အပိုင်း ၉၄

Chapter 94




မိုးပျံပူ​ပေါင်းက ​ကောင်းကင်တွင် တစ်ပတ်ပတ်ပြီး​နောက် ​မြေ​ပေါ်သို့ ဆင်းသက်လာခဲ့သည်။ ချန်းချင်းယန်က လက်မှတ်ယူပြီး​နောက် ရှန်ပိန်​သောက်ကာ ရှန်းယွမ်ဇယ်နှင့် လမ်းခွဲရန် ပြင်လိုက်သည်။

ချန်းချင်းယန်က ​ခေါင်းပြန်လှည့်လိုက်ပြီး ​ဖော်​ရွေမှုမရှိ​သော အသံဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။

"ဘာလို့ ကျွန်မ​နောက်ကို လိုက်​နေတာလဲ... အရူး​ကောင်ရဲ့"

သူက ချန်းချင်းယန်ကို သ​ဘော​ကောင်းစွာ ပြန်ပြုံးပြလိုက်သည်။

"ငါက ဟိုတယ်ကို ပြန်​တော့မလို့ပါ"

ချန်းချင်းယန်၏ မျက်ခုံးများ ခုန်​ပေါက်သွား​လေသည်။

"ရှင်က ဘယ်ဟိုတယ်မှာ တည်း​နေတာလဲ"

သူ ချန်းချင်းယန်ကို နာမည်တစ်ခု ​ပြောပြလိုက်သည်။

ချန်းချင်းယန်မှာ ငိုချမိ​တော့မတတ်ပင်။ 'ဒါက ​သေချာ​ပေါက် တိုက်ဆိုင်တာ မဟုတ်​​တော့ဘူး... ကြိုတင်စီစဥ်ထားတာပဲ ဖြစ်ရမယ်'

ချန်းချင်းယန်က ဟိုတယ်၏ ​ကော်ဖီဆိုင်​လေးတွင် ထိုင်ကာ သူမ​ရှေ့မှ ​​စေ့စပ်မှု အပြည့်ရှိ​သော မျက်နှာဖြင့် ​ယောကျ်ားသားကို ကြည့်လိုက်သည်။

"​နောက်ကလိုက်​ချောင်း​နေတဲ့ အရူး... မှန်မှန်​ပြောတာ ​ကောင်းမယ်​နော်... ဘာလို့ ကျွန်မ​နောက် လိုက်လာတာလဲ"

သူက ချန်းချင်းယန်ကို အပြစ်ကင်းစွာဖြင့် မျက်စပင့်ပြလိုက်သည်။

"မင်း ဒီဟိုတယ်မှာ တည်းမဲ့အ​ကြောင်း တစ်​ယောက်​ယောက်ကို ​ပြောပြလိုက်​သေးလား"

ချန်းချင်းယန်:"…"

သူမ တကယ် ဘယ်သူ့ကိုမှ မ​ပြောခဲ့တာ... သူမရဲ့ မိဘ​တွေ​တောင်မှ သူမ ဘယ်သွားလဲ မသိကြဘူး...

ရှန်းယွမ်ဇယ်က ချန်းချင်းယန်ကို ​ကျေနပ်အားရစွာဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

"ဒါ​ပဲ​လေ... ငါ မင်း​နောက်ကို လိုက်​နေတာမှ မဟုတ်တာ"

ချန်းချင်းယန်က ယုံကြည်ခြင်း မရှိသည့် မျက်နှာ အမူအယာ ရှိ​နေခဲ့သည်။

သူက ချန်းချင်းယန်ကို ပုခုံးတွန့်ပြလိုက်သည်။

"ဒါကို ကံကြမ္မာတစ်ခုလို့ နားလည်ထားလိုက်​လေ"

ချန်းချင်းယန် "…"

​မျောက်ဝံမစင်နဲ့​တောင် အနည်းနဲ့ အများ တူ​နေ​သေးတယ်...

ချန်းချင်းယန် သူ့ကို မယုံကြည်နိုင်ဆဲ ဖြစ်​နေသည်ကို ​တွေ့ရ​သောအခါ ရှန်းယွမ်ဇယ်က မဲ​မှောင်​နေ​သော မျက်နှာထားဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။

"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်... ငါက သနားစရာ ​​ကောင်းပြီး အချစ်နာကျ​နေရတဲ့ ​ယောကျ်ား တစ်​ယောက် ဖြစ်​နေတုန်းပဲ... စိတ်အ​နှောင့်အယှက် ဖြစ်ခံရတာ သဘာဝပါပဲ​လေ"

ချန်းချင်းယန် "…"

ရှင် အချစ်နာကျ​နေတာ နှစ်ဝက်​တောင် ရှိ​နေပြီ​လေ... အခု ဘယ်အချိန်အထိ အရှုံးသမားလို ဆက်​နေမယ် စိတ်ကူးထားတာလဲ...

ချန်းချင်းယန် ထရပ်ကာ ထွက်သွားသည်။

"​ကောင်းပြီ​လေ... အိမ်​ထောင်ပြုဖို့ ကိစ္စက​နေ ထွက်​ပြေးလာတာ"

ထိုစကားလုံးများက ချန်းချင်းယန်၏ လှုပ်ရှားမှုများကို ​အောင်​အောင်မြင်မြင် ရပ်တန့်သွား​စေခဲ့သည်။ သူမက ပြန်လှည့်၍ မျက်ဝန်းနက်နက်​လေးများဖြင့် အကဲဖြတ်လိုက်သည်။

"အိမ်​ထောင်​ပြုရမဲ့ ကိစ္စက​နေ ထွက်​ပြေးလာတယ်"

ရှန်းယွမ်ဇယ်က ​ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

"ဟား ဟား ဟား ဟား" ချန်းချင်းယန်က ဆိုဖာတွင် ဝင်ထိုင်ရင်း အသက်ရှူ ရပ်မတတ် ရယ်​မောလိုက်သည်။

"တောင်းပန်ပါတယ်... ကျွန်မကို အရင်ဆုံး ငါးမိနစ်​လောက် ရယ်ခွင့်​ပေးအုံး"

ရှန်းယွမ်ဇယ်: "…"

"တိတိကျကျ ​ပြောရရင် ငါ့မိသားစုက လက်ထပ်ဖို့ ဖိအား​ပေး​နေတာ... တစ်ဖက်လူက ငါ့ကို လာသတ်ဖို့ ​ကျောင်းကို ​ရောက်ချလာတယ်​လေ... ငါ ခရီး ထွက်လာဖို့ပဲ တတ်နိုင်​တော့တယ်"

သူမက ရယ်​မောရင်းဖြင့် ​မေးလိုက်သည်။

"ရှင်က ဧကရာဇ်​မော့နဲ့ အသက်အတူတူပဲ မဟုတ်ဘူးလား... ရှင်က ဒီနှစ်မှ 27ပဲ ရှိ​သေးတယ်​လေ... ရှင့်ကို လက်ထပ်ဖို့အတွက် ဖိအား​ပေးဖို့ လိုအပ်လို့လား"

ရှန်းယွမ်ဇယ်က သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ "ငါ့အဘိုးက အသက်ကြီး​နေပြီ​လေ"

ချန်းချင်းယန်က စကား​ပြောရပ်သွား​လေသည်။ သူမက လီယန်ထံမှ ရှန်းယွမ်ဇယ်၏ မိဘများအ​ကြောင်း ကြားခဲ့ဖူးသည်။ ထိုသူတို့က ကွာရှင်းခဲ့ကြသည်မှာ အချိန်ကြာခဲ့ပြီ ဖြစ်ပြီး ရှန်းယွမ်ဇယ်က သူ့အဘိုးနှင့်သာ အမြဲတမ်း အတူ​နေထိုင်ခဲ့သည်ဟု ကြားခဲ့ဖူးသည်။ ထိုလူအိုကြီးက အသက်ကြီးလာချိန်တွင် ​မြေးဖြစ်သူ၏ အိမ်​ထောင်​ရေးအ​ကြောင်း ​တွေးမိသည်မှာ သဘာဝကျ​ပေသည်။

"ဒါဆို.. ဒီလို ​ထွက်ပြေးလာတယ် ဆိုပါ​တော့... ရှင့် အဘိုး ​သေ​လောက်တဲ့အထိ ​ဒေါသထွက်သွားမှာ လိုချင်လို့လား"

ချန်းချင်းယန်က မ​နေနိုင်ဘဲ မျက်လုံးလှိမ့်မိသွားသည်။

ရှန်းယွမ်ဇယ်က သူမကို တိတ်တဆိတ် ကြည့်လာခဲ့သည်။ ချန်းချင်းယန်က အထဲတွင် ကွယ်ဝှက်ထား​သော လျှို့ဝှက်ကြံစည်မှု တစ်စုံတစ်ရာ ရှိ​နေသည်ဟု ခံစားလိုက်ရ​လေသည်။

"ဘာ... ဘာလဲ" သူမက မသိလိုက်မသိဘာသာဖြင့် ဆိုဖာထဲသို့ ကိုယ်​​​လေး ကျုံ့ဝင်သွားသည်။ ဒီအကြည့်က တကယ့်ကို ​ကြောက်စရာ ​ကောင်း​နေတယ်​နော်...

"တစ်ခုခု အကူအညီ​တောင်းလို့ ရမလား"

ရှန်းယွမ်ဇယ်က သူမကို ယဥ်​ကျေးသိမ်​မွေ့​သော အပြုံး​လေးတစ်ခုဖြင့် ​​မေးလိုက်ပြီး လူအများကို ငြင်းဆန်လိုက်ရန် ခက်ခဲသွား​စေသည်။

"လက်ခံနိုင်မနိုင်က အရင်ဆုံး နား​ထောင်ကြည့်ရတာ​ပေါ့"

ချန်းချင်းယန် အိတ်ကို လက်​မောင်းထဲတွင် ​ပွေ့ထားပြီး သူမ​ရှေ့မှလူကို သတိအပြည့်ဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။

"ငါ့​ကောင်မ​လေးအဖြစ် ဟန်​ဆောင်​​ပေး... ပြန်​ရောက်ရင် ငါ့အဘိုးနဲ့ လိုက်​​တွေ့​​ပေး"

ချန်းချင်းယန်: "…"

"ဖာခ့်... ရှင် ဘာလို့ ဝတ္ထုမ​ရေးရတာလဲ"

ချန်းချင်းယန်က ဆဲ​ရေးလိုက်ပြီး​နောက် သူမ၏ နားရွက်များ အနီ​ရောင် ​ပြောင်းသွား​လေသည်။

အဆုံးတွင် သူမက နှစ်​ပေါင်းများစွာ ရှင်သန်လာခဲ့​သော်လည်း မည်သူကမှ သူမကို ချစ်သူ​ကောင်မ​လေး တစ်​ယောက် ဖြစ်လာ​ပေးရန် မ​တောင်းဆိုခဲ့ဖူးပါ​ပေ။

"လက်ခံရင် ​မော့ကျန်းကို ​တွေ့ဖို့ ​ခေါ်သွား​ပေးမယ်"

ချန်းချင်းယန်: "…"

'ဒါက ​အထင်အမြင်​သေးဖို့ ​ကောင်းလွန်းတယ်'

"ကျွန်မ... ကျွန်မ သူ့ကို ​တွေ့ဖို့ လီယန်ကို ​ခေါ်သွားခိုင်းလို့ ရတာပဲ​လေ"

သူက သူမကို ဖြား​ယောင်းချင်​နေ​​သေးတယ်... ဒါ​ပေမယ့် နည်းလမ်း မရှိဘူး​နော်..

ရှန်းယွမ်ဇယ်က ချန်းချင်းယန်ကို တည်တည်ငြိမိငြိမ် ​​ပြောလိုက်သည်။

"​မော့ကျန်းကို ​တွေ့ဖို့ သူ့ကို ​ခေါ်သွားခိုင်းမှာ ​သေချာပြီလား"

ချန်းချင်းယန်: "…"

သူမသာ အဲ့မျက်နှာကို ဆွဲချနိုင်ရင် အရင်ကတည်းက လုပ်ပြီးသွားပြီ... ဒီအနံ့ဆိုး​ကောင် ရှန်းယွမ်ဇယ်က သူမရဲ့ အ​တွေး​တွေကို ​ဖောက်မြင်​နေပြီး သူမအ​ကြောင်းကို ယုံကြည်မှုရှိရှိ ​ပြော​နေခဲ့​လေသည်။

အိုင်ကျူ မြင့်တဲ့ လူ​တွေက စိတ်အ​နှောက်အယှက် ဖြစ်ဖို့​ကောင်းတယ်...

"​ကောင်းပြီ​လေ...သ​ဘောတူတယ်... ဒါ​ပေမယ့် အ​ခြေအ​နေ တစ်ခု​တော့ ရှိတယ်"

သူက ချန်းချင်းယန်ကို မျက်လုံးပင့်ကာ ​ပြောလိုက်​လေသည်။

"အရင်ဆုံး ​ပြောကြည့်​လေ... စဥ်းစားကြည့်တာ​ပေါ့"

ကိုယ်ကျင့်တရား ပျက်ပြီး လက်စား​ချေတတ်တဲ့ ဗီလိန်တစ်ယောက်ပဲ..

ချန်းချင်းယန်က အသက်ပြင်းပြင်းရှူကာ ကြည်လင်ပြတ်သား​သော အသံဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။

"ရှင် ကျွန်မနဲ့ ကစားချင်​ယောင်​ဆောင်​နေတာ​တော့ မဟုတ်ပါဘူး​နော်" ချန်းချင်းယန်၏ နှစ်ပေါင်းများစွာ ဝတ္ထု​​ရေးလာခဲ့​သော အ​တွေ့အကြုံများကို အ​ခြေခံ၍ တစ်စုံတစ်ခု ဟန်​ဆောင်​သော ထို အပြုအမူမျိုးက ​သေချာ​​ပေါက် တုပမှု တစ်ခု ဖြစ်လာ​ပေလိမ့်မည်။

သူ ချန်းချင်းယန်ကို မယုံနိုင်စွာဖြင့် ကြည့်လိုက်သည်။ "မင်း အ​တွေးလွန်​​နေပြီ"

ချန်းချင်းယန် "…"

ဒီသ​ဘောထားက ဘာလဲဟ... ကျွန်မက ကိုယ့်စကားကို ပြန်သိမ်းမယ် ထင်​နေတာလား...

သူက ဘလိုင်းဒိတ်များကို တကယ် မကြိုက်လှ​သော်လည်း သူသ​ဘောကျရသည့် တစ်​ယောက်​ယောက်ကို ​တွေ့နိုင်ရန် မလွယ်ကူပါ​ပေ။ ရန်သူကို အချိန်ဆွဲဖို့ အခြား နည်းလမ်း မရှိ​တော့ဘူး...

"ဒါ​ပေမယ့် ဘာလို့ ကျွန်မကို ရှာရတာလဲ... ရှင့်မှာ ​​ရွေးချယ်စရာ​တွေ အများကြီး ရှိ​နေတာပဲ​လေ" ဥပမာအားဖြင့် ခုနက ​တွေ့ခဲ့တဲ့ ညီမ​လေး သုံး​ယောက်လို​ပေါ့...

ရှန်းယွမ်ဇယ်က ပြုံး၍ ​ပြောလိုက်သည်၊

"အ​ကြောင်းက​တော့ မင်းက အဘိုးရဲ့ အလှအပ ခံစားမှုကို စိန်​ခေါ်ဖို့ လွယ်ကူလို့​လေ... ငါတို့ ပြတ်သွားပြီလို့ သူ့ကို ​ပြောလိုက်ရင် သူလည်း လက်ခံနိုင်သွားမှာပဲ"

ချန်းချင်းယန်: "…"

ဘိုင့်ဘိုင်... မိမစစ်ဖမစစ်​ကောင်...

ချန်းချင်းယန်၏ ရန်လို​နေ​သော နောက်​ကျောပြင်​လေးကို ကြည့်၍ ရှန်းယွမ်ဇယ်က မူလ​နေရာမှာပင် ထိုင်​နေပြီး စတင်ရယ်​မော​​လေ​တော့သည်။ အမှန်တကယ်တွင် သူ့ထံ၌ အမျိုးသမီး သူငယ်ချင်းများစွာ မရှိ​ပေ။ သူ့ကို ကူညီနိုင်သူများမှာလည်း လက်တစ်ဖက်ပင် မပြည့်ပါဘဲ ထိုသူများထဲမှ ချန်းချင်းယန်ကသာ အသင့်​တော်ဆုံး ဖြစ်​နေသည်။

Aမြို့သို့ ပြန်လာ​​​သောအခါ ရှန်းယွမ်ဇယ်က ချန်းချင်းယန်ကို ချိန်ဆို၍ အိမ်​ခေါ်သွားခဲ့သည်။ လူအိုကြီးက သူ့​မြေးထံတွင် ချစ်သူ ရှိ​နေသည်ကို ကြား​​သောအခါ အလွန် သံသယရှိ​နေပါသော်လည်း သူ​​မြေးပြောထားသည့် ချစ်သူ​ကောင်မ​လေးနှင့် ​တွေ့ဆုံရန်အတွက် ပြင်ဆင်ထားရန် အချိန်ရှိ​နေဆဲ ဖြစ်သည်။

ချိန်းထား​သော​နေ့တွင် ရှန်းယွမ်ဇယ်က မနက်​စော​စော အချိန်မှာပင် ချန်းချင်းယန်ထံသို့ စာတိုတစ်ခု ပို့လာခဲ့သည်။

"ဒီ​နေ့ အရမ်း ပြင်ဆင်လာစရာ မလိုဘူး... သဘာဝကျကျပဲ လုပ်ခဲ့"

ချန်းချင်းယန်"…"

ကျွန်မက​တော့ ဝတ်စားပြင်ဆင်လာပြီး လမ်းခွဲတဲ့အခါ ရှင့်ကို ရိုက်​ပေးဖို့ အဘိုးကို လာ​ပြောဦးမှာ...

ချန်းချင်းယန်က အလှပြင်ဆိုင်ကို အထူးတလှယ်သွား​ရောက်ကာ အလှပြင်ခဲ့ပြီး ဆံပင်ကိုပင် ညှပ်ခဲ့​​သေးသည်။ ​နောက်ဆုံးတွင် သူမ၏ တိုက်ပွဲဝင် ဝတ်စုံ ဖြစ်သည့် သူမကိုယ်သူမ တိုက်တွန်းအား​ပေး၍ ဝယ်ယူထားခဲ့​သော ​စျေးကြီးဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။ ထိုဝတ်စုံကို ဝယ်ပြီး​နောက် ထုတ်ဝတ်ရန် အခွင့်အ​ရေး မရခဲ့​ပေ။

သူမက လမ်းထိပ်တွင် ရပ်ထားသည့် ရှန်းယွမ်ဇယ်၏ ကားကို ​ရှာ​​တွေ့သွားပြီး သူကလည်း သူမကို ​တွေ့လိုက်ရ​သောအခါ သူ့မျက်လုံးများက အံ့အားသင့်မှုတို့ဖြင့် မြင့်တက်သွား​လေသည်။

"မင်းကို အရမ်း ​​တွေး​ပေးတတ်မယ်လို့ မထင်ထားဘူး... ပြီးရင်​​တော့... ငါ့အဘိုးရဲ့ အမြင်သုံးဖက်ကို စိန်​ခေါ်ခံသွားရဦးမယ်"

ချန်းချင်းယန်: "…"

ကျွန်မ အခုချက်ချင်း ကားထဲက ဆင်း​တော့မယ်ဆိုတာ ယုံလား...

သူမက ရှန်းယွမ်ဇယ်ကို အမုန်းအပြည့်ဖြင့် စိုက်ကြည့်လိုက်​သော်လည်း ထိုသူ ဧကရာဇ်​မော့ထံ ​ခေါ်သွား​ပေးမည့်အ​ကြောင်းအား ​​တွေးလိုက်မိချိန်တွင် အံတင်းတင်းကြိတ်၍ ​ဒေါသကို မျိုချလိုက်ရသည်။

"ကား​မောင်း​တော့... မ​ကောင်းတဲ့​ကောင်ရဲ့"

ချန်းချင်းယန်မှာ အမှန်တကယ်တွင် အ​တော်​လေး​ကောင်းမွန်သည့် ​နောက်ခံ ရှိသည်။သူမ၏ ပုံပန်းသွင်ပြင်က လူအများကို ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သွား​စေသည်။ အထူးသဖြင့် သူမ အမြဲတမ်း တပ်ထားခဲ့သည့် မျက်မှန်ကို ချွတ်လိုက်​သောအခါတွင် ဖြစ်သည်။ သူမ၏ မျက်နှာ​လေး တစ်ခုလုံးက နူးညံ့ကာ လှပ​​နေသည်။

ချန်းချင်းယန်က ရှန်းယွမ်ဇယ်၏ မိသားစု မည်မျှ ချမ်းသာလိမ့်မည်ကို ​တွေးထားမိပြီးသား ဖြစ်​သော်လည်း ထိုမျှ​လောက်ထိ ကြွယ်ဝလိမ့်မည်ဟု ​ထင်မှတ်မထားခဲ့​​ပေ။သူမ ယခင်က ထိုဗီလာ​ဧရိယာအ​ကြောင်း ကြားထားခဲ့ဖူးသည်။

သူမက နာမည်​ကျော်ကားများ ဝင်ထွက်သွားလာ​နေသည်ကို ကြည့်ရင်းဖြင့် စိတ်လှုပ်ရှားလာခဲ့ပြီး နှုတ်ခမ်း​ထောင့်​လေးများ တွန့်​ကွေး၍ ကား​မောင်း​နေသူကို ကြည့်လိုက်သည်။ ၎င်းက ​သေချာ​ပေါက် ဥက္ကဌကြီး မစ္စတာဝမ်လိုပါ​ပေ။

ထိုသူက ကားကို ကားဂို​ထောင်ထဲသို့ ထည့်လိုက်ပြီး ချန်းချင်းယန်၏ လက်ကို ဆွဲကာ အိမ်ထဲသို့ ဝင်လာခဲ့သည်။ ချန်းချင်းယန်က သူမ​ရှေ့မှ လူ၏ လက်ကို ကြည့်ကာ စိတ်မပါလက်မပါ တွဲထား​လိုက်ရသည်။ ဧည့်ခန်းက အလွန် ​​တောက်ပ​နေ​လေသည်။ တစ်ခ​ဏ​လေးအတွင်းမှာပင် ချန်းချင်းယန်က ကြယ်ငါးပွင့်ဟိုတယ်အတွင်း ဝင်​လာခဲ့ရသည်ဟုသာ ​တွေးမိ​နေ​တော့သည်။

သူတို့ဝင်လာ​သောအခါ ဆိုဖာ​ပေါ်တွင် ထိုင်​နေသည့် လူနှစ်​ယောက်က လှမ်းကြည့်လာခဲ့သည်။ ညာဘက်မှ လူမှာ ရှန်းယွမ်ဇယ်၏ အဘိုး ဖြစ်​နိုင်သည်။ ဘယ်ဘက်က မိန်းမလှ​လေးက​တော့ အဲ့ဒီအစ်မကြီးပဲ ဖြစ်ရမယ်... ဟုတ်တယ်မလား...

အနီ​ရောင် ဝတ်စုံဝတ် အလှ​လေးမှာ ရှန်းယွမ်ဇယ်နှင့် ချန်းချင်းယန်တို့ လက်များ တွဲထားကြသည်ကို ​တွေ့​​သောအခါ မသိစိတ်မှ မျက်ခုံးကြုတ်သွား​လေသည်။

"အဘိုးကို မိတ်ဆက်​ပေးရအုံးမယ်... ဒါ ကျွန်​တော့် ချစ်သူ ချန်းချင်းယန်​လေ"

ရှန်းယွမ်ဇယ်က ချန်းချင်းယန်၏ လက်ကို အဘိုးဖြစ်သူထံ ဆွဲယူ​ပေးလိုက်ပြီး ဆိုဖာ​ပေါ်တွင် ထိုင်​နေသည့် လူအိုကြီးနှင့် မိတ်ဆက်​ပေးလိုက်သည်။

လူအိုကြီးက ထွင်း​ဖောက် ကြည့်ရှုရန်အတွက် အလွန် နက်နဲ​လေ​သော အကြည့်များဖြင့် သူမကို အကဲခတ်​နေခဲ့သည်။ ချန်း ချင်းယန်က လက္ခဏာတစ်စွန်းတစ်စမှ မချန်ထားဘဲ လက်ကို ဆွဲကာ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

"ဘိုးဘိုးကို နှုတ်ဆက်ပါတယ်" 'ဖာခ့်... ​သေသင့်တဲ့လူ... လက်ကို ဒီ​လောက်ထိ ညှစ်ထားဖို့ လိုလို့လား'

"ဒါက စုန့်ယန်... စုန့်မိသားစုရဲ့ သခင်မ​​လေး​လေ"

"ဟယ်လို" ဤတစ်ကြိမ်၌ ချန်းချင်းယန်က ရှန်းယွမ်ဇယ်ကို ဆန့်ကျင်၍ မလှုပ်ရှားနိုင်ခင်မှာပင် လက်ဦးမှုယူ၍ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

"ဟယ်လို"

စုန့်ယန်က ဆိုဖာမှ ထရပ်လိုက်သည်။ သူမက ​ဒေါက်မြင့်ဖိနပ် စီးထား​သော​ကြောင့် ချန်းချင်းယန်ထက် ​ခေါင်းတစ်ဝက်ခန့် ပိုမြင့်​နေ​ပေသည်။ သူမက ချန်းချင်းယန်ကို ထိုကဲ့သို့ ကြည့်လာ​သောအခါ သူမကို နှိမ့်ချရန်အတွက် ရည်ရွယ်ချက် ရှိ​နေပုံပါပင်။ ချန်းချင်းယန်က အရပ်ချင်း ယှဥ်ခံလိုက်ရသည့်အတွက် မ​ပျော်မရွှင် ဖြစ်သွားသည်။ သူမက ​ခေါင်းထက်မှ တစ်ဖက်လူက စကား​ပြောလာသည်ကို ကြားလိုက်ရချိန်တွင် မျက်ခုံးကြုံ့သွားရ​​လေသည်။

"ဒီပဲပင်​ပေါက်မ​ကြောင့် ကျွန်မကို ငြင်းတာ​ပေါ့​လေ"

ချန်းချင်းယန်: "…"

နင့်မိသားစုအတွက်သာ ပဲပင်​ပေါက် ယူ​ပေးသွားလိုက်...

တစ်ဖက်တွင် ရှန်းယွမ်ဇယ်က ကြက်သီးထ​လောက်ဖွယ် အသံအ​နေအထားဖြင့် ​ပြောလိုက်သည်။

"ငါက ဒီပဲပင်​ပေါက်​လေးကို စားရတာ ကြိုက်တယ်​လေ"

ချန်းချင်းယန်: "…"

​​သောက်ကျိုးနဲ...

သူမက ဘယ်လိုလုပ် ပဲပင်ပေါက် ဖြစ်ရမှာလဲ... သူမမှာလည်း ရင်သား​တွေ ရှိတယ်လို့... ထိုအ​ကြောင်းကို စဥ်းစားမိသွား​သော အခါ ချန်းချင်းယန်က ​မသိစိတ်၏ ​​စေ့​​ဆော်မှုအရ ရင်ဘတ် ​ကော့ပြမိသွား​လေသည်။ သူမ၏ ထိုလှုပ်ရှားမှု ​သေး​သေးလေးကို သတိထားမိသွား​သော ရှန်းယွမ်ဇယ်က ဝိုးတိုးဝါးတား ပြုံးလိုက်​လေသည်။

စုန့်ယန်၏ အကြည့်များမှာ ချန်းချင်းယန်အ​ပေါ်တွင် မြဲမြံ​နေခဲ့သည်။

"မိန်းက​လေးချန်းက ဘယ်မှာ အလုပ်လုပ်လဲ သိချင်မိတယ်..."

ချန်းချင်းယန်၏ နှုတ်ခမ်း​ထောင့်များ တွန့်​ကွေးသွားသည်။ "ကျွန်မက ပုကျန်း နက်ဘ်ဝါ့ ယဥ်​ကျေးမှု ဖြန့်ဖြူး​ရေး ကုမ္ပဏီ လီမိတက်မှာ လုပ်​နေတာပါ"

"ပုကျန်း" စုန့်ယန် မျက်ခုံးကျုံ့မိသွားပြီး ပ​ဟေဠိလည်း ဖြစ်သွားသည်။

"ဒီနာမည်ကို ကမ္ဘာ​ပေါ်က အ​ကောင်းဆုံး ကုမ္ပဏီ ငါးရာ စာရင်းထဲမှာ မကြားဖူးဘူး"

ချန်းချင်းယန်: "…"

မိန်းက​လေးစုန့်က သူမတို့ရဲ့ ဝက်ဘ်ဆိုက်ကို တကယ် မြင့်မြင့် ​တွေးထားတာပဲ...

နံ​ဘေးမှ ရှန်းယွမ်ဇယ်မှာ ထိုနှစ်​ယောက်၏ စကားဝိုင်းကို နား​ထောင်​ရင်း မရယ်ဘဲ မ​နေနိုင်​တော့​ပေ။

စုန့်ယန်က သူ့နှုတ်ခမ်း​ထောင့်မှ အပြုံးကို ကြည့်၍ သူမ၏ စိတ်အ​ခြေအ​နေမှာ ပို၍ပင် ဆိုးဝါးလာခဲ့သည်။

"ယွမ်ဇယ်... ကျွန်မ တကယ် ရှင့်ကို နားမလည်နိုင်​တော့ဘူး... ကျွန်မတို့ နှစ်​ယောက် အတူရှိရတာက ဘာများ မှား​နေလို့လဲ... ကျွန်မတို့ရဲ့ ပုံစံပဲ ဖြစ်ဖြစ် ပညာ​ရေးပဲ ဖြစ်ဖြစ် နှစ်​ယောက်လုံးက လိုက်ဖက်ညီ​နေတာပဲလေ... ကျွန်မက လက်ထပ်ပြီးရင် အချိန်ပြည့် ဇနီးတစ်​​ယောက်အဖြစ်​နေဖို့ ဆန္ဒရှိတယ်... ရှင်က ဘာ​တွေ စိတ်မ​ကျေနပ်​နေရ​သေးတာလဲ"

ချန်းချင်းယန်က ထိုစကားများကို ကြား​သောအခါ မျက်ခုံးကြုံ့သွားသည်။

"မိန်းက​လေးစုန့်... ရှင် သူ့ကို တကယ် ကြိုက်တာလား"

ချန်းချင်းယန်၏ ​နှောက်ယှက်မှုက စုန့်ယန်ကို အလွန် မ​ပျော်မရွှင် ဖြစ်သွား​စေဟန်ပင်။

"အဲ့လို ဟုတ်ဟုတ် မဟုတ်ဟုတ် အ​ရေးကြီး​နေလို့လား"


Xxxx