အပိုင်း ၃၁၇-၃၁၈
Viewers 23k
Chapters 532

Part 317


ဟန်ချင်းဖျင်က စန်းဝမ်  အရက်မူးပြီး ပြဇာတ်ကြီးသီချင်းတွေ သီဆိုသည့်အကြောင်းကို မေးလာ၏။  ယင်းက  ရွာထဲမှာ  တကယ်နာမည်ကြီးနေသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ၊  ညနက်သန်းခေါင်မှာ တစ္ဆေနှင့်ဝံပုလွေတွေ၏ အူသံက စိတ်မချမ်းမြေဖွယ်ကောင်းလွန်း၍  အနီးနားက အိမ်နီးနားချင်းတွေကြားရသည်အထိပင်။ 


တကယ်ကြီး...


လင်းလန်က ရှက်ရွံ့သွားပြီး “ဆရာ စိတ်ပူရင်လည်း ပူသင့်ပါတယ်...ဒီရက်ပိုင်း သူ့အဖေဆီက အရိုက်ခံရမှာ ကြောက်လို့ နေ့တိုင်း စာရေးနေတယ်”


စန်းဝမ်ရေးထားသည့် စကားလုံးတွေကို ဟန်ချင်းဖျင်ကိုပြလိုက်သည်။  လိုအပ်ချက်တွေကို ပြည့်မီအောင် မစွမ်းဆောင်နိုင်ပေမဲ့ စာမျက်နှာတိုင်းက တိုးတက်လာနေ၏။


 စာရေးသည့်အခါ၌ မည်းမသွားစေရန် မှတ်စုစာအုပ်ကိုသုံးရန် သူ့ကို မိုင်စွေ့နှင့်အားဝမ်တို့က   အကြံပေးခဲ့ကြသည်။


ဟန်ချင်းဖျင်က  အတန်ငယ် ဝမ်းသာအားရဖြင့်  ကြည့်ပြီး ခေါင်းအသာညိတ်ကာ "ကလေးတစ်ယောက်ကို သင်ပေးလို့ရတယ် ... အရှက်တရားကို သိပြီးရင်  သတ္တိရှိနိုင်တယ် ... အဲဒါက မဆိုးဘူး..."


သူက လင်းလန် ငဖောင်ရိုးလေး စန်းဝမ် အကြောင်း အဆက်မပြတ်ပြောနေသည်ကို နားထောင်ပြီး ပြုံးနေသေး၏။ယခင်က အနှီကလေးတွေက အမေဖြစ်သူအတိုင်း လုံးဝကို ဆိုးလှသည်။  ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့်  မိခင်ဖြစ်သူ ပြောင်းလဲသွားသောအခါ ကလေးသည်လည်း ဆိုးယုတ်ခြင်းကို ပြောင်းလဲပြီး ဖြောင့်မတ်ခြင်းသို့ ပြန်သွားပေလိမ့်မည်။ ယင်းက ကောင်းသောအရာဖြစ်၏။


လင်းလန်က  သဘာဝအတိုင်း သူ့အတွေးကို မသိပေ။ ဟန်ချင်းဖျင် ထွက်သွားသည့်အခါ သူမက တဝမ်ကို    စက်ဘီးစီး၍ ဆွေမျိုးတွေဆီ နှစ်သစ်ကူးလက်ဆောင်ပေးခိုင်းလိုက်ရသည်။


သူ့အဖွားကို ဓာတ်ဘူးနှင့် လက်ဖက်ရည်ခွက်တစ်ခွက် ပေးခိုင်းလိုက်၏။  အဘိုးကြီးလင်းတွင် အပူချိန်ထိန်းစက်မရှိသဖြင့် ရေနွေးသောက်ရန် အဆင်မပြေပါချေ။  တခြားအစားအစာတွေလည်း ပေးခဲ့သည်။ သူတို့ကို ပေးပြီးသည့်အခါ ယန်မိသားစုအား သူမကို အများကြီးကူညီသည့်အတွက် ကျေးဇူးတင်သည့်အနေဖြင့်  လင်းမိသားစုကို ပေးသည့်အတိုင်းတပြေးတည်းပေးလိုက်၏။ 


အမျိုးသမီးယန်က အိမ်တွင် ဆန်ကိတ်နှင့် ပဲပေါင်မုန့်များလုပ်ခဲ့ပြီး  တဝမ်ကို တချို့တလေယူ ပြန်လာ ခိုင်းလိုက်သည်။ ငွေငါးကြင်းကြီး နှစ်ကောင်လည်း ရှိ၏။ 


ယန်မိသားစုက လင်းလန် ပေးပို့သော လက်ဆောင်နှင့် ညီမျှသည့် လက်ဆောင်ကို အခွင့်ကောင်းမယူဘဲ ပြန်ပေးခဲ့သည်။


လင်းလန်က  တတိယညီမအား သူမအလုပ်သွားသည့်အခါ အစားအသောက် သယ်သွားနိုင်ရန်အတွက် ကြွေကရားတစ်လုံး၊ နေ့လယ်စာဘူးနှင့် စားစရာအချို့ ပေးခဲ့၏။


လင်းမိန်ကျေးရွာတွင်  ဟော်သွန်းသီး  တောအုပ်တစ်ခုရှိပြီး မြေပဲအများအပြားလည်းထွက်​ေ သည်။ သူမ ဟော်သွန်းသီးနှင့်မြေပဲခြင်းငယ်တစ်ခြင်းပြန်ရခဲ့၏။ သူမက   လင်းလန်ကို *ကတ်(ရှ်)မီရာလည်စည်းတစ်ထည်လည်းပေးခဲ့သည်။ ကတ်(ရှ်)မီရာချည်က သူမ အထည်လောင်းရန် မြို့သို့သွားတုန်းက အမျိုးသမီးကြီးတစ်ယောက်နှင့်  ကို လဲခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။  သူမ ကိုယ်တိုင် ယက်လုပ်ခဲ့ကာ  ယင်းက  အနီရောင်ဖြစ်ပြီး လင်းလန်၏အသားအရေနှင့် လိုက်ဖက်လှ၏။


(T/N–ကတ်ရှ်မီရာဆိတ်က သားမွှေးရဲ့လုပ်ထားတဲ့လည်စည်း)


မူလက လင်းလန် ဟန်ချင်စုန့်က အိမ်အဟောင်းကို နှစ်သစ်ကူးလက်ဆောင်ပေးလိမ့်မည်ဟု  ထင်ထားသော်လည်း သူက စကားမဟဘဲနေလိမ့်မည်ဟု  သူမမသိခဲ့ပေ။ ဆက်ဆံရေးကောင်းသည့် ဆွေမျိုးတစ်ယောက်သာဖြစ်ပါက သူမက လောကဝတ်အတွက် တပြေးတည်းပေးလိမ့်မည်ဖြစ်သည်။


ဟန်ချင်စုန့် မိသားစုခွဲပြီးကတည်းက သူမအနေဖြင့် မိသားစုကို  လွှဲပြောင်းယူခဲ့ပြီး မိသားစုအတွင်းရှိ ငွေကြေးနှင့် ပစ္စည်းအားလုံးကို စီမံခန့်ခွဲခဲ့ကာ သူက  မည်သည့်အခါမျှ ဝင်ရောက်မစွက်ဖက်ခဲ့ပေ။ သူ သူမ မည်သူ့ကိုပေးလား၊မပေးလား ဆိုပြီးလည်း  မမေးခဲ့သည့်အတွက် သူမ မပြောပါက သူ လုံးဝမသိပါချေ။ 


ထို့ကြောင့် ပစ္စည်းကောင်းတွေအများကြီးရှိသော်လည်း သူမ အဖွားကြီးဟန်ဆီ မပို့ခဲ့ပေ ။


ထိုနေရာ၌ ဟန်ကျင်းယု လမ်းဆုံကို နေ့တိုင်းကြည့်ကာ တတိယအစ်ကိုဖြစ်သူက ငါးအသားဆီခေါက်ဆွဲတစ်ဝက်ကို အိမ်ဟောင်းသို့ မည်သို့ပေးလာလိမ့်မည်ကို တွေးတောနေခဲ့သည်။ 


သူမ ကြယ်နှင့်လကိုမျှော်နေမိမှန်း မည်သို့သိပါမည်နည်း။ 


အလွန်ကို ဒေါသထွက်စရာကောင်း၏။


သူမက လင်းလန်ကို အိမ်ကနေ ဆူပူကြိမ်းမောင်းသည်။ ဟန်ကျင်းယု ဘာကြောင့်မှန်းမသိပေမဲ့  ပထမချွေးမဟန်က  အရင်ကလို ဒေါသတွေကို မျိုသိပ်မထားတော့ပေ။  သူမ လင်းလန်ကို ဆူဆဲနေသည့်အခါ ပထမချွေးမဟန်က  သူမကို စောင်းပြော၏။


 “ဒါတွေအားလုံးက မင်းကြောင့် သူတို့က မပို့တာ ...မဟုတ်ရင် အစောကတည်းကရောက်နေပြီ"


လင်းလန်အတွက်မူ အဖွားကြီးဟန်နှင့် ဟန်ကျင်းယု နှစ်ဘက်စလုံးဖြင့်  နောက်တစ်ကြိမ် တိုက်ခိုက်စရာ မလိုတော့ပေ။ 


နှစ်သစ်မှာ ရန်ပွဲဖြစ်ခြင်းက  ကြည့်မကောင်းပါချေ။ မိသားစု၏ အကျည်းတန်ခြင်းအတွက် အရှက်ရစရာတစ်ခုဖြစ်ရုံသာမက ဘိုးဘေးများနှင့်ဆန့်ကျင်ရာလည်းကျလေသည်။


ဤသည်မှာ နှစ်သစ်ကူး၏ အရေးကြီးဆုံး ပွဲဖြစ်၏။


လူကြီးတွေကို မဆိုထားနှင့် ၊ ကလေးတွေအတွက်ပါ တားမြစ်ထားသည့်အရာဖြစ်၏။  အဘိုးကြီးဟန်  ဒေါသထွက်သွားချိန်၌မူ ဟန်ကျင်းယုရပ်တန့်သွားတော့သည်။


လင်းလန် သူမ၏အိမ်အဟောင်းက သူမကြောင့်တစ်နေ့လုံး ရန်ဖြစ်ငြင်းခုံနေကြောင်း မသိပါဘဲ   ကလေးများကို  ဂျုံနှံနှင့်အသားပြုတ်၊ ခေါက်ဆွဲလုပ်သည့်နေရာများ၌ ကူညီရန် ညွှန်ကြားနေခဲ့၏။ 


သူမက အသားအိုးကြီးကြီးကို အရင်ပြုတ်လိုက်သည်။ နေ့ခင်းဘက်၌ ဖက်ထုပ်ကို အဓိကထားပြီး လုပ်ပြီး ညနေပိုင်းမှာ မွှေကြော်လုပ်၏။  နှစ်သစ်ကူးညစာကို ခုနစ်နာရီထိုးပါက စား၍ရလေသည်။ 


ဒေသဓလေ့အရ ခြောက်နာရီ သို့မဟုတ် ခုနစ်နာရီတွင်စားသော ထမင်းဝိုင်းသည် တစ်နှစ်တာ၏ အကြွယ်ဝဆုံးထမင်းဝိုင်းဖြစ်ပေ၏။  မိသားစုတစ်စုလုံး ဝိုင်သောက်ရင်း စကားဖောင်ဖွဲ့ကာ  အချိန်အတော်ကြာ စားသောက်ကြခဲ့သည်။


နှစ်သစ်ကူး နှုတ်ခွန်းဆက်စကားအတွက် တစ်မိသားစုလုံး ပတ်လျှောက်လာပြီးနောက်တွင်  ကလေးတွေက သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ  အိပ်ပျော်သွားကြပြီး လူကြီးတွေက နှစ်ဟောင်းကို ထိန်းထားကြ၏။ 


နှစ်ကို ထိန်းသိမ်းခြင်းသည် မိသားစုသစ်ပင်အတွက် အဓိကအားဖြင့် အမွှေးတိုင်၊ ဖယောင်းတိုင်များထွန်းရန်ဖြစ်ပြီး တစ်ညလုံး ထွန်းရမည်ဖြစ်သောကြောင့် စောင့်ကြည့် နေရပေမည်။ 


သက်ကြီးလေးပါးကို ခွင့်မပြုသော်လည်း  မျိုးနွယ်စုဥပဒေက နိုင်ငံရေးဥပဒေထက် ကြီးမြတ်လေ့ရှိသော ကျေးလက်ဒေသတွင် မည်သူမျှ တမင်ဒုက္ခမပေးသရွေ့ အခြေခံအားဖြင့် မည်သူမျှ ဂရုမစိုက်ပေ။ 


ဟန်ရုံဖန်က စိတ်အားထက်သန်သော ကေဒါတစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း ဤဓလေ့ထုံးစံများကို ထောက်ခံသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ  သူကိုယ်တိုင်ကလည်း သူ့ဘိုးဘေးတွေကို  မိသားစုအတွက် ပူဇော်ရမည်ဖြစ်၏။  ကေဒါအချို့ကဲ့သို့ ပဒေသရာဇ်အယူသီးမှုကို ချိုးဖျက်ရန် ရွာကို မနက်ခင်းမှာ  ညွှန်ကြားချက်တွေ တောင်းပြီး ညနေပိုင်းတွင် သတင်းပို့ခိုင်းမည်မဟုတ်ပါချေ။   


ညသန်းခေါင်မှာ  မီးရှူးမီးပန်းတွေပစ်လွှတ်ကာ နှစ်သစ်ကူးကို ကြိုဆိုရမှာဖြစ်သလို  ဖက်ထုပ်လည်းစားကြမည်ဖြစ်လေသည်။ ဖက်ထုပ် များကို နေ့ခင်းဘက်တွင် ပြင်ဆင်ပြီး ညသန်းခေါင်း တွင် အိုးထဲမှာ တိုက်ရိုက်ချက်ပြုတ်ရပေမည်။


လင်းလန်က မုန့်ညက်ကို စဥ့်တီတုံးပေါ် တင်ထားသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် စန်းဝမ် အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး ပထမဆုံး ကျော်ဖြတ်ကာ ကူညီချင်ကြောင်းပြောခဲ့သည်။


လင်းလန်က “မထိနဲ့” ဟု ရက်စက်စွာ ငြင်းဆိုလိုက်၏။ 


Xxxxxx

Part 318


သူက ခေါက်ဆွဲနှင့် ကစားရန်အတွက် ရောက်လာခြင်းဖြစ်ရာ  ရှောင်ဝမ်ကျုံးအဖြစ်သုံးသည်က ပိုကောင်းပေသည်။


တဝမ်ကလည်း အိမ်မှုကိစ္စများ အထူးသဖြင့် မုန့်ညက်ဆုပ်နယ်ခြင်းကို မကြိုက်သဖြင့် ယင်းက သူ့ကို  နားမလည်နိုင်လောက်အောင် တွန်းလှန်ဆန့်ကျင်စေပြီး ရွေ့ကို မရွှေ့ချင်ပေ။


အိမ်အလုပ်လုပ်ရမှာထက် သူ အလုပ်ပဲသွားချင်သည်။


ဟင်းချက်ရရင် ဘယ်လိုလုပ်များလုပ်မလဲ... တစ်ခုခုစားရရန်အတွက်  ချက်ဖို့ရာမဖြစ်နိုင်သလို ဗိုက်ပဲဆာနေလိမ့်မည်။


လင်းလန်က သူ့ကို အတင်းမတိုက်တွန်းပေ။  မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ ချက်ပြုတ်ခြင်းက ​ကြိုက်လျှင် အရသာရှိမည်ဖြစ်ပြီး  မကြိုက်လျှင် အဆိပ်ဖြစ်သွားပေလိမ့်မည်။


အားဝမ်နှင့်မိုင်စွေ့တို့နှင့်ပင်  လုံလောက်၏။


သူမ တဝမ်အား နှစ်ကြောင်းရေးကဗျာများ၊ တံခါးဆိုင်းဘုတ်များ၊ ပြတင်းပေါက်ဇကာကွက်များ စသည်တို့ကို စန်းဝမ်ကိုဦးဆောင်၍  နံရံမှာကပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ ကော်တွေက အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီဖြစ်ကာ သူတို့ယခုလေးတင်ပြုလုပ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ 


ပြတင်းပေါက်ဇကာကွက်များကို ရွာရှိ အဘွားအို အချို့က ဖြတ်တောက်ပြီး သူမအားလက်ဆောင်ပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်လေသည်။ လင်းလန်က ငြင်းသော်လည်း ပြန်ယူခဲ့လိုက်ရ၏။ ပြတင်းပေါက် နှင့်တံခါးပေါက်တွေအကုန်လုံးကို  ကပ်ထားပြီး အလွန်ပွဲတော်ဆန်ဆန် တက်ကြွဖွယ်ကောင်းနေသည်။ 


ထို့နောက် ယောက်ျားလေးများက လူကြီးများနောက်မှ သူတို့၏ဘိုးဘေးများကို ပူဇော်ပြီး မြေအသစ်များထည့်ရန် သင်္ချိုင်းသို့ လိုက်သွားကြ၏။ ပြန်လာချိန်တွင်  လင်းလန်၏ဖက်ထုပ်တွေက အဆင်သင့်ဖြစ်လုနီးပါးဖြစ်နေလေပြီ။


သူမ ဖက်ထုပ်နှစ်မျိုးပြင်ဆင်ထားပြီး ဝက်သားဂေါ်ဖီဖက်ထုပ်နှင့် တို့ဟူးဖက်ထုပ်များဖြစ်ကြသည်။


အချို့ကလေးများ တို့ဟူးဖက်ထုပ်ကို မကြိုက်ကြလောက်အောင် မိုက်မဲလွန်းကြသည်။ အထူးသဖြင့်တဝမ်နှင့် စန်းဝမ်တို့ပင်၊   တို့ဟူးစားခြင်းအကြောင်း ကြားသောအခါတွင် သူတို့အမူအရာမှာ ရွံရှာမှုအပြည့်ရှိနေကြ၏။ 


သို့ပေမဲ့  ဓလေ့ထုံးတမ်းအရ ဤသည်က မဂ်လာရှိသောဖက်ထုပ်များဖြစ်သဖြင့် ​လုပ်ကိုလုပ်ရပေမည်။ 


ကလေးတွေလည်း စားချင်စေရန်အတွက်  လင်းလန်က တမင်တကာ တိုဟူးကို ပွက်ပွက်ဆူနေသော ရေနွေးထဲမှာ စိမ်ထားပြီး ၎င်းနောက် အတုံးလေးများတုံးကာ လှီးထားသည့် ဟင်းနုနွယ်ရွက်နှင့်ကြာဇံတို့ကို ထည့်၍ ဆီချက်လုပ်ရန် ပါးပါးလှီးထားသော အဆီများအသား ကို ဆီသတ်ပြီး  အဆာပလာများကို မွှေကြော်လိုက်သဖြင့် အရသာ မွှေးပြီး မအီမသာမဖြစ်တော့ပေ။


ရှောင်ဝမ်နှင့်မိုင်စွေ့တို့သည် အပြည့်အမောက်ထည့်ထားသော ပန်းကန်လုံးသေးသေးလေးတစ်လုံးစီကို တစ်ယောက်တည်း စားလိုက်ကြသည် မွှေးရနံ့က မရပ်တန့်နိုင်အောင်ပင်။


လင်းလန်က ဖက်ထုပ်လုပ်နေချိန်မှာ ဟန်ချင်စုန့်က တဝမ်ကို ပြန်ခေါ်လာသည်။


လင်းလန်က အစမ်းသဘောဖြင့် သူ မျက်နှာသစ်နေချိန်မှာမေးကြည့်လိုက်၏။.

 “နှစ်သစ်ကူးဖို့ အိမ်ဟောင်းကို ပြန်သွားရမလား” 


ဟန်ချင်စုန့်က   ယခုလိုပြန်ပြောရန်အတွက် တွန့်ဆုတ်မနေခဲ့ပါချေ။ 


 “အမေတို့က တစ်ယောက်ယောက်ကို ခေါ်ခိုင်းရင် ပြန်သွားလိုက်မယ်...  မခေါ်ရင် ပြန်မသွားဘူးလို့ မင်းပြောခဲ့တာမဟုတ်ဘူးလား"


အဖွားကြီးဟန် မကြာသေးမီက ဟန်ချင်ဟွကိုတွေ့ရန် စိုက်ခင်းသို့သွားခဲ့ပြီး နှစ်သစ်ကူးအတွက် ဟန်ချင်စုန့်ကို သူ့အားပြန်ခေါ်လာပေးစေချင်သည်။ ဟန်ချင်စုန့်က   စိုက်ခင်းတွင် ပထမနှစ်မှာ အိမ်ပြန်၍မရဟူသော စည်းမျဉ်းတွေ ရှိပြီး ဒုတိယနှစ်မှာမှ အိမ်ပြန်၍ရသည်ဟုဆိုလိုက်၏။ 


အဖွားကြီးဟန် အလွန်စိတ်ဆိုးသွားခဲ့သည်။ သူမသာ ဒေါသထွက်နေသေးပါက နှစ်သစ်ကူးပွဲကို သူတို့ကို သွားခိုင်းမည်မဟုတ်ပေ။


ဟန်ချင်စုန့်အနေဖြင့် သူအိမ်မှာ မနေဖြစ်သည်မှာ နှစ်အတော်ကြာပြီဖြစ်ပြီး သူ့အတွက်  အိမ်မှာ နှစ်သစ်ကူးပွဲဆင်နွှဲရန် မလိုအပ်ဟု ခံစားရ၏။ သူသွားသည်ဖြစ်စေ၊ မသွားသည်ဖြစ်စေ အရေးမကြီးချေ။ အထူးသဖြင့် အဖွားကြီးဟန်က သူတို့ကိုမြင်ရင် ဒေါသထွက်သည်။ သက်ကြီးရွယ်အိုများ၏ကျန်းမာရေးအတွက်ကြောင့် အတိုက်အခံတွေကို ထပ်တိုးလာစေရန် သူ အစပျိုးလုပ်ဆောင်မှာ မဟုတ်ပေ။ 


တသီးတခြားနေသည်က ကောင်း၏။


သူပြောစကားကိုကြားရာတွင် လင်းလန်စိတ်သက်သာရာ ရသွားခဲ့သည်။


မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ  သူက သားအရင်းတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး  သူ နှုတ်ကဘာမှမပြောလျှင်ပင်  ထိုဘက်ကို လွမ်းနေဆဲဖြစ်မှာကို သူမစိုးရိမ်နေခဲ့၏။ ထိုသို့ဆိုပါက သူမ ကောင်းကောင်းမလုပ်ခဲ့ပါလျှင် သူ့အာဃာတထားနေမှာဖြစ်ပေသည်။ 


ယခု သူတကယ်ဂရုမစိုက်ကြောင်းကို တွေ့ရသည့်အခါ  သူမစိတ်ထဲမှာ အလွန်ပျော်နေပြီး သူရေဖြန်းနေချိန်မှာ သူ့နားရွက်ကို တိတ်တိတ်လေးခိုးနမ်းလိုက်၏။


ဟန်ချင်စုန့်ကသူမကို ဖက်ရန် လှမ်းဆွဲလိုက်သော်လည်း သူမ ကပြုံးပြီး ရှောင်သွားခဲ့သည်။


ခဏအကြာတွင်  အစ်ကိုကြီးဟန်က အပြင်ကနေ ဝင်လာပြီး ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာပြောလာ၏။


 "တတိယညီ... ညီလေး ကလေးတွေကို ခေါ်သွား၊ အမေတို့က မင်းတို့မိသားစုကို နှစ်သစ်ကူးပွဲ ဆင်နွှဲဖို့ ခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်" 


သူ တကယ်ကိုပျော်နေသည်။


"မင်းမရီးက တစ်ဝိုင်းစာလုပ်ထားတာ... အရသာရှိတယ်  ဖက်ထုပ်လည်းလုပ်ထားတယ်... နောက်ဆုံးတော့ ငါတို့မိသားစုနဲ့ ထမင်းလက်စုံစားလို့ရပြီ...ငါတို့အကုန် အတူတူသွားရမယ်လို့ အမေတို့က အမိန့်ပေးလိုက်တယ်”


လင်းလန် အနည်းငယ် ပဟေဠိဖြစ်သွား၏။  အစ်ကိုကြီးဟန်ကို ခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်...သမားရိုးကျမဆန်လွန်းဘူးလား...ဒါ အမှန်ပဲလား...


သူမက ပြုံးပြီးပြောလိုက်သည်။


 “အစ်ကိုကြီး ... ငါတို့ ကလေးတွေ အများကြီးကို ကြည့်ပါဦး…” 


သူတို့အကုန်လုံး သွားစားလိုက်ရင် အဖွားကြီးဟန်နာကျင်မသွားပေဘူးလား...

 

အစ်ကိုကြီးဟန်  “ကလေးတွေ အများကြီးက ငါတို့ ဟန်မိသားစုဟောင်းကပဲ မဟုတ်ဘူးလား...စားသောက်ရမှာက ပုံမှန်ပဲလေ... နှစ်သစ်မှာ လူတွေအများကြီးရှိကြတာပါပဲ...လူများလေ စည်ကားလေပေါ့  အမေကပျော်နေပါတယ်"


လင်းလန်  မျှော်လင့်ချက်များစွာမထားသော်လည်း သူမ ယခင်က ဟန်ချင်စုန်် နှင့်ကတိပေးထားသောကြောင့် အိမ်ဟောင်းက ရောက်လာပြီး ခေါ်သည့်အခါ သူမစိတ်ပျက်စေမှာ မဟုတ်ပေ။


“ကျွန်မတို့ ဖက်ထုပ်လုပ်ထားတော့ စားသောက်ပွဲ ကြီးကြီးလုပ်ကြရအောင်... အသားဟင်းတွေလည်းရှိတယ်...အဲဒါတွေယူပြီးတော့ အတူတူစားကြမယ်"


အဖွားကြီးဟန်က သူတို့ကို တရုတ်နှစ်သစ်ကူး ဆင်နွှဲခိုင်းပြီး ကျင့်ဝတ်တွေကျေပွန်နေပြီဆိုရာတွင်  သူမ၏ကျင့်ဝတ်ကလည်း နည်းနည်းလေးမျှ ပိုဆိုးသွားမှာ မဟုတ်ပါချေ။


သူမ မနက်ခင်းတွင် ဟင်းရည်အားလုံးကို ချက်ထားပြီး၊ နေ့ခင်းဘက် ဖက်ထုပ်လုပ်ရန် တွေးကာ ညနေတွင် ဟင်းအနည်းငယ် ချက်ပြုတ်ခဲ့သည်။


တရုတ်နှစ်သစ်ကူးဟု ခေါ်သည့်အတွက်  စတူးအမယ်တချို့ကိုလည်း ချက်ထား၏။


မှန်ပေသည်၊  သူ သူတို့အားလုံးကိုယူသွားရန်မလိုအပ်ပေ။  သူမ ဗိုက်ပြည့်အောင်သွားစားခြင်းမဟုတ်ဘဲ ဝတ္တရားအရသာသွားခြင်းဖြစ်သည့်အတွက် အိမ်ပြန်ရောက်ပါက သေချာပေါက် ထမင်းထပ်စားရဦးပေမည်။


ဝက်သားအာလူးနှပ်ပန်းကန်လုံးကြီးတစ်လုံး၊စပိန်မက်ကရယ်ငါးနှပ်သုံးကောင်၊   ကြက်ဂျယ်လီတစ် ပန်းကန်၊  ဝက်အရေခွံဂျယ်လီပန်းကန် အသေးတစ်လုံး။ အဖွားကြီးဟန်က ဂေါ်ဖီကြာဇံကို သေချာပေါက် ချက်နိုင်လိမ့်မည်ဟု သူမ ထင်သောကြောင့် အိမ်ကဟာကို  မယူတော့ဘဲ  နောက်ထပ် ပင်လယ်ရေမှော်ဟင်းချိုကို ထည့်လိုက်သည်။ 


Xxxxx

Prev Next