Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Part 709
ထိုသည်များကို လင်းလန် သူတို့၏စကား၀ိုင်းမှ ခန့်မှန်းထားတာဖြစ်သည်။ ဟန်ချင်စုန့်က လုကျင်းရှို့နှင့် ကျိုးရှောက်တုန်းထက် အလားအလာကောင်းသော်လည်း ထိုနှစ်ယောက်က အခွင့်အရေးများကို အမိအရ ယူတတ်ကြလေသည်။ သို့သော်လည်း ဟန်ချင်စုန့်အပေါ်တွင်မူ ကောင်းပေးကြသဖြင့် ကိစ္စမရှိပေ ။
ဟန်ချင်စုန့် အလုပ်ပြောင်းလိုက်ရသည့် အကြောင်းမှာလည်း " သူမ " က သေရေးရှင်ရေးကိစ္စဖြင့် ပြဿနာရှာနေခဲ့၍ ဖြစ်ပေသည် ။ သို့ဖြစ်၍ အိမ်သို့ပြန်လာကာ ခင်ပွန်းတာ၀န် ဖခင်တာ၀န်ကို လာပြန်ထမ်းတာ ဖြစ်ပေသည်။
စားပြီးသွားသည့်အခါတွင်လည်း ကလေးများက မကျေနပ်ကြသေးဘဲ ကစားချင်နေကြသေးလေ၏။
ကလေးများသည် ဘတ်စ်ကတ်ဘော ၊ စားပွဲတင် တင်းနစ် နှင့် ကြက်တောင်ရိုက်ခြင်းများကို သဘောကျကြလေသည်။
ထိုအခါ လုကျင်းရှို့က " အချိန်ရှိသေးတာပဲဟာ ကစားလို့ရအောင် ခေါ်သွားပေးမယ် " ဟုဆိုသည်။
ကျီထင်းရှန် ကင်မရာငှားချင်သည်ဟု ဆိုသောအခါတွင်လည်း လုကျင်းရှို့က " သွားငှားမနေနဲ့ လာပို့ခိုင်းလိုက်မယ် " ဟုပြောသည်။
လုကျင်းရှို့နှင့် ဟန်ချင်စုန့်က ဘတ်စ်ကတ်ဘောကစားနေကြသဖြင့် ကလေးများက အခြားကစားနည်းကိုသာ ကစားကြရလေသည် ။
စားပွဲတင်တင်းနစ်ကိုတွေ့သောအခါ မိုင်ဆွေ့က ကစားချင်သဖြင့် အား၀မ်နှင့် ဆော့ကြည့်သော်လည်း တကယ်တမ်းတွင် မဆော့တတ်ပေ ။
ကျိီထင်းရှန်က အား၀မ်ဆီမှ လွှဲယူကာ ပြောလိုက်သည်
" ငါ နည်းနည်းဆော့တတ်တယ် "
ကျီထင်းရှန်က မြန်ကာတော်သော်လည်း တ၀မ်က အတတ်လွယ်သူဖြစ်၍ သရေကျသည်အထိ ကစားနိုင်လာလေသည်။ လင်းလန်လည်း ပျော်ပျော်ကြီး ကြည့်နေမိသည် ။ ကျောင်းတက်စဥ်က သူမလည်း ဆော့ခဲ့ဖူးလေသည် ။ စပြီးပါက မရပ်ချင်တော့သည်အထိကို ဆော့ခဲ့တာဖြစ်သည်။
လင်းလန်နှင့် ကျိုးရှုကွမ်းတို့က တစ်ပွဲ ကစားနေကြလေသည်။
ကလေးများက အံ့သြနေကြကာ " မားမား တော်လိုက်တာ တင်းနစ်လည်း ဆော့တတ်တာပဲ "
ခဏအကြာတွင် မောလာသဖြင့် လင်းလန် နာရီကိုကြည့်ပြီးနောက် ခဏနားကြရန် ပြောလိုက်ပြီး ရိုက်တံကိုချလိုက်မိသည်။
" ခြင်ရိုက်သလိုပဲ မဟုတ်ဘူးလား ဘောလုံးက ခြင်ထက်နည်းနည်းလေး ကြီးနေတာပဲရှိတာလေ အတူတူပဲဟာ "
သူမနှင့် ယှဥ်ဆော့ခဲ့သော ကျိုးရှုကွမ်း : .... ဒေါ်လေးက တကယ်ကို စိတ်၀င်စားစရာ ကောင်းတာပဲဗျာ ။ စားပွဲတင်တင်းနစ်ကစားတာကို ခြင်ရိုက်သလိုပဲ ပြောတာကို သူ ပထမဆုံးကြားဖူးတာပဲ ။
ထိုကလေးများက ဘာကြောင့် ဤမျှထိ တော်နေသည်ကို သူတို့သဘောပေါက်သွားကြပြိိဖြစ်သည်။ တ၀မ်က အေးတိအေးစက်နိုင်သော်ငြား အလွန်တော်လေသည် ။ အား၀မ်က နှုတ်ရေးကြွယ်ပြီး စန်း၀မ်က နမော်နမဲ့နိုင်တယ် ထင်ရသော်လည်း အားကစားတွင် တော်လေသည် ။ ရှောင်၀မ်ကလည်း ချစ်ဖို့ကောင်းပြီး သိတတ်သည့်ကလေးဖြစ်ပေသည် ။
သုံးယောက်လုံးမှာ စိတ်ရင်းဖြင့် " ဒေါ်လေးလင်းက အရမ်းတော်တာပဲ " ဟူ၍ ချီးမွမ်းလိုက်မိကြသည်။
ပညာမသင်ဖူးသော အပြင်လောကကြီးကို မတွေ့ဖူးသော အမျိုးသမီးတစ်ဦးက ဤမျှထိ တော်နေမည်ဟု သူတို့ ထင်မထားခဲ့ပေ ။
လင်းလန် : " ဒါဆိုရင်လည်း အားရင် ကလေးတွေကိုခေါ်ပြီး အလည်လိုက်ပို့ပေးလိုက်ကြပါလား ဒေါ်လေးက မြို့တော်ကို မရောက်ဖူးတော့ ဘယ်တွေဘယ်လိုသွားရမလဲဆိုတာကို မသိဘူးလေ "
ရှောင်၀မ်က ခွဲစိတ်ရမည်ဖြစ်၍ ပင်ပင်းပန်းပန်း မဆော့စေချင်သဖြင့် လင်းလန် ရေကန်ဘေးသို့ ရှုခင်းကြည့်ရန်သာ ခေါ်သွားပေးလိုက်သည်။
လင်းလန် ကလေးများကိုခေါ်၍ ရှုခင်းကြည့်ရန် ခေါ်သွားပေးပြီး ဓာတ်ပုံများလည်း ရိုက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ဆေးရုံမှာနေလည်း မထူးသဖြင့် ကျန်ကလေးများအား စိတ်မပူဘဲ လျှောက်လည်နေကြရန် လင်းလန် မှာလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း ညီဖြစ်သူက ခွဲစိတ်ရမည်ဖြစ်၍ ကျန်ကလေးများက လျှောက်လည်ကြလိုစိတ် မရှိကြပေ ။
အား၀မ်နှင့် မိုင်ဆွေ့က အနီးအနားရှိ စာအုပ်ဆိုင်တွင်သာ ၀င်နေလိုကြလေသည် ။
သို့ဖြစ်၍ ဟန်ချင်စုန့်နှင့် လင်းလန်က ရှောင်၀မ်အား ဆေးရုံသို့ခေါ်သွားပေးစဥ်တွင် တ၀မ်က ညီလေးများနှင့် ညီမဖြစ်သူကိုခေါ်ကာ စာအုပ်ဆိုင်သို့ သွားနေကြသည်။
စာဖတ်ရမှာကို သေမလောက်ကြောက်ကြသော သုံးယောက် : .......
အဆုံးတွင် ကျီထင်းရှန်က အတွင်းလက်မှတ်ရလာသဖြင့် သူတို့အား ရုပ်ရှင်ရုံကိုသာ ခေါ်သွားပေးလေသည်။
လုကျင်းရှို့ဆက်သွယ်ပေးထားသည့် ဆရာ၀န်သည် မြို့တော်ရှိအကောင်းဆုံးသော ဆရာ၀န်ဖြစ်သည်။ စစ်ဆေးစမ်းသပ်ပြီးသွားသည့်နောက်တွင် ခွဲစိတ်ရန် လပြက္ခဒိန်၏ ရှစ်လမြောက် ဆယ့်ခြောက်ရက်နေ့ကို သတ်မှတ်လိုက်ကြလေသည် ။
ယခုနှစ်၏ ဆောင်းဦးလယ်ပွဲတော်သည် အမှတ်ရစရာတော့ ဖြစ်သွားပေသည် ။ တစ်မိသားစုလုံး မြို့တော်သို့ရောက်နေကြပြီး လုကျင်းရှို့ နှင့် ကျီထင်းရှန်တို့တစ်စုလည်း ရှိနေကြသဖြင့် တစ်သက်မမေ့နိုင်သည့် အမှတ်တရတစ်ခု ဖြစ်လာပေသည် ။
ခွဲစိတ်မှုက အောင်မြင်သွားလေသည် ။
လုကျင်းရှို့၏ အကူအညီအပါအ၀င် ဟန်ချင်စုန့်သည် အစိုးရ၀န်ထမ်းဖြစ်သဖြင့် ရှောင်၀မ်၏ ခွဲစိတ်ခသည် ထက်၀က်လျော့သွားလေ၏။ ခရိုင်ဆေးရုံ၌ ဆေးများ၀ယ်ရခက်ခဲမည်စိုး၍ လင်းလန်က ဆေးများကို ပို၀ယ်သွားချင်သည်။
ရှောင်၀မ်က ခွဲစိတ်ပြီးနောက်တွင် စောင့်ကြည့်ဖို့လိုအပ်သဖြင့် ဆေးရုံ၌ပင်နေရပြီး ဟန်ချင်စုန့်က အစည်းအဝေးတက်ရန် ထွက်သွားရသည်။
လင်းလန် ကလေးများကိုခိုင်း၍ စာများလိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်သည်။ အထူးသဖြင့် ရှန်ယွီ့ဦးလေးနှင့် ဟော်ယွမ်တို့ထံကိုဖြစ်သည်။ အခြေအနေကိုလည်း ပြောပြရင်း စိတ်မပူစေရန်လည်း ပြောခိုင်းလိုက်သည်။
ရှန်ယွီ၏ဦးလေးနှင့် ဟော်ယွမ်ကလည်း ရှောင်၀မ်အား ဆေးရုံတွင် သတင်းလာမေးကြသည်။
ဆေးရုံ၌ ရက်အနည်းငယ်နေပြီးနောက်တွင် ပတ်တီးဖြည်လိုက်ကြပြီး တာ၀န်ကျဆရာ၀န်က ကောင်းသွားပြီဟုဆိုသည်။ သို့သော်လည်း မျက်လုံးအကာ၀တ်ထားဖို့ လိုသေးကြောင်း ဆိုသည်။ ဆေးမှန်မှန်သောက် ဆေးမှန်မှန်လိမ်းပါက အရောင်ကျသွားပြီး အမြင်အာရုံလည်း ပြန်ကောင်းလာပေလိမ့်မည် ။
" ဆရာ ကျွန်မတို့က ရွာကလာတာမို့လို့ ခဏခဏ မလာနိုင်တာမို့လို့ ဆေးစာရေးပေးလိုက်လို့ရမလား "
အရေးတကြီး မဟုတ်တော့သဖြင့် ခဏခဏ လာနေရန်မလိုဟု လင်းလန်ထင်သည် ။ သို့ဖြစ်၍ ခရိုင်ဆေးရုံတွင်သာ ပြန်၍ပြချင်သည်။
လင်းလန်က တွေးပေးတတ်သည်ကိုတွေ့၍ ဆရာ၀န်ကပြုံးပြကာ ဤသို့ပြောလာသည်။
" ရတာပေါ့ဗျာ အသေးစိတ်ရေးပေးလိုက်ပါ့မယ် အိမ်နဲ့နီးတဲ့နေရာကနေပဲ ဆေးတွေကိုပြန်၀ယ်သောက်လိုက်ပေါ့ မေးစရာရှိရင်လည်း ကျွန်တော့်ကိုစာပို့ပြီးမေးလို့ရပါတယ် ကျွန်တော်သေချာပြန်ဖြေပေးပါ့မယ် "
လင်းလန်လည်း ကျေးဇူးတင်စကားပြောလိုက်ပြီး ဆရာ၀န်၏စကားအတိုင်း ရှောင်ရန်ဆောင်ရန်များကို လိုက်မှတ်နေလိုက်သည်။
လင်းလန်က ရောဂါများအကြောင်းကို နားလည်လွယ်သည်ကို သိသွားသဖြင့် ဆရာ၀န်က ပို၍သဘောကျသွားလေသည်။
" ရှောင်၀မ်အမေရေ ခင်ဗျားက ရောဂါတွေအကြောင်းကို သဘောပေါက်လွယ်သားပဲ ဘာလ်ို့ နည်းနည်းလောက် လေ့လာလိုက်ပြီး ခြေလှည့်ဆရာ၀န်မလုပ်တာလဲ "(*ကျန်းမာရေးမှူး)
လင်းလန် ပြုံးလိုက်မိသည်။ " ကျေးဇူးပါပဲရှင် ဒါပေမယ့် ကျွန်မက သွေးမြင်ရင် မူးလဲချင်နေတာမို့လို့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူးရှင် "
ယခင်ဘ၀တွင် အရေးပေါ်အသက်ကယ်နည်းကို သင်ခဲ့ဖူးသဖြင့် လုပ်အားပေးများလိုက်လုပ်ခဲ့ဖူးသည် ။ သို့သော်လည်း ဒဏ်ရာကြီးကြီးမားမားကို မြင်ပါက မူးလာတတ်လေသည် ။ ရေနစ်သူအား ကယ်ခြင်းက အဆင်ပြေသော်လည်း ကျန်အရာများတွင်မူ လုံး၀ အဆင်မပြေပါ ။
သူမက ကိုယ့်ကိုယ်ကို သေချာသိပေသည်။
Xxxxxxx
Part 710
သူမက ဆရာ၀န်ပြောနေသည်များကို နားလည်တာမှန်သော်လည်း ထိုသည်က သူမကိုယ်တိုင် လိုက်လုပ်နိုင်မည်ဟု မဆိုလိုပါ ။ ဆရာ၀န်ကလည်း ဒီအတိုင်းပြောနေရုံပဲဖြစ်၍ အတင်းအကြပ် မတိုက်တွန်းပေ ။
ရှောင်၀မ် ဆေးရုံကဆင်းသည့်အချိန်တွင်တောင် ဟန်ချင်စုန့်၏ အစည်းအဝေးက မပြီးသေးပေ ။ သို့ဖြစ်၍ မိသားစုများသည် မြို့ထဲ၌ စျေး၀ယ်ထွက်ရန် အချိန်ရကြလေသည်။
လုကျင်းရှို့က အလုပ်မအားသဖြင့် ရဲဘော်လေးများကိုလွှတ်ပေးပြီး ဂျစ်ကားနှစ်စီးဖြင့် လိုက်ပို့ပေးခိုင်းလေသည်။
မြို့တော်ရှိ ရှုခင်းများက အလွန်လှသည်ဟု ဆိုရပေမည် ။ ကြာကန်များလည်းရှိပြီး တောင်များကလည်း ၀န်းရံထားသဖြင့် အတော်လေး ရင်သပ်ရှုမောဖွယ် ဖြစ်ပေသည် ။ ဆောင်းဦးရာသီလည်းဖြစ်၍ သစ်ရွက်များက အနီရောင်သန်းနေသဖြင့် မြင်ကွင်းများက အတော်လေး အရောင်အသွေးစုံနေသည်ဟု ဆိုနိုင်ပေသည် ။
ထိုနေရာများအပြင် လင်းလန် ကလေးများကို တက္ကသိုလ်များနှင့် ကောလိပ်များကိုပါ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။
ယဥ်ကျေးမှုတော်လှန်ရေးအပြီးတွင် အချို့သော တက္ကသိုလ်များသည် အလုပ်သမားတက္ကသိုလ် ၊ စစ်တက္ကသိုလ် အစရှိသဖြင့် ပြောင်းသွားလေသည်။
လင်းလန် အနုပညာတက္ကသိုလ်ကို သွားကြည့်လိုက်သေးသည်။ ထ်ိုက္ကသိုလ်သည် ၁၉၇၁ မေလ ၇ရက်နေ့တွင် စစ်တပ်၏ ညွှန်ကြားမှုအရ ဂီတ ၊ ပန်းချီ ၊ အက ၊ ပေကျင်းအော်ပရာ ၊ ပြဇာတ် များကို သင်ကြားပေးလာလိမ့်မည်။
ရှောင်၀မ်က ငယ်သေးသဖြင့် အလျင်လိုစရာ မလိုသေးပေ ။ သူ ကောလိပ်၀င်ခွင့်စာမေးပွဲ ဖြေနိုင်မည့်အရွယ်ရောက်သည့်အခါတွင် တက္ကသိုလ်များက ပုံမှန်ပြန်ဖွင့်လာပေလိမ့်မည် ။
အပြင်သွားရာတွင် ရှောင်၀မ်အား ကုန်းပိုးထားလိုက် ချီထားလိုက်ဖြစ်သဖြင့် ကလေးက ပင်ပန်းနေခြင်းမရှိ။ ထိုအစား စိတ်ပျော်နေ၍လားမသိ နေကောင်းတာလည်း မြန်လာသလိုပင် ။
ရက်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက်တွင် မျက်လုံးအကာကိုလည်း ချွတ်လို့ရသွားလေသည် ။ အဝေးနည်းနည်းမှုန်ကာ ဆလင်ဒါလည်း စောင်းနေသေးသော်လည်း မျက်မှန်တပ်မှဖြစ်သည်အထိ မဟုတ်တော့ပေ ။
" ၀ါး ... ကောင်းကင်ကြီးက ပိုကြည်နေသလိုပဲ အရင်ကကြ ၀ါး၀ါးကြီးပေမယ့် အခုတော့ ပိုကြည်လာတယ် "
နှစ်ရက်ကြာပြီးနောက်တွင် ဟန်ချင်စုန့်က အလုပ်ပြီးသွားပြီဖြစ်၍ ပြန်လာလိုက်ကြသည်။
လုကျင်းရှို့က ဆောင်းဦးရာသီ လေ့ကျင့်ရေးစခန်းကို စတင်ကြီးကြပ်နေရပြီဖြစ်သော်လည်း လက်မှတ်များကို၀ယ်ပေးပြီးနောက်တွင် ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ရထားဘူတာသို့ ပြန်လိုက်ပို့ပေးသည်။ ကလေးများအတွက် လည်း မုန့်များ ၊ သကြားလုံးများ ၊ သစ်သီးများကို အိတ်ကြီးနှစ်အိတ်အပြည့် ထည့်ပေးလိုက်သေးသည် ။
ကျိုးရှောက်တုန်းက တောင်ပိုင်းမှပြန်မလာနိုင်သေးသဖြင့် ကျီထင်းရှန်တို့ သုံးဦးကို လုကျင်းရှို့ကသာ စီစဥ်ပေးလိုက်ရသည် ။ သူတို့သုံးဦးအား မြို့တပ်တွင်မနေစေဘဲ အခြားနေရာသို့်ပို့ပေးပြီး လေ့ကျင့်ရေးဆင်းခိုင်းလိုက်လေသည်။
သို့ဖြစ်၍ ထိုသုံးယောက်သည်လည်း လင်းလန်တို့နှင့်အတူ ခရီးသွားရမည်ဖြစ်၍ လုကျင်းရှို့က ဟန်ချင်စုန့်ထံ အပ်လိုက်လေသည် ။
လုကျင်းရှို့က ခြေစုံရပ်ကာ ခါးကိုမတ်၍ အလေးပြုသည့်ဟန်လုပ်ပြပြီး ဟန်ချင်စုန့်အား နှုတ်ဆက်သည်။
ဟန်ချင်စုန့်ကလည်း အတူတူပင်ပြန်နှုတ်ဆက်ကာ လက်ချင်းဆွဲလိုက်ကြပြီးသည့်အခါတွင် လုကျင်းရှို့က ကားပေါ်သို့ ပြန်တက်သွားသည်။
" မရီးရေ နောင်လည်း လာလည်ဦးနော် "
လင်းလန်နှင့်ကလေးများလည်း နှုတ်ဆက်လိုက်ကြသည်။
ရှောင်၀မ် : " ဦးလေးလုလည်း ကျွန်တော်တို့ဆီ လာလည်နော် "
လုကျင်းရှို့ကလည်း တာ့တာပြန်ပြကာ ရထားထွက်သွားသည်ကို ကြည့်နေလေ၏။
ရထားထွက်လာပြီး လုကျင်းရှို့ကိုလည်း မမြင်ရတော့မှ ကလေးများက ၀ယ်ခြမ်းလာသည်များကို စစ်ကြည့်နေကြသည် ။
ဒိတ်လွန်နေပြီဖြစ်သော သတင်းစာများကို လင်းလန် စျေးနည်းနည်းဖြင့် ၀ယ်လာနိုင်ခဲ့သည် ။ ၄င်းအပြင် စာအုပ်များကလည်း တစ်ပတ်ရစ်များဖြစ်၍ စျေးနည်းပေသည် ။ ယခုခေတ်တွင် စာအုပ်များကို တန်ဖိုးထားကြသဖြင့် တစ်ပတ်ရစ်များကလည်း အကောင်းအတိုင်းပင် ရှိနေသေးသည် ။ လက်ဆောင်ပေးရန် အ၀တ်အစားများအပြင် လင်းမိန်အတွက် ရေဒီယိုတစ်လုံးလည်း ၀ယ်လာခဲ့သေးသည် ။
ထိုအရာသည်လည်း စျေး၀ယ်ထွက်ရင်း အဘွားတစ်ယောက်က ငွေလို၍ ပြန်ရောင်းနေသည့်အချိန်နှင့် တိုးခဲ့သဖြင့် ၀ယ်လာသော တစ်ပတ်ရစ်ပစ္စည်းပင်ဖြစ်သည်။
ရေဒီယို ၊ စာအုပ်များ အစရှိသည်များကို လင်းလန် ကြည့်နေမိသည် ။
မိုင်ဆွေ့က မြေပုံနှစ်ခု၀ယ်လာပြီး ပြားအနည်းငယ်ပဲ ကျသင့်ခဲ့သည် ။ အား၀မ်နှင့်စပ်တူ စာအုပ်များလည်း ၀ယ်လာခဲ့သေးသလို ဖန်းရှောင်အတွက် လက်ကိုင်ပု၀ါလေးထိုးပေးရန် ချည်ကောင်းများကိုလည်း ၀ယ်လာသေးသည်။
အား၀မ်က ရေဒီယိုနှင့်အလားတူ အသံချဲ့စက်လေးကို ၀ယ်လာပြီး ရှန်ယွီ ၊ ကျောက်မင်ကျဲနှင့် အခြားလူများကို ပြန်ရောင်းမည်ဟု တွေးထားလေသည်။ မြို့သို့လာရာတွင် လုကျင်းရှို့ကူညီပေးသဖြင့် ထက်၀က်နီးပါးလောက် အကုန်အကျသက်သာသွားသော်လည်း ကုန်သွားသည့်ပိုက်ဆံများကို ပြန်ရှာဖို့လိုဦးမည်ဖြစ်သည်။
တ၀မ်က ဘာမှမ၀ယ်လာခဲ့သော်လည်း လုကျင်း
ရှို့က သူ့အား ဘတ်စ်ကတ်ဘောတစ်လုံး ပေးလိုက်သ
စန်း၀မ်ကမူ မိသားစုဓာတ်ပုံကိုကိုင်ထားပြီး အလွန်ပျော်နေလေ၏။
ရှောင်၀မ်ကလည်း လိုချင်တာမရှိပေ ။ မိသားစုနှင့်အတူရှိနေရတာကိုပဲ ပျော်နေလေသည် ။ ဦးလေးလုက သူတို့မိသားစုကို မြို့တစ်ပတ် လျှောက်ပြပေးခဲ့သော်လည်း သူ ဘာမှ မ၀ယ်ချင်ပါ ။ တယောတို့ လျှပ်စစ်ဂီတာတို့ကိုလည်း တွေ့ခဲ့ရသဖြင့် ကျေနပ်နေလေ၏။
ရှောင်၀မ် စန္ဒယားကိုလည်း စမ်းတီးကြည့်ခဲ့ရသေးသည်။ " ဒို ရေ မီ ဖာ ဆို လာ ဒီ ဒို ... " ဟုဆိုကာ သူ တီးခဲ့ရသည် ။
ကျီထင်းရှန်တို့က လျှောက်လမ်းတစ်ဖက်ခြမ်းတွင် ထိုင်နေကြသည် ။
ယခုတွင် ရင်းနှီးနေကြပြီဖြစ်၍ မိုင်ဆွေ့ ၊ အား၀မ်နှင့် ရှောင်၀မ်တို့က အတူတူသွားထိုင်ပြီး စကားပြောနေကြသည်။
ယဥ်ကျေးမှုတော်လှန်ရေးကာလ စစချင်းအတွင်း၌ ကတ်ကစားခြင်းကို တားမြစ်ခဲ့သော်လည်း တစ်နှစ် နှစ်နှစ်အကြာတွင် တားမြစ်ခြင်းမရှိတော့ပေ ။ အပျင်းဖြေစရာ ဘာမှမရှိပါက ဆိုး၀ါးလာမည်စိုး၍ ပိုကာနှင့်ကတ်များကို ကစားခွင့်ပေးလိုက်လေသည်။
သို့ဖြစ်၍ ၁၉၇၀ ခုနှစ်များတွင် ပိုကာကစားခြင်းက တစ်ဖန်ခေတ်စားလာလေသည်။ ၁၉၇၃ ရောက်နေပြီဖြစ်၍ ပို၍ပင် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် မရှိတော့သဖြင့် ရထားပေါ်၌ပင် ပေါ်ပေါ်ထင်ထင် ကစားနေကြသော်လည်း ဘယ်သူကမှ ဂရုမစိုက်တော့ပေ ။
ခြောက်ယောက်သည် မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်၍ ဆော့နေကြသည်။ စန်း၀မ်က စစပိုင်းတွင် မဆော့တက်သော်လည်း ဆော့တတ်သွားသည့်အခါတွင် သူ့စိတ်ကြိုက်သာ လုပ်နေသဖြင့် မိုင်ဆွေ့နှင့် အား၀မ်မှာ ရှုံးပဲရှုံးနေလေ၏။
အား၀မ်က အိမ်တွင် တ၀မ်နှင့်ဆော့ဖူးသဖြင့် လှည့်ကွက်များကို တော်တော်များများ သိထားလေသည်။ ကတ်များကို ဘယ်လိုကိုင်ရမည် ဘယ်လိုချရမည် ဘယ်လို၀ှက်ထားရမည်များကို နားလည်နေလေသည်။
မိုင်ဆွေ့က အား၀မ်လောက် မသိသော်လည်း စဥ်းစားတတ်သူဖြစ်၍ အကွက်ချဆော့ရာ၌ တော်လေသည် ။
စန်း၀မ်ကသာ နားမလည်ပါးမလည်ဖြင့် ဆော့ချင်သလို ဆော့နေတာဖြစ်သည်။
သူက ကတ်များကို အပျော်သာဆော့နေတာဖြစ်၍ စိတ်ထင်တိုင်း လျှောက်ချနေလေ၏။
စန်း၀မ်က ကောင်းသည်မကောင်းသည်ကို တွေးမနေဘဲ စိတ်ကြိုက်သာ လျှောက်လုပ်နေပေသည် ။
ကျန်အသင်းဖော်နှစ်ယောက်နှင့် လုံး၀ ပူးပေါင်းခြင်းမပြုပေ ။
Xxxxxxx
Welcome To MM Storyteller
LOGIN
Welcome To MM Storyteller
REGISTER