အပိုင်း ၁၃၅

Chapter 135

အ​ဖြေမှာကျိုး​ကြောင်းမဆီ​လျော်လှ​သော်လည်း ကျွင်းချင်ယွီမှဖုယွမ်ချွမ်းအားကြည့်လိုက်ပုံမှာစ​နောက်​နေသည့်ပုံမ​ပေါ်ပဲ အလွန်အတည်အတန့်ဖြစ်​နေခဲ့သည်။

ကျွင်းချင်ယွီမျက်ခုံးပင့်လိုက်သည်။ ရှီခိုင်ရှင်းသာ ဤသတင်းကိုကြားလျှင် အ​ကြောက်လွန်ပြီး မြို့​တော်ကြယ်မှ ညတွင်းချင်းထွက်​ပြေးသွားမည်ကိုပင်စိုးရသည်။

ခရီးသွားမည့်ကိစ္စမှာဆုံးဖြတ်ပြီးဖြစ်​သော်လည်း ယခု​လော​လောဆည်တွင်မူ အခန်းအနားကိစ္စဖြင့်အလုပ်များရဦးမှာဖြစ်သည်မို့ ဖုယွမ်ချွမ်းကဆိုလိုက်သည်။

"အလျင်မလိုပါဘူး"

"အို​ကေ"

---

သူကိုယ်တိုင်လည်း ဝိဥာဥ်စွမ်းအင်စမ်းရေထဲတွင် အချိန်တစ်ခုခန့်ဆင်းစိမ်ပြီး​နောက် ဖုယွမ်ချွမ်း၏​​နေ့စဥ်အာဟာရထဲတွင်လည်း စမ်း​ရေကို​​ပေါင်းထည့်ထားလိုက်သည်။

ခန္ဓာကိုယ်အား စိတ်စွမ်းအင်ဖြင့်ပြည့်၀​စေလျှင် ​​သေခါနီးလူပင် ​ငေါက်ခနဲထထိုင်လာနိုင်​စေလိမ့်မည်။

ဖုယွမ်ချွမ်းမှာကျန်းမာသည်ထက်ပင်​ကျော်လွန်​သောလူဖြစ်သည်။

ကုသကန်ထဲသို့​ နောက်တစ်ကြိမ်ပြန်၀င်လိုက်ပြီး​နောက် ကျွင်းချင်ယွီသည်သူ၏စိတ်စွမ်းအင်ကိုဖွင့်ထုတ်လိုက်ပြီးလျှင် ​ပေါ်လာ​သော ​ဒေတာများကိုကြည့်လိုက်သည်။

မည်သည့် အမှားအယွင်းမှမရှိပဲ စမ်းသပ်မှုအားလုံးမှာပြည့်စုံ​ကောင်းမွန်လျက်ပင်။

ကျွင်းချင်ယွီထို​ဒေတာများကိုသိမ်းထားလိုက်ပြီး

ကုသကန်အဖုံးကိုပြန်ဖွင့်လိုက်ကာ

"​ကုသကန်ကို​နောက်ထပ်စက်နည်းနည်း​လောက် ရပ်ထားလိုက် ၊ဒီကြားထဲမသက်မသာဖြစ်တာမရှိရင် အဆင်​ပြေမှာပါ"

ဖုယွမ်ချွမ်းထရပ်လိုက်ကာ ​ရှောင်ယွီကိုဖက်လိုက်သည်။ "​ကျေးဇူး"

"သိပ်ဖိအားထား​နေစရာမလိုပါဘူး" ကျွင်းချင်ယွီပြုံးကာဆိုလိုက်သည်။ 

"အင်ပါယာကကိစ္စတွေကို ခင်များ​နေ​ကောင်းလာ​တော့မှ ကိုင်တွယ်လို့ရပါတယ်"

ဤရက်ထဲတွင် ၄င်းတို့ကို​ဖြေရှင်းရင်း ကျွင်းချင်ယွီ​ခေါင်း​​တွေမူး​နေခဲ့သည်။

ယင်းကိုကြားလျှင်ဖုယွမ်ချွမ်းပြန်လှဲချလိုက်သည်။

ကျွင်းချင်ယွီ : "?"

ကျွင်းချင်ယွီ၏အံ့သြ​သောအကြည့်ကိုမြင်လျှင်ဖုယွမ်ချွမ်းကဆိုလိုက်သည်။

"ကိုယ်ရက်နည်းနည်း​လောက်ထပ်​နေလို့ရဦးမယ်ထင်တယ်"

ကျွင်းချင်ယွီအကူအညီမဲ့စွာဖြင့် အဆိုပါလူကြီးအား လက်မှဆွဲထူလိုက်သည်။

"မရဘူး ​တော်လိုက်​တော့၊ ခင်များက အားပြန်​ပြည့်ချင်တာကနည်းနည်း အင်ပါယာကကိစ္စ​တွေကိုမ​ဖြေရှင်းချင်တာကများများ၊ ခင်များ​နေပြန်​ကောင်းလာတာနဲ့ ဒါ​တွေအကုန်ခင်များဘာသာလုပ်ရမယ်မှတ်။"

ဖုယွမ်ချွမ်းက​ ရှောင်ယွီဆွဲထူ​သော်လည်းထမလာခဲ့​ချေ။ ထိုအစား ငါး​လေးကိုဖက်လိုက်ပြီး​ ပေါင်​ပေါ်သို့တင်ကာ​ချော့မြူလိုက်သည်။

"အင်းပါ ကိုယ်လုပ်မှာ​ပေါ့၊ ဒါ​ပေမယ့် အင်ပါယာရဲ့မိခင်တစ်​ယောက်အ​နေနဲ့.."

၄င်းကိုကြားချှင် ကျွင်းချင်ယွီမှာတစ်စုံတစ်ခုကိုချက်ချင်းပြန်ကြား​ယောင်လာ​တော့သည်။သူက​ခေါင်းကို​မော့လျက် နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်ကာ ​နောက်ထွက်လာမည့်စကားများကိုတားလိုက်သည်။

ထို့​နောက်ဖုယွမ်ချွမ်း​ရှေ့တွင် ရှပ်အင်္ကျီထဲ၀င်လုမတက်ပုန်းကွယ်သွား​တော့သည်။

​ရေသူလေးမှာ ရှပ်အင်္ကျီ​​ကော်လာကြားမှ​ခေါင်းပြန်ထွက်လာခဲ့ပြီး သူ့အား အပြစ်ကင်းစင်စွာကြည့်လာခဲ့သည်။ 

"ဒီ​ရေသူ​လေးက ဘာမှနားမလည်ဘူး၊ သိလည်းမသိဘူးလို့"

ဖုယွမ်ချွမ်းတန့်သွားမိသည်။ သူ၏မျက်လုံးများကအပြုံးတို့နှင့်ပြည့်နှက်လာပြီး ငါးက​လေး၏ပါးပြင်ကို လက်​​ချောင်းတို့ဖြင့်ပွတ်သပ်လိုက်သည်။

ကျွင်းချင်ယွီကသူ၏လက်တွင်မှီလိုက်ပြီး လက်က​လေးကိုကိုင်လိုက်ကာ ချစ်စဖွယ်ပြုံးလျက်

"အချိန်ပို​လေးလုပ်လိုက်ဦး​နော်"

"..."

ဖိုင်များနှင့် ပုံရိပ်​ယောင်စခရင်များကို အမျိုးအစားခွဲကာသပ်သပ်ရပ်စပ်စီစဥ်ထား​သောစားပွဲတွ င်ထိုင်​နေသည့်တိုင် ဖုယွမ်ချွမ်း အလုပ်လုပ်ရန်စိတ်​ရောက်မ​နေခဲ့​ချေ။

ကျွင်းချင်ယွီမှ သူ၏ပုခုံး​လေးကိုလိမ်လိမ်မာမာမှီထားရင်းက ဖုယွမ်ချွမ်း၏အမူအယာကိုမြင်လျှင် ရယ်စရာ​ကောင်းသည်ဟုခံစားမိ​လေသည်၊

ဖုယွမ်ချွမ်းမှာယခင်က အလုပ်ဂျိုးတစ်​ယောက်ဖြစ်ခဲ့ဖူးသည်ကိုပင်သူသတိရသွားမိသည်။သူကတစ်ရက်စာအလုပ်ကိုတစ်ရက်ပြီး​အောင်လုပ်ကာ ဘယ်​တော့မှအ​ကြွေးမတင်​စေရ​ချေ။

ညနက်သည်အထိလည်း အလုပ်လုပ်​​လေ့ရှိကာ ထိုစဥ်ကကျန်းမာ​ရေးပင်လျှင်သိပ်မ​ကောင်းခဲ့​ချေ။ ထိုအ​ခြေအ​နေမှာပင် သူကအလုပ်ကို တစိုက်မတ်မတ်လုပ်​နေဆဲဖြစ်ကာ အလုပ်​အ​ပေါ်မည်မျှစိတ်နှစ်ထား​ကြောင်းမြင်သာလှသည်၊

သို့​သော်ယခု​တော့..

ကျွင်းချင်ယွီ ဖုယွမ်ချွမ်း၏လည်တိုင်တွင်မှီလျက် စာရွက်စာတမ်းများကိုလက်ညှိုးထိုးလိုက်ကာ

"သဘက်ခါအခမ်းအနားရှိတယ်​နော်၊ အချိန်ဆွဲ​နေလို့မရ​တော့ဘူး"

"ပြီး​တော့အဲဒီအထက်တန်းလွှာ​​(မျိုးရိုးမြင့်)တွေ"

"နယ်​မြေ​တွေနဲ့ပတ်သတ်တာ​တွေ​ရောပဲ"

"ငါး​လေး" ဖုယွမ်ချွမ်းညင်သာစွာ​ခေါ်လိုက်သည်။

"ကိုယ်လုပ်မှာပါ သိပ်မဆူပါနဲ့"

ကျွင်းချင်ယွီ ​ပျော်ရွှင်စွာပြုံးလိုက်ပြီး ထခုန်လိုက်​တော့သည်။

"​ရေး.."

ဖုယွမ်ချွမ်းကပုခုံးကိုသိုင်းဖက်၍ငါး​လေးကို အသာအယာပြန်ဖမ်းလိုက်သည်။

"ဂရုစိုက်"

"ခင်များနဲ့အတူ​နေ​ပေးမယ်" ကျွင်းချင်ယွီကသူ့ပုခုံးကိုပြန်မှီထားလျက်အမြှီး​လေးကလည်း ဖုယွမ်ချွမ်း၏လက်က​လေးကိုရစ်ပါတ်ထားလိုက်သည်၊

ဖုယွမ်ချွမ်းလည်းငါးက​လေးသက်​တောင့်သက်သာ​နေရာယူပြီးသည်ကို​စောင့်ပြီး​နောက်သူ၏အာရုံတို့ကို ပုံရိပ်​​ယောင်မျက်နှာပြင်ထံပြန်ပို့လိုက်​တော့သည်။

---

အခမ်းအနားစတင်သည့်​နေ့

ကျွင်းချင်ယွီကုတင်စွန်းတွင်ထိုင်ရင်း အပြင်ဘက်မှာ​မှောင်မိုက်​နေ​သော​ကောင်းကင်ကိုကြည့်လိုက်သည်။

မနက်ခင်း၃နာရီဖြစ်သည်။

အိပ်တ၀က်နိုးတဝက်၊ မျက်လုံး​လေးကလည်းမပွင့်တပွင့်ဖြင့် ထထိုင်​နေသည်ကိုမြင်လျှင် ဖုယွမ်ချွမ်းကဆိုလာသည်၊

"အိပ်ချင်​နေ​သေးရင်ဆက်အိပ်လိုက်ဦး​လေ၊ ည​နေခင်းမှ မင်္ဂလာပွဲလုပ်လိုက်ချင်လား"

တကယ့်ကို​​စောလွန်း​နေ​သေး​သော်လည်း တစ်ရက်တည်းတွင်အကုန်လုံးအစီအစဥ်တကျဖြစ်မှရမည်။

ဖုယွမ်ချွမ်းမှာတခြားအပိုပွဲ​တွေထက်သူတို့မင်္ဂလာပွဲကိုသာလျှင်အာရုံစိုက်လေသည်။

ကျွင်းချင်ယွီ​ခေါင်းကိုခါလိုက်ကာ သူ၏ပါးပြင်ကိုဖုယွမ်ချွမ်း၏လက်ဖ၀ါးထဲတွင်ပွတ်သပ်လိုက်သည်။

သူကသက်ပြင်းက​လေးအသာချလျက်

"အရင်ဆုံးမနက်စာစားရ​အောင်"

အလုပ်များလာလျှင် စားဖို့အချိန်ရှိ​တော့မည်မဟုတ်။

"​ကောင်းပြီ"

ကျွင်းချင်ယွီ​က ပေါက်စီကိုတမြုံ့မြုံ့၀ါး​နေရင်း ဖုယွမ်ချွမ်းအ၀တ်လဲ​နေသည်ကိုကြည့်​နေမိသည်။

အခမ်းအနားမှာအထူးအ၀တ်အစားများ၀တ်ဆင်ရန်လိုအပ်သည်။သာမာန် suit၊နက်ခ်တိုင်တို့နှင့်မတူပဲ မကြာ​သေးခင်ကမှအလျင်စလိုစီစဥ်ထားရတာဖြစ်သည်။

​နောက်ဆုံးတစ်ထပ်ကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်၀တ်ဆင်ပြီးသည်နှင့် ​ရှောင်ယွီထံသို့​လျှောက်လာခဲ့​တော့သည်။

ကျွင်းချင်ယွီက​ပေါက်စီကိုတမြုံ့မြုံ့၀ါး​နေသည်ကိုမြင်လျှင်ရေသန့်ဘူးကိုဖွင့်လျက် ကမ်း​ပေးလာသည်။

"​​​ရေနည်းနည်းသောက်လိုက်"

ကျွင်းချင်ယွီက သူ၏လက်ထဲမှာပင် တစ်ငုံခန့်​သောက်လိုက်ကာ ဆိုလိုက်သည်။

"ကျွန်​တော်လည်းအင်္ကျီလဲ​တော့မယ်"

ဖုယွမ်ချွမ်းကဆိုသည်။

"ဒီမှာပဲလဲလိုက်​တော့​လေ"

ကျွင်းချင်ယွီသည်သူ၏နှုတ်ခမ်း​ထောင့်ကိုတစ်ရှူးဖြင့်ပွတ်သုတ်လိုက်ကာအ၀တ်အစားများကို​ကောက်ယူလိုက်သည်။

အပြင်သို့ထွက်လိုက်​သောအခါ အပြင်မှ​ကောင်းကင်မှာ အခန်းထဲမှာ​လောက်​ မှောင်​မနေချေ။

ရှီခိုင်ရှင်းက အခန်း၀တွင်ရပ်​နေပြီး သူ့ကိုခါးညွတ်ကာအရိုအ​သေ​ပေးလာခဲ့သည်။

"အင်ပါယာအရှင် ၊အရှင် အကုန်လုံးအဆင်သင့်ဖြစ်​နေပါပြီ"

"အို​ကေ"

ကျွင်းချင်ယွီလည်း လုပ်ထုံးလုပ်နည်းအကုန်ကိုလိုက်နာကာလိုက်လုပ်​ပေးခဲ့သည်။

ရှီခိုင်ရှင်းကားထဲသို့၀င်လိုက်ပြီး ယာဥ်​မောင်းထိုင်ခုံတွင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဤတစ်ကြိမ်တွင်​တော့ ကားကအလိုအ​လျောက်မ​မောင်းနှင်ခဲ့​ချေ။

ခရီးကအရမ်းမ​ဝေးသည်မို့ နာရီ၀က်ခန့်ခပ်​နှေး​နှေး​မောင်းနှင်ရုံဖြင့်​ရောက်နိုင်သည်။

ကျွင်းချင်ယွီလည်း​ဘေးတွင်ရပ်​နေ​သောသူအားကြည့်လိုက်သည်။ တစ်ဦးမှာ အလွန်ကျက်သ​ရေရှိကာခန့်ညားပြီး တစ်ဦးမှာ​တော့အလွန်​ကျော့ရှင်းကာလှပ​လေသည်။

​တော်၀င်မျိုးနွယ်တချို့ကိုသာဖိတ်ထားပြီး တခြား​ခေါင်းမာ​သောလူအိုကြီးတချို့ကို​တော့ ဖုယွမ်ချွမ်းအားမလှုပ်နိုင်​အောင်ဖိအား​ပေးထားခဲ့သည်။ ဤ​နေရာသို့ဖိတ်ကြားခံထားရသူများမှာ ရိုးသားပြီး စစ်မှန်​သော မျက်နှာသစ်လူငယ်တချို့သာဖြစ်သည်။

ကား၀င်လာသည်ကိုမြင်​သော် စကား​ပြော​နေ​ကြ​သောလူအားလုံးကချက်ချင်းတိတ်ဆိတ်လျက် ​ဘေးတွင်တညီတညာရပ်လိုက်ကြာ​တော့သည်။

ဖုယွမ်ချွမ်းသည်သူ၏လက်ဖြင့်ကျွင်းချင်ယွီ၏ခါး​လေးကိုဖက်လိုက်ပြီး အမြင့်ဆုံး​ထိုင်ခုံသို့တလှမ်းပြီးတစ်လှမ်း​လျှောက်သွားခဲ့သည်။

သူ့​ခြေ​ထောက်၏​အောက်တွင် အနီ​ရောင်​ကော​ဇောကိုခင်းထားပြီး ​လေ​ပြေတိုးသံသဲ့သဲ့ကိုသာလျှင် ကျွင်းချင်ယွီကြား​နေရ​​လေသည်။

ကျွင်းချင်ယွီ မှာလူအုပ်အလယ်မှ​လျှောက်လှမ်း​နေရချိန်တွင်အနည်းငယ်စိတ်လွတ်လျက်။

ဖုယွမ်ချွမ်း၏ ခန့်ညားလှ​သောအသွင်အပြင်နှင့် အမြင့်ဆုံးဆီတစ်လှမ်းချင်း​လျှောက်လှမ်း​နေသည့်ပုံကို မိမိမျက်စိနှင့်တပ်အပ်မြင်​နေရသည်မှာ အလွန်အိပ်မက်ဆန်လှသည်။

၄င်းကိုစဥ်းစား​နေမိစဥ် သူ၏ခါးထံမှ တင်းကြပ်​သော​ပွေ့ဖက်မှုကိုခံစားလိုက်ရသည်။ သူအသိ၀င်လာမိသည်နှင့်​မော့ကြည့်လိုက်ရာ ဖုယွမ်ချွမ်းကသူ့အားငုံ့ကြည့်​​နေသည်ကို​တွေ့လိုက်ရ​​လေသည်။

ကျွင်းချင်ယွီ သူ၏မျက်လုံးတို့ကို​ကွေးလိုက်ပြီး ​လျှောက်လမ်းကိုပြန်လည်အာရုံစိုက်လိုက်​တော့သည်။

လူတိုင်းက​ခေါင်းကိုငုံ့ထားလျက် ငြင်းပယ်မှုတစ်စုံတစ်ရာကိုမှမပြရဲကြ​ချေ။ ဤသည်ကမှားယွင်း​နေမှန်းသိလျှင်​တောင် မိမိကိုယ်မိမိပြသနာထဲဆွဲမထည့်လိုကြ​ချေ။

လူတိုင်း၏အာရုံ​အောက်တွင် ဖုယွမ်ချွမ်းက​နောက်ဆုံးတစ်ဆင့်ကိုတက်လိုက်ပြီး အင်ပါယာနှင့် အင်ပါယာအရှင်မ၏ ကိုယ်​ရေးအချက်အလက်က စတင်အသိအမှတ်ပြုခံလိုက်ရ​တော့သည်။

ဖုယွမ်ချွမ်း၏အတိတ်မှ​အောင်မြင်မှုများကို ပုံရိပ်​ယောင်မျက်နှာပြင်ပါ်တွင်​ဖော်ပြထားခဲ့သည်။

ကျွင်းချင်ယွီပင်လျှင် ဖုယွမ်ချွမ်း၏​စစ်ပွဲ​အောင်မြင်မှုများကိုသိရှိပြီးဖြစ်သည့်တိုင် ၄င်းစာရင်းအရှည်ကြီးကိုမြင်လျှင် မှင်သက်မိရ​သေးသည်။

အ​ရေးအကြီးဆုံးမှာ ထိုထဲမှ အသီးအနှံ​ထောက်ပံ့မှုမှတ်တမ်းမှာသူ့နာမည်နှင့်ဖြစ်ပြီး သူ့​နောက်မှာမှဖုယွမ်ချွမ်းကရှိ​နေခဲ့သည်။

ကျွင်းချင်ယွီမျက်ခုံးပင့်လိုက်မိသည်။ ဤ​အောင်မြင်မှုမှတ်တမ်းမှာ ယခုမှပြင်ဆင်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ယခင်ကသူ့နာမည်မပါရှိ​ချေ၊

တခြားတမျိုး​ပြောရလျှင်ဖုယွမ်ချွမ်းစီစဥ်​ပေးထားခြင်းဖြစ်သည်။

ကျွင်းချင်ယွီကအသံတိုးတိုး​လေးဖြင့်​မေးလိုက်သည်။

"အသီးအနှံ​ထောက်ပံ့တဲ့မှတ်တမ်းက.."

"အဲဒါ​တွေကို​မင်းကထုတ်​ပေးခဲ့တာ​လေ၊ ဒါ​ကြောင့်မင်းနာမည်ကိုထည့်​ပေးထားတာပါ"

"ဒါဆို​နောက်က​ရော"

"မင်းကကိုယ့်အပိုင်​လေ"

ကျွင်းချင်ယွီပင်လျှင်ခဏမျှတန့်သွားမိသည်။

ဒါဆို​ဖုယွမ်ချွမ်း​ လေဘယ်တပ်ထားတာက အသီးအနှံ​တွေကိုမဟုတ်ပဲ သူ့ကို​ပေါ့။

ဖုယွမ်ချွမ်း၏အလွန်စိတ်ရှည်လက်ရှည်ရှင်းပြ​နေ​သောအမူအယာ​အောက်တွင် ကျွင်းချင်ယွီ၏မျက်နှာလည်းနီရဲလာခဲ့သည်။သူက​ချောင်းအသာဟန့်ပြီးတစ်ခုခု​ပြောရန်ပြင်လိုက်စဥ်တွင်

"​ကောင်း​သော​နေ့ပါ အင်ပါယာအရှင် ​ကောင်း​​သော​​နေ့ပါ အင်ပါယာအရှင်မ"

အလယ်တွင်ရပ်လျက် ရှီခိုင်ရှင်းမှအရိုအ​သေ​ပေးလာခဲ့သည်။

​ဘေးမှ၀န်ထမ်းများနှင့်အရာရှိများ ​တော်၀င်မျိုးနွယ်များကလည်း ရှီခိုင်ရှင်းနှင့်အတူ တညီတညာတည်း အရိုအ​​သေ​ပေးလိုက်ကြသည်။

"​ကောင်း​သော​နေ့ပါ ​အင်ပါယာအရှင် ​ကောင်း​သော​နေ့ပါ အင်ပါယာအရှင်မ"

ဖုယွမ်ချွမ်း​ပေါ့ပါးစွာဆိုလိုက်သည်။

"​ကောင်း​သော​နေ့ပါ"

တုန့်ပြန်နှုတ်ဆက်ပြီးသည်နှင့် အားလုံးကထရပ်ကာ ဖုယွမ်ချွမ်း၏စကားကို​စောင့်​နေကြသည်။

ထုံးစံအရဤ​နေ့တွင် သူတို့မှာ အင်ပါယာ၏အနာဂါတ်ဖွံ့ဖြိုး​ရေးနှင့် စီမံကိန်းများအ​ကြောင်း​ပြောကြရမှာဖြစ်ပြီး အားလုံးက တိတ်တဆိတ်နား​ထောင်ကြရလိမ့်မည်။

သို့​သော်ဖုယွမ်ချွမ်းကမူ ဤကိစ္စများအ​ကြောင်းတစ်ခုမျှမဆိုပဲ "အင်ပါယာရဲ့အရင်ကဥပ​ဒေအ​​ဟောင်းအတိုင်းပဲ ဘာမှ​ပြောင်းလဲမှုရှိမှာမဟုတ်ဘူး၊ အားလုံးကအတူတူပဲ အင်ပါယာရဲ့အုပ်ချုပ်သူပဲ​ပြောင်းလဲသွားတာဖြစ်တယ်၊ အရင်တုန်းကအင်ပါယာ​တွေနည်းတူ သြဇာသက်​ရောက်ဆဲဖြစ်မှာပဲ၊ သဘောမတူတဲ့သူမရှိဘူးဆိုရင် ဒီ​နေရာမှာပဲအတည်ပြုလိုက်ပြီ"

လူတိုင်းကတန့်သွားကြကာ သူတို့ကြားလိုက်သည်တို့ကမှန်ကန်ရဲ့လားပြန်​တွေးကုန်ကြသည်။

အတိတ်တွင်ဆိုလျှင် အင်ပါယာအရှင်တို့မှာ သြဇာအာဏာကိုတိုက်ရိုက်ယူဖို့တုန့်ဆိုင်းမ​နေသလို လူ၁၀၀၀၀​ကျော်၏သ​​ဘောထားကိုလည်း​ဂရုစိုက်ခြင်းမရှိခဲ့​ချေ။

အခုအင်ပါယာအရှင်က စ​နေတာမဟုတ်ပဲ အတည်​ပြော​နေတာပါ​နော်

၄င်းကသူတို့ကို ခတ္တမျှမယုံကြည်နိုင်ဖြစ်သွား​စေခဲ့သည်။

Xxxxxx