Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Part 665
ယခုဆို ရှန်ယွီသည်လည်း စန်း၀မ်၏ ပြကိလုံးများကိုလည်း ကျင့်သားရနေပြီကာ အခြားဘယ်သူကမှလည်း စန်း၀မ်ကို အရေးလုပ်၍ ပြန်မဖြေပေးကြပေ ။
ဘယ်သူမှ ပြန်မဖြေသော်လည်း စန်း၀မ်က ဂရုမထားပေ ။ " ဘာလို့ဆို အစ်ကိုကြီးရှန်ယွီက သားတို့ရဲ့ အစ်ကိုအကြီးဆုံးလိုပဲ ဖြစ်နေတာမလား အဲ့လိုဆို သားရဲ့ အမေကလည်း သူ့အမေပဲလေ "
ရှန်ယွီ : " ....... "
လင်းလန် : " !!! " ငါက အဲ့လောက်အိုနေပြီလား ၊ ဒီအရွယ်ရောက်နေတဲ့ သားတောင်ရှိနေပြီလား ။
တ၀မ်က စန်း၀မ်ကို မျက်ထောင့်နီကြီးဖြင့် လှမ်းကြည့်လိုက်သည့်အခါ စန်း၀မ်က လျှောက်မပြောရဲတော့ဘဲ ငြိမ်ငြိမ်လေးပဲ ထိုင်ကာ ဆက်စားနေလေ၏။
" စားတော့ ပေါက်ကရတွေချည်းပဲ ပြောမနေနဲ့ "
စားပွဲ၀ိုင်းမှလူများသည်လည်း စားနေ၍သာမဟုတ်ပါက စန်း၀မ်အား ထရိုက်ပြီးကြလောက်ပြီဖြစ်သည်။
ရှောင်၀မ်က ရှန်ယွီကြိုက်သည့် မှိုကြက်ဥကြော်ပန်းကန်ကို ရှန်ယွီ့ထံ တိုးပေးကာ " အစ်ကိုကြီး စားနော် "
တ၀မ် : " ........ "
ရှန်ယွီက ပြုံးပြကာ " ကျေးဇူးပဲနော် ညီလေး "
လင်းလန် : " ....... " ငါက အခုမှ ၂၉နှစ်ပဲရှိသေးတာ ၊ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ သားမရှိဘူးလို့ ။
စန်း၀မ် : " ရှောင်း၀မ် သီချင်းစပ်ချင်သေးလား မင်းမစပ်ချင်ရင် ငါစပ်ပေးမယ်လေ "
ရှောင်၀မ်က လည်ချောင်းရှင်းကာ " ကတုံးလေးတစ်ယောက်ရှိပါတယ် ~ နည်းနည်းတော့ဆိုးတယ်ကွယ် ~ နည်းနည်းလေးလည်း တုံးအသေးပေတယ် ~~ "
စန်း၀မ် : " ရှောင်၀မ်ရေ ငါ့ကို အရှက်မခွဲနဲ့လေကွာ စားပဲစားကြရအောင် "
စားပြီးနောက်တွင် မိုင်ဆွေ့နှင့် အခြားကလေးများက ကျောင်းသို့ပြန်သွားကြကာ ရှန်ယွီကမူ လင်းလန်ကို စက်ရုံနှင်ံ့ဆိုင်သည့် မေးခွန်းအနည်းငယ် မေးပြီးမှ ပြန်သွားလေသည်။
တ၀မ်က စိုက်ခင်းထဲသို့သွား၍ လုပ်ခရရန် အလုပ်လုပ်လေသည်။ တကယ်က တ၀မ်သည် အိမ်၌ အမေဖြစ်သူနှင့် နှစ်ယောက်တည်း မနေရဲသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ လင်းလန်က သူ့အား အမြဲတစေ အရိပ်တကြည့်ကြည့်လိုက်လုပ်နေတတ်သဖြင့် တ၀မ်က သူ့ကိုယ်သူ မူမမှန်သလို ခံစားရသောကြောင့် သိပ်မကြိုက်ပေ ။
ညနေခင်းတွင် လင်းလန် လူထုလှုပ်ရှားရေးအဖွဲ့သ်ို့သွားကာ အလုပ်များကို စီစဥ်နေလိုက်သည်။ ယခုဆို ချန်ဖူယွီနှင့် လျိုရှို့ယွင် တို့သည်လည်း တရား၀င် အလုပ်သမားများဖြစ်နေကြပြိိီဖြစ်သဖြင့် လင်းလန်အတွက် အတော်လေး သက်သာသွားလေသည်။ ထို့ကြောင့် လေးနာရီခန့်တွင် လင်းလန် အိမ်သို့ပြန်နိုင်သွားခဲ့သည်။ နွေရာသီ၌ နေ့တာရှည်သောကြောင့် နေခြစ်ခြစ်တောက် ပူနေဆဲအချိန်ဖြစ်ပေသည်။
" ခေါင်းဆောင်လင်း လာရှာတဲ့သူရှိတယ် " တပ်မဟာမှ စာရင်းစစ်လေးက လှမ်းအော်ကာ ပြောသည်။
လင်းလန် : " အလုပ်ကိစ္စတွေအကြောင်း ဆွေးနွေးချင်တာဆိုရင် ညွှန်မှုးတုန်ကိုသွားပြောလိုက်လေ "
စာရင်းစစ်လေးက " မဟုတ်ဘူး "ဟု ပြန်ပြောသည်။
လင်းလန်တို့စကားပြောနေကြစဥ်မှာပဲ လူနှစ်ယောက်လျှောက်လာကြလေသည်။
" ဪ " လင်းလန် အံ့သြသွားမိသည်။ " ဘာကိစ္စနဲ့ ရောက်လာကြတာလဲ "
လင်းလန်မှ ရွှယ်မင်လျန်တို့ သားအမိအားကယ်ခဲ့ပြီးကတည်းက ထိုနှစ်ယောက်သည် တစ်နှစ်လျှင် နှစ်ခေါက်သုံးခေါက်လောက် လာလည်တတ်ကြကာ ဆွေမျိုးများလို ဖြစ်နေကြပြီဖြစ်သည်။ မနှစ်တုန်းက နှစ်သစ်ကူးစဥ်က ရွှယ်မင်လျန်ပါမလာဘဲ သူ့မိဘနှစ်ပါးသာ ရောက်လာခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။
လင်းလန်လည်း နှုတ်ဆက်လိုက်ရင်း မိဘများကိုပါ နေကောင်းလားဟု သတင်းမေးလိုက်သည်။
ရွှယ်မင်လျန်ကလည်း ပြန်ဖြေပြီးနောက် အတူပါလာသူအား မိတ်ဆက်ပေးလေသည်။ " ခေါင်းဆောင်လင်း ဒါက အားကစားတက္ကသိုလ်က ချူလောင်ရှီးပါ "
လင်းလန်လည်း လက်ဆွဲ၍ ပြန်နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
ချူလောင်ရှီးသည် အရပ်က အနေတော်ရှိပြီး အသားညိုကာ ပိန်းပါးသော်လည်း ကြွက်သားများရှိပြီး ကြည့်ကောင်းသူဖြစ်သည်။
ထိုလူက သူ့ကိုယ်သူ မိတ်ဆက်သည်။
" ခေါင်းဆောင်လင်းလန် ကျွန်တော့်နာမည်က ချူယွင်ဖုန်းပါ ကျွန်တော်တို့ကျောင်းကနေပြီး အားကစားလုပ်မယ့် ကျောင်းသားတွေကို ရွေးချယ်နေတာပါ အဲ့ဒါ မင်လျန်က ခင်ဗျားရဲ့ ကလေးတွေထဲမှာ ရေကူးတော်တဲ့သူရှိတယ်လို့ ပြောလို့ပါ "
လင်းလန် အံ့သြသွားကာ ရွှယ်မင်လျန်ကို ကြည့်လိုက်မိသည်။
ရွှယ်မင်လျန်က ပြုံးပြ၍ ခေါင်းညိတ်ပြလေသည်။ " ဟုတ်ပါတယ် အခု ကျွန်တော်တို့မြို့မှာ အပြေး ၊ ရေကူးတာနဲ့ ဘေ့စ်ဘောကစားတဲ့ အသင်းတွေ ဖွဲ့မှာမို့လို့ လူစုနေတာပါ စန်း၀မ်က ရေကူးတော်တော့ သေချာပေါက် ကျောင်းကနေ အရွေးခံရနိုင်တာမို့လို့ လာခဲ့တာပါ "
ရုတ်တရက်ကြီးပေမို့ လင်းလန် အသင့်မဖြစ်သေးပေ ။ တ၀မ်ကသာ အိမ်မှ အရင်ဆုံးထွက်သွားကာ ပညာသင်သွားရမည်ဟု လင်းလန် ထင်ထားခဲ့သော်လည်း ငဆိုးကောင်လေး စန်း၀မ်က ဦးစွာထွက်သွားရသူဖြစ်မည်ဟု သူမ တွေးမထားခဲ့မိပေ ။
မြို့ကိုသွားရမှာဆိုရင် ဘယ်လောက်တောင် ဝေးလိုက်မလဲ ။
သို့သော်လည်း လင်းလန် နားလည်ပါသည်။ ထိုသည်က ကောင်းသောကိစ္စဖြစ်သည်။ သားသမီးများ အမြင့်သို့ တက်လှမ်းနိုင်မည်ကို တားဆီးမည့် မိဘဟူသည် မရှိပေ ။
" အိမ်မှာ ပြောကြတာပေါ့ " ဟုဆိုကာ ထိုနှစ်ယောက်အား လင်းလန် အိမ်သို့ခေါ်သွားဖို့ပြင်လိုက်သည်။
ချုယွင်ဖုန်း : " ခေါင်းဆောင်လင်းလန် စန်း၀မ်ဆိုတဲ့ကလေးကို အရင်ခေါ်ပေးလို့ရမလား အားနာပေမယ့် ကျွန်တော် သူ့ကိုတွေ့ချင်လို့ပါ "
လင်းလန် : " ကောင်းပါပြီရှင် "
လင်းလန် ကျောင်းသို့သွားလိုက်သည်။
နွေဦးရာသီမှစကာ တပ်မဟာသည် စာသင်ခန်းများကို သုံးခန်းခွဲလိုက်လေသည်။ တစ်ခန်းသည် ပထမတန်းနှင့် ဒုတိယတန်းများအတွက်ဖြစ်ပြီ တစ်ခန်းက တတိယတန်းနှင့် စတုတ္ထတန်းအတွက်ဖြစ်လေသည်။ ကျန်တစ်ခန်းမူကား ပဥ္စမတန်းများအတွက် ဖြစ်ပေသည် ။
ယခုတွင် ငါးတန်းကလေးများက စာမေးပွဲဖြေပြီးသွားကြပြိီဖြစ်သည့်အတွက် နောက်ဆုံးခန်းအား လေးတန်းကလေးများက သုံးနေကြလေသည်။ ထိုကလေးများသည် နောက်နှစ်နွေဦးရောက်ပါက ငါးတန်းတက်ကြရမည့်ကလေးများဖြစ်သည်။
စန်း၀မ်က နွေဦးတွင် လေးတန်းတက်ရမည်ဖြစ်ကာ ယခုတွင်မူ သုံးတန်းကလေးသာ ဖြစ်လေသည်။
လင်းလန် ပြတင်းပေါက်မှတစ်ဆင့် ကြည့်လိုက်သည်။ ကျောင်းမှ ပြတင်းပေါက်များသည် သစ်သားဖြင့် လုပ်ထားကာ စာရွက်သားကိုသာ သုံး၍ ကာထားတာဖြစ်သဖြင့် အထဲကိုမြင်နိုင်လေသည်။ ယခုအချိန်သည် တရုတ်စာသင်ချိန်ဖြစ်ကာ ဟန်ချင်းဖျင်က အတန်းရှေ့တွင် စာသင်နေလေ၏။
" စာသင်ရတဲ့ ခက်ခဲမှုတွေကို မမေ့လိုက်ကြနဲ့ ဒါလည်း သွေးနဲ့ချွေးနဲ့ ရင်းထားရတာပဲ "
သင်ခန်းစာများသည် ထပ်တလဲလဲဖြစ်နေကာ ပညာရေး၀န်ကြီးဌာနမှ ညွှန်ကြားထားသည့်အရာများသာ ဖြစ်လေသည်။
စန်း၀မ်က သမ်းဝေကာ ပျင်းတိပျင်းတွဲဖြင့် နားထောင်နေလေသည်။ ယခင်လို သူ့အား စောင့်ကြည့်မည့် အစ်ကိုအစ်မများ မရှိတော့သဖြင့် စန်း၀မ်က စာကို စိတ်၀င်တစားနားမထောင်တော့ချေ ။ စာမေးပွဲများကိုမူ အောင်ရုံသာဖြေလေ၏။ ကျသွားပါက ဟန်ချင်စုန့် မရိုက်ရသေးခင် တ၀မ်က အရင်ရိုက်မှာဖြစ်သည့်အတွက်ပင် ။
Xxxxxxx
Part 666
စန်း၀မ်က ကျောင်းသင်ခန်းစာများကိုသာ စိတ်မ၀င်စားတာဖြစ်ပြီး ကျန်သည့်အရာများကိုမူ သင်လွယ်တတ်လွယ်ဖြစ်သည်ကို လင်းလန် သိထားသည်။
စန်း၀မ်က အားရပါးရသမ်းပြိီးနောက် ခေါင်းလှည့်ကာကြည့်လိုက်သည့်အခါတွင် ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်ရှိ လင်းလန်နှင့် အကြည့်ချင်းဆုံသွားလေသည်။
ဘုရားရေ ၊ မားမားက ဘာလို့ဒီမှာရှိနေတာလဲ ။ ဘာလဲ သူ့ကို လာစစ်တာလား ။
လင်းလန်အား မမြင်လိုက်သလို ဟန်ဆောင်လိုက်ကာ စန်း၀မ်က စာကို စိတ်ပါ၀င်စားစွာ နားထောင်နေသည့်ဟန် ပြင်လိုက်လေသည်။
လင်းလန် : " ...... " အဲ့လိုလုပ်လိုက်တော့ ငါက မသိတော့ဘူးလား ။ လင်းလန် အတန်းထဲသို့ ၀င်သွားလိုက်ကာ ဟန်ချင်းဖျင်ကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
ဟန်ချင်းဖျင်ကလည်း လင်းလန်အား ပြန်နှုတ်ဆက်လေသည်။
" လင်းလန်ပါလား ငါ့ကို လာရှာတာလား "
လင်းလန် : " လောင်ရှီး ကျွန်မ စန်း၀မ်ကို အိမ်ပြန်ခေါ်သွားချင်လို့ အိမ်မှာ ဧည့်သည်ရောက်နေလို့ပါ "
ဟန်ချင်းဖျင် : " ဟန်၀မ်မင် ထွက်လာခဲ့လိုက် "
စန်း၀မ် : မားမားက ငါ့ကို ရိုက်မလို့လားမသိဘူး ၊ ကယ်ကြပါဦး
စန်း၀မ် အတွေးပေါင်းစုံတွေးနေမိသော်လည်း လင်းလန်ထံ အပြေးသွားလိုက်ကာ ပြုံးပြ၍ မျက်နှာချိုသွေးလိုက်သည်။
" မားမား သားကိုလွမ်းလို့လား "
လင်းလန် : " ဟုတ်တယ် သားကို လွမ်းနေတာ " ဟုဆိုလိုက်ပြီး နားရွက်ကိုဆွဲပြီး ပြောလိုက်သည်
" သွားကြမယ် "
ထို့နောက် ဟန်ချင်းဖျင်ကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည် ။
ဟန်ချင်းဖျင် : " လင်းလန် ရိုက်ရင် လက်နဲ့မရိုက်နဲ့နော် လက်နာလိမ့်မယ် သိလား "
စန်း၀မ် : " ...... " လောင်ရှီးက မားမားကို အဲ့လိုပြောရင် သားလည်း အဖေ့ကို ပြန်ပြောလိုက်မှာနော် ။
လင်းလန် : " အတန်းထဲမှာ အမြဲအဲ့လိုပဲလား ဟမ် " လင်းလန် စိုးရိမ်သွားမိသည်။ ဒီကလေးက ဒီလိုသာဆိုရင် အိမ်ကနေခွဲပြီး မြို့ကိုသွားလို့ဖြစ်ပါ့မလား ၊ စိတ်ချရပါ့မလား ။ စာလိုက်မလုပ်လို့ဆိုပြီး ဆရာတွေက ဆူလိုက် ရိုက်လိုက်လုပ်နေရင်ရော ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ။ သူမ ကိုယ်တိုင်လည်း မမြင်နေရတော့ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ။
စန်း၀မ်က လင်းလန်၏ စိုးရိမ်နေမှုများကို မသိဘဲ သူစာသေချာ လိုက်နားမထောင်သောကြောင့် အမေဖြစ်သူ စိတ်ဆိုးသွားတာဟု ထင်နေလေသည်။
စန်း၀မ် : " သား တစ်နေ့လုံး စာကောင်းကောင်း နားထောင်ပါတယ် ခုနက သား ပင်ပန်းလာလို့ပါ "
လင်းလန် : " ... ထားလိုက်တော့ " ဟုဆိုကာ စန်း၀မ်၏ ရဲသွားသော နားရွက်ဖျားလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်မိသည်။ ထို့နောက် သားဖြစ်သူကို ဖက်လိုက်ကာ " အိမ်ပြန်ကြတာပေါ့ မားမား ပြောစရာရှိတယ် "
စန်း၀မ်က အရိုက်ခံရခြင်းမှ ရှောင်နိုင်ရန် အသနားခံလေသည် ။
" မားမား စိတ်ချနော် အစ်ကိုကြီး မိုင်ဆွေ့နဲ့ အား၀မ်တို့ ထွက်သွားရင်တောင် သားက မားမားကို ထားခဲ့မှာ မဟုတ်ဘူး "
လင်းလန် မျက်ရည်များကို မထိန်းနိုင်တော့ပေ ။
လင်းလန် စန်း၀မ်ကိုဖက်ကာ စကားတစ်ခွန်း ထပ်မပြောမိဘဲ အိမ်သို့သာ ပြန်လာလိုက်သည်။
အမေဖြစ်သူက သူ့ကိုရိုက်လည်း မရိုက်ဘဲ အထူးတလည် လာရှာသလို အခြားသော ညီအစ်ကိုမောင်နှမများလည်း မရှိသောကြောင့် စန်း၀မ်က ပျော်နေလေ၏။ လင်းလန်၏ ခါးကိုဖက်၍ " မားမား သားအရမ်းပျော်တာပဲ "
လင်းလန် ၀ဲတက်လာသည့် မျက်ရည်များကို သုတ်လိုက်မိသည်။ သူမလည်း ပျော်ပါသည် ။ ဘယ်လိုပဲဆိုဆို စန်း၀မ်၏ ဘ၀တက်လမ်းအတွက် အာမခံတစ်ခုရသွားတာ ဖြစ်သဖြင့် ပျော်ရွှင်ကာ ဂုဏ်ယူရမည့် ကိစ္စဖြစ်ပေသည်။ စန်း၀မ်က ငယ်သေးသောကြောင့်သာ လင်းလန် အံ့သြနေမိတာဖြစ်သည်။ ထိုကလေးသာ ကျောင်းသွားတက်ရမည့်အရွယ်ရောက်လာသဖြင့် ထွက်သွားတာဆိုပါက လင်းလန် ဤမျှ၀မ်းနည်းမိမည် မဟုတ်ချေ ။
စိတ်ကို ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားခြင်း ရှိခြင်းမရှိခြင်းကြောင့် ဤကဲ့သို့ ဖြစ်နေတာဖြစ်ပေ၏။
တပ်မဟာသို့ ပြန်ရောက်သောအခါ စန်း၀မ်သည် ရွှယ်မင်လျန်နှင့် လူတစ်ယောက်ကို တွေ့သဖြင့် နှုတ်ဆက်လေသည်။
ရွှယ်မင်လျန်က စန်း၀မ်အား ချူလောင်ရှီးနှင့် မိတ်ဆက်ပေးသည်။
" စန်း၀မ် ဒါက ကိုယ်ခန္ဓာကြံ့ခိုင်ရေး တက္ကသိုလ်က ချူလောင်ရှီးတဲ့ မင်းက ရေကူးတာတော်တယ်ဆိုလို့ တွေ့ချင်လို့ လာခဲ့တာ "
စန်း၀မ်က ရယ်ကာမောကာဖြင့် " အစ်ကိုကြီးမင်လျန် ဒါဆို သားက နာမည်ကြီးဖြစ်နေပြီပေါ့ "
ရွှယ်မင်လျန်၏ ပြောစကားများကြောင့် ချူယွင်ဖုန်းက အတော်လေးမျှော်လင့်ထားခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ ညို၀င်းနေသော အသားအရည် ၊ တောက်ပနေသော မျက်၀န်း၀ိုင်းများ ၊ သေးသွယ်သော်ငြား အားအင်အပြည့်ရှိနေသော ခြေလက်လေးများက တကယ်ကိုပင် ရေကူးဖို့ရန် သင့်တော်လှပေသည်။
" ဟားဟား စန်း၀မ် ဟုတ်သလားကွ မင်း ရေကူးတာက လူကြီးတွေထက်တောင် မြန်တယ်ဆို ဟုတ်လား "
" အဲ့ဒါက .... ဟီးဟီး " စန်း၀မ်က ရှက်ရယ်ရယ်ကာ " ဒီလိုပါပဲ "
ရွှယ်မင်လျန် : " လောင်ရှီးတို့နှစ်ယောက် ပြိုင်ကြည့်ကြပါလား "
ချူယွင်ဖုန်း ပြုံးလိုက်မိသည်။ " ငါက ကလေးကို အနိုင်ကျင့်သလို ဖြစ်နေမှာပေါ့ မမျှမတဖြစ်နေလိမ့်မယ် "
စန်း၀မ်သည် တောရွာမှ ကလေးတစ်ယောက်ဖြစ်သဖြင့် အိမ်နဲ့မခွဲချင်ဖြစ်နေမည်ကိုစိုးသဖြင့် ရွှယ်မင်လျန်က ထိုကလေး စိတ်၀င်စားလာကာ ပြိုင်ဆိုင်ချင်စိတ်ရှိလာစေရန် ဆွပေးနေတာဖြစ်သည်။
အဟုတ်ကိုပင် ၊ စန်း၀မ်ကလည်း ငါးစာကိုသွားဟပ်ပေသည်။ လင်းလန်အား " မားမား သားပြိုင်ပြမယ် အစ်ကိုကြီးမင်လျန်ကို ဒိုင်လုပ်ခိုင်းလိုက်မယ် "
ရွှယ်မင်လျန်က ၀ီစိီကို ထုတ်လိုက်ပြီး " လာ ဒါဆိုလည်း သွားပြိုင်ကြရအောင် "
စန်း၀မ်က တက်ကြွနေလေ၏။ " သွားနှင့်ကြဗျာ သားက အိမ်ပြန်ပြီး ရေကူးတဲ့ ဘောင်းဘီသွားလဲလိုက်ဦးမယ် "
ထို့နောက် အိမ်ကို အမြန်ပြေးသွားလေသည်။
၄င်းကိုကြည့်ကာ လင်းလန် ပျော်လည်းပျော်သွားသလို စိတ်သက်သာရာလည်း ရသွားသည်။ စန်း၀မ်က တကယ်ကို ပျော်တတ်တဲ့ကလေးဖြစ်သည့်အတွက် သူမ ပူပန်နေဖို့ မလိုလောက်ပေ ။ လင်းလန် ချူယွင်ဖုန်းနှင့် ရွှယ်မင်လျန်ကို ပြောလိုက်သည်။
" ခရီးပန်းနေကြမယ်ထင်တယ် အိမ်မှာ ခဏလောက် လိုက်နားကြပါဦးလား "
ချူယွင်ဖုန်းကမူ စန်း၀မ်၏ စွမ်းဆောင်ရည်ကိုသာ မြင်ချင်နေလေသည်။ " မပင်ပန်းပါဘူးဗျာ ဒါက ပုံမှန်ပါပဲ "
ထို့ကြောင့် လင်းလန်လည်း လေ့ကျင့်ရတာကလည်း ဒီအခြေအနေလောက်ပဲ ဖြစ်မည်ဟု သဘောပေါက်လိုက်သည်။ စန်း၀မ်က ဟန်ချင်စုန့် ၊ တ၀မ်တို့နှင့် ပင်ပင်ပန်းပန်း လေ့ကျင့်နေကြဖြစ်သဖြင့် သူ့အတွက်လည်း ခက်ခဲမည် မဟုတ်လောက်ချေ ။
ချူယွင်ဖုန်းက လွယ်အိတ်ထဲ၌ပင် ရေကူး၀တ်စုံကို ထည့်လာခဲ့တာဖြစ်သဖြင့် တပ်မဟာမှာပဲ လဲလိုက်လေသည်။
ရေကူး၀တ်စုံက ရွာသူရွာသားများအတွက် အမြင်စိမ်းနေမည်စိုး၍ အဓ်ိကနေရာကို ဖုံးထားနိုင်ရန် ရွှယ်မင်လျန်က တဘက်ဖြင့် ပတ်ခိုင်းထားလေသည် ။
တပ်မဟာမှ စာရင်းစစ်လေးသည်လည်း စိတ်၀င်စားနေသဖြင့် အခြားသူများနှင့်အတူ မြစ်နံဘေးသို့ လိုက်ကြည့်လေသည်။
" ဒီလူက မြို့က အားကစားဆရာတဲ့ သူက စန်း၀မ်နဲ့ မြစ်ထဲမှာ ရေကူးပြိုင်မလို့တဲ့ "
" စန်း၀မ်က တော်လွန်းလို့ မြို့ကဆရာတွေဆီိကိုတောင် သတင်းရောက်နေပြီလား "
တပ်မဟာမှလူများသည်လည်း စန်း၀မ်က ရေကူးတော်သည်ကိုသိထားကြလေသည်။ အားနေသရွေ့ မြစ်ထဲ၌ ရေကူးနေတက်ကာ လူကြီးများနှင့်ပင် ယှဥ်ကူးနိုင်သော စန်း၀မ်၏ အကြောင်းများကို သိထားကြသော်ငြား မြို့မှဆရာများထံကပါ မျက်စိကျခံရလောက်သည်အထိဟု မမျှော်လင့်ထားကြရုံသာဖြစ်သည်။
Xxxxxxx
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER