အပိုင်း ၁၀၉(Side story)5.1

Chapter 109 🚨🚗
(Side story)5.1

ฅʕ◍·̀·́◍ʔฅ:
ရာဟန် သူမ၏နှုတ်ခမ်းများကို ထပ်မံနမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ နူးညံ့စွာ ဖိကပ်ထားသော နှုတ်ခမ်းများမှာ အစောပိုင်းတွင် စားခဲ့သောပူတင်းကဲ့သို့ပင် ချိုမြိန် ပျော့ပျောင်းလှသည်။

သူ၏လက်မှာ သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းသွားခဲ့သည်။ လက်ချောင်းများမှာ ယဉ်ကျေးဟန်ရှိသော်ငြား လျင်မြန်နေသည်။

သူ အစောပိုင်းကပင် ချည်နှောင်ပေးခဲ့သောဖဲပြားကို ဖြည်ချလိုက်သည်။

ကြိုးများပြေလျော့သွားသည်နှင့် သူမ၏မျက်နှာမှာနီမြန်းလာသည်။ အခြားသူများမမြင်နိုင်စေကာမူ သူတို့မှာယခုအပြင်ဘက်တွင်သာ ရှိနေသေးသည်။

သူမ မည်သည့်အရာမှမရှိသောဟာလာဟင်းလင်းပြင်ထဲတွင် လုပ်နိုင်သည်အထိ မျက်နှာမပြောင်သေးပေ။

သူမ၏ကြောင်အနေသောမျက်နှာကြောင့် ရာဟန်နူးညံ့စွာပြုံးလိုက်မိသည်။

သူမ၏ပါးပြင်များမှာ အနောက်ဘက်ခြံဝန်းအတွင်းစိုက်ပျိုးထားသည့်ခရမ်းချဉ်သီးများကဲ့သို့ပင် နီမြန်းနေ‌ကာ ထိရုံဖြင့် ပေါက်ကွဲထွက်တော့မလိုဖြစ်နေသည်။

" ဟမ့်…"

ရာဟန်၏လက်များမှာ သူမ၏ရင်သားများပေါ်သို့ရောက်ရှိသွားချိန်တွင် လောင်ကျွမ်းနေသည်ခံစားချက်တစ်ခုမှာ သူမ၏ပေါင်များထိပင် ရောက်ရှိသွားခဲ့သည်။

ရာဟန် အဝတ်ချွတ်ရန်အတွက် ပို၍တိုးဝင်လာချိန်တွင် သူမတီးတိုးပြောလိုက်မိသည်။

" အကုန်ချွတ်လိုက်ရင် ရှက်စရာကြီးလေ…"

ထိုသို့ပြောလိုက်ခြင်းကြောင့် သူ၏လက်များရပ်တန့်သွားခဲ့ပြီး ထိုအစား ခေါင်းကိုငုံ့ကာ ရာဟန်၏နှုတ်ခမ်းမှာ သူမ၏ညှပ်ရိုးပေါ်သို့ရောက်ရှိလာသည်။

သူ၏နှုတ်ခမ်းမှာ သူမအရေပြားပေါ်သို့ဖြတ်သွားချိန်တိုင်း လျှပ်စစ်ရှော့တိုက်သကဲ့သို့ ဆတ်ခနဲနေသည့်ခံစားချက်များ ပေါက်ဖွားလာခဲ့သည်။

ရိုစီနာ၏ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို အနည်းငယ်ငုံ့ကိုင်းလိုက်ရချိန်တွင် သူ၏ရှည်လျားပြီး သပ်ရပ်စွာညှိထားသည့်လက်များမှာ သူမ၏ စကတ်အလွှာတွင်းသို့ တဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်ရောက်လာသည်။

သူမ၏ဝတ်စုံကို အနည်းငယ်ပင့်တင်ခံလိုက်ရကာ အဖြူရောင်ပေါင်သားများကို ထုတ်ဖော်ခံလိုက်ရသည်။

သူ၏လက်ဖြင့်တို့ထိလိုက်သည့် နူးညံ့တဲ့အသားမှာ လေထဲတွင်ရှိသောပန်းတစ်ပွင့်ကဲ့သို့ တုန်လှုပ်သွားခဲ့သည်။

တဖြည်းဖြည်းချင်းပူလောင်လာသည့်ရိုစီနာ၏ခန္ဓာကိုယ်ကို ပွတ်သပ်နေသောရာဟန်မှာ ခဏမျှရပ်တန့်လိုက်သည်။

သူတို့မှာ အပြင်ဘက်တွင်ဖြစ်နေသည့်အတွက် နူးညံ့သောကြမ်းပြင်ကိုမူ မျှော်လင့်၍မရနိုင်ပေ။

" ကြမ်းပြင်ကမာနေတာ မင်းကိုယ့်ပေါ်မှာနေချင်လား…"

ရာဟန် တုန့်ဆိုင်းနေသောရိုစီနာကို အသာအယာပင် မတင်ပေးလိုက်သည်။

ရိုစီနာ သူ၏ပေါင်ပေါ် သို့‌ ရောက်လာသည်နှင့် သူမ၏အထပ်ထပ်သောစကပ်အလွှာကြီးဖြင့် ဖုံးအုပ်သွားပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်ကသာမြင်ခဲ့ပါက ၎င်းမှာ ပွေ့ဖက်ထားသော ကိုယ်ဟန်အမူအရာနှင့်တူနေလိမ့်မည်။

ရာဟန် သူမ၏လည်ကုပ်ကို အနည်းငယ်ကိုက်လိုက်သည်။ ၎င်းမှာ မနာကျင်ခဲ့ပေ ထိုအစား တုန်ယင်နေသည့်ခံစားချက်မှာ သူမ၏ခြေချောင်းများထိပင် ပျံ့နှံ့သွားခဲ့သည်။

" အာ့…"

သူမငြီးတွားသံကို ထွက်‌လာသည်နှင့်အမျှ လက်လှုပ်ရှားမှုများမှာလည်း ပို၍ပင်ထင်ရှားလာသည်။

ရိုစီနာ သူမ၏ပိတ်ထားသော မျက်ခွံများကို အနည်းငယ် ဖွင့်ကာ သူမရှေ့မှ ချစ်စဖွယ် မျက်နှာထားဖြင့်ရှိနေသည့်ရာဟန်ကို ကြည့်လိုက်လေသည်။

သူ၏မျက်နှာကို မြင်လိုက်သည်နှင့် သူမ၏နှလုံးခုန်သံများ တင်းကြပ်လာကာ ပေါက်ကွဲလုမတတ်ခုန်ပေါက်လာသည်။ သူမကိုချစ်ခင်‌သည့်အကြည့်များကို ခံယူကာ ရိုစီနာ၏နှလုံးသားများ တဒိန်းဒိန်းခုန်နေခဲ့သည်။

သူမ၏လက်ကို မြှောက်လိုက်ပြီး ရာဟန်၏နောက်ကျောကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ သူ၏လည်ကုပ်ကိုဖုံးအုပ်ထားသော ရွှေရောင်ဆံပင်များမှာ တစွန်းတစပြန့်ကျဲနေပြီး သူမ၏မျက်နှာကို ရာဟန်၏ပုခုံးပေါ်တွင်သာ မြုပ်နှံလိုက်သည်။

အချို့သောအကြောင်းကြောင့် သူမ ရာဟန်၏ချိုမြိန်သောရနံ့ဖြင့် မူးဝေသွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

ပြင်းရှရှအနမ်းတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး ရာဟန်၏လက်များမှ သူမ၏ပေါင်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ တစ်နည်းတစ်ဖုံဖြင့် သူမ၏ပေါင်ကိုဆုပ်ကိုင်ရာတွင် ကျွမ်းကျင်လာခဲ့ပြီဖြစ်ရာ ရာဟန် သူမကိုညှင်သာစွာထိတွေ့လိုက်သည်။

ဘေးတွင်ရှိနေသည့်သံလွင်ဆီပုလင်းကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး ဆီများဖြင့်ရွှဲနစ်နေသောလက်ချောင်းများမှာ သူမ၏ပေါင်ပေါ် လျှောကျသွားသည်။

ရာဟန် သူမ၏ရင်သားကို ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ ရိုစီနာမှာ အဝတ်တစ်ထည်တည်းကိုသာ ဝတ်ဆင်ထားခဲ့လေရာ သူမသာမာန်ထက်ပို၍ ထိလွယ်ရှလွယ်ဖြစ်နေခဲ့သည်။

သူမ၏အဝတ်များကို မချွတ်ဘဲလုပ်ကြခြင်းမှာ ပို၍ပင်ရှက်ဖွယ်ကောင်းမည်ဟု ရိုစီနာထင်မထားမိခဲ့ပေ။

သူမ၏မျက်လုံးများမှာ အနည်းငယ် တုန်လှုပ်‌နေပြီး ဤနေရာသို့ တစ်စုံတစ်ယောက်လာမည်ကို သတိကြီးကြီးဖြင့် လိုက်ကြည့်နေမိသည်။

သူမ၏အကြည့်များအခြားသို့မရောက်နေစေရန်အတွက် ရာဟန်သူမကိုတူး‌ဆွလိုက်သည်။

သူမ၏အတွင်းခံကို ဖယ်ရှားလိုက်သည့် ခံစားချက်မှာ ထင်ထင်ရှားရှားဖြစ်နေသောကြောင့် ရိုစီနာ ရာဟန်၏ပုခုံးကိုညှစ်၍ တုန်တုန်ယင်ယင်နှင့် အော်ညည်းမိလိုက်သည်။

ထွက်‌ပေါ်လာမည့် သာယာမှုများအပေါ် ကြိုတင်သိရှိထားပြီဖြစ်သည့်သူမ၏ခန္ဓာကိုယ်မှာ အလိုက်သင့် ပူးပေါင်းနေသည်။

သူ၏ပူနွေးသောလက်ချောင်းများမှာ သူမ၏အရာဆီသို့ ဦးတည်သွားလာသည်။ ဝတ်စုံ၏အတွင်းထဲတွင် ရောက်နေသောကြောင့်ဖြစ်နိုင်ပေမည် သူ၏ပူနွေးနေသောလက်ဖဝါးမှာ လေအေးရောက်မလာခင်မှာပင် သူမထံသို့တိုးဝင်လာသည်။

သူ၏လက်ချောင်းများတွင်းမှ တစ်ချောင်းမှာ သူမ၏ပွင့်ဖတ်များကို ပွတ်သပ်နေပြီး ကျန်သည့်လက်များမှာမူ တဖြည်းဖြည်းအောက်သို့ဆင်းကာ ပုန်းကွယ်နေသည့်အစေ့လေးကို ထိတွေ့နေခဲ့သည်။

" ဟာ့…"

ထိရှအလွယ်ဆုံးနေရာကို ထိတွေ့လိုက်ခြင်းကြောင့် ညည်းသံတစ်ချက်မှာ သတိလက်လွတ်ထွက်ပေါ်လာသည်။

ရိုစီနာ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ သူမ၏ညည်းသံထပ်ထွက်မလာစေရန် တားဆီးလိုက်သော်လည်း ရာဟန်မှခေါင်းကိုငုံ့၍

" မင်းရဲ့လှပတဲ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေ နာကျင်သွားလိမ့်မယ်…"

သူ၏နှုတ်ခမ်းဖြင့် သူမကို ဖြည်းညှင်းစွာ ပွတ်သပ်လိုက်ပြီး ပူနွေးနေသောလျှာမှာ သူမ၏ပွင့်ဟနေသည့်နှုတ်ခမ်းများမှတဆင့် အထဲသို့တိုးဝင်သွားသည်။

သူမလက်ခံပြီးသည်နှင့် တိုးလျသောညည်းသံများကို ဆက်တိုက်ဆိုသလို ထုတ်ဖော်မိသွားသည်။

" အင်းးးး … ဟင်း…."

သူ၏လက်ချောင်းများမှာ အထဲတွင်ကူးခတ်သွားလာနေကြကာ မာကြောရှည်လျားသော လက်ချောင်းများမှ အတွင်းသားကို ပွတ်တိုက်လိုက်စဉ် နှစ်ခြမ်းကွဲသွားသည့်ခံစားချက်မျိုးကို သူမခံစားလိုက်ရသည်။

ရာဟန်၏ညီငယ်လေးမှာလည်း တောင့်တမှုများကြောင့် ဖောင်းပွကာ ပူလောင်နေပြီး တင်းကြပ်နေခဲ့သည်။ သူ၏အရာမှာ ဘောင်းဘီအပေါ်သို့ပင် ဖောင်းတက်လာကာ ရိုစီနာ၏ခြေထောက်ကို လာလာထိုးမိနေသည်။

သာယာမှုကြောင့် သတိလက်လွတ်ဖြစ်နေသောရိုစီနာမှာ တောင့်ခဲသွားရသည်။

သူမစကားတစ်လုံးမျှမပြောဘဲ အကြည့်များအောက်သို့ရောက်သွားသည်နှင့် ရာဟန်မှ သူမ၏ဝတ်စုံကိုမတင်လိုက်သည်။

သိသိသာသာထင်ရှားနေသည့်ပစ္စည်းတစ်ခုကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့် ရိုစီနာ၏မျက်နှာမှာ နီရဲသွားလေသည်။

ရာဟန် ဘောင်းဘီကိုအောက်သို့ဆွဲချလိုက်ချိန်၌ ပုံမှန်ထက်ပို၍ကြီးမားနေသောသူ၏ပစ္စည်းမှာ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

သူမထိုအရာကို အသားကျနေပြီဖြစ်သော်လည်း မြင်လိုက်ရသည့်အချိန်တိုင်း တံတွေးမြိုချမိဆဲပင်။

သူမ၏အောက်ပိုင်းမှာ ဆတ်ခနဲဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။ ၎င်းမှပေးလာမည့်သာယာမှုကို သူမကောင်းကောင်းသိနေခဲ့သည်လေ။

ရာဟန် သူမ၏ခါးကိုဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။

သူမကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဒူးထောက်ကာ သူမ၏နောက်ကျောကို အနည်းငယ်ကြွလိုက်ပြီးနောက် ဖြစ်နေကျတိုင်းပင် သူ၏ပစ္စည်းကြီးမှာ သူမ၏ပွင့်ဖတ်များကို ပွတ်သပ်လာသည်။

ရာဟန်၏တုတ်ခိုင်သောပစ္စည်းကြီးမှာ သူမ၏အစေ့လေးကို ပွတ်သပ်နေခဲ့သည်။ ပန်းပွင့်နှုတ်ခမ်းသားများမှာ ထိုအရာတစ်ခုလုံးဝင်နိုင်သည်အထိ ချောမွေ့စိုရွှဲနေကာ ရာဟန်၏ပစ္စည်းမှာ အတွင်းသို့ တဖြည်းဖြည်းဝင်သွားခဲ့လေသည်။

သူမမည်မျှပင် လက်ခံဖူးသည့်တိုင် ထိုခံစားချက်ကိုအသားမကျသေးချေ။

ရိုစီနာ သာယာမှုကြောင့် အသက်ပြင်းပြင်းရှူလိုက်ရကာ သူမ၏ပေါင်နှင့် ခြေချောင်းများမှာ တုန်ရီနေပြီး အသက်ရှုရှိုက်သံများမှ ဆက်တိုက်ဆိုသလို ထွက်ပေါ်နေခဲ့သည်။

" အာ့…"

" ဒီမှာဘယ်သူမှာမှမရှိတာ ထိန်းချုပ်ထားဖို့မလိုပါဘူး…"

ရာဟန် ရိုစီနာ၏ခါးကို ကိုင်ကာဆောင့်လိုက်ပြီးနောက် သူမကို အောက်သို့ တဖြည်းဖြည်းချပေးလိုက်သည်။

သူမအတွင်းသို့ ရာဟန်တဖြေးဖြေးတိုးဝင်လာသည့် ခံစားချက်မှာ ထူးဆန်းလှသည်။

သူမ၏မျက်လုံးများ ကျဉ်းမြောင်းသွားသည်နှင့်အတူ ရာဟန်၏နဖူးမှာလည်း တွန့်သွားပြီး သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ ရာဟန် သူမ၏ပေါင်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ရိုစီနာ တုန်ယင်လာကာ လုံးလုံးထိုင်ချလိုက်ရလေသည်။

" အဲ့… အာ့… အား…."

သူမ၏ပုန်းကွယ်နေသည့် အတွင်းထဲသို့ နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းထိုးသွင်းလိုက်ခြင်းကြောင့် ရိုစီနာ ထိန်းချုပ်ထားသည့်ညည်းသံများ ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။

ရိုစီနာ၏ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တုန်ယင်နေရသည်။

သူမ၏အောက်ခြေမှ စိုစွတ်နေသော ခံစားချက်ကြောင့် မျက်ရည်များပင် ဝဲတက်လာရကာ သူမနောက်ထပ်တစ်ကြိမ်ထပ်၍မတ်တပ်မရပ်နိုင်တော့သည်အထိ ရှက်ရွံ့နေမိသည်။

ရာဟန် ရိုစီနာ၏ပါးကို ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်လိုက်ပြီးနောက် သူမ၏ပါးများ၊မေးဖျားနှင့်လည်ပင်းတို့ကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။

ရာဟန်၏ပေါင်ပေါ်တွင်ထိုင်နေမိခဲ့သော ရိုစီနာ၏ခန္ဓာကိုယ်မှာ သဘာဝကျစွာပင် တုန်ယင်နေပြီး တင်းကျပ်သောခံစားမှုတစ်ခုကြောင့် သူမ တုန်လှုပ်သွားခဲ့ရသည်။

တောင့်တင်းနေသည့်ပစ္စည်းကြီးမှာ အပြင်သို့ကျွတ်ထွက်လာပြီးနောက် သူမအတွင်းထဲထပ်မံတိုးဝင်သွားကာ စိုစွတ်၍ ပျော့စိစိဖြစ်နေသောသူမ၏ပွင့်ဖတ်များနှင့် ရိုက်ခတ်သံများမှာ ရိုစီနာ၏နားထဲတွင် ပဲ့တင်ထပ်နေခဲ့သည်။

သူမ၏နှုတ်ခမ်းများ တွန့်ကွေးသွားကာ ရိုစီနာ သူမ၏ညည်းညူသံကို ဆက်၍ထိန်းမထားနိုင်တော့ပေ။ အပြင်တွင်ရှိနေသည်ကိုပင်မေ့ကာ သူမ ရူးသွပ်စွာ အော်ဟစ်မိလိုက်သည်။

သူမ၏ခါးမှ တွဲလောင်းကျနေသော အနီရောင်ဆံပင်ရှည်များ တဖျပ်ဖျပ်ခတ်နေချိန်တွင် ရိုစီနာ၏ခန္ဓာကိုယ်မှာ တွန်းထိုးခံရသကဲ့သို့ လှုပ်ရှားနေခဲ့သည်။

နွေရာသီသို့ရောက်နေခြင်း သို့မဟုတ် သူတို့နှစ်ဦးအတူထပ်နေခြင်းကြောင့် ဖြစ်နိုင်ပေမည် လေထုထဲတွင် အပူငွေ့များ ပြန့်နှံနေခဲ့သည်။ တဟုန်းဟုန်းတောက်လောင်နေသည့် မီးတောက်လှိုင်းလုံးများက သူမ၏ခြေချောင်းများဆီသို့ တိုးဝင်လာကြကာ ရိုစီနာ မည်သည့်အရာကိုမှ မတွေးနိုင်တော့ပေ။

သူမ ရာဟန်ကိုသာ သူမ၏အသက်ကိုကယ်တင်နေသကဲ့သို့ ဖက်ထားမိသည်။

အသားချင်းရိုက်ခတ်သံမှာ အဆက်မပြတ်ထွက်ပေါ်နေကာ ရာဟန်ထံမှ ညည်းသံတစ်ချက်ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့သည်။

" အားးးးးးး "

တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူမအတွင်း၌ ပူနွေးနေသောစီးကြောင်းတစ်ခုဖြန်းပက်သွားခဲ့သည်။

သူမ ရာဟန်အပေါ်သို့ပစ်လဲသွားကာ သူ၏ရင်ဘတ်ကိုမှီလိုက်သည်နှင့် ငိုက်မျဉ်းစေတတ်သောလေထုမှာ အေးမြသောလေနှင့်အတူ ဝင်ရောက်လာခဲ့သည်။

မိန်းမောနေစဉ်မှာပင် ရိုစီနာ ရာဟန်နှင့် အကြမ်းဖျင်းဆွေးနွေးခဲ့လေသည်။

သူမဒုတိယကလေးတစ်ယောက် လိုချင်မိသော်လည်း သူတို့သုံးဦးအတူရှိနေရသည်ကို တစ်နည်းနည်းတဖုံဖုံဖြင့် အသားကျနေပြီဖြစ်ကြောင်း ပြောခဲ့မိသည်။

ရိုစီနာ ရာဟန်၏လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထကာ နူးညံ့စွာ ပြုံးလိုက်သည်။ သူတို့အတူရှိနေစဉ်ကာလပတ်လုံး ရာဟန်နှင့်အီလီယန်တို့ကို သူမနှလုံးသားတစ်ခုလုံးဖြင့် ချစ်မြတ်နိုးသွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေပြီ။


Xxxxx