အပိုင်း ၄၅-၄၆
Viewers 24k
Chapters 532

Part 45


ထို့ပြင် သူမအတွက်ဆိုရင်လည်း ဟန်ချင်စုန့်နှင့် အတူတူအိပ်ဖို့က ‘မဖြစ်နိုင်’ပေ။


အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ယောက်ျားတစ်ယောက်နှင့် အတူအိပ်ဖို့အတွက် သူမက စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာအတားအဆီးများကို ရင်ဆိုင်နေရဆဲဖြစ်သည်။


သူကခန့်ညားပြီး ပုံရိပ်ကောင်း‌ရှိကာ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပင် သူမသဘောကျသောပုံစံဖြစ်နေသော်လည်း ဘာခံစားချက်အခြေခံမှမရှိဘဲနှင့် သူမကသူနှင့်အတူမအိပ်ချင်သေးပေ။


ဒါကြောင့် သူမက ပြတ်ပြတ်သားသားပင် ဟန်ချင်စုန့်ကို ဝေးဝေးမှာအိပ်ခိုင်းလိုက်လေသည်။


သူမ၏ကုတင်ဘက်တွင် မိုင်စွေ့နှင့်ရှောင်ဝမ်ကို အိပ်ဖို့ခေါ်လိုက်ကာ အခြားတစ်ဖက်တွင်တော့ ကျန်ယောက်ျားသားများက အိပ်ကြပေလိမ့်မည်။


မည်သို့ပင်ဆိုစေ ကုတင်ကအတော်လေးကြီးနေတာ‌ကြောင့် အနာဂတ်တွင် နှစ်ခုပိုင်းထားဖို့အတွက် ကန့်လန့်ကာတစ်ခုကို ချိတ်လို့ရပေသည်။


ဟန်ချင်စုန့် ‘‘....’’


ဒါကတကယ်ဘဲ သူ့ကိုအချိန်တိုင်းနီးပါး သူမဘောင်းဘီခါးပတ်မှာချိတ်ထားချင်နေတဲ့ မိန်းမရောဟုတ်သေးရဲ့လား။


ဒီမိန်းမက လူစားလဲခံထားရတာဖြစ်မယ်။


သူက မီးဖိုကုတင်ရှေ့တွင်ရပ်လိုက်ကာ သူမကသူ့အတွက် သောက်ဖို့ရေတစ်ခွက် ယူလာပေးသည့်အချိန်အထိ ‌ကြည့်နေလိုက်သည်။

‘‘ယောက်ျားလေးတွေနဲ့ မိန်းကလေးတွေခွဲအိပ်လို့ရဖို့အတွက် အလယ်မှာ ကန့်လန့်ကာခြားလိုက်ရအောင် ’’


လင်းလန်ကပြောလာလေသည်

‘‘ကျွန်မ‌စိတ်မကောင်းပါဘူး၊ ရှင်တော့ ကောင်လေးတွေနဲ့ဘဲအိပ်လိုက်ရတော့မှာဘဲ။ကျွန်မ သူတို့ရဲ့ခြေထောက်တွေကိုဆေးကြောထားပါတယ်၊

ဒါကြောင့်‌စိတ်မပူပါနဲ့ ခြေထောက်နံ့နံမှာမဟုတ်ဘူး’’


အထူးသဖြင့် နေ့တိုင်းနီးပါးရေထဲတွင် ခြေထောက်စိမ်နေကာ ခြေထောက်အနားသားများကယောင်ရမ်းနေသည်အထိဖြစ်နေသော  စန်းဝမ်ဖြစ်သည်။သေချာပေါက် သူ့ခြေထောက်က နံနေတော့မှာမဟုတ်ချေ။


အခြားတစ်ဖက်တွင်.... အဲ့ကောင်စုတ်လေး၊ တဝမ်ကတော့ အိမ်မှာရှိမနေပေ၊သူက ကျူးဇီနှင့် အတော်လေးကို ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်နေပေသည်။


ကျူးဇီက သူ၏သွေးသောက်ညီနောင်ဖြစ်သွားပြီးကတည်းက သူကတဝမ်၏ ခွေးလိမ္မာလေး လိုပင် သူပြောသမျှကို နာခံနေတော့သည်။


ဟန်ချင်စုန့်က လင်းလန်၏ အကြင်နာတရားပြည့်ဝနေသောအကြည့်ကို ကြည့်လိုက်ကာ သူမကဟန်ဆောင်နေတာလို့ သူ မစဉ်းစားမိဘဲ မနေနိုင်တော့ချေ။အတော်လေးကို သိသိသာသာပင် သူမက သူနှင့်အတူမအိပ်ချင်နေတာကို သူပြောနိုင်ပေသည်။


ဒါက....သူ၏ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တန်ဖိုးထားခြင်းကို အနည်းငယ်တော့ နာကျင်စေပေသည်။နောက်ဆုံးတွင် အတိတ်တုန်းက တစ်စုံတစ်ယောက်သည် သူမ၏အကြည့်များအားလုံးကို သူ့အပေါ်တွင်သာ ထားခဲ့ဖူးတာဖြစ်သည်။


တကယ်လို့ ခင်ပွန်းတစ်ယောက်ကသာ သူ့မိန်းမနဲ့မအိပ်ရဘဲ ကလေးတွေနဲ့ဘဲအိပ်နေရတယ်ဆိုပြီး တစ်ရွာလုံးမှာသတင်းပြန့်သွားလို့ကတော့ လူတိုင်းက နှာခေါင်းရှူံ့ကာ သူ၏ရှူံးနိမ့်မှုကို လှောင်ရယ်နေကြမှာဖြစ်သည်။


 အခြားယောက်ျားများက ဒါကိုဘယ်တော့မှ သဘောတူမှာမဟုတ်ပေ။


လင်းလန်လည်းဘဲ ဟန်ချင်စုန့်ကသဘောမတူမှာ၊ဒါမှမဟုတ် စိတ်ဆိုးကြမ်းတမ်းလာမှာမျိုးကို ကြောက်နေမိတာကြောင့် သူမလည်း မတတ်နိုင်ဘဲ စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသည်။သူမက ကလေးများရှေ့တွင် သူဘာလုပ်နိုင်မလဲဆိုတာကို မကြောက်ပေ။သူက ဘာမှသိပ်လုပ်နိုင်မှာ မဟုတ်ပေ။


သို့သော်လည်း တခါတလေကျရင် ယောက်ျားတွေက သူတို့၏ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တန်ဖိုးထားခြင်းကြောင့် သူတို့ရှေ့မှာ ကြည့်နေတဲ့သူတွေရှိနေရင်တောင်မှ ဂရုမစိုက်ဘဲ တခုခုလုပ်နိုင်တာမျိုးကို တွေးလိုက်မိသောအခါ သူမ စိတ်အေးအေးမထားနိုင်တော့ပေ။


 သူက အချိန်အကြာကြီးအဝေးမှာ နေခဲ့ရတာကြောင့် အားကောင်းတဲ့စိတ်ဆန္ဒများရှိနေနိုင်မလား မသိပေ။အိမ်နှင့် အဝေးတွင် အချိန်အကြာကြီး နေခဲ့ရသည့်အတွက် သူ၏သြဇာအာဏာများက ဖိနှိပ်ခံလိုက်ရပြီဟုတွေးကာ စိတ်သက်သာရာရ‌အောင် သူမ‌အပေါ်ဖိအားပေးလာမလား ။


သူမကစတင်ပြီး မလွယ်ကူသလို ခံစားနေရသည့်အချိန်မှာဘဲ ဟန်ချင်စုန့်က အခြားတစ်ဖက်ဆီသို့သွားကာ ကုတင်ပေါ်တွင် တိတ်တဆိတ်လှဲအိပ်လိုက်လေ၏။


လင်းလန်လည်း စိတ်သက်သာရာရကာ သက်ပြင်းရှည်ကြီးတချက် မှုတ်ထုတ်လိုက်တော့သည်။


ကံကောင်းစွာဖြင့် ဟန်ချင်စုန့်က အိပ်နေစဉ်‌တွင် မဟောက်တတ်ပေ။ထို့ကြောင့် လင်းလန်က ပိုပြီးနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် ‌အိပ်ပျော်သွားနိုင်ပေသည်၊ သူမ အဖိုးကြီးဟန်၏ အိမ်တွင်ရှိနေစဉ်ကနှင့် မတူတော့ပေ။ အရှေ့ဘက်နှင့် အနောက်ဘက်အခန်းများရှိ ဟောက်သံက အရမ်းကျယ်တာကြောင့် ပထမဆုံးနေ့တွင် သူမက အာရုဏ်တက်ချိန်အထိတောင် အိပ်လို့မရခဲ့ပေ။အမှန်တကယ်တော့ ထိုအရာနှင့် နေသားကျသွားစေရန် သူမက ရက်အနည်းငယ်လောက် အချိန်ယူခဲ့ရပေသည်။


အဓိကမိသားစုကြီးဆီမှ ခွဲထွက်‌လာသော ပထမဆုံးညတွင် လင်းလန်က နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ကို အိပ်ပျော်ခဲ့ရပေသည်။


ရက်အနည်းလောက်တွင် ဟန်ချင်စုန့်က မနက်ခင်းထပြေးဖို့ သွားလေ့ရှိပေသည်။ထို့နောက် သူက အိမ်ကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ သက်ကယ်အမိုးဖြင့်တဲအိမ်များ၊ ကြက်ခြံများနှင့် ခြံဝန်း၏နံရံများကို ဆောက်လုပ်နေခဲ့ပေသည်။အဲ့ဒီနောက် သူက ခြံဝန်း၏အရှေ့ဘက်နှင့် ‌အနောက်ဘက်များတွင် ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ စိုက်ပျိုးဖို့ လုပ်ခဲ့လေ၏။


သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်ပြီးနောက် လင်းလန်က အဖွားကြီးဟန်အား အိမ်ကနေ သူတို့ကကြက်နှစ်ကောင်လောက်မွေးချင်တယ်လို့ ပြောလိုက်လေသည်။


ဒီလိုအချိန်မျိုးတွင် ရွာ၏စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများအရ လူနှစ်‌ယောက်က ကြက်တစ်ကောင်ကိုမွေးနိုင်ပေသည်။ဟန်မိသားစု၏ လူဦးရေက အတော်လေးများတာကြောင့် သူတို့က ကြက်အများအပြားကို မွေးထားနိုင်ခဲ့၏။


လူဦးရေအရ လင်းလန်၏မိသားစုက ကြက်သုံးကောင်နှင့် တစ်ဝက်ကိုမွေးနိုင်ပေသည်။ဟန်ချင်စုန့်၏ ဂုဏ်အဆင့်အတန်းနှင့် ဆိုလျှင် သူတို့က ကြက်လေးကောင်ကိုမွေးမြူလိုက်ဖို့က ပြသနာမရှိချေ။


အခြေခံအားဖြင့် မိသားစုထဲတွင် စားစရာအလုံအလောက်ရှိမနေပေ။ အများဆုံးအနေဖြင့် တိရစ္ဆာန်က သုံး၊လေးကောင်လောက် မွေးထားသင့်တာဖြစ်သည်။ဥများကို ဆီနှင့်ဆားဝယ်ဖို့အတွက် ပိုက်ဆံဖြင့် လဲလှယ်ရောင်းချနိုင်ကာ သူတို့၏လူနေမှုဘဝကို တိုးတက်အောင်လုပ်နိုင်ပေသည်။သို့သော်လည်း သူတို့က အများကြီးတော့ မွေးမြူလို့ရနိုင်မှာမဟုတ်ပေ။


လင်းလန်က အခုချိန်တွင် နှစ်ကောင်လောက်ဘဲမွေးထားတာက ကောင်းတယ်လို့ ခံစားမိပေသည်။အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အဖွားကြီးက သူတို့ကိုအများကြီးဆို ထောက်ပံ့ပေးမှာမဟုတ်လို့ဖြစ်သည်။


သို့သော်...အဖွားကြီးက သူတို့က ဘာတစ်ခုမှ ပေးဖို့သဘောမတူလာဘူးဟုတော့ မည်သူမှ မထင်ထားခဲ့မိပေ။


အခုချိန်တွင် အဖွားကြီးက သူမနှင့်စကားပြောရတာကို စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်နေလေသည်။အရင်အချိန်တွေတုန်းကဆိုရင် မူလကိုယ်က မချင့်မရဲဘဲ ပုတ်ခတ်ပြောဆိုရဲတာ‌ကြောင့် အဖွားကြီးက တကယ့်ယောက္ခမနေရာကနေ ပြုမူပြောဆိုလို့ရနေတဲ့အတွက် အလွန်ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေခဲ့ပေသည်။သို့သော်လည်း ဒီတစ်ကြိမ်တွင် လင်းလန်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပြုမူကာ အဖွားကြီးက သူမ၏ပြောင်းလဲမှုကို သဘောမကျပေ။


‘‘ဒီမှာ ငါပြောလိုက်မယ် တတိယမိသားစု ...

နင်တို့က ဒီလိုမျိုးလူတွေ ဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ ငါဘယ်တုန်းကမှမတွေးခဲ့မိဘူး ၊နင်တို့ရဲ့ ကစားကွက်အတိုင်းရွေ့ဖို့အတွက် ငါ့ကိုလာပြီးလှည့်စားနေကြတာလား။ငါစားခဲ့တဲ့ဆားပမာဏက နင်တို့စားနေတဲ့ ခေါက်ဆွဲပမာဏထက် ပိုများနေပြီဟဲ့ ’’


(Tn: ‘ငါကနင့်ထက်ထမင်းအရင်စားလာတာ’ဆိုတဲ့စကားလိုမျိုးပါဘဲ အဓိပ္ပါယ်တူပါတယ်)


လင်းလန်က ပြုံးလိုက်လေသည်

‘‘ယောက္ခမ ရှင်က တကယ်ဘဲ သဘာဝတရားရဲ့ ပြဇာတ်ကို မကြောက်ဘူးဘဲ။ရှင် သွေးပေါင်တက်လာမှာကိုလည်း ဂရုစိုက်ပါအုံး’’


‘‘နင့်မှာ ပိုက်ဆံမရှိနေလို့လား ၊အကုန်လုံးကို နင့်မိသားစုဆီပေးလိုက်တာမလား’’


လင်းလန် သူမ၏မိဘအိမ်ကို ပြန်တာ မမြင်မိသော်လည်း အဖွားကြီးက အဖြေရဖို့အတွက် ဘူးခံပြီးကိုပြောနေလေသည်။


xxxxx

Part 46


ကောင်းပြီလေ အဖွားကြီးဟန်၊ ရှင်အဲ့ဒါကလုပ်နေစရာမလိုတော့ဘူး။နောက်ပိုင်းကျရင် ကျွန်မရှင့်ကိုရအောင်ဖမ်းပြမယ်။ဘယ်လိုအခြေအနေ နဲ့မဆို အခုချိန်မှာ ငါတို့မှာကစားစရာသိပ်ရှိတော့တာမဟုတ်ဘူး၊ ကျွန်မကလည်း အခြေအနေအရ အကုန်လုံးကို မချက်ကျွေးနိုင်သေးဘူး။နောက်ဆုံးမှာတော့ ဆောင်းတွင်းရောက်လာဖို့ဘဲ စောင့်မှရတော့မယ်။


သို့သော် နောက်တစ်နေ့တွင် ဟန်ချင်စုန့်က တစ်စုံတစ်ယောက်ဆီမှ ယူလာခဲ့သော ဘဲပေါက်လေးနှစ်ကောင်ဖြင့် ပြန်လာခဲ့လေသည်။သူတို့က ခရင်မ်နှင့် ထောပတ်ရောင်စပ်‌ထားသောဘဲများဖြစ်ကာ အထူးတလည်ကို ချစ်ဖို့ကောင်းနေလေ၏။


ရှောင်ဝမ်နှင့် အခြားကလေးများက ဘဲပေါက်လေးများကို အရမ်းသဘောကျကြပေသည်။


‘‘မာမား ဒီဘဲပေါက်လေးတွေက အရမ်းကောင်းတာဘဲ။သူတို့ကြီးလာတဲ့အခါကျရင် သူတို့ဘာသာအစာရှာဖို့အတွက် မြစ်ဆီကိုသွားပြီး ငါးတွေ၊ပုစွန်ဆိတ်တွေကို ရှာနိုင်လိမ့်မယ်။ပြီးတော့ သူတို့က ကြက်ပေါက်လေးတွေထက် အစာစားတာလည်း နည်းတယ်’’


‘‘ဟုတ်တယ် ၊ဘဲတွေက မွေးရလွယ်ပြီးတော့ လွယ်လွယ်နဲ့လဲ မသေဘူး’’


ကြက်ပေါက်လေး ဆယ်ကောင်မှာဆိုလျှင် ငါးကောင်က သေနေကျပင်ဖြစ်သည်။


လင်းလန်က ပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။

‘‘သူတို့စားဖို့အတွက် နုပြီးစိမ်းစိုနေတဲ့ အသီးအရွက်တွေကို တူးဖို့မမေ့နဲ့နော် ’’


ရှောင်ဝမ်က သူ့လက်ကိုမြှောက်လိုက်လေသည်။

‘‘မားမားစားဖို့ ဘဲဥရဖို့အတွက် သားကဘဲတွေကို မြက်တွေနဲ့ ပိုးကောင်တွေစားလို့ရအောင် လုပ်လိုက်ပါ့မယ်’’


စန်းဝမ်ကလည်း ပြုံးကာပြောလာလေသည်။

‘‘သူတို့အပြင်မှာရှိနေတဲ့အခါတစ်ယောက်ယောက်က စောင့်ကြည့်နေပေးဖို့လိုတယ်၊ အဲ့ဒီလိုမှမဟုတ်ရင် သူတို့က အခြားဘဲအကြီးတွေနဲ့ လိုက်သွားလိမ့်မယ်။သူတို့ဥဥတဲ့အခါကျရင်လည်း ငါတို့ဂရုစိုက်ပေးဖို့လိုတယ်’’


သူက အဲ့ဒီလိုဖြစ်ရပ်တွေအများကြီးကိုမြင်ဖူးပေသည်။အိမ်မှာ ဘဲပေါက်လေး တစ်ကောင်နှစ်ကောင်မွေးထားပေမယ့် သူတို့ကအပြင်ထွက်အစာရှာကြတဲ့အခါ အခြားအိမ်များမှ ဘဲအကြီးများ၏ နောက်မှာ လိုက်ပါသွားနိုင်ပေသည်။၎င်းက တကယ်ကိုတုံးအပေသည်။


သူတို့က ရန်သူကြီးတစ်ယောက်ကို ရင်ဆိုင်ရမယ်ဆိုတာကို ရှောင်ဝမ်ကြားလိုက်ရသောအခါ သူကချက်ချင်းပင် ဘဲပေါက်လေးနှစ်ကောင်နောက်လိုက်သွားကာ အချစ်အကြောင်း ပညာပေးမလို့လုပ်လေ‌သည်။


‘‘ဘဲအကြီးလေးနဲ့ ဘဲအသေးလေး မင်းတို့ဥဥနေတုန်း ငါသီချင်းဆိုပြမယ်နော် ’’


ထို့နောက် သူက စပြီးသီချင်းဆိုလေသည်။


‘‘တံတားအောက်မှာ......တံခါးရှေ့မှာ....ဘဲလေးတစ်အုပ် ရေကူးနေပါတယ်........’’


အားဝမ်က မေးလာ၏။

‘‘မာမား သူဒီသီချင်းကို ဘယ်ကကြားလာတာလဲ’’


လင်းလန်က ဝန်ခံဖို့ ငြင်းဆန်လိုက်သည်။

‘‘မညးက ဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲ ၊ မားလည်း သူဘယ်က ကြားလာတာလဲမသိဘူး ’’


အခြားတစ်ဖက်တွင် မိုင်စွေ့က ဘဲဥတစ်လုံးအတွက် ရနိုင်သော ပိုက်ဆံပြားအနည်းငယ်ကို တွက်ချက်နေလေသည်။သူမက သားရေဖိနပ်တစ်ရံအတွက်ကို ဘဲဥဘယ်နှစ်လုံးလောက်ရောင်းမှ ဖြစ်နိုင်မလဲဆိုတာကို ရေတွက်ဖို့ ကြိုးစားနေပေသည်။


လင်းလန်က သူမ၏မျှော်လင့်နေသော အကြည့်ကိုမြင်သောအခါ မတတ်နိုင်ဘဲ သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။အဲ့ဒီနောက် သူမခေါင်းကိုလှည့်လိုက်ကာ ဟန်ချင်စုန့်၏အကြည့်များနှင့် ဆုံသွားလေ၏။


သူက ဘဲလှောင်အိမ်လုပ်ဖို့ သစ်ကိုင်းသစ်ကိုင်းများကို အသုံးပြုနေပေသည်။ဒီလိုနည်းဖြင့် ဘဲများက လျှောက်ပတ်သွားစရာနေရာရှိနေမှာဆိုသော်လည်း သူတို့၏ခြံဝန်းလေးထဲမှာပင် ကန့်သတ်ခံထားရမှာပင်ဖြစ်သည်။


သူက သူမကိုကြည့်‌လာသောအခါ သူ၏မျက်လုံးများထဲတွင် ရှုပ်ထွေးနေသောခံစားချက်နှင့် အနည်းငယ်သံသယဝင်နေသော အရိပ်အယောင်များ ပြည့်‌နှက်နေသော်လည်း လင်းလန်က တကယ့်ခံစားချက်များက ဘာလဲဆိုတာကို မဆုံးဖြတ်နိုင်သေးပေ။


သူမက သူနှင့်စစ်အေးတိုက်ပွဲတိုက်နေတာကို ပြန်သတိရသွားတဲ့နောက်မှာတော့ သူမက သူမခေါင်းကို ဘေးဘက်သို့အေးစက်စွာလှည့်လိုက်တော့သည်။


ဟန်ချင်စုန့် ‘‘.....’’


ညနေဘက်တွင် အလုပ်မှပြန်လာသောအခါ လင်းလန်က ပုံမှန်အတိုင်းအိမ်အသစ်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့သွားလေသည်။ သူမက ဘဲပေါက်လေးများကို တချက်စစ်လိုက်ကာ ဟန်ချင်စုန့်အား ဒီရာသီတွင် စိုက်လို့ရနိုင်သော ဟင်းသီးဟင်းရွက်များ စိုက်ပျိုးရန် ကူညီပေးနေလိုက်သည်။


‘‘ကျွန်မခေါက်ဆွဲတချို့လောက်ကို ရှောင်ဝမ်အတွက် လုပ်ပေးလို့ရမလားဆိုတာ ရှင့်အမေကိုမေးပေးပါအုံး သူကအစာအိမ်မကောင်းဘူး၊

ခုတလောလေးတင်မှ ဝမ်းမကောင်းတာကနေသက်သာ‌လာတာ ၊ဒါကြောင့်ကြမ်းထော်နေတဲ့ အစေ့အဆံတွေကို စားလို့တော့မဖြစ်ဘူး။ရှောင်ဝမ်က အဲ့ဒါတွေကိုစားချင်စိတ်ရှိမှာမဟုတ်ဘူး’’


လင်းလန်က‌ ရှောင်ဝမ်အတွက်စိတ်မကောင်းဖြစ်ကာ စားရတာပိုညက်ညောနေသောအစေ့အဆံများကို သူ့အတွက်ချက်ပေးချင်ပေသည်။ဒါပေမယ့်လည်း စားစရာတွေအကုန်လုံးကို အဖွားကြီးက အိမ်မှာဘဲသိမ်းဆည်းထားတာဖြစ်သည်။


ဟန်ချင်စုန့်ကလည်း ရှောင်ဝမ်အတွက်အရမ်းကိုစိုးရိမ်နေမိပေသည်။


‘‘ ငါအမေ့ကိုပြောကြည့်လိုက်မယ် ’’


သူကဘာမှမပြောနေခဲ့သော်လည်း လင်းလန်ကစုတ်ပြဲနေသော အဝတ်များကိုသာဝတ်ဆင်နေရတာကို သူမြင်နေရပေသည်။....သူမက အလွန်ကိုပိန်ပါးနေကာ သူမ၏ကိုယ်ပေါ်တွင်ပိုလျှံနေသော အသားဟူ၍မရှိပေ။ သူမ၏ခါးကလည်း အလွန်ပင်ပါးလျနေကာ သူ့လက်တစ်ဖက်တည်းနှင့်ပင် ဆတ်ခနဲဆွဲယူလိုက်လို့ရပေသည်။. သူက ဝါနေသောမျက်နှာများနှင့် ပိန်ချုံးကျနေသော သူ၏ကလေးတစ်ယောက်ချင်းဆီကို ကြည့်လိုက်မိသည်။တဝမ်က တချိန်လုံးတွင် ကြောင်ရိုင်းတစ်ကောင်ကဲ့သို့ ပျောက်နေတတ်ကာ အားဝမ်နှင့်မိုင်စွေ့က အားလုံးထဲတွင် အနည်းငယ်အသန့်ရှင်းဆုံးဖြစ်သော်လည်း .သူတို့၏အဝတ်အစားများကလည်း ကြည့်မကောင်းဖြစ်နေပေသည်။


.တချိန်လုံးနီးပါး မြစ်ရေထဲတွင်ရှိနေတတ်သော စန်းဝမ်ဆိုရင်တော့ ပြောနေစရာမလိုတော့ပေ။....အခုဆို သူ၏ကိုယ်ပေါ်တွင် စုတ်ပြဲနေသော ဘောင်းဘီတစ်စုံသာရှိနေလေသည်။ပြီးတော့ရှောင်ဝမ်.....သူ၏မျက်လုံးများကမကောင်းဘူးဆိုပေမယ့်လည်း သူ့ခန္ဓာကိုယ်က ပိုပြီးအခြေအနေဆိုးနေပေသည်။.....သူကအလွန်ပိန်နေပြီး ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်သေးသွယ်နေကာ

အခြားသူများအား သူ့ကိုသနားစရာကောင်းသည် ဟုခံစားလာမိစေပေသည်။


ဟန်ချင်စုန့်က အားဝမ်ကို သူ့‌အမေဆီသွားကာ သူတို့ခေါက်ဆွဲတချို့လုပ်လို့ရနိုင်မလားလို့ သွားမေးခိုင်းလိုက်သည်။တကယ်လို့ သူကခေါက်ဆွဲမကြိုက်ဘူးဆိုလျှင်  ညော့ကီလိုပုံစံမျိုးဆိုလျှင်လည်း အဆင်ပြေပေသည်။


(Tn :အီတလီအစားအစာတစ်မျိုးပါ ပါစတာလိုမျိုးကိုမှ အာလူးတွေလည်းပါတယ်၊အနည်းငယ်ဝါးရပြီး ၊အတုံးပုံစံလေးတွေနဲ့ပါ အရံဟင်းပွဲအနေဖြင့်သုံးလို့ရပြီး ခေါက်ဆွဲနေရာမှာအစားထိုးစားလေ့ရှိကြပါတယ် )


ညစာစားချိန်သို့ရောက်သောအခါ လင်းလန်က ရှောင်ဝမ်အတွက် ခေါက်ဆွဲသို့မဟုတ် ညော့ကီ ကိုမတွေ့ရရုံတင်မက၊အရင်တုန်းက သူတို့အဓိကစားနေကျဖြစ်သော ပြောင်းဆန်ဖြင့်လုပ်ထားသော ကိတ်မုန့်များနေရာတွင် တူးခြစ်ကာကြမ်းထော်နေသော ပြောင်းဆန်ပေါင်မုန့်များဖြင့် အစားထိုးထားသည်ကိုတွေ့လိုက်ရပေသည်။


(Tn : ဖက်ထုပ်၊ပေါက်စီတွေထက် ပိုပြီးအရသာလေးပါတယ်၊ပုံမှန်အားဖြင့် ဂျုံမှုန့်ဖြင့်လုပ်ထားတယ်။ ကြမ်းထော်နေသည့် ပင်စည်၊အကိုင်းအခက်များမှ လုပ်ထားသလိုပုံစံရှိပြီး 

အရသာကတော့ ရွှံ့ခြောက်ကို‌ဝါးနေရသလိုပါဘဲတဲ့ )


xxxx

Prev Next