အပိုင်း ၇၁၃-၇၁၄
Viewers 37k
Chapters 532

Part 713


ဤဧရိယာထဲတွင် ပြည်သူ့လုံခြုံရေးဗျူရိုတစ်ခုရှိကာ သူတို့လက်အောက်တွင် ရဲစခန်းနှစ်ခုရှိ၏။သူတို့က တစ်ယောက်ယောက်အား မေးကြည့်လိုက်ကာ အနီးဆုံးရဲစခန်းဆီသွားလိုက်ကြ၏။


ရဲစခန်းက စောစီးစွာပင် ပိတ်သွားပြီဖြစ်သော်ငြား ညစောင့်များတော့ ရှိနေသေးပေသည်။


သူတို့ဝင်လာသောအခါ တာဝန်ခန်းထဲတွင် လူနှစ်‌ယောက်စကားပြောနေကြပြီး ကျယ်လောင်စွာရယ်မောနေကြ၏။ တစ်ယောက်က ဆေးလိပ်သောက်နေကာ အခန်းထဲတွင် ဆေးလိပ်ငွေ့များပြည့်နေပေသည်။


တဝမ်က ရှေ့တိုးသွားလိုက်ကာ မှန်ပြတင်းပေါက်အားခေါက်လိုက်၏။


ယူနီဖောင်းဝတ်ထားသော ရဲဝန်ထမ်းကထလာကာ သူတို့ဆီရောက်လာ၏။

‘‘ဘာကိစ္စရှိလို့လဲ’’


တဝမ်က စားစရာတံဆိပ်ခေါင်း အထပ်လိုက်ကြီးကို ကိုင်ထားလိုက်သည်။


‘‘ကျွန်တော့်ညီက လမ်းပေါ်မှာ ဒါကိုကောက်ရခဲ့လို့ပါ’’


ရဲဝန်ထမ်းက ကျယ်လောင်စွာပြောလာ၏။

‘‘အစားအစာတံဆိပ်ခေါင်းအများကြီးပါလား ၊ရဲဘော်လေးတို့က ပိုက်ဆံတွေကောက် ရတာကို မိုက်မိုက်မဲမဲမလုပ်ခဲ့ကြဘူးဘဲ တော်လိုက်တဲ့ရဲဘော်တွေ’’


အခန်းထဲရှိယောက်ျားက တံခါးဖွင့်ပေးလာကာ ပြုံးပြီးလက်ရမ်းပြလာ၏။


‘‘အထဲဝင်လာပြီးပြောကြလေ’’


တံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ဆေးလိပ်ငွေ့များထွက်လာကာ ကျီထင်းရှန်က မွှန်သွားကာချောင်းဆိုးသွား၏။ထိုယောက်ျားက ချက်ချင်းပင် ဆေးလိပ်မီးငြှိမ်းလိုက်၏။သူ၏လက်ချောင်းများနှင့် သွားများက ဆေးလိပ်သောက်တတ်သောသူ့အကျင့်ကြောင့် အလွန်ဝါထိန်နေပေသည်။


သူကလည်း ယူနီဖောင်းကိုဝတ်ဆင်ထားကာ သူ့ရင်ဘတ်တွင် တံဆိပ်လေးတစ်ခုရှိ၏။စန်းဝမ်က အမြင်အာရုံကောင်းသောကြောင့် ထိုအရာက ဘယ်ရေဒီယိုဌာနမှဆိုသည်ကို မြင်လိုက်ရလေသည်။


ရဲဝန်ထမ်းက သူ့ကိုယ်သူမိတ်ဆက်လာ၏။သူ့မျိုးရိုးနာမည်က ကျန်းဖြစ်ကာ သူ့ဘေးနားမှသူက ရေဒီယိုဌာန၏ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပြီး မျိုးရိုးအမည်မှာ ဖန်းဖြစ်သည်။


တဝမ်က သူကိုယ့်သူနှင့် သူ့ညီကိုလည်း မိတ်ဆက်လိုက်၏။ကျီထင်းရှန်က စိတ်မဝင်စားသောကြောင့် သူ့ကိုမူဒီတိုင်းထားလိုက်ကြသည်။


တဝမ်က မှတ်စုချရေးလိုက်ကာ သူတို့၏သတင်းအချက်အလက်ကို ဖြည့်လိုက်၏။သူတို့ ဘယ်နေရာမှကောက်ရခဲ့သည်၊အစရှိသဖြင့်ဖြစ်သည်။


ရဲဝန်ထမ်းက တံဆိပ်ခေါင်းများကို ရေတွက်လိုက်သော ပိုလည်းမပို၊လျော့လိုက်မလျော့ဘဲ တစ်ထောင်ကတ်တီအတိဖြစ်သည်။


သူက ဌာနခေါင်းဆောင်အား အပြုံးတစ်ခုပေးလိုက်၏။


‘‘လောင်ဖန်း ဒါကအံ့ဩဖို့ကောင်းလိုက်တာ ဘယ်အဖွဲ့ကများ ဒီလောက်အများကြီးကို ပျောက်သွားတာလိမ့်။ငါကတော့ သူတို့တွေ ပြင်းပြင်းထန်ထန်အပြစ်ပေးခံရမှာ ကြောက်လာပြီ’’


စန်းဝမ်က စိုးရိမ်တကြီးပြောလာလေသည်။


‘‘ဒါဆို တတ်နိုင်သမျှမြန်မြန် သူတို့ကိုပြန်ပေးဖို့လုပ်သင့်တယ်’’


အပြစ်ဒဏ်က ကြာပွတ်နှင့်ရိုက်ခံရသလိုပင် တူညီမှာဖြစ်၏။ထိုအရာက နာကျင်ပေလိမ့်မည်။


ကျန်းကုံအန်းက ပြောလာ၏။


‘‘အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက တစ်ယောက်ယောက်ကများ လာပြီးအမှုဖွင့်ထားလဲဆိုတာ ကြည့်ကြည့်ကြတာပေါ့’’


စန်းဝမ်က ရေဒီယိုဌာနခေါင်းဆောင်ဖန်းအား ကြည့်လိုက်လေသည်။


‘‘ဒီဦးလေးက ရေဒီယိုဌာနကမဟုတ်ဘူးလား ဦးလေးက‌ဒီလိုအော်ပြောနေရင် သူတို့ကြားရလား ကျွန်တော်အဲ့ဒါကို ကိုယ်တိုင်နားထောင်ကြည့်လို့ရမလား ’’


‘‘အိုးး ရဲဘော်လေး မင်းကကောင်းကောင်းနားလည်ထားတာဘဲ’’


ဌာနခေါင်းဆောင်ဖန်းက ရယ်လိုက်၏။


စန်းဝမ်က သူ့ခေါင်း‌ကိုကုတ်လိုက်သည်။


‘‘ကျွန်တော်တို့လည်း ရေဒီယို‌နားထောင်လေ့ရှိပါတယ်၊ ဦးလေးက ဒီလို‌မျိုး。。。ဟိုလေ ရေဒီယိုလှိုင်းတွေထုတ်နိုင်လား’’


ချူယွင်ဖုန်းက သူ့အားလူသိများသည့် ရေဒီယိုလှိုင်းသိပ္ပံပညာနှင့် အခြားဗဟုသုတများပေးခဲ့သော်လည်း သူကမေ့လုနီးပါးဖြစ်နေပြီဖြစ်ကာ ရေဒီယိုလှိုင်းများနှင့် ပတ်သက်သည်များကိုသာ မှတ်မိတော့သည်။


ဌာနခေါင်းဆောင်ဖန်းက ကျယ်လောင်စွာရယ်လိုက်လေသည်။


‘‘အဲ့ဒါဟုတ်တယ်၊ ကောင်းပြီလေ ဒါဆိုရင် ဦးလေးသွားပြီး မင်းအတွက် ကြေညာပေးမယ်’’


ထိုသို့ပြောသည်ကို ကြားသောအခါ စန်းဝမ်မျက်လုံးများတောက်လာလေသည်။သူကချက်ချင်းပင် လိုက်သွားချင်လာ၏။အကယ်၍ သူကောင်းကောင်းသိချင်ပါက ဦးလေးဖန်းက ဦးဆောင်ကာ ရေဒီယိုဌာနအတွင်း တစ်ပတ်လိုက်ပြပေးလျှင် ပို၍အဆင်ပြေမှာဖြစ်သည်။


တဝမ်ကအနည်းငယ်ရှက်ရွံ့သွား၏။ထို့ပြင် သူက စစ်တပ်ဌာနချုပ်ကိုလည်း သတင်းပို့ရဦးမှာဖြစ်သည်။


ကျီထင်းရှန်က ပြုံးကာ ပြောလိုက်၏။


‘‘အဆင်ပြေပါတယ်၊ အရင်ဆုံးရေဒီယိုထုတ်လွင့်‌ဌာနကို သွားလိုက်ကြတာပေါ့’’


စန်းဝမ်၏ ဝိုင်းစက်နက်မှောင်နေသော မျက်လုံးများကို မြင်လိုက်ရသောအခါ သူကမတတ်နိုင်ဘဲ စန်းဝမ်၏ဆံပင်ငုတ်တိုလေးများကို ထိလိုက်မိသည်။


‘‘မင်းလည်း အဲ့ဒါကိုမြင်ချင်လို့လား’’


စန်းဝမ်က အားမာန်အပြည့်နှင့် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်သည်။သူဘယ်လောက်တောင် တွေ့ချင်နေသည်ဆိုသည်ကို မြင်လိုက်ရသောအခါ အံ့သြသွားမိပေသည်။


‘‘ကောင်းပြီလေ၊ ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ် အဲ့ဒါကသိပ်မဝေးပါဘူး သွားကြရအောင်‌’’


သူနှင့် ကျန်းကုံအန်းတို့က အချင်းချင်းနှုတ်ဆက်လိုက်ကြ၏။


စန်းဝမ်နှင့် အခြားသူများက ရေဒီယိုဌာနဆီ ခေါင်းဆောင်ဖန်းနောက်မှ လိုက်သွားလိုက်ကြသည်။


ရေဒီယိုဌာနက အရမ်းမကြီးဘဲ ခြံဝန်းထဲတွင်ရှိ၏။အဓိကအိမ်ကြီး၏ရှေ့တွင် အခြားအိမ်အနည်းငယ်ရှိနေက အထဲတွင် တာဝန်ကျနေသော သူများရှိနေပေသည်။အခုချိန်တွင် ရေဒီယိုတွင် နိုင်ငံရေးသတင်းအပြင် သီချင်းများ၊အော်ပရာများနှင့် အခြားအဓိက‌ကျသော ဖြစ်ရပ်များကိုပါ ထပ်ပေါင်းထုတ်လွင့်နေပြီဖြစ်၏။


ခေါင်းဆောင်ဖန်းက ရှေ့သို့သွားလိုက်ကာ စာရင်းကိုယူလိုက်ပြီး  သတင်းကြေညာသူရှေ့တွင် ထားလိုက်၏။


‘‘‌ကြေညာမှုတစ်ခု ကြားဖြတ်လုပ်လိုက်ပါ’’


အမျိုးသမီးကြေညာသူက ထိုအရာအားတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ကာ စတင်ဖတ်လိုက်လေသည်။


‘‘ချစ်ရပါသော နားဆင်သူရဲဘော်များရှင် အခုကျွန်မတို့က ကြားဖြတ်သတင်းတစ်ခုကိုကြေညာချင်ပါတယ် ။ရဲဘော်ငယ်လေးတစ်ယောက်က ရဲစခန်းနား၊ယွမ်ချောင်ရိပ်သာလမ်းပေါ်မှာ အစားအစာတံဆိပ်ခေါင်းကို ကောက်ရခဲ့ပါတယ်။ ကျေးဇူးပြု၍ပိုင်ရှင်ဖြစ်သူက ပစ္စည်းရယူရန်အတွက် ရဲစခန်းသို့သွားရောက်ပေးကြပါ’’


သူမက တချိန်ထဲမှာ ပင် သုံးခါတိတိဖတ်လိုက်ကာ သူမအလုပ်ဆင်းခါနီးအချိန်တွင်လည်း  ထပ်မံထုတ်လွင့်ပေးမှာဖြစ်သည်။


စန်းဝမ်က ထိုကိရိယာပစ္စည်းများအား သိချင်စိတ်ဖြင့် ကြည့်နေလိုက်သည်။ထိုအရာများက ပါတီအတွင်းရေးမှူး၏အဖိုးကိုင်ဆောင်သော ကြီးမားသည့်လော်စပီကာနှင့် မတူသည်ကိုတွေ့လိုက်ရလေသည်။ထိုကြီးမားသည့်လော်စပီကာက ဒီအတိုင်း လော်စပီကာတစ်ခုသာဖြစ်သည်။ အခြားဘာမှမဟုတ်ပေ။ဤနေရာတွင်မူ သေတ္တာနှင့်တူသည့် ကြီးမားသောဘောက်စ် တချို့ရှိနေပြီး မိုက်ခရိုဖုန်းတစ်ခုလည်းရှိကာ ပိတ်စအနီဖြင့် ပတ်ထား၏။


မိုက်ခရိုဖုန်းတစ်ခုရှိရုံနဲ့ ရေဒီယိုလှိုင်းတွေကို ထုတ်လွှင့်လို့ရတာလား ။


သူကအလွန်ပင်သိချင်လာပြီး ရှေ့သို့ကိုင်း၍ တချက်ကြည့်လိုက်ကာ အသက်ရှူအောင့်ထားလိုက်မိသည်။


ဌာနခေါင်းဆောင်ဖန်းက တိတ်တဆိတ်ပင် သူတို့အားအပြင်ထွက်သွားကြရန် အမူအယာပြလာ၏။ 


စန်းဝမ် :‘‘ဌာနခေါင်းဆောင် အခုကစပြီး ကျွန်တော်လာပြီး ဦးလေးနဲ့ ကစားလို့ရမလား’’

သူကရယ်လိုက်၏။


ဌာနခေါင်းဆောင်ဖန်းက ရယ်သွားကာ သူ့အားအံ့အားတကြီးကြည့်လိုက်၏။


‘‘မင်းက မင်းနဲ့ကစားဖို့ လူအိုကြီးတစ်ယောက်ကို ရှာနေတာလား’’


စန်းဝမ်က ပြန်ပြောလာ၏။


‘‘ဦးလေးက အရမ်းငယ်သေးပါတယ်နော်၊ ဘာလို့လူအိုကြီးဖြစ်နေရမှာလဲ။ဦးလေးမှာ ခါးကုန်းကုန်းကြီးလည်း မရှိသလို နားလည်းမကန်းနေဘူး။ပြီးတော့ မျက်လုံးတွေကလည်း မမှုန်သေးဘူးလေ’’


ဌာနခေါင်းဆောင်က အလွန်ပျော်သွားကာ ဒီကလေးက စိတ်ဝင်စားစရာကောင်းသည်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။

‘‘ကောင်းပါပြီကွာ တကယ်လို့မင်းမှာအချိန်ရှိရင် ဒီအတိုင်းလာခဲ့လိုက်’’


စန်းဝမ်က ပျော်ရွှင်စွာပင် တဝမ်အား မျက်စိမှိတ်ပြလိုက်လေသည်။


တဝမ်:‘‘。。。’’


သူက စန်းဝမ်ကို ပုတ်လိုက်ကာ သွားရမည့်အချိန်ရောက်နေပြီဆိုသည်ကို လက္ခဏာပြလိုက်၏။


စန်းဝမ်က ဌာနခေါင်းဆောင်ဖန်းအား လက်ပြလိုက်ကာ ထပ်ပြောလိုက်လေသည်။


‘‘ဦးလေးဖန်း ဦးလေးကလုံးဝကို အိုမနေပါဘူးနော်၊ ဦးလေးက ငယ်ရွယ်နေရော’’


ဌာနခေါင်းဆောင်ဖန်းက သူ့အား ပျော်ရွှင်စွာ လက်ပြန်ပြလိုက်၏။


Xxxxxxxx

Part 714


ရေဒီယိုဌာနမှထွက်လာသောအခါ ကောင်းကင်‌က ပို၍မှောင်လာပြီဖြစ်သည်။သူတို့က အသက်ရှူတစ်ချက်အတွင်းမှာပင် အားကစားကျောင်းသို့ရောက်လာကာ အရင်ဆုံး စန်းဝမ်အား အဆောင်ဆီသို့ ပြန်ပို့ပေးလိုက်၏။ဖူကျန်းယွမ်နှင့် အခြားသူများက သူပြန်လာသည်ကို မြင်သောအခါ ပျော်သွားကြလေသည်။


တဝမ် :‘‘အရင်ဆုံး ချူလောင်ရှီးဆီကိုသွားပြီး သတင်းပို့လိုက်ဦး’’


စကားအနည်းငယ်ဖြင့် တိုက်တွန်းလိုက်ပြီးနောက် သူကကျီထင်းရှန်ကို ခေါ်ကာ ပြန်သွားလိုက်လေသည်။


စန်းဝမ်က အလျင်အမြန်ပင် သူ့အဝတ်အိတ်အား ဖူကျန်းယွမ်ကို လှမ်းပေးလိုက်ကာ သူ့အကိုကြီးအား လိုက်ပို့လိုက်သည်။


‘‘ဟေး အကိုကြီး အနာဂတ်မှာ ရေဒီယိုနားထောင်ဖို့ကို သတိထားပေးနော်၊ကျွန်တော်အဲ့ဒါကနေ စကားပြောမှာ’’


တဝမ် :‘‘。。。ကောင်းပြီ ငါမားမားကို ပြောပြလိုက်မယ်’’


သူကစန်းဝမ်အား သူတို့ကိုလိုက်မပို့တော့ရန်ပြောလိုက်၏။ သူနှင့်ကျီထင်းရှန်တို့က အလျင်အမြန်ပင် စစ်တပ်ဌာနချုပ်ဆီသို့သွားလိုက်ကြသည်။


ကျောင်းဂိတ်မှ ထွက်လာပြီးနောက်တွင် တဝမ်၏ခြေလှမ်းများက ပို၍မြန်မြန်လာပြီး လွမ်ယောင်ဟွေ့က အမှီလိုက်နိုင်ရန် ခပ်သွက်သွက်လျှောက်လိုက်ရသည်။


‘‘ဖြေးဖြေး၊ ဖြေးဖြေးသွားပါ အကိုကြီးတဝမ် အကိုဘာလုပ်နေတာလဲ’’


တဝမ် :‘‘အနာဂတ်မှာ မင်းဒီထက်ပိုပြီး မြန်မြန်ပြေးရမှာနော်’’


မနက်ခင်းလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေကြသော စစ်သားများကို တွေးလိုက်မိသောအခါ လွမ်‌ယောင်ဟွေ့မျက်နှာက အမူအရာပြောင်းသွားလေသည်။


ကျီထင်းရှန်နှင့် ကျိုးရှူကွမ်းတို့က အဆင်ပြေကာ  လွမ်ယောင်ဟွေ့အား အတူပြေးရန်တိုက်တွန်းလာကြမှာဖြစ်သည်။


လင်းလန်နှင့် ဟန်ချင်စုန့်တို့က သူတို့ကလေးများကို ကောင်တီရထားဘူတာရုံသို့ ခေါ်သွားလိုက်ကြကာ ဘူတာမှထွက်လာပြီးနောက်တွင် မှောင်နေပြီဖြစ်သည်။


ကောင်တီရုံးစိုက်ရာနေရာသည် ဟန်ချင်စုန့်နှင့် ရင်းနှီးမှုရှိ၏။


‘‘ကိုယ်တို့ ဧည့်ဂေဟာသွားပြီး တညအိပ်လိုက်ကြမယ်၊ ပြီးမှ မနက်ဖြန်ကျရင် အိမ်ပြန်ကြတာပေါ့’’


တော်လှန်ရေးကော်မတီတွင် ဧည့်ဂေဟာတစ်ခုရှိကာ အရမ်းလည်းမကြီးသလို အခြေအနေများကလည်း ရိုးရှင်းပေသည်။ဤဧည့်ဂေဟာ စီရင်စုလက်အောက်ခံဖြစ်သော မြို့တော်နှင့်ယှဉ်လျှင် ပြိုင်ဘက်ကင်းကာ လင်းလန်တို့မိသားစုအိမ်နှင့်ယှဉ်လျှင် သိပ်မကောင်းပေ။


သို့သော်ငြား နေထိုင်ရန်အတွက်မူ အဆင်ပြေပေသည်။


လင်းလန်က ကလေးများအား ဆေးကြောကာ မြန်မြန်အနားယူရန် ပြောလိုက်၏။ရထားလိုက်စီးရသည့် တစ်ရက်ပြီးသောနောက်တွင် သူတို့အားလုံးက ပင်ပန်းနွမ်းနယ်သွားကြပေသည်။


သူမက ဟန်ချင်စုန့်အား တိုးတိုးပြောလာ၏။


‘‘ကျွန်မတို့ရဲ့သားကြီးက ရောက်သွားပြီလားဆိုတာကိုလဲ မသိရသေးဘူး’’


ဟန်ချင်စုန့် :‘‘စိတ်မပူပါနဲ့’’


လင်းလန်က ကိုယ်လက်သန့်စင်လိုက်ကာ ရှောင်ဝမ်အား လိမ်းဆေးတချို့လိမ်းပေးလိုက်ပြီး သူ့မျက်လုံးထဲသို့ ညစ်ပတ်သည့်ဖုန်မှုန့်များ မဝင်စေရန်အတွက် သန့်ရှင်းသောပိတ်ကျဲစဖြင့် မျက်လုံးကိုဖုံးပေးကာ အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။


အိပ်ရာသေးသေးလေးနှစ်ခုရှိသော အခန်းတွင် ဟန်ချင်စုန့်က အားဝမ်အား ရှောင်ဝမ်ကိုခေါ်အိပ်ဖို့ပြောလိုက်ကာ လင်းလန်ကို မိုင်စွေ့အားခေါ်လိုက်စေပြီး သူကကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် လှဲလိုက်သည်။


လင်းလန်က ငြင်းဆန်လိုက်၏။


‘‘ရှောင်ဝမ်ကို ဒီကိုခေါ်လာလိုက်ပါ၊ ဟိုမှာခွေးခြေခုံနှစ်လုံးရှိတယ် အဲ့ဒါတွေကို ကျွန်မဘေးနားမှာထားလိုက် အဆင်ပြေတယ်’'


ဤသို့ဖြင့် ထိုအတိုင်းအနားယူလိုက်ကြသည်။


ဒုတိယနေ့ အာရုဏ်မတက်မီအချိန်တွင် ဟန်ချင်စုန့်ထလာပြီး ‌ရှောင်ဝမ်အား သူ့အိပ်ရာပေါ်တင်လိုက်ကာ မနက်ခင်းလေ့ကျင့်ခန်းသွားလုပ်လိုက်သည်။တစ်နာရီကြာပြီးနောက်တွင် သူကနေ့လည်စာဘူး၊လက်ဖက်ရည်မတ်ခွက်တစ်ခွက်စာနှင့် ပြန်လာကာ တော်လှန်ရေးကော်မတီ၏ စားသောက်ဆိုင်သို့ မနက်စာတချို့သွားဝယ်ရန် ပြင်လိုက်၏။


လမ်းတစ်ဖက်တွင် တစ်စုံတစ်ယောက်က ဘူးကြီးတစ်ဘူးကို သယ်ကာသွား‌နေသည်ကို သူတွေ့လိုက်ရသည်။ထိုဘူးကို အိတ်ဖြင့် ထုပ်ပိုးကာဖုံးထားပြီး အငွေ့များတထောင်းထောင်းထွက်နေပေသည်။သူ့ကိုမြင်သောအခါ ထိုသူကာ အသံနိမ့်နိမ့်ဖြင့်မေးလာ၏။


‘‘ပေါက်စီတွေ ဝယ်အုန်းမလား’’


ဟန်ချင်စုန့်က တခနလောက်တိတ်ဆိတ်သွား၏။သူ့အနေဖြင့် သာမာန်မြို့သားများနှင့် ကွန်မြူနတီ၏အဖွဲ့ဝင်များက ပိုက်ဆံအနည်းငယ်အတွက် သူတို့၏ပစ္စည်းများကို လဲလှယ်ခြင်းကို ဘယ်သောအခါမှ မကန့်ကွက်ခဲ့ပေ။


သို့သော် သူကိုယ်တိုင်လက်ဦးမှုယူကာ ဝယ်ယူသည်ကမူ ရှားပါးပေသည်။


သူ့ကဲ့သို့ အရပ်ရှည်ကာခန့်ညားပြီး ထိတ်လန့်အံ့ဩဖွယ်ကောင်းသော သူကိုမြင်နေရသောအခါ ထို‌ယောက်ျားက သူ့ရင်ထဲတွင်ရေရွတ်လိုက်သော်ငြား မတတ်နိုင်ဘဲ သူ့အထုပ်အပိုး၏ထောင့်ကို လှန်ပြလိုက်သည်။


‘‘တို့ဖူးသားနဲ့ပေါက်စီတွေနော် တစ်ခုကို စားစရာလက်မှတ်နှစ်ခုနဲ့ သုံးဆင့်ဘဲ’’


အခုချိန်တွင် ထိုအရာက ဈေးချိုသည့်ပုံပေါ်နေပေသည်။သို့သော် အကြောင်းမှာကား လက်မှတ်၏အကြွင်းမဲ့တန်ဖိုးက အကန့်သတ်ရှိသောကြောင့်ဖြစ်သည်။အဲ့ဒါက တကယ်ပင်ဈေးမပေါနေပေ။ဥပမာအားဖြင့် ဒီပေါက်စီကြီးအတွက်ဆိုလျှင် နှစ်ခု၊မဟုတ်လျှင်နှစ်ခုထက်ပိုသည့်လက်မှတ်အပါအဝင် သုံးဆင့်ကုန်ကျ၏။စုစုစုပေါင်းကုန်ကျငွေမှာ တစ်ခုလျှင် ခုနှစ်ဆင့်၊သို့မဟုတ် ရှစ်ဆင့်နီးပါးပင်ဖြစ်သည်။


ဟန်ချင်စုန့်ထံတွင် လင်းလန်ပေးလိုက်သော စားစရာတံဆိပ်ခေါင်းများနှင့် ပိုက်ဆံများက သူ့အိတ်ကပ်ထဲတွင် ရှိနေပေသည်။စားစရာတံဆိပ်ခေါင်းဖြင့် နှစ်ကတ်တီလောက်ဝယ်တော့မည့်အချိန်မှာဘဲ သူက ထိုလူဟန်ဆောင်ကာငို‌လာသည်ကို ကြားလိုက်‌ရ၏။


‘‘မိသားစုထဲက ကလေးနေမကောင်းလို့ပါ၊ ဒီလိုမှဘဲ ပိုက်ဆံကိုလဲလှယ်ပြီး သူ့အတွက်အာဟာရဖြစ်စေတဲ့ မုယောမှုန့်နဲ့ရောထားတဲ့ နို့ထွက်ပစ္စည်းကို ဝယ်နိုင်မှာပါဗျာ’’


ဟန်ချင်စုန့်က သူ့အကြံကိုဖျက်သိမ်းလိုက်ကာ တော်လှန်ရေးကော်မတီ၏စားသောက်ဆိုင်တွင် ဝယ်ရန်လှည့်သွား‌လိုက်သည်။


ထိုယောက်ျားက စိုးရိမ်တကြီးဖြစ်သွားလေသည်။


‘‘ဟေးးဟေးး မင်းဘာဖြစ်တာလဲ မင်းဘာလို့ဒါကိုမဝယ်ရတာလဲကွ ငါ့ကလေးက ပိုက်ဆံကိုစောင့်နေတုန်းဘဲမို့ပါ’’


ဟန်ချင်စုန့်တွင် ကြီးမားသော ခြေလှမ်းများရှိကာ မကြာခင်မှာဘဲ လမ်းလျှောက်ကာ အဝေးကိုထွက်သွားလေသည်။


တစ်ဖက်လူ၏ လိမ္မာပါးနပ်သောအမူအရာကို မြင်လိုက်ရသောအခါ ထိုသူက ဘာကိုမှမစိုးရိမ်ဘဲ ဆက်ရောင်းရမလား၊ ဒါမှမဟုတ် အဖမ်းမခံအောင်ဘဲလုပ်ရမလားဆိုသည်ကို တွေးကာ စိတ်လှုပ်ရှားနေခြင်းကို သတိပြုမိလိုက်သည် ထို့အပြင် ကလေးနေမကောင်းဘူးဆိုပါလျှင် သူ့ကိုဂရုတစိုက်စောင့်ကြည့်နေပေးခြင်းက ကောင်းမွန်သော အာဟာရဖြည့်တင်းပေးမှု ပင်ဖြစ်သည်။ အဘယ်ကြောင့် ဈေးကြီးကာ မသင့်တော်သည့် မုယောနို့မှုန့်ကို ဝယ်ရမည်နည်း ။သူကထိုလူသည် မရိုးသားဟု ခံစားမိ၏။ လူတစ်ယောက်အနေဖြင့်စီးပွားရေးအသေးစားများလုပ်၍ရသော်လည်း သနားစရာကောင်းအောင် ဟန်ဆောင်နေသည်မှာ အဘယ်ကြောင့်နည်း။


ဟန်ချင်စုန့်က တော်လှန်ရေးကော်မတီ၏ ‌ကန်တင်းသို့သွားကာ ဂျုံချောင်းကြော်၊အစာသွပ်ပေါက်စီပေါင်း၊ ပဲနို့လက်ဖက်ရည်အိုးဖြင့်တစ်အိုး ၊ မွှေးကြိုင်နေသော တို့ဟူးတချို့နှင့် ဆားရည်စိမ်များကို ဝယ်လိုက်ကာ မိသားစု၏ မနက်စာစားရန်အတွက် ပြန်ယူလာလိုက်သည်။


လင်းလန် :‘‘မိုင်စွေ့ရေ သမီးရဲ့ ဒုတိယအကိုက ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ’’


မိုင်စွေ့က သူမဆံပင်အား ကျစ်ဆံမြီးကျစ်လိုက်ကာ တချက်ကြည့်လိုက်၏။


‘‘သူအပြင်မှာ လေ့ကျင်ခန်းလုပ်ဖို့ ထွက်သွားတာဖြစ်မယ်’’


အားဝမ်လည်း အပြင်မှာမနက်ခင်းလေ့ကျင့်ခန်းလုပ်ပြီး ပြန်ရောက်လာလေသည်။


‘‘မားမား အခုချိန်ဒီမှာ လူတွေအများကြီးဘဲ သူတို့က ပစ္စည်းတွေကို တိတ်တဆိတ်ရောင်းနေကြတာ’’


လင်းလန် :‘‘အနာဂတ်မှာဆို ဒီထက် ပိုပိုပြီးတောင်များလာလိမ့်မယ်’’


အားဝမ်ရင်ထဲလှုပ်သွားသော်လည်း ဘာမှမပြောလိုက်ပေ။


Xxxxxxx

Prev Next