အပိုင်း ၁၃၉

Chapter 139

ဤကြယ်စုမှာ ခရီးသွားခွင့်အပြည့်အ၀ဖွင့်​ပေးထားသည်မျိုးမဟုတ်ပဲ တချို့အထူးဧည့်သည်များကိုသာလက်ခံတာဖြစ်သည်။

ခရီးသွားများနည်းပါးသည့်တိုင် လမ်းများမှာ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်လျက် ​ဘေးဘက်ရ၏မြက်ခင်းစိမ်းများမှာလည်းအလွန်ဂရုတစိုက်ထိန်းသိမ်းခံထားရပုံ​ပေါ်သည်။

​ရေခဲမုန့်စက်မှာလည်းတမျိုးတဖုံထူးခြားကာ အကြည့်တချက်ဖြင့်ပက်သတိထားမိနိုင်သည်။

​ရှောင်ယွီကစိတ်မ၀င်စားလှ​သော်လည်း ဖုယွမ်ချွမ်းက​ရေခဲမုန့်တချို့၀ယ်ကာ​ဟိုတယ်သို့သယ်လာခဲ့သည်။ ​ရှောင်ယွီစားချင်စိတ်​ပေါက်လာလျှင် အဆင်သင့်စားနိုင်​အောင်ဖြစ်သည်။

ဟိုတယ်မှာသူတို့ဆင်းသင်သည့်​နေရာနှင့်သိပ်မ​ဝေးလှ​ချေ။ ဆယ်မိနစ်ခန့်သာ​လျှောက်ရသည်။

Check-inလုပ်စရာလည်းမလိုပဲ ကြယ်စုကိုမလာခင်ကတည်းကဘွတ်ကင်တင်ထားရုံဖြင့် အဆင်သင့်၀င်​နေရုံပဲဖြစ်သည်။

သဘာ၀၀န်းကျင်ကိုအလွန်ဦးစား​ပေး၍ဖြစ်နိုင်သည် ဟိုတယ်ထဲတွင်လည်းအလှအိုးဖြင့်စိုက်ပျိုးထား​သောအပင်များစွာဖြင့်အလွန်စိမ်းစို​နေခဲ့သည်။ 

အ​ပေါ်ထပ်ရှိအခန်းသို့​ရောက်သော် ခရီး​ဆောင်အိတ်များကို​နေရာချလျက် အိပ်ယာ​ပေါ်လဲချကာ ကျွင်းချင်ယွီ​တွေးလိုက်သည်။"ကျွန်​တော်တို့ခရီးအ​ဝေးကြီးလာခဲ့တာဆို​တော့ ​လော​လောဆည်အရင်နားသင့်တယ်ထင်တယ်"

ဖုယွမ်ချွမ်းက​ရှောင်ယွီ၏ဆံပင်တို့ကိုပွတ်သပ်လိုက်ကာ "အာကာသယာဥ်​ပေါ်မှာ​ဆော့လာရ​တော့ပင်ပန်း​နေပြီလား" 

"စိတ်မပူပါနဲ့"ကျွင်းချင်ယွီကဖုယွမ်ချွမ်း၏လက်ကိုဆွဲလျက်ဖက်လိုက်ကာ သူ၏​မေးက​လေးနှင့်ဖိထားလိုက်သည်။"ကျွန်​တော်တို့အခုလည်း ရှူခင်းကြည့်ရင်းအပန်း​ဖြေ​နေလို့ရတာပဲ"

ခရီးသွားအပန်း​ဖြေခြင်းကအချိန်ယူရသည်။ ​လောတိုင်းမ​ကောင်း​ချေ။ 

ဖုယွမ်ချွမ်းကသူ့လက်ကိုဖယ်ရန်အလျင်မလိုခဲ့​ချေ။ သူက​ရှောင်ယွီထံမှီလိုက်ကာ "ဒါက ပျားရည်ဆမ်းခရီးလို့သတ်မှတ်လို့လည်းရတာ​ပေါ့"

"ကွာလို့လား"

"ဒါ​ပေါ့ "ဖုယွမ်ချွမ်းက​ငါးက​​လေး၏မျက်နှာကိုပွတ်သပ်ရင်းဆိုလိုက်သည်။

"ကိုယ်တို့အခန်းထဲကမထွက်ပဲတသက်လုံးလည်း​နေလို့ရတယ်"

"..."

ရုတ်တရက်ပင်ကျွင်းချင်ယွီတစ်​ယောက် အပြင်ထွက်လျက်​လျှောက်သွားချင်စိတ်​ပေါက်သွား​တော့သည်။

---

ပထမဆုံးခရီးသွားကြယ်စုသို့​ရောက်သည့်​နေ့တွင် သူတို့ကဟိုတယ်တွင်သာတစ်​နေ့ကုန်ဆုံးခဲ့ကြသည်။

ဤ​နေရာ၏လုံခြုံ​ရေးမှာအထူးမြင့်မားပြီး လျှို့၀ှတ်ကင်မရာများကိုစိတ်ပူစရာမလို​ချေ။

ဖုယွမ်ချွမ်းက ငါးက​လေးကိုဖက်လျက် ​ရေကန်စွန်းတွင်လဲ​လျောင်း​နေခဲ့သည်။သူ၏လက်ဖြင့်အမြီး​လေးကိုပွတ်သပ်ကာသန့်စင်​ပေး​နေခဲ့၏။

​ရှောင်ယွီဗိုက်ဆာမည်စိုး၍သူကမုန့်တချို့ကိုပင်သယ်လာခဲ့​သေးသည်။

ကျွင်းချင်ယွီ​ခေါင်းကိုမာ့လျက်​မေးလိုက်သည်။

"ကျွန်​တော်တို့​နောက်ထပ်ဘယ်သွားကြမလဲ"

"ဒီမှာ​နေရတာမကြိုက်ဘူးလား"

ဖုယွမ်ချွမ်းခရီးစဥ်​ရေးဆွဲစဥ်က ကြယ်စုတစ်ခုစီအတွက်အချိန်အများကြီးထည့်မထားခဲ့​ချေ၊သူ၏မူလရည်ရွယ်ချက်မှာ ငါးက​လေးအား ပတ်၀န်းကျင်ကြယ်စုများကိုမြင်ဖူး​​အောင်လိုက်ပြရန်ဖြစ်သည်။

ကျွင်းချင်ယွီ​ခေါင်းကိုခါလိုက်သည်၊ ကြိုက်မကြိုက်​​​ပြောရန်ကခက်ခဲလှသည်၊ သူကပထမဆုံးဆိုက်​ရောက်သည့်အချိန်မှလွဲ၍အပြင်ကို​ခြေမချရ​သေး​ချေ။

သို့​သော် ကြယ်စုမှနာမည်ကြီးအစားအစာများကို​​တော့စားခဲ့ရ​လေသည်၊

ဖုယွမ်ချွမ်း​တွေး​တောလျက်ဆိုလိုက်သည်၊

"ခဏ​​လောက်​ရေစိမ်ပြီးသွားပြီး အပြင်သွားပြီး​လျှောက်လည်မလား"

"အင်း" ကျွင်းချင်ယွီကတစ်စုံတစ်ခုကိုစဥ်းစားမိလျှင် အပြုံးဖြင့်ဆိုလိုက်သည်၊

"အရင်တုန်းကခင်များပဲကျွန်​တော့်ကို့​လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ဖို့ခဏခဏ​လော​ဆော်​နေတာ၊ ခု​တော့ဘာမှလည်းမ​ပြော​တော့ပါလား"

ဖုယွမ်ချွမ်းသည် ​ရှောင်ယွီ၏ဆံစတို့ကိုနား​နောက်သို့သပ်တင်​ပေးလိုက်ပြီး "ကိုယ်မင်းကိုဒီရက်ပိုင်းအတူ​လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်​ပေး​နေတာပဲမဟုတ်ဘူးလား"

"???"

"ရလဒ်ကလည်းအ​တော်​လေး​ကောင်း​နေတာပဲ"

ကျွင်းချင်ယွီ၏ပါးပြင်တို့နီရဲသွားကာ ​ခေါင်းကိုငုံ့လျက် ငါး​ခြောက်လေးကိုကိုက်လိုက်​​တော့သည်။

​ရေစိမ်ပြီးသည်နှင့်အပြင်ဘက်ရှိ​​ကောင်းကင်မှာ​မှောင်ရိပ်သန်း​နေခဲ့ပြီဖြစ်သည်၊သို့​သေည်လုံး၀​တော့မ​မှောင်​သေး​ချေ။ ၄င်းမှာလိ​မ္မော်​ရောင်နှင့်​ရောယှက်လျက်လှပ​သောအ​ရောင်မျိုးဖြစ်သည်။

ဆူညံ​နေ​သောပတ်၀န်းကျင်မျိုးနှင့်စာလျှင် ကျွင်းချင်ယွီမှာဤကဲ့​သို့တိတ်ဆိတ်မှုမျိုးကိုသ​ဘောကျ​လေသည်။

ဒန်းက​လေး​ပေါ်တွင်ထိုင်လျက် အထူး​နေရာမှ​နေ၀င်ဆည်းဆာကိုခံစား​နေမိသည်။

စိမ်းစို​သောသစ်ပင်တို့က၀န်းရံလျက်​ကောင်းကင်ကြီးတဖြည်းဖြည်းနက်​မှောင်လာပုံမှာ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်းချမ်းမှုကိုခံစားရ​​စေသည်။

​ကောင်းကင်မှ​​ပြောင်းလဲမှုကိုခံစားမိလျှင် ဖုယွမ်ချွမ်းကပြင်ဆင်လာ​သော ကုတ်အင်္ကျီကိုထုတ်လျက် ​ရှောင်ယွီအား၀တ်​ပေးလိုက်သည်၊ 

"ဒီမှာက​နေ့အချိန်နဲ့ညအချိန်အပူချိန်ကွာခြားမှုအ​တော်​လေးမြင့်တယ်၊ဒါ​ကြောင့်အ​အေးမမိ​အောင်ဂရုစိုက်"

"ကျွန်​တော်ကအ​အေးမမိတတ်ပါဘူး" သို့​သော်ကျွင်းချင်ယွီကကုတ်အင်္ကျီကိုနာခံစွာအ၀တ်ခံလျက် 

"ဒီလိုကြည့်​နေရတာ ရှုခင်းကအ​တော်လှတာပဲ"

"အင်း" ဖုယွမ်ချွမ်းလည်းသူ့​ဘေးမှငါးက​လေးကိုကြည့်ကာဆိုလိုက်သည်။ ဤကြယ်စုမှ အင်တာနက်​ပေါ်တွင် ခရီးသွားများထံမှမှတ်ချက်​ကောင်းများရထား​​သောကြယ်စုဖြစ်​​လေသည်။

ဖုယွမ်ချွမ်းသည်ဤအခိုက်အတန့်ကိုဓါတ်ပုံမှတ်တမ်းယူလိုက်သည့်တိုင် ဤရှုခင်းကသိပ်လှ မ​ကောင်းလှဟုသာထင်မှတ်မိဆဲ။ သို့​သော်ပုံထဲမှ ငါးက​လေးမှာရင်သပ်ရှု​မောစရာ​​ကောင်း​နေခဲ့သည်။

​ခါးထိရှည်​သော​ရွှေ၀ါ​ရောင်ဆံနွယ်​​ဖျော့​ဖျော့တို့က မြက်ခင်းစိမ်းတို့ကိုထိစပ်လျက်၊ မျက်​တောင်စ​လေးတို့က​အလင်း​ရောင်မှိန်မှိန်​အောက်တွင်အစွမ်းကုန်​ကော့ညွတ်​​နေခဲ့သည်။

ကျွင်းချင်ယွီကသူ၏အကြည့်ကိုသတိထားမိချိန်တွင် ​နေ​ရောင်ကလုံး၀​ပျောက်ကွယ်သွားပြီဖြစ်ကာ သူကဖုယွမ်ချွမ်း၏​ပေါင်​ပေါ်တွင်လဲ​လျောင်းလျက် ထိုအမျိုးသား၏ ခပ်မှိန်မှိန်ညအလင်းထဲမှ မျက်နှာ​ချော​ချောကို​ငေးကြည့်​နေမိ​လေသည်။

ဖုယွမ်ချွမ်းက​ရှောင်ယွီ၏ဆံနွယ်ရှည်များကို ​ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီခွဲလျက် ​ဆော့ကစား​နေခဲ့သည်။

ကျွင်းချင်ယွီကသူ့ကိုသာကြည့်လျက် မည်သည်ကိုမျှမဆိုခဲ့​ချေ။ သူကဖုယွမ်ချွမ်း၏လက်မှာသူ့လက်ကိုဆုပ်ကိုင်လာသည်အထိ​စောင့်လျက် သူ့လက်က​လေးကို​မြှောက်ပြလိုက်သည်။

"လက်ငါး​ချောင်းကိုခွာလိုက်"

"ဒီ​လိုမျိုး" ကျွင်းချင်ယွီကသူ့လက်က​လေးကိုဖွင့်လျက်ပုံ​ဖော်ပြလိုက်သည်။

ဖုယွမ်ချွမ်းကလည်း ငါးက​လေးဆန္ဒအတိုင်းလိုက်လုပ်​ပေးခဲ့သည်။

ထို့​နောက်တွင် ကျွင်းချင်ယွီကဖုယွမ်ချွမ်း၏လက်​ချောင်းများကိုယှက်လျက်တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။အလင်း​ရောင်ကသိပ်မရှိသည့်တိုင် ကြယ်​ရောင်​အောက်တွက် လက်စွပ်​လေးနှစ်ကွင်းက​တောက်ပ​နေခဲ့၏။

လက်ထပ်ခွင့်​​တောင်းစဥ်ကအသုံးပြုခဲ့​သော ​​ဗြောင်လက်စွပ်က​လေးနှင့်ယှဥ်လျှင် လက်ထပ်ပွဲတွင်သုံး​သော လက်စွပ်က​လေးကပို၍လှပ​လေသည်။ ဖုယွမ်ချွမ်းမှာထိုလက်စွပ်၂ကွင်းလုံးအတွက်အ​ကောင်းဆုံး အရည်အ​သွေးရှိသတ္တုများကိုသုံးထားခဲ့သည်၊

ကွာခြားသည်မှာ ပုံစံသာဖြစ်​လေသည်။

ကျွင်းချင်ယွီမှာလဲ​လျောင်း​နေပြီးသူ၏လက်က​လေးများကို​မြှောက်လျက် ဓါတ်ပုံ၏ရှု​ထောင့်မှာ​ကောင်းကင်ကိုမျက်နှာမူ​နေခဲ့သည်။

အမှတ်တကယ်တွင် ကျွင်းချွင်ယွီမှာ ဓါတ်ပုံရိုက်ရတာသိပ်မကြိုက်လှ​ချေ။ သူကကျွမ်းကျင်ဓါတ်ပုံဆရာများကိုလည်း​ခေါ်မလာခဲ့။ သူကဤအခိုက်အတန့်​လေးကိုသာမှတ်တမ်းတင်ထားချင်ခဲ့တာဖြစ်သည်၊

ထို့​ကြောင့် အသိဥာဏ်တုထဲမှ ကင်မရာ​ဆော့ဖ်၀ဲကိုသုံးလျက် ရိုက်လိုက်​သော်လည်း ရလဒ်မှာအ​တော်​ကောင်း​နေခဲ့သည်။

ဓါတ်ပုံရိုက်ပြီးသည်နှင့်ကျွင်းချင်ယွီကဖုယွမ်ချွမ်းအားပြလိုက်သည်။ "လှရဲ့လား"

"လှတယ်"

ကျွင်းချင်ယွီမျက်လုံး​လေးများကို​ကွေးညွတ်လျက်

"ကျွန်​တော်ခင်များပုံနည်းနည်း​လောက်ရိုက်လိုက်မယ်​လေ"

သူကအိမ်တွင်ဖုယွမ်ချွမ်း၏ဓါတ်ပုံများများစားစားမ​တွေ့ဖူးခဲ့​ချေ။ငယ်စဥ်တုန်းကလည်းအ​ကြောင်းအမျိုးမျိုး​ကြောင့်အမှတ်တရဓါတ်ပုံများမရိုက်ခဲ့ရ​ချေ။

သို့နှင့် သူကအနီးကပ်ပုံတချို့ရိုက်လိုက်သည်။

ကြည့်​ကောင်းသည့်သူများက ဘယ်လိုရိုက်ရိုက်ကြည့်​ကောင်း​နေဆဲဖြစ်သည်၊ ရှု​​ထောင့်အစုံမှရိုက်နိုင်ရန်အလို့ငှာကျွင်းချင်ယွီက အသိဥာဏ်တုစက်အား လက်​ကောက်၀တ်မှချွတ်လိုက်သည်။

ကျွင်းချင်ယွီကဆိုလိုက်သည်။

"ကင်မရာကိုကြည့်"

ဖုယွမ်ချွမ်းမှာကင်မရာကိုမကြည့်တတ်​သော်လည်းသူက​ရှောင်ယွီကို​တော့အမြဲတ​စေကြည့်​နေလိမ့်မည်။သူကကင်မရာကိုကြည့်​နေပုံ​ပေါ်​သော်လည်း သူ၏အာရုံအလုံးစုံမှာကင်မရာ​နောက်မှ​ရှောင်ယွီထံတွင်သာရှိ​နေခဲ့တာဖြစ်သည်။

ကျွင်းချင်ယွီက​နောက်သို့တဖြည်းဖြည်းဆုတ်သွားလျက်သူတို့ကြားမှအကွာအ​ဝေးမှာ၁၅စင်တီမီတာခန့်တိုးလာလျှင် ဖုယွမ်ချွမ်းကဆိုလိုက်သည်။

"ငါးလေး ဒီကိုလာ"

"ဟင်"ကျွင်းချင်ယွီတိုးလာခဲ့သည်။

"ဘာလို့လဲ"

ဖုယွမ်ချွမ်းကအတည်အတန့်ဆိုလိုက်သည်

"ပုံ​တွေအနီးကပ်ရိုက်တာကရုပ်ထွက်ပို​ကောင်းတယ်၊ ညဘက်ကအလင်း​ရောင်လည်းမ​ကောင်းဘူး ဒီတိုင်းဆိုသိပ်မြင်ရမှာမဟုတ်ဘူး"

ကျွင်းချင်ယွီမျက်ခုံးပင့်လိုက်မိသည်၊ ကင်မရာ​ဆော့ဖ်၀ဲမှာ​အော်တိုအလင်းချိန်ညှ်သည့်စနစ်ပါပြီးသားပင်။ဖုယွမ်ချွမ်း၏ရုပ်တည်ကြီးကိုမြင်လျှင် ငါးက​လေးကပြုံးမိ​သော်လည်း သူနှင့်အတူလိုက်သရုပ်​ဆောင်​ပေးလိုက်သည်၊

အသိဥာဏ်တုစက်ကိုကိုင်လျက် ကျွင်းချင်ယွီက​ရှေ့သို့တိုးလာခဲ့ကာ ​နောက်​ဆုံးသူတို့ကြားတွင် အကွာအ​ဝေးစင်တီမီတာအနည်းငယ်သာကျန်​တော့မှ 

"ဒီ​လောက်နီးရင်ရပြီလား"

"ဘယ်လိုကြည်​အောင်ရိုက်​ပေးရမလဲ"

"ထပ်တိုးလာရ.. အွန်း.."

သူ​ပြော၍မပြီးခင် ကျွင်းချင်ယွီမှာ ဖုယွမ်ချွမ်း၏ရင်ခွင်ထဲဆွဲယူခံလိုက်ရသည်။

သူဘာမှမဆိုနိုင်ခင် အမျိုးသားက​ခေါင်းကိုငုံ့လျက် သူ၏ဖွင့်လက်စနှုတ်ခမ်း​လေးကို ပူ​နွေး​သောနှုတ်ခမ်းတစ်စုံဖြင့်ပိတ်ပင်လာခဲ့သည်။

ကျွင်းချင်ယွီခဏမျှ​အေးခဲသွားမိလျက် သူအသိ၀င်လာလျှင် သူ၏​ခေါင်းက​လေးကိုအသာ​မော့လျက် နူးညံ့စွာတုန့်ပြန်လာခဲ့သည်။

"​ကောင်းပြီ" 

တချိန်တည်းမှာပင် ဖုယွမ်ချွမ်းသည် ကျွင်းချင်ယွီ၏ အသိဥာဏ်တုစက်ကိုကိုင်လျက် ကင်မရာခလုတ်ကိုနှိပ်လိုက်​​လေသည်။

သူက အသိဥာဏ်တုထဲတွင် ပုံတချို့ကိုသိမ်းဆည်းလိုက်သည်၊ 

ကျွင်းချင်ယွီက ဖုယွမ်ချွမ်း၏ရင်ခွင်ထဲတွင်မှီလျက် အသက်ကိုဖြည်းညင်းစွာရှူ​နေခဲ့သည်။ မူလတွင်မျက်နှာ​လေးနီရဲ​နေခဲ့​သော်လည်းထွက်လာ​သောပုံက​လေးများကိုမြင်လျှင် သူကရိုးရှင်းစွာပင် ဖုယွမ်ချွမ်း၏ရင်ခွင်ထဲမျက်နှာအပ်လိုက်​တော့သည်။

ဖုယွမ်ချွမ်းက​ရှောင်ယွီ၏​ကျောကိုပွတ်သပ်လျက် လက်​ချောင်း​လေးများကမူ ငဥာဏ်ရည်တုစက်၏မျက်နှာပြင်​ပေါ်​ပြေးလွှား​နေခဲ့သည်။ သူကထိုဖိုင်လ်များကိုသူ၏ကိုယ်ပိုင်ဥာဏ်ရည်တုထံလွှဲ​ပြောင်းလိုက်ပြီး ပုံတစ်ပုံကို​ရွေးကာ သူ၏profileအဖြစ်ထားလိုက်သည်။ 

သို့​သော် အတည်ပြုရန်ခလုတ်ကိုနှိပ်ခါနီးနီးတွင် လက်​ချောင်းများကရပ်တန့်သွားလျက် ထိုပုံအစား သူတို့နှစ်ဦးလက်က​လေးအချင်းချင်းယှက်ထား​သောပုံကိုသာ profileပုံအဖြစ်တင်လိုက်​​တော့သည်။

​ဘေးပတ်၀န်းကျင်ကလွန်စွာတိတ်ဆိတ်​နေပြီး ကျွင်းချင်ယွီမှာလှဲ​လျောင်း​နေရင်းကပင် ဖုယွမ်ချွမ်း၏တည်ငြိမ်​​သောနှလုံးခုန်သံကိုကြားနိုင်​​လေသည်။

အချိန်ကဖြည်းညင်းစွာကုန်လွန်သွားခဲ့ပြီး လုံး၀ပိန်းပိတ်​အောင်​မှောင်​နေ​သော​ကောင်းကင်ကအချိန်ကိုခန့်မှန်းရခက်​စေသည်။

အချိန်​​တွေအကြာကြီးထိုင်​နေခဲ့ပြီးသည့်​နောက်တွင် ကျွင်းချင်ယွီညင်သာစွာ​မေးလိုက်သည်။

"အိပ်ချင်​နေပြီလား ယွမ်ချွမ်း"

ဖုယွမ်ချွမ်း​ခေါင်းကိုခါလျက်"ပင်ပန်း​နေပြီလား"

"ဟင့်အင်း"ကျွင်းချင်ယွီကဤကဲ့သို့ဆိတ်ငြိမ်​​သောပါတ်၀န်းကျင်ကိုနှစ်သက်သည်ပင် ။

"​နေထွက်လာတာကြည့်ပြီးရင်ပြန်သွားရ​အောင်"

"​ကောင်းပြီ"

ဤသည်မှာ မနက်​စော​စော၁၂နာရီအချိန်ဖြစ်သည်။ မြို့​တော်ကြယ်တွင်မူ ၃နာရီ ၄နာရီခန့်သာရှိ​ပေဦးမည်။

ဖုယွမ်ချွမ်းသည်​ရှောင်ယွီကိုယ်​ပေါ်မှ အ​နွေးထည်အားဆွဲ​စေ့​ပေးလိုက်ကာ "အိပ်ချင်​နေတယ်ဆိုရင် ခဏ​လောက်​​မှေးလိုက်​လေ၊ ​နေထွက်လာတဲ့အခါကျရင် ကိုယ်မင်းကို​နှိုး​ပေးမယ်"

"မအိပ်ချင်ဘူး" ကျွင်းချင်ယွီအိပ်ချင်စိတ်လုံး၀မဖြစ်မိ​ချေ။ ဤအ​တောအတွင်း​ကောင်း​ကောင်းအနားယူထား၍ဖြစ်နိုင်သည်။

သို့​သော်ဤအတိုင်းနာရီ​ပေါင်းများစွာထိုင်​နေရသည်ကအနည်းငယ်ပျင်းစရာ​ကောင်းလှသည်။

ကျွင်းချင်ယွီ​ခေါင်း​လေးကို​မော့လျက်ဆိုသည်။

"ကျွန်​တော်ခင်များကိုမျက်လှည့်ပြမယ်"

ထို့​နောက်ကျွင်းချင်ယွီက ဖြန့်ထား​သောလက်ဖ၀ါးနှစ်ဖက်ကိုဆန့်ထုတ်လိုက်ကာ 

"ကြည့် ဒီမှာဘာမှမရှိဘူး​နော်"

ဖုယွမ်ချွမ်းမှာပရိတ်သတ်တစ်ဦး​အ​နေဖြင့်အတည်အတန့်ပြန်​ဖြေလာသည်။

"အင်း"

ကျွင်းချင်ယွီလက်သီးဆုပ်လိုက်ပြီး သူ၏စိတ်စွမ်းအားဖြင့်​နေရာလွတ်ထဲမှပန်းသီးတစ်လုံးကိုထုတ်လိုက်ကာ လက်ပြန်ဖြန့်လိုက်သည်။

Xxxxxxx