အခန်း(၃၂)ဗီလိန်လေးတွေရဲ့ဖခင်အိမ်ပြန်လာပြီ
Viewers 38k
Chapters 702

အခန်း(၃၂) - ဗီလိန်လေးတွေရဲ့ဖခင် အိမ်ပြန်လာပြီ


ရာသီဥတု အေးခဲလွန်းသောကြောင့် လင်းချင်းဟယ်သည် ချက်ပြုတ်စားသောက်ဖို့ ပျင်းရိနေသည်။ သူမသည် အမြဲတမ်း ပုဇွန်ဆိတ်ဆန်ပြုတ်၊ ဝက်နံရိုးဆန်ပြုတ်၊ နှမ်းဆန်ပြုတ် စသည့် ဆန်ပြုတ်များကိုသာ ချက်ပြုတ်လေ့ရှိသည်။ ဒါမှမဟုတ်ရင် ဖက်ထုပ်အချို့ကို အသင့်စားနိုင်ရန် ထုပ်ထားသည်။ လင်းချင်းဟယ်သည် ဖက်ထုပ်များကို တစ်ကြိမ်တည်းတွင် အများကြီးထုပ်ထားလျှင် အကြိမ်များစွာ ချက်ပြုတ်စားသောက်နိုင်သည်။


လင်းချင်းဟယ်သည် အသားပေါက်စီလုပ်ရန် ရည်ရွယ်ထားသည်။ ဝက်သားအဆီဖတ်များနှင့် အိမ်နောက်ဖေးတွင် စိုက်ပျိုးထားသော ဂေါ်ဖီထုပ်များက ပေါက်စီအစာသွပ်လုပ်ရန် အကောင်းဆုံးအစာပလာများဖြစ်သည်။


သူမသည် တစ်ကြိမ်တည်းတွင် အများကြီးပြုလုပ်ထားရန် စီစဥ်ထားသည်။ သူမ စားချင်တဲ့အချိန်တိုင်း ထိုပေါက်စီများကို ရေနွေးငွေ့ဖြင့် ပေါင်းစားနိုင်သည်။ အဲ့တာကိုပြုလုပ်ပြီးတော့ သူမ အားလပ်ချိန် အများကြီး ရရှိခဲ့သည်။


ဒါပေမယ့် သူမက ပေါက်စီကို ချက်ချင်း မပြုလုပ်ခဲ့ဘူး။ သူမက လောင်စန်းအတွက် ဆွယ်တာအင်္ကျီကို အရင်ထိုးခဲ့သည်။ အဲ့တာမှ သူမ အားလပ်ချိန်တွေ အများကြီး ပိုရရှိလိမ့်မယ်။


ဒီညမှာ နှင်းတွေကျလာတယ်။ အောက်တိုဘာ ၁၈ရက်သာ ရှိသေးသည်။ ဒီနှင်းက သူမမှတ်ဥာဏ်ထဲကထက် တစ်လခွဲစော၍ ကျဆင်းလာသည်။


နောက်တဖန် နှင်းကျသည့်အချိန်ကတော့ ယခုလကုန် နှင်းထူထပ်စွာ ကျဆင်းနေသည့်ရက်မှာ ကျိုးချင်းပိုင် အိမ်ပြန်လာမယ့်ပုံရသည်။


ယခုဆိုလျှင် ကျိုးချင်းပိုင်အတွက် ဆွယ်တာအင်္ကျီထိုးပေးရန်သာ ကျန်ရှိတော့သည်။ သူက ပြန်မလာသေးတဲ့အတွက် သူမ အလျင်စလို လုပ်ရန်မလိုဘူး။ လင်းချင်းဟယ်သည် တကယ်ကို လှုပ်ရှားတက်ကြွသည့် အမျိုးသမီးဖြစ်သည့်အတွက် သူမလုပ်မယ်လို့ဆိုတဲ့အရာဆို လုပ်ကိုလုပ်တတ်သည်။


အောက်တိုဘာ ၁၉ရက်နေ့တွင် သူမသည် ဂေါ်ဖီထုပ်၊ ကြက်ဥနှင့် ဝက်အဆီဖတ်များဖြင့် ပေါက်စီထုပ်ပိုးတာကို လောင်တ၊ လောင်အာ့နှင့် လောင်စန်းတို့နှင့်အတူ ပြုလုပ်ခဲ့သည်။


သားအမိလေးယောက်ဟာ တစ်နေကုန် အလုပ်ရှုပ်နေပြီး ပေါက်စီဖြူ အလုံးသုံးဆယ်ကျော် ပြုလုပ်ခဲ့သည်။


မုန့်ညက်တွေ အများကြီးပြုလုပ်ထားသောကြောင့် ပေါက်စီ အလုံးသုံးဆယ်ကျော် ပြုလုပ်ပြီးသော်လည်း ကျန်ရှိနေသေးသည်။ ဒါ့ကြောင့် လင်းချင်းဟယ်သည် အစာပလာတွေကို ထပ်မံဖြည့်တင်းခဲ့သည်။ သူမသည် နေရာလွတ်ထဲမှ ဝက်ဗိုက်သားကို ထုတ်ယူပြီးခုတ်ထစ်ကာ ဂေါ်ဖီထုပ်နှင့်ဝက်ဗိုက်သားဖက်ထုပ်ပြုလုပ်ရန် ဂေါ်ဖီထုပ်ကို ပြင်ဆင်လိုက်သည်။


သူမ ဒါကို စလုပ်ကတည်းက ဒီထက်ပိုပြီး လုပ်နိုင်တယ်။ ဒီရာသီဥတုက တကယ်အေးလွန်းတယ်။ သူမသည် အနွေးကုတင်ပေါ်ကလွဲလို့ ဘယ်နေရာကိုမှ မသွားချင်ဘူး။ ချက်ပြုတ်ရခြင်းကလည်း ဒုက္ခတစ်မျိုးပါပဲ။


ဒါ့ကြောင့် ဖက်ထုပ်တွေကို အလုံးတစ်ရာကျော် တစ်ခါတည်း ပြုလုပ်ထားသည်။


သူမသည် ဒါကိုလုပ်တာ များသွားတယ်လို့ ခံစားမိသည်။


သူမ၏စားသုံးမှုသည် သာမာန်မျှသာဖြစ်သည်။ သူမသည် လယ်ထဲသို့ အလုပ်ဆင်းလုပ်ရာတွင် မပါဝင်တဲ့အပြင် ဆီတွေ အများကြီးပါဝင်သောကြောင့် ဒါကို အများကြီးစားရန် မလိုအပ်ပါ။


လောင်တကတော့ တစ်နပ်လျှင် ဖက်ထုပ်ရှစ်လုံးခန့် စားနိုင်သည်။ လောင်အာ့ကတော့ အများဆုံး ခြောက်လုံးသာ စားနိုင်သည်။ သို့သော်လည်း သူမသည် သူတို့ကို အလွန်အမင်း မစား‌သောက်စေခဲ့ပါ။ လောင်တအတွက် ခုနစ်ခုနှင့် လောင်အာ့အတွက် ငါးခုလောက်သာ ကျွေးမွေးသည်။ လောင်စန်းကတော့ သုံးခုဆို လုံလောက်သည်။ သူမကိုယ်တိုင်ကတော့ ခုနစ်လုံး ရှစ်လုံးလောက် စားသောက်သည်။


ဖက်ထုပ်နှင့် ပုဇွန်ဆိတ်အတူ ရောချက်ထားသည့် ဖက်ထုပ်စွပ်ပြုတ် တစ်ပန်းကန် သောက်လိုက်လျှင် ဗိုက်ပြည့်သွားလိမ့်မည်။ ကလေးတွေက အရမ်းငယ်သေးတယ်။ သူမသည် သူတို့ကို ပြည့်အင့်နေအောင် ကျွေးမွေးရမည့်အစား သင့်တော်ရုံသာ ကျွေးမွေးသည်။

  

ဖက်ထုပ်တစ်ရာကလည်း တစ်ရက် နှစ်ရက်ကြာအောင် စားနိုင်ပါသေးသည်။ ပြီးတော့ ပေါက်စီတွေလည်း ရှိသေးတယ်။ 


အားလုံးကို ပေါင်းပြီး အအေးခံထားပေမယ့် ပြန်ချက်ပြုတ်ဖို့ လိုအပ်ပါသေးသည်။ အကယ်၍ သူမ ပေါက်စီတွေကို စားချင်ရင် ပြန်ကြော်တာဖြစ်ဖြစ် ပေါင်းခံတာဖြစ်ဖြစ် ပြန်ပြုတ်၍ဖြစ်စေ စားသုံးလို့ ရသည်။

 

တစ်ကြိမ်တည်းမှာ အများကြီး ပြုလုပ်ပြီးသွားတော့ လင်းချင်းဟယ် ပျင်းရိလာလေသည်။


သူမ ပုံမှန်ချက်ပြုတ်သည့်အစားအစာများမှာ ပေါက်စီဖြူများနှင့် တွဲဖက်စားသောက်ရန် ဆန်ပြုတ်အချို့နှင့် ပုဇွန်ဆိတ်ဖက်ထုပ်စွပ်ပြုတ်များသာ ဖြစ်လေသည်။


လင်းချင်းဟယ်သည် ကျိုးချင်းပိုင်အတွက် ဆွယ်တာအင်္ကျီကို စတင်ချည်ထိုးခဲ့သည်။ ဒီအရာက သူတို့မှီခိုအားထားစရာ ဖြစ်လာနိုင်သည်။ သူမသည် လယ်ထဲဆင်းရန် ရည်ရွယ်ချက်မရှိပေ။ သေချာတာကတော့ လယ်ထဲဆင်းပြီး အလုပ်ရမှတ်တွေရရှိဖို့ ကျိုးချင်းပိုင်ကိုသာ အားကိုးနိုင်လိမ့်မည်။

 

ဒါ့ကြောင့် သူမ ဘယ်သူ့ကိုမဆို ဆိုးရွားစွာ ဆက်ဆံနိုင်ပေမယ့် ဒီလူကိုတော့ ထိုသို့ ဆက်ဆံလို့မရနိုင်တာ သေချာပါတယ်။ ဒီဆွယ်တာအင်္ကျီက သူ့ကိုနွေးထွေးစေပြီး သူမရဲ့စိတ်သဘောထားကို ပြနိုင်ပေလိမ့်မည်။


သူမက အိမ်တွင်းရေးကို ထိန်းသိမ်းဖို့ တာဝန်ယူပြီး စီးပွားရှာဖို့အား သူ့ကို ကိုင်တွယ်ခွင့်ပေးလိုက်မည်။


သူမသည် စိုက်ရပျိုးရမှာကို အကြောက်ရွံ့ဆုံးပင်။ သူမသည် အိမ်ထောင်စုကို စီမံခန့်ခွဲရာတွင် အဆင်ပြေပြီး အပြင်ထွက် အလုပ်လုပ်ဖို့ကို လုံးဝ မစဥ်းစားဘူး။


ဒီနေ့နံနက်ခင်းတွင် သားအမိလေးယောက်ဟာ အနွေးကုတင်ပေါ်တွင် ဝက်ဆားနယ်၊ ကြက်သွန်ခြောက်ကြော်နှင့် ကန်စွန်းဥပြုတ်တို့ကို စားသောက်ကြသည်။ ဒါကလည်း အရမ်းအရသာရှိတယ်။


“မင်းတို့အဖေ ဘယ်တော့ပြန်လာမလဲ မသိဘူး။” လင်းချင်းဟယ်က မှတ်ချက်ပြုသည်။


နေ့ရက်များကို ရေတွက်ကြည့်တော့ ယခုရက်ဟာ အောက်တိုဘာ ၂၅ရက်နေ့ကိုပင် ရောက်နေပြီ။ ကျိုးချင်းပိုင် ပြန်လာသင့်ပြီ။ ဒီလထဲ မည်သည့်ရက်တွင်မဆို ပြန်ရောက်လာသင့်သည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ သူမ အနည်းငယ် စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသည်။


“သုံးစရာပိုက်ဆံ မကျန်တော့ဘူးလား။” လောင်တက မေးသည်။


လင်းချင်းဟယ်: "..."


“သုံးစရာပိုက်ဆံမကျန်တာ ဖြစ်နိုင်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ အစားကောင်းကောင်းစားနေတာ ကြာပြီလေ။” လောင်အာ့က ထောက်ခံသည်။


လင်းချင်းဟယ်: "..."


သူတို့နှစ်ယောက်က သူမ သူတို့အဖေအကြောင်း ပြောလိုက်သောအခါတွင် သူတို့ရဲ့ ပထမဆုံး တုံ့ပြန်မှုက သူမမှာ သုံးစရာပိုက်ဆံ မကျန်တော့လို့ ပြောတယ်လို့သာ ထင်ကြသည်။ ဒီကလေးတွေမှာ တကယ့်ကို... အမြင်ကောင်းရှိတာပဲ။


မူလခန္ဓာပိုင်ရှင်က ဒီလိုလူမျိုးပင်ဖြစ်လေသည်။ သူတို့အဖေကို လွမ်းဆွတ်မိတဲ့အချိန်တိုင်းက ပိုက်ဆံပြန်ပို့တဲ့ နေ့ရက်တွေသာ ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူမသည် ယခုလလယ်တွင် ကျိုးချင်းပိုင်ထံမှ စာတိုက်ကနေ ပို့‌ဆောင်ပေးသော ငွေလွှဲပြေစာအား လက်ခံရရှိခြင်း မရှိသေးပါ။ ဒါက သူမမျှော်လင့်ထားသလိုပါပဲ။


“အဓိပ္ပါယ်မရှိတာတွေ ပြောမနေနဲ့။ မင်းတို့အဖေ မပြန်လာတာ ကြာပြီ။ ဒီနှစ်သစ် နှစ်သစ်ကူးအချိန်လောက်မှာ သူပြန်လာမလားလို့ ငါတွေးနေတာ။ သူ ပြန်ရောက်လာတဲ့အခါကျရင် မင်းတို့သုံးယောက်ကို သူ မှတ်မိပါဦးမလား။” လင်းချင်းဟယ်က ပြောသည်။


လောင်တက တော်တော်လေး ကြံ့ခိုင်နေသည်။ လောင်အာ့ရဲ့ မျက်နှာသေးသေးလေးက ဝိုင်းစက်လာသည်။ လောင်စန်းလေးကတော့ ယခုအခါတွင် ဝဝကစ်ကစ်လေးး ဖြစ်လာသည်။


သူလေးက ဝိုင်းစက်လာသည်။ ပြီးတော့ သူက ရုပ်ရည်သန့်ပြန့်ပြီး ကျန်းမာကြံ့ခိုင်ကာ ချစ်ဖို့ကောင်းသည်။ သူလေး ဘယ်လောက်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတာကို ပြောစရာပင် မလိုချေ။


ဟုတ်တာပေါ့။ လောင်အာ့ကလည်း အလားတူပါပဲ။ လောင်တတစ်‌ယောက်တည်းကသာလျှင် ကြံ့ခိုင်သည့်ပုံပေါ်သည်။ သူက သိပ်မဝပေမယ့် အရပ်တော့ နည်းနည်းလေး ရှည်လာသည်။


ကောင်လေးသုံးယောက်စလုံးကို ကောင်းကောင်းကျွေးမွေးပြီး ဘော်ကြော့ထားတာက ဖြုန်းတီးသလို ဖြစ်မှန်းကို သူမ သိသည့်အပြင် အမေကျိုးကလည်း ဒါကို ဘာမှ မပြောပေ။


“ကျွန်တော်တို့က အဖေ့သားတွေပဲ။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး အဖေက သားတို့ကို မမှတ်မိပဲနေမှာလဲ။” ‌လောင်တက စိုးရိမ်ပူပန်မှုကင်းမဲ့စွာ ပြောဆိုလိုက်သည်။


“ဒါအမှန်ပဲ။” လောင်အာ့က ထောက်ခံလိုက်ပေမယ့် “အဖေက ဒီနှစ်မှာရော ပြန်လာမှာလားဟင်။” လို့ ဆက်ပြောလိုက်သေးသည်။


“မသိပါဘူး။ အမေလည်း မင်းတို့အဖေ ပြန်လာမယ်လို့ မျှော်လင့်နေတာပဲ။” လင်းချင်းဟယ်က ဒီလိုပြောလိုက်သည်။


“သိပါတယ်။ အမေ အဖေ့ကို လွမ်းနေတာ မဟုတ်လား။” ကျိုးလောင်တက ပြုံးရယ်ရင်းဆိုသည်။


“အမေက အဖေ့ကို သေချာပေါက် လွမ်းနေမှာပဲ။ ကျွန်တော်ဆို အဖေက ဘယ်လိုပုံမျိုးလဲဆိုတာကို မေ့တောင်နေပြီ။” လောင်အာ့က ခေါင်းညိတ်ထောက်ခံသည်။


သူတို့ဟာ ဒီလိုမျိုး မရပ်မနား ဆွေးနွေးကြသည်။ ဒီရက်ပိုင်းတွင် အမေနှင့်သားများဟာ သူတို့အိမ်ထောင်ဦးစီးအကြောင်း ပြန်ပြောင်းပြောဆိုနေကြသည်။


ညဆယ်နာရီဝန်းကျင်လောက်မှာ တစ်စုံတစ်ယောက်က တံခါးလာခေါက်သည်။


လင်းချင်းဟယ်သည် အခုရက်ပိုင်းတွင် နိုးနိုးကြားကြား အိပ်စက်ရသည်။ ဒါကိုပြုပြင်ရန် နည်းလမ်းမရှိပါ။ သူမသည် ဇာတ်လမ်းအသွားအလာကို သိပေမယ့် ကျိုးချင်းပိုင် ပြန်လာမည့်နေ့ရက်က မည်သည့်နေ့ရက်မှန်းကို မသိသောကြောင့် သူမ အလွန်တရာ အိပ်မောမကျဝံ့ချေ။


တံခါးခေါက်သံကို ကြားလိုက်တာနဲ့ သူမ ချက်ချင်း လန့်နိုးလာသည်။


ကလေးသုံးယောက်က အိပ်ပျော်နေဆဲပင်။ လင်းချင်းဟယ်က ဝါဂွမ်းအနွေးထည်ကို ထပ်ဝတ်ဆင်ကာ အပြင်ဖက်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် ဒီရက်ပိုင်းမှာ အရမ်းအေးသည်။ ဒီညက အအေးပိုလွန်ကဲပြီး အေးခဲသွားတော့မလိုပင်။

 

“အဲ့မှာ ဘယ်သူလဲ။ ဘယ်နေရာက ရောက်ရှိလာတဲ့ သူခိုးလေးလဲ။ နင်က ငါ့အဖိုးကြီးကျိုးရဲ့အိမ်ကို လာခိုးဖို့ စီစဥ်ထားရင် ငါ့အမျိုးသားက ဘယ်သူလဲဆိုတာကို နင် စုံစမ်းမေးမြန်းထားသင့်တယ်။”


တံခါးအပြင်ဖက်ရှိ ကျိုးချင်းပိုင်သည် သားအမိတတွေ အိပ်ပျော်နေပြီဟု ထင်သောကြောင့် နံရံကို ကျော်ဝင်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်သည်။ ထိုအချိန်အတွင်းမှာ အထဲကနေ ဒီစကားသံတွေ ထွက်ပေါ်လာတယ်။”


ကျိုးချင်းပိုင်: "..."


ထိုစကားများက အအေးဒဏ်ကြောင့် တစ်လျှောက်လုံး လမ်းလျှောက်လာ၍ အေးခဲနေသော ခြေထောက်များသည် တောင့်တင်းနေသည့်အပြင် စကားပြောဆိုရန်ကိုပင် ပါးစပ်ကို မနည်းဖွင့်လိုက်ရသည်။ ထို့နောက် သူ အနည်းငယ် စိတ်ဓာတ်ကျသွားတယ်။ သူတို့သားအမိတွေကို နှောင့်ယှက်ဖူးသူရှိနေတာလား။


“ငါ နင်တို့သူခိုးတွေကို သတိပေးလိုက်မယ်။ ငါ့ယောက်ျားက ကျိုးချင်းပိုင်နော်။ သူက ငါတို့တိုင်းပြည်လုံခြုံရေးအတွက် အပြင်မှာ တာဝန်ထမ်းဆောင်နေတယ်။ အကယ်၍ နင် သူ့အိမ်ကို ပစ်မှတ်ထားတာ ဖမ်းမိသွားရင် သေနတ်နဲ့ ကွပ်မျက်သတ်ဖြတ်ဖို့က ပြဿနာ မဟုတ်ဘူးနော်။” အိမ်ထဲမှ အမျိုးသမီးသည် ပြင်းပြင်းထန်ထန် ခြိမ်းခြောက်ပြောဆိုနေသည်။

 

“ကိုယ်ပါ။” ကျိုးချင်းပိုင် ပြောလိုက်သည်။ သူမ သူ့အသံကိုမေ့သွားလောက်ပြီဟုထင်၍ “ကျိုးချင်းပိုင်ပါ” လို့ ထပ်ပြောလိုက်သည်။


“ကျိုးချင်းပိုင်လား။” အိမ်ထဲမှအမျိုးသမီးက သူလို့ကြားလိုက်ရတဲ့အခါမှာ စိတ်သက်သာရာရသွားသည်။


လင်းချင်းဟယ် ဟန်ဆောင်နေတာ မဟုတ်ဘူး။ သူမသည် အိမ်တွင် တစ်ဦးတည်းသော အရွယ်ရောက်သူဖြစ်ပြီး သူမသားသုံးယောက်မှာ အရမ်းငယ်သေးသည်။ တံခါးအပြင်ဖက်မှလူက ကျိုးချင်းပိုင် ဟုတ်မဟုတ် သူမ မသေချာသေးရင် သူမ တံခါးကို ဘယ်တော့မှ ဖွင့်ပေးမှာ မဟုတ်ဘူး။


ဒါပေမယ့် မူလခန္ဓာပိုင်ရှင်ရဲ့မှတ်ဥာဏ်မှာ မှတ်တမ်းတင်ထားတဲ့ သူ့ရဲ့ထူးခြားနက်နဲတဲ့အသံကို သူမကြားခဲ့ရပြီး သူရဲ့ကိုယ်ပိုင်အထောက်အထားကို ထုတ်ဖော်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ဗီလိန်လေးတွေရဲ့ ဖခင်ပြန်ရောက်လာပြီဖြစ်ကြောင်း ထင်ရှားသွားသည်။


လင်းချင်းဟယ်သည် သူလမ်းတစ်လျှောက်လုံး လမ်းလျှောက်လာရမှန်းသိသည်။ ပြီးတော့ ဒီည နှင်းတွေ အရမ်းထူထပ်စွာ ကျဆင်းနေသဖြင့် အေးခဲနေပေလိမ့်မည်။


ထို့ကြောင့် သူမ တံခါးကို အမြန်ဖွင့်ပေးလိုက်သည်။

Prev Next