အပိုင်း ၇၁၇-၇၁၈
Viewers 37k
Chapters 532

Part 717


ကံကောင်းထောက်မစွာဖြင့် သူတို့ဘက်တွင် ဟန်ချင်စုန့်ရှိနေပြီး လင်းလန်နှင့် ကောင်တီဝါဒဖြန့်ချီရေးအသင်းကြားမှ ဆက်‌ဆံရေးလည်းရှိနေတာကြောင့်  ပိုပြီးအဆင်ပြေစေပေသည်။


ရှန်ယွီကပြုံးလာကာ တဖက်လှည့်သွားပြီး အံဆွဲထဲမှစာကိုထုတ်ကာ လင်းလန်ကို ကမ်းပေးလာ၏။


လင်းလန် :‘‘。。。’’ငါတကယ်မင်းကို ဘယ်လိုချီးကျူးရမလဲဆိုတာ မသိတော့ဘူး


ရှန်ယွီက ကိစ္စရပ်များကို ကိုင်တွယ်ရာတွင် လျင်မြန်ကာ စိတ်ချရ၏။ သူက အကြံပေး ချက်များ ပြုလုပ်ပါက အလွန်ရင့်ကျက်ကာ ဖြစ်နိုင်‌ချေရှိမည့် အသေးစိတ်ရှုထောင့်များအားလုံးကို တွေးထားမှာဖြစ်သည်။  သေချာ ပေါက်ပင် ရှန်ယွီက ယာယီကာလအတွင်း သူမကို ပြသနာပေးကာ ခေါင်းကိုက်စေမှာမဟုတ်ပေ။


သူမ ရှန်ယွီလက်မောင်းကို ပုတ်ပေးလိုက်သည်။


‘‘လူငယ်လေး ကြိုးစားထားး။ဒါနဲ့ မင်းယဉ်ကျေးမှုအတန်းကို မပျက်ဖူးသေးဘူး ဟုတ်တယ်မလား’’


ရှန်ယွီ :‘‘ကျွန်တော်လည်း တကယ်လုပ်ချင်ပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် အားဝမ်နဲ့ မိုင်စွေ့တို့က နေ့တိုင်းနေ့တိုင်းအလျင်လိုနေကြတာ။ ကျွန်တော်ပျက်ချင်ရင်တောင်မှ ပျက်လို့မရဘူးဖြစ်နေတယ်’’


လင်းလန် :‘‘စာ‌လေ့လာတာက ဘယ်အချိန်မဆို ပျက်လိုက်လို့ရတဲ့ တစ်ခုမဟုတ်ဘူး ပထမနှစ်လူသစ်လေးတွေက ကျေးလက်ဒေသတွေဆီသွားကိုသွားရမယ်။ ဒါပေမယ့် အတွေ့အကြုံသုံးနှစ်လောက် ယူပြီးသွားပြီဆိုရင်တော့ သူတို့တွေက ကောလိပ်တက်ဖို့ အကြံပေး ခံရတတ်ပါတယ်’’


သူမက သူ့အား ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲများက လေးနှစ်အတွင် ပြန်လည်စတင်လာမည်၊ သူ့အနေဖြင့် အလေးအနက်ထားပြီး လေ့လာမှရမည်ဟု တိုက်ရိုက်ပြောပြလိုက်၍ မရပေ။ စာများကိုပြန်လည်ဆန်းစစ်ပြီးတော့ ကောလိပ်ဝင်ခွင့်စာမေးပွဲကို သွားဖြေသင့်သည်မလား။ သူမက သူ့အတွက် ကောလိပ်များကို အကြံ‌ပြုရင်းဖြင့် အားပေးလိုက်သည်။


‘‘ကောင်းပါပြီ ကျွန်တော်လုပ်လိုက်ပါ့မယ်’’


လင်းလန်က သူ့အား အားဝမ်နှင့်မိုင်စွေ့တို့က အလယ်တန်းဆင့်ကျောင်းကို သွားတက်နေကြပြီဆိုသည်ကိုလည်း ထပ်ပြောပြလိုက်သည်။


‘‘ကလေးနှစ်ယောက်က ဉာဏ်ပွင့်လာကြတယ်လေ။ စီရင်စု‌လက်အောက်ခံ မြို့တော်ကိုသွားပြီး ပြန်လာတော့ သူတို့ကအခြေခံကျောင်းမှာဘဲ ဆက်မသင့်နေသင့်ဘူးလို့ ခံစားမိလာခဲ့ကြတာ’’


‘‘သူတို့ဉာဏ်ရည်အဆင့်နဲ့ဆို အလယ်တန်းဆင့်ကို သွားတက်တာက အဆင်ပြေပါတယ်။ သူတို့က မှတ်ဉာဏ်ကောင်းပြီး နားလည်နိုင်စွမ်းလည်း အားကောင်းကြတယ် ပြီးတော့ အရာ‌အားလုံးကိုလည်း တော်တော်လေးမြန်မြန် သင်ယူနိုင်ကြတယ်လေ’’


ရှန်ယွီက ပြောလိုက်လေသည်။


ဤအရာက အဖြစ်မှန်ပင်ဖြစ်သည်။ ကလေးများအတွက် အကြီးဆုံးပြသနာမှာ သူတို့ကအာရုံမစိုက်နိုင်ကာ စာလေ့လာရခြင်း၏အရေးပါပုံကို နားမလည်နိုင်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူတို့သာ လေ့လာကျက်မှတ်ချင်ပါက တစ်စုံတစ်ခုကို နှစ်ခါလောက်ဖတ်ပြီးလျှင် တချို့တလေကိုမှတ်‌မိနိုင်မှာဖြစ်သည်။ အကယ်၍ စိတ်ကိုငြိမ်အောင်ထားကာ အကြိမ်အနည်းငယ်လေ့လာကြည့်ပါကလည်း အတူတူနီးပါးပင်ဖြစ်သည်။၎င်းက သင်စာလေ့လာသောအခါ တကယ်ပင်ဖြစ်သည်။


နှမြောစရာမှာ ကလေးများက အလွန်ငယ်ကာ ဘယ်အသက်အရွယ်မှာ ဘာလုပ်ရမည်ဆိုသည်ကို မသိကြခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ သူတို့အသိဝင်လာသောအခါ ‌‌စာလေ့လာရမည့် အကောင်းဆုံးအသက်အရွယ်ပိုင်းခြားကို ကျော်သွားခဲ့ပြီဖြစ်ကာ သွေးကြောများထဲထိ နောင်တရနေရုံသာ တတ်နိုင်ပေသည်။


ကံကောင်းစွာဖြင့် ဒီဘဝတွင် သူတို့အားလုံးကနားလည်သဘောပေါက်ကာ သူတို့၏ တာဝန်ဝတ္တရားများကို သည်းခံလိုက်နာနေခဲ့‌ကြ၏။


လင်းလန်က ဆပ်ပြာစက်ရုံတွင် ‌လေးနာရီထိတိုင်အောင် နေခဲ့သည်။


ရှန်ယွီ :‘‘အဖွဲ့ခေါင်းဆောင် ကျွန်တော်လည်း ပညာတတ်လူငယ်တွေရဲ့ နေအိမ်ကိုပြန်တော့မလို့၊ အတူတူသွားကြရအောင်’’


သူကစက်ဘီးကိုတွန်းလိုက်ကာ လင်းလန်ကို ရွာထဲခေါ်သွားလိုက်သည်။


လမ်းဆုံရောက်သောအခါ လင်းလန်က စက်ဘီးပေါ်မှဆင်းလိုက်၏။


‘‘အားဝမ်က ရေဒီယိုနားထောင်မလို့ အစိတ်အပိုင်းတွေကို ဝယ်ခဲ့တယ်။ ဒီနေ့ ညကျ ညစာစားဖို့လာခဲ့လိုက်လေ အတူတူပျော်ကြရွှင်ကြတာပေါ့’’


ရှန်ယွီကို အချိန်ခနလောက်မတွေ့လိုက်ရကာ ကလေးများကလည်း သူငယ်ချင်းဖြစ်သလို ဆရာလည်းဖြစ်သော အကိုကြီးအားသတိရနေကြပေသည်။


ရှန်ယွီက သူမကိုကြည့်လိုက်၏။

‘‘ကောင်းပါပြီ’’


လင်းလန်က အိမ်ကိုအရင်ပြန်သွားလိုက်သည်။


အရင်ဦးဆုံး သူမကဟင်းရွက်ခြံကိုသွားကာ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တစ်ချို့ခူးလိုက်သည်။သူမအိမ်နှင့် အဝေးတွင်ရှိနေစဉ်တွင် ကုမီနှင့် ဟောင်ထျန်းတို့က သူမအစားဟင်းရွက်ခြံကို ဂရုစိုက်ပေးခဲ့ကြ၏။အခုချိန်တွင် ဩဂတ်လနှောင်းပိုင်းသို့ ဝင်လာပြီဖြစ်ကာ ဒေသခံဟင်းရွက်ခြံများမှ စတင်ကာ အထွက်နှုန်းကျဆင်းလာပြီး ဖရဲသီးများနှင့် သစ်ဥသစ်ဖုအများအပြားရှိနေပေသည်။ လင်းလန်လည်း ဟင်းသီးဟင်းရွက်အများအပြားကို စိုက်ပျိုးခဲ့တာကြောင့် အခုချိန်ထိတိုင် စားလို့ရနေသေး၏။


ဟင်းရွက်ခြံကို သူမရှင်းလင်းလိုက်ပြီးနောက်တွင် ကန်စွန်းဥချို အခြောက်သွားလှန်းပြီးပြန်လာသော မိန်းမများနှင့် ခနလောက်စကားပြောလိုက်ပြီး ချက်ပြုတ်ရန်အိမ်ပြန်သွားလိုက်သည်။


ရှန်ယွီက သူမကိုကူညီရန်ရောက်လာ၏။ဟင်းသီးဟင်းရွက်များကိုဆေးကြောပေးကာ အပြင်ဘက်တွင်အခြောက်လှန်းရန် မြက်များကို ယူထုတ်ပေးလေသည်။


ကျောင်းဆင်းချိန်ရောက်သောအခါ ရှောင်ဝမ်က အရင်ဆုံးအိမ်ကိုပြန်လာလိုက်ကာ တံခါးကိုမရောက်သေးခင်မှာဘဲ စတင်အော်လိုက်၏။


‘‘မားမားရေ သားပြန်လာပြီ’’


လင်းလန်က ပြန်တုံ့ပြန်လိုက်၏။

‘‘မားမား ဒီမှာ’’

‌

ရှောင်ဝမ်က ခြံထဲကိုဝင်လာပြီး ရှန်ယွီကိုတွေ့လိုက်ရသောအခါ အရင်ဆုံးနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် လင်းလန်နှင့်စကားပြောရန် အထဲဝင်သွားလာ၏။


လင်းလန်က သူစားရန်အတွက် ခရမ်းချဉ်သီးများပေးလိုက်သည်။


ရှန်ယွီက လက်ဆေးလိုက်ကာ ရှောင်ဝမ်၏မျက်လုံးများကို ကြည့်လိုက်၏။


‘‘မင်းဘယ်လိုခံစားနေရလဲ၊ အတန်းတက်ခဲ့ရတာ ပင်ပန်းနေပြီလား’’


ရှောင်ဝမ်က လှပသော မျက်လုံးဝိုင်းကြီးများကို ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လုပ်လိုက်ကာ ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။


‘‘သားနည်းနည်းလေးမှ မပင်ပန်းပါဘူး အကိုကြီးရှန်ယွီ အခုဆိုသားမျက်လုံးတွေက ကောင်းနေပြီ ’’


သူကနောက်ကိုခြေနှစ်လှမ်းဆုတ်လိုက်၏။

‘‘ဒီအကွာအဝေးကနေတောင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်းမြင်နေရတုန်းဘဲ’’


ရှန်ယွီ :‘‘ဂုဏ်ပြုပါတယ်ကွာ’’


ရှောင်ဝမ်က သူ့ဦးလေးအကြောင်းကို သူ့အားထပ်ပြောပြလာပြန်သည်။


‘‘အကိုကြီးရှန်ယွီ အကိုကြီးရဲ့ဦးလေးက တကယ်ကိုကောင်းတာဘဲ’’


‘‘မင်းသူ့ကိုချီးကျူးနေတဲ့အကြောင်း ငါ့ဦးလေးဆီ စာရေးပေးလိုက်မယ် သူအရမ်းပျော်သွားမှာဘဲ’’


ရှောင်ဝမ်က သူယူလာသော သံစဉ်စာရွက်များကို ထုတ်ပြလိုက်ပြီး စာရေးစာရွက်ကိုယူကာ 

မိသားစုကိုယ်စား စာရေးပေးရန်လုပ်လိုက်သည်။


‘‘အရင်ဆုံးအမဖန်းဆီ စာရေးလိုက်မယ် အရင်တစ်ခါတုန်းက အမဖန်းကစာပြန်ဖို့အချိန်မရလိုက်ဘူး ဒါကြောင့်သားကပုံတစ်ပုံဆွဲပြီး ပို့ပေးလိုက်တာ ’’


ဒုတိယအကိုနှင့် စတုတ္ထမမတို့က အိမ်တွင်မရှိသောကြောင့် ရှောင်ဝမ်က စာရေးရသည့် တာဝန်ကို သူကိုယ်တိုင်အရင်ဦးကာ ယူလိုက်သည်။

သူရေးနိုင်သည့် စကားလုံးများမှာ မလုံလောက်သေးသော်ငြား ထိုအရာကိုညွှန်ပြရန် ဖျင်ယင်စကားလုံးများကိုလိုအပ်ပေသည်။


ရှန်ယွီက သူ့အား စာဘယ်လိုရေးရမည်ကို သင်ပြပေးလိုက်ပြီး သူ့အား ဖျင်ယင်စကားလုံးဖြင့်ရေးရန် ပြောလိုက်၏။ထို့နောက် သူကစကားလုံးများကို အောက်ဘက်တွင်ရေးနိုင်ပြီဖြစ်သည်။


ညစာအဆင့်သင့်ဖြစ်သောအခါ ဟန်ချင်စုန့်က မိုင်စွေ့၊အားဝမ်တို့နှင့် အတူပြန်ရောက်လာခဲ့လေသည်။


မိုင်စွေ့က စက်ဘီးစီးလာကာ ဟန်ချင်စုန့်နှင့် အားဝမ်တို့က ပြေးလာကြ၏။


‘‘အကိုကြီးရှန်ယွီ ’’ 


နှစ်ယောက်လုံးက နှုတ်ဆက်လိုက်ကြလေသည်။


ရှန်ယွီက အရင်ဆုံးဟန်ချင်စုန့်ကို နှုတ်ဆက်လိုက်ကာ ထို့နောက်တွင်မှ သူတို့နှစ်ယောက်အားစကားပြောလိုက်၏။စီရင်စုလက်အောက်ခံမြို့တော်တွင် တွေ့ကြုံခဲ့ရသော သူတို့၏အတွေ့အကြုံများအကြောင်း ပြောပြကြလေသည်။


Xxxxxxx

Part 718


‘‘စီရင်စုလက်အောက်ခံမြို့တော်က တကယ်ကို ကြီးတယ်၊ လှပြီးတော့ သန့်ရှင်းနေရော ’’


မိုင်စွေ့က လမ်းမများကို စမ်းချောင်းရေဖြင့်ဆေးသည်ကို ပြန်တွေးလိုက်မိသည်။ ထိုနေရာတွင် တကယ်ပင် ဘာမြေကြီးမှရှိမနေတာကြောင့် မိုးရွာသောအခါတွင် ကျေးလက်ဒေသမှာကဲ့သို့ အလွန်ဗွက်ထူမည်မဟုတ်ပေ။


အမှန်ပင် ဤကာလက စီရင်စုမြို့တော်သည် ပိုပြီးခေတ်ရှေ့ပြေးကာ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်နေပြီးပို၍သန်မာသော ယဉ်ကျေးမှုအငွေ့အသက်များနှင့် ပို၍လိုချင်ဖွယ်ကောင်းနေသည်ကို ဆိုလိုနေပေသည်။


သူမနှင့်အားဝမ်က သူတို့ရှန်ယွီနှင့် အတူတူကြည့်ချင်၍ ယူလာခဲ့သော စာအုပ်များနှင့် ပစ္စည်းသေးသေးလေးများကို ထုတ်ပြလိုက်ကြသည်။


သူတို့က ကော်ပီပွား‌ထားသော မြေပုံနှင့် ခရီးသွားမြေပုံများကို နှစ်ခု၊သုံးခုလောက်ယူလာသည်ကို  တွေ့လိုက်ရသောအခါ ရှန်ယွီကရယ်လိုက်လေသည်။


‘‘ဒီလောက်အများကြီးယူခဲ့ကြတာလား’’


‘‘ဒီစာရွက်သားတွေက ခေါက်ထားလိုက်ရင် ပြဲလွယ်တယ် မင်းတို့တစ်ခုထပ်ပြီးဝယ်လိုက်ကြရင် ဒါကိုအချိန်အကြာကြီးကြည့်လို့ရတယ် ’’


ကြည်လင်နေသော ဆောင်းရာသီကောင်းကင်ကြီးအောက်တွင် မိုင်စွေ့၏အပြုံးက တောက်ပပြီး သန့်စင်နေသည်မှာ အနည်းငယ်မျက်စိကျိန်းသွားစေလေသည်။


လင်းလန်က ရှန်ယွီ၏စာကိုထုတ်လိုက်ကာ ဟန်ချင်စုန့်ကိုပြလိုက်၏။


‘‘စန်းကော ရှင်မနက်ဖြန်ကောင်တီကို အလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားရင် ကျွန်မကို ကူပြီး ဒါကိုတော်လှန်ရေးကော်မတီဆီယူသွားပေးပါ’’


ဟန်ချင်စုန့်က အစည်းအဝေးသွားတက်ခဲ့ကာ သူပြန်ရောက်လာသောအခါ အစီရင်ခံစာတင်ရမှာဖြစ်သည်။သူကစာကိုယူလိုက်ပြီး တချက်ကြည့်လိုက်သောအခါ ၎င်းကအတူတူနီးပါးပင်ဖြစ်နေပေသည်။အသေးစိတ်အချက်အနည်းငယ်သာ ပြောင်းလဲထား‌၏။


‘‘ကောင်းပြီလေ’’

သူကစာကို အပ်ချုပ်စက်ပေါ်တွင် တင်ထားလိုက်သည်။


ညစာစားပြီးနောက်တွင် ရှန်ယွီ၊အားဝမ်နှင့် မိုင်စွေ့တို့က ရေဒီယိုတပ်ရန်သွားလိုက်ကြကာ ကျောက်မင်လျန်နှင့် ဟောင်ဟုန်ကျန်းတို့ကလည်း အလည်ရောက်လာကြပြီး လူတိုင်းကအတူတူ ကစားလိုက်ကြသည်။


လင်းလန်က သူဝယ်လာခဲ့သော သိုးမွေးချည်များကို ရှာလိုက်ပြီး ဟန်ချင်စုန့်အား သူမကိုကူကာ အတူတူချည်လုံးပေးရန်ပြောလိုက်သည်။ ဝယ်လာသော သိုးမွေးချည်ခင်များသည် တစ်ခုပြီးတစ်ခု အစုလိုက်ဖြစ်နေကာ တစ်ပတ်လှည့်လျှင် တစ်ယောက်ကလက်နှစ်ဖက်လုံးဖြင့်ကိုင်ထားရပြီး နောက်တစ်ယောက်က ချည်စကိုယူကာ ပတ်လိုက်ရမှာဖြစ်သည်။


သူမက မိုင်စွေ့‌ဝတ်ရန်အတွက် အနီရောင်စွယ်တာလေးတစ်ထည်ထိုးပေးဖို့ လုပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။‌


ရှောင်ဝမ်က သူ့အိမ်စာကို အလေးအနက်ပင်လုပ်နေလေသည်။အိမ်စာပြီးသွားသောအခါ သူ၏ဆိုလတီရားကားချပ်နှင့် ခလုတ်လုံးလေးများကို ဟောင်ဟုန်ကျန်းနှင့်အတူ ကစားနေလိုက်၏

(Tn; solitaire game ဆိုတာက ကားချပ်အောက်ခံပြားပေါ်မှာ ဂေါ်လီလုံး၊အတုံးလေးတွေတင်ထားပြီး တစ်ယောက်တည်းကစားရတဲ့ဟာပါ)


အခြားအသက်ကြီးနေသော ကလေးများနှင့်ကစားရသည်ထက်စာလျှင် ဟောင်ဟုန်ကျန်းက ရှောင်ဝမ်နှင့်သာ ကစားချင်ပေသည်။ထို့ပြင် သူရှောင်ဝမ်နှင့် ရှိနေသောအခါတွင် အမြဲတိုင်းလိုလိုပင် တခြားသူများမပေးနိုင်သော အေးချမ်းသည့်ခံစားချက်ကို ခံစားရ၏။


‘‘မိုင်စွေ့ရေ သမီးကျောင်းသွားရတဲ့ ပထမဆုံးနေ့က ဘယ်လိုနေလဲ’’


လင်းလန်က မေးလိုက်၏။


မိုင်စွေ့က ပြုံးကာ ပြန်ဖြေ၏။


‘‘အဆင်ပြေပါတယ် ဒါနဲ့မားမား သမီးတို့တရုတ်စာဆရာမက မားမားကို မှတ်မိနေတုန်းဘဲတဲ့ ’’


‘‘တကယ်လား’’


‘‘ဟုတ်တယ် မျိုးရိုးနာမည်လုနဲ့ ယုံရှင်းတပ်မဟာကလေ’’


‘‘လုချန်ဝေ့ဖြစ်မယ် သူကအလယ်တန်းသင်တာလေ’’


သူမထိုအရာအားပြောလိုက်သောအခါ ဟန်ချင်စုန့်က သူမအားကြည့်လာ၏။ လင်းလန် သူ့အားပြုံးပြလိုက်သည်။


‘‘လုလောင်ရှီးက အရမ်းရည်မွန်ပြီး အရမ်းကောင်းတဲ့သူလေ’’


မိုင်စွေ့ :‘‘လုလောင်ရှီးက အရမ်းကောင်းတယ် သူကမားမားကို ချီးမွှမ်းနေတော့တာဘဲ’’


ရှန်ယွီကရယ်လိုက်၏။

‘‘အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ခဲ့ဖူးတဲ့လူဆိုလို့ မရှိခဲ့ဘူးလေ ကျွန်တော်အဖွဲ့ခေါင်းဆောင်ကိုတွေ့လိုက်ရပြီးကတည်းက ကျွန်တော်ဘယ်တော့မှ မကြွားဝါရဲတော့ဘူး’’


လင်းလန်က ဟန်ချင်စုန့်အား ပျော်ရွှင်စွာ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။


‘‘စန်းကော ကျွန်မက အတော်လေးဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ပုံဘဲ’’


ဟန်ချင်စုန့်က သူမအားကြည့်နေပြီး သူ၏မျက်ခုံးထူထူများက သူ့မျက်ဝန်းများကို နက်ရှိုင်းသထက် နက်ရှိုင်းနေအောင် ဝန်းရံထား၏။သူ၏လည်စေ့က အနည်းငယ်လှုပ်သွားကာ ပေါ့ပါးစွာပြောလိုက်လေသည်။


‘‘ဒါပေါ့’’


ထိုအချိန်တွင် အမျိုးသမီးတင်ဆက်သူတစ်ဦး၏အသံက ရေဒီယိုမှထွက်လာလေသည်။


‘‘ဥက္ကဠ‌မော်ရဲ့ တော်လှန်ရေးလမ်းကြောင်း လမ်းညွှန်မှုတွေအောက်မှာ ကျွန်မတို့တိုင်းပြည်ရဲ့ အားကစားသမားများကဏ္ဍက စည်ကားလာကြပါပြီ။ ဒီနေ့မှာတော့ ကျွန်မကစံပြပုဂ္ဂိုလ်လေးတစ်ဦးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးချင်ပါတယ် သူကတော့ ကျွန်မတို့အားကစားကျောင်းရဲ့ ကျောင်းသားဖြစ်‌ပြီး ငါးပျံလေး လို့ခေါ်ကြတဲ့ ဟန်ဝမ်မင်ဘဲဖြစ်ပါတယ် ။စက်တင်ဘာလ၇ရက်နေ့မှာ ကျင်းပပြုလုပ်ခဲ့တဲ့ ရှစ်ကြိမ်မြောက် စီရင်စု၊ဆောင်းရာသီရေကူးပြိုင်ပွဲမှာသူက အငယ်တန်းအုပ်စုထဲမှာ ငါးဆယ်မီတာနှင့် မီတာတစ်ရာအလွတ်တမ်းပြိုင်ပွဲတွင် ရွှေတံဆိပ်ဆုကိုရရှိခဲ့ပါတယ် ဒါ့အပြင် သူက နဂါးဂိတ်မှာငါးပျံတဲ့ မူလပုံစံကိုလဲ ဖန်တီးခဲ့ပါသေးတယ် သူရဲ့ပြိုင်ဘက်ကင်းတဲ့ ဒိုင်ဗင်ထိုးစွမ်းရည်တွေက လူတွေကို သဘောကျလာအောင် ဆွဲဆောင်နေတာပါပဲ’’


အခန်းက ချက်ချင်းပင်တိတ်ဆိတ်သွားကာ လူတိုင်းကအသက်ရှူအောင့်ပြီး ရေဒီယိုကို စိုက်ကြည့်လိုက်မိကြသည်။သူတို့က စန်းဝမ်၏ပြုံးနေသောမျက်ဝန်းများကို မြင်နေရသကဲ့သို့ပင် စိုက်ကြည့်နေမိကြလေသည်။


‘‘ဒီညမှာ ကျွန်မတို့က ငါးပျံလေးကို ဖိတ်ခေါ်ထားပါတယ် သူက。。。’’


အားးအားးးအားးးးးအားအားးးးးးး


လူတိုင်းက စိတ်လှုပ်ရှားတကြီး အော်လိုက်မိကြသည်။ သူတို့က နားထောင်ရန် နားစွင့်လိုက်ကြ၏။


လင်းလန်က ချည်ခင်ကို မလှည့်တော့ပေ။ရှောင်ဝမ်က ရောက်လာကာ သူမလက်မောင်းများကြားတွင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်သေးသေးလေးများကိုမူ ဟန်ချင်စုန့်၏ဒူးပေါ်တွင်တင်ထားလိုက်သည်။သူက ရေဒီယိုအား မျက်လုံးဝိုင်းကြီးများကို မျက်တောင်မခတ်ဘဲ စိုက်ကြည့်နေလေသည်။


‘‘အခု ကျွန်မတို့ရဲ့ အတန်းဖော်လေး ဟန်ဝမ်မင်ကိုဖိတ်ခေါ်လိုက်ပါတယ်ရှင် ’’


‘‘စန်းဝမ် တော်တယ်ကွ’’


အားဝမ်နှင့် အခြားသူများက ပျော်ရွှင်စွာ အော်ဟစ်လိုက်ကြကာ အလျင်အမြန်ပင် ရေဒီယိုနားထောင်ရန် ပါးစပ်ပိတ်လိုက်ကြ၏။


‘‘ရေဒီယိုကိုနားဆင်နေကြပါသော လူများအားလုံး မင်္ဂလာညနေခင်းပါ。。。’’


စန်းဝမ်၏ တောင့်တင်းနေကာ မသက်မသာဖြစ်နေသော အသံက ရေဒီယိုမှထွက်လာလေသည်။ ရေဒီယိုလှိုင်းများက ဝေးကွာနေသော်ငြား သူအသံက နဂိုအတိုင်းမဟုတ်ဘဲ အလွန်စိတ်လှုပ်‌ရှားနေသည့် အသံပေါက်နေသည်ပြီး တံတွေးမြိုချသောအသံများကိုတောင် ကြားနေရ၏။


လင်းလန်က စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တုန်ယင်လာလေသည်။


ဟန်ချင်စုန့်က သူမလက်ကိုဆွဲလိုက်ကာ လက်ဖဝါးကိုဆုပ်ကိုင်ပေးထားလိုက်သည်။


‘‘ကျွန်တော်နာမည်က ဟန်ဝမ်မင်လို့ခေါ်ပါတယ်  ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်တော့်မိဘ၊အကို‌၊ညီမနဲ့ ညီငယ်လေးတွေကို နှုတ်ဆက်ပါရစေ မင်းတို့。。。ကောင်းပြီလေ ငါ့ကိုတကယ်သေစေချင်နေကြတာဘဲ ’’


ဤ'သေစေချင်နေတာဘဲ'ကို ပြောထုတ်လိုက်ပြီးနောက်တွင် သူ့အသံကချော့မွတ်လာပြီး စတင်ကာ လူတိုင်းအား အားကစားပွဲအကြောင်းကို ဟာသတစ်ခုလိုပြောလေသည်။ဒါပေါ့ သူကနကျယ်ကောင် အတုပ်ခံလိုက်ရတာကိုမပြောပေ။သို့သော် ရေကူးခြင်းအကြောင်း၊ အရင်ဆုံးခင်မင်ရင်းနှီးမှုဖြစ်ကာ ပြိုင်ပွဲကဒုတိယဖြစ်သည်၊ 


Xxxxxx

Prev Next