Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Part 651
ညစာစားချိန်တွင် ဟန်ချင်စုန့် ၊ အား၀မ်နှင့် မိုင်ဆွေ့တို့ အတူပြန်ရောက်လာကြသည် ။ မောင်နှမနှစ်ယောက်သည် ဆပ်ပြာလုပ်မည့်အကြောင်းကို ဆွေးနွေးနေကြကာ စမ်းသပ်မှုများကို လုပ်ရန်စိတ်အားထက်သန်နေကြလေသည်။ လင်းလန်လည်း နားထောင်ပေးကာ အတူ၀င်ဆွေးနွေးပေးလိုက်သည် ။
ဤသို့ဖြင့် သုံးယောက်သား တက်တက်ကြွကြွ ဆွေးနွေးနေကြလေသည်။
မိုင်ဆွေ့ : " အစ်ကိုရှန်ယွီက ဒါကိုသင်ပေးလိုက်တယ် အစ်မဖန်းကလည်း ကရင်မ်လုပ်ဖို့ နည်းကိုပေးလိုက်သေးတယ် သမီးတို့ ဆပ်ပြာလုပ်ရင်းနဲ့ ကရင်မ် လုပ်ကြည့်ကြမလို့"
အား၀မ်က သူကူးရေးလာသည့် နည်းလမ်းကို လင်းလန်ထံ ပြလေသည် ။ လင်းလန်လည်း ကြည့်လိုက်ကာ " စိတ်၀င်စားဖို့ကောင်းသားပဲ "ဟုဆိုလိုက်သည်။
စန်း၀မ်နှင့် ရှောင်၀မ်က တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီး တစ်ယောက်ပါးတစ်ယောက်ကိုင်ကာ ထိုင်နေကြလေသည်။
ဟန်ချင်စုန့်က လင်းလန်ကိုကြည့်လိုက်သည့်အခါ မိုင်ဆွေ့ ၊ အား၀မ်တို့နှင့်အတူ ဆွေးနွေးနေကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရ၏။ ထိုသုံးယောက်မှာ ရတနာများအကြောင်း ပြောနေကြသလိုပင် အတော်လေး စိတ်အားထက်သန်နေကြလေ၏။ အထူးသဖြင့် လင်းလန်ပင် ။ သူမ၏ မျက်လုံးအရောင်များက တလက်လက်တောက်ပလို့နေသည် ။
ဟန်ချင်စုန့်လည်း တိတ်တဆိတ်ပင် တ၀မ်နှင့်အတူ ထမင်းစားပွဲပြင်လိုက်သည်။
စန်း၀မ် : " မားမား ညစာစားဖို့ အချိန်ကျပြီ "
လင်းလန်က သိပြီဟုဆိုကာ ယခင်ဘ၀တုန်းက မိန်းကလေးသူငယ်ချင်းများဆီက ကြားခဲ့ဖူးသော နည်းလမ်းများကို ချရေးနေလေ၏။
အသုံး၀င်မ၀င် စမ်းကြည့်ရမှာပေါ့ ။
ညစာစားပြီးနောက်တွင် မိုင်ဆွေ့နှင့် အား၀မ်က ပညာတက်လူငယ်များ စားသောက်ဆိုင်ကိုသွားရန် လင်းလန်ကိုခေါ်သော်လည်း လင်းလန်က လုပ်စရာများရှိနေသောကြောင့် သူတို့ဘာသာပဲ ထွက်သွားကြလေသည်။
လင်းလန် ဟန်ချင်စုန့်အား တပ်မဟာ၏ ဘေးထွက်စီးပွားရေးအကြောင်းကို ပြောပြလိုက်သည်။
" ဆီစက်ရုံတစ်ရုံရုံကို ဆက်သွယ်ထားမှရမှာ အဲ့ဒါမှ ဆီကုန်ကြမ်းတွေက်ို စျေးသက်သက်သာသာနဲ့ ရမှာ "
ဆီလက်ကျန်များက စျေးမကြီးသော်လည်း တစ်နေရာရာမှ အမြဲတမ်းရနေနိုင်ဖို့ အရေးကြီးပေသည်။
ဟန်ချင်စုန့် : " အဲ့ဒါက်ို တော်လှန်ရေးကော်မတီရဲ့ စိုက်ပျိုးရေး၀န်ကြီးဌာနကို တင်ပြလို့ရလောက်တယ် "
ကွန်မြူနတီက ၀န်ထမ်းပြောင်းသွားတာ မကြာသေးဘူးဟု ပြောထားသလိုပင် ။
ဟန်ချင်စုန့်က ထပ်ပြောပြန်သည်။ " ဒါမှမဟုတ် ခရိုင်က်ို တိုက်ရိုက်တင်ပြလိုက်လည်း ရတာပဲ "
ထိုသည်က ဖြစ်နိုင်သည်ဟု လင်းလန်လည်း ထင်သည်။ ယခုဆို သူမက ခရိုင်ရဲ့ တော်လှန်ရေးကော်မတီနှင့် ရင်းနှီးနေပြီဖြစ်၍ တောင်းဆိုလို့ ရလောက်ပေသည်။
" ကျွန်မ စာတင်ကြည့်လိုက်မယ် " ဟုဆိုကာ လင်းလန် စာရွက်ထုတ်၍ တောင်းဆိုစာရေးလိုက်သည်။
သူမတို့တပ်မဟာသည် တံဆိပ်ခေါင်းမထုတ်ထားသောကြောင့် လက်ရေးမူဖြင့် ရေးဖို့လိုပေသည်။ ယခုတွင် လင်းလန်က စာသေချာလေး ရေးတတ်နေပြီဖြစ်သည်။
ထို့နောက်တွင် သူမတောင်းဆိုလိုသည့် အကြောင်းအရာကိုရေးလိုက်ကာ အောက်တွင် သူမ၏နာမည်နှင့် ရှန်ရွေ့ရွာတပ်မဟာကိုပါ ထည့်ရေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမ၏ ရည်ရွယ်ချက်အပြင် ကျေးဇူးတင်ကြောင်းကိုပါ ထပ်ရေးလိုက်သည် ။
ရေးပြီးသည့်အခါတွင် ဟန်ချင်စုန့်ကို ပြကာ " ယောက်ျားရေ ကျန်နေတာဘာညာရှိလား စစ်ပေးပါဦး "
တောင်းခံစာရေးခြင်းသည် လက်ရေးလှဖို့မလိုဘဲ စာလုံးများနှင့် စာသားအမှားမပါဖို့သာ အရေးကြိိီးလေသည်။ ဆုတောင်းစကားဆိုသည့် စာလုံးများ၌ အမှားပါ၍ မဖြစ်ပါ ။ မဟုတ်ပါက အထက်လူကြီးသည် သူ့ကိုရွဲ့နေသည်ဟုထင်သွားမည် ဖြစ်သည်။ သာမန်လူအချင်းချင်းစာပို့ရာတွင် ထိုမျှလောက်ထိမလိုသော်လည်း အထက်လူကြီးများထံ စာတင်သည့်အခါတွင်တော့ အရေးပါပေသည် ။
လင်းလန်က သတိထားသူဖြစ်သော်လည်း သေချာစေရန် စစ်ခိုင်းတာဖြစ်သည်။
ဟန်ချင်စုန့်က ဖတ်ကြည့်ပြီးသည့်အခါ ဘာအမှားမှမရှိသဖြင့် " ကောင်းပါတယ် " ဟုသာပြန်ပြောလိုက်သည်
လင်းလန်က ဟန်ချင်စုန့်ကို စလိုက်၏။ " ယောက်ျားရေ ကျွန်မကို ကူညီပြီး ကူးရေးပေးပါလား "
ဟန်ချင်စုန့် : " ဟင့်အင်း "
" ဘာလို့ မကူညီပေးချင်ရတာလဲ ရှင်လည်း ရေးပေးနိုင်ရဲ့သားနဲ့ "
" စာလုံးတွေကဆိုးတယ် ပယ်ချခံရလိမ့်မယ် "
" မဟုတ်တာတွေ ဘယ်သူက ရှင့်ကို ပယ်ချရဲမှာလဲ "
လင်းလန် ပြုံးလိုက်မိသည်။ ဟန်ချင်စုန့်ရဲ့ လက်ရေးကိုမြင်တာနဲ့ အပြေးအလွှားတောင် ခွင့်ပြုချက်ပေးလိုက်ကြပေဦးမည်။
ဟန်ချင်စုန့်က မလုပ်ချင်သဖြင့် လင်းလန်လည်း တွန်းအားမပေးတော့ပါ ။ သူမဘာသာပင် ကူးရေးလိုက်လေသည်။
လင်းလန်ရေးပြီးသွားသည့်အခါ ဟန်ချင်စုန့်က စာအိတ်ယူပေးသည်။
အပေါ်တွင် ငွေရောင်လိုင်းလေးများပါသည့်စာအိတ်ကို လင်းလန် ယူလိုက်ကာ သူမ၏စာကို ထည့်လိုက်၏။
ထိုအချိန်မှာပဲ မိုင်ဆွေ့နှင့် အား၀မ်က ပြန်ရောက်လာကြပြီး ဆေးကြောကာ အိပ်ရာ၀င်သွားကြလေသည်။ လင်းလန်လည်း ကလေးတွေကို အိပ်ရာ၀င်ကြရန်ပြောလိုက်ကာ သူမအခန်းထဲသို့ ပြန်၍စာဆက်ရေးနေလိုက်သည်။
ခရိုင်မှ နည်းပညာအဖွဲ့ထံသို့လည်း ၀ါစေ့ဆီအကြောင်းအရာနှင့် ပတ်သက်ပြီး စာပို့ရဦးမည်ဖြစ်သောကြောင့်ပင် ။
ဟန်ချင်စုန့်က သူမရေးထားသည်ကို ဖတ်ကာ မေးလိုက်သည် " အဆိပ်ရှိတာလား "
လင်းလန် : " ဟုတ်လောက်တယ် ကျွန်မလည်း သေချာမမှတ်မိတော့ဘူး စာအုပ်ဆိုင်မှာတုန်းက တွေ့ခဲ့တာ လူငယ်လေးရှန်ကလည်း အဲ့လိုပဲပြောတယ် "
ဟန်ချင်စုန့် : " ဒါဆိုရင်တော့ သေချာလုပ်ရမှာပဲ " ခုနကလိုပင် စာအိတ်ကို ယူပေးပြန်သဖြင့် လင်းလန်လည်း စာကိုထည့်လိုက်ပြီး စာနှစ်စောင်လုံးက်ို ဟန်ချင်စုန့်က သူမ၏အိတ်ထဲသို့ ထည့်ထားပေးသည်။
" မနက်ဖြန်ကြရင် မင်းကို ခရိုင်မှာ စာသွားတင်ဖို့ကို ခေါ်သွားပေးဖို့ လူလွှတ်လိုက်မယ် "
ဟန်ချင်စုန့်၏ အဆက်အသွယ်နှင့်သာဆို မြန်သွားမှာဖြစ်သည်။ တပ်မဟာ၏ နာမည်အောက်တွင်သာဆိုပါက နောက်နှစ်ကြမှသာ ပြန်စာရပေလိမ်မည် ။
" ယောက်ျားရေ ရှင်က အရမ်းသဘောကောင်းတာပဲ " လင်းလန် ရှေ့သို့ကိုင်းကာ ဟန်ချင်စုန့်ကို အနမ်းခြွေလိုက်သည်။
" တကယ်လား "
လင်းလန် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ " ဒါပေါ့ တကယ်ပေါ့ "
ဟန်ချင်စုန့်က လင်းလန်၏ နားနားသို့ကပ်ကာ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်သည့်အခါ လင်းလန်၏ ပါးလေးများရဲသွားလေ၏။
" မရဘူး ကျွန်မ ခါးနာနေတုန်းပဲ " လင်းလန်က ငြင်းဆိုသည်။
ဟန်ချင်စုန့်က လင်းလန်ကို လွှတ်မပေး ။
လင်းလန် ချော့ပြောကြည့်လိုက်သည်။
" ကျွန်မ ခေါင်းမူးနေတယ် သွေးအားလည်း နည်းနေလို့ လေ့ကျင့်ခန်းတွေ လုပ်လို့မရသေးဘူး နားရဦးမှာ "
ဟန်ချင်စုန့်က လင်းလန်၏ ပန်းဆီရောင်သန်းနေသော ပါးလေးများကိုတစ်လှည့် မြူဆိုင်းနေသော ကန်ရေပြင်လို မျက်၀န်းများကိုတစ်ခါ ကြည့်နေလေ၏ ။
" ဒါဆိုလည်း ..... အချိန်ကြာကြာလေးဆိုရင်ရော ဘယ်လိုလဲ
လင်းလန် : " ! ! ! "
စာရေးသူမှာ ပြောစရာရှိပါတယ် :
ခေါင်းဆောင်ဟန်ရဲ့ မနာလိုမှုက သာမန် ယောက်ျားမိန်းမတွေလို မဟုတ်ပါဘူး ။ သူက ရိုးအတဲ့လူတစ်ယောက်မဟုတ်တာကို အိပ်ရာထဲမှာ သူစွမ်းဆောင်တာတွေကို ကြည့်ပြီး သိနိုင်မှာပါ ။
အဲ့ဒါက ချစ်ရသူနဲ့ အေးအတူပူအမျှ ခံစားချက်တွေကို ဝေမျှချင်တဲ့ ဆန္ဒလေးတစ်ခုပါပဲ ။
မိန်းမလေးက ပိုပိုပြီး တော်လာပြီး လူအများစုကလည်း သဘောကျလာနေမှတော့ သူလည်း ဇနီးလေးကို အမီလိုက်နိုင်အောင် ကြိုးစားရမှာပေါ့ ။
မိန်းမလေးက ကြည်နူးစရာလေးတွေနဲ့ ပန်းတွေကိုသဘောကျမှတော့ သူလည်း ပန်းလှလှလေးတွေကို ရှာပေးရတော့မှာပေါ့ ။
မိန်းမလေးက တပ်မဟာကို ကူညီချင်နေမှတော့ သူလည်း တက်နိုင်သရွေ့ကူညီပေးရမှာပေါ့ ။
သူက သူမလေး အမြဲတစေ ပျော်ရွှင်နေတာကိုပဲ မြင်ချင်တာပါ ။ သူမလေးရဲ့ မျက်၀န်းလေးတွေ တောက်ပနေပြီး တက်တက်ကြွကြွရှိနေဖို့ပဲ မျှော်လင့်တာပါ ။
သူ့ထက်ပိုပြီး သူမလေးကို ပျော်ရွှင်အောင်လုပ်ပေးမယ့်သူရှိလာခဲ့ရင်လည်း အဲ့လူထက်ပိုသာအောင် သူ ကြိုးစားရတော့မှာပေါ့ ။
Xxxxxxxx
Part 652
နောက်တစ်နေ့တွင် ဟန်ချင်စုန့် ပုံမှန်ထက် မိနစ်၂၀ခန့်စောကာ ကွန်မြူနတီသို့ သွားလိုက်သည်။ ခရိုင်သို့ စာသွားပို့ပေးမည့်သူကို ရှာရန်အတွက်ဖြစ်ပေသည်။ ဟန်ချင်စုန့် ရှန်ရွေ့ရွာတပ်မဟာမှစာများနှင့် ကွန်မြူနတီမှ စာများကို တွဲလိုက်ကာ စာပို့သမားလေးအား ခရိုင်မှတော်လှန်ရေးကွန်မြူနတီသို့ သွားပို့ခိုင်းလိုက်သည်။
မနက်စာစားပြီးနောက်တွင် လင်းလန် တုန်ဟွိုင်ဟွနှင့် လျိုချွန်းချိုက်တို့ထံသွားကာ နောက်လုပ်မည့် ဟောပြောပွဲအတွက် အကြောင်းအရာကို ပြောပြလိုက်သည်။ အကြောင်းအရာမှာ ကြမ်းတမ်းစွာကြိတ်ထားသည့် ၀ါစေ့ဆီသည် အဆိပ်ရှိကြောင်းနှင့် စွဲစွဲမြဲမြဲ မစားသုံးသင့်ကြောင်းဖြစ်သည်။
ထိုသည်ကိုကြားသည့်အခါ တုန်ဟွိုင်ဟွက ထိတ်လန့်သွားပြီး လျိုချွန်းချိုက်လည်း မျက်နှာဖြူဆုတ်သွားသည်။
" လင်းလန် တကယ်ပဲလား "
လင်းလန် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။
" မှန်လောက်တယ် အနည်းဆုံး ၈၀ရာခိုင်နှုန်းလောက်တော့ သေချာတယ် တစ်ချို့လူတွေပြောကြတဲ့ ကန်ကျားမြို့က ကြက်ဖကနေ ကြက်မကိုပြောင်းသွားပြီး ကြက်ဥဥဝာာလို့ ပြောကြတဲ့ဟာကိုရော ရှင်တို့မယုံကြလို့လား "
လျိုချွန်းချိုက်က ဆံပင်များကို ဆွဲဖွလိုက်လေ၏။ " သွားပြီ ငါတော့ သေတော့မှာပဲ "
တုန်ဟွိုင်ဟွ : " ဘာလို့လဲ လျိုချွန်းချိုက် နင်တို့မိသားစုက ၀ါစေ့ဆီစားကြတာလား "
လျိုချွန်းချိုက်က ခေါင်းညိတ်ပြ၏။ " စားတယ် ကျွန်တော့်ညီမက စျေးသက်သာတယ်ဆိုပြီး ၀ယ်လာတာလေ ဘုရားရေ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ ကျွန်တော်ကအခုထိ မိန်းမ မယူရသေးဘူးလေဗျာ "
လင်းလန် ပြုံးရင်း နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်သည်။
" ရပါတယ် စားတာ သိပ်မကြာသေးဘူးမလား အဆိပ်ဆိုတာကလည်း ခန္ဓာကိုယ်ထဲကနေ ပြန်ထုတ်လို့ရတာပဲလေ ပြီးတော့ ရှင်တို့မိသာစုက ဆီကိုဘယ်လောက်ထိ စားနိုင်မှာမို့လို့လဲ တစ်ခါတည်း အကုန်လုံးသောက်ပစ်နေကြတာမှ မဟုတ်တဲ့ဟာ "
လျိုချွန်းချိုက် : " ဟုတ်သားပဲ တစ်မိသားစုလုံးမှ တစ်ဇွန်းလောက်စားကြတဲ့ဟာကို တော်သေးတာပေါ့ဗျာ "
ပြောပြပြီးနောက်တွင် လင်းလန် ဘာမှလုပ်ပေးစရာမလိုလိုက် ။ တုန်ဟွိုင်ဟွက သီအိုရီဆိုင်ရာနည်းထုံးများကို စဥ်းစားပေးပြီး လျိုချွန်းချိုက်ကတော့ ပြက်လုံးများထုတ်နေလေသည်။ သူတို့မရှိလျှင်လည်း တာ၀န်ကျအလုပ်သမားများ ရှိနေဦးမည်ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် သူတို့၏ လူမှုဆက်ဆံရေးအဖွဲ့၌ ချန်ဖူယွီီနှင့် ရှို့ယွင်ကဲ့သို့သော လက်ထောက်များမရှိချေ။
ထိုနှစ်ဦးနှင့်တိုင်ပင်ပြီးသည့်အခါ လင်းလန် တပ်မဟာသို့ ထွက်လာလိုက်သည်။ အတွင်းရေးမှုးနှင့် တပ်မဟာခေါင်းဆောင်သည် နေ့ဘက်ဆိုလျှင် တပ်မဟာအတွင်း၌သာ ရှိနေတက်ကြသည်။ သူတို့မရှိလျှင်တောင် တာ၀န်ကျသူများရှိနေတက်သည် ။ ပြောရရင် ကွန်မြူနတီမှနေ ၀န်ထမ်းများက ရံဖန်ရံခါလာတက်သဖြင့် ဧည့်ခံတွေ့ဆုံရမည့်သူ ရှိဖို့လိုလေသည်။ ထို့အပြင် တပ်မဟာထဲမှနေ အရေးကိစ္စများဆောင်ရွက်ရန် သွားလိုက်လာလိုက်လုပ်နေကြရသူများလည်းရှိသဖြင့် အစောင့်တစ်ယောက်ယောက်မရှိ၍ မဖြစ်ပေ ။
လင်းလန် ရောက်သွားသည့်အခါတွင် ရှန်ယွီလည်း ရှိနေလေ၏။ လင်းလန် ရောက်လာသည်ကိုမြင်သောအခါ သူ့နေရာကို ဖယ်ပေးလေသည်။
လင်းလန် ပြုံးပြကာ ငြင်းလိုက်သည်။ " ရတယ် ဆက်ထိုင်နေပါ " လင်းလန် ဟန်ရုံဖန်နှင့် အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်အား သူမ ခရိုင်သို့စာပို့လိုက်သည့်အကြောင်း ပြောပြလိုက်သည်။
အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်က ပြုံးသွားလေ၏။
" အတွင်းရေးမှုးက တကယ်အမြင်မှားတာ မဟုတ်ဘူးပဲ ခေါင်းဆောင်လင်းက တကယ့်ကို လက်တွေ့ကျတဲ့သူပဲဗျာ "
သူ ဟန်ရုံဖန်ကို ကောင်းကောင်းသိသည်။ အဖွဲ့၌ တစ်ခုခုအကူအညီလိုအပ်လာလို့ ဟန်ချင်စုန့်ထံ အကူအညီတောင်းရမည်ဆိုပါက ရှက်ဖို့လည်းကောင်းသလို အနောက်တံခါးမှ ၀င်သည်ဟုလည်း သံသယ၀င်ခံရနိုင်လေသည်။ ယခုတွင်မူ လင်းလန်က အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ဖြစ်နေသဖြင့် ထိုအရေးများကို တွေးပူဖို့မလိုပေ ။ အကြောင်းမှာ တစ်မိသားစုတည်းဖြစ်နေသဖြင့် အကူအညီတောင်းတောင်း မတောင်းတောင်း ဟန်ချင်စုန့်က စတင်ပြီး အကူအညီပေးဖို့ ပြောလိမ့်မည် ဖြစ်သောကြောင့်ပင် ။
ယခုပဲကြည့်လေ ၊ စာပို့ဖို့ကိစ္စကို ပူစရာမလိုတော့ဘူးမလား ။
ဟေး ၊ ဘယ်သူက ခေါင်းဆောင်ဟန်ကို မိန်းမကို အရမ်းချစ်ခိုင်းနေလို့လဲ ။
ရှန်ယွီက သူလည်း ကွန်မြူနတီသို့ လူလွှတ်၍ စမ်းသပ်ချက်လုပ်ရန်အတွက် ဆီလက်ကျန်များ ကော့စတစ်ဆိုဒါများကို ၀ယ်ခိုင်းလိုက်ပြီဟု လင်းလန်ကိုပြောပြလေသည်။ အခြားသော ဒယ်အိုး ၊ ဒယ်ပြားများ ၊ ဇလုံးများမူကား တပ်မဟာထဲ၌ပင် ရှိလေ၏။
" လူငယ်လေးရှန်ကလည်း တကယ်တော်တာပါပဲ ဒီလိုလူမျိုးတွေ ရှိနေတာ ငါတို့တပ်မဟာအတွက် ကံကောင်းတာပဲ "
ခေါင်းဆောင်နှစ်ယောက်လုံး ခေါင်းညိတ်ကာ ထောက်ခံလိုက်မိသည်။
ရှန်ယွီ ၊ ဒီလူငယ်လေးက တကယ်တော်တယ် ၊ သူနဲ့ရွယ်တူတွေခြားထဲမှာ အထူးချွန်ဆုံးလို့ ပြောလို့ရတယ် ။
ရှန်ယွီက လင်းလန်ကို ပြောသည်။ " ခေါင်းဆောင် ကျွန်တော် အကြံနည်းနည်းပေးလို့ ရမလား "
လင်းလန်က အံ့သြသွားသော်လည်း ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။ " ဒါပေါ့ ပြောလေ "
" ခေါင်းဆောင်.... " ရှန်ယွီက တွန့်ဆုတ်နေသည်။
" ကျွန်တော့်ကို ပညာတတ်လူငယ်လေးရှန်လို့ မခေါ်လို့ရမလားခင်ဗျ နာမည်အတိုင်းပဲ ခေါ်လို့ရပါတယ် "
အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်က ရယ်သွားလေသည်။
" ဟုတ်တယ် နာမည်အတိုင်းပဲခေါ်ပါ လူငယ်လေးရှန်လို့ပဲ ခေါ်နေတော့ သူစိမ်းဆန်တာပေါ့ "
လင်းလန် : " ကောင်းပြီလေ ဒါဆိုလည်း နာမည်အတိုင်းပဲ ခေါ်တာပေါ့ ငါတို့က မင်းကို လေးစားသမှုနဲ့ လူငယ်လေးရှန်လို့ ခေါ်တာပါ တစ်ခြားကြောင့် မဟုတ်ပါဘူး "
လင်းလန် ရှန်ယွီနှင့် အလုပ်အကြောင်း နည်းနည်းပြောပြီးနောက် စမ်းသပ်မှုလုပ်ရန် ပစ္စည်းတွေရောက်ရင် လာခေါ်ဖို့ မှာလိုက်သည်။
ထိုအချိန်မှာပဲ အပြင်မှ စာပို့သမား၏ ၀ီစီသံကို ကြားလိုက်ကြရသည်။ စာရောက်လာတာ ဖြစ်လောက်သည်။
ကိုယ်နှင့် ဆိုင်ဆိုင်မဆိုင်ဆိုင် အကုန်လုံးက စာပို့သမား ဘာလာပို့တာလဲဆိုသည်ကို သိချင်ကြသဖြင့် ထွက်လာကြလေသည်။
စာများထဲ၌ လင်းလန်ဖို့ အမြောက်အမြားပါလေသည်။ ကြည့်လိုက်သည့်အခါ အခြားကွန်မြူနတီများမှ ပို့လိုက်သောစာများဖြစ်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ သူမနှင့် အလုပ်ကိစ္စများအကြောင်း ဆွေးနွေးချင်ကြတာ ဖြစ်လောက်၏။
ထို့အပြင် အခြားသော ပညာတတ်လူငယ်လေးများနှင့် အဖွဲ့၀င်နှစ်ဦးအတွက် စာများလည်းပါလေသည်။
ထိုသို့ကြားသောအခါ ပညာတက်လူငယ်များက ပြေးထွက်လာကြသည်။
" စာလာတယ် စာလာတယ် "
စာပို့သမားက ပြောပြသည် ။ " ဖန်းရှောင်အတွက် ပါဆယ်တစ်ခု ပါပါတယ် "
ပါဆယ်များကို ကွန်မြူနတီသို့ပို့ပေးကာ လက်ခံသူက ကိုယ်တိုင်သွားယူရလေ၏။
ဖန်းရှောင်က ပြေးထွက်လာကာ " ကျွန်မရဲ့ ပါဆယ်ရောက်လာပြီလား တစ်လကျော်ပဲရှိသေးတာကို မြန်လိုက်တာ "ဟုဆိုသည်။ သူမက နေ့လယ်ထိရောက်အောင် မစောင့်နိုင်တော့သဖြင့် အခုပဲသွားယူလိုက်ကာ နေ့လယ်စာစားချိန်အမီ ပြန်လာမယ်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။
Xxxxxxx
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER