အပိုင်း ၆၃၃-၆၃၄
Viewers 37k
Chapters 532

Part 633


ဖန်းရှောင်က ချိုက်ဟွားသည် သူတို့ကြားထဲတွင် တတွတ်တွတ်လာပြောကာ လာနှောင့်ယှက်နေသည်ဟု ခံစားမိလိုက်ကာ မိုင်စွေ့အားနှစ်ယောက်သားဘေးဖယ်နေကြဖို့ ပြောလိုက်ကာ အဝတ်အထည်လုပ်တာနှင့် ပတ်သက်ပြီးဆွေးနွေးနေလိုက်၏။


မိုင်စွေ့က ယန်ယန်အား ဂစ်တာပေးလိုက်ကာ တချက်ကြည့်ကြည့်ဖို့ပြောလိုက်သည်။


ယန်ယန်ကလက်ထဲတွင် ဂစ်တာကိုင်ထားကာ စိတ်ဓာတ်ကျသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ဤအရာက ရက်ကန်းစင်မဟုတ်သလို ချည်ခင်လှည့်စက်လည်းမဟုတ်ပေ။ သူမကဒါကိုကိုင်ပြီးတော့ ဘာလုပ်ရမလဲဆိုတာ မသိပေ။


ရှန်ယွီက သူမ၏ရှက်ရွံ့မှုများကို မြင်သွား၏။


‘‘စိတ်မလှုပ်ရှားပါနဲ့ ဒါကမကျိုးပါဘူး’’


ယန်ယန်က ဟိုဟိုဒီဒီလိုက်လုပ်ကြည့်လိုက်သောအခါ တင်ခနဲမြည်သံထွက်လာလေသည်။သူမက အံ့အားသင့်စရာကောင်းသည်ဟု ခံစားလိုက်ရ၏။


‘‘အာ ဒါကဘယ်လိုမျိုးလဲ’’


သူမက အလျင်အမြန်ပင် ရှန်ယွီအား ပြန်ကမ်းပေးလိုက်သည်။


‘‘ရှန်ကျီချင် ဒါကိုရှင်ဘဲတီးတာကောင်းပါတယ်၊ ကျွန်မမတီးတတ်ဘူး’’


ရှန်ယွီကယူလိုက်ကာ ချက်ချင်းမတီးလိုက်ပေ။ထိုအစား အားဝမ်နှင့်အတူ သူအရင်ကလုပ်ခဲ့ဖူးသော ဓာတုဓာတ်ပြုမှုအကြောင်းများကို ပြောပြနေလိုက်သည်။


အားဝမ်:‘‘အကိုရှန်ယွိ အကိုအရင်ကပြောဖူးတဲ့ ဆပ်ပြာလုပ်နည်းအကြောင်းလေ၊ အဲ့ဒါလုပ်နိုင်ပြီလား’’


ရှန်ယွီပြုံးလိုက်ကာ ပြောပြလိုက်၏။

‘‘ဆပ်ပြာလုပ်တာကမခက်ပါဘူး ငါတို့ကျောင်းမှာတုန်းက ဆရာကဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုတာကို သင်ပေးခဲ့တယ်လေ၊ ဒါပေမယ့်အခုက ကုန်ကြမ်းပစ္စည်းတွေရှာရခက်နေတာ’’


ချိုက်ဟွား ‘‘ဝါးးးအကိုတကယ်ဘဲဆပ်ပြာလုပ်နိုင်တာဘဲ၊ ဆပ်ပြာနည်းနည်းလောက်လုပ်ကြည့်ရအောင်လေ။ဒါဆိုရင်အကိုလည်း မျက်နှာသစ်ရင်သုံးလို့ရပြီ’’


ရှန်ယွီ :‘‘မင်းတို့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်လည်း လုပ်ကြည့်လို့ရပါတယ်’’


ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်လုပ်ဆောင်နိုင်သည်ကို ကြားသောအခါ အခြားယောက်ျားလေးများကလည်း စိတ်ဝင်စားလာကြ၏။တဝမ်၊စန်းဝမ်နှင့် အခြားသူများကလည်း နားထောင်ဖို့ရောက်လာကြလေသည်။


မိုင်စွေ့က ဤသို့သောအရာမျိုးတွင်စိတ်မဝင်စားပေ။ထို့ကြောင့်ယန်ယန်က အကူညီမဲ့သလိုထိုင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသောအခါ သူမအား ဖန်းရှောင်နှင့်အတူ ချည်ထိုးခြင်းအကြောင်းများပြောရန် ဆွဲခေါ်သွားလိုက်၏။


‘‘နောက်တကြိမ်ကျရင်ညီမ အမဖန်းကို တတိယအဒေါ်နဲ့ သူတို့ရဲ့တပ်မဟာဆီခေါ်သွားပေးမယ် ၊အဲ့ဒီမှာ အမကြိုက်တဲ့အဝတ်အစားရှိမရှိကြည့်လိုက်ပေါ့၊ အမဝယ်ချင်ရင် အဲ့မှာလက်မှတ်မရှိလဲဝယ်လို့ရတယ်’’


ဖန်းရှောင်က ထိုစကားကိုကြားသောအခါ အလွန်ပင်စိတ်လှုပ်ရှားသွား၏။

‘‘ငါကပိတ်စတချို့ကို ဂွမ်းကပ်နဲ့အိပ်ရာခင်းလုပ်ဖို့ဝယ်ချင်နေတာ ၊အဲ့လိုဆိုရင် ငါ့ဂွမ်းကပ်ကိုလျှော်နေစရာမလိုတော့ဘူး’’

သူမက ဂွမ်းကပ်ကိုဘယ်လိုလျှော်ရမည်ဆိုတာကို မသိပေ။တကယ်လို့သာ သူမကတစ်ယောက်ယောက်ကိုငှားရမ်းပြီး ကူညီပေးရန်ပိုက်ဆံဖြုန်းလိုက်မည်ဆိုပါက ဝေဖန်ပြောခံရနိုင်ပေသည်။


ယန်ယန်:‘‘ခက်တာက ငါတို့ရက်လုပ်ထားတဲ့အထည်သားတွေက အိမ်တွင်းလုပ်တွေဖြစ်နေတာဘဲ ၊တော်တော်လေးထူတယ်’’


ဖန်းရှောင်ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားများက ကွဲပြားသောချည်ထည်ပစ္စည်းများဖြင့် ပြုလုပ်ထားသည်ကို သူမသိပေသည်။အခုအချိန်တွင် ညဘက်တွင်အေးနေပြီဖြစ်သည်။လူတိုင်းက အအေးဒဏ်ကိုအံတုနိုင်ရန်အတွက် အနွေးထည်များ၊အဝတ်အစားတစ်မျိုးတည်းမဟုတ်ဘဲ ဝါဂွမ်းအနွေးထည်များကို ဝတ်ဆင်နေကြရသည်။ဖန်းရှောင်ကမူ ချည်ထိုး‌ထားသော ဆွယ်တာတစ်ခုကိုသာ ဝတ်ထားပေသည်။


အကယ်၍သူမသာ လင်းမိန်ဆီသို့မရောက်ဖူးပါက ဤအရာက ဘာလဲဆိုတာသူမသိမည်မဟုတ်ပေ။


ချည်ထည်ရက်ခြင်းနှင့် ‌စွယ်တာထိုးခြင်းအကြောင်းဆီသို့ရောက်လာသောအခါ ယန်ယန်ကပျော်ရွှင်မှုများနှင့် ပြည့်နှက်လာလေသည်။မူလအားဖြင့် သူမကလှပသော်လည်း မိုင်စွေ့၊ဖန်းရှောင်တို့နှင့် ယှဉ်လျှင် သူမကသာမာန်ဆန်နေပေသည်။သို့သော်သူမမျက်လုံးကလှပကာ အသံကချိုသာသလို စိတ်နေသဘောထားက သူမရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သောအရာများကို ပြောနေသောအခါ ပေါ်လွင်လာပြီး စိတ်လှုပ်ရှားချင်စရာပင်ဖြစ်သည်။


အမျိုးသမီးပညာတတ်လူငယ်များက သူမကြောင့်ဆွဲဆောင်ခံလိုက်ရလေသည်။ သူမက ချည်ထည်ရက်လုပ်ပြီး ဆွယ်တာထိုးသည်ဟု ပြောသည်ကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက်တွင် သူတို့က တစ်ခုခုဝယ်ချင်ကြသည်ဟု ပြောလာခဲ့လေသည်။


‘‘အဲ့ဒါက。。ကျွန်မတို့က ဆိုးဆေးမသုံးနိုင်သေးဘူး၊ အရောင်ကအရမ်းနည်းပြီး အရောင်ကမှိန်နေရော’’


ဆိုးဆေးဆိုးခြင်းသည် ကြီးမားသောပြသနာပင်ဖြစ်သည်။လူကြိုက်များသော အထည်စများသည် အခြေခံအားဖြင့် မီးခိုးပြာရောင်၊ ကာကရောင်၊အမဲ၊အစိမ်းနှင့် အဖြူရောင်တို့ဖြစ်သည်။အခြားကြည့်ကောင်းသော အထည်စဟူ၍အနည်းငယ်သာရှိ၏။ထောက်ပံ့ရေးများနှင့် ဈေးကွက်ရောင်းချရေးအေဂျင်စီများက အထည်ရက်လုပ်ပြီး တင်ပို့ရောင်းချသောပိတ်စများသာလျှင် အဖိုးထိုက်လှပပေသည်။ပို၍ဆိုရလျှင် အိမ်တွင်းသုံး ပိတ်စအရောင်ဆိုးနည်းပညာက လုံလောက်အောင်မကောင်းနေကာ ပိတ်စအရောင်လွင့်သွားမှုက ပိုပြီးအလေးအနက်ဖြစ်နေတတ်၏။


ရှန်ယွီက ခနလောက်နားထောင်လိုက်ပြီးနောက် ပြောပြလာ၏။


‘‘အရောင်လွင့်တာနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ဖြေရှင်းနိုင်မယ့် နည်းလမ်းတစ်ခုတော့ရှိတယ်၊ ငါကလေးဘဝတုန်းက အရောင်ဆိုးပြီး အထည်ရက်လုပ်တဲ့ စက်ရုံတစ်ခုမှာနေခဲ့တာလေ၊ တချို့တလေတော့ ငါသိတယ်’’


ယန်ယန်က ချက်ချင်းပင် သူ့အားအကြံဉာဏ်ပေးရန်တောင်းဆိုလိုက်၏။သို့သော်လည်း ရှန်ယွီပြောပြပြီးသောအခါတွင်မူ သူမနားမလည်လိုက်ပေ။


‘‘ရှန်ကျီချင် ရှင်ကျွန်မတို့ရဲ့ ချည်ထည်ရက်လုပ်တဲ့ဌာနကိုလာပြီး လမ်းညွှန်ပြသပေးလို့ရမလား’’


သူက ကျန်းရွာတွင် ကောင်းကောင်းလုပ်နေကာ ပိုက်ဆံရှာနိုင်နေပြီဖြစ်သည်။လင်းမိန်နှင့် ချောင်ချောင်တို့က သူမအားကောင်းကောင်းမွန်မွန်ဆက်ဆံကြသောကြောင့် သူမကထိုနေရာအား ဒုတိယအိမ်အဖြစ်မှတ်ယူထားပြီးဖြစ်သည်။


ရှန်ယွီ :‘‘ဒီလိုလုပ်ရင်ရောဘယ်လိုလဲ၊ဆောင်းရာသီရိတ်သိမ်းမှုပြီးတာနဲ့ ငါတစ်ရက်လောက်ခွင့်ယူလိုက်ပြီး လာကြည့်လိုက်မယ်လေ’’


ဖန်းရှောင်နှင့် ပညာတတ်မိန်းကလေးတချို့ကလည်း ပြောလိုက်ကြ၏။


‘‘ငါတို့လည်းလိုက်ခဲ့မယ်လေ’’


ဖန်ရှောင်က အိပ်ရာခင်းချုပ်ရန် ပိတ်စလိုချင်နေကာ ချီမင်ကခေါင်းအုံးမရှိနေပေ။

ထိုနေရာ၌ ပိတ်စဝယ်ရန်လက်မှတ်မလိုသောကြောင့် အဝတ်အစားတချို့ကိုဝယ်ယူချင်ကြပေသည်။


ယန်ယန်ကအလွန်ပျော်သွားလေသည်။

‘‘ဒါဆိုရင် အဲ့ဒီအတိုင်းဘဲလုပ်လိုက်မယ်နော်’’


ရှန်ယွီက ပြုံးပြလိုက်၏။


ချိုက်ဟွား :‘‘ယန်ယန်ရေ နောက်ကျနေပြီပြန်ကြရအောင်လေ’’


ယန်ယန်က နာရီ‌ဝတ်ထားသော ဖန်းရှောင်အား ကြည့်လိုက်ကာ နာရီကြည့်လိုက်သည်။ကျန်းရွာတပ်မဟာတွင်လည်း နံရံကပ်နာရီတစ်လုံးရှိကာ သူမကနာရီကြည့်တတ်သွား၏။


ဖန်းရှောင်က သူမကြည့်ရန် လက်မြှောက်ပြလိုက်သည်။


‘‘ကိုးနာရီတောင်ရှိနေပြီဘဲ၊ အရင်ဆုံးပြန်ကြတာပေါ့’’


ယန်ယန်နှင့် မိုင်စွေ့တို့က နှုတ်ဆက်လိုက်ကြ၏။


ချိုက်ဟွားက ယန်ယန်လက်ကိုဆွဲရန်သွားလိုက်သော်လည်း ယန်ယန်က တစ်စုံတစ်ယောက်က ရေနွေးပူလောင်းလိုက်သလိုပင် လက်ပြန်ထုတ်သွားကာ မြန်မြန်ပင်ပြေးသွားလေသည်။


Xxxxxxx

Part 634


ချိုက်ဟွားက သူမကိုအမှီလိုက်ကာ အနည်းငယ်ဒေါသထွက်သွားလေသည်။


‘‘ယန်ယန် နင့်ကိုငါပြောထားခဲ့တာမေ့သွားပြီလား၊ နင်ကအလုပ်လုပ်နေရတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်၊ လယ်သူမတစ်ယောက်ဘဲ၊ တကယ်ဘဲနင့်ကိုနင် ဆရာကျတယ်များထင်နေတာလား’’


ယန်ယန်:‘‘အဲ့လိုမဟုတ်ဘူး၊ သူတို့ကငါ့ကို ကောင်းကောင်းဆက်ဆံပါတယ်၊ငါ့ကို မိန်းမပျိုတစ်ယောက်လို့ မမှတ်ယူကြဘူး။ငါ့ကို သူတို့ထဲကတစ်ယောက်လို့ဘဲ မှတ်ယူထားကြတာ၊ငါ့မှာအခက်အခဲတွေရှိနေလို့ရှိရင် ဖြေရှင်းဖို့နည်းလမ်းကိုရှာရမယ်လေ’’


‘‘အိုးးနင်က ရက်အနည်းငယ်လောက်ဘဲသိသေးတာတောင် လူတွေရဲ့နှလုံးသားကို ဖြတ်မြင်နိုင်ပြီပေါ့၊ဒါပေမယ့်ငါတို့ကျ ခပ်စိမ်းစိမ်းကြီးပြင်းလာခဲ့ကြတာနော်’’


ချိုက်ဟွားက သူမအားနှာခေါင်းရှုံ့လိုက်၏။


‘‘ငါတို့နှစ်ယောက်က ’’


ယန်ယန်က နှုတ်ခမ်းများကို ဖိကိုက်လိုက်သည်။သူတို့ငယ်ငယ်တုန်းကဆိုလျှင် ချိုက်ဟွားက သူမဦးလေး၏ဆိုးသွမ်းသောအကိုကြီး၏ ကိုယ်ထိလက်ရောက်စော်ကားမှုများကို ရှောင်ရှားရန်ကူညီပေးကာ ပျော်ရွှင်အောင်လုပ်ပေးခဲ့၏။သူမထင်ခဲ့မိတာက ချိုက်ဟွားကသူမအပေါ်ကောင်းကာ သူမပြောသည်ကိုလည်း နားထောင်မည်ဟုပင်ဖြစ်သည်။


သူတို့ကြီးပြင်းလာသောအခါ ချိုက်ဟွားပြောသမျှ၊လုပ်သမျှတို့သည် တစ်ခုခုမှားနေသည်ဟု သူမတဖြည်းဖြည်းခံစားလာရလေသည်။ဥပမာအားဖြင့် လင်းလန်ကသူမအပေါ်ကောင်းသော်လည်း ချိုက်ဟွားကမူ လင်းလန်တွင် ကွယ်ဝှက်ထားသောအရာများရှိနေသည်ဟုပြောလေသည်။မိုင်စွေ့က သူမအိမ်စာများကိုကူညီလျှင်လည်း မိုင်စွေ့ကသူမအပေါ်နင်းခြေကာ စိတ်ကြီးဝင်နေသည်ဟုဆို၏။လင်းမိန်က သူမအပေါ်ကြင်နာလျှင် ချိုက်ဟွားက လင်းမိန်သည် သူမအားသုံးပြီး ပိုက်ဆံရှာချင်နေသည်ဟုပြော၏။အခုချိန်တွင် သူမကလင်းမိန်ကိုမှီခိုနေသည်ဖြစ်ကာ ဘယ်နေရာတွင်များ အခြားသူများအတွက် ပိုက်ဆံရှာနိုင်ပါ့မလဲ။


ယန်ယန်:‘‘ထားလိုက်တော့၊ အိမ်ပြန်ကြရအောင်’’


ချိုက်ဟွားက သူမလက်ကိုထပ်ဆွဲယူလိုက်ကာ နူးညံ့စွာချော့‌မော့ပြောလာ၏။


‘‘ငါနင့်အိမ်မှာ အိပ်လို့ရမလား၊အချိန်အကြာကြီးမတွေ့ခဲ့ရတော့ ငါနင့်ကိုသတိရနေတာ၊နင်ငါ့ကို မလိုချင်တော့ဘူးလား’’


ယန်ယန်ပြန်လာပြီးကတည်းက အမြဲတမ်းလိုလို သူမအား အနေစိမ်းလာလေသည်။ချိုက်ဟွားက သူမရည်ရွယ်ချက်ရှိရှိ‌လုပ်နေခြင်းဖြစ်သည်ဟု ကောက်ချက်ချလိုက်မိ၏


ယန်ယန်က ပြတ်ပြတ်သားသားပင် ငြင်းဆန်လိုက်၏။


‘‘မရဘူး’’


သူမအိမ်ထဲဝင်သောလမ်း၏ ဝင်ပေါက်သို့ရောက်သောအခါ သူမအိမ်ထဲဝင်ချင်နေပြီဖြစ်သည်။


‘‘ဘာလို့မရတာလဲ’’


ချိုက်ဟွားက ရုတ်တရက်ပင်ကြမ်းတမ်းလာကာ ယန်ယန်ကိုဆွဲပြီး သူမဘေးရှိကောက်ရိုးပုံပေါ်တွင်ဖိထားလိုက်၏။


ယန်ယန်ကထိတ်လန့်သွားကာ ရုတ်တရက်ပင် ချိုက်ဟွားအား တွန်းထုတ်လိုက်ပြီး တိုးတိုးပြောလိုက်၏။


‘‘ဒီလိုမျိုးထပ်မလုပ်နဲ့’’


ချိုက်ဟွားက အံကြိတ်လိုက်၏။


‘‘နင်က ချောင်ချောင်နဲ့အဆင်ပြေပြေရှိနေပြီမလား’’


‘‘နင် ဘယ်လိုအဓိပ္ပါယ်မရှိတာမျိုးတွေ ပြောနေတာလဲ’’


ယန်ယန်၏ မျက်နှာကဖြူလျော်လာလေသည်။


‘‘ငါကလေးဘဝတုန်းက အဲ့လိုမျိုးဖြစ်ခဲ့တာ၊ ငါမှားခဲ့တယ်။ အဲ့လိုမျိုးထပ်လုပ်လို့မဖြစ်ဘူး’’


သူမနောက်လှည့်လိုက်ကာ အိမ်ထဲပြေးဝင်သွားလေသည်။


လရောင်အောက်တွင် ချိုက်ဟွား၏ မျက်နှာက အေးစက်နေကာ အဆိပ်ပြင်းနေသလိုဖြစ်နေလေ သည်။


‘‘နင်နောင်တမရနဲ့’’


ယန်ယန်က ချက်ချင်းပင်အိမ်ထဲပြေးဝင်သွား၏။

ငါနောင်တမရဘူး ငါက တခုခုမှားတာလုပ်ပြီးရင် ပြန်ပြင်ဆင်ဖို့ အခွင့်အရေးမရမှာကိုဘဲ ကြောက်တာ။


လင်းလန်၏ အမျိုးသမီးဝါဒဖြန့်ချိရေးအတန်းများကို တက်ပြီးနောက်တွင် ယန်ယန်က အများအပြားကို သင်ယူခဲ့ရပေသည်။အများအပြားတွေးမိခဲ့ကာ သူမငယ်ငယ်တုန်းက ချိုက်ဟွားသူမအပေါ်လုပ်ခဲ့သော အရာသည် မှားယွင်းနေခဲ့သည်ကို သတိပြုမိသွားခဲ့သည်။သူမ ဘာမှမသိမိုက်မဲခဲ့စဉ်က ဘာမှမခံစားခဲ့ရသော်လည်း သူမအရွယ်ရောက်လာပြီး ရှက်ရွံ့တတ်ရန် သင်ယူရလာသောအခါ ထိုအရာက ဘယ်သောအခါမှမဖြစ်ခဲ့ရန် သူမဆုတောင်းမိပေသည်။


ဒီအတိုင်းသူမက ချိုက်ဟွား၏အဝေးမှာဘဲ နေချင်တော့သည်။


အခြားတစ်ဖက်တွင် ညစာစားပြီး တစ်ခနကြာသောအခါ လင်းလန်အား တုန်ဟွိုင်ဟွနှင့် လျိုချွန်းချိုက်တို့က အစည်းအဝေးလုပ်ရန် ခေါ်လာလေသည်။ကွန်မြူနတီက တာဝန်တစ်ခုချပေးလာကာ ရက်အနည်းငယ်ကြာလျှင် ကွန်မြူနတီနှင့် ဆက်သွယ်ရန်အတွက် လူအနည်းငယ်ကို ကျေးလက်မှလွှတ်ပေးရမည်ဖြစ်သည်။


လင်းလန်က ကြားကြားချင်ပင် တုန်းဟွိုင်ဟွအားသွားစေချင်သော်လည်း တုန်ဟွိုင်ဟွကမူ လင်းလန်ကိုသာ သွားစေချင်၏။


‘‘တကယ်လို့ အရင်အချိန်တွေတုန်းက ဆိုရင် ငါသွားမှာပါ အခုတော့ ငါက နင်ဘဲသွားသင့်တယ်လို့ထင်တယ်’’


တုန်ဟွိုင်ဟွတွင် ကိုယ်ပိုင်အသိစိတ်ရှိ၏။သူမက  ကျေးရွာထဲတွင် အမျိုးသမီးညွှန်မှူးဖြစ်သည်မှာ အဆင်ပြေသော်လည်း သူမကတကယ်ပင် ကွန်မြူနတီသို့သွားလိုက်မိပါက ရှက်ရွံ့သလိုခံစားနေရမှာဖြစ်သည်။ဒီတိုင်း ထိုလူများရှေ့တွင် စကားပြောကာ ဟောပြောရမှာဖြစ်သော်လည်း ဘာကိုပြောရမှာလဲ။ထို့သို့ပြောရန်မလွယ်ကူပေ။ သို့သော်လင်းလန်ကမူ အဆင်ပြေပေသည်။ သူမက မေးသမျှကို ပြန်ဖြေနိုင်သည့်အရာများ ဗိုက်ထဲတွင်အပြည့်ရှိ၏။


မူလတွင် လင်းလန်နှင့် တုန်ဟွိုင်ဟွတို့က ပူးပေါင်းထားကြခြင်းဖြစ်သည်။သူတို့က အလုပ်မှတ်များနှင့် အစားအစာကိုယူကာ တုန်ဟွိုင်ဟွကိုမူ ကျော်ကြားမှုနှင့် ရာထူးမြှင့်တင်မှုများကို ပေးကြခြင်းဖြစ်သည်။သို့သော်လည်း တုန်ဟွိုင်ဟွက သူမဘာသာနောက်ဆုတ်‌လာမည်ဟု မထင်ထားခဲ့ချေ။


လျိုချွန်းချိုက်ကမူ ပို၍တောင် မသွားရဲပေ။  သူကွန်မြူနတီသို့သွားသောအခါ သူခြေသလုံးများတုန်ယင်နေခဲ့၏။


ရွေးချယ်စရာမရှိဘဲ လင်းလန်လည်း အမြင့်ကိုတက်ရလေသည်။


သူမအနေဖြင့် ဤနယ်ပယ်တွင် အတွေ့အကြုံများများစားစားမရှိတာကြောင့် သူမလည်း တပ်မဟာဝန်းထဲသွားကာ ဟန်ချင်စုန့်အားရှာပြီး အကြံဉာဏ်အနည်းငယ် ပေးရန် အိမ်သို့ဆွဲခေါ်သွားလိုက်၏။


ရလဒ်အနေဖြင့် လူအများအပြားက တိတ်တဆိတ်အတင်းပြောကြလေသည်။


‘‘‌ကြည့်ကြအုံး၊ ခေါင်းဆောင်လင်းက ညွှန်မှူးဟန် အပြင်မှာပွေရှုပ်နေမှာကို စိုးရိမ်နေတာ၊ ဒါကြောင့် ညွှန်မှူးဟန်ကို စကားနည်းနည်းပြောပြီး အိမ်ပြန်ခေါ်သွားပြီ’’


အခုချိန်တွင် ညခုနှစ်နာရီမကျော်သေးသော်လည်း ကောင်းကင်ကမည်းမှောင်နေပြီဖြစ်သည်။လင်းလန်က ကလေးများအားကြည့်ကာ သူတို့ကိုလည်း အတူပြန်စေချင်လာ၏။


ဟန်ချင်စုန့်က သူမခါးအားဖက်လိုက်သည်။


‘‘သူတို့အတွက် စိတ်မပူပါနဲ့’’


အိမ်ပြန်သည့်လမ်းတွင် လင်းလန်က သူမအစည်းအဝေးသွားရမည့်အကြောင်းကို ပြောပြလိုက်သည်။အိမ်ရောက်လာသောအခါ သူမက ဟန်ချင်စုန့်အား ထိုင်ခုံတွင်ထိုင်စေလိုက်ပြီး ပြောလိုက်၏။


‘‘စန်းကော ကျွန်မလက်တွေ့လုပ်ပြမယ် စန်းကောက အကြံဉာဏ်ပေးပါအုံး’’


သူမကတခနလောက် သရုပ်ပြလိုက်ပြီးနောက်တွင် ဟန်ချင်စုန့်က ဘာမှမပြောဘဲ သူမအားစိုက်ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။သူမသူ့လက်အား ပုတ်လိုက်၏။


‘‘စန်းကော ရှင်နားထောင်နေရဲ့လား’’


ဟန်ချင်စုန့် သူမအားကြည့်လိုက်သည်။

‘‘ကိုယ်နားထောင်နေပါတယ်’’


သူက အခြားသူများ အစည်းအဝေးလုပ်လျှင် စိတ်ရှုပ်ပေသည်။သူတို့က စကားနှစ်ခွန်းနှင့်ပြီးသွားမည့်အရာအား နှစ်နာရီလောက်ကြာအောင် ပြောတတ်ကြ၏။သို့သော်လည်း သူမပြောသောအခါ သူလုံလုံလောက်လောက် နားမထောင်ရသေးသလိုခံစားလိုက်ရသည်။


Xxxxxxx

Prev Next