Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Part 285
တပ်ခွဲအများစုက ရှန်ရွေ့ရွာရှိ ပြည်သူ့အဖွဲ့များကို စိတ်မဝင်စားကြပေ။ အားလပ်နေချိန်တွင် အချိန်ဖြုန်းခြင်းမှာ အတော်လေး သက်သောင့်သက်သာရှိပေသည်။ သင့်တွင် ပိုက်ဆံရှိပါက အစားအသောက်အတွက် ဖြုန်းခြင်း သို့မဟုတ် လောင်းကစားလုပ်၍အပျော်ရှာခြင်းတို့ပြုလုပ်၍ရသည်။
အထူးသဖြင့် အရင်ကလောင်းကစားဝါသနာရှိသူများဖြစ်ပြီး မကောင်းသည့်အကျင့်ဆိုသည်မှာဖျောက်၍ခက်လေသည်။ ၎င်းတို့က ေခါင်းေဆာင်ဟန်၏ရာထူးတိုးရေးအတွက် ရှေ့တွင်ပိတ်နေကြသော ဖျောက်ဖျက်မရ အချက်အလက်များဖြစ်ကြလေသည်။
မကြာမီတွင် ဟိုအသင်းကတစ်ယောက်ဖမ်း သည်အသင်းက တစ်ယောက်ဖမ်းမိလာသည်။ ထိုလူများအားလုံးက ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်များအတွက် ခေါင်းကိုက်ရသူများဖြစ်ကြသည်။ သူတို့က အလုပ်တွင်မတက်ကြွကြဘဲ အလုပ်ပင်ပန်းလွန်းသည် ညစ်ပတ်လွန်းသည်ဟူ၍ အလုပ်ရွေးကြသူများဖြစ်ကြသည်။ ထိုလူများ အဖမ်းခံရချိန်တွင် ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်များက ထိပ်ဆုံးမှနေ၍ပျော်ကြပေသည်။
ထို့အပြင် သည်းမခံနိုင်တော့သော ဇနီးမယား၊ သားသမီးများကလည်း တိုးတိုးတိတ်တိတ်သတင်းလာပေးကြသည်။
မိသားစုထဲတွင် တစ်နှစ်ပတ်လုံးစားစရာမလောက်ငှ၍ ခြွေတာစားနေရသည်ဖြစ်ရာ ထိုလူများက လောင်းကစားပင်လုပ်ကြသေးလေသည်။
မည်သို့ပင်ဆိုစေ ဖမ်းမိပါကလည်း သင်ခန်းစာပေးရုံဖြစ်ပြီး ပစ်သတ်မခံရ၍ တိုင်ကြားကြတော့သည်။
ထို့ကြောင့် လူတိုင်းက ပျော်ပျော်ကြီး လောင်းကစားသမား ဖမ်းကြတော့သည်။
ဤသို့ဖြင့်ရှန်ရွေ့ ကော်မတီက နောက်တစ်ကြိမ်သန့်ရှင်းသွားပြန်သည်။
...
ဤနှစ်ဆောင်းက အတော်လေးအေးပြီး အောက်တိုဘာလလယ်တွင်ပင် နှင်းခပ်ပါးပါးကျနေပြီဖြစ်ကာ အောက်တိုဘာလကုန်တွင် အတော်လေးအေးလာတော့မည်ဖြစ်သည်။ လမ်းပေါ်တွင် ပြေးလွှားဆော့ကစားနေသော ကလေးများပင် ပျောက်ကွယ်နေပြီဖြစ်သည်။ ရွာသားများကလည်း အိမ်တွင် အနွေးကုတင်ပေါ်လှဲရင်း တစ်နေကုန်ကိုဖြတ်ကျော်နေကြပြီဖြစ်သည်။
ကျောင်းတွင်လည်း မီးဖိုတစ်ခုဖိုထားပြီဖြစ်ပြီး မီးစာများမှာ ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့မှပေးထားသည့် ပြောင်းဖူးရိုးများဖြစ်ကြသည်။ ထိုအရာများက မီးဖိုထဲရောက်သည်နှင့် ချက်ချင်းလောင်ကျွမ်းသွားသည့်အပြင် အချိန်အကြာကြီးလည်းလောင်ကျွမ်းလေ၍ နွေးထွေးစေသည်။
ကလေးများက စာသင်ခန်းထဲတွင် အေးခဲမနေတော့ချေ။
ထို့အပြင် စာသင်ခန်းထဲတွင် ကလေးများစွာရှိသဖြင့် တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်ညှပ်နေကာ ကိုယ်ငွေ့ဖြင့်ပိုနွေးသည်ထက်နွေးကြသည်။
တဝမ်၏အခန်းက အခုတွင် အရင်ကထက်ကောင်းနေလေပြီ။ သူက အတန်းလစ်ရန်ထပ်မတွေးတော့ဘဲ အိပ်ငိုက်ခြင်းလည်းမရှိတော့သလို ကျောက်သင်ပုန်းကို မျက်လုံးပြူးပြီးကြည့်ကာ ဆရာပြောသမျှကို နားစွင့်နေသည်။ ထို့အပြင် အိမ်စာများကိုလည်း အကောင်းဆုံးကြိုးစား၍လုပ်လာ၍ အခြားကျောင်းသားများက တဝမ်အတွက် စာကူလုပ်ပေးရန် တွန်းအားပေးမခံရတော့ချေ။
လင်းလန်ကလည်း သားလိမ္မာလေးရှိသည့် အမယ်အိုကြီးတစ်ယောက်နှယ်ခံစားရပြီး ဝမ်းသာပီတိဖြစ်နေရသည်။
စန်းဝမ်က သူမကိုလာညည်းညူပြလေသည်။
"မာမား... အကြီးဆုံးအစ်ကိုက ထိုင်နိုင်သွားပြီနော်...."
သူက တင်ပါးတစ်ခြမ်းယောင်ကိုင်းအောင် အရိုက်ခံခဲ့ရ၍ သေချာမထိုင်နိုင်ခဲ့ပေ။ ထို့အပြင် နောက်ပိုင်းတွငိ အယောင်ကျသွားချိန်၌ အနာဖေးတို့တက်လာ၍ ယားယံနေရသဖြင့် ကောင်းကောင်းမထိုင်နိုင်ခဲ့ပေ။ သို့သော် အခုတွင်ကောင်းကောင်းထိုင်နိုင်သွားလေပြီ။
လင်းလန်က သူ၏နှဖူးကိုတောက်လိုက်သည်။
"သားရဲ့ အကြီးဆုံးအစ်ကိုက ကောင်းကောင်းထိုင်နိုင်သွားပြီဆိုတော့ အနာဂတ်မှာ သားနဲ့ကောင်းကောင်းကြီးကိုင်တွယ်တော့မှာပေါ့...."
ဤကလေးက တဝမ်ထက်ပင်ထိုင်ခုံပေါ်၌ ကောင်းကောင်းမထိုင်နိုင်ဘဲ တကယ့်မျောက်တစ်ကောင်နှယ် လှုပ်ရွလှုပ်ရွဖြစ်နေတတ်လေသည်။
စန်းဝမ်:"...."
သားက သားအရင်းရောဟုတ်ရဲ့လား....
"မြန်မြန်လာကြ... အလုပ်အဖွဲ့က ဝက်တွေပေါ်တော့မှာတဲ့...."
တဝမ်က အပြင်မှလှမ်းအော်လေသည်။
ထိုသည်ကိုကြားသည်နှင့် အခန်းထဲတွင် အနွေးကုတင်ပေါ်လှဲရင်း ရေဒီယိုနားထောင်နေကြသော မိုင်စွေ့နှင့် အားဝမ်က အပြေးထွက်လာပြီး လင်းလန်ဒီဇိုင်းဆွဲထားပြီး ဟန်ချင်စုန့်ချုပ်ကူထားသော နားအုပ်လေးများကို အုပ်ကာထွက်လာကြသည်။
ရှောင်ဝမ်က သူ၏ဘာဂျာကို သူ၏အိတ်ထဲထည့်ပြီး စားပွဲပေါ်မှ သားရေဦးထုတ်ကိုယူကာ ဆောင်းလိုက်သည်။
စန်းဝမ်ကလည်း သူ့ပါးစပ်သူသုတ်ကာ သူ့အစ်ကိုလက်ကိုတွဲလိုက်သည်။
"အရင်သွားကြရအောင်...."
လင်းလန်က မြန်မြန်ပြောလိုက်သည်။
"ရှောင်ဝမ်ကို ဝက်ပေါ်တာမကြည့်ခိုင်းနဲ့.... ကြောက်သွားလိမ့်မယ်...."
ကလေးများဆိုသည်မှာ ထိုသို့သာဖြစ်သည်။ ပိုကြောက်ဖို့ကောင်းလေ ပိုကြည့်ချင်လေဖြစ်ပြီး ကြည့်ပြီးပါလျှင်လည်း အိပ်မက်ဆိုးများပင် မက်ကြရသည်။
ဥပမာအားဖြင့် စန်းဝမ်ငယ်ငယ်က ကြက်သတ်တာတစ်ခါကြည့်ပြီး သုံးရက်သုံးည အိပ်မက်ဆိုးမက်ခဲ့သည်။ သူက အမြဲတမ်းလိုလို ကြက်လည်ပင်းဖြတ်ခံရပြီး သွေးများက တစ်နေရာလုံးပန်းထွက်လာသည်ကို မြင်မက်လေသည်။
ရွာထဲရှိ ကလေးများအားလုံးက ထိုသို့သာဖြစ်ပြီး လင်းလန်က သူတို့ကိုမထိန်းချုပ်တတ်သော်လည်း ရှောင်ဝမ်က အတော်လေးငယ်သေး၍ သူ့ကိုပိုဂရုစိုက်မိခြင်းဖြစ်သည်။
မိုင်စွေ့ကပြောသည်။
"မာမား... သမီးရှောင်ဝမ်ကို မျက်စိမှိတ်ထားပေးလိုက်ပါ့မယ်...."
လင်းလန်က သူတို့ကို အရင်သွားရန်ပြောလိုက်သည်။ သူမက အိမ်ကိုရှင်းလင်းခဲ့ကာ ဇလုံတစ်ခုယူပြီး ဝက်သွေးများယူရန်လိုက်သွားခဲ့သည်။
ကလေးများသာမက တစ်ရွာလုံးကလူများက နှစ်တစ်ဝက်စာကြာပြီးမှရမည့် ဝက်သားခွဲတမ်းအတွက်လာကြည့်ကြလေသည်။
ဝက်ပေါ်သည်မှာ ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် ဖြစ်သော်လည်း ဟန်ချင်းပေါင်က သူနောက်ကျသွား၍ ကောင်းသည့်အပိုင်းမရမည်စိုးနေခဲ့သည်။
ဤအချိန်တွင် အဖွဲ့ဝင်များက စားသောက်စရာဝေပုံကျသာရလေပြီး အိမ်တွင် အပိုစားစရာများလည်းမရှိရာ ဝက်နှင့်အခြား မွေးမြူရေး တိရိစ္ဆာန်များကို ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့က စုဆောင်းကြလေသည်။
ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့က ကောင်နှစ်ဆယ်သုံးဆယ်မျှပေါ်ကြလေသည်။ သားသတ်သမားများကို သတ်ခိုင်းပြီးနောက်တွင် ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့က တစ်နှစ်လျှင် အကြိမ်ရေ အနည်းငယ်မျှအသားခွဲဝေပေးလေ့ရှိသည်။ ကောက်ရိတ်ချိန်တစ်ကြိမ်၊ အောက်တိုဘာလဆုံးတစ်ကြိမ်နှင့် နှစ်သစ်ကူးတွင်တစ်ကြိမ်ဖြစ်သည်။
ဝက်သားကို အလုပ်အမှတ်ခြောက်မှတ်အဖြစ်သတ်မှတ်ထားကြသည်။
ဝက်ပေါ်မည့်လူနှင့် ဝက်သားများကိုခွဲဝေပေးကြမည်လူများမှာ ရွာထဲတွင်ရှိပြီးသားဖြစ်သည်။ ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့ ရွာထဲမရောက်မီက သူတို့မိသားစုက ဝက်များသတ်ကာ ရောင်းချကြသူများဖြစ်ကြသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် သူတို့ဝက်များမပေါ်နိုင်တော့ပြီဖြစ်၍ သားသတ်သမားအလုပ်ကို အဓိကအလုပ်အဖြစ်မလုပ်တော့ပေ။
လင်းလန်ကိုမြင်သည်နှင့် တုန်ဟွိုင်ဟွက ချက်ချင်းပြေးထွက်လာသည်။
"ဒီနေ့အရမ်းအေးတာပဲ..... လူနာလရဲ့ ဆယ့်ငါးရက်နေ့တောင်မရောက်သေးဘူးကို နားတွေပါခဲလုနီးနီးအေးနေတာ...."
လင်းလန်က သူမခေါင်းပေါ်ကိုညွှန်ပြလိုက်လေသည်။
"ဒါဆို ဘာလို့ဦးထုတ်ဆောင်းမလာတာလဲ..."
တုန်ဟွိုင်ဟွကပြောသည်။
"ခဏနေဦး.... ငါဘယ်လိုဦးထုတ်မျိုးဆောင်းသင့်တာလဲ..."
သူမက ရှုယွမ်အမေကိုမြင်၍လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
"ရှုယွမ်ကော....."
"သူ့ယောင်းမနဲ့ ကလေးတွေ ဖျားနေကြလို့ အိမ်မှာ ချက်ပြုတ်ပေးနေလေတယ်...."
ရှုယွမ်၏အမေက တစ်ကိုယ်လုံးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ထုပ်ပိုးထားပြီး လင်းလန်နားလျောက်လာကာ ကလေးများကိုကြည့်ရင်း ပြုံးလိုက်သည်။
"တဝမ် အဆင်ပြေရဲ့လား...."
မကြာခင်က တဝမ်က အရိုက်ခံခဲ့ရသည့်အကြောင်းကို လူအများစုက မသိခဲ့သော်လည်း နေ့တိုင်း ထော့နဲ့ထော့နဲ့ လမ်းလျောက်နေလေရာ တစ်ခုခုမူမမှန်ကြောင်း သိသာနေသည်။
Xxxxx
Part 286
ရှုယွမ်၏အမေက သူမကိုယ်တိုင်လုပ်ထားသော တရုတ်ရိုးရာဆေးအဆီကိုပေးခဲ့သည်။ လယ်သမားများဆိုသည်မှာ တစ်ခါတစ်ရံတွင် အလုပ်ကြောင့် ညောင်းညာကိုက်ခဲတတ်သဖြင့် သူမက တစ်နှစ်ပတ်လုံးကြိုတင်ပြင်ဆင်ထား၍ သူမလက်ထဲတွင်ရှိနေခြင်းဖြစ်သည်။
တဝမ်၏မျက်နှာက မှောင်မဲသွားသော်လည်း ရှုယွမ်၏အမေကို ကျေးဇူးတင်လိုက်ဆဲဖြစ်သည်။
"ကျေးဇူးပါအဒေါ်... သားကောင်းသွားပါပြီ...."
ရှုယွမ်အမေက ပျော်ရွှင်သွားသည်။
"ကောင်းတာပေါ့... နောက်ဆိုရင် သား မိဘတွေကို စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်အောင် မလုပ်နဲ့တော့နော်..."
သူမအတွက် ကလေးတစ်ယောက်အရိုက်ခံခြင်းမှာ သူတို့ သူတို့မိဘများကို စိတ်အနှောက်အယှက်ဖြစ်အောင်လုပ်ခဲ့၍ အမှားတစ်ခုလုပ်ပြီး နောက်တစ်ခုထပ်မလုပ်ရန်ဆုံးမခြင်းဖြစ်သည်။
"လာပြီဟေ့..."
လူများက စိတ်လှုပ်တရှားအော်ကြတော့သည်။
ဝက်အော်သံများနှင့်အတူ ခပ်ဝဝ ဝက်များက စင်ပေါ်အတင်ခံလိုက်ရသည်။
ယောက်ျားကြီးနှစ်ဦးက ဝက်ကို ခွကာ သူတို့ခြေထောက်များနှင့် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ညှစ်ထားပြီး နားရွက်ကိုဆွဲလိုက်ပြီး လည်ပင်းကိုခုတ်ချလိုက်ရာ ဝက်အော်သံကတဖြေးဖြေးမှိန်ဖျော့သွားသည်။
ဓားဖြင့်ခုတ်ချလိုက်သည်နှင့် ဝက်သွေးများက အောက်ဘက်ရှိ ဇလုံအကြီးကြီးထဲကျသွားသည်။
ထို့နောက်တွင် တစ်ကောင်ပြီးတစ်ကောင် ထုတ်လာပြီး ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့က ဝက်ငါးကောင်ကိုပေါ်ခဲ့သည်။
"ဝက်တွေကိုပေါ်ပစ်လိုက်...."
လူကြီးများနှင့် ကလေးများက အော်ဟစ်ကြလေသည်။
ကလေးများက ကြောက်ရွံ့မှုကြောင့် ဖြူဖျော့နေကြပြီး အချို့က မကြည့်ရဲတော့၍ သူတို့မျက်လုံးများကိုအုပ်ကြပြီး အချို့က လက်ကြားထဲမှခိုးကြည့်ကြလေသည်။
တဝမ်က ထိုမြင်ကွင်းကိုငေးကြည့်နေပြီး အားဝမ်က မျက်မှောင်အနည်းငယ်ကြုတ်လိုက်သည်။ စန်းဝမ်၏မျက်နှာလေးမှာ ဖြူရော်နေသော်လည်း သူက ရှောင်ဝမ်၏မျက်လုံးကို အုပ်ပေးချင်နေဆဲဖြစ်သည်။
ရလဒ်အနေဖြင့် ရှောင်ဝမ်က သူ့အစ်မ၏လက်များကြားတွင် ပိတ်မိနေပြီး သူ့အစ်ကို၏လက်ကလည်း သူ့မျက်နှာပေါ် တင်ထားခံရပြန်သည်။
အားဝမ်က တဝမ်ကို ကြည့်လိုက်သည် သူ့အကြီးဆုံးအစ်ကိုကြီး၏မျက်လုံးများ လင်းလက်နေသည်ကိုကြည့်ပြီး လုံးဝမကြောက်နေသည်ကိုသိလိုက်ရသည်။
"အစ်ကိုကြီး.... မကြောက်ဘူးလား....'
တဝမ်က စိတ်လှုပ်တရှားပြောလိုက်သည်။
"ကြောက်ရမှာလား...."
မိုင်စွေ့ :"ဝက်တွေအသတ်ခံရတာ တအားသနားဖို့ကောင်းတာပဲ..."
တဝမ်က သူမကိုဆွေကြည့်လိုက်သည်။
"ဒါဆို ဝက်သားမစားတော့ဘူးလား...."
မိုင်စွေ့:"စားမှာပေါ့... မှိုနဲ့စတူးချက်ရင်ပိုတောင်ကောင်းသေးတယ်...."
ကလေးမလေးမှာ ကြောက်ရွံ့နေသလို တစ်ချိန်တည်းတွင် စိတ်လှုပ်နေပြီး သူမရှေ့တွင် မှိုဟင်းများယိမ်းနွဲ့နေသလိုပင်။
လင်းလန်က တိုက်ရိုက်မကြည့်ရဲပေ။ ဝက်များ အပေါ်ခံရချိန်တွင် ကလေးများကော လူကြီးများပါ အသက်ရှူအောင့်မိသွားကြသည်။ သတ်ပြီးနောက်မှ သူတို့အားလုံး သက်ပြင်းချနိုင်ကြသည်။
ထို့နောက်တွင် လူကြီးများက ပုံမှန်အတိုင်းစကားပြောကြကာ ဘယ်လိုလုပ်စားကြမလဲဆွေးနွေးကြလေသည်။
"ဒီဝက်က တကယ်ဝတာပဲ... ဒီနှစ်ဝက်တွေက အရင်နှစ်ကထက် အတော်ကြီးတယ်...."
စန်းဝမ်က ဂုဏ်ယူစွာပြောလိုက်သည်။
"အဲ့ဒါက ဒီနှစ်မှာ သားတို့ ဝက်စာမှော်ပင်တွေအများကြီး ယူကျွေးလို့လေ...."
ရှုယွမ်အမေက ပြုံးပြုံးလေးပြောလိုက်သည်။
"သားအမေက ဒီနှစ်အလုပ်အမှတ်တွေအများကြီးရမှာ.... ဒီတော့ သားတို့ ဝက်သားတွေအများကြီးစားလို့ရပြီပဲ...."
စန်းဝမ်က ဘယ်လိုစားရမလဲတွေးရင်း သွားရည်ပင်ကျလုနီးနီးပင်။ ဝက်သားနှပ်၊ မှိုနှင့်ဝက်သားကြာဆံနှပ်၊ ဝက်ဗိုက်သားကြော်၊ ဂေါ်ဖီပါးပါးဖြင့် ဝက်စွပ်ပြုပ် စသည်ဖြင့် တွေးလေတွေးလေ သွားရည်ယိုလာလေပင်။ ၎င်းတို့အားလုံးက သူ အားဝမ်၏ဟင်းချက်နည်းများမှဖတ်ထားခြင်းဖြစ်ပြီး တစ်ခါမှတော့မမြင်ဖူးသေးပေ။
လင်းလန်က ရှုယွမ်အမေနှင့် တုန်ဟွိုင်ဟွကို ဟန်ချင်စုန့်က အိမ်ပြန်လာချိန်တွင် မှိုအနည်းငယ်ခူးခဲ့သည်ဟုပြောပြလိုက်သည် သူတို့ကိုလက်တစ်ဆုပ်စာဆီပေးမည်ဟုပြောကာ အသားနှင့်အတူချက်လျှင် အတော်လေးမွှေးကြိုင်နေမည်ဟုလည်းပြောပြခဲ့လေသည်။
ထိုနှစ်ယောက်က မငြင်းပေ။ နှစ်ယောက်လုံး ကောင်းသားပဲဟုပြောရင်းယူကြသည်။
အသားခွဲဝေခြင်းက အစားအသောက်များခွဲဝေခြင်းနှင့်မတူပေ။ ၎င်းက အလုပ်စာရင်းအရ ခွဲဝေပေးခြင်းဖြစ်ပြီး နောက်ကျမှရသည့်လူများက ကောင်းသည့်အသားများမကျန်တော့၍ မပျော်မရွှင်ဖြစ်ကြသောကြောင့် မဲနှိုက်ကြရလေသည်။
လူတိုင်းက လိုက်မလုနိုင်သည်ဖြစ်ရာ သူတို့နာမည်များကို စာရွက်ပေါ်ချရေးပြီး ခြင်းတောင်းထဲထည့်ပေးလိုက်သည် ဝက်သတ်သမားက တစ်ခုခြင်းဆီနှိုက်ပြီး ထိုနာမည်ရှိရာလူကိုအရင်ခေါ်လေသည်။ စာရွက်များကိုခေါက်ထားလေသဖြင့် ဝက်သတ်သမားက လိမ်ညာ၍မရသလို လှည့်ကွက်များထုတ်၍လည်းမရပေ။
ထပ်ပေါင်းအနေဖြင့် ဤနေရာတွင် တပ်သားအချို့လည်းရှိနေသေးသည်။
ရှုယွမ်အမေက ကံကောင်းလှပြီး ပထမဆုံးသွားရမည့်လူဖြစ်သော်လည်း သူမက လင်းလန်ကိုအရင်သွားခိုင်းလိုက်သည်။
လင်းလန်က သူမကိုတွန်းထူတ်လိုက်သည်။
"သွားလိုက်ပါ...."
ရှုယွမ်အမေက အရင်ဆုံး အသားခွဲတမ်းကိုရလာလေတော့သည်။
လင်းလန်၏ကံကလည်းမဆိုးလှပေ။ ပဉ္စမနေရာကိုရလာခဲ့သည်။ အသားခွဲဝေခြင်းက အိမ်ရှိလူအရေအတွက်ပေါ်လည်းမူတည်လေသည်။ ဟန်ချင်စုန့်က ဤနေရာတွင်မရှိသော်လည်း လင်းလန်က ပိုက်ဆံပါကြိုပြင်ထားသဖြင့် ဝက်သားက ခုနစ်ယောက်စာလောက်အောင်ရပေသည်။
ပျင်းရိကြသည့်လူများနှင့် အလုပ်ရမှတ်အနည်းငယ်ရသူများအပြင် အိမ်တွင်လူနည်းသူများက တစ်ကတ်တီ သို့မဟုတ် ကတ်တီတစ်ဝက်သာရလေသည်။
လင်းလန်၏လူခုနှစ်ယောက်ရှိသည့် မိသားစုက ယခုတွင် အလုပ်ရမှတ်များစွာရှိနေ၍ ဆယ်ကတ်တီနှင့်ကတ်တီတစ်ဝက်ရလေသည်။
၎င်းက ရွာထဲတွင်အများဆုံးရသည်မဟုတ်သော်လည်း ထိပ်ဆုံးထဲတွင်ဝင်နေဆဲပင်။
အမျိုးသားကအိမ်တွင်မရှိဘဲ အမျိုးသမီးကသာ ကလေးတစ်အုပ်နှင့်အိမ်တွင်ရှိနေသည့် အခြေအနေမျိုးတွင် ပုံမှန်လူများ၌ အလုပ်ရမှတ်က အသားအတွက်မလောက်ငှတတ်ဘဲ လူဦးရေအလိုက်ပေးလိုက်ပါလျှင် အခြားလူများက စိတ်မကျေမနပ်ဖြစ်ရတတ်သည်။
အဆုံးတွင် သူတို့ကိုသာ ကိုယ်ပိုက်ဆံဖြင့်ကိုယ်ဝယ်ခိုင်းပါက တစ်ကိုက်စာပင်ဝယ်နိုင်မည်မဟုတ်ဘဲ အခြားလူများနည်းတူစားနိုင်မည်မဟုတ်ချေ။
သို့သော် လင်းလန်က ကွာခြားပေသည်။ သူမက ဝါဒဖြန့်အဖွဲ့၏ အဓိကအစီအစဉ်ရေးစွဲသူဖြစ်ပြီး အလုပ်ရမှတ်အများဆုံးရသူဖြစ်သည်။ သူမက အလုပ်ဖွင့်ရက်များတွင် အပြင်သွား၍ ဝါဒဖြန့်ဝေရပြီး အစားအသောက်များ အသားများကိုလည်းခွဲဝေပေးခံရသည်။ ယခုတွင် အသားဝေစုရသည်မှာလည်းပုံမှန်ပင်။
အချို့လူများက မနာလိုကြသော်လည်း မနာလိုရုံသာတတ်နိုင်ကြသည်
လင်းလန်ကပြုံးပြုံးလေးပြောလိုက်သည်။
"ကျွန်မကို ဝက်အဆီပိုင်းပါတာပေးဖို့ အများကြီးမရှိရင် တခြားသူတွေအတွက်သာသိမ်းထားလိုက်ပါ... ကျွန်မကို ဝက်ဗိုက်သားခြောက်ကတ်တီ၊ ဝက်နံရိုးငါးကတ်တီ၊ ဝက်ခေါင်းသားနဲ့ တခြားဟာတွေပေးလိုက်...."
အသားများခွဲဝေပေးနေသော သူကအံ့အားသင့်သွားရသည်။ မည်သူကမှဤကဲ့သို့မပြောဖူးပေ။ အခြားလူများက အဆီပေါပေါအသားကိုသာပိုကြိုက်ကြပြီး နံရိုးများနှင့်အခြားအရာများဆို ကြည့်ပင်မကြည့်ချင်ကြချေ။
Xxxxx
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER