Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Part 653
လင်းလန် စာများကိုယူကာ အိမ်သို့ပြန်လာလိုက်သည်။ ချက်ပြုတ်ဖို့အရင် ပြင်ဆင်လိုက်ကာ မီးမွှေးပြီးမှ လင်းလန် စာများကို ဖွင့်ဖတ်လိုက်သည်။ တစ်ချို့စာများက ခရိုင်မှဖြစ်ကာ တစ်ချို့စာများက ရွာများမှဖြစ်ပြီး သူမနှင့် အတွေ့အကြုံဖလှယ်ချင်ကြတာဖြစ်သည်။ အလံနီကိုင်ဆောင်သူ လူထုလှုပ်ရှားရေး၏ သက်ရောက်မှုကြောင့် ဖြစ်လောက်ပေသည်။
စာတစ်စောင်ဆိုလျှင် အသေအချာလေးရေးထားကာ လူထုလှုပ်ရှားရေးတွင် ကြုံတွေ့ရသည့် စိတ်၀င်စားစရာကိစ္စများအပြင် အလုပ်လုပ်ရာတွင် ရင်ဆိုင်ရသည့် အခက်အခဲများကိုပါရေးထားပြီး သူမနှင့် ဆွေးနွေးချင်တာဖြစ်ကြောင်း ဆိုထားသည်။
လင်းလန် ချီဖုန်းပေါ် ၏ လက်မှတ်ကိုကြည့်လိုက်သည်။ ထိုလူကို လင်းလန် နည်းနည်းတော့သိသည်။ ထိုလူက ကျားရှန်တပ်မဟာ၏ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပြီး စာကိုလည်း အတော်အတန်တတ်သူဖြစ်သဖြင့် ထိုလူ၏ကိုးကားချက်များက စာသိပ်မတတ်သည့်အခြားသူများကြားတွင် ထင်ပေါ်နေသောကြောင့် လင်းလန် မှတ်မိနေတာဖြစ်သည်။
ကလေးများက နေ့လယ်စာလာစားပြီးနောက် ကျောင်းသို့ပြန်သွားကြသောအခါ လင်းလန် ဆက်၍ချည်ထိုးနေလိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ဖန်းရှောင် ရောက်လာလေ၏။
" ခေါင်းဆောင်လင်းကို စာအုပ်လေးပေးချင်လို့" ဟုဆိုကာ ဖန်းရှောင်က စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ထိုးပေးလေသည်။
လင်းလန် ယူကြည့်လိုက်သည့်အခါ ထိုစာအုပ်က ၄၉ခုနှစ်တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သည့် ဖုန်းချိုဖျင်း၏ သိုးမွှေးထိုးနည်းစာအုပ် ဖြစ်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
" ဒီစာအုပ်က ကောင်းမယ့်ပုံပဲ ခဏငှားထားလိုက်မယ်နော် သုံးပြီးသွားရင် ပြန်ပေးမယ်လေ "
ဖန်းရှောင်က ဂရုမစိုက် ။
" ချည်ထိုးတတ်ပြီး သိုးမွှေးထိုးတတ်တဲ့လူကလွဲရင် ဘယ်သူက ဒီစာအုပ်ကို ဖတ်မျာလဲ ခေါင်းဆောင်လင်းပဲ ယူထားလိုက်ပါ ကျွန်မအတွက် အဲ့စာအုပ်က အလှပြထားသလိုပဲ ဟီးဟီး " ထို့နောက် လင်းလန် ထိုးနေသည်ကိုကြည့်ကာ အံ့သြသွားပြီး " ခေါင်းဆောင်လင်းက ပုံစံဖော်ပြိိးလည်း ထိုးတတ်တာလား "
လင်းလန် : " မဟုတ်ဘူး ဒါက မိုင်ဆွေ့လုပ်ပေးထားတာ ငါထိုးတဲ့ပုံက ရိုးလွန်းတယ်ဆိုပြီး အား၀မ်နဲ့ တစ်ခြားသူတွေကို အကူအညီတောင်းပြီး ဒီဇိုင်းဖော်ပေးထားတာလေ "
ဖန်းရှောင်က ကြည့်ပြီးနောက်တွင် စိတ်မ၀င်စားတော့ ။ သူမက လှပသော အ၀တ်အစားများကို သဘောကျသော်လည်း ကိုယ်တိုင်လုပ်ရန် စိတ်ကူးမရှိ ။ အား၀မ်နှင့် မိုင်ဆွေ့တို့နှင့် အတူရှိနေတာက ပိုပျော်ဖို့ကောင်းသည်ဟု ထင်သဖြင့် လင်းလန်ကို နှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်သွားလေသည်။
လင်းလန်တို့အိမ်မှ ပြန်အလာတွင် မြစ်နံဘေး၌ အ၀တ်လျှော်နေကြသည့် ကောင်းလုနှင့် ချီမင်တို့နှင့် ဖန်းရှောင် သွားဆုံမိသည်။
ကောင်းလုက နှုတ်ခမ်းရွဲ့ကာ ပြုံးပြပြီး မျက်နှာလွှဲ၍ ထွက်သွားလေသည်။
ထို့ကြောင့် ဖန်းရှောင်လည်း လျစ်လျူရှုကာ ခေါင်းကို ယခင်ထက်မြင့်အောင် မော့၍ ရင်ကော့ကာ လျှောက်ပြီး ပညာတတ်လူငယ်များဆုံရာနေရာသို့ ထွက်လာလိုက်သည်။
ကောင်းလုက ဒေါသထွက်သွားလေသည်။
" ချီမင် သူမက နောက်နှစ် တက္ကသိုလ်၀င်ခွင့်ရမယ်ထင်လား အခုလည်း ခေါင်းဆောင်လင်းကို လာဘ်သွားထိုးတာပဲနေမှာ "
အလုပ်သမားများ ၊ တောင်ယာလုပ်သမားများ ၊ စစ်သားများအတွက် တက္ကသိုလ်များသည် ကိုယ်တိုင် ၀င်ခွင့်လျှောက်ခြင်း၊ အခြားသူမှ ထောက်ခံပေးခြင်းတို့ဖြင့် ၀င်ခွင့်တင်နိုင်ကာ တက္ကသိုလ်မှ ဆန်းစစ်ပြီးနောက် ပြန်၍စိစစ်လက်ခံပေးတာဖြစ်လေသည်။ တစ်နည်းအားဖြင့် တပ်မဟာက ထောက်ခံပေးကာ ကွန်မြူနတီမှ လက်ခံလျှင် တက္ကသိုက်က လက်ခံပေးတက်လေသည်။
လင်းလန်တို့မိသားစုသည် ရှန်ရွေ့ရွာ၌ အတော်လေး အရာရောက်သည့်မိသားစုဖြစ်သဖြင့် လင်းလန်သာ ထောက်ခံပေးလိုက်ပါက ဖန်းရှောင်သည် သေချာပေါက် ကော်လိပ်၀င်ခွင့်ရမှာ ဖြစ်သည်။
ချီမင် : " သူမသာ တက္ကသိုလ်တက်ချင်တာဆိုရင် သူမတို့ မိသားစုနဲ့တင် ရနေပြီလေ ခေါင်းဆောင်လင်း ၀င်ပါစရာ မလိုပါဘူး "
ကောင်းလု : " ငါကြားတာတော့ သူမတို့မိသားစုက ဘ၀ပျက်သွားပြီတဲ့ မိဘတွေကလည်း ထောင်ကျပြီး အစ်ကိုကြီးကလည်း အနောက်တောင်ဘက်ကို မောင်းထုတ်ခံလိုက်ရပြီတဲ့ သူမမောင်လေးကလည်း မြောက်ဘက်စွန်းက တောထဲကို သွားပြီတဲ့ တစ်ခြားသူတွေကို သွားမပြောလိုက်နဲ့နော် "
ချီမင် : " သူမ အစ်ကိုကလည်း တောဘက်ကို ထွက်သွားရတယ်ပေါ့လေ "
" မဟုတ်ဘူးလား မဟုတ်ရင် ဘာလို့ သူမက ဒီလိုနေရာကို လာနေပါ့မလဲ "
" ဒါဆို သူမကို ဘယ်သူက ပါဆယ်ပို့လိုက်တာလဲ "
" အမျိုးတွေ ဖြစ်မှာပေါ့ "
ထိုနှစ်ယောက်သားသည် စကားတစ်ပြောပြောဖြင့် ထွက်သွားကြသည်။
ဆောင်းဦးနှောင်းပိုင်းတွင် ညအချိန်သို့စောရောက်တက်ကာ မ်ိုးလည်းအုံ့နေသောကြောင့် ညနေသုံးနာရီခွဲကျော်ရုံသာရှိသေးသည်ကို အိမ်ထဲ၌ သဲသဲကွဲကွဲ မမြင်ရတော့ချေ ။
ထို့ကြောင့် အိမ်၌ ဖန်ပြတင်းပေါက်လေးရှိရင်ကောင်းမယ်ဟု လင်းလန် တွေးနေမိသည်။ ဒီလို သစ်သားပြတင်းပေါက်နဲ့ဆို မှောင်လွန်းတယ် ။ သို့ဖြစ်၍ လင်းလန် ချည်ဆက်မထိုးတော့ဘဲ အခြားအရာများကိုသာ လုပ်ရန်ပြင်လိုက်တော့သည်။ မျက်လုံးကိုပွတ်၍ အကြောဆန့်လိုက်ချိန်တွင် အပြင်မှနေ ကလေးများ၏ အသံကိုကြားလိုက်ရလေ၏။
ဟန်ချင်စုန့်ကလည်း စက်ဘီးတွန်းကာ ကလေးများနှင့်အတူ ပြန်လာလေသည်။
လင်းလန် : " အာ ရှင် ဒီနေ့ စောလှချည်လား "
ဟန်ချင်စုန့် : " ဒီနေ့ လေ့ကျင့်ရေးအတွက် တောယုန်နည်းနည်းဖမ်းမိတယ်လေ ပြီးတော့ လုပ်စရာလည်း မရှိတာနဲ့ စောစောပြန်လာလိုက်တာ "
စန်း၀မ်ကလည်း အကြောင်းပြချက်ပေးသည်။
" စာသင်ခန်းထဲမှာ မှောင်လွန်းလို့ ဘာမှမမြင်ရတော့လို့ ဆရာက အိမ်စာပဲယူပြီး အိမ်ပြန်ခိုင်းလိုက်တာ "
လင်းလန် : " အား၀မ်နဲ့ မိုင်ဆွေ့ရော ဘယ်မှာလဲ "
စန်း၀မ်က " သူတို့နှစ်ယောက်က အစ်ကိုကြီးရှန်ယွီနဲ့ တစ်ပူးပူး တစ်တွဲတွဲနဲ့ သားတို့ကိုတောင် ဂရုမစိုက်တော့ဘူး " ဟုဆိုကာ နှုတ်ခမ်းဆူ၍ ပြန်ဖြေလေသည်။
လင်းလန် စန်း၀မ်၏ ပါးကိုဆွဲလိုက်မိသည်။
" မဟုတ်တာတွေ ပြောမနေနဲ့ အား၀မ်နဲ့ မိုင်ဆွေ့က လူငယ်လေးရှန်ဆီကနေ သင်ယူနေကြတာလေ တကယ်က မင်းလည်း အဲ့လိုသင်နေသင့်တာ "
စန်း၀မ် : " သားတို့က ဆပ်ပြာအကြောင်းမသိဘူးလေ ရူပဗေဒရော ဓာတူဗေဒရော သိမှမသိတဲ့ဟာ "
ဒါဆိုလည်း ဘာကို မနာလိုဖြစ်နေတာတုန်း ကောင်စုတ်လေးရဲ့ ။ လင်းလန် ရယ်လျက် စန်း၀မ်ကို ခေါင်းခေါက်လိုက်သည်။
" ဒါဆိုရင် မင်းရေကူးဖို့သွားရင်ကြ အစ်ကိုတွေ အစ်မတွေကို မခေါ်ဘဲနဲ့ ဘာလို့ တစ်ယောက်တည်း သွားပျော်နေလဲ "
ထိုအခါမှ စန်း၀မ်က သဘောပေါက်သွားကာ ရှောင်၀မ်၏ လက်ကိုကိုင်၍ ပြောလိုက်သည်
" ရှောင်၀မ် မနက်ဖြန် ရေကူးဖို့သွားရင် တူတူသွားကြရအောင် "
ရှောင်၀မ်က ပျော်သွားသော်လည်း " ဒါပေမယ့် အေးတယ်လေ သားကအေးတာကို ကြောက်တယ် အေးရင် အအေးမိလိမ့်မယ် ဒါဆို မားမားက စိတ်ပူရလိမ့်မယ် မားမားကို စိတ်ပူအောင် မလုပ်ချင်ဘူး "
စန်း၀မ် : " ဒါဆိုလည်း ငါ့ကို ကမ်းစပ်ကပဲ စောင့်နေလေ "
ရှောင်၀မ် : " ကောင်းပြီလေ "
ညီအစ်ကိုနှစ်ယောက် သဘောတူညီမှု ရသွားကြလေ၏။
လင်းလန် စက်ဘီးခြင်းထဲမှ နားရွက်များကို ပူးချည်ထားသည့် တောယုန်ကို ယူဖို့လုပ်လိုက်သည့်အခါ ဟန်ချင်စုန့်က " သတိထား " ဟုဆိုကာ လှမ်းတားသည်။
တောယုန်က လင်းလန်၏ လက်ကို လှမ်းကိုက်တော့မလို လုပ်နေတာဖြစ်သဖြင့် ဟန်ချင်စုန့်က နားရွက်မှဆွဲကာ သူပဲ ထုတ်ပေးလေသည်။
Xxxxxx
Part 654
စန်း၀မ်နှင့် ရှောင်၀မ်၏ အာရုံသည်လည်း တောယုန်ထံရောက်သွားကြလေသည်။
" ဟားဟား ၀တုတ်နေတာပဲ "
ရှောင်၀မ်က ယုန်ကို ပွေ့ချင်သော်လည်း ယုန်ကအပွေ့မခံဘဲ နောက်ခြေဖြင့် ပြန်ကန်သောကြောင့် ရှောင်၀မ် မြေပေါ်သို့ ဖင်ထိုက်လျက်ကျသွားလေသည်။
ရှောင်၀မ် : " !!! " သူ ယုန်ကန်တာ ခံလိုက်တယ် ။
လင်းလန် ရှောင်၀မ်ကို အမြန်ထူပေးလိုက်ကာ ဖုန်များကိုခါပေး၍ " အဆင်ပြေရဲ့လား နာသွားလား "
ရှောင်၀မ်က ခေါင်းခါပြသည်။ " မားမား သားမနာဘူး လန့်သွားတာပဲ ရှိတာ "
စန်း၀မ်က ယုန်ကို လက်ညှိုးထိုးကာ အော်လိုက်သည်
" ယုန် အစုတ်ပလုတ် "
ရှောင်၀မ်က စန်း၀မ်ကိုတားလိုက်သည်။
" စန်း၀မ် သူက သားတို့နဲ့ တူတဲ့အသိဉာဏ်မရှိဘူးလေ ပြီးရင် သားတို့ဆီက အစားခံရမှာ ဘယ်လောက်သနားဖို့ကောင်းလိုက်လဲ "
ထိုအခါမှ စန်း၀မ်က ရှောင်၀မ်ကိုကြည့်လိုက် တောယုန်ကိုကြည့်လိုက်ဖြင့် ထားလိုက်ပါတော့ဟု ဆိုလေသည်။
ထိုအချိန်မှာပဲ အား၀မ်နှင့် မိုင်ဆွေ့က ပညာတက်လူငယ်များဆုံမှတ်နေရာမှ ပြန်လာကြလေသည် ။
စန်း၀မ် : " ဘာလို့ အစောကြီး ပြန်လာကြတာလဲ "
မိုင်ဆွေ့ : " ကိစ္စက ပြီးသွားပြီလေ မားမားကို ကူပြီး ချက်ပြုတ်ပေးရအောင် ပြန်လာတာ "
စန်း၀မ် : " အစ်မတို့နှစ်ယောက် သွားဆော့နေလိုက်ကြ သားနဲ့ အစ်ကိုကြီးပဲ မားမားကို ကူညီပေးလိုက်မယ် "
လင်းလန် ကြိတ်ကာ ပြုံးလိုက်မိသည်။ ခုနတုန်းက သူ့အစ်ကိုနဲ့အစ်မနဲ့ကို ရှန်ယွီနဲ့ သွားမတွေ့စေချင်တဲ့ကလေး ဘယ်ရောက်သွားတာတုန်း ။
ထိုနှစ်ယောက်ကလည်း တောယုန်ကြီးကို မြင်သွားကြလေသည်။
မိုင်ဆွေ့ : " အဖေ ဒါကိုမွေးကြမှာလား "
ဟန်ချင်စုန့် : " တောယုန်တွေက မွေးလို့မရဘူး "
အား၀မ်က ရယ်လေသည်။ " ကောင်းတာပေါ့ ယုန်သားစားလို့ရတာပေါ့ "
စန်း၀မ် : " မားမား ...သားတို့...ဟီးဟီး ညသန်းခေါင်ကြမှ ကင်စားကြမလား " မြွေသားစားခဲ့သည့် ထိုအချိန်ကို စန်း၀မ်မှတ်မိနေသေးသည်။ ညသန်းခေါင်ကြီးမှာ တစ်မိသားစုလုံး ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် စားခဲ့ကြတာလေ ။ ညဘက်မှ ထစားတာမို့လို့လားမသိဘူး ၊ ပိုအရသာရှိသလိုပဲ ။
ရှောင်၀မ် : " ဟမ်.... သားမသိအောင် ထပ်ခိုးစားကြဦးမလို့လား "
စန်း၀မ် : " မင်းအတွက် ချန်ထားပေးမှာပေါ့ကွ ဟားဟား "
" ဒါပေမယ့် အတူစားမှ ပိုအရသာရှိတာလေ " ရှောင်း၀မ်က ဆက်ပြောသည်။
" ကိုကြီးတို့ကိုကြည့်ပြီးစားတာက ပိုအရသာရှိတယ်လို့ သားထင်တယ် သားဘာသာ တစ်ယောက်တည်းစားရင် အရသာမရှိတော့ဘူး "
လင်းလန် ရှောင်၀မ်ကို ဖက်လိုက်သည် ။
" ရှောင်၀မ်ရေ မားမား တောင်းပန်ပါတယ်နော် နောက်ဆို ညသန်းခေါင်မှ ထမစားတော့ဘူးနော် "
ရှောင်၀မ်က လင်းလန်ကို ပြုံးခေါင်းခါပြသည်။
" ရပါတယ် မားမားရဲ့ ညသန်းခေါင်မှစားတာက ပိုအရသာရှိဆို စားလေ "
လင်းလန် ရှောင်၀မ်ကို နမ်းလိုက်မိသည်။
" လိမ္မာလိုက်တာ မားမားရဲ့ သားလေးက "
ရှောင်၀မ် : " ဒါပေမယ့်....မားမားတို့ ညဘက်ထစားရင် သားကိုလည်း ခေါ်ဖို့မမေ့နဲ့နော် "
တစ်မိသားစုလုံး ရယ်လိုက်မိကြသည်။
လင်းလန် ပြုံးပြကာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ " ညသန်းခေါင်ကြမှ မစားပါဘူး ညစာပဲ စားကြမယ်လေနော် အဖေ့ကို လုပ်ခိုင်းလိုက်မယ် "
ဟန်ချင်စုန့် ယုန်ကိုင်ခြင်းအမှုကို မိုင်ဆွေ့နှင့် ရှောင်၀မ်တို့က မကြည့်ရဲကြ ။
ဟန်ချင်စုန့်က ယုန်ကိုယူကာ တ့၀မ်နှင့် စန်း၀မ်ကိုခေါ်ပြီး မြစ်ကမ်းဘေးသို့သွား၍ ယုန်ကိုသတ်ပြီး အရေခွံစုတ်ကာ ခုတ်ထစ်ပြီး ဇလုံထဲသို့ထည့်၍ လင်းလန် ချက်ပြုတ်နိုင်အောင် အိမ်သို့ပြန်ယူလာလိုက်သည်။
ကလေးများက ဘယ်လိုချက်မှာလဲဟု မေးကြသည်။
လင်းလန်လည်း ကလေးများကိုကြည့်ကာ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
" အချိုတစ်ခွက် အစပ်တစ်ခွက် ချက်ကြတာပေါ့ စားချင်တာနဲ့စားကြ "
ပုံမှန်အားဖြင့် တောယုန်များက အကောင်သေးတက်သော်လည်း ဒီအကောင်က အတော်လေး၀လေသည်။ ဆောင်းဦးရိတ်သိမ်းချိန်အတွင်း၌ အလုပ်ကြိုစားထားကြသဖြင့် လင်းလန်က ယုန်သားဟင်းစပ်စပ်လေး ချက်ပေးချင်တာဖြစ်သည်။ အခြားသော အရိုးအသားများကိုမူ အားလူးနှင့်ပဲနှင့်ရောကာ ချက်လိုက်လို့လည်းရသေးပေသည်။
လင်းလန် ယုန်သားကိုယူကာ အတုံးလေးများတုံး၍ အရသာမှုန့်များထည့်ကာ နှပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ယုန်သားအချို့ကိုခွဲ၍ အား၀မ်ကို ငရုပ်သီးလက်တစ်ဆုပ်စာ ယူခိုင်းလိုက်ပြီး ကတ်ကြေးဖြင့် ညှပ်ကာ အသားနှင့်ရော၍ ရေထည့်ကာ စိမ်ထားလိုက်သည်။
မိုင်ဆွေ့က မီးမွှေးမည်လုပ်နေသည်ကို စန်း၀မ်က တားသည်။
" မမ သား မီးမွှေးပေးမယ် "
မိုင်ဆွေ့ : " ဘာလဲ အခုကြ အိမ်မှုကိစ္စလုပ်ရတာ ကြိုက်သွားပြီလား "
စန်း၀မ် : " အား၀မ်နဲ့ မိုင်ဆွေ့ကို အိမ်မှုကိစ္စတွေ မလုပ်စေချင်ရုံပါ "
မိုင်ဆွေ့ကရယ်ကာ စန်း၀မ်၏ နှာခေါင်းကို ချစ်စနိုးဖြင့် လှမ်းညှစ်လေသည်။
" လျှောက်ပြောမနေနဲ့ ကောင်လေးရဲ့ ဘာတွေ ကြံနေပြန်တာတုန်း "
စန်း၀မ်က အစ်ကိုနှင့်အစ်မသည် ရှန်ယွီနှင့် ရင်းနှီးနေသည်ကို မနာလိုဖြစ်နေသည်အား ၀န်ခံမည်မဟုတ်ပါ ။ ယခင်ကဆို သူတို့က အတူမဆော့ကြလျှင်တောင် ကျောင်းတူတူသွားကြပြီး အတူတူစားကြတာဖြစ်လေသည်။ ယခင်ကလည်း အား၀မ်နှင့် မိုင်ဆွေ့တို့က အခြားသူများနှင့် ကစားကြသော်လည်း ရှန်ယွီနှင့် ရင်းနှီးနေသလောက်မဟုတ်ဘူးဟု စန်း၀မ်က ထင်နေလေ၏။
ရှန်ယွီက သူ့ထက်ပိုပြီး အား၀မ်၊ မိုင်ဆွေ့တို့နှင့် ရင်းနှီးနေပြီဟု စန်း၀မ် ထင်မိသော်လည်း သူက အရွယ်ရောက်လာပြီဖြစ်သောကြောင့် ထုတ်ပြောမည် မဟုတ်ပါ ။
မကြာခင်မှာပဲ ရေနွေးဆူလာကာ လင်းလန် ယုန်သားကို ထည့်၍ ပြုတ်ကာ မီးကိုလည်း ညှိလိုက်သည်။
" စန်း၀မ် မီးမွှေးရတာကို ကြိုက်တယ်မလား အရှေ့ခန်းမှာ မီးလာထွန်းပေးလှည့်ဦး "
စန်း၀မ်က ချက်ချင်းဆိုသလို ပြေးထွက်သွားကာ မိီးသွားမွှေးပေးလေ၏။
ဒယ်အိုးပူလာသည့်အခါတွင် လင်းလန် ဆီတစ်ဇွန်းထည့်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ငရုတ်ကောင်းထည့်ကာ ဆီသတ်ပြီးနောက် ယုန်သားကိုထည့်၍ ကြော်လိုက်သည်။ ပြီးနောက်တွင်လည်း ကြက်သွန်မြိတ် ၊ ချင်း (ဂျင်း) ၊ အိမ်ထွက် ငရုတ်သီးများကိုပါထည့်ကာ အသားများကျက်သည်အထိ ကြော်လိုက်သည်။ တစ်ဖန် ပဲငံပြာရည် ၊ သကြား ၊ စမုန်စပါးနှင့် ငရုတ်သီးတို့ ကိုလောင်းထည့်ကာ ရေထည့်၍ မီးအေးအေးဖြင့် နှပ်ထားလိုက်သည်။
အား၀မ်ကလည်း အိုးတစ်လုံးကိုထုတ်ကာ လင်းလန် ညွှန်ကြားသည့်အတိုင်း ယုန်သား ၊ အားလူးနှင့် ပဲစိမ်းကိုရောကာ ချက်နေလေသည်။ ဘေးတွင်လည်း ခေါက်ဆွဲပြုတ်ထားသေးလေ၏။
လင်းလန် လက်ဆေးလိုက်ပြီး ဟန်ချင်စုန့်အား ဆွယ်တာအင်္ကျီကို ယူပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါ မိုင်ဆွေ့က သတိရသွားဟန်ဖြင့် အိတ်ကတ်ထဲမှနေ လက်ကိုင်ပု၀ါကို ထုတ်ပြသည်။
" မားမား အစ်မဖန်းက လက်က်ိုင်ပု၀ါလေး ပေးလိုက်တယ် "
လင်းလန် ယူကြည့်လိုက်သည်။ အစကတော့ ထောက်ပံ့ရေးနှင့် စျေးကွက်ရှာဖွေရေးဌာနမှ ၀ယ်လာပြီး လက်ဆောင်ပေးတာပဲဟုထင်ကာ လက်ခံဖို့ ပြောမည်ကြံလိုက်သော်လည်း တကယ်တမ်းတွင် ထိုသို့မပြောဖြစ်လိုက် ။
Xxxxxxx
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER