Chapter 80
"ကိုယ်အနာဂါတ်မှာ တတ်နိုင်သမျှအပြင်မသွားပဲ၊ အစည်းအဝေးရှိရင်လည်းဗီဒီယိုကောနဲ့ပဲ စီစဥ်လိုက်တော့မယ်"
ကျွင်းချင်ယွီခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြန်သည်၊၊ ပြီးတော့မှ တစ်ခုခုကိုသတိထားမိဟန်အံ့အားသင့်စွာမော့ကြည့်လာခဲ့သည်။
"ခင်များ"
ဖုယွမ်ချွမ်းလည်းရှောင်ယွီ၏ဆံပင်တို့ကိုလက်ချောင်းလေးများဖြင့်ဖြီးသင်ပေးကာ ကြိုးလေးဖြင့်စည်းနှောင်ပေးလိုက်သည်။
"ကိုယ်မင်းနဲ့နေပေးမယ်၊ဒါကြောင့်နောက်ကျတဲ့အထိမအိပ်ပဲမနေရဘူး"
ဖုယွမ်ချွမ်းကိုကြည့်လျက်ကျွင်းချင်ယွီထရပ်လိုက်သည်။ သူ၏ကိုယ်ပေါ်မှစောင်ပါးလေးကအောက်သို့ပုံကျသွားသည့်တိုင်ဂရုမစိုက်ချေ။ သူ့ကိုယ်သူဖုယွမ်ချွမ်း၏ရင်ခွင်ထဲသို့တိုး၀င်လျက်မေးလိုက်သည်။
"ခင်များနောက်ကျတဲ့အထိမနေတော့မှာသေချာလား"
ဖုယွမ်ချွမ်းကငါးကလေးကိုထိန်းဖက်လိုက်ကာ အမ်းဟုအသံပြုလိုက်သည်။
ကျွင်းချင်ယွီသည်သူ့နားသို့ကပ်ကာလေဖြင့်မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး "တကယ်လားဟင်"
"..."
ဖုယွမ်ချွမ်း၏တောင့်ခဲနေသောအမူအယာကိုမြင်လျှင် ရယ်လိုက်ပြီးလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
"ဒါဆိုလည်းကျွန်တော်ကနောက်ကျတဲ့ထိမနေတော့ပဲ အချိန်မှန်အိပ်ယာ၀င်ရမှာပေါ့၊ ဒီညနောက်ကျတာနောက်ဆုံးပါ၊ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်သတင်းကိုစောင့်ကြည့်ချင်လို့"
သို့သော်ကျွင်းချင်ယွီသည်သူ၏ခါးမှာဆုပ်ကိုင်ခံလိုက်ရသည်ကိုရုတ်ချည်းခံစားလိုက်ရသည်။ ဖုယွမ်ချွမ်း၏မျက်လုံးတို့ကသူ့အားစူးစူးနစ်နစ်ကြည့်လျက် ၊ ကျွင်းချင်ယွီမျက်လုံးလေးပုတ်ခတ်လျက်မေးလိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်"
"ခုထိစောသေးတယ်" ဖုယွမ်ချွမ်းက တည်ငြိမ်စွာပင် စားပွဲပေါ်မှအလှဆင်ပစ္စည်းများကိုဘေးဖယ်ပစ်လိုက်ကာ ငါးကလေးကိုစားပွဲပေါ်သို့တင်လိုက်သည်။
"နောက်ကျတဲ့အထိနေခွင့်ရမယ့်နောက်ဆုံးညကိုဂုဏ်ပြုသင့်တာပေါ့"
---
အခန်းတွင်းရှိလေသန့်စက်မှစတင်လည်ပတ်လာခဲ့သည်။ထိုလေသန့်စက်မှထွက်လာသောလေတိုးသံမှာတိုးချလွန်း၍ကြားရသည်ဆိုရုံသာ
ဖုယွမ်ချွမ်းသည်ခုံပေါ်တွင် ငါးကလေးကိုစောင်လေးနှင့်ပွေ့ကာထိုင်နေခဲ့သည်။သူကတိတ်ဆိတ်စွာပင် သတင်းထုတ်လွှတ်အပြီးအွန်လိုင်းပေါ်မှကောမန့်များကိုစစ်ကြည့်နေခဲ့သည်။
သတင်းမှာအချိန်မှီတင်လိုက်ပြီးနောက် ကျွင်းချင်ယွီ၏လက်ချောင်းလေးများမှာညောင်းညာလွန်း၍ မောက်စ်ကိုပင်သေချာမကိုင်နိုင်ချေ။ဖုယွမ်ချွမ်းကသူ့လက်ကလေးပေါ်မှ ထပ်ကိုင်ကာ မောက်စ်ကိုရွေ့ပေးနေခဲ့သည်။
ကျွင်းချင်ယွီသည်သူ၏ရင်ခွင်ထဲတွင်လှဲလျောင်းကာမျက်လုံးများမှိတ်ထားသည့်တိုင် အိပ်တော့မပျော်သေးချေ။ သူကအိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် ကောမန့်များကိုလိုက်ဖတ်ကြည့်နေသေးသည်။
ကောမန့်များမှာအလျင်အမြန်ဖျက်ချခံနေရသည်မို့သူ့မှာ အမြန်ကြိုးစားကာဖတ်နေရခြင်းဖြစ်သည်။
ဖျက်ချခံလိုက်ရသောသူများမှာသတိထားမိပုံမပေါ်သေးချေ။ သူတို့ကသတင်းကိုတွေ့ပြီးနောက် ရိုးရှင်းစွာ အိပ်ယာ၀င်သွားခဲ့ပုံပင်။
စာအရှည်ကြီးကိုရိုက်ပြီးသည်နှင့်ကျွင်းချင်ယွီမှာ ဖုယွမ်ချွမ်း၏ရင်ခွင်ထဲတွင်မှီလျက် ထိုစာအရှည်ကြီးကိုအကြမ်းဖျင်းစစ်ကြည့်လိုက်သည်။အခေါက်ခေါက်အခါခါဖတ်ကြည့်ပြီးနောက်တွင်သူက၄င်းကိုတင်လိုက်တော့သည်။
"မြို့လယ်ကစိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာဗိုင်းရပ်အကြောင်းသိကောင်းစရာ"
[ကြယ်တာရာသီးနှံတွေနဲ့အသီးအရွက်တွေက နေရာလွတ်တိုင်းမှာစိုက်ပျိုးလို့မရနိုင်ဘူး၊ကျွန်တော်တစ်ချိန်တုန်းကပညာရှင်ဓါတ်ခွဲခန်းတစ်ခုကိုအကူအညီတောင်းပြီးတော့အသီးအနှံတွေကိုဘယ်လိုအထွက်တိုးအောင်စိုက်နိုင်မလဲစမ်းသပ်ကြည့်ခိုင်းဖူးတယ်၊ပြီးတော့သိပ်မကြာခင်ကပဲ စမ်းသပ်မှုရလဒ်ကိုကျွန်တော်လက်ခံရရှိခဲ့ပါတယ်၊အသီးနဲ့အရွက်တွေကစိတ်စွမ်းအင်ကြွယ်၀တဲ့နေရာတွေမှာသာစိုက်ပျိုးနိုင်ပြီးတော့ သူတို့ကစိတ်ရောဂါဗိုင်းရပ်စ်ကိုကုသနိုင်စွမ်းရှိကြတယ်၊ဒါပေမယ့်အထွက်နှုန်းကတော့နိမ့်နေတုန်းပဲ၊ လောလောဆည်တော့လူဦးရေအများကြီးကိုထောက်ပံ့ဖို့မဖြစ်နိုင်သေးဘူး]
[ဒီတော့အခြေအနေတွေကိုအကောင်းဆုံးညှိနှိုင်းပြီးတော့ အဲဒီစွမ်းရည်မြင့်တဲ့အသီးအနှံတွေကိုသုံးပြီး အချိုပွဲမုန့်တချို့လုပ်ပြီးဆိုင်ဖွင့်လိုက်ဖို့ပဲဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊ပြီးတော့ စိတ်ရောဂါဗိုင်းရပ်ရဲ့နစ်နာသူလူနာတွေကိုအထူး၀န်ဆောင်မှုပေးမှာပါ]
နောက်ဆုံးတွင်ဆိုင်လိပ်စာနှင့်ဖွင့်ချိန်ကိုပါတွဲလျက်ကျွင်းချင်ယွီဂရုတစိုက်စာစီထားခဲ့သည်။
စိတ်စွမ်းအင်သစ်သီးများကိုသူပထမဆုံးထုတ်လာခဲ့စဥ်က ဖုယွမ်ချွမ်းသည် ၄င်းတို့၏ဓါတ်ခွဲနမူနာကိုသုံးလျက်ဆင်တူအသီးအနှံများကိုစိုက်ပျိုးကာ ထိုအသီးအနှံများ၏ ဇစ်မြစ်ကိုဖုံးကွယ်ရန်လုပ်ခဲ့ပြီးသားပင်။ဤနည်းဖြင့်မေးခွန်းထုတ်မှုများကိုအသာအယာရှောင်ရှားနိုင်ပြီဖြစ်သည်။
ကျွင်းချင်ယွီသည်စာကိုဂရုတစိုက်ရေးထားပြီး အသေးအမွှားကအစပါအောင်ရေးထားတာဖြစ်သည်။တစ်ဖက်မှမည်သည့်မေးခွန်းမျိုးမှအလွယ်တကူမထုတ်နိုင်လောက်အောင်ပင်။
ဖုယွမ်ချွမ်းသည် စာမျက်နှာကို refresh လုပ်လိုက်ပြီးနောက် သူကဆိုသည်။ "တစ်ယောက်ယောက်ကောမန့်လာမန့်ပြီ"
ကျွင်းချင်ယွီအမြန်ထလိုက်ပြီး ကြည့်လိုက်သည်။ သူလှုပ်ရှားလိုက်စဥ်သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ ပါးလွှာသောခြုံစောင်လေးကပုခုံးပေါ်မှလျှောကျသွားခဲ့ပြန်သည်၊
ဖုယွမ်ချွမ်း၏မျက်လုံးတို့မည်းမှောင်သွားခဲ့သည်။ ကျွင်းချင်ယွီ၏အသားအရည်မှာလွန်စွာဖြူဖျော့ကာ အချစ်အမှတ်အသားများအလွန်ထင်ရှားနေခဲ့သည်။
သူကလက်ကိုမြှောက်လျက် စောင်ပါးလေးကိုမကာပြန်ခြုံပေးလိုက်သည်။
"သတိထား"
"အင်း" ကျွင်းချင်ယွီအာရုံမရစွာခေါင်းငြိမ့်လိုက်ကာကောမန့်များကိုဖတ်ကြည့်လိုက်သည်။
"တုန့်ပြန်မှုတွေကတကယ်မဆိုးဘူးပဲ"
ဖုယွမ်ချွမ်း၏လူအများကြားမှဂုဏ်သတင်းမှာတခြားမာရှယ်များထက်ပင်သာလွန်လှသည်။ ၄င်းမှာသူ၏မွေးရပ်နှင့်လည်းဆိုင်ကောင်းဆိုင်နိုင်သည်။ သူကအလွန်ကြိုးစားသောသူလည်းဖြစ်သည်ပင်။
[မထင်ထားလောက်အောင်ပဲ၊ နောက်ဆုံးတော့ပြည်သူတွေကိုကူညီဖို့တကယ်ကြိုးစားပေးတာက မာရှယ်တစ်ယောက်တည်း၊ အဲဒီအမြင့်ပိုင်းက ခေါင်းဆောင်တွေဘာများလုပ်ပေးနိုင်လို့လဲ[
[၊ငါကောမန့်တွေဖျက်ခံနေရတာနဲ့ကိုအားမနေဘူး၊ ငါ့IDသုံးခုလုံးလည်းအပိတ်ခံလိုက်ရပြီ၊ ရေသူဥကိစ္စကနေ ဇာ့ဂ်ကိစ္စအထိပဲ ဘာပြောရမှန်းကိုမသိတော့ဘူး]
[အဲဒီအသီးအရွက်တွေနဲ့အသီးတွေကတကယ်ပဲ ကုပေးနိုင်တာလား၊ အဲဒါကြောင့် အင်ပါယာကအသီးအနှံတွေကအချိုးကျပဲခွဲဝေပေးနိုင်တာလား]
[ငါမသိဘူး၊ ငါမွေးကတည်းကအခုထိအသီးအရွက်တွေကို မျက်စိနဲ့တပ်အပ်မမြင်ဖူးခဲ့ဘူး၊ အဲဒါတွေက မျိုးရိုးမြင့်တွေအတွက်ပဲမဟုတ်လား၊ ရေသူတွေလိုပဲလေ၊ ဒီအင်ပါယာကတကယ်ကို အကျင့်မကောင်းတာသိသာလွန်းတယ်]
[ပြောနေတာတွေရပ်လိုက်ကြတော့၊ IDတွေလိုက်ပိတ်နေပြန်ပြီ]
...
လူတိုင်းကသူတို့ဘန်းခံရမည်ကိုရော အဘယ်ကြောင့်ဘန်းခံရမည်ကိုပါအတိအကျသိကြသည်။
ထိုသတင်းအရှည်ကိုတင်လိုက်သည်ကပင် အင်ပါယာခေါင်းဆောင်၏မျက်နှာကိုဖြတ်ရိုက်လိုက်သလိုပင်။
အဆုံးတွင် အင်ပါယာခေါင်းဆောင်မှာ ယခင်ကအာဏာသုံး၍ ဖုယွမ်ချွမ်းထံမှ ထိုအသီးအနှံများ၀ယ်ယူရန်ကမ်းလှမ်းဖူးသည်ပင်။ သို့သော်ဖုယွမ်ချွမ်းကငြင်းပယ်ခဲ့သည်။သို့သော်ယခုတွင်မူ ဖုယွမ်ချွမ်းကကိုယ်ပိုင်ဆိုင်ဖွင့်၍ ကုသမှုနဲ့စပ်လျဥ်းသည်တို့ကိုရောင်းချပေးမည်ဟုကြေညာနေချေပြီ၊၊ သူဒေါသထွက်နေမည်မှာပြောနေစရာပင်မလို။
ကျွင်းချင်ယွီကမူဂရုမစိုက်ပါချေ၊
ဖုယွမ်ချွမ်းကဆိုသည်။"အိုကေ ကောမန့်တွေလည်းဖတ်ပြီးပြီဆိုတော့ အိပ်ရမယ့်အချိန်ရောက်ပြီ"
"အင်း ကျွန့်တော်ခေါင်းတွေလည်းမူးနေပြီ" ကျွင်းချင်ယွီကဖုယွမ်ချွမ်း၏ရင်ခွင်ထဲမှီချလိုက်သည်။
"ကိုယ်ပွတ်ပေးမယ်"
"ခြေထောက်တွေရောပဲ"
"ကိုယ်ဆေးလူးပေးမယ်လေ၊ အရင်တစ်ခါကလို"
"အိုကေ"
ဖုယွမ်ချွမ်းသူ့အားချော့မြူလိုက်သည်၊၊ ကွန်ပျုတာကိုပိတ်လိုက်ကာရှောင်ယွီကိုပွေ့ချီလိုက်တော့သည်။
---
နောက်တစ်နေ့တွင် ကျွင်းချင်ယွီစောစောနိုးလာခဲ့ပြီး ခြောက်နာရီထိုးပြီးချိန်တွင်မျက်လုံးများပွင့်လာခဲ့သည်။
ဆိုင်ဖွင့်ရမည့်နေ့မို့ သဘာ၀ကျစွာစောစောနိုးလာပုံပင်။
သူအိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေဆဲတွင် သူ့ဘေးမှလှုပ်ရှားမှုကိုသတိထားမိလိုက်သည်။ကျွင်းချင်ယွီစောင်ကိုဖက်ပြီးလှည့်ကြည့်လိုက်လျှင် ဖုယွမ်ချွမ်းမှာ အသိဥာဏ်တုကိုအသုံးပြုလျက်သတင်းများကိုကြည့်နေသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။
"အင်.. ဘာလုပ်နေတာလဲ"
ဖုယွမ်ချွမ်းကဆိုလိုက်သည် "ဆိုင်အကြောင်းပါ"
သူနှင့်ရှောင်ယွီကလွဲလျှင်မည်သူမျှဤဆိုင်အကြောင်းကိုမသိခဲ့ကြချေ။ ယခုဆိုင်ဖွင့်ပွဲကိုကြေညာလိုက်ပြီမို့ မသိသူများ မေးခွန်းထုတ်လာကြသည်မှာ ပုံမှန်ပင်ဖြစ်သည်။
မာရှယ်တချို့ကလည်းစာများပို့လာကြကာ ဖုယွမ်ချွမ်းလည်းပြန်ဖြေပေးရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။
ကောမန့်ထဲတွင်ပြဿနာရှာသူများတစ်ဦးမျှမရှိပဲ အားလုံးမှာ ပျော်ရွှင်နေကြသည်။
မနက်ခင်းအချိန်ကတိုတောင်းလှသည်မို့ကျွင်းချင်ယွီလည်းတစ်ချက်သာကြည့်လျက် ထကာမျက်နှာသစ်ရန်ပြင်လိုက်တော့သည်။
ကျွင်းချင်ယွီသည်ဆိုင်ကိုသွားကာလိုအပ်သည်တို့ကိုပြင်ဆင်ရန်ဆုံးဖြတ်ထားလေသည်။ယနေ့တွင်ဧည့်သည်ပိုများလိမ့်မည်။ကူးစက်ရောဂါလူနာများကို ဦးစားပေးမည်ဟုပြောထားသော်လည်း ကြိုတင်ကာကွယ်မှုအတွက်လာကြမည့်သူများလည်းရှိကြမှာပင်။
နောက်ကျမှသွားလျှင် ဆိုင်ပိတ်ချိန်လည်းနောက်ကျမည်ဖြစ်သည်။
မူလတွင်ဖုယွမ်ချွမ်းမှာရှောင်ယွီအတွက်အလွန်အလုပ်များပြီး ပင်ပန်းရမည်ကိုစိုးရိမ်နေခဲ့သည်။
သို့သော်သေချာတွေးကြည့်ပြီးနောက်တွင် ငါးလေးမှာကိုယ်ပိုင်အလုပ်လေးရှိသွားသည်ကကောင်းသောအရာဟုပင်တွေးလိုက်မိတော့သည်။
ဤနည်းဖြင့်ရှောင်ယွီကို အင်ပါယာမှခွဲထုတ်နိုင်မည်ဖြစ်သည်။
"မနက်စာစားပြီးရင်သွားရအောင်" ဖုယွမ်ချွမ်းကရိုးရှင်းသောအသားဆန်ပြုတ်တချို့ကိုချက်ထားခဲ့သည်။
"ဆိုင်ရောက်သွားရင်စားဖို့အချိန်ရှိတော့မှာမဟုတ်ဘူး"
အချိန်ကစောလွန်းနေသေးသည်။ ၊ ကျွင်းချင်ယွီမှာဗိုက်မဆာသေးချေ။
"လမ်းမှာပဲသွားရင်းနဲ့စားရအောင်လေ"
ကားထဲတွင် ကျွင်းချင်ယွီမှာ ဆန်ပြုတ်နွေးနွေးလေးကိုတစ်ငုံချင်းသောက်နေခဲ့သည်။
ဖုယွမ်ချွမ်းသည်သူ့အတွက်အရံဟင်းများကိုလည်းရံဖန်ရံခါခွံ့ပေးနေခဲ့သည်။ ကြက်ဥတစ်လုံးကိုလည်းခွာကနှုတ်ခမ်းတွင်အဆင်သင့်တေ့ပေးသည်၊
ငါးကလေးမှာ အာဟာရလုံလောက်စွာရရှိရန်လိုအပ်သည်။
ကျွင်းချင်ယွီဖြည်းဖြည်းချင်းစားနေခဲ့သည်။မနက်စာကိုလက်စသပ်ပြီးချိန်တွင် သူတို့မှာဆိုင်ကိုရောက်ခါနီးပင်။ လမ်းဘေးနှစ်ဘက်စလုံးမှတိုးကြိတ်နေသောလူအုပ်ကြီးကိုကြည့်ကာ မိမိ၏ဆိုငိလေးကိုပင်မမှတ်မိတော့မလိုဖြစ်သွားရ၏။
သူကလူအများကြီးလာလိမ့်မည်မှန်းကြိုတွေးထားသော်လည်း ဤမျှများမည်ဟုတော့မထင်ထားခဲ့ချေ။
လမ်းလယ်တွင်သွားလာနေသောကားများသာမရှိလျှင် လမ်းတစ်ခုလုံးတွင်လူပြည့်နေမှာကိုပင်စိုးရသည်။
လမ်းတွင်လည်းကားများပိတ်လျက်အခြေအနေမှာလွန်စွာထူးဆန်းနေခဲ့သည်။
ကျွင်းချင်ယွီ လည်းပြတင်းပေါက်တွင်မှီလျက်အပြင်သို့ဂရုတစိုက်ကြည့်လိုက်လျှင် ကြယ်တာရာစစ်တပ်ယူနီဖောင်းများနှင့်လူများက အပြင်ဘက်ရှိလူအုပ်ကိုထိန်းသိမ်းကာစစ်ဆေးနေခဲ့သည်။
ထိုလူများကို ဖုယွမ်ချွမ်းကြိုတင်တာ၀န်ပေးထားမှန်းမေးနေစရာတောင်မလိုချေ။
ဤအရာရှိများကျေးဇူးကြောင့်ပင် တိုးကြိတ်နေသောလူအုပ်ကြီးလည်းအစီအစဥ်တကျ ဆိုင်တံခါးရှေ့တွင်တန်းစီနေကြတော့သည်။
ယခုကတည်းကပင် မုန့်ဆိုင်လေးရှေ့မှ လူတန်းမှရှည်လျားနေခဲ့ချေပြီ၊
ဖုယွမ်ချွမ်းအနည်းငယ်တွေးတောလိုက်ပြီးနောက်ကားကိုကွေ့ကာ ဆိုင်နောက်ဘက်သို့မောင်းသွားလိုက်သည်။ နောက်ဘက်တွင်မည်သူ့ကိုမှ၀င်ခွင့်မပြုထားသည်မို့ ရှင်းလင်းလျက်ပင်။
ဆိုင်နောက်တံခါးမှ၀င်လျက် ဖုယွမ်ချွမ်းကဆိုလိုက်သည်။
"ကိုယ်ကအသီးတွေလှီးပေးမယ်၊ မင်းကကျန်တာတွေပဲဆက်စီစဥ်လိုက်ပေါ့"
ကျွင်းချင်ယွီသည် နေရာလွတ်ထဲမှအသီးအနှံများနှင့်စိတ်စွမ်းအင်ရည်များကိုထုတ်ယူလိုက်ပြီးနောက်ခြင်းတောင်းလေးဖြင့်စားပွဲပေါ်တင်လိုက်သည်။
"အိုကေ"
အပြင်ဘက်ရှိလူအုပ်ကိုစိတ်ပူရသော်လည်း သူ့ကိုယ်သူလည်းအရမ်းပင်ပန်းစေ၍မဖြစ်ချေ။
ဆိုင်ကိုစဖွင့်ကတည်းကစျေးကိုတခါတည်းကပ်ထားပြီးသားဖြစ်သည်။ မူရင်းစျေးမှာကြယ်ဓါးပြများ၏မတန်တဆစျေးနှင့်မတူပဲအလွန်သင့်လျော်နေဆဲဖြစ်သည်။
လူနာများမှာကုသပြီးချိန်အထိကုန်ကျမှုအလွန်သက်သာလိမ့်မည်။
Xxxxxx