ ​ခေါင်းစဥ်က အလွန်အမင်း စွဲမက်ဖွယ်​ကောင်းနေသည်။ မကြာမီမှာပင် click​ပေါင်းများစွာကို ဆွဲ​ဆောင်သွားနိုင်ခဲ့သည်။ နှိပ်ကြည့်လိုက်ကြသည့်အခါ အဓိကပိုစ့်တွင် ပို၍​ကြေကွဲဖွယ် ​ကောင်း​သော စာ​ကြောင်း တစ်​ကြောင်း ရှိ​နေ​သေးသည်။

၎င်းက... သူက အရမ်းလှတယ်လို့ ငါတကယ်ကြီး ​တွေးမိ​နေတာ ဟူ၍ပင်။

ပိုစ့်ကို လာကြည့်ကြ​သော မိန်းက​လေးများမှာ သူမကို နှစ်သိမ့်​ပေးလာကြသည်။ မင်းရဲ့ မိတ်ကပ်ပညာ​ကြောင့် လှ​နေတာပါ...ဟု။ သို့​သော်လည်း ရုတ်တရက်ပင် ကွန်မန့်အလွှာတစ်လွှာက သူမကို ကိုင်လှုပ်လိုက်သည့်အလား ထွက်​ပေါ်လာခဲ့သည်။

[ငါသူဘယ်သူလဲ ဆိုတာ သိ​နေသလိုပဲ.. ကုဒ်နဲ့ပဲ ​ပြောကြရ​​အောင်: လက်​ထောက်လား]

မိတ်ကပ်ပညာရှင်​လေး: "…"

ဖိုရမ်​ပေါ်မှာလည်း သူမရဲ့ လုပ်​​ဖော်ကိုင်ဖက်​တွေ ရှိ​နေမယ်လို့ ဘယ်သူက ထင်ထားခဲ့မှာလဲ...

သူမက ပြန်မ​​ဖြေလိုက်​သော်လည်း ထိုလက်​ထောက်ဟူ​သော စကားလုံး​လေးနှင့်ပင် လူတိုင်းက ချက်ချင်းဆိုသလို အတင်းအဖျင်း ​ပြောဆိုချင်ကြသည့် စိတ်အ​ခြေအ​နေသို့ ​ရောက်ရှိလာကြပြီး လီယန်ကို ဆွဲ​​ခေါ်လာခဲ့ကြသည်။

ထို့​ကြောင့်ပင် တာဝါအရှင်သခင်၏ နှလုံးသားထဲတွင် လူအုပ်ကြီး၏ နှလုံးသားတို့ဖြင့် ပြည့်နှက်သွား​လေသည်။

ချန်းချင်းယန်ပါ အပါအဝင်ပင်....

ထို"အနမ်း" ဟူ​သော စကားလုံးက သူမ၏ စိတ်ထဲတွင် မရပ်မနား လှည့်ပတ်​နေခဲ့သည်။ ချန်းချင်းယန်က တခစ်ခစ် ရယ်​မောလိုက်သည်။ သူမက အနမ်းဆိုတာ ဘာမှန်း​တောင် မသိ​သေးဘူး...

သူမက အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး​နောက် ဆုံးဖြတ်ချက် တစ်ခု ချလိုက်နိုင်ပုံပင်။

[လီမွန်ပြုတ်: ငါ ဟိုင်ဇီကို အတုယူပြီး အိပ်ရာထဲမဝင်ဖို့ ​ပြောခဲ့တယ်... ဒီအနှစ်သာရ မရှိတဲ့ ကိုယ်ကြီးက ကမ္ဘာ​ပေါ်ပတ်ပြီး ခရီးထွက်ချင်​နေတယ်... ငါပြန်​ရောက်လာရင် ပြန်လည်သက်ဝင်နိုးကြားလာပြီး အနှစ်သာရ မရှိတဲ့ဘဝကြီးကို ပြန်မြင်ရ​တော့မယ်]

ထိုဇာတ်ကွက်က အ​တော်​လေး ကြမ်းရမ်းပုံ​ပေါ်​သော်လည်း အားသစ်တိုး​​စေနိုင်သည်က ​ကောင်း​သော အချက်တစ်ခုပင်။ထို့​ကြောင့် ပန်းပွင့် အ​ပြောက်ဟု​ခေါ်​သော လူတစ်​ယောက် အပါအဝင် လူတိုင်းက ပန်းများ ပစ်လွှတ်​ပေးရင်းဖြင့် အလုပ်များ​နေခဲ့ကြသည်။

ချန်းချင်းယန် ထိုနာမည်ကို ​တွေ့​သောအခါ သူမ၏ မျက်ခုံးများ ခုန်​ပေါက်သွားခဲ့​လေသည်။

ဧကရာဇ်​မော့၏ အချစ်​ရေးကို ထုတ်ပြန်​ကြေညာလိုက်သည့်​နေ့မှ စတင်ခဲ့သည်ဟု ​ပြောရမည်။


ထို​နေ့က မ​ရေတွက်နိုင်​သော ဖန်များကဲ့သို့ပင် ချန်းချင်းယန်သည်လည်း ဧကရာဇ်​မော့ကို ​မွေး​နေ့ဆု​တောင်း​ပေးရန် ကြံရွယ်၍ ​ဝေ့​ပေါ်ဖွင့်လိုက်သည်။ အဆုံးတွင် အ​ပေါ်ဆုံး၌ နောက်ဆုံးတင်ထား​သော ပိုစ့်ကို ​တွေ့လိုက်ရသည်။ စကားလုံး​လေးလုံးနှင့် ​ဖော်ပြချက်တစ်ခုသာ ပါ​သော်ငြား ပြန်လည်ကုစား စာ​မေးပွဲ၏ ထုတ်ပြန်စာထက်ပင် ပို၍ ​သွေးလွှမ်း​​နေသည်။

ချန်းချင်းယန်မှာ ရုတ်တရက်ပင် အသက်ဆက်ရှင်ရန် အ​ကြောင်းပြချက် မရှိ​တော့ဟု ခံစားလိုက်ရသည်။

ဧကရာဇ်​မော့ ချစ်မိသွားသည့် ကိစ္စကြောင့်သာ မဟုတ်​​လေဘဲ သူချစ်​နေသူကလည်း သူမ၏ အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်း ဖြစ်​နေ​သေးသည်။

နည်းနည်း လွန်သွားပြီ... မဖြစ်သင့်ဘူးလို့...

… ….

အာ... မဟုတ်​သေးဘူး... ကမ္ဘာ​​ပေါ်မှာ ဘယ်သူကမှ သူမကို နားလည်​ပေးနိုင်ကြမှာ မဟုတ်ဘူး.... အာ... မဟုတ်​သေးဘူးပဲ... သခင်​လေးရှန်းလည်း သူမကို နားလည်​ပေးနိုင်​လောက်တယ်... အဆုံး​တော့လည်း သူ့နတ်ဘုရားမ​လေးကို သူ့သူငယ်ချင်းက အလစ်သုတ်သွားတာပဲ​လေ... ဒါ​ပေမယ့်လည်း ဒီလူက ဟိုရက်​တွေတုန်းက သူမရဲ့ဖုန်းကို ချပစ်လိုက်တာ​ဆို​တော့ သူမဘက်မှာ မရှိ​လောက်ဘူး... သူမကို လိမ်ခဲ့တဲ့အတွက် ​သေချာ​ပေါက် ခွင့်မလွှတ်နိုင်​သေးဘူး...

သူမက လူတိုင်း နားလည်နိုင်ကြမည်ဟု ​မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် သူမ၏ ရှုပ်​ထွေး​နေ​သော ခံစားချက်များကို ​ဝေ့​ပေါ်တွင် တင်ခဲ့သည်။ ဒါ​ပေမယ့်လည်း ​သူမကို ​မြေ​အောက် ကမ္ဘာဆီ သွား​တော့မယ်လို့ ​ပြော​နေကြတဲ့ ဒီလူ​တွေက သောက်ကျိုးနဲ ... ဘာ​တွေ ဖြစ်​နေကြတာလဲဟ...

သူမ ခံစားချက်များမှာ ရှုပ်​ထွေးလွန်းလှသည်ဟု ခံစား​နေရသည်။ သူမက စိတ်အ​ပြောင်းအလဲ ဖြစ်​​အောင် ခရီးထွက်ချင်ရုံ​လေးပါ... ပြီး​တော့ ခရီးသွားတဲ့လမ်းမှာ အီစီကလီ​လေး​တွေလည်း ​တွေ့ချင်​တွေ့နိုင်တာ​ပေါ့....

​ကောင်းပြီ​လေ... ဒါကမှ အဓိက အချက်ဆိုတာ သူမ ဝန်ခံပါတယ်... ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဆိုရိုးစကား​တွေလိုပဲ​လေ.. အသည်းကွဲတာအတွက် ကုထုံးက အချစ်သစ်ပဲတဲ့...

သူမက ​ဝေ့​ပေါ်တွင် ​ဖြေရှင်းမ​​နေ​တော့​ပေ။ ထိုအစား ကွဲ​ကြေ​နေ​သော နှလုံးသား​လေးကို ပိုက်ကာ အိပ်​ပျော်သွားခဲ့သည်။ သူမက ထိုကဲ့သို့​သော ​လေပြင်းမုန်တိုင်းကြီး တိုက်ခတ်ခံရပြီး​နောက် ​သေချာ​ပေါက် အိပ်မ​ပျော်နိုင်ဟု ​တွေးမိခဲ့​သော်လည်း အမှန်တကယ်ပင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်​ပျော်သွားခဲ့​လေသည်။ သူမကိုယ်သူမ​တောင် နားမလည်နိုင်​တော့​အောင်ပါပဲ...

​နောက်တစ်​နေ့ မနက်တွင် သူမ နိုးလာ​သောအခါ "အဖြူ​ရောင်ဝတ်ရုံ" ကို တရားဝင်ပြသ​တော့မည် ဖြစ်​ကြောင်း အ​ကြောင်းကြားစာတစ်ခုကို လက်ခံရရှိခဲ့သည်။

"အဖြူ​​ရောင်ဝတ်ရုံ"မှာ "အိပ်​​ပျော်​နေ​သော အားလန်​လေး" ဝတ္ထုကို ဇာတ်လမ်းရုပ်ရှင်အဖြစ် အသက်သွင်းထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ "အဖြူ​​ရောင် ဝတ်ရုံ" မှာ TVရှိုးအတွက် အမည် ​ပေးထားခြင်း ဖြစ်သည်။ အ​ကြောင်းမှာ စပိုင်ဖြစ်သူက အဖြူ​ရောင် ဝတ်ရသည်ကို ကြိုက်သည်​ကြောင့် ဖြစ်ပြီး အဖြူ​ရောင်ဓါတ်ခွဲခန်း ဝတ်စုံ​​ကြောင့် မဟုတ်ခဲ့​ပေ။

သို့​​သော်ငြား သိသာထင်ရှားစွာပင် "အဖြူ​ရောင် ဝတ်ရုံ" က လုံလုံ​လောက်​လောက် မ​ကောင်းပါ​သော်လည်း ဇာတ်ညွှန်း​ရေးသူက ထို"အဖြူ​ရောင်ဝတ်ရုံ"ကိုသာ ဥာဏ်ရှိရှိ ​ရွေးထုတ်လာခဲ့​လေသည်။

ချန်းချင်းယန်က ရယ်၍သာ ပြန်တုံ့ပြန်လိုက်ချင်သည်။ ဒီလိုပုံစံမျိုးနဲ့ အဖြူ​ရောင် ရှပ်ဝတ်တဲ့သူ​တွေက လမ်း​ပေါ်မှာ မှိုလို​ပေါက်​နေတာ သိရဲ့လား... သူမရဲ့ အသံကျယ်ပြီး ရှင်းလင်း​နေတဲ့ "အိပ်​ပျော်​နေ​သော အားလန်​လေး" နာမည်နဲ့ ဘယ်လိုလုပ် ယှဥ်နိုင်ပါ့မလဲ...

ချန်းချင်းယန်မှာ ထိပ်ဆုံးတွင် ​နေရသည့် အထီးကျန်မှုကို ထပ်ပြီး ခံစားရပြန်သည်။


Xxx