အပိုင်း ၆၁ 🚨

Chapter 61 🚨🚗

ရာဟန် ရိုစီနာ၏နားရွက်လေးကို ခဏမျှကိုက်လိုက်ပြီး ပြန်လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ရိုစီနာမှာမူ သူမ၏မျက်လုံးများကိုသာ တင်းတင်းမှိတ်ထားကာ ၎င်းကို ထင်ထင်ရှားရှားခံစားနေခဲ့သည်။

ထိုအရာမှာ သူတို့ကျားလိုက်သလို အချစ်ဖန်တီးကြခြင်းမျိုးနှင့် ကွာခြားနေသည်။ ထိုအချိန်တုန်းက ရာဟန်လုပ်သမျှအရာတိုင်းမှာ သာယာဖွယ်ဖြစ်သော်လည်း ယခုအချိန်မှာမူ သူမအသိစိတ်ရှိနေခဲ့သဖြင့် နာကျင်မှုပြပြကို ခံစားသိနေရသည်။

ရာဟန် သူမ၏လည်ပင်းကိုငြင်ငြင်သာသာတို့ထိလိုက်သည်နှင့် ရိုစီနာအသက်ရှူအောင့်မိသွားသည်။သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို အသာအယာမလိုက်ချိန်တွင် သူမ၏သေးသွယ်သောခါးမှ ကောက်ကြောင်းတစ်ခုကို ဖော်ပြလာသည်။

ရာဟန် သူမ၏ကျောရိုးတစ်လျောက် မြီးညှောင့်ရိုးသို့ရောက်သည်အထိ နမ်းရှုံ့လာပြီး သူ၏ပေါင်ကိုအနည်းငယ်မကာ သူမကို သူ့အပေါ်သို့တက်ပေးလိုက်သည်။

ပူနွေးမာကြောနေသည့်တစ်စုံတစ်ရာမှာ သူမ၏နူးညံ့သောအသားနှင့်ထိနေခဲ့သည်။ ရိုစီနာ ၎င်းကိုမထိရဲသော်လည်း ထိုအရာမှာ သူမကို မည်မျှပင်လိုချင်နေကြောင်းအော်ဟစ်နေသည့်အလား အားအင်ပြည့်ဝနေသည်။

ရာဟန်၏လိင်တံမှာ သူမ၏ပေါင်အတွင်းပိုင်းကို လာထိနေသဖြင့် ရိုစီနာ၏ပုခုံးများမှာ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တုန်ယင်နေသည်။

ထို့နောက် သူမ၏နူးညံ့သောရင်သားများကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး အသာအယာထိကာ လက်အပြည့်ဆုတ်နယ်လိုက်သည်။

" အာ့…"

အားနည်းပြီး ပူပြင်းသောညဉ်းသံတစ်ချက်ထွက်ပေါ်လာသည်။ ၎င်းမှာ ရေကျသံများအတွင်း အလျင်အမြန်ပျောက်ကွယ်သွားသော်လည်း သူတို့နှစ်ဦးမှာ ရေချိုးခန်းအတွင်းရောက်ရှိနေသောကြောင့် ပုံမှန်ထက်ပို၍ ကျယ်လောင်နေသည်။

ရာဟန် သူ၏လက်ချောင်းများဖြင့် ပန်းပွင့်ထိပ်များကိုကိုင်ကာ လက်ချောင်းထိပ်များဖြင့် ထိုးဆိတ်လိုက်ပြီး သူမ၏စိတ်လှုပ်ရှားမှုများကို တိုးမြင့်ပေးလိုက်သည်။

ရင်သားများထံမှ တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်နေသည့်ခံစားချက်မှာ အောက်အထိဆင်းလာသဖြင့် ရိုစီနာ သူမ၏ပေါင်ကြားထဲမှနေရာလေးတင်းကြပ်လာသည့် ခါးကို တဖြည်းဖြည်းရွေ့နေမိသည်။

သူမ သာယာမှုကြောင့် နည်းနည်းချင်းစီ စိုစွတ်လာခဲ့ပြီး ရာဟန်ကလည်း ထိုအခြေအနေကို လက်လွတ်မခံခဲ့ပေ။အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားနေသည့်လိင်တံမှာ ရေကိုဖြတ်၍ အတွင်းထဲသို့ ဝင်ရောက်သွားသည်။ ရိုစီနာ ထူးထူးခြားခြားပင် ထိုမရင်းနှီးသောဖြစ်လာမည့်အရာကို အသားကျနေမိသည်။

ရေထက်ပို၍ပူနွေးသောအရာမှာ နည်းနည်းချင်းစီ အတွင်းသို့ တိုးဝင်လာသည်။ အနည်းငယ်နာကျင်ရပြီးချိန်တွင် ရာဟန် သူမ၏အမို့အမောက်များကို လက်ချောင်းများဖြင့် ထိတွေ့နေခဲ့သည်။

သူ၏လိင်တံရောက်ရှိနေသည့်နေရာသို့ လက်ချောင်းများဖြင့် အသာအယာတို့ထိလိုက်ချိန်တွင် သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်မှာ တဖြည်းဖြည်းနှင့် တည်ငြိမ်လာသည်။

ရေများကျဆင်းနေသော်လည်း အောက်ဖက်တွင် တဖြည်းဖြည်းပူနွေးလာပြီး သူ၏ကြီးမားသောလိင်တံမှာ ရိုစီနာ၏အတွင်းထဲတွင် ကြီးသထက်ကြီးလာခဲ့သည်။သူမ၏မျက်လုံးများ ပြာဝေလာကာ ထပ်မံ၍ သာယာမှုကြောင့် သတိလစ်သွားရပြန်သည်။

ရိုစီနာ တဖြည်းဖြည်းနှင့်အောက်သို့ယိုင်ကြလာပြီး သူမ၏ကျောနှင့်ပုခုံးများမှာ သူ၏တောင့်တင်းသောရင်ဘတ်နှင့်ထိနေခဲ့သည်။

သူမခေါင်းမီကာ ညဉ်းညူလိုက်သည်နှင့် ရာဟန်၏ခေါင်းမှာ သူမ၏ပုခုံးပေါ်၌ မြုပ်နှံထားလိုက်သည်။အသားချင်းထပ်မံထိတွေ့သွားသည့်အချိန်တိုင်းလိုပင် သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးမှာ တုန်ယင်လာခဲ့သည်။

ထို့နောက် သူတို့နှစ်ဦး ပြည့်ပြည့်ဝဝတစ်သားတည်းဖြစ်သွားကြသည်။ရေစက်များမှာ သူမ၏မျက်လုံးမှပင် စီးကျလာပြီး အတွင်းထဲမှ နှလုံးသံကို ခံစားနေရသည်။

ရာဟန် သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို အနည်းငယ်မလိုက်ချိန်တွင် ကြီးမားတောင့်တင်းနေသည့်သူ၏အရာမှာ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ထံမှ ထပ်ခါထပ်ခါ ထွက်လာရန် ရုန်းကန်နေသည်။

သူတို့မျက်လုံးခြင်းဆုံမိသွားပြီး စိတ်လှုပ်ရှားရှက်သွေးဖြာနေသည့်မျက်နှာကို မည်သည့်အရာမှဖုံးကွယ်ခြင်းမရှိဘဲ မြင်တွေ့နေရသည်။

ရာဟန် ရိုစီနာ၏ခါးကို ဖြည်းညင်းစွာကိုင်ကာ ထပ်မံ၍ သူ၏ထောင်မတ်နေဆဲဖြစ်သောလိင်တံကြီးကို ထိုးသွင်းလိုက်သည်။

" အာ့… အင်း…"

သူ၏ကျောကို ဖြည်းဖြည်းချင်းမတ်လိုက်သည်နှင့် သူမထံမှ ညဉ်းသံထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ပူစီပေါင်းများမှာ သူတို့ထိစပ်နေသည့်နေရာတွင် ဖြစ်ပေါ်နေပြီး မကြာမီအချိန်၌ ရိုစီနာ၏နောက်ဆုံးလက်ကျန်အရှက်မှာ ပျောက်ဆုံးသွားလေသည်။

သူမလက်ကိုဆန့်ကာ ရာဟန်၏လည်ပင်းတွင် တွယ်ချိတ်ထားလိုက်ပြီး လက်မောင်းများမှာ တဖြည်းဖြည်းအောက်သို့ဆင်းလာကာ သူ၏ရင်ဘတ်ကို ပွတ်သပ်နေခဲ့သည်။

ခန္ဓာကိုယ်ချင်းတင်းကြပ်စွာချိတ်ဆက်သွားသည်နှင့် သူမ၏လက်ဖဝါးမှာ သူ၏ကြွက်သားများစီသို့ရောက်ရှိသွားကာ လက်ချောင်းများဖြင့် ရာဟန်၏တောင့်တင်းသောကြွက်သားပေါ်မှ ဒဏ်ရာများကို တို့ထိနေမိသည်။

ဖြည်းဖြည်းချင်းလှုပ်ရှားနေမှုမှာ အရှိန်တက်လာခဲ့သည်။ သူလှုပ်လိုက်သည့်အချိန်တိုင်းလိုပင် ရေစက်များမှာ နေရာအနှံ့သို့ ကြဲပက်နေခဲ့သည်။ထိရိုက်နေသည့်အသံများမှာ ခေါင်မိုးသို့ပင် ပျံတက်နေကာ သူမ၏နားထဲသို့ အလျင်အမြန်ဝင်ရောက်လာသည်။

၎င်းမှာ သူမကို အထွပ်အထိပ်သို့ရောက်နေစေပြီး အနည်းငယ်လှုပ်ရှားရုံဖြင့် ကြမ်းပြင်နှင့်ရိုက်မိမလိုပင်ဖြစ်သွားစေသည်။ရာဟန် သူမကို ဒီအတိုင်းငြိမ်နေခွင့်မပေးခဲ့ပေ။

သန်မာသည့်လက်များမှ သူမ၏ခါးကိုဆုပ်ကိုင်ထားပြီး အပြင်းအထန်လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေရလျှင်ပင် ရေထဲတွင်ဖြစ်နေသည့်အတွက် ၎င်းမှာ မခက်ခဲခဲ့ပေ။

အပြန်အလှန်အားဖြင့် ရာဟန် ပို၍ပင် ခံစားချက်ကောင်းနေခဲ့သည်။ ၎င်းမှာ ယခင်သူမငို‌‌၍သာနေခဲ့သောအကြိမ်များထက် လုံးလုံးကွာခြားနေသည်လေ။

သာယာမှုမှာ နာကျင်မှုကိုဖုံးလွှမ်းသွားစေပြီး သာယာမှုပင်လယ်တွင်းကျဆင်းသွားရသကဲ့သို့ ခံစားနေစေသည်။

" ရိုစီနာ.. ရိုစီနာ…"

ရာဟန် သူမ၏နာမည်ကို အကြိမ်ကြိမ်အော်ညဉ်းနေမိသည်။သူမအမည်ခေါ်သံကြားလိုက်ရသည့်အချိန်တိုင်း ရိုစီနာ သူမ၏ပေါင်ကြားတွင် ဆတ်ခနဲဆိုသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

သူမ၏သပ်သပ်ရပ်ရပ်ညှပ်ထားသည့် လက်သည်းများမှာ ရာဟန်၏ခါးကို ကုတ်ခြစ်နေမိသည်။ ၎င်းမှာ နာကျင်ရသော်လည်း ရာဟန်မှာမူ မည့်သည့်တုန့်ပြန်မှုကိုမှ မပြလာခဲ့ချေ။ ထိုအစား ရာဟန်မှ အသက်တစ်ချက်ရှုထုတ်လိုက်ပြီး ပို၍စိတ်လှုပ်ရှားသည့်ပုံပင် ပေါ်နေခဲ့သည်။

သူ၏စိတ်လှုပ်ရှားနေသောမျက်လုံးများမှာ ကြည်လင်သောအပြာရှိပြီး ရိုစီနာထိုမျက်လုံးများကို မြင်လိုက်ရချိန်တွင် သူမကိုယ်တိုင်ပင် မသိလိုက်ဘဲ မျောပါသွားခဲ့သည်။

ရိုစီနာ၏နှုတ်ခမ်းများမှ သူ၏နှုတ်ခမ်းများကို ထိတွေ့လိုက်သည်။ ဤသည်မှာ ပထမဦးဆုံးအကြိမ်အဖြစ် မည်သည့်ဆွဲငင်မှုကြောင့်မှမဟုတ်ဘဲ သူမ၏ကိုယ်ပိုင် စိတ်ဆန္ဒဖြင့်နမ်းလိုက်ခြင်းပင်။

ရိုစီနာ၏အနမ်းကြောင့် ရာဟန်၏လှုပ်ရှားမှုအားလုံး တခဏမျှ ရပ်တန့်သွားသည်။ ထို့နောက် သူ၏လှုပ်ရှားမှုများကို ပြန်လည်စတင်လိုက်ပြီး ပို၍ပင် ကြမ်းတမ်းလာသည်။

အော်ညဉ်းသံများမှာ ပဲ့တင်ထပ်နေပြီး ရေနှင့် ပွတ်တိုက်မှုကြားမှ အပူလည်ပတ်နေပြီး သူမ၏အတွင်းထဲတွင် တစ်လက်မမကျန် ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်နေခဲ့သည်။

အားပြင်းသောလိင်တံကြီးမှာ သူမ၏အတွင်းထဲတွင် တုန့်ဆိုင်းမှုမရှိဘဲရိုက်ခတ်နေပြီး ၎င်းမှအနက်ရှိုင်းဆုံးနေရာသို့ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သွားသည့်အချိန်၌ ရိုစီနာ၏ခြေချောင်းများ ကွေးကောက်သွားရသည်။

" အားးးးးး "

သူမ၏အစာအိမ်မှာ လောင်ကျွမ်းတော့မလိုပင်။ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးတုန်ယင်နေမှုကြောင့် သူမ၏မျက်ခွံများလှုပ်နေခဲ့ပြီး ဤသည်ကို သာယာမှုဟုခေါ်ရမည်ကိုပင် ရိုစီနာမသိတော့ချေ။သူမ ဤနည်းဖြင့် သတိလစ်တော့မလို ခံစားနေရပြီး သူမ၏အတွင်းသားများကို ညှစ်မိသွားသည်။

ရာဟန်မှာမူ ကြမ်းတမ်းစွာဆောင့်သွင်းနေပြီး သူထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း ရိုစီနာထံမှ ဖိနှိပ်ထားသည့်အော်သံများထွက်ပေါ်နေခဲ့သည်။

သူ၏လက်မောင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည့်လက်ချောင်းများမှာ တုန်ယင်နေပြီး ရိုစီနာ သူမ၏ခါးကိုပင် မမြောက်နိုင်တော့ချေ။ သူမသာယာမှုကြောင့် အရည်ပျော်သွားရမည်ကိုပင် ကြောက်လန့်နေမိလေပြီ။

သူဆက်လက်၍ ထိန်းမထားနိုင်သည့်အချိန်သို့ ရောက်သွားချိန်တွင် ရာဟန် ရပ်တန့်လိုက်သည်။ရိုစီနာမှာ မျက်ဖြူပင်လန်နေလေပြီ။ ကမ္ဘာကြီးတစ်ခုလုံးပျောက်ဆုံးသွားကာ သူမ၏ပေါင်တွင်းသားများမှာ ပျောက်ဆုံးနေသကဲ့သို့ပင် ခံစားနေရသည်။

သူမ၏တုန်ယင်နေသည့်ခန္ဓာကိုယ်မှာ ရာဟန်ပေါ်သို့ တအိအိဖြင့် ကျဆင်းသွားသည်။ ချွေးများဖြင့်ရွှဲနေသည့်ခန္ဓာကိုယ်မှာ သူ၏ခန္ဓာကိုယ်နှင့်ထိကပ်နေပြီး သူတို့ကြားတွင် တစ်လက်မမျှပင် ဟနေခြင်းမရှိပေ။

" ကျွန်မ.. နည်းနည်းနားလိုက်ဦးမယ်…"

အလွန်အမင်းမောဟိုက်နေသဖြင့် ရိုစီနာ သူမ၏ခေါင်းကို ရာဟန်၏ပုခုံးပေါ်သို့ မှီချလိုက်ရသည်။ သူမ၏နွမ်းနယ်နေသောခန္ဓာကိုယ်နှင့် စိုစွတ်နေသောဆံပင်များမှာ သူ၏နောက်ကျောကို ဖုံးလွှမ်းထားသည်။

သူမစတင်အိပ်ငိုက်လာခဲ့သည်။ ယနေ့အမဲလိုက်ပြိုင်ပွဲတွင်လည်း အားအင်များကိုအသုံးပြုခဲ့ရသည်ဖြစ်ရာ ရိုစီနာ လက်ချောင်းတစ်ချောင်းကိုမျှပင် မမနိုင်တော့ချေ။

ရိုစီနာ၏မျက်ခွံများမှာ တဖြည်းဖြည်းနှင့် မှိတ်လာခဲ့သည်။ သူမမျက်လုံးလုံးလုံးမမှိတ်သွားခင်အချိန်၌ သူ၏ထိတွေ့လာမှုကို ခံစားမိလိုက်လေသည်။နူးညံ့ပြီး ဂရုတစိုက်ရှိလှသည့်ထိတွေ့မှုဖြင့် ရိုစီနာ၏မျက်လုံးများ လုံးလုံးပိတ်သွားခဲ့သည်။